Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

SPa-raadsleden Freddy François en Guy Adams herinnerden bij de beslissing ook aan de eerdere goedkeuring van een deontologische code  door de gemeenteraadsleden. In dat verband worden de discussies gevoerd in de gemeenteraad en is het niet geoorloofd om in partijblaadjes de bevolking op te zetten tegen collega-raadsleden.   

Het College van Burgemeester en Schepenen heeft het charter al goedgekeurd in zijn zitting van 10 mei 2007.  Met de goedkeuring door de gemeenteraad krijgt het engagement van de stad Waregem inzake ‘zinloos geweld’ een bijkomende dimensie. We mogen in de toekomst enkele bijkomende preventieprojecten verwachten met de steun van het stadsbestuur.

06-11-2007, 21:45 geschreven door wareber  

Vlaanderen en de Westhoek in het bijzonder moeten wereldwijd dé toeristische bestemmingen worden als over zeven jaar de 100^ste verjaardag van de Eerste Wereldoorlog wordt herdacht. Dat zegt Vlaams minister voor toerisme Geert Bourgeois. Hij gaf Toerisme Vlaanderen en provinciebedrijf Westtoer de opdracht een actieplan voor te bereiden om straks nog meer toeristen te ontvangen in de Westhoek. Voorjaar 2009 moeten de plannen klaar zijn.  De Westhoek verwelkomt elk jaar 327.000 vredestoeristen. Dat brengt de lokale economie ruim 31 miljoen euro op. Ook het Amerikaans Kerkhof in Waregem kent jaarlijks zijn oorlogstoeristen.

Maar ook in tal van andere landen is de Vlaamse loopgravenoorlog synoniem geworden voor de waanzin van de oorlog, niet alleen van de Groote Oorlog maar van elke oorlog. WO I, straks 100 jaar geleden, was een keerpunt in de internationale geschiedenis. Voor het eerst stond de hele wereld in brand. Maar het was ook een keerpunt voor Vlaanderen. Aan het front gingen de Vlamingen voor het eerst op hun strepen staan. De politiek-maatschappelijke betekenis van wat kiemde in de Frontbeweging is van bijzonder belang. Deze betekenis drijft op méér dan het voorspelbare collectieve ritueel dat de mythevorming rond elke sociale of maatschappelijke beweging kenmerkt. Vandaag de politiekhistorische betekenis van de Frontbeweging ontkennen is een vorm van intellectueel bijzonder oneerlijk negationisme.

Er vochten maar liefst 50 nationaliteiten mee in de Westhoek. Voor minister Bourgeois een troef om Vlaanderen nog meer als vredesregio op de wereldkaart te plaatsen. Zo zal hij op 11 november volgend jaar samenwerkingsakkoorden afsluiten met ambassadeurs van alle betrokken landen. Waregem heeft op dit vlak al een goede samenwerking met de nieuwe ambassadeur van de Verenigde Staten, die dit jaar trouwens al een paar keer op bezoek was in Waregem. Jaarlijks is de ambassadeur met top-militairen aanwezig op de Memorial Day.

Het Flanders Field American Cementary is het enig Amerikaans kerkhof uit de eerste Wereldoorlog in ons land en herdenkt de Amerikaanse soldaten die tijdens de laatste oorlogsmaand (november 1918) sneuvelden nabij Waregem in de strijd om de bevrijding van Oudenaarde. Er liggen 368 geneuvelden. De benaming Flanders Field komt van het gelijknamig gedicht, dat de Canadese LtKol. John McCrae tijdens diezelfde oorlog schreef in de loopgraven aan het front. Het gedicht wordt ook jaarlijks voorgedragen. 

Het American Cementary is gelegen op de hoek van de Wortegemse weg en de Bosstraat. Waregem schonk het eigendom van twee hectare destijds aan de USA als dank voor de bevrijding tijdens de eerste wereldoorlog. Amerika zorgt er voor een piekfijn onderhouden domein. Vanaf de mooie ijzeren poort aan de ingang leidt een kleine, met linden afgeboorde laan naar de  ‘Memorial Chapel’. Links kom je langs de Visitor’s Room en rechts langs de vlaggemast, waar dagelijks de Amerikaanse vlag wordt gehesen op een 50-voet hoge mast.  Op het einde van de kleine laan leiden treden naar de hoek van een verzonken grasplein, met in het midden de indrukwekkende ‘Memorial Chapel’. Parallel, langs iedere zijde van het lager gelegen groen, hebben we vier begraafplaatsen, elk met 92 graven in witte marmer. 21 van deze 368 graven bergen lichamen van onbekende soldaten. 

Ook de plechtigheid op Memorial Day de laatste zondag van mei is indrukwekkend. Omstreeks 15 u. komen de genodigden in stoet naar de begraafplaats. Jaarlijks weerkerende ceremonies zijn de  overvlucht door Amerikaanse militaire vliegtuigen, een godsdienstig gebedsmoment veelal van vertegenwoordigers van verschillende godsdiensten, verschillende korte toespraken, kransen en eresalvo’s.  Jaarlijks weerkerend hoogtepunt is het zingen van het Amerikaans volkslied door de Waregemse schoolkinderen. Het zijn ook deze schoolkinderen die nadien poppies strooien op de verschillende graven.  De plechtigheid wordt jaarlijks bijgewoond door vertegenwoordigers van de USA , van het federale België en Vlaanderen, enz. Tot slot volgen nog de “De Brabançonne” en “The Star Spangled Banner”. Telkens wordt de plechtigheid bijgewoond door een paar duizend aanwezigen (in 2002 bij de jubileumherdenking van overvlucht Lindbergh waren er zowat 3000).

Waregem heeft ook al een ruime historische kijk op het plaatselijke gebeuren tijdens de Eerste Wereldoorlog en een beeld van het uitzicht van de stad 100 jaar geleden. Het stadsarchief kan daarbij terugblikken op zijn merkwaardige tentoonstelling ‘Memorial Rain’vijf jaar geleden en zijn gelijknamige uitgave met een studie over de Waregemse situatie vlak voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vorig jaar startte de Waregemse Archiefdienst met het project ‘Erfgoedwandeling Vensters op het verleden’ met toeristische infoborden waarop het beeld van die omgeving tientallen tot honderd jaar geleden. Deze erfgoedprojecten zowel in de deelgemeenten als in het centrum gingen telkens gepaard met een rijk geïllustreerde publicatie van telkens een 60-tal blz.  

