1961 – 12 december : Soldaat Julien DE PRINS vanuit Schaffen
“Hier ben ik dan eindelijk met een klein briefje van uit Schaffen. Met mij gaat alles goed en ik hoop hetzelfde voor al de soldaten van Leest. Ik ben nu al 6 maanden binnen en het ergste is voorbij, we hebben wel wat afgezien maar dat was van het minste. Ik ben binnen gegaan in …(onleesbaar) en vandaar zijn we naar Flawinne gegaan omdat de kazerne ongeschikt is. We zijn al in Marche-les-Dames geweest voor ons kamp en in Schaffen waar we zijn om te springen; tot nu toe is alles goed verlopen en ik hoop dat het zo zal mogen verder gaan. Meer nieuws weet ik niet en ga nu sluiten met een Zalig Kerstmis en Gelukkig Nieuwjaar aan al de lezers van De Band en zeker aan al de soldaten van Leest.”
Vanuit Kigali 1/3/1962 : “Hier ben ik dan met mijn tweede briefje, dat komt van 6.000 km van het goede België. Met mij alles ok, en denk ook hetzelfde van al de andere soldaten van Leest. Het is hier juist wat te warm en ik denk dat wat hier te veel is er wat van op te sturen want het moet in België niet te best zijn heb ik vernomen. Het eten is niet te best hier maar toch zullen we er niet van sterven en het drinken dat gaat want een fles van ½ liter kost 20 fr en hij is 2 maal zo sterk als in België, ge moet niet vragen. Het werk dat we hier doen is niet te dik, juist maar wat bewaken, ook het vliegveld en tevens de verblijfplaats waar we zijn, want ze gaan van hier naar daar en als we een huis zien leegstaan dan wordt dat onze verblijfplaats, en van het ene naar het andere is niet zoals in België, van Leest naar Mechelen, maar wel 30 maal zo ver. De wegen zijn hier allen zo goed als in de Battelse bergen en dan nog erger. Ik denk toch nog van naar Leest terug te komen, want ze zijn hier allemaal te zw…(onleesbaar) dat dan tot binnen zes maanden. Ik hoop van De Band hier te ontvangen, en zo weet ik wat nieuws van Leest en andere soldaten.”
1961 – 17 december : Teerfeest “Arbeid Adelt”
Naar jaarlijkse gewoonte vond het teerfeest van de K.F. Arbeid Adelt plaats. Het werd voorafgegaan door een muzikale optocht door het dorp. (DB)
1961 – 19 december : Broeder Romanus (Karel De Laet) vanuit Huberdeau, Argenteuil
“Beste vrienden, ‘k denk nog dikwijls aan die dagen vol genot en zoete vreugd. Woorden van een oud lied die ik nog dikwijls herhaal hier in Canada, na mijn bezoek te Leest, verleden zomer. Nog altijd het gerust dorp met zijn brave, christelijke mensen. De deur staat wagenwijd open voor de verre bezoeker en de glimlach op de lippen duidt aan dat het hart rapper klopt. Dank u allemaal. We hebben reeds een voorsmaak van de winter, reeds 25 onder nul gehad. Nog niet veel sneeuw waar de houthakkers naar wachten om de bomen gemakkelijker naar de wegen in de bossen te slepen. We zitten hier geplaagd met de razernij tussen de vossen. Moesten ze zich kapot maken onder hun, ware dat een goede zaak maar ze vallen het vee aan. In vollen dag kwam er een de groep van 15 grote zeugen bijten. We moesten die slachten binnen de acht dagen om nog het vlees te kunnen gebruiken. Een onzer bedienden kon de razende vos doden met hem te overrijden met een vrachtwagen tijdens de klopjacht die volgde. Gelukkig waren de koeien in de stal anders waren we er nog erger aan toe geweest. Ik bid de goede God dat hij u allen zegene gedurende het nieuwe jaar en u behoede ten allen tijd. Uw gans toegenegen oude Leestenaar Broeder Romanus (Charel De Laet).”
