Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
(Deze aflevering van Tussen Pot en Pinte speelt zich uitzonderlijk voor één keer letterlijk boven de hoofden van Achiel en Lowie af)
- Miljaardé, wukkenen hoastegoard stoat er nui awtijd moar op mijn pôorte te bonk’n? Jaja, een menuutsen, ‘k zalle doar goan zijn! Dendienen is ôok wew van nen hoaijze gepoept…
- Ha, endeling’n goat die grôote pôorte hier open! ’t Wier tijd, zille!
- Ja jongne, ‘k moek ik een endeken lôop’n, zille, en ‘k zij kik nemêer van de jongste, hé!
- Moar ge keunt gerust honderd joar lieg’n, Sinte-Pietere!
- Ha, gij kent mij? En wie zijde gij, ozzek da meuge vroag’n?
- Ewew, ik zij André Delloart, van ’t Koaiken in Eek-e-lôo!
- Eh moar André, ik hoa a hiere nog zô zêere nie verwacht!
- ‘k Weetet, Sinte-Pietere, moar ik hoa onderweg een bende goeie seingeejvers gezet en azô kostek een beetjen affeseer’n hé!
- Ge zij wewkom, André, we zijme allemoaw blije dadde hier zijt!
- Da doe mij plezier, Sinte-Pietere, moar ge verstoat da kik nie zô blije zij? Ik hoa nog zôo vele te doen doar beneen. ‘k Moeste nog seingeejvers zoek’n vôor de ronde, ‘k woare beejzig mee mijn zondags rommelmoartjen op ’t Koaiken, ‘k moeste nog een beetjen schrijv’n an mijne revue vôor de moandagoavend van de Koaifeest’n, en bij mijn klènkind Fleurken ister nog een kientjen op komste…
- ‘k Weetet André, ge meugt ons da nie koalijk neem’n, moar niemand vertrekter geirne noar hiere. Moar ne kêer dajnze hier zijn, ist keiremesse!
- Keiremesse? Moar doar kennekik wa van zille! ‘k Zatte aw die joar’n in de fêestroad van ’t stad, toe da’k gezien hè damme da beeter kost’n op ’t Koaiken!
- Wemme daddier allemoale gezien, André, bij awder wordt er nogaw leute gemoakt hé?
- Ge meugt gerust zijn, Sinte-Pietere, en ik hè awtijd geirne leute gemoakt. Mee de karnavoaw, op ’t Koaiken, bij de Sportvriend’n,... Moar ôok ozzek nog bakkere woarek, mee mijn broere Hubert!
- Ja da weetek, André, want ozzek mee Voadere en mee Jeejzuus an toafele zittek, vertellek awder awtijd da gij ne kêer een gesnee’n brôod schelleke per schelleke in de boate gestoken hèt bij iemand. Ze komm’n tan nemêer bij, ze zitt’n tan mee troan’n in awder ôog’n…
- Da wistek niet, da’k hier ôok aw supporters hoa! Dat doe mij plezier. Wilfried, den echten deekenen van Eek-e-lôo zaw tsjaloes zijn ost hè dad hôort!
- Ja André, we zijme wij hier allemoale een beetjen zot van a, want ge zij nen schôonen mens geweest. Gij hèt veel mejns’n gelukkig gemoakt.
- Stop moar, Sinte-Pietere, mee een beetjen krijgek hier rôoje koakskes!
- Moar ’t is woar André, gij hèt awtijd gezorgd vôor de mejns’n dient nie gemakkelijk hoan, dien teengensloag’n g’hat hoan. Da vind’n me wij hier schôone in den hemele!
- Allez, hoak da geweet’n, ‘k zoe een Mariabeeldeken of een missiebusken van onzen rommelmoart mee gebrocht hèn vôor awder kado te doen…
- Ho André, da woar nie nôodig… Maria lôopt hier zewve rond, ge zaw ze nog wew teengn komm’n, z’is tsews goe gemoat mee Gilaintjen, died op a zit te wacht’n!
