Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
26-10-2005
De wielercoach.
De wielercoach. José De Cauwer, onze ex-wielercoach is vrijgesproken omdat de deugnieterijen die hij gedaan heeft verjaard zijn. Laat ons duidelijk zijn, er is een kleine nuance: onschuldig zijn is niet hetzelfde als vrijgesproken worden. Joséke voelt zich nu een beetje in de steek gelaten. Door de wielerbond, door een deel van de publieke opinie, misschien wel door mensen die ooit naar hem opkeken. Daarom heeft de Jos nu pijn. Wat heeft de Cauwer uitgevreten? Eigenlijk nikske, alleen facteur gespeeld voor een coureur die aan de doping zat. Allé is dat nu zo erg! ...Een labiele amateur-wielrenner die vloeibare speed nodig had, een adres aan de hand doen van de "Schele Cees die alles kon leveren"...Allé is dat nu zo erg? Zijn eigenste brievenbus laten gebruiken als doorgeefluik van "de pot belge"....Allé is dat nu zo erg?
Voor José De Cauwer niet want hij voelt zich verongelijkt. Ik vraag me wel eens af of de bondscoach in al die jaren dat hij die verantwoordelijke functies had, één moment gedacht heeft aan die amateur-wielrenner die nu, zo zot als een achterdeur, van ontwenningskliniek naar ontwenningskliniek sukkelt. Voor de wet en Moeder Justitia is hij vrijgesproken. Hij zal er mee moeten leven. Dat moet Leo Delcroix ook, die is destijds ook vrijgesproken, maar die heeft een heel rekbaar geweten.
Als goed opgevoede kinderen van ons ouders en met de hulp van de schoolmeester en mijnheer den onderpastoor, proberen wij zorg te dragen voor onze ouderen. We nemen ze bij ons in huis, brengen ze naar een bejaardentehuis of sturen ze op overwinteringsvacantie naar Tenerife.
Zoniet mijn Hollandse buren: Tijdens een fietstochtje met chirovrienden het afgelopen weekend in de buurt van Essen-Kalmthout vonden we, net over de grens, tegen een bouwvallig huizeke volgende advertentie: "Te koop Vader". Zouden die mannekens hunne pa echt te koop zetten?
Omdat we nog content zijn met onze pa, zijn we maar doorgereden.
Mijne vriend zit met de piepers. Sinds ze in het vtm-nieuws verteld hebben dat de zieke kiekens in Turkije en Roemenië ook gevaarlijk zijn voor de mens is hij in paniek geslagen. Hij behoort namelijk ook tot een risicogroep. Hij is niet alleen 65-plusser, hij heeft ook een eigen neerhof met daarin 6 kippen, 4 kriezelhinnen en 3 overjaarse ganzen die allemaal los door zijn hof scharrelen. Heel zijn geboer ligt bovendien in een vogelrichtlijngebied. Alle trekvogels vanuit het noorden worden door "de groene jongens" langs daar omgeleid en moeten dus over zijn hof vliegen. Nu vreest mijn vriend voor zijn commerce. Met zijn 10 kiekens en kriezelhinnen belevert hij namelijk een paar hartsvriendinnen met verse eieren.Van de opbrengst - zo'n 6 euro per week - koopt hij zijn weekrantsoen aan toebak en blaaikes. Door de alarmerende berichten van de laatste dagen en met het vooruitzicht, zijn lucratieve handel in elkaar te zien zakken is mijn vriend nu een depressie nabij. Hij overweegt om naar de Turkse Riviera te verhuizen en daar met zijn wettige echtgenote een kevertjesbakkerij, annex tapijtenwinkeltje in de soekhs van Anthalya uit te baten.Ja,ja, enthousiast ondernemersschap kruipt waar het niet gaan kan.
Op het journaal van 1 uur kwam het laconieke berichtje dat er bij de NMBS een klacht was binnen gekomen tegen 6 pendelende ambtenaren. Ze lachten hardop in hun coupé en daar zat ook een dame in die daar niet tegen kon. Dus die mevrouw heeft een klacht ingediend. Nu is er in het verleden veel fout gelopen met treinen: treinen die in het donkere midden van de vorige eeuw richting Auswitch-Birkenau reden, treien die gekaapt werden, treinen vol hooligans die de boel afbraken, treinen die ontspoorden en op elkaar botsten, treinen en nog eens treinen die te laat kwamen.... stakende treinen. Niks anders dan kommer en kwel. En dan rijdt er plotseling een trein door Vlaanderen waarop gelachen wordt. En ergens verdoken in dezelfde coupé zit een fraulein die zich stoort aan dat gelach. Wat mankeerde die vrouw? een pas gestorven hondje?, verslenste sansiverias thuis op de vensterbank? chronische rugpijnen?...Het TV-nieuws maakte er geen melding van. Wel van de klacht. ...Laatst werd er ergens in Antwerpen door een flatbewoner klacht ingediend tegen spelende kinderen op het graspleintje voor het flatgebouw.
