Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
27-10-2007
de norbertijnerkerk.
Voorbehouden...voor ons.!
Eénmaal per jaar komt het volk van "Jef Koffie's trots" in Postel. In Postel staat immers, naast drie respectabel cafés, ook een kloosterkerk. Verschillende takjes van "Jef Koffie's stamboom" zijn in deze Norbertijnerkerk gedoopt geworden, enkelen hebben het zelfs gewaagd om elkaar daar een trouwring om de vingers te schuiven. Voorwaar een verheffende gebeurtenis.
Hoe komt ge in gods- of andermans naam in de Norbertijnerkerk van Postel terecht? Wel een zijtak van "Jef Koffie's trots" maakt daar al jaren mee het schoon weer. Binnengegaan als een gewoon postulantje heeft hij zich via het paterschap opgewerkt tot de plaatselijke vervanger van paus Benediktus de zestiende en de bisschop van Antwerpen: de zijtak is in Postel namelijk prelaat en prior van de abdij annex kruidentuin en kaasmakerij. Voorwaar een verheven roeping.
Zoals gezegd gaan we daar elk jaar met z'n allen een jaargetijdenmis vieren voor onze va en ons moe. Dat hebben we op hun sterfbed moeten beloven: ze waren namelijk - ook nog op hun oude dag - fier op de zijtak van hun familie; de eerwaarde heer prelaat dus. We durven betwijfelen of die fierheid wederkerig is: het gezicht van de hoogwaardig heer plaatsvervanger trekt in een diepe frons als hij "het geslacht van Jef Koffie" op de voorlaatste rij in zijn tempel ziet zitten. Ze stralen dan ook niet direkt een gelukzalige glimlach van heiligheid uit.
Om oogcontact met onze prelaat te vermijden probeert de familie al jarenlang om de laatste rij stoelen in de kerk te bezetten. Telkens komen zij te laat. De laatste rij is steevast bezet door een stel bejaarde hollandse venten - op het eerste zicht: boeren - met dikke buiken en ditto missaals en zangboeken. De kerk mag halfleeg zijn, toch zitten ze daar. Ook weer dit jaar: Terwijl "de trots" in café "Den Beiaard" een kom koffie ging drinken, moest een lid van de familie plaatsen gaan houden in de kerk. Op de laatste rij. Het lid was weer telaat want wat bleek: op elke stoel lag een keurig geplastificeerd kaartje met daarop in gotische letters "gereserveerd". Dat kwam het familielid ons melden.
... Onze prelaat-prior zat met zijn gevolg van 15 Norbertijnen al lang in het kapittel, de welkompsalm was al lang uitgestorven, de voorbeden al lang gebeden toen met luid gestommel het stel bejaarde hollandse venten bezit nam van de laatste rij stoelen. Ze stoken het geplastificeerd kaartje in hun binnenzak en begonnen ijverig mee te zingen aan het "Gloria Halleluja". De jeneverwalm en de biergeur van die gasten sloeg te pletter in de nek van Jef Koffie's volgelingen. We hadden het kunnen weten: ze zaten in café "den Beiaard" luidruchtig te kleurenwiezen bij een fles jonge klare en een Postelse tripel. Bij het "Urbi et Orbi" van ons geëerd familielid-hoogwaardig heer- prelaat haalden de hollandse venten het "gereserveerd"-kaartje terug uit hun binnenzak, legden het op de stoel achter hun en begaven zich, luid boerend, naar hun hofsteden waar de boerin-moeder de boerenstoemp met spek reeds op de keukentafel had staan.
"Jef Koffie's trots" overweegt klacht neer te leggen bij de zijtak van de stam en gezien de kleine kans op succes, te verzaken aan hun belofte gedaan aan vaders sterfbed. Volgend jaar blijven ze in café Den Beiaard zitten... ook onder de jaargetijdenmis.
Tussendoor twee dingen... Eentje om te lachen, eentje om te huilen....
Eerst om te lachen: U herinnert zich ongetwijfeld nog de affaire van "Baby D.". Het ondertussen 2,5 jarig kindje waarover zoveel heisa en trammelant wordt gemaakt door biologische- wens- draag- adoptie- natuurlijke- en ander ouderparen. Een Limburger die zijn kwakje spermatozoiden via kunstmatige insiminatie in een draagmoeder liet kieperen en naderhand - bij de geboorte van de kleine - achter het net en de moederkoek vistte. Het jongetje verkastte naar Leusden, een boerengat ergens in de Achterhoek. De rechter wil nog enkele maanden aankijken of " het joenkske" wel fatsoenlijk opgevoed wordt. Wanneer krijgt die hele zooi eindelijk het verstand om "baby D" zelf te laten beslissen waar het naar toe wil op het ogenblik dat het zelf bij "zijn volle verstand" is? ...Alhoewel, "al" zijn "ouders" bekijkend, vrees ik dat de hoofdpersoon zijn volle verstand nooit zal bereiken. ...Waar we ons wel zorgen over zouden kunnen of moeten maken is dat "baby D" in holland zal opgroeien !!! Misschien is dat een goeie rechtsgrond om "de liefdesbabbie" toch naar 't Bels te halen.
Dan om te huilen: In Parijs, in een appartementenblok, is dinsdagavond een kindje van 19 maanden doodgebeten en verscheurd door een rottweiler. Het kindje had niets gedaan. Dit verschrikkelijk feit ondersteunt eens te meer de stelling dat hondenbeesten, groter dan 10 cm. hoog en 6 cm. lang, thuis horen in een kooi met tralies . En bij niet naleving van deze verplichting den baas er bij steken. Los van het feit dat men dagdagelijks in hun stront trapt in speelweiden en op trottoirs, zijn ze ook voor zeer veel mensen een reële/fictieve bedreiging. Ik zal wel op mijn donder krijgen van de beestenliefhebbers, maar is er een verschil tussen een klein meisje dat doodgebeten wordt of eentje dat wordt doodgeschoten?
