1994-1995xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Afdeling : eerste provinciale Antwerpen.

Voorzitter : Francis Van Heck. Secretaris : Jean Apers.

Trainer : Jan Van den Heuvel.

Kern : Asseloos Marc, Boonen Guy, De Lauw Steve, De Smedt Ralf, De Vos Johan, Engelen Peter, Goossens Chris, Haentjes Geert, Heremans Tom, Lenie Wim, Lumuanganu Jean, Misic Milan, Moreel Thierry, Van Giel Steven, Slachmuylders Eric, Van der Veer Jan, Van Goylen Chris, Van Mullem Pascal, Verschueren Stanny.

Aanvallend viel er het seizoen voordien niet veel te klagen maar de 52 geïncasseerde doelpunten stemden tot nadenken en voor het nieuwe seizoen werd de defensie versterkt met doelman Jan Van der Veer die van FC Duffel overkwam.

Milan Misic moest voor de aanvallende impulsen zorgen op het middenveld. Hij speelde nog bij Vorselaar en Herentals.

Middenvelder Thierry Moreel doorliep de jeugd van Lierse en speelde bij Emblem.

Stanny Verschueren, inzetbaar als libero werd voor een seizoen bij Lint aangekocht.

Voorheen was hij 6 seizoenen actief bij bevorderingsploeg Rita Berlaar.

Steven Van Giel (aanvaller) werd bij Willebroek weggehaald.

SK jeugdspeler Gerry Smets keerde terug in zijn oude stal en Wim Lenie kwam van Bornem waar hij weinig aan de bak was gekomen.

Doelman Pedro Landerloo, Chris Goossens en Tom Heremans zouden de club nog verlaten.

Uiteindelijk kon trainer Jan Van den Heuvel een beroep doen op een evenwaardige kern van 17 spelers.

Het clubbestuur apprecieerde het werk van Jan Van den Heuvel die op SKR Leest bleef.     

In de Gazet van Mechelen van 22 april 1994 werd de Leestse trainer in het voetlicht geplaatst :

“...trainer Jan Van den Heuvel heeft de voorgevoelens van de pessimisten met positieve resultaten volledig de kop ingedrukt. Zijn tactisch doorzicht koppelt Van den Heuvel aan de juiste psychologische aanpak van de spelersgroep...”

“Mijn aansluitingskaart ondertekende ik als knaap bij KV Mechelen. Bij geelrood doorliep ik alle jeugdreeksen. Aan de periode bij de Uefa’s bewaar ik wel de mooiste herinneringen...”
”Het was onder het beleid van trainer Piet Teughels dat we toen de wedstrijden mochten betwisten op het hoofdterrein van alle eersteklassers. Van hem heb ik heel wat voetbalwijsheid opgestoken. Ik vond het dan ook bijzonder jammer dat hij achter de kazerne niet langer actief bleef. De trainingen als kadet en scholier stonden wel op een laag pitje. Er werd bijvoorbeeld nooit getraind op tweevoetigheid. Nochtans een basisprincipe dat door elke trainer aan de jonge voetballertjes zou moeten opgelegd worden. Na een aantal wedstrijden bij de invallers van KV Mechelen hield ik het voor bekeken en sloeg mijn tenten op bij provinciale clubs. Eerst als spelend lid van VK Weerde, waarmee ik onmiddellijk naar tweede provinciale promoveerde. Een seizoen later was ik actief bij FC Peutie, waar ik twee jaar verbleef. Geplaagd door kwetsuren moest ik op 28-jarige leeftijd afhaken.

Gedurende een vijftal jaren heb ik dan het voetbal de rug toegekeerd. Ik gooide het over een andere boeg en ging volleybal spelen.

Ondertussen stichtte ik ook zaalvoetbalclub Leest. Maar de voetbalmicrobe leefde nog in mij en toen mijn zoontje Bert bij VV Leest aansloot en ik door secretaris Willy Slachmuylders gepolst werd om de taak van jeugdtrainer op mij te nemen, hapte ik toe.

Ik beleefde zeven prachtige jaren als jeugdtrainer en jeugdcoördinator bij blauwgeel. Bij de jonge spelertjes legde ik vooral de nadruk op het aanleren van voetballen met beide voeten. Spelers met talent liet ik op een plaats spelen tegen hun voet. Het resultaat viel later dan ook zeer positief uit.

Hoofdtrainer

Mijn debuut als hoofdtrainer maakte ik ook bij VV Leest. Toen Julien Van den Broeck het als trainer rond nieuwjaar van het seizoen 1991-92 voor bekeken hield, nam ik zijn taak over. Met succes trouwens, want we speelden de eindronde voor promotie naar vierde klasse tegen SV Willebroek. Een wedstrijd die een beetje een wrang gevoel nalaat.

Stel je voor dat we met nog een kwartier te spelen met 2-0 aan de leiding stonden. Er kwamen toch nog verlengingen aan te pas en we gingen nog de boot in.

Bij mijn huidige club SK Rapid Leest vond ik een toffe groep spelers met een zeer sterke morele weerbaarheid. Ik mag gerust zeggen dat elke speler bereid is om er het hoofd voor te leggen om de zege te behalen. Over de inzet, lef en kameraadschap van de groep heb ik hoegenaamd niet te klagen. Ook het bestuur verdient alle lof.

