1982 – Van 1 tot 13 maart : Leerlingen van de 5^de en 6^de klas op Zeeklassen

De leerlingen van de 5^de en 6^de klas van de Stedelijke Lagere Scholen van Leest, Heffen en Walem gingen op Zeeklassen. Daarbij kregen ze nog het gezelschap van de leerlingen van de 5^de klas van de Sted.Lagere Scholen van Hombeek, van de Acaciastraat (meisjes en jongens) en de Leuvensesteenweg.

Voor de competities werden er gemengde ploegen samengesteld voor de school uit Leest  omdat anders het leeftijdsverschil teveel in het Leestse voordeel zou spelen. De ploegen waren als volgt samengesteld :

LEEST A of LEEST 1                 LEEST B of LEEST 2

5^de klas :                                 5^de klas :

Patrick Verbruggen                Kurt Teughels

Raymond De Winne               Yves Robbens

Paul Muysoms                        Dirk De Keersmaecker

Danny Vercammen                Johan Plasqui

Steven De Borger                   Johan Hellemans

Piet Annaert                           Patrick De Schouwer

Geert Selleslagh                     Michel Debroey

                                               Bart Van de Sande

6^de klas :                                 6^de klas :

Chris Van den Heuvel            Anja De Prins

Geert De Wit                          Peter Frans

Sonja De Prins                                    Kurt Spoelders

Christoph Bernaerts               Ronny De Schouwer

Johan Teughels                      Benny Peeters

Werner Huys                          Koen Verbruggen

John Nuytkens            Pascal Puttemans

In hun Schoolkrant schreven de leerlingen zelf onderstaand (ingekort) verslag van hun ervaringen :

Maandag 1 maart (de leerlingen van het 5^de)

’s Morgens om half negen stonden we aan de school te wachten om op zeeklassen te vertrekken. Iedereen stond te trappelen van ongeduld. Als de bus aankwam laadden we eerst onze zware koffers in. We kregen ook een blad met vragen voor onderweg.

Eindelijk bereikten we Oostende ! De hoofdverantwoordelijke van Zeezicht stelde enkele maatregelen op. De kamers waren erg modern en het eten smaakte opperbest !

Na even de klas bekeken te hebben, gingen we op verkenningstocht langs het strand.

Op onze wandeling zagen we ook de k

oninklijke villa, de paardenrenbaan en het zwembad met verwarmd zeewater.

’s Avonds hadden we allemaal honger. We kregen als dessert een groot stuk taart omdat Patrick Verbruggen jarig was. Rond negen uur was het bedtijd, tijd om ons nieuwe bed uit te testen. Het zullen zeeklassen worden om nooit te vergeten !

Dinsdag 2 maart (Sonja De Prins en Chris Van den Heuvel)

Juffrouw Aerts kwam ons om 7u30 wekken. Na het ontbijt gingen we samen met de zeeklassers van Hombeek naar de mailboot ‘Koning Boudewijn’. We kregen er een gids die ons het schip liet zien van onder tot boven.

Na het middagmaal was er een uitstap naar de duinen samen met de scholen van Hombeek en Walem. Daar mochten we spelen.  Toen een jongen een bloedneus kreeg werd de meester het moe. Dan trokken we verder naar het vliegveld van Raversijde.

Daarna trokken we terug naar het hotel waar we een heerlijk avondmaal kregen. Omstreeks 20u15 gingen we naar onze kamer. Slapen konden we weer niet zo best. Misschien waren we te moe of misschien hadden we mekaar nog zoveel te fluisteren !

Woensdag 3 maart (de leerlingen van het 5^de)

’s Morgens waren we rond half acht uit de veren. In het restaurant wachtten ons reeds broodjes en lekkere koffie. Om half negen gingen we naar de klas. Voor de eerste keer kregen we les van een stageleraar en niet van onze juf. In de namiddag zijn we strandspelen gaan doen voor ons hotel. Sommige jongens gingen diepe kuilen graven en forten bouwen. Enkele anderen gingen voetballen, ondanks de felle wind.

Het weer verbeterde er echter niet op ! Sommige jongens die kou hadden mochten terug naar binnen gaan. In de gangen rook het avondeten al veelbelovend. Even later mochten we, zoveel als we wilden, smullen van lekkere pannenkoeken met suiker en warme cacao.

Iedereen was in zijn nopjes.

Donderdag 4 maart (Johan Teughels en Werner Huys)

’s Morgens waren wij als eersten uit ons bedje. We wasten ons voor de vierde keer. Na het ontbijt hadden we voor de eerste keer les in het klaslokaal. ’s Middags gingen we smullen van de lekkernijen die het restaurant te bieden heeft. We worden bediend door drie lieve juffrouwen : Godelieve, Marianne en Karin. ’s Namiddags gingen we voetballen.
Leest A won tegen Leest B met 3-0. Toen we terug in Zeezicht kwamen, namen we onze zwempakken en dan trokken we allemaal naar het olympisch zwembad  van Oostende.

We zwommen in gezuiverd zeewater. Het smaakte erg zout en het was niet zo leuk als je daarvan een slok binnenkreeg.

Na het avondmaal was er een kwis. De ploeg van Heffen won voor Leest A en Leest B.

Vrijdag 5 maart (de leerlingen van het 5^de)

Vanmorgen hadden we eerst les in onze klas. ’s Middags was het eten weer heel lekker. We kregen kabeljauw met, zoals alle echte Belgen, frieten. In de namiddag reden we met een bus naar Oostduinkerke, Koksijde en St.-Idesbald. De ene groep kinderen bezocht eerst de abdij ‘Ter Duinen’. We wandelden door een museum waar we allerlei dingen zagen die men daar had opgegraven zoals : vazen, wapens, schedels, geraamten, siervoorwerpen en nog veel meer. Daarna wandelden we tussen de overblijfselen van de, eens zo grote, abdij. We zetten onze tocht verder naar de hoogste duin van onze kust : de Hoge Blekker. We beklommen om ter snelst deze 31 m hoge duin. De zon gaf al wat warmte zodat we er rustig ons vieruurtje konden opeten. ’s Avonds kropen we, na een lekker warm bad, vroeg in ons bed.

Zaterdag 6 maart (Anja De Prins en Kurt Spoelders)

’t Was wel zaterdag maar toch kregen we ’s voormiddags les in de klas. ’s Namiddags gingen we een half uurtje repeteren voor de cabaretavond, die ’s avonds zou plaats hebben.

Omstreeks 14 uur zijn we dan naar de Mercator gegaan, het vroegere opleidingsschip van de Belgische Zeemacht. In Zeezicht speelde de ploeg van Leest B tegen de ploeg van de Leuvensesteenweg. We wonnen deze keer met 3-0.

Na het avondmaal mochten we weer naar de feestzaal. Daar was er dan het ‘Zeezichtcabaret’. De kinderen van onze klas zongen de volgende liedjes : ‘You’ van Scooter, ‘Zeg maar niets meer’ van André Hazes, ‘Kom van dat dak af’ van Peter Koelewijn en ‘Breng die rozen naar Sandra’ van Jimmy Frey.

Zondag 7 maart (de kinderen van het 5^de)

Na een lekker eitje als ontbijt gingen we naar de mis. Diegenen die niet mee naar de kerk gingen, speelden op het strand.

In de namiddag kregen we ‘pree’. We wandelden een heel eind de zeedijk  op tot bijna aan de pier. Daar gingen we go-carts en fietsen huren. Dat was erg plezierig ! Moe van het trappen, aten we daarna ons vieruurtje en dan kregen we ook nog de kans om iets van ons zakgeld te kopen. We keerden te voet terug om nog een voetbalwedstrijd te spelen : Leest A tegen de Leuvensesteenweg. Leest won met 9-0.

24-01-2013 om 17:38 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Maart : in de ‘Schoolkrant’ van  de Stedelijke Lagere School, Ten Moortele 2 Leest stond het personeel van de school vermeld :

Klastitularissen :

1^ste klas : Mw. Monique De Winter

2^de klas : Meester Jan Teughels

3^de en 4^de klas : Meester Aloïs Hendrickx

5^de klas : Mej. Frieda Aerts

6^de klas : Meester Stan Gobien

Taaklerares : Mw. Denise Lauwers

Bijzondere Leermeesters :

Katholieke godsdienst : Meester Frans Sablain en Zuster Josée Booten

Niet-confessionele zedenleer : Mw. Rita Van den Eynde

Lichamelijke opvoeding : Mw. Linda Van Quathem

Muzikale opvoeding : Mw. Marleen Van Mossevelde

Onderhoudspersoneel :

Mw. Rosalie Hermans.

