Sei
Finalmente Amália Rodrigues
Sei finalmente que afirma ou fazem apostas
Que não sou, infelizmente, aquela de quem tu gostas
Oh, meu amor, fala-me toda a verdade
Seja qual for, peço-te eu, por caridade
Tem compaixão desta dor, tem dó de mim
Eu vi um sim onde os outros viram não
E a minha luz, só tu foste, mais ninguém
A minha cruz pode ser o teu desdém
Não se me dá que se riam por meu fado
Que me digam não ser já a mulher do teu ideal
Oh, meu amor, que à minha alma te encostas
Diz o que for, peço-te eu de mãos postas
Eindelijk weet ik AmaliaRodrigues Eindelijk ken ik de uitslag van de
weddenschap Ikbenhelaas nietdegene die je verkiest Oh,mijn geliefde, vertelmede helewaarheid Hoe dan ook,ikbidu,uit liefdadigheid
Heb medelijdenmetdezepijn,heb mededogen met mij Ikzagiets, waaranderenniets
zagen En mijnlicht,was jij, en
niemand anders Mijnkruis
zou uwminachtingzijn
Laat niet toe
dat er gelachen wordt met mijn fado Dat er gezegd
wordtdat ik nietlangeruw ideale vrouw ben Oh,mijn geliefde,dat mijnzielzich bij u mag
vleien Zeg dat het zo is,ik bid u,met gevouwenhanden (eigen vertaling)
Nog zon jonge Portugese groep waarvan je de roots vermoedt bij de fado, maar die een heel eigen stijl hebben vrolijk maar toch met beide voeten geënt op de werkelijkheid
Deolinda
Um Contra o Outro
Anda, Desliga o cabo, Que liga a vida, A esse jogo, Joga comigo, Um jogo novo, Com duas vidas, Um contra o outro.
Já não basta, Esta luta contra o tempo, Este tempo que perdemos, A tentar vencer alguém.
Ao fim ao cabo, O que é dado como um ganho, Vai-se a ver desperdiçamos, Sem nada dar a ninguém.
Anda, Faz uma pausa, Encosta o carro, Sai da corrida, Larga essa guerra, Que a tua meta, Está deste lado, Da tua vida.
Muda de nível, Sai do estado invisível, Põe o modo compatível, Com a minha condição, Que a tua vida, É real e repetida, Dá-te mais que o impossível, Se me deres a tua mão.
Sai de casa e vem comigo para a rua, Vem, q'essa vida que tens, Por mais vidas que tu ganhes, É a tua que, Mais perde se não vens.
Sai de casa e vem comigo para a rua, Vem, q'essa vida que tens, Por mais vidas que tu ganhes, É a tua que, Mais perde se não vens.
Anda, Mostra o que vales, Tu nesse jogo, Vales tão pouco, Troca de vício, Por outro novo, Que o desafio, É corpo a corpo. Escolhe a arma, A estratégia que não falhe, O lado forte da batalha, Põe no máximo o poder.
Dou-te a vantagem, Tu com tudo, Eu sem nada, Que mesmo assim, Desarmada, Vou-te ensinar a perder.
Sai de casa e vem comigo para a rua, Vem, q'essa vida que tens, Por mais vidas que tu ganhes, É a tua que, Mais perde se não vens
Bron: portugal.blog.nl Optredens in België: Brussel op 22 oktober, Leuven op 23 oktober, Antwerpen op 27 oktober Website: Deolinda
Zaterdag 6 november 2010 treedt OqueStrada op in de Melkweg Amsterdam op het Amsterdam World festival! Klik HIER voor de link naar Amsterdam World 2010.
Francisco Ribeiro was een stichtend lid van de Portugese groep Madredeus. Hij was cellist, componist, tekstschrijver, zanger, organisator en producer. Hij overleed op 14-09-2010, slachtoffer van leverkanker.
In 1997 verliet Francisco Ribeiro de groep Madredeus om zijn muzikale opleiding in Engeland af te ronden. Toen hij in 2006 terugkwam naar Portugal was de cellist verdwenen uit de publieke belangstelling, maar in december 2009 trad hij terug op de voorgrond met de uitgave van "A Junção do Bem" het eerste album van zijn project Desiderata.
Hij was lid van het Stroud Symphony Orchestra en het Gloucester Symphony Orchestra in 2002/03. Hij studeerde af aan de Bath Spa University in de richting Muziek / Compositie en volgde een cursus Muziek Tech aan het Gloucester College. Hij studeerde cello bij professor Henrique Fernandes en Ruth Zagni. Hij was student van de Muziekacademie van Santa Cecilia.
Hij co-componeerde de soundtrack van de film "Lisbon-Story" van Wim Wenders.
