|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Het was weer op de koppen lopen vandaag bij de start van de Desselgem Koerse of de Grote Prijs memorial Briek Schotte. Er was zo mogelijk nog meer volk dan vorige jaren en dat bij de eerder ongunstige weersvooruitzichten. Maar de weermaker is blijkbaar dergelijke manifestaties gunstig gezind en terwijl het water in de buurt met bakken uit de lucht viel, bleef Desselgem tijdens de koers gespaard van enige regen. Eens te meer genoot de wedstrijd in Desselgem dit jaar grote belangstelling, dit keer met het afscheid van wielerkampioenen Serge Baguet (38 j.) en Peter Van Petegem (nr 25 37 j.).
Voor de regio en zeker voor de Desselgemnaren was het opnieuw een jaarlijks treffen langs de omloop. Met tienduizenden waren ze opnieuw. Dit keer tekenden we met 176 deelnemers s ook een recordaantal deelnemers op. Attracties waren uiteraard het Poepedorp in de leikant, maar er komen steeds meer tentjes van verenigingen om Desselgem Koerse gezellig te vieren.
Ook de koers zelf bleef spannend tot het einde. Er werd bijzonder snel gereden en dat was misschien wel goed ook om het grote pak uit te dunnen en een beter overzicht te bieden. Feestvarkens Peter Van Petegem en Serge Baguet konden zich handhaven in de wedstrijd en reden de wedstrijd uit in het achtervolgend peleton. Omdat ze te ver achter waren, mochten ze wel een ronde eerder afstappen en al genieten van de overwinning van hun Quick Step-ploegmaat Steven de Jongh. Met hem krijgt de Grote Prijs Briek Schotte ook weer een sterke winnaar. De Nederlander De Jongh was voor een massa volk sneller dan Johnny Hoogerland, de winnaar van de vorige editie.
De wedstrijd
De Jongh haalde het licht afgescheiden van zijn landgenoot en laureaat van vorige uitgave, Johnny Hoogerland. Greg Van Avermaet won de sprint voor de derde plaats van een verbrokkelde achtervolgende groep van dertien. De wedstrijd stond vooral in het teken van het afscheid van Serge Baguet en Peter Van Petegem. Het duo werd na de wedstrijd uitvoerig gehuldigd.
Dimitri De Fauw en de Fransman Dennis Flahaut waren de eersten om aan te vallen. Na dertig kilometer werden ze terug tot de orde geroepen door een jagend peloton waarin vooral de renners van Chocolade Jacques de snelheid regelden. Tal van uitvalspogingen volgden elkaar op maar het was wachten tot halfkoers voor zestien renners voor de grote groep konden uitrijden. Kenny Lisabeth viel hier, op zo'n dertig kilometer van het einde, letterlijk en figuurlijk uit weg.
De vijftien overgeblevenen zouden niet lang meer samenblijven. Quick Step-Innergetic, met vier in de kopgroep, speelde het immers slim. Eerst waagde Wilfried Cretskens zijn kans. Die kreeg het gezelschap van Geert Omloop maar dat duo kon niet voorop blijven. Meer geluk had Nederlander Steven de Jongh toen hij met zijn landgenoot Johnny Hoogerland in de aanval trok. Een versnelling op anderhalve kilometer van de eindmeet van de Jongh zorgde ervoor dat hij afgescheiden het zegegebaar kon maken. Het peloton met daarin Serge Baguet en Peter Van Petegem was dan al, wegens te grote achterstand, een ronde voortijdig uit de wedstrijd genomen. De twee Oost-Vlamingen namen al de tijd om hun fans uitvoerig te groeten en reden broederlijk naast elkaar over de eindmeet in hun laatste officiele wedstrijd.
"We moesten echt de koers maken", vertelde De Jongh na de wedstrijd. "Zeker omdat we met vier man van de ploeg voorin zaten. Ik ben wel tot twee keer toe moeten versnellen om weg te geraken uit onze groep. Een eerste keer lukte het me helemaal niet, een tweede maal was het wel goed en kreeg ik Hoogerland mee. Met hem wou ik niet naar de eindmeet en op zowat anderhalve kilometer van de finish ging ik vol door. Eigenlijk was deze overwinning de aanzet van het echte feest dat straks nog volgt met Serge en Peter", straalde De Jongh.
Naast De Jongh werden ook Serge Baguet en Peter Van Petegem gehuldigd door de organisatoren. "Het zit er nu echt op", vertelde Serge Baguet met tranen in de ogen. "Mijn vrouw is hier en de sponsors geven nog een receptie wat verderop in een restaurant. Het zal laat worden, maar ik heb een goede chauffeur bij. Wanneer we terug naar huis keren kan ik niet zeggen. Vroeg zal dat zeker niet zijn. Er valt een pak stress van me af nu. Ik ben een tevreden man".
