Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
03-08-2014
gemeentediensten (geweigerd 04.03.2008)
Miss Katrientje... uit de doden opgestaan. !!!
Arendonk geraakt stilaan in de ban van haar 800-ste verjaardag als "Stede, Vryheyt ende Heerlykheyt". Haar bewoners worden met de minuut lyrischer, nostalgischer, euforischer. Een slimme perfesser is bezig met DNA-onderzoek bij elke schilder -het weze een huisschilder, autolakspuiter of een kliederaar op de plaatselijke tekenacademie- in zijn speurtocht naar Jan Van Eyck.
Voor alle geplande festiviteiten moeten er natuurlijk uithangborden zijn. Pront uitziende venten en madammen voor op affiches, om lintjes door te knippen, voor koereurs te kussen... In een ver verleden hadden we zo'n madammen met hopen: Mitje van Doren, Kwartjes Lis, de witte muis van 't rood kruis... Dat waren rastalenten wiens schoonheid vanzelf kwam bovendrijven. Na een tijdje werd onder impuls van een supportersclub voor velos en de plaatselijke kruideniersbond,- ge kent dat ras: Mil Kevou, den Delhais, Kees Veegee, Marie'e Moe, Virgenie van Janusse,... - een echte Missverkiezing georganiseerd. Miss Katrientje, naar de heilige Catharina, geradbraakt ergens in de vroege middeleeuwen en de plaatselijke patrones van alles wat geen patrones heeft.
In de aanloop naar het bewuste feestjaar is het pas opgerichte organisatiecomité, samengesteld uit voornaeme heerdsluyden, een soort veredeld schaduwschepencollege, bezig met de coördinatie van de activiteiten. Eén van deze activiteiten is de verkiezing van een nieuw Katrientje: onze plaatselijke aardbeikoningin, de miss Globe van Arendonk.
Wegens een ongekende toestroom van potentiële missen dient de verkiezing in stappen te gebeuren. Gelijk bij de Amerikanen, in Caucussen. De eerste voorverkiezingen hadden eerder dit jaar plaats op het gemeentehuis van Arendonk. Onder de deelneemsters waaronder, naar we uit goede bron hebben vernomen, vier als travestiet verklede bureelhoofden, haalden deze drie schoonheden de halve finale. De hobbys van de dames in kwestie gaf mee de doorslag voor hun uitverkiezing: de lieftallige schoonheid links op de foto verzamelt chinese fietsbellen, de middelste bloem organiseert familiekwissen met pornografische inslag op katholieke basisscholen en de meer dan plukbare orchidee rechts op de foto is gespecialiseerd in het wassen van chirobroeken.
Volgende voorverkiezingen komen er aan in de maand maart. Aan de beurt zijn dan het RVT-rusthuis van Dr. Schrijvers en het OCMW op de Vrijheid nummerke 100. Om de kwaliteit van de verkiezingen te garanderen is de deelname beperkt tot de bewoners van beide rusthuizen. Aparte selecties zijn nog voorzien voor de pollissen van Arendonk, voor cafébazinnen, schooljuffrouwen en middenstandsdochters.
Een uitgebreide reportage van de badpakkendefilé in retrostijl tijdens de voorverkiezing onder het gemeentepersoneel brengen we in een volgende aflevering. Wij waarschuwen nu al voor schokkende beelden. Gelieve uw kinderen en venten van het computerscherm weg te houden...
Voorbeeldje van de gestelde kwisvragen: Welk standje doet wie met wie?
We hebben er een eind aangebreid, aan 2008. Zelfs de extra seconde die het jaar langer maakte zijn we zonder kleerscheuren doorgekomen.
Afgezien van de twee donkere plekken in de voorbije maanden, veroorzaakt door het wegvallen van twee van mijn beste maten, is het jaar naar redelijke tevredenheid verlopen.
Jef en Louis.
Mijn zes nakomelingen groeiden op in wijsheid, kracht en intelligentie naar het grote voorbeeld van hun grootvader daarbij zijn "averechts karakter" volgend. Zij bekwaamden zich in vissen, jonge mussen vangen, slibberen (nee Carolus Egberts, niet swaffelen) en tussendoor "het varkske" uithangen. Ook mijn wettige echtgenote is me dit jaar graag blijven zien en is nog steeds bij me, wat gezien het eerder aangehaald "averechts karakter van den opa" toch een redelijk succes mag genoemd worden. Door samen te blijven gaan we stilaan behoren tot een uitstervend ras: drie van de vijf koppels houden het statistisch voor gezien, separeren zich of beginnen iets met een ander. ....breng een mens niet op slechte gedachten.!!!
De rest van gebeurtenissen uit 2008 laat ik over aan de fantasie van mijn favoriete sterreporter van mijn lievelingsgazet. Ik leg me toe op de toekomst. Dat hebben we zo afgesproken; de sterreporter van mijn lievelingsgazet en ikke.