In de ‘Schoolkrant’  nr. 1 jaargang 3  (december 1982) publiceerde Rita Van den Eynde, bijz. leermesteres N.C.Z.  een definitie van het vak Zedenleer :

Wat is zedenleer ?

Een vak dat anders is dan alle andere. Het is niet gebaseerd op een hoop van buiten te leren feiten maar op de ondervindingen, ervaringen en de noden of behoeften van de kinderen zelf. De bedoeling van de lessen moraal is kinderen te vormen tot kritisch denkende volwassenen die het leven –met al zijn vragen en problemen- aankunnen en die zelf een oordeel kunnen vormen over de gebeurtenissen in het leven. Daarom zal de leerkracht moraal nooit zijn mening opdringen maar samen met zijn leerlingen zoeken naar mogelijke oplossingen.

Wat is goed ? Wat is slecht ? Wat mag ? Wat mag niet ? En dan vooral…WAAROM ?

In de lessen moraal staat de mens centraal (en dus niet een abstract gegeven of een bovenaardse macht).

1982 – Maartnummer van ‘De Band’ : LAAT LEEST LANDELIJK

“Volgens een recente studie die het platteland bekijkt, moet het de wil zijn van de dorpsbewoners zelf om hun dorp leefbaar te houden. Zij moeten ‘het dorp’ willen beleven en er de nodige inspanningen voor over hebben. Dat is één van de slotbeschouwingen uit een omvangrijke studie ‘Leefbaarheid en ontwikkelingskansen van platteland en kleine kernen’, verricht door LISO de Limburgse Raad voor Samenlevingsopbouw.

Deze studie sluit aan bij een vernieuwde aandacht die bestaat voor de plattelandsgebieden.

Uit de studie komt naar voor dat de mogelijkheid tot bouw of woongelegenheid van  bepalende aard  is voor de leefbaarheid van het dorp. Deze beslist immers over het al dan niet blijven wonin in het dorp van jonge dikwijls dynamische mensen.

‘Inbreiding’ (het opvullen van openingen in de dorpskom) lijkt het meest geschikt, in zover het dorpskarakter blijft en men geen verstedelijkingseffect krijgt. In de studie worden een aantal voorstellen geformuleerd met betrekking tot een meer ‘dorp-vriendelijk’ beleid.

Er wordt bv. gewezen op de noodzaak aan elementaire handhaving van steunpunten in de sociaal-culturele onderbouw, met name dorpsschool, dorpswinkel, dorpscafé, dorpzaal en dorphuis.

In een dorp zoals Leest moet het leefmilieubeleid  een speciale aandacht krijgen. Vooral de rustige landelijke sfeer moet gevrijwaard worden. Grootschalige woonuitbreidingsgebieden, pretparken, enz. moeten geweerd worden uit deze landbouwgemeente. Wel is een gecoördineerde en grootschalige aanpak nodig, zoals wandelwegen, mooie dorpsgezichten, enz., om de vele kleine toeristische bezienswaardigheden als een geheel te kunnen aanbieden.

De fusie-overheid wordt gevraagd zich te bezinnen over de werking van de kleine kernen en deze niet laten wegkwijnen ten voordele van groter fusiedorpen.

Dit is het hart onder de riem voor een kleine gemeente als Leest die haar landelijk karakter ziet verloren gaan bij groots opgezette woonstuitbreidingen, grootscheepse aanpak van verbreden en betonneren van mooie landwegen en dreven.

Nemen we de woonuitbreiding langs de Kouterweg eens op de korrel. Het M.G.W. (Mechelse Goedkope Woningen) wil een 100-tal sociale woningen bouwen op de hooggelegen landbouwgrond te Leest, percelen 232, 243, 245, 246, 248, 248. Deze plaats is landschappelijk waardevol voor onze gemeente en bestaat uit beste landbouwgrond, sinds de middeleeuwen in cultuur gebracht.

De woonuitbeiding komt in de onmiddellijke nabijheid van het herenhuis (Voet), de Sint Jozefskapel en het boerderijtje van Denijn, dat samen een mooi dorpsgezicht van Leest uitmaakt. Op het gewestplan is dit gebied ‘woonuitbreidingsgebied’. Natuurlijk volgt daaruit dat alle grenzen gelegen tussen Kouterweg – Kerkweg en Dorpsstraat in de toekomst zullen opgevuld worden met woningen als de uitbreiding een feit wordt.

Het MGW is nog geen eigenaar van alle gewenste percelen en de stad heeft afgezien van de aankoop van perceel 234 en 231 . Jaren terug heeft de Landelijke Gilde Leest tegen de verkaveling gereageerd, maar nu is het stil geworden rond deze woonuitbreiding. Dit biedt een kans om samen : Leefmilieu en land- en tuinbouwers de handen in mekaar te slaan voor een eensgezind standpunt. De Landelijke Gilde van Leest en tevens het Schepencollege kregen een brief met het standpunt van Salem.

   Leefmilieu Leest.”   

1982 – Maart : “Onze dorpsgenote HILDE D’HOLLANDER opende DAMESKLEDINGWINKEL

            Mode ‘C’, O.L.Vrouwstraat 86 Mechelen.

            Exclusiviteit van het merk ‘CENACHERO’, ook grote maten.”

            (Advertentie in ‘De Band’) 

24-01-2013 om 17:06 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Parochieblad 25 februari : Totale uitverkoop

            “van textiel bij André Walschaers-Lauwens (Maria van Liza) Dorpstraat 3 te Leest.”

            (Mededeling in het Parochieblad)

Karel “Dré” Walschaers (zie foto) was te Mechelen geboren op 14 februari 1921 en hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 16 oktober 2011.

Hij was gehuwd met Maria Lauwens (‘Maria van Liza’, ook ‘Maria van den Taar’).

Dré en Maria hadden een drukbezocht textielwinkeltje naast café De Zwaan in de Dorpstraat. (zie ook 19/9/1995 in deze Kronieken bij hun gouden huwelijksjubileum)

“Wat is het leven ? Je wordt geboren en je gaat dood en ergens tussenin leef je met volle teugen of gewoon, daar kies je zelf voor. Dré koos voor ‘genieten’ en leefde voor twee : lang en met plezier.

Je lente gaf melkwitte bloesems in de geborgenheid van Battel, tussen een meanderende Zenne en een strak Kanaal, tussen het bochtige opgroeien en een ijzeren vadershand.

Je zomer bracht je lief en latere vrouw Maria, ‘ons witte’, die je al dansend veroverde.
Je was een ‘beau’, een pallieter, die met handen-in-de-zakken-fluitend door de vele kermissen van het seizoen liep. De zomer kent ook felle onweders als oorlog en bezetting. Donder en bliksem troffen het jonge koppel recht in het hart en namen Lisetteke van hen weg. Je reed je verdriet tevergeefs kilometers weg langs Belgische en Franse wegen, semen met Dolf, de compagnon-de-route. Zomerse fanfareklanken hebben je gered. In muziek kon je herleven en discuteren over de concours. Je liefde voor de koperblazers kon je doorgeven aan je zoon.
‘Onze Freddy was weer den beste.’
Leest werd je tweede thuis. Letterlijk geprangd tussen het warme café- en dorpsleven groeide je uit tot een schertsende maar altijd plezante ‘kleine burgemeester van Leest.’

Je herfst is mooi en zacht en leert je de geheimen van de aarde kennen en het wassen van het witte goud. Het zien opgroeien van je enige kleinkind en de verwennerij. Samen met Vanessa omarm je de ganse groep schoolkinderen en krijg je de verdiende eretitel ‘Chef bus’.

De winter van je leven is soms hard maar in de warmte van jouw thuis zorgen je kleine familie, je vele goeie vrienden en behulpzame buren voor prachtige momenten vol leuke verhalen. De tuin en het café moeten laten omdat het lijf niet meer wil, kon je niet verkroppen. Je was daar boos over zoals over je laatste weken. Als je zelf had kunnen beslissen dan was het anders en sneller gegaan.”