En we geven graag het ons toegezonden gedicht :
“Ik ging de vreugde zoeken, Geen moeite werd gespaard. Ik zocht in alle hoeken, ’t geheim was goed bewaard. Maar op een mooie morgen, Stond ze naast mij te koop. Ze had zich goed verborgen In ’t kleedje van de hoop.
Ik heb de hoop bekeken, En dan gezegd : “Kom in”. ’t Verdriet is dan geweken. Ik steun op mijn vriendin. We zingen een mooi wijsje, Al gaande hand in hand. God zegent vast dat reisje, Naar het Beloofde Land.
De hoop is in het leven, Als ene warme zon ; Dat alles doet herleven, Een echte vreugdebron. Ik lach als nooit tevoren, Ik voel geen hartepijn. Ik werd zo juist herboren ; Wat is het leven fijn !” (DB, januari 1962)
1961 – 24 december : Kinderkerstfeest Sint Cecilia
Op zondag 24/12/1961 werd aan de kinderen van de Sint Cecilialeden een groot Kerstfeest aangeboden. Ruim 100 kinderen werden vergast op een mooi geschenk, lekkernijen en speelgoed. Ettelijke smaakvolle nummertjes werden opgevoerd, ze werden aangeleerd door de Juffers Godelieve en Paula Bradt. De jongens stonden onder de leiding van meester Hendrickx.
Foto’s :
-Karel De Laet (Broeder Romanus). -Godelieve Bradt anno 2022. -Paula Bradt in 1961. -Aloïs Hendrickx in 1983.
Zondag kampioen Van Kerrebroeck in de internationale veldrit te Leest.
“Zondag a.s. beleven de Gebr. Piessens hun zoveelste veldrit. We herinneren ons nog heel goed, de grote fiasco die zij verleden jaar te incasseren kregen, toen welgeteld 157 toeschouwers kwamen opdagen voor hun internationale veldrit, waarin o.m. wereldkampioen Wolfshohl van start ging. Ondanks al die tegenslagen weten Jan en Julien (foto’s onderaan) van geen afgeven en verwachten zondag opnieuw de grote massa voor hun jaarlijkse veldrit. Benevens al de crossers uit het Mechelse, wisten zij de nationale kampioen Firmin Van Kerrebroeck (foto onderaan) onder de vertrekkers te krijgen, nevens Roger De Clercq en André Tempelaere, nieuwe aanwinst in de nationale veldritstal. Start van deze cyclo-cross te 15 uur in het Dorp, terwijl er 9 ronden dienen afgelegd.”
Het vertrek was bepaald om 14u30, de afstand bedroeg 27 km en er was voor 10.000 frank aan prijzen voorzien. De inschrijving en de uitdeling der rugnummers : Frans De Laet, Dorp, te Leest van 13u15 tot 14u15.
In dezelfde krant van 4 december verscheen een verslag van de koers en de uitslag :
Daniël Van Damme afgescheiden te Leest
“De veldrit te Leest kende ondanks het koude weder een betrekkelijk grote belangstelling. De omloop lag goed, hoewel zwaar, doch de aanhoudende regenvlagen van de laatste dagen hadden geen grote invloed uitgeoefend. 51 renners boden zich aan voor de negen ronden, een totale afstand van 24 km. Zeer vroeg reeds zou de beslissing worden uitgelokt toen Van Damme reeds in de eerste ronde tot de aanval overging en 10” nam op De Rey en Scheirs. Uit de achtergrond kwamen dan Matheusen en Verschueren opdagen om tot op 30” te naderen, terwijl Matheussen in de derde rond tot 5” oprukte en bij de volgende doortocht Van Damme aan de leiding vervoegde. Lang duurde het echter niet voordat Van Damme de uiteindelijke beslissing zou uitlokken en met een scherpe demarrage spoedig tot 20” uitliep op Matheussen, terwijl De Rey en Scheirs op 1 minuut en meer volgden… In de laatste ronden kwam er geen wijziging meer in deze stand, alleen dan dat Van Damme zijn voorsprong tot 1’10” opdreef en Scheirs in de voorlaatste ronde bij De Rey aaanpikte om deze in de spurt voor de derde plaats te kloppen. Firmin Van Kerrebroeck die te Meerbeke een zware val deed kon wegens een inwendige bloedstorting niet starten.
