De werken in de Kerkstraat hier in Eeklo gaan waarschijnlijk hun laatste week van 2008 in. Men is volop bezig met buizen leggen.

Met Gaston Dauwe hebben we hier in Eeklo een man die zelf een beetje geschiedenis schreef. Op 75 jarige leeftijd studeerde hij af aan de Gentse Universiteit als licentiaat Geschiedenis en werd alzo de oudste Belg die zo'n universiteitsdiploma behaalde. Deze geboren en getogen Eeklonaar wou in 1950 eigenlijk rechten gaan studeren. Maar zijn familie was actief in de textielnijverheid en werd hij dus naar Verviers en daarna ook naar Doornik gestuurd om er ingenieursstudies te doen. In het begin van de jaren zestig ging het bergaf met de textiel in het Meetjesland. Na dertien jaar in de textiel te hebben gewerkt verzeilde Gaston in de meubelbranche. Maar ook in deze branche ging het na enkele goede jaren minder en minder. Negen jaar geleden - Gaston was intussen 67 jaar- deed hij de deur van zijn meubelfabriek definitief dicht.  In 1999 is Gaston dan terug beginnen studeren. Maar nog weet Gaston van geen ophouden en heeft zich onlangs nog ingeschreven voor een gidsenopleiding in Gent. Als er dus iemand de titel van 'eeuwige student' met trots mag dragen dan is hij het wel !

In deze rubriek past toch wel Romain Coemelck. Deze veelzijdige artiest wordt volgend jaar 80. Hij is al meer dan 60 jaar "selfmademan". Naast de opdrachten van de bekende "calicots", zijnde cinema-affiches in de jaren 50 en 60, werd hij ook gevraagd voor reclame op voetbalvelden, seizoengebonden artistiek werk op vensters zoals met Kerstmis. Hij was ook erg "gedreven" in het slaan van metaalsculpturen, waar een voorbeeld hangt aan zijn eigen woning. Hij is in de streek ook gekend voor zijn cartoons die door Marc Van Hulle gebruikt worden op zijn blog van het Nieuwsblad onder de rubriek "glaasje Coemelck". Hij blijft nog steeds artistiek bezig maar geen grote werken meer omdat Romain na een verlamming aan zijn linkerheup niet lang meer kan rechtstaan. Hij heeft in 2000 de prijs van cultuurverdienste van de stad Eeklo ontvangen. In 2004 werd hij tot ridder gekroond in de "Orde van de Herbakker".

Een korte wandeling in het Leen, een koffietje op de Markt en zijn werk. Romain is een heel gelukkig man....

         "Enjoy the good moments and try to except the bad ones"   is zijn lijfspreuk.

(bron:Jan Coemelck)

Wij vinden het allemaal normaal dat de brandweer uitrukt bij een ongeval, brand of wat dan ook. Maar hoe gaat alles te werk? Het is al een ganse tijd dat ik graag eens van naderbij het materiaal wou bekijken. Verleden week ben ik dan naar de brandweer geweest en werd daar door Kapitein-Bevelhebber Michaël Hoornaert vriendelijk ontvangen. Mijn dank is dan ook groot dat ik deze kleine rondleiding met hem mocht doen. Uit de vele foto's heb ik terug een moeilijke selectie moeten maken en ik hoop dat dit uw waardering voor deze mensen nog vergroot.

Het begint allemaal in dit kleine bureeltje waar bij deze dame, Martine, alle oproepen toekomen. Zij blijft steeds met de ploegen die op de baan zijn in contact. Alles wordt op fiches bijgehouden. Op de volgende foto de mannen die op deze dag van dienst waren.

Opvallend is de perfectie en netheid van alle materiaal die in de kazerne aanwezig is. Alles ligt klaar bij iedereen zijn persoonlijke kast. Op de andere foto een uitrusting van een Amerikaanse brandweerman die de Kapitein heeft meegebracht van een stage die hij ginds heeft mogen meemaken.

Alles, maar dan ook alles, heeft zijn plaats en staat mooi geklasseerd. Ook de paraatheid van alle machines is bewonderingwaardig. De Kapitein had graag een paar foto's met de wagens aan de poorten. Op twee minuten tijd stonden alle wagen buiten. Eén klik met de kontaktsleutel en de motor draait. Ja, ik weet het, we vinden het normaal maar ik denk toch dat het ooit anders is geweest.

Deze wagen staat permanent gevuld met 8000 liter water. De elevator zou in de loop van volgend jaar door een moderner type vervangen worden.

Nogmaals de mannen van dienst fier maar paraat bij hun wagens. Hier dan de Kapitein bij zijn 'oud slaafje' die binnenkort na vele jaren trouwe dienst aan vervanging toe is.

Tot slot nog een blik op de kastjes van de brandweermannen waar iedereen zijn materiaal klaar ligt zodat men op een zeer snelle manier ter hulp kan komen bij mensen in nood.