Hij werkte o.a. samen met Wim Wenders, Rodrigo Leão, Teresa Salgueiro, Carlos Maria Trindade, Jah Whobble, Nuno Rebelo, Jose Peixoto, Filipe La Feria, Diva, Sétima Legião, Tanya Tagaq, Filipa Pais, Jose Perdigão e os Fados do Rock, dirigent Mark Stephenson, het Nationaal Orkest van Porto, de Bristol Operatic Society.
Francisco Ribeiro foi um membro fundador do grupo português
Madredeus, violoncelista, compositor, letrista, vocalista, arranjador e produtor. Faleceu a 14 de Setembro de 2010, vítima de cancro do fígado.
Em 1997, Francisco Ribeiro abandonou os Madredeus para completar a sua formação musical em Inglaterra. Longe do olhar público, o violoncelista regressou a Portugal em 2006 e, em Dezembro de 2009, ressurgiu em primeiro plano com a edição de A Junção do Bem, o primeiro álbum do seu projecto Desiderata.
Foi membro da Stroud Symphony Orchestra e Gloucester Symphony Orchestra em 2002/03. Era licenciado pela Bath Spa University em Música/Composição e tirou o curso de Music Tech pelo Gloucester College. Estudou violoncelo com o Professor Henrique Fernandes e com Ruth Zagni. Foi aluno da
Wim Wenders, Rodrigo Leão, Teresa Salgueiro, Carlos Maria Trindade, Jah Whobble, Nuno Rebelo, José Peixoto, Filipe La Feria, Diva, Sétima Legião, Tanya Tagaq, Filipa Pais, José Perdigão e os Fados do Rock, maestro Mark Stephenson, Orquestra Nacional do Porto, Bristol Operatic Society, entre outros.
A arte do fado tradicional nas Festas da Gante 2010...
Traditionele fado rechtstreeks uit het hart van Lissabon op de Gentse Feesten 2010
JOÃO ESCADA fadista DÉBORA RODRIGUES fadista FERNANDO SILVA guitarra portuguesa ANA LUÍSA viola de fado
In de kleine fadohuizen of casas de fado in wijken zoals de Bairro Alto en Alfama staat improvisatie op standards nog steeds centraal. Débora en João blinken als fadistas van de nieuwe generatie uit in het telkens weer creëren van nieuwe melodielijnen en roubadinhos, of het nu gaat om fados die de industriële revolutie en de dictatuur overleefd hebben (zoals de klassieke fado menor en de verschillende soorten fado alexandrino) of om fados die grote namen zoals Fernando Farinha, Amália Rodrigues of Alfredo Marceneiro bekend gemaakt hebben. Muzikale begeleiding door de Portugese gitaar en de 'viola de fado'.
JOÃO ESCADA fadista João is een meester in de fado castiço stijl en beheerst de kunst om de juiste fado op het juiste moment te kiezen.
DÉBORA RODRIGUES fadista Débora zingt al jaren in verschillende fadohuizen in Lissabon zoals O Faia (zie ook Beatriz da Conceição en António Rocha van het project Tears of Lisbon
van Paul Van Nevel en het Huelgas Ensemble), O Senhor Vinho, .
FERNANDO SILVA guitarra portuguesa Fernando werkt vandaag als één van de vaste guitarras portuguesas in het bekende fadohuis O Luso in Lissabon, waar hij onder andere Celeste Rodrigues begeleidt, de 87-jarige zus van Amália Rodrigues. Hij speelde en speelt samen met tal van artiesten, van bairristas (traditionele fadozangers) tot meer internationaal bekende namen als Mafalda Arnauth, Dulce Pontes, Mariza, George Dalaras, Rão Kyao, Pablo Gonzo, Carlos do Carmo .
ANA LUÍSA viola de fado Als enige die niet geboren en getogen is in Portugal, begon zij 15 jaar geleden fado te zingen en is ze de drijvende kracht achter de vzw Saber da Vida waarmee ze de traditionele fado in ere wil houden. Ze begeleidde o.a. een aantal winnaars van de Grande Noite de fado, het belangrijkste jaarlijkse fado concours in Portugal.
