In een van de langste verkeersaders van Brussel, de Vanderkinderestraat, bevindt zich een charmante bistro die met een eindeloze charme, grootmoeders keuken uitstraalt. De streekgerechten en gerechten van vroeger vallen erg in de smaak van het hedendaags publiek. Niet alleen de gerechten, maar ook de eeuwenoud klinkerweg, naast het terras, intrigeert velen. Dit stukje Ukkel, de Groene Jagerswijk, ontsnapte tot dusver aan de interesse van historici, maar krijgt ooit voldoende interesse om de oorsprong van deze unieke klinkerweg en enkele andere getuigenissen te achterhalen.
La Fille dEmma wordt gerund door Dany Burgeon en Martine Pauwen, de dochter van Emma. Dany kreeg zijn opleiding op het COOVI en wordt na zijn studies onmiddellijk in dienst genomen in LHuitrière, enige tijd nadien door de meest authentieke figuur uit het Brusselse horecamilieu, Jef de Gelas, net bij de opstart van LAuberge des Chapeliers.
Met reeds enige ervaring in het achterhoofd durft Dany Il Giardino in Ukkel overnemen, enige tijd later verplaatst hij zijn interesse naar La ferme Rouge op de hoek van de Dolezlaan. Toch komt hij opnieuw bij Jef terecht wanneer deze La Roue dOr opent. De drang om een eigen zaak te runnen blijft bij Dany voor onrust zorgen, hetgeen resulteert in de opening van Evergreen in Evere in 2004. Jacques Veulemans, de dynamische patroon van Aux Armes de Bruxelles treedt op als raadgever wanneer Dany beslist om samen met Martine Pauwen het restaurant La Fille dEmma te exploiteren.
Martine is inderdaad de dochter van Emma die samen met haar ouders La Ligne Droite in de Beenhouwersstraat hebben uitgebaat. Haar vader, Emile Pauwen, was de slager die de winkel Le Grain dOr in de Predikherenstraat runde en tevens een van de oprichters van de Vrije Gemeente van het Ilot sacré, en dit samen met Jean Van Calck, Polle Bunne, Léon Demol en Stans, alle meer dan legendarische personages van het Oude Brussel. Martine, groot geworden in de wereld van de restauratie, heeft dat milieu nooit verlaten.
De kleine eetzaal van la Fille dEmma, roept herinneringen op van romantische plekjes van vroeger. De wanden in pasteltinten en de kleine witte bar met een sierlijke benaming, zorgen voor een gezellige intieme sfeer. Het zwart houten meubilair met het wit-roze tafellinnen brengt dan weer een frisse noot.
Ter bevestiging dat La Fille dEmma in het oude Brussel ligt, meerdere oude stadsgezichten aan de muur die o.m. de Eikstraat, de Kandelaarstraat en de Sint Nicolaaskerk voorstellen, beelden die stuk voor stuk de verbondenheid met het oude rasechte Brussel bevestigen. Ook het schilderij van Vertong verstevigt die band, het werk geeft de charme van het Sint Kathelijneplein weer met de door Poelaert ontworpen kerk.
Bijzonder kleurig is dan weer de aardige collecte borden met veelkleurige afbeeldingen van vogels, collectie die de huiselijke sfeer van het restaurant onderlijnt. Huiselijk is wellicht de beste term om La Fille dEmma te omschrijven, aangezien naast Dany en Martine, ook Gaëtan, de zoon van Dany en zijn echtgenote in het restaurant werkzaam zijn, zij nemen de bediening in de zaal voor hun rekening.
Dany staat aan het fornuis en is verantwoordelijk voor de dagsuggesties en de Brusselse, maar Franse streekkeuken al durft hij af en toe een Italiaans accentje in zijn bereidingen verankeren. Rasechte Brusselaars vallen bij de voorgerechten, voor de bloedpens à la bruxelloise en de escargots de bourgogne. Tussen hoofdgerechten zitten o.m. de stoemp van de dag met worst, balletje smet tomatensaus en longlet met sjalot. Heerlijk is evenzeer het geitenkaasje met tijm en honig en de echte Brusselse garnaalkroketten. Jammer genoeg zijn de kikkerbilletjes in Provençaalse saus bij het serveren uitgedanst, maar tochbezorgen ze de smaakpupillen een subtiel aroma. Aanraders te over dus, zelfs al zorgt Dany ervoor dat de kaart erg regelmatig wijzigt vermits hij zijn specialiteiten tegelijkertijd én aan hun regio én aan versheid van de seizoenen wil koppelen.
Zonder evenwel erg grote wijnen te vermelden, biedt de wijnkaart een ruim overzicht van de belangrijkste Franse wijnregios en werden we bij onze degustatie, meer dan eens verrast door de fijne aromas en verantwoorde afdronk. Prijs-kwaliteit alleszins een voltreffer, al doemt het spook van mogelijke controles bij elke restaurantganger op. Matig genieten verwent evenwel evenzeer de levensgeneugten.
La Fille dEmma Vanderkinderestraat 406 1180 Ukkel - Tel 02/343 39 69
Ruim 15 jaar terug vestigde Anny Smets zich als restaurateur na een drukke loopbaan als traiteur-beenhouwer, in een historisch pand in hartje Diest. Het restaurant kreeg de wel zeer toepasselijke naam De Proosdij, verwijzend naar de oorspronkelijke historische functie van de woning, nl een kerkelijk gerechtshof.