- Ha, moar doar goa’k zêere noartoe zie, want ‘k hè heur vele te vertew’n…
- ’t Is goed André, moar os ge mij toch een kadootjen zoe meebring’n, tan hè ‘k messchien wew een gedacht…
- Zegget moar Sinte-Pietere, ‘k zawder nog ne kêer omme goan noar beneen!
- Ewew, da boeksken dadde geschreejv’n hèt, da zoe’k geirne ne kêer leejz’n…
- Wukken boeksken? Van ’t Verzet? Of van ’t Koaiken?
- Nêeje, André, da van ‘Liefde, seks en gewd’…
(André Dellaert is gestorven op woensdag 20 mei 2015 en wordt op woensdag 27 mei 2015 begraven. Hij heeft zonder twijfel ‘zijnen hemele verdiend’ terwijl hij 87 jaar in Eek-e-lôo en op ’t Koaiken heeft rondgelopen.)
Het heengaan van André Dellaert maakt mij en Eeklo stil. Eén van onze bekendste en zeer geëngageerde stads- en streekgenoot is niet meer.
Ik had het voorrecht om André Dellaert gedurende meer dan 30 jaar te mogen kennen en waarderen.
Vooreerst als bakker, samen met zijn broer Hubert, een familiezaak in de Zuidmoerstraat die ze van hun vader hadden overgeërfd. Hij heeft meer dan 50 jaar brood gebakken er naar huis gevoerd in Eeklo en omstreken.
Als Keizer Carnaval, die samen met zijn Raad van Elf en de Orde van de Greppeschijter, Eeklo jarenlang in uitzinnige feestvreugde (en bier) drenkte.
Als Koning van ’t Kaaiken, waarvan hij sinds 1954 bestuurslid was van de gebuurtedekenij “Steunt Elkander” en een diamanten jubileum vierde op de laatste oktobereditie. Deze wijkkermis is de oudste en meest authentieke van de stad en heeft sinds jaren de grootste rommelmarkt van België.
Als Admiraal die zijn vloot meermaals op goede koers zette: schrijver van boeken over de Eeklose en Meetjeslandse volkscultuur en het Verzet tijdens WO2, toneelstukken die werden opgevoerd op Zotte Maandag van de Kaaifeesten, wielerclub De Sportvrienden waar hij verantwoordelijk was voor de seingevers en de opbouw van de jaarlijkse cyclocross-wedstrijd, de Stedelijke Feestraad, KWB, Maria-vereringen in de diverse wijken van de stad, de zondagsmarkt op ‘t Kaaiken…
Iedereen herinnert zich André Dellaert als volksvriend: eens serieus, daarna vol luim en humor, met een gouden hart van koekebrood.
Voor zoveel engagement werd André Dellaert terecht onderscheiden met de 2 hoogste stedelijke onderscheidingen: Ridder in de Orde van de Eeklooschen Herbakker (door de VVV) en de Medaille van Stadsverdienste die ik in 2009 aan hem mocht uitreiken namens ons Stadsbestuur.
Voordien werd hij door de CVP-jongeren uitgeroepen tot “Eeklonaar van het Jaar” en kreeg hij begin de jaren 2000, ook een standbeeld als (her)bakker uitgebeeld, van de hand van zijn wijkgenoot Stefaan De Visscher, welke nu in het stadhuis staat.
André Dellaert was weduwnaar van Ghilaine, laat drie dochters na: Annemarie, Rosemarie en Marie-Christine, kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Namens het Stadsbestuur bied ik de familie mijn oprechte deelneming aan bij het heengaan van hun vader, grootvader en familielid. Het heengaan van André Dellaert laat een grote leemte na bij hen, maar zeker ook in zijn geliefde wijk ’t Kaaiken, in Eeklo en het Meetjesland.
Koen LOETE
Burgemeester van de Stad Eeklo
Op de foto zien we André links op de nieuwjaarsreceptie van 'zijn' Kaaikesmarkt in 2012.