I.s.m. Saber da Vida, Nakhla vzw en Masereelfonds Gent Heirnis
Fado Triste Fado negro das vielas Onde a noite quando passa Leva mais tempo a passar Ouve-se a voz Voz inspirada de uma raça Que mundo em fora nos levou Pelo azul do mar Se o fado se canta e chora Também se pode falar
Triestige fado Zwarte Fado uit de steegjes Waar passanten er 's avonds Langer over doen om er doorheen te lopen Hoor je de stem De stem van iemand uit de buurt, Die ons uit de werkelijkheid meeneemt Naar het blauwe van de zee. Als fado kan gezongen en gehuild worden Dan kan ze ook gesproken worden
Mãos doloridas na guitarra que desgarra dor bizarra Mãos insofridas, mãos plangentes Mãos frementes e impacientes Mãos desoladas e sombrias Desgraçadas, doentias Quando à traição, ciume e morte E um coração a bater forte
Treurige handen op de gitaar Vertolken bizarre pijn Ongeduldige handen, klagende handen Bevende en ongeduldige handen Desolate en sombere handen Ellendig, ziekelijk Bij verraad, jaloezie en dood En een hart dat hevig klopt
Uma história bem singela Bairro antigo, uma viela Um marinheiro gingão E a Emília cigarreira Que ainda tinha mais virtude Que a própria Rosa Maria Em dia de procissão Da Senhora da Saúde
Een tamelijk naïef verhaal Oude stadswijk, een steegje Een flanerende zeeman En de sigarettenmaakster Emilia Die nog altijd deugdzamer was Dan Rosa Maria Op de dag van de processie Van O.L.Vrouw van de Gezondheid
Os beijos que ele lhe dava Trazia-os ele de longe Trazia-os ele do mar Eram bravios e salgados E ao regressar à tardinha O mulherio tagarela De todo o bairro de Alfama Cochichava em segredinho Que os sapatos dele e dela Dormiam muito juntinhos Debaixo da mesma cama
De kussen die hij haar gaf Bracht hij van verre mee Hij bracht ze mee van de zee Ze waren wild en zout En bij het terugkeren 's avonds Heeft het roddelend vrouwvolk Van de Alfama-wijk Het geheim rondgestrooid Dat zijn schoenen en de hare Dicht bij elkaar sliepen Onder hetzelfde bed
Pela janela da Emília Entrava a lua E a guitarra À esquina de uma rua gemia, Dolente a soluçar. E lá em casa:
Door het raam van Emilia Scheen de maan En de jammerende gitaar Op de hoek van de straat Snikte gekweld. En daar in huis:
Mãos amorosas na guitarra Que desgarra dor bizarra Mãos frementes de desejo Impacientes como um beijo Mãos de fado, de pecado A guitarra a afagar Como um corpo de mulher Para o despir e para o beijar
Verliefde handen op de gitaar Vertolken bizarre pijn Handen trillend van verlangen Ongeduldig als een kus Handen van fado, van zonde Strelen de gitaar Zoals het lichaam van een vrouw Om het te ontbloten en te kussen
Mas um dia, Mas um dia santo Deus, ele não veio Ela espera olhando a lua, meu Deus Que sofrer aquele O luar bate nas casas O luar bate na rua Mas não marca a sombra dele Procurou como doida E ao voltar da esquina Viu ele acompanhado Com outra ao lado, de braço dado Gingão, feliz, levião Um ar fadista e bizarro Um cravo atrás da orelha E preso à boca vermelha O que resta de um cigarro Lume e cinza na viela, Ela vê, que homem aquele O lume no peito dela A cinza no olhar dele
Maar op een dag, Maar op een dag mijn god, toen kwam hij niet Ze wachtte kijkend naar de maan, mijn god Zo te lijden Het maanlicht viel op de huizen Het maanlicht viel op de straat Maar nergens zijn schaduw Zij zocht als gek En toen ze de hoek omsloeg Zag ze hem, in gezelschap Aan de andere kant, arm in arm Flanerend, vrolijk, verliefd Net een fadista en bizar Met een anjer achter zijn oor En in zijn rode mond Dat wat rest van een sigaret Vuur en as in het steegje, Ze ziet dat het vuur Voor de man in haar hart Reeds as is in zijn ogen
E o ciume chegou como lume Queimou, o seu peito a sangrar Foi como vento que veio Labareda atear, a fogueira aumentar Foi a visão infernal A imagem do mal que no bairro surgiu Foi o amor que jurou Que jurou e mentiu Correm vertigens num grito Direito ou maldito que há-de perder Puxa a navalha, canalha Não há quem te valha Tu tens de morrer Há alarido na viela Que mulher aquela Que paixão a sua E cai um corpo sangrando Nas pedras da rua
En de jaloezie sloop binnen als vuur Brandend, haar hart bloedde Het was als wind die kwam Om het vuur aan te wakkeren Het was een visioen van de hel Dat beeld van het kwaad, dat verscheen in de wijk Het was liefde die hij beloofde Maar dat was een leugen Duizelig ontsnapt haar een gil Goed of slecht, wat heeft ze te verliezen Zij trekt het mes en steekt Dat is het waard Jij moet sterven Er is een gejammer in het steegje Van die vrouw Van zijn passie En een lichaam valt bloedend Op de stenen van de straat
Mãos carinhosas, generosas Que não conhecem o rancor Mãos que o fado compreendem e entendem sua dor Mãos que não mentem Quando sentem Outras mãos para acarinhar Mãos que brigam, que castigam Mas que sabem perdoar
Liefdevolle, genereuze handen Die geen rancune hebben Handen die fado kennen En haar pijn begrijpen Handen die niet liegen Wanneer zij andere handen Voelen strelen Handen die vechten, die straffen Maar die ook kunnen vergeven
E pouco a pouco o amor regressou Como lume queimou Essas bocas febris Foi um amor que voltou E a desgraça trocou Para ser mais feliz Foi uma luz renascida Um sonho, uma vida De novo a surgir Foi um amor que voltou Que voltou a sorrir
En beetje bij beetje komt de liefde terug Zoals een vuur brandt Doen deze koortsige lippen De liefde terugkeren En het ongeluk wordt Weer geluk Het is een licht dat ontluikt Een droom, een nieuw leven Kan beginnen Het is een liefde die terugkeert Die glimlachend terugkeert
Há gargalhadas no ar E o sol a vibrar Tem gritos de cor Há alegria na viela E em cada janela Renasce uma flor Veio o perdão e depois Felizes os dois Lá vão lado a lado E digam lá se pode ou não Falar-se o fado.
