Foto :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Leon Van den Broeck die trainer René De Moor verving.

Seizoen 1992-93 – SK LEEST werd SK RAPID LEEST

Wat vorig seizoen nog officieus was, werd officieel. SK Leest fusioneerde met het vorig jaar uit de competitie gestapte Rapid en noemde voortaan SK RAPID LEEST.

Onder leiding van de nieuwe trainer René De Moor (ex-KV Mechelen en Charleroi) kwam de fusieploeg met een grondig gewijzigd elftal aan de start van de nieuwe competitie. Liefst zes vertrouwde gezichten gingen hun voetbalgeluk elders beproeven, maar SK zocht en vond een achttal vervangers, waaronder Dirk Crabbé, Pedro Landerloo en Geert Haentjens, allen reeds aan de slag geweest in de nationale competitie.

Haentjens, nog altijd eigendom van Anderlecht, kwam naar Leest dank zij de connecties van bestuurslid Michiel Jonker.

Doelpuntenmachine Dirk Van Dam, 31 intussen, keerde terug naar zijn moederclub.

Afdeling : eerste provinciale Antwerpen

Voorzitter : Staf Hendrickx. Secretaris : Jean Apers.

Trainer : René De Moor (na 13 competitiewedstrijden Leon Van den Broeck)

Kern : Abraken Said, Boonen Guy, Crabbé Dirk, De Smedt Raf, De Vos Johan, Engelen Peter, Goossens Chris, Chris Goossens, Haentjens Geert, Hellebaut Marc, Jacobs Eric, Landerloo Pedro, Lumuanganu Jean, Maes Nico, Thys Sven, Van Dam Dirk, Van Goylen Chris, Van Mullem Pascal, Verreth Patrick.

Derby

De derby van  20 september 1992 werd in “De Mechelaar” breed uitgesmeerd en voorzien van intervieuws met toenmalig SK-voorzitter Staf Hendrickx en V.V.-Leest secretaris Willy Slachmuylders. Voor eerstgenoemde, als niet-Leestenaar, waren alle matchen even belangrijk, maar de derby verloor hij liever niet omdat hij dat anders een heel jaar diende te aanhoren...verder rekende hij op hun zwarte parel Jean Lumuanganu die in superform verkeerde.

Voor de VV-secretaris was SK veruit in het voordeel omdat ze hun “klein veld” gewend waren en indien VV een zware pandoering zou krijgen dan zou hun voorzitter (noot : Gust Emmeregs) waarschijnlijk alles kopot slagen...

De derby Rapid Leest-VV Leest eindigde op 1-1.

De thuisploeg was op voorsprong gekomen na een kopbaldoelpunt van Eric Jacobs en trok zich terug in verdediging, ook na het uitvallen van bezoeker Luc Doms die voor zijn stugge dekking op Jean Lumuanganu tweemaal met geel werd bedacht.

Precies zes minuten voor tijd bezorgde Paul Huys zijn ploeg de gelijkmaker.

Op 14 november 1992 won  Clement Rits uit Heffen de auto van SKR Leest.

Deze negende uitgave van het super kaarttornooi, georganiseerd door de             supportersclub van SKR Leest, kende een spannend verloop.

Met een Ford Fiësta als katalysator en een totale prijzenpot van 900.000 frank

zagen de organisatoren over 6 avonden zowat 2.400 mensen over de vloer komen., een gemiddelde van 400 kaarters per avond, waardoor de omnihal van Leest goed gevuld was.

Clement Rits, uit de Hooiendonkstraat te Heffen wist zich na vier avonden vooraan te werken.

Zijn zesde plaats werd nog verbeterd naar een tweede plaats na de vijfde proef  om uiteindelijk de hoofdprijs op te leveren.

In de Hooiendonkstraat stond een schitterende auto te blinken.

Een pluim op de hoed van de organisatoren, het deelnemersaantal ging opnieuw in stijgende lijn en alles was vlekkeloos verlopen.

Ontslag trainer De Moor

In december ’92, na 13 competitiewedstrijden, hield René De Moor het voor bekeken.

De tegenkanting die de oefenmeester al weken ondervond van enkele kernspelers, niet toevallig meestal bankzitters, en van de hulptrainer, brachten hem tot deze beslissing.

De spreekwoordelijke druppel die bij de trainer de emmer deed overlopen was een incidentje met één van deze bankzitters toen die in de wedstrijd thuis tegen Immer Voort, enkele minuten voor affluiten, weigerde op het terrein te komen.

In bestuurskringen werd de beslissing van De Moor ten zeerste betreurd en men was zelfs bereid de betrokken speler te bestraffen. Maar de trainer weigerde op zijn besluit terug te keren, voor hem zat het dieper : “Een vereniging die zo ziek is, kan niet meer door een dokter geholpen worden, maar heeft een aantal specialisten nodig,” vertelde hij in Gazet van Mechelen.

Hulptrainer Leon Van den Broeck, die bij de buren van VV Leest ook de scholieren in handen had, nam zijn taak over.

De derby van 24 januari 1993 op V.V. eindigde met een 3-1 zege voor de thuisploeg.

De wedstrijd verliep erg fair en door deze zege kwam V.V. in de rangschikking op gelijke hoogte van SK Rapid.

Nochtans begon de partij schitterend voor Rapid met een prachtig doelpunt van Jean Lumuanganu die zich ontdeed van zijn bewaker en na een mooie beweging doelman Spinnael tegenvoets kansloos liet.

Spijtig genoeg voor SKR zou Jean het bij die ene flits laten en verder voor weinig gevaar zorgen.

Aanvankelijk leek de slag om het middenveld in het voordeel van de bezoekers uit te draaien maar vooral door toedoen van Mike Melis kon de thuisploeg overwicht afdwingen.

Dezelfde VV-speler zag zijn inspanningen beloond met de gelijkmaker en wanneer in de daaropvolgende minuut Verstraeten nog kon aandikken, was de psychologische slag in het voordeel van de thuisploeg beslecht.

Diezelfde Verstraeten maakte er in de tweede periode nog 3-1 van, waarna VV kon overgaan tot het vasthouden van de stand en het controleren van de situatie.

Zowel VV als SKR Leest dienden tot de laatste speeldag te knokken voor hun behoud in eerste provinciale. Immers de laatste vier ploegen degradeerden.

VV eindigde negende met 30 punten, SK Rapid  tiende met evenveel punten.

Toeval was dat blauwrood dat seizoen tien matchen verloor, tien wedstrijden won en tien keer gelijk speelde.