Met hem Janvier Buysse, schepenen Dirk Van De Velde
en Ann Van den Driessche.
De begrafenis gaat door op woensdag 27 mei om 11.00 uur
- Aw zekere Achiel, ge ziet er zô sportief uit mee a korte broek!
- Joak hé, Lowie, wa vinder van?
- Ghè gij nog schôone bêen’n, jongentjen, allêene zijn ze een beetje wit hé. ’t Zijn gelijk de mewkflass’n van de stassano!
- Joamoar, ik wille een beetjen op Piet trekk’n!
- Op Piet? Wukkenen Piet?
- Ewew, Piet De Boats!
- Piet van Taptoe?
- Ja, Lowie, dendienen.
- En woarom, Achiel? Waddister zô speciaw an Piet De Boats?
- Ewew, dienen keirele rij rond mee nen Bentlie, rôokt dikke sigaar’n en droag korte broekskes in de zomere. Ik beginne mee da broeksken, den otto en de sigaar’n vowgen loaters wew!
- Ja allez, keroijze!
- Ik doe dad ôok omdat Taptoe nui aw twieduust kêer’n verscheen’n is. Twieduust! Dat is toch aw de moeite, hé Lowie?
- Daddis woar! Vroegere keekek doar awtijd ne kêer in, moar sinds datter gêenen Kaffeeklap nemêer instoat, interesseeret mij azô nemêer.
- Das zjuust Lowie, da woar’n leutige vertewsekes. Moar nui stoander nog leutige ding’n in zille!
- Ja Achiel, wukkene?
- Ewew, ge keunt er azô de reeklamm’n uithoaw’n woar da Piet zewve omme geweest is. Dedie woar dander schôone wijvekes in awderen biekienie of in awder ondergoed instoan. Garantie dan dat reeklamm’n zijn die Piet zewve gekooz’n heet!
- En die andere tan?
- Ja jongne, ost vôor keukenkast’n, diepvriezers of gèsmasjien’n ist, dan meugt er Evelientjen of iemand anders omme tert’n. Tenwoare…
- Tenwoare wadde?
- Ewew, Lowie, tenwoare datter in die winkele van die gèsmasjien’n een schôon jongsken achter de tôog stoat. Dan droait Piet zijnen Bentlie ôok wew op dad hof!
- Daddis nen keirel hé, den Piet?
- Ge meugt gerust zijn, Lowie, azô moaken ze ze nemêer!
- En weunt hij nog awtijd in zijn kastêew, Achiel?
- Jabbèjoai, in Meirendree, tôope mee da dokteresken.
- En z’hèn die twieduust Taptoe’s toch wen ne kêer gevierd hé? Vroegere gaft hij awtijd feestjes in den Ambrozieja op de Krôone!
- Kweetet nie Lowie, ‘k zij ne kêer binnen geweest op de redakse in de Meu, in dienen viela van Steyoarts.
- Joak, Lowie, ‘k zij gisteren mee Irma goan eet’n in Awst, bij Origo!
- Origo? Is dat da zwart negerken da bij de Rôo Duvels speelt? Da manneken da zô zêere keunt gett’n! Moest er hij mee mijn stuut’n vanonder zijn, ‘k zoe veel honger hèn, zille! ‘k Wiste niet dat hij ôok kost kook’n?
- Nêeje Lowie, daddis Origi. Maaik Origi. Wuwdere zijn goan eet’n bij Jonasken en Feetjen van Origo! Daddis da Pop Up restorantjen van op vtm!
- Ah ja, ‘k hè doar aw van geleejz’n. Ons Marie is vrêed zot van da Jonasken. Da’s nen klènzeune van Tjenne Tollenoars hé? Marie vindt dat een proper manneken mee een schôon kopken hoar. Moar ik hèt natuurlijk mêer vôor Feetjen, hé. Azô een snew dingsken, mee azô van da friezelkeshoar, doar worrek zot van ozzek da zie. Feetjen hee gôole doag’n in ’t woatere geleeg’n binst den woaterpolo, maar daddis ter nie an te zien, zille. Da kind meugt awtijd an mijn toafelken komm’n, ‘k zoe kik blijv’n eet’n…
- Joamoar Achiel, hè gij doar ôok nog wad anders gedoan dan noar ’t vrèwvowk gekeek’n?
