Vandaag was het 1 jaar geleden dat Alain Deschamps ons ontviel. De foto is zoals velen hem leerden kennen. Als jonge gast, keeper van de Fc.

Vroeger hadden we in Eeklo meer dan één voetbalclub. Er was de FC en de SK (waarover binnenkort meer) en SV Boelare. Later kwam de Young Stars er nog bij. Deze namiddag vond ik in het archief  echter deze foto van de miniemen ploeg in 1979 van SV Boelare.

We zien staande v.l.n.r. trainer  Dirk Van Hootegem, Mario Van Hulle, Filip Carnewal, Pascal Vermeire, Didier Rotsaert, Gino Pauwels, Jörgen Lammens en Filip De Pauw. De onderste rij v.l.n.r. Kurt Pauwels, Peter Van Deynze, Peter Van Moorhem, Peter Bruneel, David Dumortier, Alain Ferbuyt, Mario Van Kerrebroeck.

 Erik De Vlaeminck zette als jongeling zijn eerste stappen in de sport bij de Eeklose turnclub Slank en Vrank. Hij ontpopte er zich als een uiterst lenige atleet.

Maar algauw kreeg hij de wielermicrobe te pakken. Ook omdat in die sportdiscipline meer geld te verdienen viel. Zowel bij de onderbeginnelingen als bij de juniores reed hij meestal op de weg. Pas later viel zijn oog op het veldrijden. Mede door toedoen van vader Philibert debuteerde Erik als cyclo-crosser te Laarne, jawel de thuisbasis van zijn latere grote concurrent Albert Van Damme. Hij kon onmiddellijk meer dan zijn mannetje staan. Stelselmatig zocht hij zijn weg naar de top en in 1966 behaalde hij in het Spaanse Béasain zijn eerste wereldtitel. Dat was tevens de eerste maal in de wielergeschiedenis dat een Belg op het hoogste schavotje van een wereldkampioenschap veldrijden mocht plaatsnemen.

Erik De Vlaeminck zou nadien nog zes keer de fel begeerde regenboogtrui mogen omgorden en is daarmee tot op de dag van vandaag absoluut recordhouder. Erik kroonde zich ook viermaal tot Belgisch kampioen veldrijden. Hij wordt algemeen beschouwd als de beste veldrijder uit de rijke wielergeschiedenis.

Naast zijn triomfen in het veld was Erik ook een meer dan degelijk wegrenner. Op zijn erelijst staan onder meer de eindoverwinning in de Ronde van België, Parijs-Luxemburg en een felbevochten ritoverwinning in de Ronde van Frankrijk 1968.

Na zijn actieve loopbaan werd Erik met groot succes nationaal coach van de Belgische veldrijders. Hij mag zich zonder blozen de architect van de ijzersterke lichting Nys-Wellens noemen. Eind 2002 verdween hij plots van het wielertoneel.

Toch volgt hij het reilen en zeilen binnen zijn zo geliefde veldritsport nog steeds met argusogen. Op tijd en stond voelt hij zich niet te beroerd om zijn deskundige, vaak ongezouten mening naar de buitenwereld te ventileren. Een mening waar ook nog altijd meer dan rekening mee gehouden wordt.

Dit is dan het eerste artikel van Mark Van Hamme die hier een maandelijkse bijdrage zal leveren over De Flandriens van het Meetjesland. In een korte samenvatting zal Mark de carrière van wielrenners uit het Meetjesland beschrijven.

Vandaag denken we nog eens terug aan deze graag geziene figuur hier in Eeklo. Maurits Van Acker was een scheikundige van beroep maar kreeg hier meer bekendheid als ceremoniemeester. Altijd met een 'pitteleer' aan heeft Maurits talloze recepties en feesten  verzorgd. Ook in het sociale leven deed Maurits zijn deel en hij was een heel verdienstelijk bestuurslid in de biljart-en petanqueclub. Op de foto zien we Maurits zoals we hem best gekend hebben.

Er heerst een beetje een Tom Dice gekte in Eeklo. Maar dat wisten jullie wel al. Deze middag werd Tom gehuldigd op het stadhuis en mocht de stadsmedaille in ontvangst nemen. Daarna was het vliegensvlug naar de brandweer kazerne want daar stond een helikopter hem op te wachten om Tom naar Hasselt te brengen. Een paar foto's zullen meer vertellen.

Bij zijn aankomst op de Markt waren de mannen van De Rode Loper als eerste bij Tom. Na een toespraak van de burgemeester ontving Tom de stadsmedaille.