“Epiloog

Wiebelend op de twee achterste poten van je stoel kijk je dromerig nergens naar. Een sigaret bengelt tussen twee geelgekleurde vingers van je hand.

Je monkelt en vraagt : ‘Zal ik eens iets zeggen ?’ We kunnen je helaas niet meer horen.

God, wat zullen we je missen. Donderdagavond zal nooit meer dezelfde zijn.”

Ontroerende woorden uit zijn gedachtenisprentje.

1982 – 27 februari : Chirobal om 20 u.

1982 – 28 februari :  Kindernamiddag van Vevoc en KVLV

“Om 14u30 houden wij onze jaarlijkse namiddag voor het jonge volkje.

Wat staat er te gebeuren ? Al wat prettig is !

Er is het kindertoneel “Verboden te lachen”, opgevoerd door grote mensen. Een mooi stuk over clowns die niet meer mogen lachen van de koning. En wat er dan allemaal gebeurt…

Er is wat lekkers te eten en dan gaan we zelf aan de slag : zingen, dansen en liedjes uitbeelden.
Ook nog een verrassing voor de jongens en meisjes die vorig jaar meespeelden in ons kindertoneel. Pierre De Wit zal het filmpje afdraaien dat hij maakte van “De Keizer in zijn hemd”.
Een kleurwedstrijd met prijzen eraan verbonden is er ook nog bij.

Alle kleine mensen zijn er welkom en ook de grote mensen mogen meekomen en een pannenkoek proeven.” (‘DB,januari 1982)

In het maartnummer van ‘De Band’ verscheen daarvan volgend (ingekort) verslag :

“Scaramouche, een enigszins vreemde naam voor een bewonderenswaardig, talentvol jeugdtoneelgezelschap uit onze naburige gemeente Muizen. Misschien was het deze geheimzinnige naam die zoveel jonge mensen naar de parochiezaal hed gelokt, of was het de tekening van Artis en Jok waar iedereen zijn hoop had opgesteld, na urenlang tekenen en kleuren.

Hoofdzakelijk chirokinderen, met hier en daar een belangstellende ouder met één van de jonge telgen.

Na de spannende avonturen die werden aangedikt met knappe muziek en belichting was het de beurt aan het gesmul der pannenkoeken. En honger dat ze hadden…

Pierre De Wit met zijn filmopname van ‘De Keizer in zijn hemd’, een kindertoneel van Leestse kinderen, vorig jaar gespeeld, kende heel wat bijval. Nu was het de tijd om zelf de keel open te zetten en lekker mee te zingen met Mark en z’n kameraad. Tot slot een spannend moment want de tekenwedstrijd bracht aan het licht dat er heel wat creatief tekentalent in ons dorp rondloopt. Ziehier de uitslag : De Wit Rebecca (4 jaar), Vloebergh Sandra (5 jaar), Muysoms Kathleen en Kerremans Inge (6 jaar), Marque Sofie en Spruyt Liesbeth (7 jaar), Van de Sande Els en Peeters Wim (8 jaar), Simons Hans en Peeters Els (9 jaar), Vermeire Nadia en Marque Jessica (10 jaar). Proficiat aan alle tekenaars, fijn dat je er bij was.

Dank aan de KVLV voor hun lekkere pannenkoeken, dank aan Vevoc voor het verloop van de namiddag…”-

Foto’s :

-Maria Lauwens en Dré Walschaers in ’95 bij hun gouden huwelijksjubileum.

-Dré, zoals hij is afgebeeld op zijn doodsprentje.

24-01-2013 om 09:19 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Maandag 22 februari – Het Laatste Nieuws :

            “LUT VIVIJS UIT LEEST WIL BERG VAN  8.000 m. OVERWINNEN;

            Als enige vrouw in Vlaamse expeditieploeg.

Lut Vivijs, een 25-jarige licentiate lichamelijke opvoeding en kinesitherapie, uit de Kapellebaan te Leest, is één van de negen Vlaamse bergbeklimmers die zaterdag 27 februari aan een expeditietocht beginnen van ruim 3,5 maanden naar Nepal, met de hoop de Dhaulagiri (ook bekend als “De Witte Berg”) te overwinnen.

Deze bergreus van 8.172 meter hoog in de Himalaya was een van de laatste pieken boven de 8.000 meter die alpinisten de baas konden.

Het is de eerste maal dat dergelijke tocht door Belgen wordt aangepakt.

De voorbereiding startte in 1975 met de aanvraag tot toelating aan de koning van Nepal, om deze zesde hoogste wereldberg te beklimmen. In 1979 kwam het langverwachte bericht en werd door expeditieleider Edward Abts (35), een leraar wiskunde, onmiddellijk een homogene ploeg samengesteld uit alpinisten die stuk voor stuk jarenlange ervaring hebben en zelfs nog andere expedities op hun palmares hebben staan.

De hele expeditie, de eerste op zulk niveau voor ons Belgen, kost miljoenen en wordt grotendeels door sponsoring gedragen.

De Leestse lerares is enorm gemotiveerd voor deze expeditie, zoals overigens alle andere leden van de groep.

Lut zegt hierover : “Weinig vrouwen doen in ons land aan alpinisme. Deze sport wordt nog teveel beschouwd als een typische mannensport, waarvoor ge dan nog een stoere bonk moet zijn. Niets is minder waar. Het is een kwestie van drempelvrees te overwinnen”, zegt Lut.

De lerares uit Leest offert al haar vacantie op om haar geliefkoosde sport te kunnen beoefenen. Dan vertoeft ze meestal in de Zwitserse of Franse Alpen, waar vierduizenders worden aangepakt. Volgens Lut is bergbeklimmen aan te leren.

Men moet wel gemotiveerd zijn en over veel wilskracht en doorzettingsvermogen beschikken.

Voorbereiding

De expeditie zelf vraagt een enorme voorbereiding. Lut Vivijs :

“Vooral op administratief vlak is zo’n expeditie een zware dobber. Voorts valt de persoonlijke uitrusting, die toch al gauw 60.000 fr. kost en de verzekering ten laste van elke deelnemer.”

Lut Vivijs leeft al maanden naar deze expeditie toe. De fysieke conditie moet uiteraard ook scherp staan. Daarvoor oefent Lut nu ook alle dagen. Loopoefeningen in Leest en Hombeek, tochten in de Hoge Venen (met zeer zware rugzak), klimmen in de Ardennen en geregeld powertraining, moeten haar in optimale conditie brengen voor de zware beklimming.

Zaterdagnamiddag wordt in Zaventem opgestegen, met bestemming Bangkok. Vandaar gaat het naar Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Met de autobus gaat het vandaar naar Pokhara waar dragers en sherpa’s de expeditieploeg begeleiden.

Na een 280 km lange voettocht wordt de voet van de berg bereikt, waar op een hoogte van 4.800 meter, het basiskamp wordt geïnstalleerd.

“Vanaf 10 april beginnen we met de opbouw van de hoogtekampen op de berg zelf en na een rustperiode van enkele dagen zullen we op 5 mei een eerste poging ondernemen om de top van de Dhaulagiri te bereiken.”

De expeditiegroep hoopt dat met minstens vier personen tot een goed einde te kunnen brengen.

Moeilijkheden

Lut Vivijs, die in het onderwijs staat in het Technisch Instituut van de Urselinnen te Mechelen, wijst ons op een aantal factoren die, zeer waarschijnlijk een aantal alpinisten zullen uitschakelen tijdens de beklimming van de Dhaulagiri. Zo zijn er de niet te voorspellen sneeuwlawines, storm en de koude.

In de cruciale fase van de beklimming (rond 7.700 meter) kunnen temperaturen voorkomen van 50 tot 60 graden onder het vriespunt. Min 35 graden is zelfs een constante temperatuur op die hoogte. Het gevaar voor bevriezingen van oren, neus, maar vooral van vingers en tenen –wat men niet voelt- is dan bijzonder groot. Maar we beschikken wel over een zeer goede medische begeleiding. Maar niettegenstaande dat is de “mountainsickness” (bergziekte) die onder meer veroorzaakt wordt door zuurstofgebrek op grote hoogte, de meest gevreesde ziekte. Daartegen is tot nog toe geen enkele middel afdoend gebleken.

Lut Vivijs heeft er moed op. Ze heeft wilskracht om letterlijk en figuurlijk bergen te verzetten. Dat zal ook nodig zijn. Slaagt ze in haar opzet, dan is zij meteen de eerste Belgische alpiniste die een reus van achtduizend de baas kan.

