Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
16-01-2006
Eurosong en andere rommel
Euroshit en blind date.
Afgelopen zondag heb ik met een scheef oog naar Eurosong gekeken. Voor de allochtonen onder ons en de vlamingen in het buitenland: Eurosong is een muziekprogramma op onze Vlaamse staatszender ter voorbereiding van het eurovisie-songfestival. Afgevaardigd door een plaatselijk kerkkoor of door hun mediageile ouders maakten zondagavond weerom een zevental doosjes en johnies hun opwachting om zich voor de zot te laten houden door een vakkundige jury; althans dat vinden deze laatsten van zichzelf. Bart Peeters, een overjaarse hyperkinetische enthousiasteling praatte de show aan elkaar. In de vakjury had ene Johny Logan plaatsgenomen, een nederlandsonkundige Ier die in een ver verleden ooit het songfestival had gewonnen. Verder reikte zijn curicullum niet. Naast hem zat ene Marcel Vanthilt, ooit frontman van "Arbeid Adelt" ; een obscuur popgroepje dat vooral bekendheid verwierd door de snelheid waarmee de groep telkens uit elkaar spatte. Buiten een grote bril en obscure praat is er aan de heer Vanthilt geen lor te beleven en nog minder van te leren. Dat vonden ze ook in Unaaited Steets waar hij ook geen poot aan de grond kreeg. Op zondagavond ging hij in dialoog met Els Deschepper, een zelfverklaarde comedienne met roste haren die ook zangambitie heeft. Verder dan wat wederzijds geleuter over pipi, stront en kaka kwam het duo niet. Best een hoogstaande vertoning daar op onze teevee EEN. Dan maar weggezapt naar VTM waar "Blind Date" aan de gang was. Een opgetutte callgirl die op zoek was naar een goedkoop verlof had als ultieme wens een motor en een vent. Dat vertelde ze als volgt: "...Ik moet iets stevig tussen mijn benen hebben en ik wil dat hij er langs achteren opkruipt." Dat, mijne lieve blogsters en bloggers, dat wordt op zondagavond uitgezonden op onze nationale zenders. Moeten wij ons dan als bedaarde senioren druk maken in een moppeke op ons bloggeske?