Uitslag Grote Prijs Briek Schotte
176 Eliterenners met en zonder contract
155 km (17 ronden van 9,1km)
1. Steven de Jongh (Ned) - 155 km in 3u23'00"
2. Johnny Hoogerland (Ned) op 7"
3. Greg Van Avermaet - 36"
4. Geert Omloop - z.t.
5. Maarten Wijnants
6. James Vanlandschoot
7. Wilfried Cretskens
8. Sven Renders
9. Mindaugas Striska (Lit)
10. Robbie McEwen (Aus) - 48"
11. Stefan van Dijk (Ned) - z.t.
12. Stefan Cohnen (Ned) - 53"
13. Jehudi Schoonacker - z.t.
14. Niko Eeckhout - 1'03"
15. Gert Steegmans z.t.
Persagentschap Belga over afscheid Peter en Serge in Desselgem
Baguet hield er een carrière in twee bedrijven op na. Hij werd in 1990 beroepsrenner bij Lotto. In de vijf seizoenen dat hij daar verbleef, behaalde Baguet acht zeges met daarin onder andere een ritoverwinning tijdens de Ronde van de Limousin (1992) en een etappewinst in de Ronde van Groot-Brittanië (1993). In 1994 keerde hij drie keer huiswaarts met de zegebloemen om dan in oktober 1996 een einde te breien aan zijn carrière als prof bij Vlaanderen 2002. Baguet had het gehad in de wielersport en vond zijn heil als dakwerker. Drie jaar was hij tewerk op 'den travaux' tot Jef Braeckevelt hem wist te overtuigen om opnieuw profrenner te worden.
Vanaf 2000 begon bij Lotto-Adecco dus het tweede luik, en wat later zou blijken het mooiste, in de loopbaan van Baguet. Op 26 juli 2001 was de Oost-Vlaming de snelste in de zeventiende etappe van de Tour de France met start in Brive-la-Gaillarde en aankomst in Montlucon. Baguet klopte er de Deen Jakob Piil en de Italiaan Massimiliano Lelli. Achteraf volgende de legendarische uitspraak dat indien Lelli, die zich liet 'meeslepen' in de finale, had gewonnen Baguet hem zou vermoord hebben. Vier jaar later kroonde de man uit Letterhoutem zich tot nationaal kampioen toen hij in een millimetersprint zijn gouwgenoot en latere ploegmakker Kevin Van Impe in Saint Hubert achter zich liet. Baguet is thans 38 jaar en vindt het nu welletjes.
"Of ik opgelucht ben dat het eindelijk ten einde is? Eigenlijk wel, maar dit is toch een zeer emotioneel moment. Zeker als je de supporters ziet met spandoeken en mensen die uiterst gul zijn met vele schouderklopjes. Dit afscheid geeft me een raar gevoel. Kippenvel. Op 27 oktober doen we de festiviteiten nog eens over. Hoe, wat en waar moeten we nog eens terdege uitdokteren maar het zal er wel een ferme lap op zijn", lachte Serge Baguet voor het vertrek van zijn laatste race.
Ook de 37-jarige Peter Van Petegem zwaait af. De 'Zwarte van Brakel' heeft een stukken indrukwekkender palmares dan zijn streekgenoot. Voor hij prof werd kon 'de Peet' in 1991 al eens plaats nemen op het hoogste schavotje van het Belgisch kampioenschap bij de amateurs. Het leverde hem meteen een profcontract op bij het Nederlandse PDM. Lang bleef hij daar niet en de man ondertekende voor 1993 een verbintenis bij Lotto.
Het duurde tot 1994 vooraleer Van Petegem een eerste vis aan de haak sloeg. Dat jaar won hij bij het bescheiden Trident van Willy Van Der Eecken de Scheldeprijs. In 1997 volgde een tweede grote zege. In de Omloop Het Volk liet hij onder andere Tom Steels en Johan Capiot achter zich. Het jaar daarop was hij opnieuw de snelste in de openingsklassieker maar het beste dat jaar moest nog komen met een zilveren medaille op het WK. Bij TVM-Farm Frites was Van Petegem in 1999 primus in de Ronde van Vlaanderen, de Driedaagse De Panne-Koksijde en de E3 Prijs Harelbeke.
Een rampjaar, nochtans goed gestart met een zege in Kuurne-Brussel-Kuurne en een etappe in Parijs-Nice, werd het voor Van Petegem in 2001 toen hij aan de slag ging bij het Amerikaanse Mercury. Die ploeg werd geplaagd door financiële tegenslagen waardoor Van petegem voor de najaarsklassiekers van datzelfde jaar aan de slag ging bij Collstrop-Palmans van Hilaire Van Der Schueren. Het seizoen daarop begon Van Petegem opnieuw bij Lotto en sprokkelde zeven overwinningen met onder andere de Omloop Het Volk, Driedaagse De Panne-Koksijde en een rit in de Ronde van Het Waalse Gewest.
In 2003 stond het 't Jagershoekje, het supporterscafé van de Peet, driemaal serieus op zijn kop nadat hun poulain de dubbelslag Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix lukte en tijdens het WK de bronzen medaille behaalde. De jaren daarop volgden nog een pak interessante ereplaatsen. Voor zijn laatste profjaar verkaste Van Petegem naar het team van Patrick Lefevere om er vandaag mee op te houden.
"Blij dat het gedaan is? Toch wel ja. Ik heb een mooie carrière bijeen gefietst. Welke overwinning nu de mooiste was, kan ik voor de vuist weg niet zeggen maar mijn eerste zege in de Ronde van Vlaanderen, dat gaf toch een geweldig gevoel. Zeker omdat die koers in mijn streek gereden wordt. Dat er een pak supportersbussen vanuit mijn streek afgezakt zijn naar Desselgem? Dat moet zijn want ik heb hier al een pak bekende gezichten gezien. Dit doet enorm deugd", stelde Van Petegem toen hij met zijn allerlaatste rugnummer, 25, uit zijn carrière de start nam.
http://www.cyclingnews.com/road.php?id=road/2007/sep07/briekschotte07
|