“Mocht dat nu niet het geval zijn, dan zal ik er niet om treuren. Als er maar iemand van ons negental de top bereikt, is de expeditie een succes,” zegt Lut.”

De Vlaamse Dhaulagiri-expeditie werd een ware triomf.

Op woensdag 5 mei bereikten instructeur paracommando Rudy Van Snick (26) uit Heverlee en de Leuvense ingenieur Philip Cornelissen als eerste Vlamingen de top van de 8.167 meter hoge “Witte Berg” of de “Berg der Stormen”.

Samen met deze twee Vlaamse alpinisten stond ook sherpa Ang Rita op de top, voor hem de vierde maal.

Dezelfde dag bereikten Lut Vivijs, Jan Van Hees, Marnix Lefever en sherpa Ang Jangbo kamp 5, met de bedoeling de dag nadien een aanval op de top te wagen.

Op 6 mei bereikten de licentiaat lichamelijke opvoeding Jan Van Hees (25) uit Haacht, de electricien Marnix Lefever (25) uit Elverdinge-Ieper en de enige vrouw in de ploeg, lerares Lut Vivijs (25) uit Leest na lang zwoegen op hun beurt de top. Dit samen met sherpa Ang Jangbo.

Lut Vivijs was meteen de eerste vrouw die de Dhaulagiri overwon.

De ploeg van leider Eddy Abts was minder fortuinlijk. Het plotseling omslaan van het weer noodzaakte hen vroegtijdig de klim af te breken, vlakbij de top.

Op 8.015 meter namen zij de wijze beslissing terug te keren naar veiliger oorden.

Na hun exploot werden de expeditieleden ontvangen door koning Boudewijn die hun

een uitnodiging bezorgde om de Muur van Stuyvenberg uit te proberen, een 10 meter hoge en 20 meter brede oefenrots voor alpinisten die koning Leopold in 1936 had laten bouwen.

In juli gingen vijf leden, waaronder Lut Vivijs, daar op in. Ze werden op Stuyvenberg ontvangen door de intendante van het kasteel, mevrouw De Maere en door Rudy Wiedmann, koninklijk consul-generaal voor Nepal in België. Prinses Paola die beloofd had dat ze naar de prestaties van de Vlamingen zou komen kijken, werd elders weerhouden en telefoneerde om zich te verontschuldigen. 

Op het palmares van de lerares lichamelijke opvoeding stond ook al de beklimming van de Pic Lenin tijdens de Pamirexpeditie 1980 en de beklimming van de Mont Blanc langs de Innominatagraat.

(Lut Vivijs : zie ook 8/8/1980)

Foto’s

-Lut Vivijs.

-Lut  (rechts zittend), de eerste vrouw op de Dhaulagiri, in gesprek met dr. Vreugde.

-Lut Vivijs met haar familie.

-V.l.n.r. : Marnix Lefever, Jan Van Hees, Nico Smeets, Herman Detienne, Lut Vivijs, een vriend, Philip Cornelissen en Herman Tettelin.

-Lut en haar teamgenoten ontvangen door koning Boudewijn.

23-01-2013 om 18:40 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Woensdag 17 februari : Eerste vergadering ‘Vriendenkring’ Sted.Lagere School.

Deze dag had de eerste vergadering plaats met de initiatiefnemers en stichters van de ‘Vriendenkring van de Stedelijke Lagere School Mechelen-Leest’.

Verslag : (uit ‘Schakel’ het Informatieblad van de Vriendenkring)

1.Deze eerste vergadering was hoofdzakelijk een informatievergadering.

2.Doelstellingen van de Vriendenkring :

-de algemene doelstelllingen zitten reeds vervat in de tekst vermeld op de vorige bladzijde.

(het nieuwe informatieblad ‘Schakel’  wil de werking, de plannen en de activiteiten van de ‘Vriendenkring’ kenbaar maken aan alle belangstellenden, wil een bindmiddel zijn tussen school en ouders en ook oud-leerlingen en toekomstige leerlingen, wil een informatieblad zijn dat info geeft over de activiteiten die door de ‘Vriendenkring’ worden ingericht, wil een afspiegeling zijn van de hechte band van vriendschap die er heerst tussen alle leden van de ‘Vriendenkring’.)

-de Vriendenkring is een ‘vrienden-kring’, d.w.z. dat er geen onderscheid gemaakt wordt tussen de leden op basis van godsdienstige of politieke overtuiging. Iedereen heeft het recht zijn overtuiging te hebben en de Vriendenkring kan of mag niemand in verband hiermee trachten te beïnvloeden.

-bijzondere doelstellingen :

            -zorgen voor financiële middelen volledig ten bate van de leerlingen van de school

            (aankopen van ‘prijsboeken’ die de leerlingen meekrijgen met het eindejaarsrapport;

            tussenkomst in reiskosten, inkomgeld…bij leerwandelingen),

            -de Vriendenkring kan eventueel bepaalde aanvragen indienen bij de inrichtende

            overheid,

            -met de in de toekomst te verwachten invoering van het V.L.O. (Vernieuwd Lager

Onderwijs) kan ook de Vriendenkring worden ingeschakeld.

-zorgen voor ontspanning voor de oud-leerlingen (in het bijzonder voor de 13- en

14-jarigen). Deze hebben gevraagd basketbal te mogen spelen op de speelplaats.

De Vriendenkring kan hiervoor een aanvraag doen bij het Stadsbestuur om op

bepaalde tijden de speelplaats ter beschikking te stellen van deze oud-leerlingen,

-samenkomsten organiseren voor leerlingen samen met hun ouders, oud-leerlingen,

onderwijzend personeel en ouders van toekomstige leerlingen.

3.Vergaderingen :

De (stichters of het bestuur) van de Vriendenkring zal  enkel dan vergaderen wanneer het nodig is. Een bepaald aantal vergaderingen wordt niet vooropgesteld.

-de vergaderingen zullen bij voorkeur plaats hebben op een maandagavond.

4.Voorstellen :

-ideeën worden uitgewisseld om de ouders samen met hun kinderen te betrekken bij de activiteiten van de Vriendenkring.

-verschillende mogelijkheden worden besproken.

-uiteindelijk wordt er beslist op zaterdag 8 mei  en zondag 9 mei een activiteit te organiseren waaraan zowel door de ouders als door de leerlingen en de oud-leerlingen kan worden deelgenomen. Er werd besloten een ‘Vlaamse Kermis’ in te richten.

5. Financiën en steun :

-als ‘beginkapitaal’ heeft de Vriendenkring een bedrag van 5.458 fr., waarvan 5.000 fr. geschonken wordt door Jef Vloeberghen namens een vereniging die vorig jaar van de school heeft gebruik gemaakt voor het organiseren van feestelijkheden.

-Edmond Polspoel overhandigt voor de leerlingen, die aan de zeeklassen deelnemen, een vrijkaart voor een rit met go-carts te Oostende.

-Filip Van Damme aanvaardt penningmeester te zijn van de Vriendenkring. Hij zal worden bijgestaan door Theo Van Moer.

6.Volgende vergadering : voorgesteld te beleggen in maart.

7. Bert Libbrecht vindt het spijtig dat de school gelijkt op een ‘betonnen doos’. Hij vraagt de mogelijkheid te onderzoeken om hier en daar wat groen aan te planten. Een aanvraag hiertoe zal gericht worden aan de Inrichtende Overheid, o.a. voor het ter beschikking stellen van een perceeltje grond voor het aanleggen van een schooltuin voor de leerlingen.

8.omdat er een aantal mensen van de Vriendenkring de klaslokalen en de gymzaal nog niet van nabij hebben gezien, wordt de vergadering besloten met een rondgang doorheen het schoolgebouw.

     In opdracht van de Vriendenkring, het schoolhoofd Stan Gobien.

P.S. Er waren ook nog dames aanwezig op deze stichtingsvergadering, nl. Mw. Elsa Van Laenen–Van Praet en Mw. Lieve Verschueren–Vleminckx. Zij werden hier hoger niet vermeld, maar zij hebben zich zeker evenveel ingezet als de aanwezige heren. Zij zullen er o.a. ook voor zorgen dat de organisatie van 8 en 9 mei e.k. een succes wordt !

