Lissewege, het witte polderdorpje op een boogscheut van de Noordzee, kon alhoewel het nagenoeg werd platgewalst door Brugge en Zeebrugge, gelukkig grotendeels zijn authenticiteit bewaren.
Het kleine gehuchtje in volle Zwinstreek blijft een uitzonderlijk koesterplaatsje waar je haast de geschiedenis kan proeven. De 13de eeuwse vroeg-gotische Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingskerk met spitse kerktoren, was de eerste halte aan de Vlaamse kust voor de pelgrims uit het Noorden op hun weg naar het Spaanse Santiago de Compostella. In de schaduw van de imposante toren, ligt een mooie pastorie, compleet met typische tuin. De kerk domineerde eveneens het Lisseweegsvaartje, een oude waterweg die in de 13de eeuw werd gegraven als verbinding met Brugge.
Restaurant De Goedendag gelegen aan het Lisseweegsvaartje, is een andere aantrekkingspool van het authentieke sfeerdorpje. Ruim 16 jaar geleden nam Luc De Winter het beleid van dit restaurant over, restaurant dat ondertussen meer dan een begrip is geworden bij de smulpapen en gastronomen. Luc durftal eens schertsend te stellen dat Lissewege een streling voor het oog is, terwijl restaurant De Goedendag, een streling is voor de smaakpupillen.
Luc volgde de hotelschool Ter Groene Poorte en was nadien actief in een aantal gerenommeerde regionale tophuizen zoals de Wielingen in Duinbergen, Le Chalut in Zeebrugge en De gouden Harynck in Brugge.
Hij gaf De Goedendag alvast een uitgesproken culinair accent mee en profileerde het restaurant dat zowat 40 jaar geleden officieel werd geopend door de toenmalige Prins Albert, nu Koning Albert II, als perfecte gastronomische pleisterplaats.
Naast de diverse à la carte gerechten, zorgt Luc voor een schitterend menuboekje waarbij de gasten vooraf kunnen kiezen uit een aantal prachtige menus die een perfect evenwicht tussen smaak, kleur en geur aanbieden. Al deze heerlijkheden worden door het keukenteam olv. Jan Demeester, met vaardige hand bereid.
In de eetzaal met uitgesproken Vlaamse stijl en klasse, kunnen ook banketten en feesten worden georganiseerd. Binnentredend in de zaal kan de klant meteen kennismaken met de indrukwekkende wijnkelder die volledig achter glas werd uitgebouwd.
Op zondagmiddag heeft Luc een extraatje in petto, een pianovirtuoos zorgt voor klassieke en populaire deuntjes waardoor de degustatieve gerechten nog beter tot hun recht komen. RVH.
De Goedendag Lisseweegsvaartje 2 8380 Lissewege tel 050-54 53 35
Buiten de platgetreden paden en toch op een boogscheut van de Generaal Jacqueslaan bevindt zich ongetwijfeld het meest pittoreske restaurant van Brussel.
Het ligt genesteld in de oude gewelfde kelders van het Huis Mouchart en deelt zijn warme en gezellige ruimte met een collectie van 38 eikenhouten vaten waarvan de grootste een indrukwekkende inhoud van 22.000 liter hebben. Deze unieke wijnkelder, een zeldzame en ongerepte plek is een alledaagse afspraak gewijd aan het plezier van de tafel, zoveel is zeker. Deze afspraak kent vandaag een heuse boom, wat tot voor kort nog een adres voor insiders was, trekt nu ook een jong, trendy en kosmopolitisch cliënteel. Een pluspunt inzake sfeer en charme is ongetwijfeld de verlichting die via dimmers, het geheel tot een business lounge of locatie voor sentimentele onderonsjes omvormt.
