|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> In onze wareber-linkpagina (wareber@linkovezicht.be ) vindt u in de reeks potentiële ereburgers nog altijd een voorstelling van Patrick Lateur. Hij is Bevernaar van geboorte (°Beveren-Leie, 27 december 1949) en is als Vlaams classicus en dichter een autoriteit in Vlaanderen en de wereld. Naast dichtbundels, vertalingen en bloemlezingen levert hij ook redactioneel werk met o.m. een leeseditie van het gebundeld en nagelaten dichtwerk van Anton van Wilderode. Eind 2004 werd hij opgenomen in de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde in opvolging van Hubert van Herreweghen.
We willen u hem hier even voorstellen naar aanleiding van het uitbrengen deze maand van zijn nieuw vertaalwerk Dichters hebben vele moeders. Het zijn 150 literaire epigrammen uit de Anthologia Graeca. Het is een verrassende tweetalige anthologie uit een aloude Griekse bloemlezing en een grote tuil met kleine literaire bloemen die een onverwacht licht werpen op de Griekse literatuur van Homeros tot Palladas. Deze tweetalige uitgave verschijnt op 29 maart bij Uitgeverij Voltaire, ´s-Hertogenbosch. Tot daar de actuele link naar Patrick Lateur.
In Beveren-Leie zijn er bovendien plannen (o.m. van het Davidsfonds) om op 8 juli 2007 aan de Leieboorden poëzie te brengen van de drie Bevernaars uit de Dries : De Bo, Christiaens en Lateur. De ouderlijke woning van Patrick Lateur op Beveren-Dries lag zowat halverwege tussen het geboortehuis van Deken De Bo, auteur van het West-Vlaams Idioticon, en dat van de andere bekende dichter André G. Christiaens.
In de reeks VWS-Cahiers van de vereniging van West-Vlaamse schrijvers noemt Jooris Van Hulle hem Homo Viator op zoek naar de kern (VWS 219, jg 38, nr 6, november-december 2003). Neen, Patrick Lateur is niet nauw verwant met Fank Lateur (Stijn Streuvels). Zijn Lateur-stam heeft zijn roots in Elsegem bij Oudenaarde en splitste zich in de negentiende eeuw af met onder meer een vertakking die naar Waregem leidt. Directe familiebanden met Streuvels zijn er dus niet. Maar mag het een vingerwijzing heten dat zijn grootvader Kamiel Lateur als een soort dorpsfilosoof door het leven ging en dat iemand als Baron Bekaert op woensdagen te voet van Zwevegem naar Beveren kwam om Kamiel Lateurs verhalen te beluisteren
Over de band met zijn geboortedorp zegt Lateur : In de herinnering blijft de geur van vlas langs Leie en Steenweg, de kleur van de gekafte boeken in de kloosterbibliotheek, de klanken van opgedreunde tafels van vermenigvuldiging in de oude jongensschool. En nog meer dan geuren, kleuren en klanken blijven mij de mensen bij die mij elk op hun manier de weg hebben gewezen naar wat toen werd omschreven in termen van waarheid, goedheid en schoonheid. Het Leieland heeft in zijn romantische jeugddromen overigens mythische vormen aangenomen door de vele schrijvers die ermee verbonden zijn : Gezelle, Verriest, Streuvels, Demedts, ...
Van zijn leerkrachten in de humaniora aan het Heilig-Hartcollege te Waregem oefende in de eerste plaats Etienne Verhack een blijvende invloed op hem uit. In zijn lessen literatuur bracht Verhack in de praktijk wat vandaag in het onderwijs vakoverschrijdend wordt genomed; Baudelaire, Horatius en Marsman werden draden van eenzelfde weefsel. Hij studeerde klassieke filologie aan de KU Leuven en is sinds 1973 leraar Grieks & Latijn aan het Sint-Vincentiusinstituut in Gijzegem (Aalst).