Hierbij zal ik dan maar afsluiten want ik ben op een zodanige positieve manier verrast van ons Eeklose brandweerkorps dat ik er haast niet kan over zwijgen. Nogmaals een bedankt aan de Kapitein voor de vriendelijke ontvangst en het feit dat ik dit allemaal op mijn blog mag zetten.

Misschien nog een kleine tip. Ga volgende zondag, met de opendeurdag, misschien eens op bezoek bij ons brandweerkorps en toon uw waardering voor het werk van deze jongens, in waarschijnlijk soms heel moeilijke omstandigheden.

Ook bekend in Eeklo is toch wel Roger Rijckaert, hier in de volksmond 'Roger van de naaimasienen'. Deze minzame man heeft, zo ver als mijn geheugen kan teruggaan, een naaimachinewinkel in het begin van de Boelare. Al heel lang geleden kwam hij ook bij mijn moeder om de naaimachine te repareren. De foto is genomen tijdens de afbraak aan de hoek van de Boelare. Wat Roger, volgens mij, met toch een beetje weemoed zit te bekijken hoe de gebouwen waar hij al die jaren rechtover heeft gewoond ziet verdwijnen.

In de Raverschootstraat staat dit oude gebouw naast een nu al lang niet meer gebruikt voetbalveld. Heel lang geleden waren dit de kleedkamers van de voetbalploeg van 'Van Damme's'. Hier in Eeklo waren er toen nog goed draaiende fabrieken. Er was Van Damme's en de 'Pei-jaze' zoals we dat hier zegden. Er waren natuurlijk nog meer fabrieken maar van deze twee was er een voetbalploeg en die speelden de zaterdagnamiddag. Waarschijnlijk was dat ook in een soort liefhebberscompetitie maar dat weet ik niet, daar was ik nog te klein voor. Later heeft ook nog de jeugd van Fc Eeklo daar getraind. Want daar heb ik ook nog voetbaloefeningen gekregen. Onze trainer was Berten Hoornaert, bekende Eeklose politieagent in die tijd. Nu is dit gebouw helemaal vervallen. Van binnen ligt het helemaal vol met stapels afval en zijn er al dakbalken ingestort. Ik vraag me af waarom dit blijft staan.

We blijven in de Prinsenhofstraat hier in Eeklo. Dit straatje is als het ware in twee helften verdeeld. Een 'oude' kant en een 'nieuwe' kant. Er zijn daar verschillende huizen vernieuwd en dit raar genoeg bijna allemaal aan dezelfde kant. Dit smalle straatje geeft mooi aan hoe oud en nieuw zo dicht bij elkaar kunnen staan en alles zo vlug kan veranderen.

                                     Zo dicht staan oud en nieuw bij elkaar.

                        Dit huis is volledig opgeknapt maar heeft zijn oude stijl behouden

Deze week heb ik veel groepen met kinderen tegengekomen. Later hier meer over. Maar toen we gisterenmorgen naar de markt gingen kwamen we op de Roze deze guitige bende tegen. Toen ik een foto nam gaf  juf Katrien mij dit verhaal.

We komen met onze kleuters van de markt. De mama van Warre wou ons eens extra verwennen met overheerlijke oliebollen, voor Warre zijn verjaardag. Bedankt mama, de oliebollen hebben gesmaakt ! Veel groetjes van de kids van de tweede kleuterklas. (Basisschool De Wegel) 

                       
                  

Met het Leen heeft Eeklo een goede aantrekpool om het toeristen naar hier te lokken. Maar wat soms wel vergeten wordt, ook door ons Eeklonaars, is de Huysman hoeve. Sedert de hoeve overgenomen is door de provincie is er daar toch al het een en ander veranderd. Er is nu ook permanent een sympathieke madam aanwezig die u graag alle uitleg geeft in het museum en op de hoeve. Op de nieuwe grote parking kan men altijd auto's of fietsen kwijt.  
Wie langs daar een ritje doet, knijp de remmen dicht en breng eens een bezoekje. Het is er rustig en mooi.

    
Het 'huis' van de hoeve waar ook het museum is ondergebracht. De oude schuur die nog steeds gebruikt wordt.
 
   
Dit is het nieuwe 'broodhuisje' dat een copy is van het vorige dat er stond. Binnenin is er een broodoven aangemaakt zoals vroeger. Die zou deze zomer in werking worden gebracht. De foto rechts is genomen vanaf het broodhuisje en ziet men de achterkant van de stallingen. 

                                         
Dit beeld weten er waarschijnlijk niet veel staan. Het staat rechts van de ingang waarvan je hier een foto ziet.

    
De stalling waar nog zeer oud landbouwmateriaal in staat. Hier nog een zicht op de binnenkoer.

   
Hier is de zijkant van het museum. Rechts de ingang waar vroeger de koetsen kwamen doorgereden.

Op het einde van de Molenstraat hier in Eeklo staat al heel lang een kapel. Vroeger stond zij er een beetje verkommerd bij maar nu is de kapel al een hele tijd geleden volledig opgeknapt en wordt nu goed onderhouden.