06-11-2007, 14:18 geschreven door wareber  

Op 4 augustus 1914 kenden we de oorlogsverklaring aan België en staken de eerste Duitse soldaten de grens over naar ons land. 24 augustus 1914 staat bij ons algemeen geboekstaafd als Vluchterkesmaandag. Bij de doorgang hielden bruggen en gebouwen wel grotendeels stand, wat niet het geval was bij de bevrijding. Toen ontsnapte ook Winston Churchill ternauwernood aan de dood in de Ooigemstraat in Desselgem.

Toch verliep de doorgang door Waregem niet rimpelloos. Van dinsdag 15 september 1914 tot woensdag 16 sepbember waren er botsingen tussen Belgische en Duitse patrouilles in en rond Waregem. Donderdag volgden de gebeurtenissen tussen Vijve Sint Elooi en Waregem elkaar onafgebroken op. De Duitsers bezetten onmiddellijk de Grote Markt en startten een bombardement. Een krantenverslag in Vooruit schrijft dat het was alsof de gemeente ging instorten. Een zestiental kanonschoten werden gelost die enige huizen beschadigden.

In de Stormestraat werd een dak doorboord, de obus viel in de schuur een tiental meters verder en 100 meters verder doorboorden de balletjes van een schrapnell goot, vensters en deuren. De grote bom vloog door twee kamers en viel naast de bewoner van het huis. Enige meters verder werd een fabriek getroffen. Gene slachtoffers, enkel stoffelijke schade en veel schrik verspreid en men was er van af. Foto’s van het verwoeste huis van Benoit Dewitte, verwoeste huizen op de markt tegenover de kerkdeur, verwoestingen in de Olmstraat en aan het oblatenklooster, het kasteel Casier en de Hoogmolen zijn blijvende getuige van het onheil.

Tijdens het verder verloop van de oorlog bleef het in Waregem kalm tot ook de bevrijding zijn tol eiste in Waregem. Op 14 oktober 1918 bereikten de Britten de Leie in Kortrijk. 15 oktober was er al de bevrijding van Kuurne, maar daarna werd de strijd erg bitsig. Pas in de nacht van 19 op 20 oktober slaagden de Britten erin op grote schaal de Leie tussen Kortrijk en Ooigem over te steken. Desselgem leed onder de zware geallieerde artilleriebeschietingen. Ook de Franse troepen hadden het erg moeilijk om de Leie, die ze pas op 20 oktober bereikten, over te steken. Zij liepen vast in Ooigem. Ze gebruikten de oversteekplaats van de 36th Ulster Division in Desselgem, maar slaagden er in hun sector voorlopig niet in een bruggenhoofd uit te bouwen. De Duitsers trokken zich langzaam vanuit Desselgem terug en namen verdedigingslinies in te Waregem.

Op maandag 21 oktober 1918 dynamiteerden de Duitsers het Waregemse station en de spoorlijn Kortrijk-Gent. Het station van Desselgem was al op 17 oktober opgeblazen en ook de ijzeren brug over de Leie in Desselgem had er al aan moeten geloven. Op dinsdag 22 oktober 1918 werden de Britten gestopt en moesten zich ingraven aan “A L’Ange cabinet” aan de Gentse Baan. Woensdag 23 oktober 1918 waren het de Fransen van R.I. 133 die het centrum van Waregem bevrijdden en tussen 10 en 10.30 u. waren alle toeganswegen bezet. ’s Morgens hadden de Duitsers alle bruggen over de Gaverbeek doen springen en de kerktoren neergeschoten. Maar tot donderdag 31 oktober 1918 bleef het nog onrustig in Waregem en weren er talrijke artillerie beschietingen. Op  Vrijdag 25 oktober 1918 hadden de Duitgsers RIR 98 nog de omgeving van Eertbrugge en het Leeuwke stevig in handen. Op 31 oktober was er een groot offensief van de geallieerden ondermeer Spitaalbossen en pas op einde van die donderdag is Waregem volledig bevrijd. Amerikanen bereikten op 1 november Oudenaarde en het zou tot 8-9 november duren vooraleer deze na veel slachtoffers vaste voet kregen op rechter Scheldeoever. Het zijn hoofdzakelijk deze slachtoffers die werden begraven op het Amerikaans kerkhof Flanders Field.

Voor informatie over de oorlogsgebeurtenissen in Waregem verwijzen we hier nog naar de bijdrage van J. Bogaert en Filip Santens "Oorlog in de Gaverstreke: Analyse van de bevrijding van Waregem, Ingooigem, Anzegem en Tiegem, oktober-november 1918" in het Jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring Gaverstreke, jaargang XXVIII (2000), p. 169-312. Etienne Ducatteeuw en Michel Debrouwere publiceerden het "Oorlogsdagboek 1914-1918 van de Desselgemse pastoor Jozef Coussement" in de jaarboek XXV (1997,  p. 183-243) en XXVI (1998, p. 127-216) en de belevenis van "Churchill in Desselgem" in jaargang XXIX (2001, p. 467-473).

Bijkomende informatie over de Eerste Wereldoorlog in de regio Waregem blijft alvast welkom…

06-11-2007, 14:17 geschreven door wareber  

Donderdag 8 november 2007 wordt een historische dag voor het OLV van Lourdes Ziekenhuis in Waregem. Die dag wordt de eerste steen onthuld voor het nieuwe vleugelcomplex. Het aftellen kan dan beginnen naar de start van de werf, begin 2008. Deze feestelijkheid gaat door in aanwezigheid van tal van prominenten. De heer minister Steven Vanackere, Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, houdt een toespraak waarna de heer ir. Luc Kint, voorzitter van de raad van bestuur, en de minister de eerste steen onthullen. De eerste nieuwsbrief wordt door de heer Richard Neirynck, algemeen directeur, gelanceerd.