Begin jaren 80 wordt de oude degustatiezaal van Huis Mouchart een restaurant waarvan de gastronomische ambities al snel de wijk overstijgen. Het is ingericht als één enkele, aaneengesloten zaal en wordt van de vaten gescheiden door een glasplaat. Discrete halogeenverlichting verandert in een lichtpenseel dat de flanken van de reusachtige vaten streelt. In de schaduw van dit altijd durende spektakel, is elke tafel voorzien van een individuele schemerlamp zodat een opeenvolging van nachtlampjes het oog begeleidt naar een klein salon met haard. Tegenover deze gang waar de verlichte vaten schitteren, bevinden zich de keuken en, vlakbij, de ingangsdeur in de vorm van een vat. Zo zal u ze zeker niet verwarren met die van de keukens, die in dit opzicht de titel open keukens dubbel en dik verdienen.
Sinds de zaak werd overgenomen door Pascal Fissette, mikt het huis op een zeer ontspannen keuken met tweegangen-lunch tegen 15 euro en een maandmenu met de beste geprijsde ingrediënten van het moment tegen 30 euro, een menu met verschillende keuzes waarbij men zich altijd kan beperken tot het ene of het andere gerecht.
Alhoewel de chef-kok toegeeft dat zijn keuken schatplichtig is aan het decor, erkent hij dat hij neigt tot de Franse culinaire traditie in de edelste betekenis van het woord, met de nauwgezetheid die dit met zich brengt. Deze aanpak weet het beste wild van het seizoen naar waarde te schatten: reebout en -filet, hazenrug en fazant met cantharellen, elk stuk doortrokken van marinades die zorgvuldig werden gemaakt op basis van huisgemaakte fonds. Maar er wordt ook aandacht besteed aan het alledaagse repertoire, met bijvoorbeeld een in cocotte gebraden tamme duif met gebakken foie gras verzacht met esdoornsiroop of dikke gambas doorprikt met Bourbon-vanille vergezeld van gebakken peren met gember. Op de kaart sluiten voorgerechten, vlees en vis de rangen met de nadruk op groenten en delicate garnituren. Tal van specialiteiten vallen op zoals de cassolette van Petit gris de Namur, het taartje van eendenlever, poulardefilet met rivierkreeftjes, fazantenhaan in cocotte en tongfilets in waterzooi.
Kortom, de keuken blijft permanent gericht op uitstekende seizoensproducten en zorgt momenteel voor een ruime pleiade van allerlei wildbereidingen.
Op zon geïnspireerde plek moet de wijnkaart wel onberispelijk zijn, hoewel de vijftien jaar oude flessen vandaag hebben plaatsgemaakt voor lekker wegdrinkende wijnen die een meer hedendaagse rotatie toelaten. Het nieuwe repertoire, met een ruim aanbod Franse wijn, wil dus rijk aan omwegen en ontdekkingen zijn terwijl het huis gehecht blijft aan zijn vaste leverancier, in dit geval het huis Mouchart van de vierde generatie. Dankzij deze mooie verstandhouding kunnen elke maand weer andere wijnen van het huis worden aangeboden tegen een uitstekende prijs. Deze zijn verkrijgbaar per halve fles of glas, vanaf 4 euro. Een nauwgezette selectie van de wijnen van het moment mag trouwens deelnemen aan de maandelijkse rotatie van het menu.
Bijzonder verrassend in deze drukke omgeving is de private parking waarover het restaurant beschikt. Op de binnenkoer van het voormalige wijnhuis is trouwens plaats voor een 30-tal wagens. RVH.
Les Foudres Eugène Cattoirstraat 14 1050 Brussel- tel 02/647 36 36
Sang Hoon Degeimbre opende zijn restaurant LAir du Temps in Noville-sr-Méhaigne in 1997. De man die aanvankelijk apotheker wilde worden, werd eerst sommelier, om uiteindelijk furore te maken als kok. De 10de verjaardag kreeg een gans apart maar bijzonder feestelijk tintje door de publicatie van een culinair meesterwerk.
Sang Hoon Degeimbre en Jean-Pierre Gabriel inspireerden zich voor het concept van het boek LAir du Temps op het restaurant en zijn chef. Ook hier gaat het immers om creativiteit en de behoefte om deze met anderen te delen.