De Uitslag : 1.Van Damme Daniël, de 24 km in 1u13’. 2. Jos Matheussen op 1’10”, 3.Scheirs, 4.René De Rey, 5. René Verschueren, 6. Viktor Philips, 7. Loyen, 8. René Vermaelen, 9. Henri Simoens, 10. Lode Vandenbosch, 11.Rik Harinckx, 12. Sol, 13.André Tempelaere, 14. J.B. Blavier, 15. Jos Heylen, 16. René Vanhoecke…
1961 – 6 december – G.v.M. : Verkeersongeval.
Op de Antwerpsesteenweg te Mechelen had een verkeersongeval plaats tussen de personenwagens van P. Peeters van Lepecq, van Frans De Clercq uit Antwerpen en de vrachtauto van Fr. Sollie uit Leest.
1961 – Zondag 10 december : “De Luxe-Duif” vierde haar veertigjarig bestaan
Deze viering stond in het teken van de opening van de 36ste tentoonstelling met een plechtige ontvangst door schepen Neefs in het Mechelse stadhuis. Het toenmalige voorzitterschap van deze vereniging werd waargenomen door de Leestenaar Alfons “Meester” Hellemans. In zijn welkomstwoord dankte deze laatste alle genodigden en inzonderheid de genodigden van het Ministerie van Landbouw en de stad Mechelen voor de steun waarop de inrichters mochten rekenen. Namens de stad Mechelen feliciteerde schepen Cornelis de onderscheidene bestuursleden. Hij zei fier te wezen op een zo actieve club als de “Luxe-Duif”, welke Mechelen binnen haar poorten kent. Na een rondgang door de mooi versierde feestzaal, waar niet minder dan 700 sierduiven stonden tentoongesteld, werd de erewijn geschonken. Vervolgens schetste de voorzitter de stichting en de opkomst van zijn vereniging welke 6 verschillende voorzitters heeft gekend en hij drukte zijn genoegen uit dat de “Luxe-Duif” de consideraties wegdraagt van de hogere instanties en besloot met de hoop zijn vereniging eerlang bevorderd te zien tot Koninklijke Vereniging. Tot slot nam dhr Neefs het woord en reikte aan voorzitter Hellemans de zilveren herinneringsmedaille van de stad Mechelen over waarvoor deze laatste zijn dank betuigde. (Samengevat uit een verslag in G.v.M. van 11 december)
Foto’s :
-De broers Jan en Juliaan Piessens organiseerden opnieuw een veldrit te Leest.
-Firmin Van Kerrebroeck nam uiteindelijk niet deel aan de wedstrijd, hij zat met een kwetsuur na een zware val in Meerbeke.
-Daniël Van Damme won afgescheiden te Leest.
-De voorzitter van “De Luxe-Duif”, Leestenaar meester Alfons Hellemans.
“Wie is er ’s morgens vrij ? Kleine DAGBLADRONDE over te nemen. Leest en Tisselt. Inlichtingen Agentschap Leemans & De Rycke, Willem Geetsstraat 2 Mechelen. Tel.12619.”
1961 – 23 november : Verkeersongeval
Op de Gentsesteenweg te Mechelen had een aanrijding plaats tussen de wielrijder Jan Hendrickx uit Tisselt en de personenauto van Petrus Van Asch uit Leest. Hendrickx werd licht gewond.
1961 – 25 en 26 november : Teerfeest K. Fanfare Sint Cecilia
Dit jaar ook opgeluisterd met een familiebal met het orkest van Dany Rivers. (“DB”, december ’61)
1961 – 28 november : Zuster Maria Dominika (Melanie DE WIT) vanuit Coquilhatville (thans Mbandaka).