Het ziekenhuis vindt het belangrijk om de patiënten, bezoekers, ziekenhuismedewerkers en huisartsen over de werf en de evolutie van de werkzaamheden op de hoogte te houden. Aan de hand van de nieuwsbrief, die periodiek verspreid zal worden, zorgt het ziekenhuis voor informatie over de tijdelijke schikkingen en al wat er op til staat. Ook zal in de inkomhal van het ziekenhuis informatie over het bouwproject en de vordering van de werken te zien zijn op een tweetal grote videoschermen.

De onthulling zelf gaat door in de voormiddag met aansluitend een receptie. Tijdens de receptie en het wandelbuffet is er tijd om bij te praten, te genieten en een oog te werpen op de maquette van het vernieuwde ziekenhuis. In de vooravond zijn alle medewerkers van het ziekenhuis uitgenodigd op een feestelijke zitting. Ook de buren van het ziekenhuis en lokale vertegenwoordigers zijn van de partij. De heer Paul Breyne, gouverneur van West-Vlaanderen, en de heer Richard Neirynck houden een toespraak. Na afloop is er de receptie waar “Petite Fleur” voor de feestelijke noot zorgt.

Grootschalige bouwwerken

Op 12 oktober 2006 gaf Inge Vervotte, toenmalig Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, groen licht voor de realisatie van het masterplan van het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem v.z.w. Het ziekenhuis kampt al jaren met een stijgend plaatsgebrek omwille van ondermeer de steeds groeiende patiëntenstroom, het toenemend aantal medewerkers en geneesheren en de wijzigende visies binnen de patiëntenzorg.

Het ambitieuze nieuwbouw- en verbouwingsproject werd ontwikkeld in overleg met de raad van bestuur, de directie, de diverse interne gebruikersgroepen (met name de geneesheren, verpleegkundigen, paramedici, administratieve en pastorale medewerkers en medewerkers van de technische dienst, de keuken en het onderhoud) en het architecten- en ingenieursbureau. Het kwam vervolgens tot stand na veelvuldige contacten met de subsidiërende overheid.

Zo diende het ziekenhuis in een eerste fase van de VIPA-procedure het zogenaamd Zorgstrategisch Plan bij de overheid in, dat de bevoegde minister op 25 juni 2003 goedkeurde. Aansluitend werd in een tweede fase van de VIPA-procedure het “Technisch-financieel Plan” van de nieuwbouw en de renovatieprojecten ingediend. Het werd goedgekeurd op 14 september 2005. Op 12 oktober 2006 keurde minister Inge Vervotte het volledige bouwproject, ter waarde van ongeveer 40 miljoen euro, goed door de nodige financiële middelen vrij te maken.

Nieuwbouw en verbouwing

 Het volledig project bestaat enerzijds uit de realisatie van een nieuwbouwdeel van ongeveer 5.000 m² en anderzijds uit de renovatie van bestaande ziekenhuisdelen voor een oppervlakte van 10.000 m². In het nieuwbouwdeel worden twee operatiezalen met bijhorigheden, een beddenvleugel met 30 chirurgische bedden, een ziekenhuisapotheek met vlot van buitenaf toegankelijke magazijnen, een nieuwe dienst nucleaire geneeskunde, een totaal nieuw laboratorium, bijkomende poliklinische ruimten en vergaderlokalen, enkele opleidingslokalen, personeelsaccommodaties en kleedruimten ondergebracht.

Bovenop deze nieuwe ziekenhuisvleugel komt een technische ruimte met ondermeer een hoogspanningslokaal. Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden, een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken ingericht.

De bestaande polikliniek wordt heringedeeld, geclusterd en vernieuwd. De huidige vijf operatiezalen worden volledig vernieuwd en, op dezelfde wijze als de twee nieuwe operatiezalen, toekomstgericht uitgerust. Het bouwconcept Het globaal bouwproject gaat uit van toekomstgericht bouwen en heeft aandacht voor de diverse gebruikers. Dit heet “integraal bouwen”.

Er wordt maximaal rekening gehouden met de functionaliteit voor en het welbevinden van de diverse gebruikers : de patiënt, de ziekenhuismedewerkers, de bezoeker, … De nieuwe centrale inplanting van de infobalie aan de hoofdingang van het ziekenhuis en een moderne bewijzering zullen de patiënt en de bezoeker in staat stellen vlot de weg te vinden naar de verschillende diensten en afdelingen binnen het ziekenhuis. Voor het comfort van de poliklinische patiënt vormt de polikliniek een éénduidig en aanééngesloten geheel dat grotendeels losstaat van het traject dat bezoekers zullen volgen.

Een goed uitgewerkte bewijzering, duidelijke aanduidingen en goed herkenbare punten loodsen de poliklinische patiënt op eenvoudige en efficiënte wijze doorheen dit traject. In deze volledig te vernieuwen polikliniek worden de diverse medische specialismen maximaal geclusterd en zijn er ruimten voor multidisciplinair overleg voorzien wat bijdraagt tot een verdere ontwikkeling van de multidisciplinaire samenwerking in het belang van de patiënt. De dienst medische beeldvorming, de dienst nucleaire geneeskunde en de bloedafname voor het laboratorium, die centraal gelegen zijn binnen dit circuit, zijn vlot bereikbaar. Voor de diverse groepen ziekenhuismedewerkers worden aangename werkplaatsen gecreëerd met veel aandacht voor licht, kleur en ergonomisch comfort.

Binnen de ontwikkeling van het bouwproject werd in hoge mate gestreefd naar het optimaal voldoen aan de actuele noden en verwachtingen; toekomstgericht werd rekening gehouden met mogelijke wijzigende gebruikerseisen en veranderende omgevingsfactoren. Het project is daardoor initieel flexibel en ombouwflexibel. Het nieuw ontworpen gebouw bestaat uit een modulaire betonskeletstructuur.

Deze multifunctionele modules laten een grote flexibiliteit toe in toewijzing of functiewijziging. Ze kunnen ook als alleenstaande of als samengevoegde modules gebruikt worden. Hierdoor kan de dienstverlening vlot aangepast worden aan medische ontwikkelingen, technologische evoluties, evoluerende ICT-toepassingen en veranderende verwachtingspatronen.

