|
Twee vrienden van mij, - ze houden al sinds jaren in Antwerpen een bureaustoel gegijzeld - pakken elke morgen de vroegbus. Ze stappen op aan de kerk in Arendonk en via Turnhout bussen ze met "De Lijn" naar hun werk. En elke morgen zit er op die bus een "midlife" medereiziger; een op het zicht rustige, kalme vent. Niettegenstaande het ontieglijk vroege uur -kwartje voor de zessen- is hun medepassagier altijd in voor een conversatie. Nou, zegt ie, Ik kom uit Groningen, woonde in Eindhoven en nu ben ik in Arendonk als asielzoeker, ik ben op de vlucht voor de Nederlanders. Mijn twee vrienden, nochtans het één en het ander gewend - getuige hun jarenlange omgang met mij - schrokken zich een hoedje. Zij weten van het bestaan van een asielcentrum in Arendonk, ze weten dat daar Nepalezen, Chinezen, Congolezen, Irakezen, ...ge noemt ze maar op, binnengelaten worden en voor gezorgd wordt. .....Maar hollanders ? In gééén jaren.... Maar toch, mijne beste vrienden: Een nederlands staatsburger uit de streek van Groningen, om en rond de 40 jaar, heeft zich in Brussel aangemeld met de boodschap dat hij op zoek is naar asiel. Een broertje van Van Gogh zult U zeggen, eentje die ook iets geroepen had over geiten of zo...
Neen, mijn beste vrienden; doodgewoon iemand uit de streek van Groningen die zich in Holland niet meer op zijn gemak voelt. En die komt in Brussel asiel vragen. En dat moet onderzocht worden. En terwijl ze in Kashmir op hun verdoemenis worden geschoten, gaan vluchten en terug gestuurd worden, komt mijnheer vanuit Eindhoven eventjes zeggen dat hij in Nederland niet op zijn gemak is. In afwachting van het verloop van zijn procedure (afwijzing, beroep, afwijzig, andere advokaat, afwijzing, Raad van State....maanden is hij al bezig) is mijnheer gestationeerd in Arendonk. Hij krijgt daar de 3 B's. een Bed, een Bad en Brood. Plus een klein beetje zakgeld. Door zijn verblijf in Eindhoven (zo'n klein 40 kilometer van ons af) is hij in Arendonk beter bekend dan onze eigen burgemeester. Hij weet in de Arendonkse Aldi precies waar de fleskes Bitter Lemon en de vlootjes Becel staan. Hij winkelt er verdomme al jaren.
In Antwerpen stapt hij uit en verdwijnt dan in de mensenmassa. Waar naar toe? Dat zoeken mijn vrienden niet uit en dat is ook niet belangrijk. Met de laatavondbus arriveert hij terug in Arendonk. Dan gaat hij slapen bij zijn Kosovaarse en Tsjetjeense vrienden. Met vier op één kamerke.
Den hollander slaapt goed; niet gestoord door nachtmerries of welke angstdromen dan ook.....dat mag ook niet, want morgenvroeg wacht hem weer een lange dag: Als Hollandse asielzoeker in België.
Wanneer is Kafka eigenlijk gestorven?
|
