|
Een jaar geleden publiceerden we hier al een bijdrage onder dezelfde titel, vandaar (2). We stelden hierbij de zgn. staatshervorming van de Vlaamse regering in vraag en vooral wezen we op de catastrofale gevolgen voor de toekomst van Waregem. Met de nieuwe indeling mogen gemeenten voortaan alleen nog samenwerkingen opzetten binnen hun eigen regio. Waregem ligt aan de rand van ZuidWest en buurgemeenten Zulte (regio Gent), Wielsbeke (Midwest), Kruisem en Wortegem (Vlaamse Ardennen) liggen in andere regio’s. Daarmee wordt de regio Waregem eigenlijk versnippert in vier verschillende regio’s, wat op middellange termijn nefast kan worden voor zijn economische ontwikkeling.
In de bijdrage vorig jaar konden we al bezwaren meegeven uit buurgemeente Wielsbeke. Wielsbeke werkt voor tal van beleidsdomeinen samen met Waregem en behoort tot de 13 van regio Kortrijk. We denken aan eerstelijnszorg (bv. Vaccinatiecentrum), woningbouw (sociale bouwmaatschappij Waregem-Harelbeke), afvalverwerking, . Velen in Wielsbeke werken liever samen met buurgemeenten van Waregem en hebben weinig banden met Tielt en al helemaal niet met Roeselare. Economisch leunt Wielsbeke ook veel beter aan bij de regio Waregem-Kortrijk. Wie aan de rand zit van dergelijke nieuwe afbakening is de pineut en wordt belemmert in zijn samenwerkingsmogelijkheden.
We sloten onze bijdrage vorig jaar af met de opmerking … We wachten nog op politieke reacties uit Waregem… Onbegrijpelijk dat onze Waregemse politici de bui niet zien hangen!
Professor Herwig Reynaert , UGent-politicoloog gespecialiseerd in lokale politiek, vindt het op zich goed dat er nu een lijn wordt getrokken in al die verschillende samenwerkingsverbanden. “Nu zien we dat gemeentes voor bepaalde zaken samenwerken met de ene gemeente en voor andere zaken dan weer met andere gemeentes. Of de indeling in regio’s een oplossing is voor dit kluwen, daar durf ik een vraagteken bij te plaatsen”, klinkt het tegelijk kritisch.
Ook professor Reynaert vraagt zich hardop af of deze nieuwe indeling wel nodig was. ““Ondanks het feit dat men altijd gezegd heeft dat dit geen nieuwe politieke bestuurslaag is, ben ik altijd kritisch geweest voor de indeling in regio’s. Want eigenlijk hebben we al een intermediair bestuur: het provinciale niveau. Dat wordt ook geïllustreerd in Limburg, dat niet versnippert. Als regio’s eindigen als mini-provincies wat hebben we dan concreet gerealiseerd?”
Elders is er wel kritiek van een aantal burgemeesters, vooral van gemeentes die aan de rand van een regio liggen (vb Wielsbeke). Zij willen uitzonderingen om over de regiogrenzen heen te mogen samenwerken, omdat ze op dit moment al goed samenwerken met gemeentes van buiten hun regio waarbij ze nu worden ingedeeld.
Prof. Reynaert steekt zijn twijfel niet weg. ““We zullen in de praktijk moeten zien of deze nieuwe indeling zal werken en of deze regio’s een meerwaarde zullen betekenen voor de mensen, want “daarover gaat politiek uiteindelijk nog altijd. Geen enkele inwoner zit te wachten op dit regioverhaal. Het is ver-van-mijn-bed voor de burgers. Ik vraag me af wat hier uiteindelijk de bedoeling van is.”
Concreet vindt de professor dat het Vlaamse beleid op dit moment verschillende kanten opgaat. “Enerzijds begrijp ik dat men wat eenduidiger intergemeentelijke samenwerkingsverbanden wil krijgen. Anderzijds heb ik de indruk dat we op het vlak van Binnenlands Bestuur verschillende verhalen tegelijk aan het schrijven zijn. Zo heb je het verhaal van de gemeentefusies, die gestimuleerd worden. Dat is nu vrijwillig. De vraag is of de volgende Vlaamse regering dat al dan niet verplicht zal maken vanaf een bepaald moment. Door gemeentes te laten fuseren krijg je van onderuit ook een schaalvergroting. Krijgen we geen verhaal zoals onze ruimtelijke ordening in Vlaanderen eruitziet, waarbij de ene koterij naast de andere wordt opgetrokken zonder op een bepaald moment één van die vele hokjes weg te nemen?", vraagt de professor zich af.
http://www.blog.seniorennet.be/wareber2/archief.php?ID=2459434
|
