Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Marijke De Vos

Marijke De Vos is een 49-jarige Bachelor Ziekenhuisverpleegkundige en persoonlijke assistente. Zij was al lijsttrekster van Groen bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen en ook al kandidaat voor de kamer bij de federale verkiezingen in 2007. Ze behaalde toen 2892 voorkeurstemmen in de provincie. Al behaalde ze in 2007 een goed resultaat, de vijfde stad van de provincie waardig, toch wordt niet verwacht dat ze zal verkozen worden.

Door haar werk als persoonlijk assistent is ze goed vertrouwd met de materie en stelde ze in 2007 als verkiezingsbelofte het Persoonlijk Assistentie Budget (PAB) te bewaken. Dat heeft ze ook al getoond met een opmerkelijk optreden als adviseur in een commissie van het Vlaams Parlement. Het groene milieuthema was onlangs nog aan de orde bij een protestoptocht tegen de komst van een industriezone aan de Blauwpoort.

“Mezelf zijn en me Groen! opstellen. Niet eenvoudig in deze kleine stad van middenstanders.” aldus Marijke De Vos over haar politieke activiteit met Groen! Waregem.  “Waregem is een stad, waar de uitbreiding van industrieterreinen de groene zones bedreigt. Het is ook een stad, waar men de compensatie voor natuurgebied als bijkomstig ziet en de laagste prioriteit geeft, waar weinig aandacht is voor de zachte weggebruiker. En toch is Waregem mijn plaatsje om Groen! te leven.”

Marijke De Vos : “Ik vind mijn weg in de adviesraad voor personen met een handicap. Ik zet er mijn kennis in voor de rechten van personen met een handicap. Waar ik een vastgeroeste discussie over een lift voor de sporthal nieuw teven inblies. Als ondervoorzitter van de Wereldraad maak ik mijn wereldburgergevoel en mijn Noord-Zuid liefde waar. Samen met een collega uit Kameroen werk ik aan de oprichting in Kameroen van een gemengd college met bijzondere aandacht voor meisjes, aids-wezen en kinderen met een handicap.”

“Eindelijk praten we over klimaatsverandering, over te zware zorg en overbelast gezinsleven. Met plezier luister ik naar begeesterde vrienden in de milieuraad. Zij zetten zich in voor een stadsrandbos in Waregem. Ik ben geboeid door de groene ondernemers die hun bedrijven besturen binnen de grenzen van een aanvaardbare ecologische voetafdruk. Mijn werk als persoonlijk assistent leert mij dat bijstand het grote verschil maakt voor een onafhankelijk teven. Mijn verkiezingsbelofte van 2007, het Persoontijk Assistentie Budget bewaken, maakte ik waar tot in het Vlaams parlement in juli 2008. Dat geeft moed om verder te bouwen aan de weg van directe financiering en zelfbeschikking.”

Peter Vanhoutte

Peter is licentiaat godsdienswetenschappen en behaalde ook een diploma als kandidaat in de kinesitherapie en motorische revalidatie. Hij is voorzitter van de vzw Anna Temmerman, de Vlaamse belangenvereniging rond doofblindheid. Peter is zelf doofblind. Hij is getuige bij GRIP vzw (Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een handicap) en hij is lid van diverse adviesraden die opkomen voor mensen met een beperking.

De 40-jarige Peter Vanhoutte woont momenteel op het Gaverke, volgens hem ‘de meest verdraagzame buurt van Waregem’. Als zoon van Herwig Vanhoutte en Hilda Vanackere in de Leikant te Desselgem, was hij ook actief in de tweede deelgemeente van Waregem. In dat kroostrijk gezin is hij de derde in de rij van tien kinderen. Als kleinzoon van wijlen landbouwer Georges Vanhoutte, gewezen gemeenteraadslid van Desselgem,  werd hij al van kindsbeen gebeten door de politieke microbe.

Peter Vanhoutte : “Ik ben ernstig slechtziend en doof. Toch woon ik zelfstandig. Enkele technische hulpmiddelen zoals een trilontvanger voor de deurbel een aangepaste computer  maken dit mogelijk. Tevens prijs ik me gelukkig dat ik over een PAB (Persoontijk Assistentie Budget) beschik. Met dit budget kan ik mensen betalen die me helpen bij zaken uit het dagelijkse leven die ik om reden van mijn beperkingen moeilijk of niet kan. Gezien mijn vaste persoonlijke assistente momenteel met moederschapsverlof is, valt het op dat ik de laatste tijd bijna elke week met een andere vrouw op stap ben.”

het getuigen in scholen, geeft hij vorming aan ziekenhuispersoneel, politiemensen, cursisten persoonlijk assistent en studenten tolk Vlaamse gebarentaal. Ook als bestuurslid van diverse verenigingen is hij vaak onderweg met de trein. “Praten doen de mensen door in de palm van mijn hand te schrijven of te lormen (zie foto).  Ik heb bewust gekozen om dichtbij het station te wonen zodat ik vlot van het openbaar vervoer gebruik kan maken. Om vergaderingen en informatiemomenten te kunnen volgen doe ik beroep op een schrijftolk, die zoveel mogelijk van wat er te horen en te zien is intypt, wat ik dan kan lezen met mijn braillestar (zie foto).”

“Leven met een handicap is niet enkel kommer en kwel. OK ik zie nauwelijks en ik hoor niet en dat is meer dan eens best vervelend. Evenwel er is nog de tast en de smaak en de geur en het bewegen waarmee je ook tal van leuke ervaringen kunt opdoen. Niets is zo zalig dan rond deze tijd van het jaar op je gazon in de zon te liggen en de geur van ontluikend leven op te snuiven. Al goed dat ik het geraas van de treinen en de auto’s niet hoor.”

Wat was dan de stap naar de Groene politiek ?

“Vorig jaar in september werd ik door Marijke De Vos uitgenodigd naar de kern van Groen

Waregem. Het onthaal was warm en ik voelde me er meteen thuis. Goed, ik heb direct gezegd dat het nooit mijn ambitie is om in de politiek te gaan maar dat het groene gedachtengoed me wel aanspreekt en dat ik de groep wil versterken en helpen waar mogelijk. In februari werd ik dan door Groen West-Vlaanderen aangesproken om als kandidaat voor de Vlaamse verkiezingen op de lijst te staan.  Ze hadden namelijk vernomen uit goede bron dat ik een meerwaarde zou vormen voor de lijst, gezien mijn engagementen en mijn positieve uitstraling. Mijn antwoord was dat als ik de lijst kan steunen, dan doe ik dat … maar verwacht niet te veel campagne van mijn kant. Ik ben Groen! En ik ben er trots op.”

groenwaregem@telenet.be