| In de map van mijn herinneringen berg ik de jaren op vanaf de kindertijd tot op vandaag met alle mooie dingen, de vreugden groot en klein maar ook wat hier verdriet en pijn kan zijn, en ál de tederheid van wie mij ooit heeft liefgehad of elke dag nog lieft, ja, allen wie en álles wat ik heb bezongen en altijd zal bezingen in mijn poëtisch lied. Want dit is nog het einde niet van wat ik van hun kreeg en krijg maar ook weer zou willen geven, met na elk voltooide jaar de steeds hernieuwde droom-wens van een lang, gelukkig leven. Vandaar ook nu weer onze wensen voor een mooi tweeduizend zeven. Mogen jullie allen Vrede, geluk en liefde schenken aan elkaar. Luc Verbeke , nieuwjaar 2007, |