Bij de nieuwbouw- en verbouwingswerken wordt maximaal rekening gehouden met de exploitatie op middellange en lange termijn, de energie-efficiëntie en de zorg voor het milieu. De toekomstige flexibele gebouweninfrastructuur van het ziekenhuis wordt verwacht een lang leven te leiden. Het gebouw wordt daarom met duurzame materialen opgetrokken. Het volledige project is verder energiearm. De compacte gesloten bouwwijze zal voordelen opleveren ten aanzien van het globale energieverbruik voor verwarming en afkoeling.

De toepassing van de modernste isolerende materialen en speciaal isolerende beglazing maakt een efficiënt energieverbruik mogelijk. Een algemeen en energiearm koelsysteem staat in voor de koeling van de ruimten. De nieuwe aardgasgestookte verwarmingsketels voor de verwarming van de bijkomende gebouwen en de bereiding van sanitair warmwater zullen milieuvriendelijk en energie-efficiënt zijn. Op de nieuwe ziekenhuisvleugel wordt een “groen dak” geplaatst. Dit met specifieke planten beplante dak heeft ondermeer in de zomer een grote koelende invloed en in de winter werkt het supplementair warmte-isolerend. Het maximaal gebruik van natuurlijk licht, gecombineerd met moderne en zeer efficiënte verlichtingssystemen, zal het elektrisch energieverbruik voor verlichtingstoepassingen in het ziekenhuis bovendien fors verminderen.

Timing

De bouwvergunning van het volledig project werd op 24 mei 2007 bekomen. Daarna volgden de vereiste milieuvergunningen bij de van de provincie, het aanbestedingsdossier en de Europese publicatie ervan. Na controle van de biedingen en de toewijzing van de werken gaat de werf vervolgens in januari 2008 van start. De vermoedelijke duur van de werken bedraagt minstens vier jaar. Voordat deze bouwwerf start, vinden dit najaar 2007 belangrijke omgevingswerken en werken van buitenaanleg plaats.

Er komt een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen, de bestaande parkeerzone wordt aangepast, deze parkeerzones worden voorzien van specifieke beplanting, aangepaste wegenis rond het ziekenhuis en naar de bijkomende parkeerzone wordt aangelegd en het terrein wordt bouwrijp gemaakt. Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.

De aanvang van de renovatiewerken staat gepland voor de tweede helft van 2008. Communicatie Omdat communicatie belangrijk wordt tijdens de bouwwerken zullen een vertegenwoordiger van de geneesheren en een vertegenwoordiger van de verpleegkundigen regelmatig deelnemen aan de werfvergaderingen met architecten en aannemer. Deze vertegenwoordigers zijn het aanspreekpunt voor de ziekenhuismedewerkers die er terecht kunnen voor vragen over de werken.

Ook verspreidt het ziekenhuis periodiek tijdens de duur van de werkzaamheden een nieuwsbrief : bezoekers kunnen de flyer aan de infobalie bekomen; patiënten krijgen het nieuws bij opname. Ook de ziekenhuismedewerkers en de huisartsen ontvangen dit nieuws over de werf, de evolutie van de werkzaamheden, de tijdelijke schikkingen en al wat er op stapel staat. In de inkomhal van het ziekenhuis zal informatie over het bouwproject en de vordering van de werken te zien zijn op een tweetal grote videoschermen.

http://www.azolvlourdes.be/

05-11-2007, 13:23 geschreven door wareber  

De laatste weken maakt de Waregemse ‘charmezanger’ Marijn Van Duin, geboren als Mario Lagaisse, opnieuw furore met het nieuwe ambiancenummer ‘Diarree’.  Hij kwam volop in de belangstelling met zijn vorige nummer ‘Friet met worst en mayonaise’, waarmee hij te zien was in het VTM programma X-factor. Hij haalde daar niet de finale, maar hij werd met het nummer meteen populair in Vlaanderen, met wekenlange hitnoteringen en een pak tv-optredens als gevolg. Nu krijgt hij ook ruime belangstelling met zijn ‘Diarree’.

Het is een hilarische opname met een wel erg gedurfde tekst. Het kon dan ook bijna niet anders dan dat de CD zou aantikken en stevig zou opvallen. Radio 2 kon Marijn alvast reeds strikken voor een stevig interview, waarbij ‘Diarree' uiteraard ook de ether ingestuurd werd.

Ook JIM-TV was er als de kippen bij om Marijn uit te nodigen voor een rechtstreekse uitzending in het programma ‘Life is live show’. Marijn zong er nog eens zijn ‘Friet met worst en mayonaise’,  waarna ‘Diarree’ op het scherm werd uitgesmeerd.

Meer en meer T.V makers weten eveneens het acteertalent en de fratsen van Marijn te waarderen, waardoor hij nu meer en meer als acteur wordt gevraagd. Zo was hij onlangs nog uitgebreid te zien in ‘De Nieuwe Mama’.  Hij wordt ook een vaste verschijning in ‘Familie’ en ‘Spoed’. Voor deze laatste programma’s zijn er al enkele afleveringen met Marijn ingeblikt.

Het gaat Marijn Van Duin beslist voor de wind met zijn nieuwste opname. Muziekuitgever D&V kijkt ondertussen al over de grenzen en polst op dit moment naar release mogelijkheden in Nederland, waar de cd zo goed al zeker op de markt zal komen tegen eind november.

Ook de verkoop overstijgt alle verwachtingen. Twee weken na de release overtrof de verkoop reeds de totale verkoopcijfers van Marijn zijn vorige hit ‘Friet met worst en mayonaise’.

