|
1996 – Vrijdag 20 september : 3de Nazomerkwis van St.-Cecilia
In de gelijknamige zaal om 20 uur.
Er werden 130 vragen gesteld die gespreid waren over twaalf reeksen en handelden over de volgende onderwerpen : sport, radio-tv, film, fauna en flora, wetenschap en techniek, actualiteiten, aardrijksknde, geschiedenis, kunst, literatuur, foto’s en afbeeldingen, droedels en muziek.
Het inschrijvingsgeld per ploeg bedroeg 500 BEF en elke ploeg mocht maximum bestaan uit 5 personen. Elke deelnemer ontving een prijs.
Inschrijvingen dienden te gebeuren bij Lieve Vlemincx, Winkelstraat 7 Leest.
Uiteindelijk kwamen er 41 ploegen opdagen en het werd een spannende kwis die door de meeste deelnemers als moeilijk zou worden ervaren. De gemiddelde score bedroeg 59%.
Vooraan in de uitslag allemaal ervaren kwisploegen zoals ‘Think Thank’ (winnaars met 79%) voor ‘5 PK’, ‘Café René’, ‘Vennekant’ en ‘Sk Muizen’.
De Leestse ploegen deden het in vergelijking met de vorige jaren minder goed, maar in verhouding schreven ze ook met minder in. Er namen ook twee gelegenheidsploegen deel bestaande uit muzikanten en ereleden van de Leestse fanfare. Zonder voorbereiding behaalden ze ook een gelegenheidsresultaat. De ‘Loebassen’, de ploeg van de bassen, behaalde 34% en eindigde 39ste, de ‘Tenoren’ werden 41ste.
Ondanks het feit dat het een moeilijke kwis was, gingen de deelnemer tevreden naar huis, de prijzentafel was gevarieerd en de resultaten waren, dank zij de computer an Willem Van Linden, binnen de gestelde tijd bekend.
Samengevat uit “T&T” van september en december ’96)
1996 – 21 en 22 september : Palingfeesten St.-Cecilia
“Of het nog echte Palingfeesten zijn, weten we niet zo direct. Er wordt namelijk uit het menu nogal wat ‘biefstuk met frieten’ gekozen. Voorlopig blijven we het maar Palingfeesten noemen.
In vergelijking met het vorige jaar was er een lichte daling in het aantal deelnemers. Een grote daling is het gelukkig niet. Een andere vaststelling is dat er in verhouding veel meer mensen komen eten op zaterdagavond. Op deze eerste dag was de zaal zo goed als de hele avond volledig bezet. Op zondag daarentegen was er in verhouding minder volk. Waarschijnlijk moeten we daar in het vervolg ook rekening mee houden. Over de kwaliteit van de maaltijden was zo goed als iedereen lovend ! De ‘paling in ’t groen’ kreeg zelfs hoge beoordelingscijfers. We hebben ook vernomen dat we in vergelijking met andere organisaties de porties paling te groot maken…! Ons principe is dat we graag iedereen waar voor zijn geld geven. En op onze volgende gelegenheidsrestaurants houden we het zo…!
De foto onderaan is overgenomen uit een krant. Deze foto werd op zaterdagavond genomen en geeft duidelijk aan dat onze jeugdige muzikanten (waaronder de vier deelnemers aan het solistentornooi) niet alleen naar de repetitie komen maar ook de handen uit de mouwen steken als het aankomt op bedienen in het gelegenheidsrestaurant.”