Het eerste deel Cooking biedt een selectie van 100 recepten. Een culinaire caleidoscoop die een perfect beeld geeft van de visie van Sang Hoon Degeimbre. Geen klassieke indeling evenwel, maar de recepten zijn verdeeld over 7 hoofdstukken volgens het jaar van hun creatie. Dit biedt de lezer de mogelijkheid om de keuken en de ontwikkeling van LAir du Temps op de voet te volgen.
We starten met groene asperges, zoete-wijnjus, perzik en viooltjes en belanden uiteindelijk bij een ijskoude cryomeringue van cacao en munt. De fotos van Jean-Pierre Gabriel laten de gerechten perfect tot hun recht komen, dit in een fusie van esthetiek, gourmandise en emotie. Het is zonder meer een aansporing om van al het lekkers te genieten waarbij de smaakpupillen letterlijk en figuurlijk op de proef worden gesteld.
Kookkunst betekent voor Sang Hoon Degeimbre ook de tijd nemen om te luisteren naar de producten die hij gebruikt. Daarom is er boekdeel 2 Casting met een eerbetoon aan de leveranciers van LAir du Temps. In 16 portretten vertelt Casting, met de nodige schroom en fijngevoeiligheid, het verhaal van deze vakbekwamemannen en vrouwen. Zij spannen zich elke dag weer in om de kwaliteiten en smaken van de natuur te eren en te respecteren. Casting licht meer dan een tipje van de sluier van de kostprijs van al deze kwaliteitsproducten.
LAir du Temps biedt twee boekdelen in een zwart koffetje. Meer nog dan een mooi boek, is het een subliem object dat deze meesterkok volop tot zijn recht laat komen. De bij de lancering horende degustatie bood een 25-tal savoureuse hapjes met o.m. een canneloni van witte chocolade en kaviaar, bretoense kreeft, ei 63° met Belgische kaviaar en citroenmousse, een munsterkaas met rozengelei en litchies, een wafeltje muscovado met witte chocolade en estragon.
Jean-Pierre Gabriel, co-auteur en fotograaf van Cooking en Casting, is een bevoorrechte waarnemer van de wereld van gastronomie en eetcultuur. Hij publiceerde reeds tal van artikelen in binnen- en buitenland en is tevens de auteur van diverse boeken, zoals Wittamer: de heerlijkste uren en dagen, De finesses van het stoomkoken (met Yves Mattagne) en Cook + Book (met Alain Coumont). RVH.
Het koffertje LAir du temps, bevat twee boekdelen, formaat 23 x 30 cm, ingenaaid:
Deel 1: Cooking, 272 blz, quadri 100 receptepten, met toelichting en 90 fotos
Deel 2: Casting, 96 blz, quadri de producten, met portretten van de leveranciers.
Het koffertje, 85 , is verkrijgbaar in het Frans en in het Nederlands, en is een uitgave van Françoise Blouard.
Het team van Ricotta & Parmesan viert feest en besloot de gasten nog meer dan vroeger te verwennen. Er is een nieuwe kaart die nog altijd de grote klassiekers van het huis bevat maar die zich ook richt op nog meer authenticiteit qua smaken en geuren. Een creatievere aanpak dus die ook in de suggesties wordt weergevonden met recepten en producten die steevast uit Italië komen.
Ricotta & Parmesan staat sinds het begin en nu meer dan ooit, voor een eerlijke, authentieke, echte Italiaanse keuken met recepten van het huis. Naargelang je smaak, kan je genieten van heerlijke canelloni gevuld met verse geitenkaas en krokante pacetta met acaciahoning op een kaviaar van aubergines, een leuke ballontine van mozzarella in een jasje van gerookte zalm op een carpaccio van gegrilde courgettes met room, een volmaakte aubergine alla parmagiana, scampis Ricotta & Parmesan bereid met room, een Napolitaans sausje, paddestoelen en dragon. Mogelijk bezwijk je voor de verleiding van een met zn tweetjes in een Italiaans bord, een assortiment van zonovergoten bereidingen die je met zn tweeën uit een en hetzelfde groot bord kan eten.