Diarree is over gans Vlaanderen te koop in de platenwinkels en kan je ook beluisteren of downloaden via de link http://live.legaldownload.net/etalage/main/id/6332

Eigenlijk heeft vijftiger Marijn Van Duin al heel wat podiumervaring. Het begon voor hem al in het begin van de jaren ’80 bij de vrije radio in Zulte. Hij kreeg daar te horen van enkele artiesten waaronder Paul Severs. Een zekere Jerry Blondel, een zanger van toen uit Oetingen, nam Marijn onder zijn hoede en hielp hem bij de eerste stapjes naar een zangcarriere . Samen met hem nam hij enkele platen op, net als met Eddy Govert. Tenslotte sloeg hij bij Jhonny Blenco de ambiancesector in. Met dit genre heeft het publiek de smaak te pakken en er volgen dan ook 8 plaatopnames. Met één ervan heeft hij zelfs in de Nederlandse top 10 van de toenmalige BRT gestaan.

Marijn Van Duin tekende na zijn optreden in X-factor een contract van vier jaar met de muziekuitgeverij ARS uit Kontich. ARS brengt de volkse meezinger van Marijn Van Duin net voor de eindejaarsfeesten op de markt. Volgens ingewijden wordt het een regelrechte hit die nog jaren kan meegaan op carnavalsfeesten, studentenfuiven en seniorennamiddagen.

Mario treedt al 25 jaar op voor diverse verenigingen en dit niet alleen in het Waregemse. Overal in Vlaanderen kennen ze hem wel een beetje. Het zangtalent heeft hij meegekregen van zijn moeder. Die zong hele dagen tijdens haar werk in het huishouden. Zijn vorige nummer “Friet met mayonaise” dateert al van 1994, maar bleef al die tijd in een lade steken toen het twee jaar geleden werd uitgebracht.

http://www.freewebs.com/marijnvanduin/

05-11-2007, 00:23 geschreven door wareber  

Het bijzonder succes van ‘Ten Huize Goetgebuer’, de eerste langspeelfilm van Peter De Kemel, vroeg om een opvolger. Die is er nu met  ‘Aan de oevers van de Leie’ en ook nu liet de regisseur zich inspireren uit het werk van Cyriel Buysse. Peter de Kemel besliste wel een eigen verhaallijn te schrijven en daarin tal van personages te verwerken die voorkomen in de romans van Buysse. De komische langspeelfilm wordt dan ook omschreven als ‘met een knipoog naar Buysse’. De nieuwe prent gaat op vrijdag 16 november in premiere in Ciné Star, waar ook nog vertoningen voorzien zijn op zaterdag 17, vrijdag 23 en zaterdag 24 november telkens om 20 u. en op zondag 18 en 25 november om 17 u.

Peter De Kemel hield op het einde van het theaterseizoen 2004-2005 het schrijven, regisseren en produceren van theaterproducties eventjes voor bekeken. Hij was toe aan een nieuwe uitdaging. Deze vond hij in het schrijven, regisseren en produceren van een Vlaamse langspeelfilm. Zijn eerste langspeelfilm ‘Ten huize Goetgebuer’ was een filmbewerking van de novelle ‘Lente’ van Cyriel Buysse. De film draaide wekenlang voor volle zalen en kende zijn hoogtepunt wanneer de film in 6 afleveringen werd uitgezonden op de regionale televisiezender AVS.

De vrijwel unaniem lovende reacties zorgden ervoor dat binnen DK Entertainment werd nagedacht over een nieuw filmproject. Zowat de volledige ploeg van ‘Ten huize Goetgebuer’ was bereid een nieuw filmavontuur aan te gaan. De lovende reacties zetten Peter De Kemel er toe aan te denken aan het schrijven van een vervolgverhaal. Gezien het einde van ‘Ten huize Goetgebuer’ ook het einde van de novelle ‘Lente’ was, kon uit die hoek geen nieuw materiaal worden gehaald. Peter de Kemel besliste een eigen verhaallijn te schrijven en daarin tal van personages te verwerken die voorkomen in de romans van Buysse.

Om het risico van in herhaling vallen te vermijden, besliste scenarist De Kemel het verhaal te plaatsen in een bredere context. Draaide in ‘Ten huize Goetgebuer’ alles rond de kinderen Goetgebuer en hun Parijse nichtje, dan staat in ‘Aan de oevers van de Leie’ het dorp Nevele anno 1930 centraal. Door het dorp centraal te stellen bestond de mogelijkheid om naast meer verhaallijnen, ook meer personages te creëren. Maar liefst  44 acteurs en meer dan 50 figuranten geven gestalte aan de kleurrijke figuren uit het landelijk dorp. Typische dorpsfiguren als de veldwachter, de pastoor en de koster zijn van de partij.

Korte inhoud

In Parijs zorgt een hevige discussie tussen Leontine en haar vader ervoor dat Leontine haar koffers pakt en richting Nevele reist. Hoewel haar drie nonkels haar met open armen ontvangen, kunnen ze niet vermijden dat tante Cordula haar wil wet is. Hun Parijse nichtje kan in Nevele verblijven wanneer ze werkt voor kost en inwoon. Leontine maakt in Nevele kennis met de dorpsbewoners en hun dagelijkse bezigheden. De vaak bekrompen ideeën van de landelijke bevolking staan haaks tegenover de eerder frivole denkwijze van de Parijse twintiger. De botsing van de twee werelden zorgt voor ontelbare amusante filmmomenten.

Wanneer Cupido de hoeve van de kinderen Goetgebuer bezoekt en zijn pijlen op tante Cordula richt, volgen er hilarische taferelen. 

De locaties

Er werden opnames gemaakt op 62 verschillende locaties. De Oost-Vlaamse Leiestreek in de buurt van het kasteel Ooidonk blijft – zoals bij de vorige film - de hoofdlocatie. Voor de overige opnames verplaatste de crew zich ondermeer naar de Artemeersmolen in Poeke, -de kasteeldomeinen van het kasteel te Anzegem en Poeke, een huis met interieur anno 1930 in Gentbrugge; naar Gent voor opnames in het Patershol, de Lievekaai, restaurant The house of Elliot ; een apotheek daterend uit 1885 in Wetteren, enz.

In de studio’s van DK Entertainment werden dan weer de decors gebouwd voor de woonkamer van de kinderen Goetgebuer; de slaapkamer van Leontine, Cordula en de 3 broers; de achterkeuken, de pastorie en werd een decor gebouwd van een voor die tijd wel heel erg verdacht cafeetje luisterend  naar de naam “In’t roze konijntje”.