....Verhalen uit het asielcentrum van Arendonk. (zie mijn berichtjes van 29/6: asielcentrum De officiele naam voor het Arendonkse asielcentrum is "Open opvangcentrum voor vluchtelingen Arendonk". In de volksmond spreekt men over de "Duitse basis" of over "Totem". De naam Totem komt van een van de allereerste bewoners van het asielcentrum....
Toen de Duitse basis nog een munitieopslagplaats was met zo'n 92 bunkers vol dynamiet en bommen, was er ook een beroepsbrandweer. Om hun brandweerslangen te drogen werd er een toren gebouwd waarin de slangen werden opgehangen. Het is aan die toren dat het asielcentrum zijn naam te danken heeft.
Momenteel verblijven er zo'n 160 personen met 33 verschillende nationaliteiten: Afghanistan, Albanië, Algerije, Angola, Armenië, Azerbeidzjan, Bhutan, China, Congo, Djibouti, Ethiopië, Guineé, India, Irak, Iran, Kameroen, Kosovo, Libanon, Mongolië, Nepal, Nigeria, Oezbekistan, Pakistan, Rusland, Servië)Montenegro, Sierra Leone, Slowakije, Somalië, Tibet, Tsjechië, Tsjetsjenië, Turkije en Vietnam.
21 - 10 -2005. Vandaag is het de dag van de jeugdbeweging.
Vlaanderen telt zo'n 250.000 jongens en meisjes die bij een jeugdbeweging zijn. Hetzij chiro, scouts, ksa, ksj, klj... Die worden elke week begeleidt door zo'n 50.000 leiders en leidsters die zich belangloos inzetten om de jongeren een plezante dag te bezorgen. Een kwart miljoen jonge gastjes. Die moet ge verdienen !!!. Het is tevens een teken van het engagement van onze jeugd. 't Is eens wat anders dan langs de zijkant commentaar staan geven op de jeugd van toen en nu.
Vandaar aan iedereen, van klein naar groot, aan elke jeugdbeweging, een dikke proficiat van een fervente chirosupporter.
Douwke, de mestkever. Een van de hevigste fans van mijn blog - ik noem hem het "heertje Douwe" - is verzot op mestkevers. Hij kan daar urenlang lyrische ontboezemingen over geven. Hij vereenzelvigt zich zelfs met die rotbeestjes. Ik heb "heertje Douwe" leren kennen via mijn gastenboek. Zijn volledige naam is Douwe Egbert. Als een verkeerd gericht projectiel, afgevuurd door een klungelend artilleriepeloton, zo valt heertje Douwe je blog binnen.Eerst al commentaar leverend op berichtjes in het gastenboek, later als volleerd farizeeër met tips en weetjes. Heertje Douwe presteert het zelfs om bevriende bloggers uit het Waasland zogezegde wetenswaardigheden aan te smeren. Douweke Egbert is een gefrustreerd ventje. Waarschijnlijk bij de één of andere "hartelijke parochiegemeenschap" van zijn piedestalleke gevallen en nu anoniem zijn gal spuwend op andermans blog. Voor mij natuurlijk niet gelaten, maar dat hij fier is op zijn pseudoniem van "mestkever" doet mij de wenkbrauwen fronsen. Mijn andere vriend, Karel De Gucht, heeft ooit een bepaalde groep uitgescholden voor mestkevers. Awel, hij zat er niet ver naast.Douweke is in goed gezelschap !!! Vandaar de donkerbruine kleur van dit artikeltje.
Voor de oma's en hun kleinkindjes. (niet voorlezen voor het slapengaan hé oma's !) Nog een fotootje van een gevangen genomen trol. Voor de non-believers: het zou ook een politieker kunnen zijn die zijn gelijk niet gehaald heeft.(of misschien wel heertje Douwe)
Voor de oma's en de kleinkindjes.(niet voorlezen voor het slapengaan !) Trollen zijn de vijanden van de elfjes. Zij pesten en plagen de elfjes, proberen ze te vangen en gaan met hun eten lopen. Hier een fraai exemplaar van een boosaardige trol die nu gevangen zit in "de Wonderwereld" in Drenthe.
Niet alle Arendonkse soldaten uit de eerste wereldoorlog sneuvelden aan het IJzerfront. Toen in 1914 de Duitse troepen België binnenvielen stuitten zij op de verdedigingsforten rond Luik. Die waren opgebouwd als een verdedigingsbuffer voor Frankrijk. In Vottem, dichtbij Luik, lag het elfde Linieregiment waar de Arendonkse Jan Baptist Van Gorp deel van uitmaakte. Tesamen met een groot deel van zijn maten sneuvelde Jan Baptist op 6 augustus 1914 tijdens de opmars van de Duitse generaal Von Ludendorff..