Men wil ook volgend seizoen een rol spelen in eerste provinciale. We hebben reeds gepraat over contractverlenging en hadden het ook over de sportieve middelen waarover ik wil blijven beschikken. Ik weet dat het bestuur alles zal doen om mij in de beste voorwaarden aan volgend seizoen te laten beginnen”, besluit Jan Van den Heuvel, die het diploma van adjunct-trainer behaalde...”

Beker van Antwerpen

Op het terrein van Red Boys versloeg SK Elzestraat met 1-3, thuis tegen Tisselt werd het 6-1.

Op VV Duffel werden de blauwroden met de strafschoppen gewipt.

Leest-Heide kermis

In juli 1994 organiseerde de club, naar aanleiding van Leest-Heide Kermis, een aantal activiteiten op hun terrein :

-op vrijdag 8 juli een vedettenparade met soundmixartiesten Jan Van den Bossche, Len Lenaerts, Philippe Vincent, Peter Mitchell, Corina en Frank Gabon en Jo Valley.

Kaarten kostten 150 frank in voorverkoop en 200 frank aan de kassa.

-op zaterdag 9 juli werd een kaartavond gehouden waaraan een prijzenpot van 150.000 frank verbonden was en een prijzentafel van 150 prijzen. Inleg bedroeg hier 249 frank.

-op zondag 10 juli traden Luc Steeno, Eddy Wally en Roy op.

Kaarten aan 250 in voorverkoop en 300 frank aan de kassa.

-op vrijdag 15 en zaterdag 16 juli serveerde SK Rapid de eerste Zeeuwse mosselen.

De derby en de doodsbrief

Op 30 oktober 1994 won VV Leest de derby tegen SK Rapid met 1-3.

Deze vierpuntenwedstrijd in Eerste Provinciale werd onder barre weersomstandigheden

betwist. Felle windstoten verhinderden dikwijls de goede bedoelingen van de spelers.

SK speelde zonder de gekwetste Lumuanganu, bij VV ontbrak de eveneens gekwetste Askraba.

De bezoekers  van VV wonnen het pleit met twee doelpunten van hun  speler-trainer Luc Leys. VV-voorzitter Gust Emmeregs was zo gelukkig dat hij zijn ploeg een etentje beloofde.

Na de derby werd te Leest een ludieke doodsbrief verspreid waarin de dood van “Rapid SK Leest” werd aangekondigd.

Een ongelukkige zet omdat zaterdagavond Ludo Paulus overleed, nadat die in de namiddag nog een wedstrijd met de SKR-veteranen had gespeeld en op zondagmorgen Tim Van Heck, zoon van de voorzitter, om het leven kwam in een verkeersongeval. Zware klappen voor de club.

Gazet van Mechelen 31 oktober 1994 :

“ Tegen hoekgevel te pletter in Mechelen

De 21-jarige Tim Van Heck uit de Blaasveldstraat 16 in Leest reed zich  zondagavond om tien minuten voor vijf met zijn auto te pletter tegen de hoekgevel van het voormalige Klein            

Seminarie op het Hoogstratenplein in Mechelen. Hij was op slag dood.

De hulpdiensten, met een geneesheer uit het dichtbijgelegen O.L.Vrouwziekenhuis , waren

onmiddellijk ter plaatse maar voor het slachtoffer  kon geen hulp meer baten.

Tim, een zoon van SKR Leest-voorzitter Van Heck, zat alleen in zijn voertuig.

V.V. Leest stond na deze derby-overwinning zevende gerangschikt met 10 punten.
SK Rapid bleef twaalfde met 6 punten.

De tweede competitiederby

De derby van zondag 5 maart 1995 werd door V.V. Leest gewonnen met het kleinste verschil.

Ditmaal met Jean Lumuanganu in de spits kregen zowel Staf Verhaeghen als Hans Bouwmeester de handen vol. Jeanke dolde aanvankelijk met zijn rechtstreekse tegenstrever, maar vond in Geert Haentjes en Marc Asseloos geen aflossingspunt.

Pascal Van Mullem hield Luc Leys onder controle zodat de thuisploeg aanvallend weinig kon uitrichten.

Twintig minuten voor tijd moest keeper Jan Van der Veer zich gewonnen geven.

Staf Verhaeghe stuurde een vrijschop richting tweede paal, waar Danny Claes het leer zonder pardon in één tijd op de slof nam.

Rapid Leest nam dan risico’s waarvan Luc Leys er eentje afstrafte.

Op weg naar een tweede doelpunt werd hij echter door Jan Van der Veer foutief             gestopt. De goalie kwam met geel goed weg, maar de ref legde de bal wel op de stip. Luc keilde de bal echter keihard op de staander.Zo bleef het bij een 1-0 score, maar de bezoekers mochten met opgeheven hoofd het terrein verlaten.

Periodetitel

Dankzij een 1-0 thuiswinst in april ’95 tegen Linda Olen veroverde Rapid dat seizoen de tweede periodetitel.

In de eindronde werden de Leestenaars echter gewipt door Hemiksem na een 4-3 nederlaag en een  1-1 gelijkspel thuis.

Lille werd kampioen met 42 punten. SK Rapid eindigde negende met 30 punten.

Bijvoegsels :

-De bewuste doodsbrief.

-Luc Leys, hier in duel met Peter Engelen en Kris Van Goylen, zou tweemaal scoren in een fair uitgevochte derby.