Cultureel erfgoed

De film kan geklasseerd worden onder de noemer Cultureel Erfgoed uit de Leiestreek aan het begin van de vorige eeuw. Dit gebeurt met het in beeld brengen anno 1930 van het land bewerken (ploegen, eggen, zaaien), het hooien van gras, het karnen van boter, het roten van vlas, een begrafenis, een huwelijk, etiquette, eetgewoontes, het gebruik van woorden en spreuken.

Voor het roten van vlas werden in Gottem twee oude rootbakken van stal gehaald, gemonteerd en in de Leie geplaatst. Voor het in beeld brengen van een begrafenisstoet sprong paardenliefhebber Willy Naessens het productiehuis bij. Een oude begrafeniswagen (1900) werd samen met 3 koetsen en 10 paarden van Elsegem naar kasteel Ooidonk overgebracht. Voor opnames in de kerk van Bachte-Maria-Leerne waren maar liefst 138 kostuums nodig om alle figuranten van kledij te kunnen voorzien.  

Acteurs

Terwijl iedereen opnieuw in de huid van zijn personage kruipt, bleken het grote aantal draaidagen niet combineerbaar met de beroepsbezigheden van Daphné De Volder die in

‘Ten huize Goetgebuer’ het Parijse nichtje vertolkte. Sanne Van Der Aa wordt in ‘Aan de oevers van de Leie’ het nieuwe Leontientje. Voor de hoofdrollen tekenen naast Sanne Van Der Aa andermaal Arlette Dujardin, Georges Verhaeghe, André Van den Berge en Jacques Coorevits. De voornaamste bijrollen worden vertolkt door: Franky Bakeland, Hilde Rogge, Frans Van Lancker, Roselie Weytens, Antony Boone, Claude De Ruyck, Albert Hillaert en Rezy De Block. Het is een publiek geheim dat tal van mensen binnen het productiehuis al ettelijke pogingen hebben ondernomen om Peter De Kemel zélf terug aan het acteren te krijgen. Hun pogingen hebben blijkbaar vruchten afgeworpen want Peter De Kemel neemt in zijn nieuwste film de rol van de apotheker voor zijn rekening.

Technische medewerking

Scenario/acteursregie: Peter De Kemel

Muziek: Gaby Van Wijmeersch

Beeldregie/montage/sonorisatie: Ronny Claus  

Klank: Guido Kuypers

Productie: Peter De Kemel voor DK Entertainment

Sprak men bij ‘Ten huize Goetgebuer’ over de mooie beelden en beeldkwaliteit, dan legt Peter De Kemel met zijn nieuwe film op dat vlak de lat nog een stuk hoger.  ‘Aan de oevers van de Leie’ wordt immers op HD gedraaid waardoor de beeldkwaliteit evenwaardig wordt aan die van VRT en VTM. ‘Aan de oevers van de Leie’ duurt 1u 52 minuten en staat garant voor volks amusement van de bovenste plank.

Het productiehuis hoopt de kaap van de 10.000 bezoekers te zullen halen. De film loopt van midden oktober 2007 tot en met midden maart 2008. Momenteel staan reeds 42 voorstellingen geboekt. Naast voorstellingen in centrum ‘De Rekkelinge’ en de bioscoop in Waregem zal de film te zien zijn in tal van gemeenten in de regio. Het succes van de vorige film zette heel wat verenigingen er toe aan de film in groep bij te wonen, dit zorgde ervoor dat – nog voor de kaartenverkoop officieel is geopend - net geen 3.000 tickets de deur uit zijn.

Deze maand komt de film in ciné Star in het Pand te Waregem en wel op 16, 17, 18, 23, 24 en 25 november. De toegang bedraagt 8 euro. Voor reservatie kan men terecht op 0496/ 52.77.60

Daarna komt de film met een nieuwe reeks van 12 extra voorstellingen in Deinze. In Deinze gingen net geen 7000 tickets de deur uit. Tal van gekende Waregemnaars vertolken hoofdrollen in de film. 3 leden van het cabaretgezelschap ‘De zingende sterren’ spelen een hoofdrol. Arlette Dujardin (Cordula Goetgebuer), Georges Verhaeghe (Constant Goetgebuer), Jacques Coorevits (Coben Goetgebuer), terwijl Philip Sabbe en Tony Van Den Hende een bijrol vertolken in de film.

03-11-2007, 20:49 geschreven door wareber  

Het stadsbestuur heeft alvast de procedure ingezet om de uitgebreide plannen voor het Regenboogstadion in te passen in het Provinciale structuurplan. Daarvoor is opdracht gegeven aan de intercommunale Leiedal om zich dringend te buigen over het dossier van de renovatie en de brede exploitatie van het voetbalstadion. De studie en de afsluitende bespreking achteraf met de Provinciale Diensten moet meer duidelijkheid brengen over de mogelijkheden om in en rond het stadion ook andere activiteiten te ontwikkelen, over de procedure en het tijdschema. De voetbalvereniging denkt immers ook aan de uitbating van hotel en seminarieruimten.  Belangrijk is zeker dat de provincie zich kon vinden in het voorstel om er een samenwerking tussen openbaar bestuur en de privé van te maken. Als alles naar wens verloopt kan een definitief advies van de provincie verwacht worden tegen februari volgend jaar. Tot dan blijven de investeerders in het ongewisse over de mogelijke uitvoering van hun plannen.

De ambitieuze plannen van het clubbestuur met het Regenboogstadion, krijgen de laatste weken serieuze tegenwind van wat een “anonieme bron” wordt genoemd.  Die wil een debat op gang brengen omdat volgens zijn opvatting “de ondergang van Zulte-Waregem dreigt”. Hij zou ook voorbereidingen aan het treffen zijn om een actiecomité ‘Red Zulte-Waregem’ op te starten. De geplande investeringen zouden volgens deze ‘anonieme bron’ de club opnieuw ten gronde richten. Voorzitter Willy Naessens en algemeen manager Vincent Mannaert hebben intussen al gereageerd en de uitlatingen over een doemscenario proberen te ontkrachten.