Vlees, vis en deegwaren zijn in Ricotta & Parmesan uiteraard van de partij: de enige echte tartaar op Italiaanse wijze met gebakken gnochetti in plaats van frietjes, de traditionele osso bucco, gegrilde zeebrasemfilet geserveerd met een risotto van asperges en parmezaankrulletjes en naturlijk ook de zelfgemaakte lasagne.
De formule van de traditionele Parmesanavonden wordt lichtjes gewijzigd. Het enorme wiel van Parmezankaas waarin verse deegwaren, paddestoelen, gedroogde tomaten en andere ingrediënten werden gemengd blijft bestaan. Toch zal de bereiding voortaan vooral omwille van de hygiëne in de keuken gebeuren. De nieuwigheid zijn thema-avonden waarbij parmesan de rode draad blijft,al worden tal van nieuwe creaties ten tonele gevoerd.
De wijnkaart van Ricotta & Parmesan combineert ontdekkingen en plezier, een kelder gevuld met mooie verrassingen. Italiaanse wijnen die in de eerste plaats gekozen werden omwille van hun volheid, dit naast enkele wereldwijnen en grands crus classés, tegen redelijke prijzen. De wijn van de maand staat op elke tafel en kost zowat 25 euro, terwijl een meer dan degelijke huiswijn slechts 18 euro kost.
Bij Ricotta & Parmesan heerst er meteen sfeer, een stijl die iets weg heeft van een Spaanse bodega, een Milanese trattoria, Parijse bistro of trendy café en dit achter een prachtige art-nouveaugevel. Het gebouw op enkele passen van het Muntplein was lange tijd een wapenfabriek, uit deze periode dateert de prachtige vitrine van hout en glas, mooi geaccentueerd en gelukkig bewaard. De vitrine herbergt een klein deel van de bijzondere collectie keukengerei van onze grootmoeders. Elders in het restaurant ontdek je een set pannen, een arsenaal van pureestampers, een lappendeken van wafelijzers, slingers van eierkloppers, flesopeners en tal van andere oude en ontroerende getuigen van de keuken van weleer.
In feite geen nostalgie, maar een knipoogje tussen de warme bakstenen muren en de oranje tafels, getuigen van een joviale, levendige en vrolijke sfeer.
Toch blijft Renaud bij zijn uitgangspunt dat men de gasten niets wil opleggen. Ze kunnen nog steeds vrijelijk hun bord samenstellen. Renaud biedt een volledig assortiment van deegwaren en sauzen waaruit de gast gewoonweg kiest.
Temidden van de natuur, in het hart van het Zoniënwoud, opende Dolce La Hulpe Brussels zijn gourmet restaurant Tree O. Executive Chef Pascal Marcin maakt er een erezaak van om zijn gasten een zeer creatieve en natuurlijke keuken aan te bieden met een lokale toets.
Pascal Marcin bereidt een vlees- of vissoort op drie verschillende manieren en presenteert de drie varianten op één degustatiebord dat als voorgerecht of hoofdgerecht kan worden genomen. Elk van deze smaaktrios kan door een specifieke wijn begeleid worden. Op dezelfde manier worden ook de desserts geserveerd. De naam Tree O werd gekozen omdat het een homoniem is van trio, wat verwijst naar het concept van het restaurant. Bovendien is het ook een woordspeling die verwijst naar het thema boom dat we in alle andere restaurants, bars en vergaderzalen van Dolce La Hulpe Brussels terugvinden.
Het introductiemenu was een schitterende illustratie van het creatieve Tree O concept. Champagne Moët & Chandon fungeerde met de Brut Impérial, Rosé Impérial en Nectar Impérial als huisaperitief met drie uitmuntende soepjes die elk van de godendrankjes nog meer diepgang gaven. We kregen achtereenvolgens een mosselsoepje, een soepje van mentholerwtjes met brochette van St Jacobsvruchten en een soepje met Seranomeloen.Het trio van ganzenlever kreeg gegrilde en gekarameliseerde appeltjes, werd in vaatdoek gekookt met een gelei van Espelette kruiden en was tenslotte vergezeld van een bloempje Noirmoutierzout, dit alles vergezeld van de Moët & Chandon Nectar Impérial.