Ook waren er een paar initiatiefnemers die belet dienden te geven wegens beroepsbezigheden. Hun namen verneemt u dan wel in de volgende ‘SCHAKEL’ !”

1982 – 19 februari : Ledenvergadering Boerengilde

            over het gebruik en misbruik van geneesmiddelen.

1982 – Zaterdag 20 februari : Kindernamiddag

            KVLV en Vevoc organiseerden een “leutige kindernamiddag” in de parochiezaal

            te Leest.

            Op het programma : modeshow en verkleedpartij, volksdans, film en

            pannekoeken.

1982 – 20 februari : Schoolbal Vrije Lagere School

            In het parochiehuis om 20u30 met D.J. John Lions

1982 – 20 en 21 februari : ‘Dag zonder koken…dag zonder afwas” van Sint-Cecilia

            Het gelegenheidsrestaurant van de K.Fanf. St.-Cecilia lokte bijna 1.000 eters.

23-01-2013 om 18:25 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Maandag 15 februari – Gazet van Mechelen :

            “Melanie en Louis De Hondt-Lauwens 65 jaar getrouwd

Op 16 september 1893 en 27 augustus 1894 werden respectievelijk Louis De Hondt en Melanie Lauwens in Leest geboren.

Op 13 februari 1917 stapten zij in het huwelijksbootje en zaterdag jl. werd hun 65-ste huwelijksverjaardag gevierd.

Sinds hun huwelijksdag wonen zij in de Elleboogstraat (de vroegere Koeistraat) te Leest.

Ondanks hun respectabele leeftijd verblijven zij daar nu nog, samen met zoon Florent en diens vrouw. Het huis werd voor de gelegenheid door buren en vrienden feestelijk versierd. De stemming in de Elleboogstraat en omgeving was dus optimaal.

Je zou voor minder. Een gouden huwelijksjubileum kom je nog vrij regelmatig tegen, maar een 65-jarig jubileum al veel minder.

Louis De Hondt werkte jaren als “chauffeur” bij Lamot.

Daarna waagde hij het als zelfstandige, en hielp met zijn dorsmolen de hele buurt.

Nog later kwam Louis aan de kost als wagenmaker, en zo schakelde zijn zoon over naar een schrijnwerkerij. Daar is Louis in zijn vrije tijd nog steeds actief en ook in de tuin helpt hij graag een handje.

Andere bewijzen van zijn uitstekende gezondheid, ondanks zijn 88 jaar, zijn het pintje op zondag en het feit dat Louis nog regelmatig voor VV Leest gaat supporteren.

Ook in de bond der gepensioneerden is hij nog actief.

Echtgenote Melanie Lauwens zorgde in al die jaren voor een perfecte huishouding, en zij verdient het uiteraard om het iets rustiger aan te doen.

Ondanks licht gezichtverlies is zij voor haar leeftijd nog goed te been.

Melanie schonk het leven aan 5 kinderen, maar moest er 2 afstaan.

In hun plaats kreeg ze wel 11 kleinkinderen en die zorgden op hun beurt al voor 6 achterkleinkinderen.

Binnen de familie De Hondt is men al sinds 5 jaar trots op een viergeslacht in mannelijke lijn. Achtereenvolgens zijn dat : eerst en vooral natuurlijk Louis (88 jaar), Florent (58 j.),

Ludo (29 j.) en Frans (5 jaar).

Samen met de andere familieleden duimen zij voor een 70-jarig en zelfs een 75-jarig huwelijksjubileum in 1987 en 1992.

Intussen zorgden de overblijvende kinderen Florent, Eduard en Pauline voor de organisatie van de 65-jarige huwelijksviering.

Die startte op 8 februari met een eucharistieviering ten huize van Elleboogstraat 8.

Vorige zaterdag had in het parochiaal centrum van Leest de receptie voor vrienden en buren plaats.

Schepen Michiels vertegenwoordigde het Mechels stadsbestuur.

Hij overhandigde, in naam van een wegens ziekte afwezige burgemeester Vanroy, de geschenken en gelukwensen vanwege het college van burgemeester en schepenen.

Diezelfde dag had ook het familiefeest plaats.

Op 8 maart volgt nog een eucharistieviering met Te Deum in de parochiekerk, met daarna een gezellig samenzijn van al de gepensioneerden.

In Leest kan men dus nog gemakkelijk oud worden. Daar kijkt men immers al uit naar de verjaardag van Stanne Van den Broeck, die wordt in september 102.”

Het feestmaal op 13 februari bestond uit : zeevruchtencocktail, tomatenroomsoep, normandische tong met hertoginne-aardappelen, verfrissing, rood-wit gebraad met tuinweelde en kroketten, rijstcrème met fruit en feestgebak en mokka.

Louis overleed te Leest op 1 april 1983 en zijn echtgenote Melanie overleed te Mechelen op 12 augustus 1984.

In ‘Leest Geweest’ stond de dorsmolen van Louis De Hondt afgebeeld (zie foto) met daarbij volgende wetenswaardigheden :

“Voor de eerste wereldoorlog gebeurde het dorsen enkel met de vlegel. Dat behoorde tot de winteractiviteiten van elke boer.

Na 14-18 kwam de ‘Pinmolen’ op. Het was een systeem van dorsmolen, aangedreven door een ‘manege’ : één of twee paarden deden een groot tandwiel draaien dat met een kielriem verbonden was met het kleine tandwiel van de molen. Deze molen was opzij voorzien van een cilinder met pinnen (vandaar de naam : pinmolen). Schoof per school werd met de aren naar voren in de cilinder geschoven. Het graan kwam onder de molen uit.

Nadien kwam de ‘dwarsmolen’, een verbetering van de pinmolen. Hier gingen de schoven dwarslang in de cilinder. De bewerking ging op die wijze sneller.

Deze molens werden enkel gekocht door kapitaalkrachtige bedrijven. Bij de kleine boeren was de dorsvlegel nog steeds van tel.

De pinmolen deed het echter niet lang.

In de jaren dertig deed een nieuwe dorsmolen zijn intrede, waarvan op de foto een exemplaar. Het is de dorsmolen van loondorser Louis De Hondt uit Leest.

Twee van zijn zonen, Floren en Fons (+) staan bij het tuig. Als de rapen gezaaid waren en de aardappelen gerooid, begonnen zij hun toernee. Ze trokken met hun dorsmachine van de ene schuur of mijt naar de andere. De geburen hielpen bij elkaar. Elke boer gebruikte zijn eigen paard om de dorsmolen na het werk bij zijn gebuur te brengen. De molen zelf werkte met een benzinemotor. Het stro kwam er langs achter uit en werd met strobanden tot bussels gebonden.”

Foto :

-Louis en Melanie De Hondt-Lauwens vierden hun briljanten huwelijksverjaardag.

-de Dorsmachine van Louis De Hondt.

23-01-2013 om 18:18 geschreven door Marcel Van Hoof

Het onderwijzend personeel van de meisjesschool in 1962.

V.l.n.r. : Anny Kinnart, Paula Bradt, een interim leerkracht en Francine Miroux.

Onderaan : Zuster Annuntiata (één van de briefschrijfsters), Maria De Boeck en Zuster Michelina (Nieke Verstappen, toen schoolhoofd). 

1982 – 13 februari : Overlijden Nieke Verstappen ‘Zuster Michelina’

                                     Oud-Schoolfhoofd van de meisjesschool.

Onderstaand ‘In memoriam’ verscheen in ‘De Band’ van maart 1982 via de pastoor van Leest op verzoek van de twee zusters uit Hadschot-Geel, zuster Annunciata en zuster Adelwina.

Samen met zuster Michelina waren zij de drie laatste Annunciaden in de meisjesschool.

Leonie ‘Nieke’ Verstappen, Zuster Michelina, was te Geel geboren op 6 oktober 1900 en ze overleed er op 13 februari 1982.

“Onverwachts is Zuster Nieke van ons heengegaan. Geheel in haar stijl. Stilletjes en onopgemerkt bewoog zij in ons midden. Onopgemerkt is zij heengegaan, in haar slaap ontslapen. ’t Was zeker de eerste keer dat ze iedereen hier deed opkijken. Heeft de Heer haar slapende gevonden ? In zekere zin dus wel, maar eigenlijk toch niet : een leven lang heeft zij op Hem gewacht, zonder het wachten ooit moe te worden.