Volgens het doemscenario zorgt de geplande uitbreiding en vernieuwing van het Regenboogstadion voor nervositeit bij een deel van de entourage van het bestuur, die nu zelfs plannen laat uitlekken. Daarin is te zien dat het stadion een u-vormige kuip wordt met 13.500 zitjes. Camping Regenboog zou plaats moeten ruimen voor appartementen. Het bestuur van Zulte Waregem, de stad en een aantal private investeerders willen het Regenboogstadion omtoveren tot een moderne voetbaltempel met 13.500 zitjes, goed voor een geraamde kostprijs van 25 miljoen euro.

Volgens de anonieme bron zouden er tijdens thuiswedstrijdens gemiddeld tienduizend supporters moeten opdagen om alles rendabel te houden. “Dat is onmogelijk. Het stadion raakt nu al niet vol tijdens toppers zoals tegen Standard. We moeten ook rekening houden met het sportieve luik. Stel je maar eens voor dat Zulte Waregem één van de eerstkomende jaren naar tweede klasse zou degraderen. Ik ben pro Zulte Waregem en zal dat altijd blijven, maar ik vind dat het bestuur alle zin voor realiteit verloren heeft."

De uitgelekte.plannen van een architectenbureau tonen aan dat de vernieuwing en uitbreiding van het Regenboogstadion inderdaad steeds grotere vormen aanneemt. De atletiekpiste verdwijnt, waardoor het veld verlengd en verbreed kan worden. De twee huidige tribunes worden comfortabeler ingericht met in de hoofdtribune zelfs nieuwe loges waarvan de vensters kunnen openschuiven om wedstrijden vanop een soort balkon te volgen. Uit de plannen blijkt verder dat de club het stadion wil laten dichtbouwen aan de kant van de stadionvijver en de Zuiderlaan in een u-vorm door een nieuwe tribune te laten optrekken en alle tribunes te laten overspannen door een nieuw dak. Verder wijzen de plannen uit dat camping Regenboog wel degelijk moet wijken voor flats, terwijl er aan de kant van de stadionvijver onder andere ruimte wordt vrijgehouden voor een hotel en andere zaken zoals mogelijk een restaurant, een fanshop en een bowling.

Volgens de anonieme bron heerst er ook verdeeldheid binnen het stadsbestuur, maar dat wordt ook met klem ontkend door burgemeester Kurt Vanryckeghem. “Het schepencollege zit op één lijn wat de plannen met het Regenboogstadion betreft, al mag het wel niet ten koste gaan van de inwoners van Waregem. We wachten nu voorlopig de gesprekken met de. provinciale stedenbouwkundige diensten af omdat we eerst zeker willen weten wat de mogelijkheden zijn", aldus Vanryckeghem.

Volgens algemeen manager Mannaert is het initiatief tot renovatie van het stadion niet alleen nodig, maar het wordt uitdrukkelijk én unaniem gesteund door het bestuur van de club en de supportersraad. Het huidige stadion voldoet immers nauwelijks nog aan de steeds strenger wordende infrastructurele reglementeringen en de noden van supporters en commerciële partners. Voorzitter Naessens stelt dat Zulte Waregem geen enkel financieel risico neemt met zijn plannen om een nieuw stadion te bouwen. De 25 miljoen euro die nodig zijn om het totale project te financieren, komt van privé-partners uit de industrie. De financiële uitgaven van Zulte Waregem beperken zich tot investeringen in spelers, in opleiding en in de medische omkadering. Meer niet.

De stelling dat er 10.000 supporters nodig zijn om alles rendabel te houden, krijgt van Naessens het antwoord dat niet alle inkomsten komen uit de ticketverkoop. “De supporters zijn heel belangrijk voor ons, maar ook de sponsors brengen een flinke duit in het zakje en vergeet niet dat onze club ook mooie inkomsten puurt uit de verkoop van spelers die hier ontbolsterd zijn. Salou en Dupré zijn daarvan twee goede voorbeelden. Dat het stadion niet gevuld raakt, is normaal. Er zijn nu eenmaal een aantal plaatsen die we praktisch niet meer verkocht krijgen omdat de supporters vanaf die plek te weinig te zien krijgen en daar ook niet meer willen zitten of staan. Dat is de uitleg. In een vernieuwd stadion zullen alle plaatsen een goede zichtbaarheid bieden.”

02-11-2007, 00:00 geschreven door wareber  

Op zondag 4 november 2007 zijn we toe aan de 50e Jongerencross en mogen er evenveel kaarsjes uitgeblazen worden. Deze veldloopklassieker heeft reeds een lange weg afgelegd en het pad was niet steeds met rozen bezaaid. Toch heeft de ploeg moedige vrijwilligers zich steeds door allerlei bochten weten te wringen zodat onze veldlooptrots levendiger is dan ooit.

De Jongerencross is synoniem met Waregem en zijn befaamde hippodroom. Van de 50 edities vonden er niet minder dan 47 plaats aan de oevers van de Gaverbeek. Aanvankelijk was het de bedoeling van de Katholieke Arbeiders Jeugd om jaarlijks per provincie een beurtrol in te lassen.

De Cross der Jongeren - de oorspronkelijke benaming – kende zijn startschot in 1958 in Mechelen (Antwerpen) Nadien kwamen Sint-Niklaas (Oost-Vlaanderen), Waregem (West-Vlaanderen) en Heverlee (Brabant) aan de beurt. Er waren wedstrijden voor kadetten, scholieren, juniores en seniores. Het jaar nadien (1962) was terug Waregem – de meerdere geslaagde organisaties indachtig zoals het wereldkampioenschap wielrennen op de weg voor profs en amateurs en de tienlandencross veldlopen – gastheer voor zeer vele loopfanaten.

Men begreep snel dat het veel opportuner was om een dergelijk groot evenement niet jaarlijks te verplanten.