Er klinken lachsalvos door de lucht En de zon trilt Kleuren schitteren Er is vreugde in het steegje En in elk raam Ontluikt een bloem Van vergeving en dan Stappen zij beiden Gelukkig en gearmd En als je dit niet gelooft Praat dan met de fado
Pedro Caldeira Cabral (Lissabon, 1950) is een Portugese onderzoeker, componist en bespeler van de guitarra (Portugese gitaar). Hij levert een belangrijke bijdrage aan de waardering en kennis van dit instrument, en in het algemeen van de Oude Muziek.
Vanaf jonge leeftijd bespeelde Cabral o.a. de guitarra. Op het conservatorium legde hij zich toe op de luit en de viool. Hij is vooral geïnteresseerd in instrumenten die in de Oude Muziek gebruikt werden.
Hij draagt op drie manieren bij aan de kennis over Oude Muziek: door middel van onderzoek, spelen en componeren.
Cabral onderzoekt waarom een bepaald instrument in een bepaald muziekstuk gebruikt werd. Hij werkte mee aan het boek Os Instrumentos Musicais Populares Portugueses (Portugese volksmuziekinstrumenten), dat gezien wordt als een van de standaardwerken over Oude Muziek in Portugal. In 1999 schreef hij A guitarra Portuguesa (De Portugese gitaar), een eigen standaardwerk over dit instrument. In 1987 richtte hij het Centro de Estudos de Música Antiga (CEDMA Centrum voor de studie van Oude Muziek) op, dat zich toelegt op de kennis en de verspreiding van deze muzieksoort.
Cabral treedt op met de guitarra en diverse andere instrumenten. Naast zijn solocarrière is hij de leider van twee groepen:
La Batalla, gespecialiseerd in middeleeuwse muziek
Concerto Atlântico, gespecialiseerd in renaissance
Cabral componeert vooral voor de guitarra. Hij heeft een eigen stijl. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Paredes (zie eerder bericht) gebruikt hij minder pizzicato, maar schrijft hij vloeiender melodieën. Naast algemene stukken voor de Portugese gitaar schrijft hij de muziek voor zijn beide groepen. Ook bewerkt hij stukken van bijvoorbeeld Johan Sebastian Bach voor de guitarra.
Wil je nog meer weten over de guitarra (Portugese gitaar)? Dat kan door 'guitarra' in te geven in het zoekvenstertje links. Je krijgt dan al mijn vorige berichten over dit instrument te lezen, met o.a. meer technische uitleg over de verschillende instrumenten die bij fadomuziek gebruikt worden.