De Zeebaarsfilet aan de lijn werd opgediend: gerookt à la minute vergezeld van jonge spinaziescheutjes en truffelsaus, als tartaar met fijne kruiden en gemarineerd in gemberolie en koriander. Hierbij hoort een leuke selectie van witte wijnen: een Bonterra Chardonnay 2004 Medocino County Californië, een Saint-Véran Louis Jadot 2005 Frankrijk en een Villera, Rhine Riesling 2000 Paarl Zuid-Afrika.
De hindefilet werd opgediend met gevogelte uit Bresse en geconfijt witloof, was gebraden met speculoos, terwijl de carpaccio van hindefilet een koffievinaigrette meekreeg. Hier een selectie rode wijnen: een Caliterra 2005, Cabernet Sauvignon Colchaqua Valley Chili, een Finca Flichman vin reserva Malbec 2004, Mendoza Argentinë en een Château Bel Air, Lussac-St-Emilion 2002 Frankrijk.
Het chocoladedessert omvatte een mousse met sinaasappel, als zachte cake met crème anglaise op smaak gebracht met saffraan en een beignet met munt. Het trio van verrassingsdrankjes varieert hier naargelang de creativiteit van de chef; al zorgde Pascal voor schitterende smaakcombinaties.
Dolce La Hulpe Brussels heeft anderzijds een partnerschap gesloten met de Stichting Folon. De Conference Destination bezit 5 afdrukken van Folon die het restaurant Tree O verfraaien. De kunstenaar realiseerde deze kunstwerken op basis van een postkaart, ze brengen de kunstliefhebber naar New York, de Rocky Mountains, Florida, de Cycladen en China. Pascal Marcin bedacht een menu Découverte Folon op basis van een van de 5 tentoongestelde werken. De culinaire interpretatie van de chef zet aan tot reizen en neemt u mee naar de mooiste landschappen van Jean-Michel Folon.
Dit menu bestaat uit een degustatie van vitelottes bereidt met rauwe zalm en korinader, met tofu en shitake en met jonge uitjes, appel en sojascheuten. Een gevogelteconsommé met stukjes champignons, enoki en citroenmelisse, met een ravioli van king krab en schizo en met gebraden langoustinestaart met gember. Volgt een carpaccio van ananas, gekruide mascarpone en gemarineerd in rijstalcohol.
Het hoofdgerecht is rund uit Simmental, gekruid met Sechuanpeper, rood op dunne plakjes Chinese kool met 5 kruiden en gerookt met jonge spinaziescheutjes. Het dessert tenslotte bestaat uit een bananenbeignet, pudding met gember en tonka en rijstpap met oranjebloesem.
Het restaurant is geopend van dinsdag tot vrijdag van 12 tot 13.30 uur en van 19 tot 21u30, op vrijdag tot 22.30 uur. Zaterdag van 19 tot 22.30 uur. RVH.
Restaurant Tree O
Dolce La Hulpe Brussels Brusselsesteenweg 135 1310 La Hulpe
Het is een traditie geworden die door iedereen wordt gesmaakt: met de komst van de eerste rijp, koppelt La Branche dOlivier zijn wildseizoen aan een bourgognefestival. En om de vreugde compleet te maken, wordt het evenement nog aangevuld met de vier best gesmaakte oesters van het huis die meteen een krachtige rentree maken. Dit is nu al de vierde wintereditie van La Branche dOlivier waarbij de chef Jean-Claude Demurger, een expert blijft in haar- en vederwild. De grote Bourgondische namen worden hier per vier bij betrokken, met collectiewijnen die de kenners doen watertanden.
Tot eind januari zijn de ovens van chef Jean-Claude Demurger het decor van het zachte stoven van een wildrijk repertorium dat hulde brengt aan de kleinere bevolking van de velden, de hemel en het bos: bosduiven, wilde duiven, hazen, fazanten, hinden en reëen. Men kan er de beroemde hele fazant op zijn Brabants vieren, in borden die naar wens versterkend zijn omdat zoals Pascal Grage graag herhaalt de wildkeuken eerst en vooral versterkende porties zijn, overlopend van gulheid. Een versterkende keuken volgens de klassieke kunst die in de bosrijke omgeving van het reservaat van Kinsendael de indruk geeft dat het restaurant niet in Ukkel, maar in het hartje van de Ardennen ligt.