Omdat Waregem en Waregem Atletiekclub (WAC) reeds aangetoond hadden over heel wat organisatorische kwaliteiten te beschikken, werd wijselijk geopteerd voor een vaste stek in deze dynamische hoek van West-Vlaanderen. Men zag dat het goed was en niemand twijfelde nog aan de locatie. Alles bleek immers voorhanden om de Cross der Jongeren een lang leven toe te bedelen. In 1962 werd gestart met een reeks 18 - 25 jarigen voor niet-aangeslotenen

De K.A.J. wilde ook sportievelingen die geen lidkaart hadden bij de Kon. Belgische Atletiekbond de kans geven om deel te nemen. Toen kwamen ook veel legereenheden aan de start. Voor hen werd zelfs een speciaal klassement opgemaakt.

De Cross der Jongeren in Waregem was een fenomeen in het atletiekmidden. Vele honderden jonge en minder jonge atleten hebben in Waregem hun eerste atletiekstappen gezet. Er waren jaren dat er meer dan 4.000 deelnemers het gras betraden. Er werd ook een reeks toegevoegd voor 25-plussers.. Alles was toen veel eenvoudiger. Vergelijken heeft echter weinig zin omdat er toen nog geen weelde was aan looporganisaties. Van joggings en stratenlopen  had men nog niet gehoord en alles spitste zich toe op de schaarse veldlopen met grote uitstraling.

De combinatie van aangeslotenen en niet-aangeslotenen was een voltreffer en is steeds een unicum gebleven.  Wie kan er immers prat gaan op een organisatie met 41 reeksen  (47 klassementen) die bovendien haast foutloos en met de regelmaat van een klok verloopt ?

In 1978 kwam de splitsing met de K.A.J. Er waren zeker geen disputen, maar men had moeite met de strakke reglementen van KBAB en VAL. Na 21 edities wilde men aan de cross een meer speels karakter geven, met de nadruk op het lopen in gezinsverband. De titel “Cross der Jongeren” verhuisde mee naar Westerlo. Waregem bleef echter trouw aan zijn visie en V.Z.W. Jongerencross zag het levenslicht. Het bleef een partnership tussen het Gemeentebestuur met de Sportdienst, Waregem Atletiekclub en dagblad Het Volk. Enkele pioniers zijn nog steeds lid van het organisatiecomité.

Naast proeven voor aangeslotenen bleven ook de niet-aangeslotenen in aparte reeksen aantreden. Stilaan kwamen ook de jongere atleten aan de beurt en toeval of niet, maar met het afsterven van geestelijke vader Pastoor De Wilde, mochten ook de meisjes de loopschoenen aantrekken. In 1987 waren er reeds 27 reeksen. Een grote ommekeer kwam er met de intense samenwerking met de West-Vlaamse Vrije Tijd Atletiekvereniging in 1993. De cross groeide uit tot een loopfeest met 41 reeksen.

Op het palmares prijken enkele ronkende namen als Aurèle Vandendriessche, André Ornelis, Johan Geirnaert, Jozef Misplon, Albien Van Holsbeek en meer recent Tom Compernolle.

In het teken van ‘uitbreiding’ werd vanaf 1999 een reeks voor personen met een handicap ingelast en wordt reeds sinds 2000 een familiale volkscross georganiseerd. De Jongerencross is vooral ook gekend als de openingsklassieker van het crossseizoen. Ondanks enkele pogingen om van datum te veranderen werd terug gekozen voor het eerste weekend van november.

De organisatoren verheugen zich in de 50e editie die een bekroning moet zijn voor de zeer velen die de Jongerencross genegen zijn en blijven. In de komende editie krijgt de Jongerencross tevens het provinciaal kampioenschap voor vrije sporters toegewezen.

Om 11.15 u. start eerste van 47 reeksen

We moeten niet meegeven dat de Jongerencross een enorme organisatie is. Het zijn wedstrijden voor zowel vrouwen als mannen, aangeslotenen en niet-aangeslotenen in aparte reeksen, van jonge ‘eendjes’ tot seniores. De niet-aangesloten eendjes (geboren in 2000 en later) krijgen een afstand van 250 m te overbruggen. De meisjes starten om 11.15 u., de wedstrijd voor de jongens start 3 minuten later. Benjamins ((geboortejaren 1999-1998) en pupillen (geb. 1997-1996) lopen 750 meter. De miniemen (1995-1994) lopen al twee omlopen van 750 meter en de kadetten jongens (geb. 1993-1992) lopen twee ronden van 1000 meter. De niet-aangesloten dames scholieren (1991-1990), juniores (19989-88-87), en senioren (1986-1972) lopen samen hun wedstrijd over 2000 meter (2 ronden van 1 km), maar er wordt wel een afzonderlijk klassement gemaakt per reeks. Er is ook een wedstrijd voor de sportiva’s (twee reeksen 1971-19662 en 1961-vroeger) en dan zijn we al aan 12.08 u.

Het gedeelte voor niet-aangesloten wordt om 13 u. afgesloten met de volkscross voor allen (start-to-run) over 2500 meter of twee ronden van 1250 meter. We zijn dan al aan de 23^e reeks en tussenin zijn er de reeksen voor de mannen veteranen, scholieren, juniores en seniores. Een andere wedstrijd om naar uit te kijken is deze over 750 meter voor andersvaliden, die als 36^e reeks geprogrammeerd staat om 14.05 u. De 47^e en laatste wedstrijd wordt de langste wedstrijd, die om 16 u. van start gaat en wordt gelopen door de aangesloten seniores heren (geb. 1988 en vroeger), zeg maar de beste lopers van de namiddag. Deze moeten een afstand lopen van 8000 meter of 5 ronden van 1600 meter over het unieke parcours van de Waregemse hippodroom.

Het blijft een traditie dat al wie aankomt een aandenken krijgt.  De eerste drie van elke wedstrijd komen onmiddellijk na de aankomst op het podium en krijgen een medaille. Er zijn voor de eerstaankomenden ook prijzenbonnen, die onmiddellijk na de aankomst kunnen ingeruild worden in de cafetaria en dit tot 16.45 u. Voor de volkscross wordt er geen uitslag gemaakt, doch iedereen krijgt een aandenken. Deelnemers aan zowel de Cross der Jongeren vorige zaterdag in Westerlo als aan de Jongerencross in Waregem ontvangen een passend aandenken omwille van de 50^e editie.   

01-11-2007, 01:05 geschreven door wareber