- Natuurlijk Lowie, è ja, ‘k moeste wew, want Irma woart er bij hé… Wemme doar een menuutjen g’eet’n.
- Ja, en woaret een beetjen in orde? Want ‘k gelôove dat in de programma allemow specioale ding’n zijn vôor t’ eet’n?
- Joamoar, Jonasken en Feetjen zijn wew van Eeklô, moar awder eethuizeken stoat in Awst op de moart. En doar dien’n ze dad eet’n van d’owbeweuners op, dienen paleo damme zegg’n.
- Ik moe doarvôorn nie noar Awst rij’n zille, eet’n van d’owbeweuners vinnek ik in Eeklô ôok!
- Ja Lowie, da zoe’k ne kêer wiw’n zien, woar dadde gij hier zukken eet’n vindt.
- Ewew, bij Den Beir!
- Den Beir? Die frituure in de Meulestroate?
- Ja, doar hèn z’ôok eet’n van d’owbeweuners en Karientjen meug ôok gezien zijn, ôok al hee dedie nie in ’t woater geleeg’n!
- Oe zoen ze nui in een frituure eet’n van d’owbeweuners verkôop’n?
- Ewew, Achiel: ze bakken awder friet’n in ossewit, ge keunt kiez’n uit nen beirepôot, nen kipknots of nen vuurvretere, en os ge schôone in heur ôogskes kijkt, giet Karientjen der nog een schepken mamoetsesse bovenop!
- ’t Is nen schônen, moar da blèw kleurken dat blekt toch een beetjen hé?
- Joamoar, da moestek er bij pakk’n, want ’t is nen bloebaaik!
- Nen wadde?
- Nen bloebaaik, daddis ‘nen blèwen velo’ moar in ’t Engels! En hij is bovenandien ôok nog nekêer vôor niets!
- Awzekere, Achiel, iets vôor niets in Eeklô, da kom nie vele vôorn!
- Kweetet, moar an de stoasse meugde van Kriestofken De Woale azô nen bloebaaik meepakk’n vôor wat toerkes te doen. Dus, woar wacht op, Lowie?
- Ja jongne, ge weet dakkik nie geirne mee nen velo rije, hé. ‘k En hè gêen macht genoeg in mijn kiet’n vôor op die tertjes te steek’n. Moestet nui nog nen eletrieken bloebaaik zijn, tan zoeker vôorn te vind’n zijn, moar nui niet.
- Ewew, Lowie tan is dat ander spew van Kriestofken misschien iets vôor ui!
- Wukken ander spew?
- Kambio!
- Kambio, is dadde azô iets gelijk de lotto?
- Nêet jongne, gêene lotto moar nen otto!
- Oe wiwde zegg’n, nen otto?
- Ewew Lowie, wa vertoa doar nie an? Nen otto, iets mee vier wiel’n en een stuur!
- Ee Kriestofken nui een garajze toch?
- Neej, moar op da klèn parkingsken an de stoasse keunde nui nen otto vind’n die mee andere keunt dêewn!
- Is dat op da parkingsken woar dat da lôlijk ijzeren spew stoat woarvan datter gezejd wordt dat op nen ballon trekt?
- Joat doare, niet verre van Car Dhondt. Doar stoat da Kambio-ottotjen van Kriestofken!
- En meug iederêen doar nui mee goa rijen?
- Joat, ge moe gêenen otto ne mêer kôop’n, ge meugt den dienen pakk’n os ge ne kêer noar den Awdi, den Karrefoer of den Makro wiwt. Of os a madam ne kêer noar den Iekeeja in Gent wiwt, vôor ballekes in de tomattesèsse te goan eet’n!