“…Valt er nu over Kongo nog veel te vertellen ? Er is wellicht nog nooit zoveel over Kongo gezegd en geschreven geweest als nu dit laatste jaar in radio en dagblad. Moest ‘met praten en plan trekken’ de toestand te redden zijn, dan was iedere Kongolees daartoe in staat, want achter woorden moet een neger niet zoeken. En zijn plan trekken kan die beter dan wie ook, zelfs aan de kinderen is dat ingeboren. Hier een klein staaltje : een lief, leergierig meisje wou de eerste zijn om haar les goed te kennen. Maar ja in de klas gaan voor de bel gaat, om rap de les af te schrijven dat mag niet. Tafel of bank buiten om haar boek op te leggen is er niet. En met het boek in de hand schrijven voor een kind van het eerste studiejaar ging al evenmin. Dan er maar wat anders op gevonden. Ze ging een ander meisje zoeken die heel bereidwillig wou helpen en gebukt ging staan zodat de andere met alle gemak haar schrijfboek op de rug kon leggen even goed en gemakkelijk als in de klas op haar lessenaar. Zo door het open venster had ze een beste gelegenheid om netjes de nieuwe les van het bord af te schrijven. Wie doet dit na ? Jammer genoeg zijn niet allen even leergierig en heb ik onder mijn 42 leerlingen ook een paar waar niets in te krijgen is. Als ik hen dan in het Vlaams eens zeg ‘Kom hier mijn dommerikske’ dan hebben de anderen al heel wat plezier. Zelfs al verstaan ze niet wat er gezegd wordt toch voelen ze heel goed aan dat het nu wel precies geen complimentje is. Al zijn ze niet allen even slim toch beleef ik nog veel vreugde aan die kinderen. En laat ons hopen, dat zij die de toekomst van Kongo zijn, mogen helpen aan de heropleving van dat schone en zonnige land. Zuster M.Dominika (Melanie De Wit).” (DB, januari 1962)
1961 – 29 november : Bromfiets gestolen
De bromfiets van Fr. Van Riet uit Leest die geparkeerd stond aan de herberg Kreiss in de D. Boucherystraat werd door een onbekende gestolen.
1961 – Decembernummer “De Band” : Nieuws van de K.W.B.
“Beste mensen, het heeft er gespannen in de KWB, beter gezegd, hoog gespannen ; dat was best te bespeuren dat het er spannen zou aan hen die naar het jaarlijkse teerfeest kwamen, feest dat een aanvang nam met een vertraging van ¾ uur ; spijtig ’t was te veel ! De beentjes werden onder tafel gezet en de spanning kwam dan maar eerst goed zichtbaar tot uiting wanneer de warme en lekkere soep werd opgediend. Het plantaardig mensenvoedsel, alias patatten, kwam aan de beurt, met het daarbij horende vlees en saus en tussen beiden in gaf de Voorzitter een klein pleidooi ten beste, en dan wel inzonderheid wat de studiekringen aanging met de reeds aangekondigde onderwerpen : a) de wegcode, b) de televisie en onze kinderen (zeer waarschijnlijk door Liesje Moerlandt). Wat dan gebeurde was wel zeer interessant voor de deelnemers, nl. de kennisgeving over de krotwoningen te Leest enz. Wat niet zo “krot” was, was wel de kip die bijzonderlijk in de smaak viel en dan zo piekfijn bereid door de kooksters. En hoe zou een “souper” beter besloten worden dan met een “pateeke” overgoten met een sauske, ja maar…pas op…met een sauske te dezer gelegenheid bereid en opgediend door de E.H. Proost, die als onderwerp voorzeker geen betere keuze kon doen dan te spreken over de “NAASTENLIEFDE” en meteen allen overwonnen en gewonnen had door de zaakrijke en klare behandeling ervan. Of dat er de oorzaak van geweest is, kan moeilijk achterhaald of ontsluierd worden, maar één ding staat vast, dat nog menig glaasje werd geschonken, geklonken en gedronken en met een ferme dans en een gulle lach werd deze welgeslaagde feestavond besloten even voor een nieuwe dag was aangebroken. Het was voor de zoveelste maal een uitdrukking van samenhorigheid, kenmerk van de KWB. E.P.”
