|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vorige zondag werd de tweejaarlijkse Gaverprijs voor schilderkunst uitgereikt aan de 23-jarige Waregemnaar Michiel Ceulers. Zijn abstract kunstwerk overtuigde de gereputeerde vijfkoppige jury met een fris doek als La conquête de lespace en de confrontatie met een dramatisch doek als Deadliest Catch. De jury ziet in Michiel Ceulers een abstracte James Ensor en beveelt laatstgenoemd werk (Ugly Beaty) aan voor het patrimonium van de stad Waregem. Benevens voorzitter Jo Coucke bestaat de jury van de tweejaarlijkse Gaverprijs uit Norbert De Dauw, Johan Pas, Cindy Wright en Marc Ruyters.
 
Deadliest Catch (Ugly Beaty) La conquête de t'espace
De 13de editie van de Gaverprijs is een zeer succesvolle editie. Niet minder dan 122 kunstenaars
hebben, elk aan de hand van drie schilderijen, meegedongen naar een prijs of een selectie voor de tentoonstelling. Nooit eerder waren de kandidaten zo talrijk. Over de voorbije 7 edities, met name sinds 1995, ligt het gemiddelde aantal bij 60 deelnemers. Deze keer dus meer dan dubbel zoveel.
Cultuurschepen Pietro Iacopucci : Met de Gaverprijs wil de stad samen met cultuurcentrum De Schakel en de cultuurraad een platform bieden aan jonge kunstenaars. Reeds voor de dertiende keer ging de jury onder vakkundige leidingvan galeriedirecteur Jo Coucke op zoek naar een staaltje schitterende schilderkunst van een jonge kunstenaar.
Het stadsbestuur besliste om vanaf deze editie het prijzengeld fors te verhogen om de titel nog een extra nieuw elan te geven. Deze betekenisvolle verhoging bleef ook niet zonder effect. Voor deze editie vonden niet minder dan 122 deelnemers uit Vlaanderen en Nederland hun weg naar de stad van het paard, om mee te dingen naar de prestigieuze titel van laureaat Gaverpijs. Dit betekent meer dan een ruime verdubbeling van het aantal deelnemers, wat ons ten zeerste verheugt! Het is dan ook duidelijk dat de Gaverprijs hiermee één van de belangrijkste prijzen is geworden die een unieke springplank biedt aan de laureaten om ook nationaal en internationaal bekendheid te verwerven.
Nog al te vaak zijn er creatievelingen en professionele kunstenaars die prachtige werken creëren die verborgen blijven voor de buitenwereld. Maar jonge kunstenaars willen toch meestal het eigen atelier verlaten en liefst het grote publiek laten kennismaken met hun werk. De Gaverprijs biedt hen die kans in een uitdagende kracht- en prachtmeting met andere talentvolle schilders van over heel Vlaanderen en Nederland. Misschien duurt het niet lang vooraleer we de opvolger van Manor Grunewald mogen begroeten in ons Waregemse provinciale platform voor actuele kunst BE-PART. Een andere vroegere laureaat van de Gaverprijs, Stief Desmet, creëert alvast een prachtig kunstwerk op de gloednieuwe rotonde aan de vijvers. De Gaverprijs smaakt duidelijk steeds naar meer.
Uit verslag van de jury
Juryvoorzitter Jo Coucke : De 13de editie van de Gaverprijs is geen editie geworden zoals de voorgaande. Er waren drie gewijzigde parameters in het spel. Vooreerst heeft Esther Maas niets onverlet gelaten om de jonge kunstenaars zo breed en zo talrijk mogelijk te informeren over het bestaan van de wedstrijd en om hen tot deelname te stimuleren. De directeur van De Schakel verdient hier onze uitdrukkelijke dank!
De tweede wijziging betreft de samenstelling van de jury. Met de eensgezinde wissel van uittredend jurylid Hans Feys met nieuwkomer Mare Ruyters, hoofdredacteur van het kunsttijdschrift <H>ART, vervoegt een uitstekend geïnformeerd en kritisch observator van de wereld van de hedendaagse kunst het jury team. Afscheidnemend jurylid Hans Feys verdient op zijn beurt onze welgemeende dank voor zijn jarenlange inzet. De derde belangrijke wijziging betreft het prijzengeld.