Thuis had ze het al geleerd, dat het leven een weg naar God is. Haar thuis was als zovele andere in de ‘vrome Kempen’. Hebben de meesten onder ons die niet gekend ?

Een kroostrijk gezin, stille en rustige mensen eenvoudig maar tevreden met elkaar, één aan de arbeid en één in het gebed. Want zo lang en zwaar kon de arbeidsdag niet zijn of in de avond, voor het slapengaan werd alles en iedereen stil. Dan werd er gebeden. Dan werd het huis een heiligdom. Wij hoeven de ogen maar dicht te doen en nog zien wij het beeld van vader en moeder zoals zij thuis baden, nog horen wij de biddende stemmen gaan door de huiskamer, nog zien wij het kaarslicht flikkeren in de halve duisternis en nog zien wij van alle kanten de heiligen vanuit hun vergulde lijst op ons neerkijken en meebidden.  Mensen die voor God leven : dat beeld is ons diep in het gemoed gedrongen…

Geen wonder dat in zulke gezinnen de kinderen opgroeiden tot diepgelovige mensen en dat vele priester- en kloosterroepingen er hun voedingsbodem vonden.

Twee priesters en drie religieuzen, zoals bij Zuster Nieke thuis, dat is toch nog een ongewone weelde. Geen wonder ook dat paus Johannes Paulus zopas een schrijven heeft gepubliceerd over ‘het gezin’. Bezorgd over het gezin –de’thuiskerk’ zoals hij het noemt, en dat in onze tijd toch wel erg en van vele zijden wordt bedreigd. Want ook nu, in deze tijd, is van goede christelijke gezinnen alle goeds te verwachten.

In het Klooster zocht en vond Zuster Nieke een tweede thuis, waarnu méér dan in de eerste- God in het centrum van het leven staat. Zij zocht een leven van algehele toewijding aan God en aan de mensen. Vanuit een diep geloof. Daarom is het levensgetuigenis van religieuzen zo kostbaar : het is een getuigenis van geloof, het wijst naar God, het is een wachten op zijn beloften- en in het wachten volharden. Dat kan moeilijk worden. Wij hebben gezien wat er de laatste jaren is gebeurd…en wij lazen het in onze eerste lezing. Uit Jeremia, ruim 2500 jaar geleden. Want het verhaal is van alle tijden en van alle gelovigen, kloosterling of niet…

Er zijn teleurstellingen, verflauwing, tekorten, onmacht. Geloof is altijd een tasten en zoeken. ‘Mijn hoop op Jahweh blijkt vervlogen’ hoorden wij de profeet zeggen, ‘Ik leef zonder hoop en het weegt op mij als een last.’ Zo zijn velen aan het wankelen gegaan. Maar God stelt niemand teleur die op hem vertrouwt. Ook hiervan getuigt de profeet : ‘Goed is het in stilte op redding van Jahweh te wachten.’

Hoe dikwijls zou het stille Zuster Nieke bij zichzelf gedacht hebben : zoals de oude profeet ‘ik behoor aan Jahweh, zegt mijn hart. Hij blijft mijn hoop.’ Hoe dikwijls was dat de eigenlijke, korte inhoud van haar gebed ? Dat is een geheim  tussen haar en haar Verlosser.

Wel is hij gekomen tijdens haar slaap. Maar zij wachtte op Hem, een leven lang, bij dag en bij nacht, met de brandende lamp van haar liefde. Daarom geven wij haar met vertrouwen in de handen van Hem die haar grote liefde is geweest en blijft. En zullen dank zeggen om wat Gods Genadige Goedheid aan haar leven heeft gedaan.

  Zusters Annuntiata en Adelwina.”

1982 – Zaterdag 13 februari : Oud-Papieromzameling Chiro voor “Melaatsen-actie”.

            Vanaf 9 uur werd die dag oud-papier ingezameld. De opbrengst ging naar het

            Damiaanfonds tegen leprabestrijding.

1982 – Zaterdag 13 februari : Jaarlijks Teerfeest SP-Leest

            “Met uitgebreid menu voor del iefhebbers van goed eten en natuurlijk tegen een

            democratische prijs met sfeervolle achtergrondmuziek.”

            (“Voor Allen”, 3/12/1981)

23-01-2013 om 14:02 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Januari ‘De Band’ : VZW SALEM WIL TOEKOMST LEEFMILIEU VEILIG STELLEN

“Vorige week werd te Mechelen de VZW Salem aan de pers voorgesteld. Initiatiefnemer Roger Smekens, bekend als voorzitter van Leefmilieu Muizen, onderstreepte het doel van de nieuwe V.Z.W. SALEM (Stedelijke Adviesraad Leefmilieu Mechelen).

Zeven werkgroepen zijn aangesloten : Heffen, Hombeek, Leest, Mechelen Noord, Mechelen Zuid, Muizen en Walem.

Samen willen ze werken aan een beter leefmilieu, en met alle wettelijke middelen voorkomen dat ons leefmilieu nog verder verloederd. Ook al is de stad overtuigd van het nut van de organisatie, ze vindt dat ze het leefmilieu al uitgevonden heeft.

SALEM houdt nog een twee doel voor ogen, namelijk ervoor te zorgen dat haar bestaan meer bekendheid krijgt : een dertigtal belangstellenden werden uitgenodigd op een contactvergadering op 21 januari.

Er werd een tekenwedstrijd uitgeschreven om een embleem te vinden voor de nieuwe VZW.

Iedereen kan er aan mee doen.

Inlichtingen bij Roger Smekens, Kreefthoeveweg Mechelen of voor Leest :

-Duran Daniël, Juniorslaan.

-Mertens Karel, Kerkenblokweg,

-Soors Karel, Cecilialaan.

Op het agenda : -de woonwijkuitbreiding op de Kouter en –boomaanplantingen langsheen de Zennedijk.

  Leefmilieu Leest.”  

1982 – 1 januari : Turnen te Leest (zie folder)

De Mechelse turnkring ’De Toekomst’ verspreidde een folder in de gemeente met de mededeling dat er vanaf nu ook turnlessen georganiseerd werden in de Stedelijke Lagere School te Leest. Dit voor jongens en meisjes van 6 tot 10 jaar.

1982 – 11 januari : Nieuwjaarsfeest gepensioneerden

1982 – Vrijdag 15 januari : Davidsfonds : bezoek aan de Gazet van Antwerpen.

1982 – 16 januari : Teerfeest landelijke gilde

1982 – 21 januari : Contactvergadering VZW Salem

            De werkgroep Leefmilieu Leest was samen met die van Heffen, Hombeek,

            Mechelen Noord, Mechelen Zuid, Muizen en Walem aangesloten bij de VZW

            Salem (Stedelijke Adviesraad Leefmilieu Mechelen).

            Een 30-tal belangstellenden werden uitgenodigd op een contactvergadering op

            21 januari. Voor Leest waren dat : Daniël Duran, Juniorslaan 39, Karel Mertens,

            Kerkenblokweg 18 en Karel Soors, Cecilialaan 11.

            Op het agenda : de woonwijkuitbreiding op de Kouter en de boomaanplantingen

            langsheen de Zennedijk.

            (DB,januari 1982)

1982 – Zaterdag 23 januari : Jaarlijks feest van Vevoc en Chiroleiding

            Feestprogramma:

            19u15 : Speciale mis in de kerk, met dialoog, muziek en zang ter nagedachtenis

            van de leden.

            20u00 : Aperitief in de parochiezaal.

            20u30 : Soep die aan tafel werd opgediend.

            21u00 : Zelfbediening Buffet, gedeeltelijk warm en koud en wijn bij het eten.

            John Lions zorgde voor de muzikale omlijsting.  (folder)

1982 – 23 januari : Bal van SP-Leest

“Gemeenteraadslid Jef Vloeberghen en het Leestse SP-bestuur nodigen alle feestneuzen en

sympathisanten vanaf 21 uur uit op een gezellige avond met leute, dans en muziek!”

(“Voor Allen”, 3/12/1981)

1982 – 23 januari : 10^de  Ledenfeest Vevoc

1982 – Vrijdag 26 februari : Jaarlijkse MILAC-FILMAVOND

            In de parochiezaal Kouter Leest om 20 uur.