Samen met de lekkernijen presenteren de bourgognewijnen zich aan tafel voor een prachtig huwelijk. Tot de sterren van de bourgondische terroir behoren namen als Bertrand Ambroisie met zijn Pommard 1er cru, Philippe Charlopin als voorloper van de modernie vinificatie, Xavier Besson met zijn uitstekende kelder uit de 17de eeuw en Claude Nouveau die goed bewaarbare terroirwijnen maakt.
Naast dit viertal zijn ook diverse domeinen op de afspraak waarvan het thema de bourgogne, de mensen, de streken en de pinot noir, tot unieke kwaliteiten worden verheven, met in het bijzonder de domeinen Cornu en Bertagna.
De kreeften blijven op de herfst-winterkaart staan, maar de oesters versterken de lokroep van de Oceanen, dit om het evenwicht met het woud te behouden. Onder de holle oesters vindt u de normandische oesters, fines de claires en spéciales de claires, onder de platte oesters, de oesters uit Zeeland en Colchester.
Wij genoten van een huisterrine van patrijs met ganzenlever en fris winterslaatje en een eerder ongebruikelijke maar erg lekkere crepinette van varkenspoot met ganzenlever op een bedje van linzen. Jean-Claude Demurger zorgde bij het hoofdgerecht voor een spetterend festival van kleuren, geuren en aromas. Brabants was de fazantenhen alleszins, ze was getooid met gebraiseerd grondwitloof en rustte op een bedje van gestoomde aardappelen. De hertenfilet grand veneur, een aromatisch festival uit grootmoeders keuken, bewees dat hedendaagse meesterkoks met kwaliteitsproducten, savoureuse gerechten kunnen aanbieden.
Gezel op deze ontdekkingstocht was een Chorey-les-beaune 2002 Maison Edmond Cornu & fils, een heerlijke en dieprode Bourgognewijn met fijne afdronk, die het culinaire festijn extra diepgang gaf.
La Branche dOlivier blijft ook tijdens het wildfestival, met zijn houten lambrisering met spiegels, zijn gewelfd plafond en zijdezachte muziek, een unieke atmosfeer van een oude Brusselse bistro uitstralen. Haar- en vederwild vergast je exclusieve culinaire momenten. RVH.
Na zijn humanioraopleiding besliste Eddy Verstreken om een extra-keukenopleiding in het Coloma-instituut in Mechelen te volgen. Deze beslissing gaf zijn leven een belangrijke wending, hij ontmoette er zijn echtgenote Agnes Van Ham, maar hun gemeenschappelijke interessesferen zorgden voor een denderende opleiding zowel in de keuken als in de zaal.
Een figuurlijke harmonie dus van geuren en kleuren die het echtpaar samen tot ontwikkeling brengt. Meestal samen maar soms ook apart kregen ze in de late jaren 70, begin der 80-er jaren meerdere restaurants op smaak, zo o.m. de Zeester in Leuven, het Wit Paard in Bonheiden, de Veeboer in Grimbergen en t Molenveld in Elewijt. Alhoewel de klanten hun keuken en service naar waarde wisten te appreciëren, kon hun creativiteit onvoldoende openbloeien.
Eind 1986 ontdekken ze per toeval een te koop staande oude hoeve in het Brabantse Buken, een piepklein dorpje dat rustig verscholen ligt naast het kanaal Leuven-Mechelen.Na een grondige renovatie kunnen ze anno 1987 de deuren van hun restaurant openen. In de tuin overleeft een veel vruchtendragende notenboom de renovatiestorm en Agnes kiest resoluut voor De Notelaar als benaming van hun restaurant. Net als die boom, die symbolisch zijn vruchten het ganse jaar door laat degusteren, wil ook hun restaurant de fijnproevers permanent verwennen.