Categorie:Fado Tags:guitarra, Pedro Caldeira Cabral
Se ser fadista, é ser lua, Indien je als fadista de maan bent, É perder o sol de vista, wordt je verblind door de zon, Ser estátua que se insinua, je wordt bekeken als een standbeeld, Então, eu não sou fadista in dat geval, ben ik geen fadista
Se ser fadista é ser triste, indien je als fadista bedroefd moet zijn, É ser lágrima prevista, wordt er een traan verwacht, Se por mágoa o fado existe, indien door verdriet de fado bestaat Então, eu não sou fadista in dat geval, ben ik geen fadista
Se ser fadista é no fundo, indien fadista zijn, in de grond Uma palavra trocista, een spottend woord is, Roçando as bocas do mundo, waarmee je gans de wereld de mond snoert, Então eu não sou fadista in dat geval, ben ik geen fadista
Mas se é partir à conquista Maar indien het breken is met de overwinning De tanto verso ignorado van zoveel, tegenover het ongewisse Então eu não sou fadista zelfs dan, ben ik geen fadista Eu sou mesmo o próprio fado. maar ben ik zelf een typische fado
É varina, usa chinela, zij is een vissersvouw op sloffen Tem movimentos de gata; zij beweegt zich als een kat; Na canastra, a caravela, in de mand, het karveel, (*) No coração, a fragata. in het hart, het fregat. (**)
Em vez de corvos no xaile, in plaats van raven op haar sjaal, Gaivotas vêm pousar. komen meeuwen op haar landen. Quando o vento a leva ao baile, wanneer de wind haar leidt naar de dans, Baila no baile com o mar. danst zij op het bal als op de zee.
É de conchas o vestido, haar kledij bestaat uit schelpen, Tem algas na cabeleira, zij heeft algen in haar haren, E nas velas o latido en in haar zeilen het geklapper Do motor duma traineira. van de motor van een vissersboot.
Vende sonho e maresia, zij verkoopt dromen en zeelucht, Tempestades apregoa. stormen prijst zij aan. Seu nome próprio: Maria; haar eerste naam is Maria; Seu apelido: Lisboa. haar bijnaam is Lissabon.
A arte do fado tradicional: Débora Rodrigues & João Escada...
reeks concerten tijdens de maand november in België...
Débora Rodrigues en João Escada brengen er fado castiço of traditionele fado, waarvan de oorsprong ouder is dan de fados canções. Op deze avonden ligt de nadruk in de eerste plaats op de kunst van het improviseren, maar ook op desgarradas - zeldzame momenten waarin improviserende fadistas elkaar zingend antwoorden.
JOÃO ESCADA - fadista João blinkt uit in de fado castiço: improvisatie en de kunst om de juiste fado op het juiste moment te kiezen.
DÉBORA RODRIGUES - fadista Débora zingt al jaren in verschillende fado huizen in Lissabon zoals O Faia (zie ook Beatriz da Conceição en António Rocha van het project Tears of Lisbon van Paul Van Nevel en het Huelgas Ensemble).
FERNANDO SILVA guitarra Portuguesa Fernando werkt vandaag als de vaste guitarra portuguesa in O Luso, waar een van de fadistas niemand minder is dan Celeste Rodrigues, de fascinerende 80-jarige zus van Amália Rodrigues.
ANA LUISA viola de fado Zij is de enige die niet geboren en getogen is in Portugal. Zij begon 15 jaar geleden fado te zingen en is de drijvende kracht achter de vzw Saber da Vida waarmee ze de traditionele fado in ere wil houden.
Fado Tropical ... Chico Buarque e Carlos do Carmo...
Fado Tropical Composição: Chico Buarque/ Ruy Guerra
Oh, musa do meu fado Oh, minha mãe gentil Te deixo consternado No primeiro abril
Oh, muze van mijn fado Oh, mijn lieve moeder Ik laat je verbijsterd achter Op de eerste april
Mas não sê tão ingrata Não esquece quem te amou E em tua densa mata Se perdeu e se encontrou Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um imenso Portugal
Maar wees niet zo ondankbaar Vergeet niet wie van je hield En in uw dichte woud Verloren liep en zichzelf opnieuw vond Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Het zal veranderen in een onmetelijk Portugal
"Sabe, no fundo eu sou um sentimental Todos nós herdamos no sangue lusitano uma boa dosagem de lirismo ( além da sífilis, é claro) Mesmo quando as minhas mãos estão ocupadas em torturar, esganar, trucidar Meu coração fecha os olhos e sinceramente, chora..."
