Wijzigingen – Aanvullingen
1961 – Zondag 2 juli : De K. Fanfare St. Cecilia trad op te Heffen
Dit ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de fanfare Ste Cecilia aldaar. “Leest overrompelde Heffen, want met meer dan 200 deelnemers, zonder de muzikanten gerekend, was Leest er tegenwoordig. Een zeer flink concert werd er dan ten beste gegeven, daarbij een zeer keurige uitvoering van operetten stukken door het Gemengd Zangkoor en het mag gezegd : tot eenieders voldoening.” (DB, nr.6)
1961 – 5 juli – G.v.M. : Examenuitslagen
De Handelshogeschool voor Juffrouwen te Antwerpen, Korte Nieuwstraat 33 te Antwerpen deelde examenuitslagen mede. Onder de kandidatuur in de Handelswetenschappen 1e Proef botsten we op de naam van Julia Van den Branden uit Leest. Zij haalde onderscheiding.
1961 – Zaterdag 8 juli : Liefhebberskoers te Leest
Ingericht door de supportersclub van Jan en Louis Selleslagh. De afstand bedroeg 125 km of negenmaal Leest – Battel – Heffen – Blaasveld – Tisselt – Leest. Alle koersformaliteiten dienden afgehandeld in café “In de Statie”, Heide, (aan de bareel te Leest). Vertrek 15 uur. (GvM, 4/7)
In dezelfde krant van 10 juli verscheen de uitslag : 1.Verbruggen Armand (O.L.Vr. Waver), de 125 km in 3u05. 2. Walter Muylaert, 3. Eddy D’Hollanders, 4.Emiel Van den Bergh, 5. Willy Verbruggen, 6. Frans Rossel, 7. René Jacobs, 8. Emiel Staldeur, 9.Ray Adriaenssens, 10. Frans Selleslagh, 11.Albert De Bie, 12.Frans Buts, 13.Jozef Laenen, 14.Gaston Van den Hoecke, 15. Benjamin De Wilde.. Er waren 52 vertrekkers.
1961 – 9 juli : Zomerfeest B.J.B-jongens te Peulis
De uitslagen van Leest De marswedstrijd : Leest 5de. 100 meter : Leest eerste. 80 meter : Leest 3de. 1.500 meter : Leest eerste. Koordtrekken : Leest eerste. Stoelrijden : Leest 4de. Romeinse wagen : Leest geen vermelding. Koers met hindernissen : Leest 5de. Vlaggekoers : Leest eerste. Ringsteken : Leest 3de. Aflossingskoers : Leest 2de. Algemene uitslag : 1. Leest, 2. Zemst-laar, 3.Keerbergen, 4. O.L.Vr. Waver en Peulis, 6. Rijmenam, 7. Tisselt.
1961 – 15 juli : Start Bivak Chirojongens
Dit jaar ging het bivak van de jongens door in het Sint Willebrordushof te Schilde. (DB) In “De Band” verschenen twee verslagen van dit bivak, het eerste anoniem, het tweede ondertekend door leider Wilfried Hellemans :
Eerste dag Chiro-bivak
“De schoonste periode van de Chirowerking is weer eens aan de gang. Velen van onze jongens hebben begrepen dat het jaarlijks bivak zonder twijfel mag genoemd worden, “de tijd waarop voor hen de deuren van het echte jongensleven wagenwijd opengegooid worden”; de tijd waarin de echte, onvervalste kameraadschap als een weldoende zonnegloed over hen waait. Wij zijn op kamp. Deze gedachte alleen stemde ons allen zo optimistisch dat we niets anders konden dan een heerlijk en fijn bivak voorspellen, en dat zal het ook !! Wie zou er anders durven denken ? Wanneer we even nagaan dat onze kerels reeds maanden bezig waren met allerlei dingen over het kamp ? Oefeningen met het kompas, zodat sommige mensen dachten dat ze met een stel landmeters te doen hadden. Zij organiseerden een avondspel om aan de donkerte gewoon te geraken, en wat nog ! Onze knapen lieten zich ook niet onbetuigd; zij werden onlangs versterkt, zodat ze nu met een mooi getal op kamp zijn gegaan. En onze jongsten ? Bleven niet ten achter, want zij staken met hun leiders de koppen bij elkaar en maakten zoals al de anderen geheimzinnige plannen op. Maar met dit alles hebben we nog geen woord gerept over de plaats waar we naartoe zijn gegaan. Deze is gelegen te SCHILDE en draagt de naam SINT WILLEBRORDUSHOF. Het behelst een tweetal blokken waar alles ondergebracht is wat we nodig hebben en waar we, dat mogen we zeker niet vergeten, ook onze bivakmoeders mochten begroeten ; die mensen die zich al die dagen omtoveren tot een “duiveltje doet dan al !”