De kwaliteit van het eindproduct in Eddys keuken groeide de voorbije jaren bestendig. Nu staat De Notelaar bekend voor degelijke, kwalitatieve en typische Brabantse streekgerechten met dagverse groenten, deels uit eigen kweek, deels door aankoop op de Brusselse vroegmarkt. Voor Eddy is en blijft de vroegmarkt de aangewezen aankoopplaats voor alle chefs vermits men hier de kans heeft om zelf zijn identiteit te bepalen en niet afhankelijk is van een productkeuze door leveranciers. Bovendien specialiseerde het echtpaar zich ook in oester- en kreeftmenus, deze lekkernijen sieren dan ook de kaart met de regelmaat van een klok.
In het vooruitzicht van hun 20-jarig bestaan, kreeg De Notelaar een opfrisbeurt waarbij niet alleen de keuken, maar ook de bar en de zaal werden gerenoveerd. Door het verplaatsen van de oesterbak kon ook het sanitair worden uitgebreid en krijgt men ook hier een bijzonder relaxerend en kleurrijk gevoel door het perfect op mekaar inspelen van het buitenlicht en de gekleurde lampen. Gans de renovatie dompelt de consument meteen onder in een rustige, charmante sfeer waar alle kommer en last wegvallen. De Notelaar is met een 4-daagse werkweek,geopend van vrijdagmiddag tot en met maandagavond. De feestzaal staat ook de andere dagen ter beschikking voor feesten, evenementen en seminaries, faciliteiten die o.m. door de ruime parking mogelijk worden gemaakt.
Op het culinaire vlak zorgt Eddy geregeld voor nieuwigheden. Streekgerechten met verse kwalitatieve producten en kenmerkende Brabantse groenten blijven belangrijk en vormen trouwens de rode draad in het feestmenu dat tot midden oktober loopt. Dit uitgebreid feestmenu kost all-in 70 Euro. Met het dessert van Peggy, brengt Eddy tevens hulde aan een werkneemster die samen met Agnes en Eddy, de voorbije 20 jaar, in restaurant De Notelaar, lief en leed deelde. Anderzijds serveert Eddy op maandagavond voortaan een 5-gangen degustatiemenu waarbij hij in samenspraak met Agnes, culinaire toppers serveert voor 30. Met inbegrip van aperitief, wijnen, water en koffie wordt dit 50. Vanaf oktober wordt op vrijdagavond een wildfestival georganiseerd terwijl ook het witloof dan volop in de kijker komt te staan.
Het feestmenu 20 jaar Notelaar laat de fijnproevers volop genieten van een kwalitatieve keuken met dagverse producten waarbij een vleugje Brabants romantisme gekruid met de nodige nostalgie, nooit ver weg is. RVH.
Restaurant De Notelaar Bukenstraat 142 1910 Kampenhout (Buken) tel 016- 60 52 69
Met het overlijden van Paul Vanderkeerssen, sloot het restaurant Chez Stans de deuren. Meteen verdween een mythisch oord waar vooral acteurs, schrijvers en kunstenaars en zeer zeker de doorsnee Brusselaar mekaar terugvonden. Ook de erg typische Brusselse keuken verdween. Een vluchtige, maar amateuristische heropening liet het gemis nog veel sterker aanvoelen. Gelukkig daagde zakenman Daniel Verhoeft op die het etablissement Chez Stans nieuw leven inblies, niet alleen qua traditie en inrichting maar voornamelijk mbt de typische Brusselse keuken.
Chez Stans ontleent zijn naam aan de voornaam van de eerste bazin, Constance, de moeder van Paul Stans, die in werkelijkheid Joseph Vanderkeerssen heette. In die tijd was dit een eenvoudig buurtcafé met geverniste banken, houten tafeltjes en een lange bar waar een vaste groep van stamklanten aanschoof. De bazin troonde altijd midden in het café, onveranderlijk gekleed in een stofjas van zwart satinet. Constance, gewoonlijk Stans genoemd, was een echte Brusselse met een bloemrijke woordenschat en veel gevoel voor humor. Omdat het Théâtre des Galeries en het Théâtre du Vaudeville vlakbij waren liepen er vanzelfsprekend veel acteurs binnen na de voorstelling. Deze toeloop bracht de zoon des huizes op het idee ook enkele schotels met streekgerechten te serveren. Een briljant idee want Chez Stans werd een populair adres van heel uitgaand Brussel.