1961 – Vrijdag 1 en zaterdag 2 december : Sinterklaas bezocht de kinderen van Leest
Door de zorgen van de KWB bracht Sinter Klaas een bezoek aan de Leestse kinderen. (DB)
1961 – 3 december : Toneel Rust Roest. Opvoering van “Sloep zonder Visser”
Een stuk in drie bedrijven van Alejandro Casona. Met gastoptreden van de Mechelse Berta Willems. Regie : Alfons Hellemans. Gazet van Mechelen (van 8/12/1961) : “…De toneelkring “Rust Roest” dient geluk gewenst met de keuze van dit stuk en voor de wijze waarop het werd opgevoerd. Regisseur A. Hellemans had zijn medewerkers stevig in de hand. Aan de flinke leiding te danken dat een hoogst voortreffelijk geheel bekomen werd. De grootmoeder (Berta Willems) was het gedroomde type. Haar dictie, haar mimiek, haar stijlvolle doch volkse houding maakten een diepe indruk. Beschouwen we dan in één adem de gezusters Frieda (Agnes Polfliet) en Stella (Lutgarde Hellemans). Beiden brachten het er niet slecht vanaf met hun zware opgave. Van Stella hadden wij ietwat meer gevoel en charge gewild doch allebei dienen geprezen om hun vertolking die belooft voor de toekomst. De zakenman Richard Jordan (Leo Hellemans) was de geknipte figuur voor deze rol. Zijn mimiek en stijlvolle interpretatie waren daarvan getuige. Prachtige dictie. Marko, de echtgenoot van Frieda (Fr. Van Neck) was het zeer geslaagde type van de ruwe zeeman…Vlot spel. Als procuratiehouder zagen wij hem minder graag als type. De heer in ’t zwart (Eddy Beterams), goed getypeerd. Vlot type en prachtige dictie. Noemen wij dan nog de directeur van de bank (Hubert Selleslagh), Henriette (Denise Leukemans) en Jean (Frans Teughels), die door hun bijdrage geen mis figuur sloegen bij deze zeer geslaagde opvoering. Het decor in het eerste bedrijf vonden wij te simplistisch, in 2 en 3 daarentegen was het ten zeerste verantwoord. De belichting was wel het zwakste punt in deze opvoering en dient beter verzorgd. Wij wensen “Rust Roest” veel succes in de toekomst, daartoe zijn zij in staat. (R.N.)”
Afbeeldingen :
-Zuster Maria Dominika (Melanie De Wit) schreef vanuit Coquilhatville (Kongo).
-De bezetting van “Sloep zonder visser”, v.l.n.r. : Eddy Beterams, Hubert Selleslagh, Lutgard Hellemans, Frans Van Neck, Frans Teughels, Alfons Hellemans, Agnes Polfliet, Rafaël Selleslagh en Denise Leukemans. Onder : Leo Hellemans.
“Lenteparade”, deze kleurenfilm werd vertoond in “Ons Parochiehuis” om 19u30. Korte inhoud : “Stanzi komt te Wenen werken in de bakkerij van haar tante. Zij wordt verliefd op een van de muzikanten van het korps Grenadiers. Hij componeert voor haar een heerlijke melodie en Stanzi legt het manuscript ervan tussen een van de broodjes die haar tante aan de keizer levert. De Keizer is voor de zaak gewonnen, de jonge toondichter wordt aan hem voorgesteld en zal zijn geliefde huwen…” (DB, november ’61)
1961 – 1 november : Dodenhulde
Woensdag 1 november had naar jaarlijkse gewoonte de dodenhulde plaats. Onder het spelen van een treurmars, dit jaar door de Koninklijke fanfare Sint Cecilia, ging het naar het gemeentekerkhof alwaar een redevoering werd gehouden door een afgevaardigde van de Oudstrijders. De dodenhulde werd door een talrijk publiek bijgewoond, evenals het lof. (DB)
1961 – 4 november : Chinees Bal van St.-Cecilia
Op zaterdag 4/11/61 organiseerde de Koninklijke Fanfare Sint Cecilia in de zaal bij de weduwe Huybrechts een Chinees Bal. Toegangsprijs : 50 fr. Het orkest “Bavaria” zorgde voor de leute.