Verslag van leider Wilfried
“Op een voormiddag –‘k gelove : ’t was 14 juli, gingen de kerels scheep naar Schilde, onze bivakplaats anno 1961. Ze glansden, de gasten, want vreugdevol waren ze. Immers, de Chiro had hen eindelijk iets gegeven waar ze reeds jaar en dag naar hunkerden : twee tenten. Dapper die op de fiets gebonden, en geladen als een vrachtschip zij de baan op. ’t Afscheid kan ik slecht verzwijgen. ’t Was ontroerend…schoon. Zij zouden overnachten –natuurlijk- in hun tenten, en morgen doorbollen naar Schilde. Maar schreef niet een groot dichter : “…tussen droom en daad…” en jawel, die dichter had gelijk. Hoe is ’t godsmogelijk, maar diezelfde avond zegende de Heer zijn land, en deed dat goed, want pijpenstelen vielen naar beneden. Dus werd geen tent opgeslagen, tenzij in Schilde zelf, die identieke avond nog en morgen zou een lichte dag zijn. Ah ja, er moet niet meer verder doorgereden “nein, verwerte doch…du bist so schön…” En de 15de juli, dat was een zaterdag, had de grote lossing plaats. ’s Morgens een groepsmis en om 09u30 vertrek voor de knapen. Per fiets alsjeblieft. Voor de burchtknapen was beter gezorgd ; die werden met wagens weg- en ook wel weergebracht. Buiten de slijtage der banden -is’t niet zo Fonny ?- is over de knapenreis niets te vertellen. Triomfantelijk was d’inrij binnen ’t Willebrordushof. Onthaal door groepsleider Eddy –die daar zoveel was als burgemeester-, en de grote werken konden beginnen. Nu luister zeg, mijn vrienden. Gij gaat me toch niet vragen u zowat alles voor te leggen wat ginder werd gedaan ? Zoveel werd gepresteerd. Een paar dingen wil ik toch citeren. Voor de kerels was er in de voormiddag atletiekkamp; bij de knapen heette dat tienkamp; voor de kleinsten waren er losse spelen. ’s Namiddags hadden we variaties : trektocht, twee groepsspelen, vertellen en voorlezen, volksspelen of op tocht. Jazeker, dit vergeten ware zonde : de kerels maakten een fietstocht, noteer goed : twee dagen…Waarheen ? Naar Nederland, naar Terneuzen… Die tweede dag was er ook een fietstocht van de knapen naar Zoersel, o boshuizeke, en Westmalle (2 uur werd hen in de abdij uitleg gegeven) en ook onze jongsten trokken er op uit, eveneens naar de abdij, maar dan langs binnenwegen. Zo vlogen de dagen om in spel en blijheid : H. Mis, formaties, estafetten, wandelen, zwemmen, ’t is te veel. En we kwamen terug zoals we gingen, per fiets, per wagen. En hier in ’t dorp een parademars. Nog een klein ogenblikske over de moeders. Die mensen werken ginder heel hard en er is haast niemand die naar hen omkijkt. Dat is fout, en daarom ben ik blij hen bloemekens (en toetekens) te kunnen geven, hier in De Band. Vraag hen eens wat er zoals werd weggezet door 50 jonge magen, moe van spel en tocht, dan weet ge wat ze te doen hebben. Waarschijnlijk hebt ge ’t vast : als dat het bivak voor hen geen plezierreisje is…en…zij doen hun werk zonder salaris, of toch…ze kregen wat heidebloemekens en een koperen schotel als blijk, niet als vergelding…want al de werkuren vergoeden, kan niet omwille van gebrek aan zaad. Och kom, dat vragen onze bivakmoeders niet, op onze vragende houding geven zij al de kracht van hun handen. Wij danken hen daarvoor, echt gemeend, zoals we alle weldoeners danken, ouders of niet. Hallo chauffeurs, gij dus ook hé, zij worden door ons niet vergeten (wij komen immers volgend jaar terug). Maar zonder zwans, ik heb uw jongens bezig gezien en iets is me opgevallen :’t is dat uw jongen zich goed heeft gedragen, dat hij, al liep die en die er wel eens naast, toch bijdraaide op tijd en zo liet zien hoe het hem werd geleerd hoe zich te houden; dat is voor ieder leider meer waard dan dat hij de derde of ja de eerste zou zijn in eerder welke proef. Wat gij uw jongen leert trachten wij ook te doen. Uw doel is het onze en daarom is het nodig dat ouders en leiding één zeel trekken. Is er vergadering stuur uw jongen, laat hem niet thuis zitten. Wij kunnen niet alles, en zeker niet als wij alleen staan ; indien gij ons echter helpt en dat moet toch, kunnen wij meer, anders is het beter dat uw jongen er geen deel van uitmaakt. Waar zijn de overwinningen zult u vragen van de Chiro ? Hebt g’er al een beter gemaakt ? Zie eens die en die…en dat zijn er weer van de Chiro… Daar zijn onze kerels ondereen en maken er jongensplezier, ja dat op de avondvergadering. En zeg me nu eens waar spenderen niet-Chirojongens des zondags hun tijd ? Waar lezer ? Geef het antwoord, en wat meent ge dat het beste is voor hen “Chiro of geen Chiro?” Laat uw jongetjes en groteren niet rondlopen, laat ze maar aansluiten, of indien ze lid zijn, laat niet toe dat zij afzijdig blijven, geen lid op papier maar in werkelijkheid. Dat iedereen zijn plicht volbrenge en…dat alleen brengt ons vooruit !! Leider Wilfried.”
Foto’s :
-Chiroleider Wilfried Hellemans.
-het Willebrordushof Schilde enkele jaren later.
-Chirojongens op bivak rond die periode : staand van links naar rechts : Florent Van Kerckhove, Julien Lauwers, Roger Gobien. Onder van links naar rechts : Ludy Spoelders, Walter Feremans, onbekend, Eddy De Smet, Jan Van den Heuvel, Hugo Van Praet en Eric Bradt.
-Links Julien Lauwers, rechts Miel Vloebergh.
-Op de foto o.a. : Roger Silverans, Frans Spoelders, Sylvain Van den Avond, Miel Vloebergh, Robert De Rooster.




|