xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Gisteren donderdag 20 december 2007 steunde de gemeenteraad een motie van CD&V-raadslid Davine Dujardin, die aanbevelingen inhoudt aan de Federale Regering inzake de gewijzigde belastingsregeling voor grensarbeiders. Deze wijziging kan op termijn voor problemen zorgen voor de Waregemse bedrijven. Momenteel kunnen zowat 25.000 Franse gastarbeiders hier genieten van een gunstig fiscaal statuut. Zo telt Stas 58 % Franse werknemers, Balta 40 %, Mc Three 25 %, TVH 10 %, enz. Met de lage werkloosheid voor ogen zijn deze Franse arbeiders levensbelangrijk voor onze bedrijven.
Motie
Tot op heden kunnen werknemers uit Frankrijk onder zeer restrictieve condities genieten van het statuut van grensarbeider wanneer zij als inwoner van de grensstreek in de Vlaamse of Waalse grensstreek komen werken. De Franse arbeider die onder dit regime in België komt werken, geniet van een gunstige belastingregeling. Deze krijgt zijn loon in België, maar blijft zijn belastingen betalen in Frankrijk. In Frankrijk is arbeid minder belast dan in België wat leidt tot een hoger netto-inkomen voor de Franse arbeider die ervoor kiest om in België te komen werken. Dit is meteen ook de reden voor de werknemer om de grens over te steken.
De Franse arbeider die hierdoor aangemoedigd wordt om in Vlaanderen te komen werken, vult in Vlaanderen de openstaande vacatures in de grensbedrijven op. In een situatie van arbeidskrapte waar de werkloosheidsgraad flirt met de frictiegrens, bedrijven schreeuwen om arbeiders en aankijken tegen een zeer zwakke intergewestelijke mobiliteit, betekent dit de redding voor vele bedrijven. Talrijke bedrijven geven te kennen dat de arbeiders uit Frankrijk onontbeerlijk zijn om de jobs te blijven invullen en om in Vlaanderen te blijven produceren. Vooral voor de productiebedrijven is deze arbeidsstroom het verschil tussen leven en dood.
Deze stroom dreigt echter binnenkort op te drogen. In augustus 2007 werd een protocol tussen België en Frankrijk gesloten dat komaf maakt met het statuut voor de grensarbeider. Vanaf 1 januari 2009 kan geen enkele nieuwe arbeider het statuut nog verkrijgen. De werknemer die vandaag het statuut heeft, kan het voor 25 jaar nog behouden. De werknemer die verandert van bedrijf verliest eveneens zijn statuut. Gelet op de beperkte interlandelijke mobiliteit, is het weinig waarschijnlijk dat de Franse arbeiders de grens zullen blijven oversteken wanneer de fiscale stimulus is weggevallen.
Het protocol moet nog door het Federaal Parlement worden geratificeerd. Eens dit gebeurt, wordt dit de situatie in de grensgebieden:
- Nieuwe bedrijven kunnen geen Franse arbeiders meer aanwerven onder het statuut van grensarbeider. Het is bijgevolg weinig waarschijnlijk dat zij nog voor onze streek gaan opteren.
- Bedrijven die nu met grensarbeiders werken, zullen niet verder kunnen rekenen op grensarbeiders bij uitbreiding. Groei is op die manier moeilijk. Dit is nefast voor de groeibedrijven.
- Bedrijven die nu reeds met grensarbeiders werken, zullen hun huidige aandeel Franse grensarbeiders zien slinken vooral door pensionering. Het aandeel arbeiders dat nog 25 jaar zal werken is immers slechts een minderheid.
Deze regeling betekent bijgevolg een directe bedreiging voor de bedrijven in Waregem en omstreken en is nefast voor de economische ontwikkeling in onze contreien, alsook voor de tewerkstelling voor Vlamingen die wordt gegenereerd. De arbeidskrapte dreigt hierdoor op korte termijn zeer snel en zeer plots toe te nemen. Het is begrijpelijk dat vele bedrijven deze nieuwe regeling met lede ogen aanzien en een afsplitsing of delocalisatie van minstens een deel van hun productie-activiteiten op termijn niet uitgesloten zien
De bedrijven in onze streek zijn hierop niet voorbereid. De regeling is er te snel gekomen en voorziet geen enkele compensatie voor de bedrijven zelf. Enkel toereikende overgangsmaatregelen, met voorkeur op niveau van de bedrijven kan de overstap voor de bedrijven verzachten en de ontwrichting beperken. Een mogelijkheid is te gaan richting een systeem van individuele rechten per arbeider, waarbij bij verandering van bedrijf het statuut kan behouden blijven. Beter zou nog zijn om te voorzien in bepaalde quota per bedrijf, zodat bij afvloeiing de arbeider door een nieuwe arbeider onder het statuut kan worden aangeworven. Nog beter zou zijn om te werken met quota per streek. Zo kunnen ook nieuwe bedrijven voor een bepaalde periode nog beroep doen op de arbeiders uit Frankrijk
De ideale maatregel bestaat wellicht niet, maar een positief signaal naar de bedrijven dringt zich absoluut op.
- Gelet op bovenstaande situatie;
- Gelet op het belang van de bedrijven in onze streek;
- Gelet op de tewerkstelling en welvaart die ze creëren;
- Gelet op de ontwrichting die de nieuwe regeling op korte termijn kan teweegbrengen
- Gelet op de noodzaak om deze regeling te begeleiden met overgangsmaatregelen
Doet de gemeenteraad van Stad Waregem aan de toekomstige Federale Regering hiervoor bevoegd, volgende aanbevelingen:
1) Erover te waken dat de nieuwe belastingregeling slechts effectief kan intreden wanneer er duidelijke garanties zijn dat dit niet leidt tot bijkomende kraptes op de arbeidsmarkt
2) Ervoor te zorgen dat ook de arbeider die van werkgever verandert zijn statuut kan behouden.
3) Terzake te voorzien in een overgangsregeling op het niveau van de bedrijven.
|