Met de heropening heeft Daniel Verhoeft weliswaar het aantal couverts lichtjes opgetrokken, zonder daarbij de behaaglijke sfeer verloren te laten gaan. Daarvoor staan het rustiek meubilair, de karmijnrode tegelvloer en de geruite tafelkleedjes garant. De gelambriseerde wanden zijn authentiek en dragen het nodige bij aan de warme uitstraling, zeker nu er s avonds romantische kaarsen op de tafels staan. De rode gordijnen herinneren ons eraan dat deze plek nauwe bindingen heeft met het theater en het toneel. Trouwens, boven de bar zien we een muurschildering die een scène uit Le mariage de Mademoiselle Beulemans voorstelt, met Jacques Lippe en Christiane Lenain in de hoofdrollen. In de zaal die uitkijkt op de trappen van de Prinsengalerij, ontdekken we een fresco met personages van de Commedia dellarte en onze beroemdste poppenspeler José Géal alias Toone VII, zonder twijfel een van de authentiekste hoeders van de geest van deze wijk. Een ander beeld roept clown Footitt opnieuw tot leven in het programma Le mariage uit de rolbezetting Chocolat.
Daniel Verhoeft behaalde zijn diploma industrieel ingenieur en startte een bouwonderneming met accenten op ontwerp en renovaties. Met zowat 200 werknemers in dienst en actief in meerdere landen verwerft hij in 1985 door een associatie met de firma Blaton, de eerste horeca-ervaring. In februari 2002 leerde hij Lucilène kennen, een aantrekkelijke Braziliaanse met wie hij huwt. Samen openen ze het restaurant Show Brasil!. In 2005 verkrijgt Daniel een Braziliaanse diplomatieke functie in België en dit jaar startte hij Chez Stans. Zijn relaties met kunstenaars en de wereld van het toneel hebben hem zeer duidelijk geholpen om het originele decor maximaal te bewaren.
Als specialist van de streekkeuken is Cootie, troetelnaam van chefkok Jean-Claude Vankriekenveldt, een groot liefhebber van de Belgische streekgerechten. Zijn bijnaam heeft hij te danken aan zijn bewondering voor de trompettist uit het orkest van Duke Ellington: Cootie Williams. Op het gemeenteplein in Linkebeek verrichtte hij wonderen als chef van Le Chevalier. Cootie was begonnen in de slagerij Ferdinand van zijn ouders Felix en Rosa op het Alfons Lemmensplein in Anderlecht. In 1980 zette hij een traiteurdienst op poten die nadien tot Le Chevalier uitgroeide. De laatste jaren leidde hij een hotel-restaurant-bar in Costa Rica, terwijl hij ook kooklessen gaf in het Marriott Hotel in San José. Nu staat hij aan het hoofd van de keuken in Chez Stans.
Tot de nostalgische en mythische gerechten van dit restaurant behoort de befaamde steak Nergal. De samenstelling van deze kunstenaarssaus is een zeer goed bewaard geheim dat momenteel enkel wordt gedeeld door de baas, de chef-kok en dit op aangeven van gastronoom Marc Danval.
Deze saus is een geesteskind van acteur Jean Nergal die in 1962 de toneelprijs Eve du Théâtre in ontvangst mocht nemen. Hij leidde aan het eind van zijn loopbaan het Théâtre Royal du Parc, waar zijn borstbeeld trouwens de hal siert. In de samenstelling van de saus verwijst Nergal naar het geheimzinnige van de godenwereld, het onsterfelijke en het intense genot van de gastronomie.
Wie deze saus, maar ook tal van andere Brusselse streekgerechten wil ontdekken vindt in het restaurant Chez Stans meer dan zijn gading. Bovendien worden er tal van culturele manifestaties georganiseerd die de aantrekkingskracht aanzienlijk vergroten. RVH.