En daarmee zijn we in 2009 aanbeland. En zoals in de nieuwjaarsbrieven met wensen, voorspellingen, hoop en verlangens. Wat kunnen we ons zoal toewensen voor het nieuwe jaar? Gezondheid, vrede, vreugde, goedkope mazout, toch een nief lief, naastenliefde, voor sommigen onder ons de herenliefde.... Maar mag het ook een ietsje meer zijn, en
- Bijvoorbeeld vragen aan onze regeerders om het gezond verstand van de meerderheid van haar bevolking te respecteren en te opteren voor een nieuw wippend ophaalbruggeske. - Of hopen dat ons gemeentebestuur onder de curatele van het Vlaams gewest weggeraakt en zelf kan beslissen wanneer het fietspad naar Ravels wordt aangelegd. - Of nog: aan alle eigenaars van "op paden en gazonschijtende" viervoeters elke dag een paar schoenen en hun tapis-plein vol stinkende en plakkende hondenstront. - of het ultieme bewijs - bijv. een perkamenten documentje uit 1390 - waaruit zou blijken dat onze politieke verantwoordelijke van het OCMW, tevens eminent perfesser, als achter-achter-achter-kleinkind een product zou zijn van een toevallige ontmoeting tussen Jan Van Eyck -jawel, dé grote Jan - en een spaanse haagweef. - of moed aan de politieke chef van de gemeentefinanciën om te laten zien dat er wel degelijk ballen aan dat lijf hangen en alsnog zijn morele verantwoordelijkheid opneemt voor de gebeurde flaters en stommiteiten op zijn diensten. - heel veel inspiratie aan onze middenstanders bij het bepalen van hun giften en cadeautjes aan de sinte katrienazangertjes op 25 november 2009 e.k.: bij Jeanne Trul bijv. een Blonde Leffe, bij Pol Frut bijv. een kom heldere bouillonsoep, het grote vaginaboek bij den tandarts, bij de Swa op de Vraai een bonzaike met kerstballen en een piek erop en bij Mil Kavou op de Mét een consumptiebonneke voor de Wannes in de Mét. Voor de kruideniers en toebaksblaaikesverkopers zonder inspiratie een koersvelooke met een koersbrukske. - uitkijktorens in de Langschelpen, de zeshonderd, de Rooi del, op het Glossocircuit, het Kongobos, 't konijnenboske, tegenover het Stekske, en op den Deroissart. ...en ene grote op het Sluiske. - Overschot op de gemeentebegroting voor de aanschaf van twee kilo bladgoud en lasbegetten voor de grillie rond de kerk. ......... Ongetwijfeld hebt U nog bijkomende wensen; Jef Koffie's trots, J.Rekel en den Brabbes, tesamen met hun voltallige redactie zullen deze wensen in dank aanvaarden. Ondertussen wensen zij U - zij het met gepaste terughoudendheid - een gelukkig tweeduizend en negen. Gods vrede, die van Allah en zijn mullahs, de Hara Krisnjah, koning Albert en de vrede van nog een heleboel andere oelewappers zijn de Uwe.
------------------------------
Gevonden ter streke gemeentehuis Arendonk afd. Burgerlijke stand en bevolking, navelpiercing met chinese tattoo.
Wie bovenstaande buikpartij herkent kan zich melden bij de redactie. ps. de rode strepen rechts onder de navel zijn geen gevolg van een voorspoedige dracht maar het resultaat van een tehoog opgetrokken string. -----------------------------------------------------
Het caféke aan Brug IV. Vrienden van mij zijn naarstig op zoek naar een caféetje waar het rustig zitten is. Het bierlokaal waar ze al jaren een groot deel van de omzet helpen bepalen beleeft niet bepaald de meest florissante tijd van haar bestaan. Ooit was dat anders: 't Begon al in de jaren dertig van de vorige eeuw toen Frans Kölleman en zijn Fillemien aan 't kanaal Dessel-Schoten hun huis verbouwden tot staminee. De kelderkamer moest eraan geloven en de toog kwam dwars door de zitkamer te staan. Daar waar den dressoir stond. Lang duurde hun cafébazenbestaan niet en een paar jaar voor de tweede oorlog werden Gaston, die als boswachter bij graaf de Broqueville in Postel was buiten geflikkerd, samen met zijn madam Renille de nieuwe uitbaters. " 't Is hier het paradijs" zei Gaston tegen de paters van Turnhout op bedevaart naar Postel, toen die achter een pintje Desselse Campina naar de naam van het café vroegen. En het bleef het "Paradijs". Onder en na de tweede oorlog beleefde het caféke aan Brug IV hoogdagen: Het waren de jaren van de stropers, de vissers, de douaniers en de smokkelaars, de jaren van Jef Uil , van Pierre Keut en van Jef en Hubert binnendeur, de mannen van de Mols en die van de Raus..... Charel van Suske Slegers en zijn Julia, die ondertussen de zaak hadden overgenomen, zagen dat het goed was. ... En het ging er alleen maar op vooruit: Van een simpel caféetje op één van de uithoeken van Arendonk werd het "Paradijs" een drukbezochte taverne waar, achter Blonde Leffes, gerolsteiners en dagsoepen, ongeveer alle wereldrevoluties en andere oorlogen verbaal werden opgelost. Bij "Lewie en ons Nicolleke" was iedereen welkom en dat vertaalde zich dan ook in de regelmatige uitbreiding van het terras en de facturen van de brouwers.