- Miljaar, ’t keun nie op vandeweeke: groaties velo’s, nen otto vôor te deew’n… Zoen ze op ’t stadhuis een zwijntjen hèn da gewd schijt, toch Achiel?
- Joamoar Lowie, ’t is nie zôo simpele: os ge azô een ottotjen wiw dêew’n, dan moeje da wew doen mee iemand van de gemêenteroad!
- Ge mêent da nie, Achiel?
- Joakendoen! Zô woar of dak hier zittek!
- Da keunt meevoawn, moar da keunt ôok gewewdig teeng’n voawn, pejzek?
- Ge meugt gerust zijn. ‘k Goa a zegg’n: ’t is een vrêed klèn ottotjen, dus der is nie veel ploatse.
- Miljaar Achiel, tan zoek dat ottotjen geirne ne kêer dêew’n mee Hieldeken Lampoart van den N-VA.
Da zieter mij nog een gezellig dingsken uit vôor ne kêer dichte mee in den otto te zitt’n! Of mee Verstroatsen, van SMS!
- Toch nie mee Pow Verstroate, Lowie?
- Nêeje Achiel, mee da Tieneken, azô een vlietig dingsken.
En, viel da bij ui een beetjen mee os ge da Kambio-ottotjen gedêewd hèt?
- Nêet jongne, van gêen kant’n?
- Hoe, daddis toch leutig, azô tôope dichte zitt’n in een klèn ottotjen?
Toen ik op 22 april 2013 deze foto nam langs de Leopoldlaan
kon men al voelen dat er iets ging gebeuren met dit huis.
Er waren al enkel ruiten kapot en het gebouw stond er maar triestig bij. Dit gebouw met een toch wel aparte stijl werd ook wel Barbiehuis genoemd.
Door een toevallig toeval zag ik eind vorige week dat het
huis al ver afgebroken is.
Dit is dan het einde van een huis dat er al staat van in onze jeugd. In feite heb ik nooit geweten wie daar woonde of wie de eigenaar daar van was. Zijn er mensen die hier iets meer over weten?
- Ha Achiel, ge ziet er zô schôone uit mee da tie shurtjen. Wa stoater doar op? Tôog mij ne kêer!
- Kijk moar goed Lowie, ’t is eentjen van Ka Drijje!
- Ka Drijje? Dat is da rostjen, da blondjen en da zwartjen dien azô kinderliedjes zing’n hé?
- Kinderliedjes, kinderliedjes? Een beetjen op ’t gemak hé moat, daddis pure poweezie os ge dat die mèskes hôort zing’n!
- Luistert Achiel: ’t zijn drij scheuntjes vôor noar te kijk’n, moar vôor noar te luisteren, daddis nog wad anders zille!
En bowvnandien: ze goander toch mee stopp’n!
- Bettendoet Lowie, ze stopp’n zij niet!
- Toch wew, dendienen mee zijnen lôlijken hond, hoe hêet hij nui were?
- Gertjen Verhuwst!
- Ja, Gertjen Verhuwst hee gezejd dat gedoan is mee Ka Drijje! Ik vinne dat op een maniere wew spijtig, zille. Ik woare nogaw zot van da blondjen, Josje uit Holland. Ke moe pertant nie hèn van Hollanders hé, moar ozzek da beestjen beejzig zaggek, kostet mij nie schiw’n dat eentjen van owver de schreejve woart. ‘k hè dikkes gepeist: moester azô een muis op mijnen zowder zitt’n, ‘k schoote mijn katte dôod!
- Lowie, zij gerust: Ka Drijje goat er nie mee stopp’n! Moar Josje goater nie mêer bij zijn!
- Ha nêeje? Wie dan wew?
- Kijk, ik hè hôor’n zegg’n dat ’t stad iets ant meroakelen is voor 775 joar Eeklô!
- Ge mêenet nie?
- Joakendoen, ze goan Ka Drijje nieuw leejv’n inbloajz’n!
