|
Het Gaverke verliest na dit schooljaar na zijn parochieherder Frans Huyghe vorig jaar ook nog zijn vier overblijvende zusters in het klooster van de Broekstraat 6. Al wekenlang prijkt op een spandoek de foto van de vier overgebleven zusters van het Gaverke net boven de kloostervoordeur. Her en der hangen affiches met hun foto aan de ramen van de Gaverkenaars. Neen, de zusters gaan niet in de politiek. Alle publiciteit (die zij uiteraard, hen kennende, niet zelf gevraagd hebben) ontspruit aan de creativiteit en de dynamiek van een dankbare parochie, wier ontstaan en groei sterk met hen verweven is.
Zondag 21 juni 2009 is er om 11u.00 een dankviering in de parochiekerk H. Familie op het Gaverke met als voorganger E.H. J. Vervaeke, Ere-directeur van VTI Waregem, in concelebratie met de Z.E.H.Deken Frans Verhelst, de parochiepastoor Ghislain Bossuyt en de Eerwaarde Heren Germain De Luycker, Marnick Donze en Gijs van Ryckeghem. Het wordt een lange ontroerende plechtigheid met o.m. het aanbrengen van bloemen door de kleuters, met toespraken van directeur Stefaan Verbrigghe, Zuster Lieve (algemene overste van het Tieltse moederklooster) en van burgemeester Kurt Van Ryckeghem. In zijn homilie roept E.H.Germain De Luycker die dag uit tot zusterkesdag. Daarna is iedereen welkom voor een receptie in de tuin van het klooster Broekstraat 6.
Na het overlijden in oktober vorig jaar van duivel-doet-al en overal aanwezige en sterk gemiste pastoor Frans Huyghe, verliest het Gaverke opnieuw in één klap vier monumenten. De zusters van het Gaverke gaan op welverdiende rust naar hun heimat, het hoofdklooster van Tielt. We zagen wel dat ze een dagje ouder werden, hoewel niemand vermoedde dat ze alle vier reeds krasse tachtigers zijn. Maar dragen zusters niet een beetje de eeuwigheid in zich? Hierdoor kwam hun vertrek dan toch als een donderslag bij heldere hemel.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dat ze sterk gemist zullen worden, staat nu al vast. Hoewel ze nooit op de voorgrond traden, zijn ze altijd kampioenen geweest in het discreet helpen en meewerken aan de uitbouw van de parochie. De parochiale bladzijden van Kerk & Leven wijden dan ook dank zij Marnick Donze enkele bladzijden aan hun rijke geschiedenis en aanwezigheid op het Gaverke.
In de glorietijd waren ze met hun achten. Nu bleef daar nog een kwartet van over. We stellen ze u graag voor:
Zuster Berlindis (°1921) is afkomstig van Kanegem. Ze is hier 53 jaar sinds 1956. Ze stond in de derde kleuterklas en is met haar 88 jaar de nestor van het groepje.
Zuster Innocentia (°1926), de lokale mère supérieure is dan weer van Tielt en gaf les in het zesde studiejaar, van 1951 tot 1964 in Oostrozebeke, van 1964 tot 1991 in het Gaverke. Zij kon alle inspecteurs om haar vingers winden want ze gaven grif toe dat Innocentia wel speciale pedagogische gaven bezat.
Zuster Monfort (°1928) komt van iets verder, van Torhout. Ze onderwees de lieve kinderen van het eerste tot en met het vierde leerjaar, eerst drie jaar in Zandvoorde bij Ieper en vanaf 1962 op het Gaverke.
Zuster Renée ( °1928) van Oostkerke(bij Brugge) is niet uit het onderwijshout gesneden. Huishoudelijk werk is haar ding. Sinds 1970 houdt zij mijn restaurant in de kloosterkeuken open. Haar lievelingsgerecht is varkenshaasje of rosbief en op woensdag steevast verse frietjes met biefstuk. Er is natuurlijk elke dag verse soep.
Zuster Renée of Marcella Schoonbaert is wereldberoemd in Waregem door haar velo met een bak vanachter. Daarmee vervoert zij alle commissies, groot en klein. Noem haar fiets dan ook geen fiets, het is eerder een lichte bestelwagen. Daarmee gaat ze zelfs regelmatig naar de zaterdagmarkt in Waregem. Haar carrière loopt via het college van Tielt, het rustoord in Meulebeke naar t Gaverke in Waregem. Ze is hier sinds 1971 de keukenprinses. Van het bondsblad weten we dat haar hobby tuinieren is.