Als auteur debuteerde hij op latere leeftijd met de dichtbundel Catacomben (1991), de bloemlezing Muze, zeg me... (1993) en de vertaling van het Pervigilium Veneris (1996). Naast dichtbundels, vertalingen en bloemlezingen levert hij ook redactioneel werk met o.m. een leeseditie van het gebundeld en nagelaten dichtwerk van Anton van Wilderode. Eind 2004 werd hij opgenomen in de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde in opvolging van Hubert van Herreweghen. Hij is lid van het Guido Gezellegenootschap en redacteur van het Kunsttijdschrift Vlaanderen. Van dit tijdschrift was hij hoofdredacteur van 1995 tot 2004. Hij publiceerde gedichten, vertalingen en bijdragen in o.m. De Brakke Hond, De Tweede Ronde, Hermeneus, Kleio, Kunsttijdschrift Vlaanderen, Poëziekrant, Revolver en Tetradio, Boekengids, Creare, De Katholieke Schoolgids, Deus ex Machina, Filter, Franciscaans Leven, Gezelliana, Het Teken, Kerk en Leven, Kleio, Leesidee, Omtrent, Openbaar, Script, Standaard der Letteren, Trajecta, Wij, Tertio, Kreatief,
Voor het Kunsttijdschrift Vlaanderen stelde hij themanummers samen over De klassieke oudheid in de Vlaamse kunsten (230), Europanummer (234), Oostvlaamse musea (239), Christelijke kunst in Vlaanderen (245), Geloof zonder kunst? Kunst zonder Kerk? (265), Anton van Wilderode (extra-nummer mei 1998), Pelgrims(w)oorden (279). Op 28 juni 2006 ontving Patrick Lateur in het stadhuis van Moerbeke-Waas de Herdenkingsprijs Anton van Wilderode 2006 (foto).
Bibliografie
Catacomben (1991, poëzie)
Ernest Claes, Moeders (1991, redactie)
Muze, zeg me... Bloemlezing Griekse literatuur (1993, bloemlezing)
De Speelman van Assisi (1994, poëzie)
Ernest Claes, Kiki. Peter en Polly (1994, redactie)
Pervigilium Veneris (1996, vertaling)
Zeven vrouwen (1997, poëzie)
Sulpicius Severus, Het leven van Sint-Maarten (1997, vertaling)
Rome & Assisi (1998, poëzie)
Anton van Wilderode, Volledig dichtwerk. Gebundelde gedichten (1999, redactie)
Ausonius, Cupido cruciatus - Cupido aan het kruis (1999, vertaling)
Pindaros, Zegezangen (1999, vertaling)
Het evangelie volgens dichters. Bloemlezing uit de Nederlandstalige poëzie (1999, bloemlezing)
Alle schrijvers leiden naar Rome (2000, bloemlezing)
Ravenna (2001, poëzie)
Leonardo da Vinci, Fabels (2001, vertaling)
Ausonius, Lied van de Moezel (2001, vertaling)
Armand Demeulemeester. Een schildersleven (2001, redactie)
Mario Luzi, La Passione (2002, vertaling)
Toscane. Een literaire ontdekkingsreis (2002, bloemlezing)
Het is vandaag de datum. Dag-, maand- en seizoengedichten, (2002, bloemlezing)
Willy Spillebeen, De geschiedenis van een steenbok (2002, redactie)
Anton van Wilderode, Sappho (2002, redactie)
Leon Battista Alberti, Honderd fabels (2003, vertaling)
Franciscus van Assisi, Het Zonnelied (2003, vertaling)
Epiktetos, Over geluk (2003, vertaling)
Kruisweg in de stad (2005, poëzie)
Pietro Aretino, Kunstbrieven (2005, vertaling)
Anton van Wilderode, Nagelaten gedichten (2005, redactie)
Carmina miscellanea (2006, poëzie)
Plato, Gedichten (2006, vertaling)
Leonardo da Vinci, Raadsels en voorspellingen (2006, vertaling)
Amor in Roma. Liefdesavonturen van Catullus tot Claus (2006, bloemlezing)
Dichters hebben vele moeders. 150 literaire epigrammen uit de Anthologia Graeca (2007, vertaling)
INFO : www.patricklateur.be
|