            Op het programma MONSIEUR JO met LOUIS DE FUNES

            90 minuten schaterlachen. Inkom 50 frank (advertentie in ‘DB’)

1982 – 30 januari : vevoc teerfeest

1982 – In februari gingen in “Ons Parochiehuis” vier informatie-avonden door over

            “Hoe bekom ik mijn rijbewijs”.

            Een dertigtal personen hebben deze lessen gevolgd. De organisatie was een

            initiatief  van de KWB.

1982 – Zaterdag 5 februari : Eerste RADIOFEEST en DANSAVOND van Radio Dynamite

            In het Parochiehuis aan de Kouter

1982 – Zaterdag 6 februari : Davidsfonds : Bezoek aan BRT en Chinese tentoonstelling.

1982 – Zaterdag 6 en zondag 7 februari : Jaarlijks Teerfeest Boerenfront

            Programma :

            Zaterdag :

            Om 12 uur : samenkomst in de zaal Sint Cecilia bij Emiel Van Steen voor de

            traditionele biefsteak.

            Om 18 uur : mis voor de overleden leden en om de zegening te vragen “opdat

            onze akkers en velden dit jaar overvloedig zouden mogen voortbrengen”.

            Na de mis : opnieuw aan tafel voor volgend menu : koude schotel, feestelijke

            soep, boerenfrontkorfjes en de hoofdschotel groentenkrans met aardappelen en

            gebraad van de koe of de os. Om af te sluiten dessert met koffie en een

            consumptie.

            Hierna een gezellige dansavond.

            Zondag:

            Om 12 uur : alweer samenkomst van de leden voor de biefsteak.

            Om 18 uur : alweer een feestmenu ditmaal stond volgend menu op het

            programma : boerenfrontsoep, een schotel “eigen aan onze vereniging boulie met

            erwten en wortelen”, de hoofdschotel met groentenkrans, aardappelen en gebraad,

            ditmaal van het varken, afgesloten met dessert, koffie en een consumptie.

            Ook deze avond werd afgesloten met een gezellige dansavond.

1982 – 8 februari : Nieuwjaarsviering Gepensioneerden

1982 – 10 februari – Gazet van Mechelen :

            “Leestse Geert De Bruyn blijft nieuweling

            Geboren op 17 juli 1965 zal Geert De Bruyn dit wielerseizoen nog geruime tijd

            deel uitmaken van de nieuwelingen categorie.

            Voor de andere nieuwelingen die tegen hem moeten uitkomen geen prettig

            vooruitzicht, want zij weten wel hoe hard hij kan fietsen en hoe snel hij is bij de

            aankomstlijn.

            Wij gingen hem opzoeken bij zijn tante en nonkel in de Dorpsstraat te Leest,

            waar hij reeds vanaf zijn 4 jaar woont.

            “In 1980 ben ik gestart in de Koninklijke Belgische Wielerbond. Tevoren

            reed ik reeds ongeveer twee jaar bij de niet-aangeslotenen. Ik won reeds één

            koers.”

            Dat beloofde goed voor voor het voorbije seizoen. Het liep anders.

            Veel tegenslagen door lekke banden en valpartijen waar hij zelf niet vaak de

            schuld aan had en ook zeker niet te wijten aan te weinig training (iets wat

            sommige kwade tongen durven beweren) hielden het aantal overwinningen

            beperkt.

            Een zware val in de spurt voor de eerste plaats in het Belgisch kampioenschap

            te Mettet vorig jaar, hield Geert ook hier van een mooie ereplaats.

            Wel kreeg hij als compensatie enkele kanjers van littekens. Oorzaak van deze val

            was een toeschouwer die alles van wat dichterbij wilde zien.

            Deze winter nam Geert ook deel aan enkele crossen in de gemengde nieuwelingen

            en juniores categoerie met een elfde plaats in Niel op een 60-tal deelnemers.

            Aandachtig luisterend naar de wijze raad van zijn dorpsgenoot Eddy Van Hoof,

            bereidt Geert zich dit seizoen geleidelijk aan voor.

            In zijn achterhoofd speelt wel de mooie trofee voor de meest behaalde overwinningen,

            geschonken door een supporter van Vlug en Vrij Muizen.

            ‘De koers die op 22 mei met de Leestse Volksfeesten wordt georganiseerd, hoop ik

            dit jaar te kunnen winnen,’ zegt hij. ‘Vorig jaar is die juist aan mijn neus

            voorbijgegaan.’

            Geert wedt nu nog op twee paarden, want buiten het wielrennen dat nu nog een

            hobby is, wil hij ook nog zijn diploma behalen...”   

Bijgevoegd :

-De folder van turnkring ‘De Toekomst’.

-Geert De Bruyn.

23-01-2013 om 13:13 geschreven door Marcel Van Hoof

1982 – Januarinummer ‘De Band’ : De Nieuwe straatnamen in Leest

“Ook in Leest werden enkele straatnamen gewijzigd en in die straten werden reeds nieuwe straatnaamborden aangebracht. De oude straatnaamborden zullen pas eind 1982 worden weggenomen.
De voorstellen van deze nieuwe straatnamen werden reeds in 1977 langs de stedelijke cultuurraad naar de gemeente doorgespeeld. De gemeente heeft wel degelijk rekening gehouden met onze voorstellen.

Oude benaming         Voorstel Mechelen     Ons Voorstel               Nieuwe benaming

Dorpplaats                  Leestse plein              Leest-Dorp                  Leest-Dorp

Larestraat                   blijft

Lindelaan                    Appellaan                   Kloosterhoeveweg      Kloosterhoeveweg

Mechelbaan               ?                                  Pastoor De Heuckstr  Pastoor De Heuckstraat

Scheerstraat               Wolscheerdersstr       Ten Moortele             Ten Moortele

Bist                             Aland                                -                                 -

De nieuwe straten voor Leest zijn allen ontleend aan de vogelwereld. Spijtig genoeg koos Mechelen vogelnamen die in geen 20 jaar te Leest te bespeuren waren (uitgezonderd de kievit). Luister maar : Gorzenstraat, Hopstraat, Keepstraat, Kievitstraat en Roekstraat.

      Soors Karel.”       

1982 – Januari – ‘Toeters en Trompetten’  :

Jos Baudewijns : een stem die je niet meer zal horen via B.R.T. 2 Omroep Antwerpen

“De ‘Jos’ stopt ermee ! Niet met het radiowerk, wel met het presenteren van programma’s !

Na 25 jaar vindt hij zelf dat het genoeg is geweest ! Wel blijft hij producer bij BRT-2 Omroep Antwerpen.

Hij, die zoveel voor de amateurmuziek heeft gedaan, zullen we niet meer horen via de radio. Wij wensen hem nog veel stil werkgenoegen !

Onze Leestse fanfare en de Leestse mensen hebben hem altijd na aan het hart gelegen. Hij herinnert zich nog de boerenboterhammen en het bier van Emerance Van Den Heuvel in de tijd van de Boerenkapel.

Ook durfde hij het aan om het eerste Europese Brass Bandkampioenschap (dat te Leest werd georganiseerd) op te nemen. Het werd gelukkig voor hem en voor ons een succes, zodanig zelfs dat de opnamen in gans Europa werden uitgezonden.

Jos, bedankt voor alles ! De Leestenaars wensen U nog vele jaren !”

Jos Baudewijn (°Wetteren 17/1/1922, +11/12/2006) was een geliefd Vlaams radiopresentator en –producer bij de BRT-radio (thans VRT). Van opleiding was hij scheikundige maar zijn liefde voor de radio en de muziek was zo groot dat hij een carriére verkoos bij de NIR (Nationaal Instituut voor de Radio Omroep). Zijn zin voor vernieuwing bracht hem herhaaldelijk in aanvaring met de Radio2-top. Jos Baudewijn stond dan ook aan de wieg van heel wat nieuwe radiotrends : hij introduceerde tijdens de Expo’58 verkeersinformatie, bracht de eerste verzoekprogramma’s en zorgde ook voor vernieuwing door sport te combineren met lichtere muziek. Van 1967 tot aan zijn pensionering in 1987 werd hij producer bij BRT 2 Omroep Antwerpen waar hij programma’s presenteerde als ‘Van 12 tot 2’, ‘De Eerste Dag’ en ‘Vragen Staat  Vrij’, het populaire verzoekprogramma dat na hem door Lutgart Simoens gepresenteerd werd.