Zo begon het
Oorspronkelijk was het klooster bevolkt door Waregemse zusters (zusters van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart, destijds een lokale Waregemse kloosterorde). Deze zusters fusioneerden met de zusters van het geloof. De zusters van Waregem begonnen de school in 1935, het goed onderhouden klooster werd in 1951 gebouwd. De school opende met 3 lagere klassen en 2 kleuterklassen. Dra groeide het aantal klassen. Voor 1951, voor de bouw van het klooster dus, moesten de zusters te voet naar de markt om er te slapen. Nu zijn er vijf kleuterklassen en in de onderbouw van het lager onderwijs 4 klassen en in de bovenbouw 9 klassen, allemaal voor dezelfde directeur.
Ga en Onderricht
De zusters stonden graag in het onderwijs. Dit ligt in het verlengde van de spirit van de zusters van het geloof. De school op het Gaverke groeide en bloeide dan ook. Tot op vandaag is zuster Innocentia de toeverlaat voor leerlingen die, eens in het middelbaar, nog een beetje uitleg willen. Er werd destijds op school veel gezongen en ook de kuisvaardigheid werd goed onderhouden, naast de degelijke inhoudelijke inbreng op taal-, reken- en andere vlakken uiteraard.
Een met de parochie Heilige Familie
Nergens is een klooster zo parochiaal verbonden met de parochie als de zusters op het Gaverke. Toen de wijk in aantal inwoners toenam, verlangden de mensen een kerk en een pastoor. Pastoor Lammertijn werd aangesteld als eerste pastoor in 1942. De huidige turnzaal van de school werd gebruikt als kerk van 1942 tot kerstmis 1953. Vanaf de eerste pastoor Lammertijn tot en met de vijfde pastoor Frans Huyghe, werkten de zusters intensief mee op de parochie. Zuster Berlindis zorgde jarenlang voor de bloemen in de kerk, zuster Innocentia trok zich de vormselcatechese ter harte en de laatste jaren was er steevast een maaltijd op zondag voor de priesters van het Gaverke. De zusters deden tevens enorm veel kleine taken achter de schermen.
Het leven in een klooster is sterk geritmeerd. s Morgens wordt de dag geopend met het ochtendgebed en de mis gevolgd door het ontbijt. En dan is het elk naar zijn taak. Er is veel veranderd in Kerk en maatschappij. Dat ondervinden de zusters aan den lijve. Toch staan kinderen ook vandaag open voor het religieuze. De zusters zijn zeer dankbaar voor de hartelijkheid van de mensen op het Gaverke. Met spijt in het hart verlaten ze de parochie. We gaan de laatste fase in, zeggen ze. Het is een cirkelbeweging. Allen zijn ze in Tielt in het hoofdklooster binnengekomen, nu gaan ze terug naar hetzelfde klooster. De groep zal wat groter zijn. Het zal wennen worden, maar ze zullen verder inspringen waar het nodig is.
We pikken hier nog even in op het verslag van Luc Verbeke in zijn poezieblog http://blog.seniorennet.be/lucenmaria
Er zijn twee belangrijke facetten van hun roeping:
- dicht bij God zijn en bij Jezusin intieme vriendschap
- dicht bij de mensen zijn in liefde die zich meedeelt.
Deze twee facetten hebben ze altijd proberen waar te maken. En dan kunnen verwijzen naar naar het gedicht dat Luc Verbeke voor hen geschreven had in 1991 n.a.v. 54 jaar actieve inzet van de zusters in de Mariaschool.
Wie kent het diepst geheim
van 't religieuze leven?
Ook niet in vers en rijm
kan ooit verwoord
of worden weergegeven
hoe sterke, vrome vrouwen,
eenmaal door God gegrepen
zusters heten
en zich met Hem in liefde en trouw
verbonden weten;
of hoe zij door Zijn kracht gedragen,
dag in dag uit, gestuwd, gesterkt,
voor kind en mensen hebben gewerkt,
gezorgd, gebeden, onverdroten
tot op die laatste dag die afscheid heet
en ook voor hen een stukje tijd
voorgoed wordt afgesloten.
Met stille weemoed in de ogen
zijn wij toch blij vandaag
omdat wij danken mogen
met pracht van bloemen
en met een ruiker woorden
die wij gebeden noemen
in dit unieke samenzijn
met Hem, die ons voorgaat en geleidt,
en met zovelen die hier zijn,
het hart doorgland van dankbaarheid.
We wensen de zusters nog een zalige oude dag verder in Tielt.
|