In openbare zitting vergaderde de gemeenteraad van Heffen onder voorzitterschap van burgemeester Arthur Huys. Goedkeuring kwam er voor het ontwerp verbouwing steenweg op Leest. Dit ontwerp beoogde de verbreding en rechttrekking van de steenweg op Leest. De werken zijn gemeenschappelijk uit te voeren met de gemeente Leest. Heffen zal de leiding van de werken op zich nemen.
1961 – 11 november : Diefstal draadaanspanners voor weideafsluiting
Langs het spruitenveld in de Hertstraat van landbouwer Ludovicus Polspoel (°Heffen,10/6/1908, wonende Blaasveldstraat 1) waren 10 draadaanspanners voor zijn weideafsluiting gestolen, alle doorgeknipt en verdwenen. Ze hadden een waarde van 32,5 frank per stuk. (VVH)
1961 – 11 november : Soldaat Paul POLSPOEL vanuit Euskirchen
“Ik ben dus in Transit op 3 november in Turnhout binnengekomen, dit betekent dat we na een dag verlof thuis op 8 november naar Duitsland vertrokken zijn. Ik lig hier dus bij de schoolbatterij van de Artillerie in Euskirchen. Tot nu toe hebben we van niets te klagen, zeker niet van het eten. De slaapgelegenheid is wat minder omdat we met 40 man in een zaal liggen, maar het is toch gezellig. We zitten hier voor het ogenblik met een stijve rug en schouders, wegens de 2 eerste pikuren, die we vanmorgen ontvingen. De kazerne is zeer modern ingericht. In de meeste kamers staan maar zes bedden. Onze zaal is maar iets voorlopig, tot er een deel afzwaaien. De beste groeten aan Milac, alle kennissen en Leestse soldaten”.
-Paul Polspoel vanuit Euskirchen, 6/3/1962 : “Eerst en vooral wil ik Milac danken voor het zeer nuttige geschenk dat ik mocht in ontvangst nemen. Wat heeft een soldaat al weer meer nodig dan papier, omslagen en een stylo (geld buiten beschouwing gelaten natuurlijk). Na het verstrijken van twee maanden opleiding ben ik terecht gekomen bij de Batterij Commandant als batterijbediende. Terwijl de anderen buiten op oefening zijn in sneeuw, regen en vrieskou zit ik hier achter mijn schrijftafel, soms te werken, maar meestal niets te doen. Maar gezegd zoals het is, bij het leger is er toch nog geen enkele gestorven van hard werken geloof ik. Ik heb hier dus van niets te klagen. Ik zit hier goed warm, het eten is uitstekend en van vervelende wachtmeesters en ander ongedierte heb ik geen last. Wat moet ge nog meer hebben. Ik neem nu afscheid met mijn beste groeten aan heel het Milac bestuur en aan al mijn Leestse vrienden.”
-Paul Polspoel (DB, december ’62) : “Langs deze weg bedank ik voor de laatste keer “Milac” voor de tijdschriften en het Parochieblad dat ik regelmatig ontving tijdens dit afgelopen jaar. Mijn legerdienst is de 27ste oktober versleten, het burgerleven zal dan nu beginnen. Nogmaals een hartelijk dankwoord.”
Paul Polspoel is een zoon van Frans en van Stefanie Maes uit de Vinkstraat en een broer van de schepene Edmond. Hij werd te Leest geboren op 24 september 1941 en huwde met Victoire Maes. Paul overleed onverwacht thuis te Leest op 17 november 2020.