....Als een hollander ergens 3 pinten bier op de toog ziet staan denkt hij aan een goudmijn, niet beseffend dat die pinten ook getapt moeten worden. Zo kwam het dat Kees met zijn Annemiek, toen zij voor de tweede keer in hun getrouwd leven een café aan de binnenkant zagen, zich geroepen voelden om het Paradijs over te nemen en cafébaas te worden. Zij zouden het Arendonkse volk eens leren hoe men pinten tapt en croque-monsiers in elkander flanst. Het werd een regelrechte catastrofe:Blonde leffes werden gemengd met grosseille, jenevers werden geserveerd in colaglazen, een koffie verkeerd eindigde als een Nescafé en de spiegeleieren druppelden langs de borden af. Annemiek sloeg tilt en in paniek bij elke bestelling en als het vat bier af was (wat echter hoogst zelden gebeurde) dan dook de voltallige familie samen met het ingehuurde personeel de voorraadkelder in, de tooghangers aan hun lot en de opkomende dorst overlatend. Tien dagen heeft het geduurd: toen werd Annemiek tesamen met haar dochter en schoonzoon met een zware depressie afgevoerd. Op de voordeur verscheen het bordje: "gesloten wegens omstandigheden".
Toen werd de tent overgenomen door twee schatten van meiden. Ze waren zo schattig dat men er zelfs de boel voor in de fik wilde steken. Vrijers kwamen en vrijers gingen, vogelepikkers, paardenvolk, cowboys en vissers kwamen en gingen. Jonkmannen kwamen en jonkmannen gingen en bleven weg. Toen vond één van die twee schatten van meiden de liefde van haar leven. Haar hele hebben en houden tesamen met haar lijf werd ingepalmd door een hollandse kroegbaas op wie ze stapel werd. Voor het "Paradijs" werd een noodplan uitgedokterd. "Ons Mams" zou samen met een bevriend en kundig iemand de boel draaiende houden. Laat me toe enigszins sceptisch te staan tegenover deze plannen. Waar ooit Janneke Casteleyns, 't volk uit de Rode Del (neen, dipperke: geen rooi del; nie heet worden!), de klj-ers, onze Ludo en Walterke, en zoveel verschillende clubs en verenigingen de dienst uitmaakten, waar ooit socialisten en kattelieken onder mekaar met de kaarten speelden, gaapt nu de grote leegte... Ik mag er niet aan denken maar ik denk toch dat het nooit meer tegoei komt. Ik denkt zelfs dat mijn vrienden op zoek moeten naar een nieuwe kroeg. Of het moest zijn dat er geen revoluties of oorlogen meer moeten opgelost worden, want dan heeft op café gaan geen enkele zin meer. 't Zou verdoemme spijtig zijn.!!!
Wat doet een mens op regenachtige dagen? Een beetje de rommel opkuizen, wat doodsprentjes sorteren... En dan kom je opeens een kaartje tegen van een jong meisje: Astrid. Verongelukt in Buah Nabar - Medang in Indonesië. Neergestort met een Airbus-300 in de bossen en bergen van Indonesië. Een dochter van vrienden. En dan ga je op internet zoeken wat er van dat ongeval te vinden is. Eén artikeltje in één hollandse krant en voorpaginanieuws in alle Indonesische kranten.
Vliegramp in smog-gebied: 234 doden
Door een onzer redacteuren JAKARTA/ROTTERDAM, 26 SEPT. Bij een vliegtuigongeluk met een Airbus-300 van de Indonesische luchtvaartmaatschappij Garuda bij Medan op Sumatra zijn vanochtend alle 234 inzittenden om het leven gekomen.
Medan ligt midden in het gebied dat wordt geteisterd door enorme rookontwikkeling als gevolg van talrijke bosbranden, maar autoriteiten hebben onderstreept dat de oorzaak van de ramp nog niet bekend is.
De Indonesische televisie berichtte vanmiddag dat het toestel in de lucht is ontploft. De zender baseerde zich op een verklaring van een journalist die getuige was van de explosie.
Het toestel was voor een binnenlandse vlucht vertrokken van de Indonesische hoofdstad Jakarta. Vlak voor de landing stortte het neer in de buurt van het dorpje Buah Nabar, ongeveer veertig kilometer van het vliegveld van Medan, in het noorden van Sumatra. Aan boord waren 222 passagiers en 12 bemanningsleden. .................. Een fragment uit de passagierslijsten 198. Tomimura/Mr 199. Toshiwa/Mrs 200. Tosimin/Mr 201. Tsai Wen Chin/Mr 202. Vanteen Bergen A/Ms 203. Waluyo Adi/Mr 204. Wang Jui Jung/Mr 205. Wannen Pakpahan/Mr 206. Waridi/Mr
Vandaag 27 augustus zou Astrid 33 jaar zijn geworden.
