Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
22-08-2008
hondjes
Extreme liefde voor ons Flosjke...
Iedere "Brabbes-blog"lezer weet dat ik een onwaarschijnlijke liefde heb voor dieren en voor honden in het bijzonder. Het feit dat een vriend van mij, klein Néjke, in zijn billen werd gebeten door de verbasterde reproductie van een rotweiler van madam de barones, doet niets af aan mijn adoratie voor die keffende en bassende beesten.
Met die ingesteldheid zat ik te genieten van een Blonde Leffe in een, mij goedgezinde, taverne uit de Arendonkse horeca. Naast mij zat een mid-livekoppel met tussen hen in een buggy. De stand van de kinderwagen ten opzichte van de tafelpoten belette mij het zicht op de inhoud van het wagentje. Toen de mid-live-dame een coupe dame blanche voor haar zelf, een ice tea voor "dieje van ons" en een horentje met één bol vanille voor ons Flosjke bestelde roerde er iets in de voiture. Flosjke bleek een hondje te zijn: zo'n mormel dat bij deurwaarders op de vloermat ligt en als beloning voor uw laatste afbetaling van de huisvuilbelasting nog eens geniepig in uw enkels probeert te happen. Een "hielenbijtertje" in vaktermen. Het bolleke ijs op het horentje werd door Flosjke vakkundig opgefreten. Voke kreeg het horentje.
Ik geraakte aan de klap met het koppel, of liever gezegd met madam; "dieje van ons" zat beaat ja en nee te knikken en bekommerde zich om het beest in de buggy. ... Flosjke was pas twee jaar geworden maar had al een triestige jeugd achter de rug. Het koppel had hem uit een hondenasiel gehaald nadat zijn vorige papa en mamma hem daar hadden geplaatst wegens baldadigheden met de kat van de buren en ongepaste intimiteiten met een een passerende straathond. En nu, een half jaartje geleden, was Flosj uit de kastanjeboom gevallen bij de jacht op een stel jonge merels. Daarbij was de knie van de linkervoorpoot verbrijzeld, notabene de poot waar hij pootjes mee gaf.
Niettegenstaande het midlive-koppel een duidelijk slachtoffer was van de koopkrachtvermindering, last had met de huishuur en de maandelijkse uitkeringen onvoldoende bleken om de electriek en "den Diftar" te betalen negeerden zij het aanbod van de veearts om een gratische euthanasie. Flosjke mocht naar de dierenkliniek voor een volledig nieuw knietje in titanium en plastiek. Kostprijs 1175 euro te betalen in twee beurten. Nu nog tien keer naar de dierenkinesist à 13,50 euro per beurt en ons Flosj kan opnieuw op merels en achter de kat van de buren jagen.
Ja, het midlivekoppel was verslingerd op hun kefferke. 's Nachts mocht het tussen hen in slapen, bij het avondeten ging het mee aan tafel en kreeg het geprakte patatten met bloemkool en chipolataworstjes: eerst een schepke voor ons moeke, dan eentje voor Flosjke, dan een scheppeke voor ons voke en dan weer voor Flosjke, en telkens met hetzelfde ferket..... Nu het hondeke slecht te been was droeg het ook nog pamperkes, ja van die speciale voor honden....... Eén pak voor 17 euro.
... Vier van hun vijf kinderen kwamen niet meer thuis; de familierelatie was al jaren verzuurd, alleen met sinterklaas en Pasen, als er iets te rapen viel. Ze hadden het wel gezien met de mensheid, hondjes daar kon men op rekenen. Pure liefde en vriendschap voor een prakje patatten met bloemkool.
Ik snapte het volledig, dronk hals over kop mijn Blonde Leffe leeg en spoedde me naar mijne velo. In het passeren van Flosjke wilde ik hem nog eens door zijn witte krullekes aaien maar hij was me voor: vanuit spreidstand haalde hij uit en klauwde met zijn rechtervoorpootje naar mijne kop. Net op tijd kon ik die woeste aanval pareren: uit pure zelfverdediging heb ik Flosjke toen een sjot verkocht: recht op de gereviseerde knie van zijn linkervoorpoot. Opnieuw een scheurtje in het titanium.
De politieofficier van dienst geloofde mijn versie van de gebeurtenissen niet (hij heeft zelf een Flosjke) en buiten een gepeperde rekening kan ik me opnieuw verwachten aan een officiële aanklacht voor dierenmishandeling. De derde al. En telkens voor hondenbeesten. In afwachting van mijn opsluiting heb ik me voorgenomen om geen gesprekken meer te beginnen met eigenaars van rotweilers, duitse schepers, cocker Spaniels of wat voor hielenbijters dan ook. Ik weiger ook patatten met bloemkool en chipolataworstjes en trakteer mezelf niet meer op een coupe Dame blanche...