     De mannen van de Rode Loper gaven niet af                    Mama in de armen van Tom

Hier met de jongens die in Oslo back-stage moesten blijven. Natuurlijk kon Tom er niet onderuit om nogmaals Me and my guitar te zingen.

        Met de burgemeester als grote fan.                             Een gelukkige familie Eeckhout

     Tom hier met de kapitein van de brandweer van Eeklo en voor papa is het Me and Tom's guitar.

                  Tom hier met uw dienaar                                        Bijna klaar om te vertrekken

             De motor van de heli is gestart                        Tom op weg naar de startensklare heli

                       De gitaar zit er al in                                      Gereed om te vertrekken.

Vol zelfvertrouwen gaf onze Tom Dice een heel goed optreden.  Tom kreeg 143 punten van Europa en werd 6e, de beste prestatie van een Vlaming ooit op Eurosong. Proficiat Tom !

Het was de brouwerij Liefmans die op 4 october 1950 bij het Eeklose stadsbestuur aanklopte met een aanvraag om het woonhuis welke gelegen is op de hoek van de Tieltse Steenweg en de Raverschootsraat om te bouwen tot café.

Zo zag het café er dan uit. Aan het bovenste gedeelte van het huis werd niet zoveel veranderd. Het omtoveren tot café was schijnbaar het grootste werk. Boven de deur staat 'café R. Schoonackers-Colpaert' maar in Eeklo zei iedereen 'den Liefmans'.

Ondanks het vele jaren café was kwam ook daar een einde aan. Het gebouw werd afgebroken (in welk jaar weet ik niet meer) en er werd een appartementsgebouw in de plaats gezet. Ook werd er, nu ook al vele jaren geleden, een rond punt aangelegd om het verkeer in deze toch wel drukke straat in goede banen te leiden.

Dinsdag werd rond 18 uur als aanloop naar de Ronde van België het beeld onthuld van de Meetjeslandse Flandrien. Dit beeld heeft een vaste stek in de Eeklose Jachthaven. Waar trouwens nu een permanente tentoonstelling is van verschillende kunstenaars die hier hun werken openbaar maken. Maar later hierover meer in een ander artikel.

De maker van het beeld staat hier links op de foto. Na de onthulling was men in de ban van de Meetjeslandse Flandrien.

                        Eric De Vlaeminck                           Het is een mooi beeld geworden

Op de linkse foto zien we Eric De Vlaeminck, Michel De Zutter, de maker van het beeld, de burgemeester en Romain De Loof. Op de rechtse foto hebben we Bertram De Koninck samen met Eric De Vlaeminck. Het was Bertram die het voor mekaar kreeg om Eric hier naar toe te krijgen. Eric, onlangs 65 jaar geworden, schuwt de media de laatste jaren. Het was tof u er bij te hebben Eric.

We duiken nog eens terug in de oude Eeklose voetbaljaren. Dit moet een foto zijn  van rond 1985 als ik me niet vergis. Niets speciaals die gewestelijke scholierenploeg hoor ik u zeggen. Maar helemaal links op de foto staat onze huidige burgemeester Koen Loete. Al zullen er mensen zijn die hier nog andere jongens herkennen. Zo ook de trainer Erik Boerjan die nog niet zolang geleden zijn carrière als leraar aan het PTI hier in Eeklo afsloot. Ook afgevaardigde Louis Hoornaert alsook Mario Haeck waren in de Eeklose voetbalmiddens bekende personen.

In Eeklo was schepen Prudens Es een bekende politieke figuur. Een man die graag tussen zijn volk was en altijd open stond voor een vraag of een klacht. Steeds met de glimlach op de mond was Prudens overal een graag geziene figuur. Spijtig genoeg is Prudens ons te vroeg ontnomen. Ik krijg de indruk dat Prudens iets te vlug vergeten is in Eeklo en er zou feitelijk iets met zijn naam moeten verbonden worden.

Op de foto zien we schepen Prudens Es (rechts) samen met raadslid Chapitre ergens lang geleden op een kermis.

Op 1 december 1949 diende slager Dossche Leonard een aanvraag in om het 'bezetten van de gevel met baksteenplaketten en arduin'. Dit huis staat op de hoek van de Kerkstraat en de Raamstraat.

Zo te zien is er fundamenteel aan dit huis weinig veranderd. Ook aan de volgende huizen is het niet veel anders geworden. Het is pas aan het vierde huis, waar nu een Chinees restaurant is, waar het helemaal vernieuwd is.