Vroeger hadden we in Eeklo meer dan één voetbalclub. Er was de FC en de SK (waarover binnenkort meer) en SV Boelare. Later kwam de Young Stars er nog bij. Deze namiddag vond ik in het archief  echter deze foto van de miniemen ploeg in 1979 van SV Boelare.

We zien staande v.l.n.r. trainer  Dirk Van Hootegem, Mario Van Hulle, Filip Carnewal, Pascal Vermeire, Didier Rotsaert, Gino Pauwels, Jörgen Lammens en Filip De Pauw. De onderste rij v.l.n.r. Kurt Pauwels, Peter Van Deynze, Peter Van Moorhem, Peter Bruneel, David Dumortier, Alain Ferbuyt, Mario Van Kerrebroeck.

 Erik De Vlaeminck zette als jongeling zijn eerste stappen in de sport bij de Eeklose turnclub Slank en Vrank. Hij ontpopte er zich als een uiterst lenige atleet.

Maar algauw kreeg hij de wielermicrobe te pakken. Ook omdat in die sportdiscipline meer geld te verdienen viel. Zowel bij de onderbeginnelingen als bij de juniores reed hij meestal op de weg. Pas later viel zijn oog op het veldrijden. Mede door toedoen van vader Philibert debuteerde Erik als cyclo-crosser te Laarne, jawel de thuisbasis van zijn latere grote concurrent Albert Van Damme. Hij kon onmiddellijk meer dan zijn mannetje staan. Stelselmatig zocht hij zijn weg naar de top en in 1966 behaalde hij in het Spaanse Béasain zijn eerste wereldtitel. Dat was tevens de eerste maal in de wielergeschiedenis dat een Belg op het hoogste schavotje van een wereldkampioenschap veldrijden mocht plaatsnemen.

Erik De Vlaeminck zou nadien nog zes keer de fel begeerde regenboogtrui mogen omgorden en is daarmee tot op de dag van vandaag absoluut recordhouder. Erik kroonde zich ook viermaal tot Belgisch kampioen veldrijden. Hij wordt algemeen beschouwd als de beste veldrijder uit de rijke wielergeschiedenis.

Naast zijn triomfen in het veld was Erik ook een meer dan degelijk wegrenner. Op zijn erelijst staan onder meer de eindoverwinning in de Ronde van België, Parijs-Luxemburg en een felbevochten ritoverwinning in de Ronde van Frankrijk 1968.

Na zijn actieve loopbaan werd Erik met groot succes nationaal coach van de Belgische veldrijders. Hij mag zich zonder blozen de architect van de ijzersterke lichting Nys-Wellens noemen. Eind 2002 verdween hij plots van het wielertoneel.

Toch volgt hij het reilen en zeilen binnen zijn zo geliefde veldritsport nog steeds met argusogen. Op tijd en stond voelt hij zich niet te beroerd om zijn deskundige, vaak ongezouten mening naar de buitenwereld te ventileren. Een mening waar ook nog altijd meer dan rekening mee gehouden wordt.

Dit is dan het eerste artikel van Mark Van Hamme die hier een maandelijkse bijdrage zal leveren over De Flandriens van het Meetjesland. In een korte samenvatting zal Mark de carrière van wielrenners uit het Meetjesland beschrijven.

Vandaag denken we nog eens terug aan deze graag geziene figuur hier in Eeklo. Maurits Van Acker was een scheikundige van beroep maar kreeg hier meer bekendheid als ceremoniemeester. Altijd met een 'pitteleer' aan heeft Maurits talloze recepties en feesten  verzorgd. Ook in het sociale leven deed Maurits zijn deel en hij was een heel verdienstelijk bestuurslid in de biljart-en petanqueclub. Op de foto zien we Maurits zoals we hem best gekend hebben.

Er heerst een beetje een Tom Dice gekte in Eeklo. Maar dat wisten jullie wel al. Deze middag werd Tom gehuldigd op het stadhuis en mocht de stadsmedaille in ontvangst nemen. Daarna was het vliegensvlug naar de brandweer kazerne want daar stond een helikopter hem op te wachten om Tom naar Hasselt te brengen. Een paar foto's zullen meer vertellen.

Bij zijn aankomst op de Markt waren de mannen van De Rode Loper als eerste bij Tom. Na een toespraak van de burgemeester ontving Tom de stadsmedaille.

     De mannen van de Rode Loper gaven niet af                    Mama in de armen van Tom

Hier met de jongens die in Oslo back-stage moesten blijven. Natuurlijk kon Tom er niet onderuit om nogmaals Me and my guitar te zingen.

        Met de burgemeester als grote fan.                             Een gelukkige familie Eeckhout

     Tom hier met de kapitein van de brandweer van Eeklo en voor papa is het Me and Tom's guitar.

                  Tom hier met uw dienaar                                        Bijna klaar om te vertrekken

             De motor van de heli is gestart                        Tom op weg naar de startensklare heli

                       De gitaar zit er al in                                      Gereed om te vertrekken.