'Weet je, diep van binnen ben ik een gevoelige man We hebben allemaal een goede mix van lyriek in ons Lusitaans bloed (evenals syfilis, natuurlijk) Zelfs wanneer mijn handen bezig zijn met martelen, wurgen, moorden Sluit mijn hart zijn ogen en echt waar, het huilt ... "
Com avencas na caatinga Alecrins no canavial Licores na moringa Um vinho tropical E a linda mulata Com rendas do alentejo De quem numa bravata Arrebata um beijo Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um imenso Portugal
Met varens in de Caatinga Rozemarijn in het suikerriet Likeuren in de kruik Een tropische wijn En de mooie mulattin Vanwie hij met geld uit de Alentejo en daardoor veel bravoure Een kus afdwingt Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Het zal veranderen in een onmetelijk Portugal
"Meu coração tem um sereno jeito E as minhas mãos o golpe duro e presto De tal maneira que, depois de feito Desencontrado, eu mesmo me contesto
"Mijn hart heeft een vreedzame aanleg En mijn handen slaan hard en vlug Op zon manier dat, na afloop vanop afstand, ik het mezelf verwijt
Se trago as mãos distantes do meu peito É que há distância entre intenção e gesto E se o meu coração nas mãos estreito Me assombra a súbita impressão de incesto
Als ik de handen weghoud van mijn borst Is er afstand tussen willen en doen En als mijn hart dichtbij mijn handen is Ben ik verbijsterd over het onverwachte gevoel van bloedschande
Quando me encontro no calor da luta Ostento a aguda empunhadora à proa Mas meu peito se desabotoa E se a sentença se anuncia bruta Mais que depressa a mão cega executa Pois que senão o coração perdoa"
Als ik in de hitte van de strijd Opschep over een acuut vergrijp Opent mijn hart zich En het verdict dringt zich plots op Want telkens de verblinde hand verwondt Kan enkel het hart vergeven "
Guitarras e sanfonas Jasmins, coqueiros, fontes Sardinhas, mandioca Num suave azulejo E o rio Amazonas Que corre trás-os-montes E numa pororoca Deságua no Tejo Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um império colonial Ai, esta terra ainda vai cumprir seu ideal Ainda vai tornar-se um império colonial
Gitaren en accordeons Jasmijnen, kokosnoten, fonteinen Sardines, maniok Op een lichtgekleurde azulejo En de Amazonerivier stroomt 'achter-de-heuvels' En via een getijdegolf Mondt ze uit in de Taag Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Eens wordt het een koloniaal imperium Oh, eens zal dit land haar ideaal bereiken Eens wordt het een koloniaal imperium
(eigen vertaling)
Chico Buarque, volledige naam: Francisco Buarque de Hollanda (Rio de Janeiro, 19 juni 1944) is een Braziliaanse zanger, componist, dichter, acteur, toneelschrijver en schrijver. Hij is een bijzonder gerespecteerd componist in zijn land, het beste bekend voor zijn muziek, die vaak op de sociale, economische en culturele werkelijkheid van Brazilië commentaar geeft.
Inverno não é 'inda mas Outono het is nog geen winter, maar wel herfst Na sonata que bate no meu peito in de sonate die klopt in mijn hart Poeta distraído, cão sem dono verstrooide dichter, hond zonder meester Até na própria cama em que me deito zelfs in mijn eigen bed waarin ik lig Inverno não é 'inda mas Outono is het nog geen winter maar herfst Na sonata que bate no meu peito in de sonate die klopt in mijn hart
Acordar é a forma de ter sono ontwaken is een manier van slapen No presente e no pretérito imperfeito in het heden en in het verleden Mesmo eu de mim próprio me abandon zelfs door mezelf ben ik verlaten Se o rigor que me devo não respeito door starheid krijg ik geen respect Acordar é a forma de ter sono ontwaken is een manier van slapen No presente e no pretérito imperfeito in het heden en het verleden
Morro de pé, mas morro devagar ik sterf staand, maar ik sterf langzaam A vida é afinal o meu lugar het leven is uiteindelijk mijn plek E só acaba quando eu quiser en het eindigt enkel wanneer ik het wil
Não me deixo ficar. Não pode ser laat me zo niet blijven. het kan niet zijn Peço meças ao Sol, ao céu, ao mar ik vergelijk het met de zon, de hemel en de zee Pois viver é também acontecer want gewoon leven kan ook
A vida é afinal o meu lugar het leven is uiteindelijk mijn plek E só acaba quando eu quiser en het eindigt enkel wanneer ik het wil
O Fado nasceu um dia, De Fado is geboren op een dag, quando o vento mal bulia wanneer de wind zachtjes blies e o céu o mar prolongava, en de hemel overging in de zee, na amurada dum veleiro, in de voorsteven van een zeilschip, no peito dum marinheiro uit de borst van een zeeman que, estando triste, cantava, die, vol verdriet, zong, que, estando triste, cantava. die, vol verdriet, zong
Ai, que lindeza tamanha, Ai, wat enorme schoonheid, meu chão, meu monte, meu vale, mijn grond, mijn berg, mijn valei, de folhas, flores, frutas de oiro, vol bladeren, bloemen, gouden fruit, vê se vês terras de Espanha, verlangend naar de kusten van Spanje, areias de Portugal, de stranden van Portugal, olhar ceguinho de choro. met ogen verblind door het huilen.
Na boca dum marinheiro Uit de mond van een zeeman do frágil barco veleiro, van het fragiele zeilschip, morrendo a canção magoada, sterft het droevig lied, diz o pungir dos desejos verwoordt het schrijnende verlangen do lábio a queimar de beijos van de door kussen verschroeide lip que beija o ar, e mais nada, enkel een kus in de lucht, en niets meer, que beija o ar, e mais nada. enkel een kus in de lucht, en niets meer.