Dit kerkelijk gerechthof is voltooid verleden tijd en vorige eeuw nog kende het pand een eerste binding met de culinaire wereld toen er een brouwerij werd ondergebracht. Samen met haar man François Didden, toverde Anny dit pand om tot een zeer stemmig en sfeervol restaurant waar muren, zoldering en stoffen pronken met de intense tonen van groen, paars en blauw. De prachtige schilderijen van Bart Verschaeren accentueren voor zover dit nog nodig mocht zijn, het gevoel voor culinair welbehagen.
Bij de aankoop van het pand in 1992 werd aanvankelijk een restaurant met een 60-tal couverts uitgetekend en uitgewerkt met in het achterhoofd de overtuiging dat zoon Luc na het einde van zijn studies en opdoen van enige ervaring, het geheel zou overnemen. Enkele onverwachte complicaties zorgden er evenwel voor dat dit project niet kon worden gerealiseerd. Dit is trouwens de basisreden waarom eind vorig jaar enkele veranderingen werden doorgevoerd en het restaurant werd uitgebouwd tot een knus en gezellig salon met een 20-tal couverts.
Kwalitatief kan Anny bogen én op haar ervaring in de beenhouwerij en bijhorende traiteurszaak én op haar extra opleiding die ze kreeg bij de Zuidfranse topchef Roger Vergé. Hier kon Anny zich als gastkok, de praktijk en geheimen van de vinaigrettes en sauzen eigen maken, maar ontdekte ze tevens alle keukengeheimen van de Provençaalse gerechten. Andere keukengeheim ontdekte ze bij Alain Ducasse en Yves Thuries in de Cordes du Ciel.
Anny zorgt voor een verrassend veelzijdige keuken met puike combinaties van natuurlijke ingrediënten. Haar liefde voor de Provence komt in fijne gerechten tot uiting die met een extra sausprikje tot fijne kunstwerken uitgroeien.
Haar kwalitatieve keuken kent dan ook een ruime belangstelling en ging evenmin voorbij aan de organisatoren van de wedstrijd Food from Britain. Een absolute challenge voor Anny om als 5de generatie beenhouwers, gerechten op punt te stellen met Quorn als basisingrediënt. Qourn is immers een plantaardige vleesvervanger absoluut cholesterolarm, die bovendien weinig calorieën en vetten bevat, maar wel rijk is aan vezels. Toch biedt het product diverse mogelijkheden en Anny zorgde voor een perfecte uitstraling met enkele verrassende gerechten. De titel Lady Chef of the year is zonder meer een bekroning voor haar niet aflatende inzet en verdere uitbouw van kwalitatieve gerechten. Tevens een aanmoediging om de culinaire en gastronomische rijkdommen te koppelen aan eenvoud, aromarijke gerechten en fijne presentaties.
De perfecte zaalservice wordt ingevuld door François Didden die tezelfdertijd als zeer deskundig sommelier optreedt. Wijnen zijn steeds een passie geweest voor François die alle vrije tijd opofferde aan studies over wijnen, wijndegustaties en wijncursussen. François keuze gaat naar de dieprode Bordeauxwijnen die hij meteen centraal plaatste in zijn aanbod. Ook tal van andere betere Franse wijnen sieren de kaart die vrij recent van 350 tot 280 referenties werd gereduceerd. Deels uit noodzaak omdat enkele wijnen zijn uitgeput enanderzijds omdat sommige wijnen aldus Francois onbetaalbaar worden. Hij blijft erbij dat Frankrijk het wijnland bij uitstek is, maar verrijkte de kaart met erg lekkere Duitse, Spaanse, Australische, Italiaanse en andere wereldwijnen. Smaken en preferenties durven aldus François al eens verschillen en een restaurant moet in ruime mate beantwoorden aan de verwachtingen van de gasten. Het globale wijnaanbod bevat naast de toppers ook kwalitatief degelijke en populaire wijnen die binnen een beperkter economisch budget thuishoren. De stelling dat de wijnen in de Proosdij gewoonweg te duur zijn is alleszins een globale misvatting.
Wij hadden het genoegen om nog voor de bekroning als ladychef enkele andere specialiteiten te degusteren. De ganzenlever op toast werd vergezeld van een schitterende Sauternes, La Tour Blanche 1996, zoet en fruitig maar perfect op temperatuur, een zachte streling voor de tong en smaakpupillen. De reefilet met puree van knolselder, appel met veenbessen en gekarameliseerd witloof vormde een terechte voltreffer qua smaakpalet, sauscombinaties en aromas. De Pomerol, Château la Pointe 1995, gaf extra dimensie aan dit prachtig gerecht en was meer dan een bekoring om alle Bobcampagnes een halt toe te roepen. Hij deed het trouwens perfect als metgezel van het notenijs met Xeres en bleef met zijn fijne afdronk, gewoonweg nakleven.
Het Lady Chef menu 2007 bestaat uit een mousseline van palmharten met tartaar van verse en gerookte Schotse zalm, geserveerd met een Chardonnay 2004 Vins du Pays vendage de Nuits. Een cappuccino van wintreprei met Quorn-snippers met identieke wijnselectie. Als hoofdschotel is ern een medaillon van Engels lamsgigot met lasagne van zuiderse groentjes en tijmbordelaise waarbij een A.O. Minervois C. Château du Donjon Cuvée prestige 2003 wordt aangeboden. Een torentje van chocolade met Engelse room en schotse whisky (Single Lowland Malt Glenkinchie) en mokka met versnaperingen, gelden als afsluiter.
Vijftien jaar culinaire ervaring getuigen in de Proosdij alvast van Annys heerlijke keuken en vormen steeds opnieuw een onweerstaanbare drang om al het lekkers bij herhaling te proeven en degusterend maximaal te genieten.
De Proosdij Cleynaertstraat 14 3290 Diest tel 013/31 20 10
