|
Het stadsbestuur van de West-Vlaamse stad kreeg deze avond de titel en bijhorende trofee van Plezantste Gemeente van Vlaanderen uit handen van Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open VLD) in de Zuiderkroon in Antwerpen. Met de bekendmaking van de Plezantste Gemeente van Vlaanderen sluit Het Nieuwsblad zijn grootste regionale journalistieke project van het jaar af.
Een jaar lang bekeken de tweehonderd regionale correspondenten van Het Nieuwsblad elke gemeente in Vlaanderen door een plezante bril. Verdeeld over acht afleveringen gingen ze aan de slag met een checklijst van bijna 150 thema’s. Waregem dankt de overwinning aan topscores bij de afleveringen rond winkelen, jeugd en senioren. Ook voor horeca en cultuur deed de West-Vlaamse stad het prima. De minste score was er voor Waregem bij de aflevering Feest. Maar dat kan het stadsbestuur al meteen goed maken. Schepen van Feestelijkheden Pietro Iacopucci nodigde alvast heel Vlaanderen uit in zijn Plezantse Gemeente.
De organiserende krant ging op zoek waarom het zo plezant is in Waregem. “ In Waregem is het plezant. Dat bewijst de glanzende score waarmee de stad als overwinnaar uit onze gemeentetest komt. Maar ook de reacties van eender wie je op straat, op de ijspiste of aan de toog aanspreekt. Het ís er tof want er is jeugd, er zijn seniors en er zijn pintjes. En daar zijn de Waregemnaars – bescheiden dorpelingen in de vijfde grootste stad van West-Vlaanderen – content mee.”
“Waregem is the place to be. Wat kan ik zeggen. ’T is hier gewoon tof! Waarom het hier tof is? Juist hierom. De mentaliteit zit hier goed. Ga je alleen op café, dan geraak je direct aan de praat. Iedereen babbelt tegen iedereen. In Kortrijk bijvoorbeeld is dat anders. De mensen hier zijn losser. Misschien omdat hier vroeger meer boeren woonden, kan dat? Alleszins: wie naar hier verhuist, wilt niet meer weg. Er moet hier een bepaalde sfeer hangen.”
“In het gemoedelijke Waregem: daar dansen ze volgens onze jury het luidst en het hardst door het leven. Waregemnaren maken van alles een feestje. Als er hier een geboortereceptie wordt georganiseerd, is het de bedoeling dat er achteraf een fuif volgt. Dan worden de kindjes meegegeven met de grootouders en verwachten de mensen een party. Maar wel met pintjes. Geef een inwoner twee glazen champagne, en ze gaan aan de toog vragen achter een goeie pint. Waregem mag dan wel een grote stad zijn, iedereen blijft vooral graag rond de kerktoren draaien. Daar staan de winkels, de restaurantjes, de cafeetjes en de ijspiste. Gewoon is al speciaal genoeg.”
Een van de categorieën waar Waregem in uitblonk: voorzieningen voor de jeugd. Van stadsspeeltuintjes tot danscafés en skateparks. “We zijn deftig gekleed, maar wel klassiek. We drinken pintjes. En we hebben geen speciaal dialect, maar een beetje een mengeling van Oost -en West-Vlaams. We zijn gewoon op ons gemak bij elkaar. Het is groot en klein genoeg.” Het is een van de categorieën waar Waregem in uitblonk: voorzieningen voor de jeugd. Van stadsspeeltuintjes tot danscafés en skateparks. Op vrijdagavond komt de jeugd samen op de Grote Markt. Dan wordt er op café gegaan of naar een fuif, in de sportzaal. Genoeg uitgaansmogelijkheden. En zo ontstaan koppeltjes tussen de verschillende scholen.”
Nog zo’n gouden ster voor Waregem: seniorenzorg. OKRA, bridgeclub, kaartclub, breiclub, computercursussen, een ganse catalogus. “Daarom komen alle gepensioneerden van de omliggende dorpen naar hier, omdat ze denken: er is daar tenminste nog vanalles te doen”, zegt Lena (85). Ze kaart, ze wandelt, ze haalt de beste broodjes bij de ene bakkerij en de beste taartjes bij de andere – winkels, nog zo’n troef. “Ge kunt hier echt alles krijgen.” Dat beaamt ook Jeaninne (78), die nog altijd in dezelfde straat woont als waar ze ooit geboren werd. “Alles is dichtbij, en de mensen ook. Ik ken mijn buren nog. En als mijn knieën weer beter zijn, vertrek ik weer met mijn man op onze elektrische fiets.” Al kunnen zelfs topscores nog beter, volgens Lena. En alles begint onderaan. “De voetpaden zijn nogal schuin”, zegt ze. “Slecht voor de heupen, hé.”
|