Mãe, adeus. Adeus, Maria. Moeder, vaarwel. Vaarwel, Maria. Guarda bem no teu sentido Hou dit in gedachten que aqui te faço uma jura: dat hier een eed gezworen werd: que ou te levo à sacristia, ofwel neem ik je mee naar de sacristie, ou foi Deus que foi servido ofwel ga ik God dienen, dar-me no mar sepultura. in een zeemansgraf.
Ora eis que embora outro dia, Ooit zal het weer gebeuren, quando o vento nem bulia dat wanneer de wind zachtjes waait e o céu o mar prolongava, en de hemel en de zee in elkaar vervloeien à proa de outro veleiro op de voorsteven van een ander zeilschip velava outro marinheiro je een andere zeeman ontwaart que, estando triste, cantava, die, vol verdriet, zal zingen, que, estando triste, cantava. die, vol verdriet, zal zingen.
(eigen vertaling)
Andere fado's van Amália Rodrigues zijn te beluisteren door haar naam (met juiste spelling) in te geven bij 'Zoeken in blog'...
'Fado Português de Nós' Mariza Composição: Paulo De Carvalho
Nasceu de ser Português geboren om Portugees te zijn Fez-se à vida pelo mundo veroverde je de wereld Foi p'lo sonho vagabundo geleid door een zwervende droom Foi pela terra abraçado je werd omarmd door de aarde Bem querido ou mal amado wel gegeerd of niet bemind O Fado de fado Viveu de ser Português je hebt geleefd om Portugees te zijn Foi alegre e foi gingão je was gelukkig en je was wispelturig Por ser um fado é canção door een fado te zijn ben je een lied Por ser futuro é passado door de toekomst te zijn ben je het verleden Mal querido ou bem amado niet gegeerd of wel bemind O Fado de fado Cada vez mais Português iedere keer meer Portugees Anda nas asas do vento laat je meevoeren door de wind Ás vezes solta um lamento laat telkens een klaagzang horen E pede p'ra ser achado en verzoek om bevestiging dat Ele é querido, ele é amado hij is gegeerd, hij is bemind O Fado de fado
het is waar er zijn nog een aantal beloftes die ik moet nakomen een aantal fados op mijn blog wachten nog op een vertaling dit probeer ik zo vlug mogelijk in orde te krijgen... de eerste die aan de beurt komt is:
Lisboa Não Sejas Francesa... canta por Amália Rodrigues
een marcha...
LISBOA NÃO SEJAS FRANCESA Amália Rodrigues
Não namores os franceses
je zult de fransen nooit liefhebben Menina, Lisboa, meisje, Lisboa Portugal é meigo às vezes Portugal is verdraagzaam Mas certas coisas não perdoa maar sommige zaken kunnen niet vergeven worden Vê-te bem no espelho kijk maar in de spiegel Desse honrado velho van deze eerbiedwaardige oude man Que o seu belo exemplo atrai opdat zijn mooi voorbeeld aantrekt Vai, segue o seu leal conselho Ga, volg zijn loyale raad Não dês desgostos ao teu pai krijg geen hekel aan je vader
Lisboa não sejas francesa Lisboa je ben niet Frans Com toda a certeza dat is wel zeker Não vais ser feliz je gaat niet vrolijk doen Lisboa, que idéia daninha Lisboa, wat n slecht idee Vaidosa, alfacinha (a alcunha de um habitante de Lisboa), ijdeltuit, sla-eter (bijnaam inwoner van Lissabon), Casar com Paris trouwen met Parijs Lisboa, tens cá namorados Lisboa, hier heb je geliefden Que dizem, coitados, dat zeggen, arme stakkers, Com as almas na voz met hun ziel in hun stem Lisboa, não sejas francesa Lisboa, je bent niet Frans Tu és portuguesa je bent Portugees Tu és só pra nós zo ben je voor ons Tens amor às lindas fardas je hebt liefde voor mooie kostuums Menina, Lisboa, meisje, Lisboa Vê lá bem pra quem te guardas kijk maar goed naar wie je beschermt Donzela sem recato, enjoa schaamteloze maagd, wordt misselijk Tens aí tenentes, alhier heb je luitenanten Bravos e valentes, dapper en stoer Nados e criados cá, hier geboren en getogen Vá, tenha modos mais decentes gaat, krijg betere manieren Menina caprichosa e má wispelturig en onaardig meisje Lisboa não sejas francesa Lisboa je kan niet Frans zijn
O Fado de ser Fadista canta por Joana Amandoeira...