Schepen van cultuur lacopucci heeft zijn collega's van het college en van de gemeenteraad weten te overtuigen van het belang van de wedstrijd en van een navenante verhoging van de geldprijzen. De Gaverprijs helpt de laureaat voortaan niet meer alleen aan een symbolisch kapitaal, maar ook aan een reëel kapitaaltje van 5000. Zo ontstaat een werkzame balans tussen het renommee van de wedstrijd en zijn pecuniair belang. Ook de tweede en de derde prijs van respectievelijk 2500 en 1000 zijn ongetwijfeld motiverende bedragen. Bovenal symboliseren de bedragen achter de prijzen het belang dat de stad, en bij uitbreiding onze maatschappij, hecht aan de beeldende kunsten voor het publiek en voor de deelnemende jonge kunstenaars. Op die manier speelt de stad de rol die we van haar kunnen verwachten, de rol van bemiddelaar.
Het succes van de editie laat zich niet alleen aflezen van het aantal deelnemers. Het laat zich ook afleiden uit de kwaliteit van het geselecteerde en gelauwerde werk. In het veelvoud van inzendingen hebben we zowat alle vormen van schilderkunst de revue zien passeren. Bad Painting, hyper- of fotorealisme, postconceptueel, om maar deze te noemen. Cultuurfilosoof Willem Elias mag dan wel de zeer generaliserende stelling verkondigen dat'crisissen de kunst braver maken', de jury van de Gaverprijs 2010 heeft daar geen oren naar gehad. Zij heeft gekozen voor werk dat moeilijk is. Voor werk dat weerbarstig is. Voor schilderkunst die zichzelf zo eerlijk mogelijk zoekt uit te drukken, wars van alle mogelijke invloeden en tendensen. Die schilderkunst, dat soort werk, heeft zich aangediend en dat stemt ons zeer gelukkig.
Laureaat van de 13de editie van de Gaverprijs is de 23-jarige Michiel Ceulers uit Waregem(!). Zijn inzending van drie eerder kleine, abstracte doeken heeft de jury met glans overtuigd. Michiel Ceulers kiest-zoals ik al schreef-niet voor de gemakkelijkste weg. Zijn schilderkunst getuigt van een compromisloze zoektocht naar de expressieve mogelijkheden van de echte waarden van de schilderkunst. Wie een beetje zicht heeft op de kunstgeschiedenis van de voorbije eeuwen weet maar al te goed wat er op dat vlak al is gerealiseerd. Opstaan en proberen iets van waarde toe te voegen aan het zo boeiende verhaal van de schilderkunst, het is haast onbegonnen werk.
Michiel Ceulers is als zovelen aan dat avontuur begonnen. Volgens de jury van de Gaverprijs 2010 slaagt hij er met uitmuntendheid in ons dat voormalige verhaal te doen vergeten bij de aanblik van een fris doek als La conquête de t'espace en bij de confrontatie met een dramatisch doek als Deadliest Catch (Ugly Beaty). Het derde doek draagt de titel te meilleur de l'humour. Zou het kunnen dat hier een abstracte James Ensor is opgestaan? De jury beveelt Deadliest Catxh (Ugly Beaty) aan voor het patrimonium van de Stad Waregem.
Hannelore Celen zonder titel
De tweede prijs van de 13de editie van de Gaverprijs gaat naar Hannelore Celen uit Tessenderlo. Ook Hannelore Celen is 23 jaar oud. Hannelore Celen presenteerde voor de wedstrijd drie loshangende doeken, tel ken s Zonder titel. Celen gaat uit van de werkelijkheid. In haar doeken herkennen we hier en daar elementen uit onze dagelijkse omgeving. Zo bespeuren we in het grootste werk een omgekeerde groene stoel. Met een zeer losse, bijna kalligrafische zwier beschrijft zij die geziene elementen en probeert ze die met verf, kleur en ritme te laten spreken. Het gaat niet over het vormelijk voorkomen van de dingen maar over hun geest, hun betekenis voor de schilder, hun betekenis voor ons die tussen die stomme dingen leven. De schilder als poëtische zingever van devisueie omgeving.
