Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
26-10-2005
De wielercoach.
De wielercoach. José De Cauwer, onze ex-wielercoach is vrijgesproken omdat de deugnieterijen die hij gedaan heeft verjaard zijn. Laat ons duidelijk zijn, er is een kleine nuance: onschuldig zijn is niet hetzelfde als vrijgesproken worden. Joséke voelt zich nu een beetje in de steek gelaten. Door de wielerbond, door een deel van de publieke opinie, misschien wel door mensen die ooit naar hem opkeken. Daarom heeft de Jos nu pijn. Wat heeft de Cauwer uitgevreten? Eigenlijk nikske, alleen facteur gespeeld voor een coureur die aan de doping zat. Allé is dat nu zo erg! ...Een labiele amateur-wielrenner die vloeibare speed nodig had, een adres aan de hand doen van de "Schele Cees die alles kon leveren"...Allé is dat nu zo erg? Zijn eigenste brievenbus laten gebruiken als doorgeefluik van "de pot belge"....Allé is dat nu zo erg?
Voor José De Cauwer niet want hij voelt zich verongelijkt. Ik vraag me wel eens af of de bondscoach in al die jaren dat hij die verantwoordelijke functies had, één moment gedacht heeft aan die amateur-wielrenner die nu, zo zot als een achterdeur, van ontwenningskliniek naar ontwenningskliniek sukkelt. Voor de wet en Moeder Justitia is hij vrijgesproken. Hij zal er mee moeten leven. Dat moet Leo Delcroix ook, die is destijds ook vrijgesproken, maar die heeft een heel rekbaar geweten.
Als goed opgevoede kinderen van ons ouders en met de hulp van de schoolmeester en mijnheer den onderpastoor, proberen wij zorg te dragen voor onze ouderen. We nemen ze bij ons in huis, brengen ze naar een bejaardentehuis of sturen ze op overwinteringsvacantie naar Tenerife.
Zoniet mijn Hollandse buren: Tijdens een fietstochtje met chirovrienden het afgelopen weekend in de buurt van Essen-Kalmthout vonden we, net over de grens, tegen een bouwvallig huizeke volgende advertentie: "Te koop Vader". Zouden die mannekens hunne pa echt te koop zetten?
Omdat we nog content zijn met onze pa, zijn we maar doorgereden.
Mijne vriend zit met de piepers. Sinds ze in het vtm-nieuws verteld hebben dat de zieke kiekens in Turkije en Roemenië ook gevaarlijk zijn voor de mens is hij in paniek geslagen. Hij behoort namelijk ook tot een risicogroep. Hij is niet alleen 65-plusser, hij heeft ook een eigen neerhof met daarin 6 kippen, 4 kriezelhinnen en 3 overjaarse ganzen die allemaal los door zijn hof scharrelen. Heel zijn geboer ligt bovendien in een vogelrichtlijngebied. Alle trekvogels vanuit het noorden worden door "de groene jongens" langs daar omgeleid en moeten dus over zijn hof vliegen. Nu vreest mijn vriend voor zijn commerce. Met zijn 10 kiekens en kriezelhinnen belevert hij namelijk een paar hartsvriendinnen met verse eieren.Van de opbrengst - zo'n 6 euro per week - koopt hij zijn weekrantsoen aan toebak en blaaikes. Door de alarmerende berichten van de laatste dagen en met het vooruitzicht, zijn lucratieve handel in elkaar te zien zakken is mijn vriend nu een depressie nabij. Hij overweegt om naar de Turkse Riviera te verhuizen en daar met zijn wettige echtgenote een kevertjesbakkerij, annex tapijtenwinkeltje in de soekhs van Anthalya uit te baten.Ja,ja, enthousiast ondernemersschap kruipt waar het niet gaan kan.
José De Cauwer, onze ex-wielercoach is vrijgesproken omdat de deugnieterijen die hij gedaan heeft verjaard zijn. Laat ons duidelijk zijn, er is een kleine nuance: onschuldig zijn is niet hetzelfde als vrijgesproken worden.