Positief nieuws om te eindigen: 't Wordt stillekesaan kouder en dat is te merken aan 't fietsverkeer. Steeds minder en minder wielertoeristen op hun koersvelos terroriseren de gewone weggebruiker. Men kan terug met goed fatsoen over de vaartdijk wandelen, naar de bakker rijden om de zondagsse pistoleekes en nordic walkelen. Nu hun piemelkes opstijven door de koude zucht tegen hun koersbroek, blijven ze achter de leuvense stoof of gaan mountain baiken.
Ge ziet, er zijn nog zekerheden in een mensenleven.
Een tiental dagen geleden heeft "de kaasboerin" haar verjaardag gevierd. Ik hoor het U al zeggen: "Allé Brabbes, is dat nu iets om op uw blog te zetten, bij ons verjaren de visboer en de facteur ook. ...Het dochterke van ons Christiane heeft vorige week nog een kaartje naar de melkboer geschreven met daarop "gelukkige verjaardag, liefste papa", daar maken wij toch ook geen misbaar over.!"
"De kaasboerin", lieve mensen, is een horeca-etablissement. Van oorsprong een dancing in Postel op de grens van Vlaanderen en holland. Eentje zoals er in de jaren zeventig-tachtig tientallen langs de vlaamse wegen waren neergeplant: Tijl Uilenspiegel, de veertien billekes, café De Grens, King Charles, de Kruiskalsijde in Pittem, het witte paard; ge noemt ze maar op. Overal een Decap-orgel tegen de zijmuur en op de dansvloer geilige weduwnaars op zoek naar een exemplaar van de andere sekse om, na het dansen en nog een laatste chocomelk, hun voeten tegen aan te steken en hun pollen aan te warmen. De klad kwam in dat soort staminees; de orgelpijpen verstopten en de klandizie hoorde liever Danny Fabry, Eddy Smets en andere Letty Lanka's. ...Zwarte Lola was ook een topper.
Jan en de Rik, twee dikke vrienden die tante mogen zeggen tegen Tom Lannoye en moemoe tegen Koen Crucke, kochten de "Kaasboerin" met inhoud en vertimmerden het hele gedoe. Dat alles gebeurde dus vijftien jaar geleden; vandaar de verjaardag.
"De Kaasboerin" is een staminée met inhoud geworden: "de Folie-Bergères van de Kempen" zeg maar; de fine fleur van de vlaamsche en hollandsche showbizz is er kind aan huis: de havenzangers, Margriet Hermans, de Kruk en zijne vriend de Klaas uit 't verre Limburg, Sammeke Goris en La Esterella, die ander oude moemoe uit Antwerpen.
Wekelijks stoppen er busladingen Okra-mannekes en vrouwkes die zich tegoed doen aan bruin boterhammen, postelse kaas en gekwetter van muzikaal onbenul op zoek naar de juiste do's en re's en mie's.
Er komen ook serieuse zangeressen: Margriet Hermans bijvoorbeeld. Als ze in het vlaamsch parlement weer eens "bijna" verkracht is geworden door de Jean-Marie uit Oostende dan vlucht de "kempische furie" naar Postel op zoek naar een beetje waardering en kompassie. Zij zingt dan en ...oude mensen hebben manieren: die ....applaudisseren dan.
...en zangers met gevolg: Ook Koen Crucke vindt het aardig toeven in de Kaasboerin. Vergezeld en bijgestaan door een piano met daarachter de Willy, "ex-secretaris-generaal van de Navo, ex-voyageur in Agustahelikopters en sinds 2003 herstelt in zijn burgerrechten, (ne vent met heel veel eergevoel, dus) zingt de Crucke Arische en Italiaanse aria's. Een mens op jaren kan veel verdragen.....
"De Kaasboerin" heeft ook een prachtige speeltuin: Ik kom daar graag met mijn kleinkindjes.! Jawel hoor ...den Brabbes heeft ook zijn zwakheden.
Mogen wij U voorstellen....op eenvoudige aanvraag !.
... Ontsproten aan de West-Vlaamse klei, ... Product van beukende zeewinden en scheefgewaaide knotwilgen, ... Enige overlevende van de slag van Passendale en Langemark, ... Slimmer dan Jo Lernhout en den Hauspie, ... Nagel aan de doodskist van de koksschool van Brugge, ... Verdelger van de Noord-Franse "suikerbieten", ... Nog slimmer dan de geit van Yves Leterme, ... Buurjongen en eerste vrijer van "die wilde boerendochtere" ... Een stem als één door vlaamsche SS-ers gestolen kerkklok,
... Neergepoot in de Kempische zandgronden, ... Afgod van alle Turnhoutse OCMW-verpleegsters, ... IJveraar en partijdier van de Arendonkse tsjeven, ... Toeverlaat van de katholieke gepensioneerden, ... Redder van duizenden hongerige gasthuispatiënten, ... "laatste-man-de-zak-opgever" van 't verguld Leeuwke, ...Bezitter van meer wijsheid dan het kookboek van de "boerinnenbond." ... 3 Michelinsterren lacht hij weg, ... Liefhebbende opa van 4 schattige kleinkinderen,
We proudly present you...
Zo mijn dierbare, is 't goed zo? Ik hoop U met deze naar behoren te hebben verder geholpen in uw rush naar eeuwige roem en eer.
.... Aan U de volgende burgemeesterssjerp !!!.
We gaan nu terug over tot de orde van de dag - de verjaardag van de kaasboerin - zo "waarlijk helpe ons Sinte Clara, patrones van de hopelozen en van de frietkotuitbaters".