- Hoe weete gij da Achiel?
- Ewew, ‘k zij gisteren vôorbij den Herbakkere gepasseerd en doar hekket ghôord!
- Wadde Achiel? Ge moak mij peirdenieuwsgierig!
- Ewew, ik hè hôorn zing’n!
- Ja, da zoeter nog an mankeer’n, der wort doar gôole doag’n gezong’n. Ten trekter nie awtijd op, en ’t zit veel getsjonk tuss’n, moar zing’n doen ze doar vele!
- Joamoar Lowie, ’t woart een liedjen van Ka Drijje dak ghôord hèn!
- Ja, wukken liedjen? Van Afrika toe in Amerika, zekers?
- Ja Lowie, moar tan in ’t Eeklôos!
- Aw zekere, hoe klinktege dadde tan?
- Luistert, ‘k goat ne kêer vôoren zing’n:
Van an den Teut toe in het Lêen
Van Owverdijzers tot in Bawgroeke
Arm in arm, mond op mond
Op de moart woar de friture stond!
- Moar daddis schôone? En wie zongter dadde, Achiel? De Wewgezinde?
- Ja, verteldop. Nen nieuwen otto? Of nen nieuwen harliesteekthemzewve?
- Nêeje Lowie, ik hè da frietkot van op de Moart gekocht van Karientjen van Bolleken geweest.
- Die zwarte frituure die daw mêer of een moand toe stoat?
- Ja, dedie. Doar koste vroegere de beste friet’n van Eeklô kôop’n mee de beste stowverijsesse! En dedie is nui van mij!
- Ja miljaar, Achiel, en wa schikte doar mee te doen? Want ze meug niet op de Moart blijv’n stoan hé. Doar moender vandezomere allemoaw terraskes komm’n.
- Kweetet, Lowie, kweetet. Moar ik hè der aw een schôon ploatseken vôoren gevond’n!
- Ja, woardadde?
- Ewew, an mijn terras in mijnen hof!
- Ge mêenet niet? Een frietkot in annen hof? Irma zawda geirn zien komm’n!
- Joamoar Lowie, ge ziet toch wew wukken vôordêewn dat da goan hèn vôor mij?
- Veel stank van frietvet, da weetek. Moar vôort van de reste…
- Jongne, gij goat nog aw een beetjen tsjaloes zijn van mij. Zieje mij doar aw zitt’n: nen grôoten bak friet’n in mijn êen hand en een friekandelle, een boelette, nen kawkoensatee en een vlêeskrokitte in mijn ander hand! Bowvnandien nen grôoten klets manijze, nen schep andjuuntjes en een potjen stowverijsesse vôor den boel kompleet te moak’n.
- Ja moatjen, ik zoe nie geirne unne kollesterow zien doarachtere!
- Aw Lowie, ik hè ’t vôornoamste nog vergeet’n: mijn deessirken! Nen Biekieburgere!
- En wa drinkte doar tan bij? Nen hawven bak Export van den Kruugere?
- Bè nêen Lowie, een bleksken Cola Laaijt, nen mens moet een beetjen op zijn lijne lett’n hé?
- En hoe goat da frietkot hêet’n?
- ‘k hè nen schôonen noame, vindek. Moar wew een beetjen lange: ‘Lekkere frietjes bij den beir van de siexties’!
- ‘k Verstoa sebiet wat dadde wiw zegg’n, Achiel! En is Irma ôok azôo nen grôoten frietetere gelijk gij?
- Nêet jongne, spijtig genoeg niet. Ze zoe zij nen kêer een sateetjen eet’n, goe gekruid. Of een potjen vollovan. En doarbij een klèn posseetjen friet’n…
- Ha, moar azô kenn’n me ons Irma hé?
- Hoe wiwde zegg’n Lowie?
- Ewew, z’is zij aw gôwzeleejv’n kontent mee een klèn zaksken…
Marc Van Hulle
Binnenkort verdwijnt Carine haar frituur van de Eeklose Markt.
Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