Joana Amendoeira (Santarém, 30 de Setembro de 1982) is een fadista die de pure klassieke fado vertolkt, zoals die nog steeds te horen is in de fadocafés van Lissabon
O Fado de ser Fadista
Joana Amendoeira
Composição: Indisponível
Fado é destino marcado, fado is een vastgelegd lot Fado é perdão ou castigo, fado is vergeving of kastijding A própria vida é um fado, het leven zelf is een fado Que o coração traz consigo. dat het hart meedraagt
Seja canção fatalista, wees een fatalistisch lied, Ou prece de quem sofreu, of smeekbede van wie heeft geleden, O fado de ser Fadista é sina que Deus me deu. de fado om fadista te zijn is het signaal dat god me gaf.
Refrão: Fado é ternura, fado is tederheid Fado é dor, fado is pijn Fado é tristeza, fado is verdriet Fado é como que uma reza, fado is als een gebed De quem sofre ou é feliz. van wie lijdt of gelukkig is
Fado é loucura, fado is gek É saudade, é incerteza, is saudade, is onzekerheid, E é a bem mais Portuguesa das canções do meu País. en is wel het meest Portugees van de liederen van mijn land.
Fado é tudo o que acontece, fado is alles wat gebeurt, Quando se ri ou se chora, wanneer men lacht of weent, Quando se lembra ou se esquece, wanneer men zich herinnert of vergeet, Quando se odeia ou se adora. wanneer men haat of liefheeft.
É ter um jeito de artista, het hebben van een artistiek talent, Pra moldar ao fado a voz, om fado in de stem te leggen, E o fado de ser Fadista a morar dentro de nós. en de fado om als fadista te leven onder ons.
Oiça Lá, à Senhor Vinho canta par Amália Rodrigues...
Een prachtlied, een ode aan de wijn, (de Portugese wijn...?) gebracht door Amália Rodrigues
t Was moeilijk om deze fado te vinden op t internet De wekelijkse markt in Caldas da Rainha heeft mij geholpen
Oiça Lá, Ó Senhor Vinho Lyrics: Amália Rodrigues
Oiça lá ó senhor vinho, Luister eens goed meneer wijn vai responder-me, mas com franqueza: ga je mij een antwoord geven, maar dan eerlijk: porque é que tira toda a firmeza waarom ontneem je alle stevigheid a quem encontra no seu caminho? van degene die je op je weg tegenkomt?
Lá por beber um copinho a mais Door een glaasje te veel até pessoas pacatas, raken zelfs vreedzame mensen, amigo vinho, em desalinho in verwarring, vriend wijn, vossa mercê faz andar de gatas! raken door uw toedoen in een kattengevecht!
É mau procedimento Het is een slechte methode e há intenção naquilo que faz. en dat is wat wordt bedoeld. Entra-se em desequilíbrio, Breng hem uit evenwicht não há equilíbrio que seja capaz. en hij is niet meer in staat in evenwicht te blijven.
As leis da Física falham De wetten van de fysica falen e a vertical de qualquer lugar en als hij opstaat van zijn plaats oscila sem se deter dan slingert hij zonder ophouden e deixa de ser perpendicular. en kan niet meer rechtop lopen.
"Eu já fui", responde o vinho, "Dat doe ik", antwoordt de wijn "A folha solta a bailar ao vento, "Zoals het blad dat loslaat in de wind fui raio de sol no firmamento ben ik een zonnestraal uit het firmament que trouxe à uva, doce carinho. dat krijg ik van de druif, zoete streling.
Ainda guardo o calor do sol Tenslotte hou ik de warmte van de zon vast e assim eu até dou vida, en aldus schenk ik leven, aumento o valor seja de quem for verhoog het genot van diegene die mij drinkt na boa conta, peso e medida. met respect, met berekening en met mate.
E só faço mal a quem Zo ben ik voor degene me julga ninguém die mij niet veroordeelt e faz pouco de mim. en weinig drinkt van mij. Quem me trata como água Degene die mij behandelt als water é ofensa, pago-a! betaalt voor die zonde! Eu cá sou assim." Zo doe ik dat."
Vossa mercê tem razão Uw tegenprestatie heeft een reden e é ingratidão en het is ondankbaar falar mal do vinho. om slecht te spreken over de wijn E a provar o que digo En om te bewijzen wat ik zeg vamos, meu amigo, laat ons, mijn vriend, a mais um copinho! daarop nog een glaasje drinken!
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
Ik ben een vrouw en woon in Alfeizerão-Sapateira (Portugal) en mijn beroep is mezelf zijn.
Ik ben geboren op 30/12/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Portugal, Lissabon, Fado, poëzie, reizen in 't algemeen, lezen, kookboeken, fietsen....
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