Baudewijn was zeer goed op de hoogte van het reilen en zeilen in de muziekbusiness. Persoonlijk bezat hij een platenverzameling van meer dan 60.000 exemplaren. 

1982 – Januarinummer van ‘De Band’ : ZWANEN OP DE LEESTSE KOUTER

“Reeds enkele weken is Leest een toevluchtsoord geworden van wilde knobbelzwanen. Dat die beschermde zwaan niet geliefd is bij de landbouwers kun je wel denken. Ze grazen niet alleen in ’t gras, maar ook aan de jonge wintertarwe, de prei en de spinazie. Na die koudegolf van begin januari zullen ze vlug veiliger oorden opzoeken.

We geven hier enkele indrukken van landbouwers die niet zo positief klinken voor deze trekvogels :

-Als we met verschillende mensen een klopjacht houden kunnen we ze vangen.

Wat zou je ermee beginnen ? Opeten natuurlijk ! Ze eten aan de prei en aan de spinazie. Aan menne spinazie mogen ze gerust komen, maar van de prei moeten ze afblijven.

-Er waren zes zwanen. De woensdagavond hoorde ik een schot en mijn eerste gedacht was: daar is er een geweest. ’s Anderendaags zag ik ze op zeker ogenblik nog vier vliegen en ik was overtuigd dat de anderen neergehaald waren. Als ze nog lang hier blijven krijgen ze last. Dat beloof ik ! Ze zitten aan de tarwe en aan de spinazie…

In de winter wanneer heel de natuur zijn adem lijkt in te houden, insecten zijn weggedoken, de plantengroei bijna stilstaat en de grote vogeltrek is tot rust gekomen, toen werden tussen Kerstmis en Nieuwjaar deze wilde knobbelzwanen op de Leestse Kouter voor ’t eerst door jagers opgemerkt. Volledig wilde exemplaren strijken bij ons enkel toevallig neer. Bijvoorbeeld als in Zuid-Zweden, Denemarken of de Britse eilanden de winter hard toeslaat en het voedsel er onbereikbaar wordt. Voor ons zijn de jonge knobbelzwanen dus toevallige wintergasten.

De knobbelzwanen die hier in Leest een rustpauze namen bij hun trektocht waren wel jonge dieren en waren niet zinnens om vlug verder te trekken. Als ze werden gestoord sisten ze heftig en maakten zich al waggelend uit de voeten.Van de club van zes werd er één gevangen. De vier anderen werden daardoor vlug opgeschrikt en vlogen moeizaam weg met zware vleugelslag om even verder weer te landen.

Vooral bij de vijvers van de Rendelbeekhoeve en in het Vrijbroekpark kan je tamme knobbelzwamen hun forse nesten zien bouwen. Het mannetje brengt takken aan, het wijfje schikt ze. Rond april legt het wijfje een vijftal eieren. Van al onze broedvogels legt de knobbelzwaan de grootste eieren. -11 cm lang en 7 cm breed. Mannetje en wijfje broeden afwisselend gedurende vijf volle weken, dan blijf je best uit hun buurt.

   Karel Soors.”

Foto’s :

-Jos Baudewijn.

-Knobbelzwaan

23-01-2013 om 11:44 geschreven door Marcel Van Hoof

                                                                    1982

1982 – Gemeentekrediet van België 1982 : Gemeenten van België – Geschiedkundig en

              Administratief-Geografisch Woordenboek.

“Leest, htg. Brabant en heerlijkheid Mechelen. Departement Twee Neten, provincie Antwerpen. Arrondissement Mechelen. Bisdom Kamerrijk,Mechelen (1559).

Leest ontwikkelde zich in het vlakke heide- en boslandschap langsheen de Zenne. Het maakte deel uit van Smal-Brabant dat aan de hertogen van Brabant behoorde en van de Heerlijkheid Mechelen. De Berthouts hebben steeds getracht hun gezag te Leest te vestigen. Seders 1308 viel Leest zoals de andere dorpen en gehuchten in de Heerlijkheid Mechelen, onder de macht van de Mechelse schepenbank.
Eertijds trof men te Leest een reeks grote pachthoeven aan, zoals het Hof van den Broeck, waarvan Jan-Jozef Locquet, graaf van Hombeek, eigenaar was in de 17^de eeuw. Het Hof van Halen, een Heerlijkheid die in de 13^de eeuw een Brabantse enclave vormde, nadien het pachthof van Grispere genoemd. Het Hof van Steijnemolen, ook een Heerlijkheid naar de naam van de Mechelse familie uit de 14^de eeuw (in 1810 onder de naam chateau de Spangen gekend en afgebroken in 1820). Het kasteel de Mot, naar de naam van de bezitter Rombout de la Mot, hoewel er ook een motte aanwezig was. Het kasteel Rendelbeke, e.a.

Zij droegen er toe bij sedert het einde van de 13^de eeuw de ontginningen te bevorderen en van Leest een welstellende landbouwgemeente te maken.

De abdijen van Kortenberg en van Averbode, alsmede grote families, o.a. de Van de Vennes, de Van Dales hadden er bezittingen.

De abdij van Kortenberg verwierf in 1129 het patronaat over de kerk van Leest, bezat er verscheidene gronden en inde er de tienden, waarvoor zij de Tiendenschuur liet bouwen.

De kern waaruit het dorp en de parochie ontstond lag tegen de Zenne op een verhevenheid, waar de kerk werd opgericht. Van de Romaanse bouw bljven alleen het gelijkvloers en de onderste verdieping van de Westertoren over. Buiten het neogotisch meubilair bezit zij o.a. een arduinen doopvont (17^de eeuw) en beelden van Sint-Anna-ten-Drieën (15^de eeuw), Christus op de Koude Steen (17^de eeuw), H. Marculfus (18^de eeuw).

Op Paasmaandag heeft een grote processie ter ere van Sint Cornelius plaats.”

1982 – In de loop van 1982 werden de dijken van de Zenne verbreed en verhoogd om

            overstromingen definitief te weren. Van dan af waren ze bestand tegen 8 meter

            hoog water.

            Bij deze werken werden alle bomen op de dijken gerooid zonder nieuwe

            aanplanting.

            Bij het oud klooster van Leliëndaal werden heel wat stenen, tegels en scherven

            opgewoeld en aan de voet van de dijk kwam nog een stuk van een

            funderingsmuur bloot te liggen. (KH)

1982 – Nieuw verkozen ‘Dagelijks Bureau’ van de KWB

            -Voorzitter : Alfons Geerts (33 bekomen stemmen)

            -Ondervoorzitter : Theo De Prins (20)

            -Secretaris : Johan Vandeputte (24)

            -Penningmeester : Jozef Lauwers (29)

            -Verslaggever : Gustaaf Publie (20)

            (DB,januari 1982)

1982 – Leestse aanwezigheid in de “Info-Gids van het Mechels Verenigingsleven 1982”.

Landelijke Gilde van de Belgische Boerenbond :

p.a. Raiffeisenkas Leest, Dorpsplaats 20,2931 Leest.

Emiel Peeters, Winkelstraat 11 Leest.

K.W.B. Afdeling Leest:

Meisjesschool Leest. Alfons Geets, Kouter 90 Leest.

Toneelvereniging “Rust Roest”:

Alfons Hellemans, Dorp 12 Leest

Guido Hellemans, Kouter 61

Werkgroep “Voetspoor”

Scheerstraat Leest.

Frieda Willems, Kouter

De Loze Vissers

Burndy Electra NV, A. Spinoystraat 8 Mechelen.

Mevr. Schaerlaeken-De Kock, Mechelbaan 7 Leest

Sportkring Leest V.Z.W.

Mechelbaan 5 Leest, 015/20.10.39.

Jean Apers, Scheerstraat 29,

V.V. Leest

Vinkstraat 34 Leest

Willy Slachmuylders, adres idem.

ChiroJongens Zennedijkers Leest

Kouter 11 Leest

Joost Duysburgh, Juniorslaan 96 Leest

Chiro Meisjes Leest

De Maeyer Rita, Tisseltbaan 78 Leest.

Vereniging voor Onderlinge Bedrijfshulp (V.V.O.B.)

Parochiecentrum, Dorpstraat 10 Leest.

De Prins Jan, Kleine Heide Leest.

23-01-2013 om 11:33 geschreven door Marcel Van Hoof