(“T&T”, december ’96)
1996 – Zaterdag 5 oktober : St.-Cecilia Leest gaf concert in Loenhout
“Op zaterdag 5 oktober hadden we nog eens een optreden af te werken dat werd gesubsidieerd door het Ministerie van Vlaamse Gemeenschap, Dienst Volksontwikkeling. Alles was vooraf prima afgesproken en er werd een autocar ingelegd. Tot onze verbazing was daarop plaats te weinig zodat een aantal bestuursleden de reis met de eigen wagen hebben gemaakt. We konden zelfs zo goed als op tijd vertrekken en het beloofde dan ook een geslaagde avond te worden. We hadden voorzien tegen 19 u. in Loenhout aanwezig te zijn en zo goed als iedereen was op dat moment in de zaal ‘St.-Lucia’. Tot onze verbazing moesten we echter vaststellen dat de plaatselijke vereniging nog geen aanstalten maakte om met haar concert te beginnen. Een aantal muzikanten en vergezellende ereleden vroegen zich af waarom ze daar nu zo vroeg moesten aanwezig zijn ! Ons antwoord hierop is : het was zo afgesproken en wij kunnen er niets aan doen indien de organisatoren hun zelfgemaakte afspraken niet respecteren.
Maar al bij al ging ‘St.-Lucia’ toch van start om 19.30 u. en hun hele programma werd afgewerkt. Het gevolg daarvan was dat onze verenigning pas om 20.45 u. van start kon gaan…Voor het Ministerie moet er ten minste een concert van 70 minuten worden gegeven en dat hebben we ook gedaan ! We hebben zelfs nog een korte pauze ingelast. Het is dan ook te begrijpen dat het héééél laat, zelfs veel te laat werd voor de muzikanten hun optreden konden afsluiten. Ondanks de mankementen in de organisatie viel het optreden nog mee en waren de Loenhoutenaren erg tevreden met de gebracht muziek.
Toch zullen we in de toekomst bijkomende afspraken maken : we zullen een beginuur afspreken en dan berekenen om welk tijdstip we ons optreden afsluiten. Kan de organiserende vereniging ons dat beginuur niet garanderen, dan zou het kunnen dat ons optreden van korte duur zal zijn…In dat geval moeten de organisatoren echter ook de subsidie van het Ministerie laten vallen en alle kosten voor hun eigen rekening nemen !”
(“T&T”, december ’96)
1996 – Zondag 6 oktober : Demonstratiedag MVB K.F.St.-Cecilia
1996 – 9 oktober : Overlijden van Maria Van Epperzeel
“Maria Van Epperzeel, weduwe van Frans Huysmans was te Leest geboren te Leest op 25 november 1921 en ze overleed in dezelfde gemeente. De uitvaartplechtigheid had plaats in de Sint-Niklaaskerk te Leest op 15 oktober.
Maria is de moeder van Nicole Huysmans en de schoonmoeder van Hubert De Borger. Door haar kleinkinderen, Maggy en Steven De Borger, werd ze steeds ‘Bonneke’ genoemd. Maria was altijd een en al vrolijkheid en optimisme. Steeds had ze een stralend lachend gezicht op. Heel haar leven was ze zo goed als op alle fanfare-organisaties aanwezig.”
(“T&T”, december ’96)
“Bonneke, iedereen kende je vrolijkheid en goedheid. Vol optimisme en moed. Steeds een stralend lachend gezicht, zelfs nu nog kon je glimlachen en een knipoogje werpen.
Tot het bittere einde bleef je vechten en had je hoop. Steeds was alles goed : al wat we zegden, al wat we deden. Steeds was je antwoord “ja” heel goed… en plots werd het heel stil in huis nu jij er niet meer bent, doch je hart blijft bij ons.
Er was nog zoveel te zeggen, zoveel om te doen, zoveel om te laten zien, zoveel om te delen. Je bent nu van ons heengegaan maar bij ons, bonneke, blijf je steeds bestaan.
Missen zullen we je zeer en aan je denken keer op keer.
Bonneke, je bent 1 uit de duizend.
Maggy.”
(Uit haar gedachtenisprentje)
Haar echtgenoot Frans Huysmans was te Ekeren geboren op 20 mei 1917 en overleden te Mechelen op 21 april 1994.
1996 – 13 oktober : 24ste Jaarlijkse Massacroos van Chiro-Vevoc
1996 – Zondag 20 oktober : Herfstconcert K.F. St.-Cecilia
Foto’s :
-De jonge muzikanten die een handje toestaken in het gelegenheidsrestaurant.
-Maria Van Epperzeel.
|
