|
De federale ombudsman voor energie vraagt dat ook Vlaanderen een regionaal sociaal tarief uitbouwt. Nu is het zo dat wie zijn energiefactuur niet meer kan betalen en geen recht heeft op het federale sociaal tarief, in Vlaanderen terugvalt op een sociale leverancier. Afhankelijk van waar je woont, betaal je dan meer of minder. In Brussel en Wallonië is er een beter systeem, zegt Eric Houtman in "De wereld vandaag" op Radio 1. Waregem zit in regio met het duurste tarief.
Als gezinnen in ons land hun energiefacturen niet meer kunnen betalen, worden ze grosso modo op twee manieren opgevangen. Ofwel kunnen ze een beroep doen op het sociaal tarief, ofwel vallen ze terug op de zogenoemde sociale leverancier. Het is vooral het inkomen dat bepaalt in welk systeem de gezinnen terechtkomen. Huishoudens met een beperkt inkomen (ruwweg minder dan 20.000 euro bruto per jaar), die het moeten stellen met een leefloon, als gehandicapte of gepensioneerde aanvullende tegemoetkomingen nodig hebben of als zieke recht hebben op verhoogde tegemoetkomingen krijgen het sociaal tarief. Je betaalt dan automatisch de goedkoopste marktprijs voor je elektriciteit en gas én je betaalt ook de goedkoopste netkosten.
Wie net boven de grens van de 20.000 euro bruto-inkomsten zit en in betalingsproblemen komt voor gas of elektriciteit wordt dan uiteindelijk "gedropt' bij de distributienetbeheerder. Die neemt de levering van je stroom en gas over en rekent je daarvoor ook een wettelijk bepaald tarief aan. De netbeheerder wordt je "sociale leverancier". Opvallend: de tarieven van een sociale leverancier in Vlaanderen zijn hoger dan wat je bij de goedkoopste commerciële energieleveranciers betaalt. De verschillen lopen makkelijk op tot meer dan 12 procent, of 120 euro per jaar.
Daar komt nog eens bij dat er bij die sociale leveranciers ook lokale verschillen zijn. Het hangt namelijk gewoon af van de gemeente waar u woont, meer bepaald van de intercommunale waartoe die gemeente behoort. Die intercommunales zijn historische, los gegroeide samenwerkingsverbanden tussen gemeenten. Voor de regio Waregem ge1dt het tarief van 1299,95 € voor bewoners in privaat appartement met gemeenschappelijke teller. Dat is het duurste in ons land en 250 € meer dan in Limburg, 500 € meer dan in Brussel.
Nu de energieprijzen de pan uitrijzen breekt het feit dat we in onze regio ook nog eens met de duurste distributienetkosten worden geconfronteerd. We willen hier nog verwijzen naar de motie voor lagere distributienetkosten in de gemeenteraad van juni jl. zie http://blog.seniorennet.be/wareber2/archief.php?ID=2435620
Het zijn grote verschillen, maar als je in ons land over de gewestgrenzen gaat kijken, worden de contrasten nog groter. Het Brusselse en Waalse gewest vangen middenklassengezinnen die gedropt zijn door hun energieleverancier namelijk op een heel andere manier op dan de Vlamingen. Gezinnen met een inkomen van minder dan 20.000 euro (die dus recht hebben op het goedkoopste federale sociale tarief) en de gezinnen boven die inkomensgrens die in betalingsmoeilijkheden geraken worden gewoon gelijk behandeld. Een groot contrast met Vlaanderen. Als het in Brussel en Wallonië kan, denk ik dat we dat in Vlaanderen ook moeten doen.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/10/14/federale-ombudsman-energie/
http://blog.seniorennet.be/wareber2/archief.php?ID=2435620
|