Ook de derde prijs gaat naar een jonge vrouw. Jolien De Roo uit Meulebeke is goed 21. Haar grote doek Parce que cela ne signifie rien en het iets kleinere Does it matter getuigen van een zeer grote picturale maturiteit. Compositie, kleur, beweging, verfhuid, het lijkt allemaal zo simpel. Maar het is aartsmoeilijk om de picturale elementen zo te laten gedijen dat er tegelijk een raadselachtig/e ne sais quoi en een bevredigend beeld ontstaat, dat we graag willen (blijven) bekijken. Parce que cefa ne signifie rien betekent misschien niets, maar het is van grote betekenis, althans voor wie open staat voor de kleine, gevoelige details die veel, zo niet alles vertellen.
De jury van de Gaverprijs 2010 heeft er tenslotte aan gehouden twee eervolle vermeldingen te selecteren, voor Jo De Smedt uit Asse en voor Ruth Van Haren Noman uit Neerpelt. De composities op doek of op papier van Jo De Smedt verraden zijn grafische vorming. Wil De Smedt uit het carcan van de grafische technieken ontsnappen? Vindt hij een meerwaarde voor de beelden die hij maakt in de toevoeging van louter picturale of verbale middelen? Op een aantrekkelijke, interdisciplinaire wijze vraagt hij zich af wat nog kan worden toegevoegd aan de rijke cultuur van de bestaande beelden.
Jo De Smedt Vavoeeemmm/Roadkill
Ruth Van Haren Noman Boutique
De doeken van Ruth Van Haren Noman laten weer een heel ander aspect van schilderkunst zien. Schilderkunst als het medium dat altijd verdeeld blijft tussen zijn tweedimensionaal beeldgegeven en de driedimensionale aspiraties van zijn beeldelementen. Composities van zuivere lokaalkleur, die herinneren aan fragmenten van geziene werkelijkheid, zijn geplaatst in een blanke, haast referentieloze omgeving.
Het is aan de toekomst om ons nog veel over het werk van de betrokken kunstenaars te leren. Ook de jury heeft over hun werk maar een eerste aanvoelen. Laten we het avontuur aangaan en hun avontuur blijven volgen! Want, een wedstrijd als de Gaverprijs is hard. Jonge beginnende kunstenaars van goed 20 kloppen oudere of eerder gelauwerde collega's. Tien van de 122 inzenders leven met naam verder in onderhavige brochure. Een wedstrijd als de Gaverprijs is voor de aantredende kunstenaars nog maar een begin. De deelnemers hebben overschot van gelijk de hier geboden kans te grijpen. Het is in die fase van hun loopbaan een unieke kans om ervaring op te doen. De geglobaliseerde kunstwereld is vele malen harder.
Kunstenaars, laat u niet verblinden en leiden door de spectaculaire berichten die de media over kunstwereld en -handel verspreiden. Ora et iabora, meer staat er u niet te doen.
Tentoonstelling
Laureaat Michiel Ceulers volgde een opleiding aan VTI Kortrijk en KASK Gent. Hij is Bachelor schilderkunst en Master vrije kunsten. Eeenrde werd hij in 2008 al geselecteerd voor Horlait-Dapsens Gent en laureaat van E Borst, J Pipyn. Hij stelde in 2009 al individueel tentoon met Viele Farbige Dinge Nebeneinander Angeordnet bij Maes & Matthys Antwerpen en in Rod Barton Londen (Eng.).
De tentoonstelling met de laureaten is nog tot zondag 7 februari 2010 te zien in de hal van het Cultuurcentrum De Schakel. Wellicht zal u daar vaststellen dat uw keuze grondig verschilt met deze van de wedstrijdjury. Het is alvast duidelijk dat het figuratieve werk van de eervolle vermeldingen van Ruth Van Haren Noman en Jo De Smedt minder werd gewaardeerd dan de abstracte werken van de drie laureaten
|
