Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Met een lengte van 67 kilometer kun je de Vlaamse kust gemakkelijk in één dag met de fiets verkennen ? zolang je niet terug naar je vertrekpunt moet trappen! Een nieuwe fietsformule stelt je nu in staat om je huurfiets in een andere kustplaats achter te laten dan waar je hem huurde. Met de unieke Kusttram kun je vervolgens terugsporen naar het beginpunt.
Je weet dat je in de verkeerde richting gaat fietsen? De verhuurder in De Panne heeft mijn vooraf gereserveerde huurfiets al netjes klaargezet op de zeedijk. Terwijl hij de vraag stelt, kijkt hij naar de vlaggen op de dijk die door de wind strak in het gelid waaien. Je zei dat je tot Knokke gaat? Dat wordt dan een dagje wind-op-kop fietsen. Veel plezier! Al na twee kilometer besef ik dat dit geen snipperdagje aan zee wordt. De noordooster snijdt meedogenloos door mijn fietstrui.
De bewegwijzerde Kustfietsroute loodst me eerst naar de ruïnes van de Abdij Ter Duinen in Koksijde. Het waren monniken van deze abdij die als eersten door inpoldering en dijkenbouw de kustlijn min of meer vastlegden. Voordien was ze een gatenkaas waar zeewater regelmatig door de duinengordel brak en in het achterland geulen en kreken uitschuurde. Een mooi restant van die duinen is De Blekker met 33 meter de hoogste duin aan de Vlaamse kust. Daar duikt de Kustfietsroute het natuurgebied Doornpanne in, met aansluitend de Schipgatduinen. Een erg mooie strook die bijna tot de dorpskern van Oostduinkerke duurt.
Pas in Nieuwpoort zie ik voor het eerst water. De prachtige nieuwe wandel- en fietspromenade verbindt Nieuwpoort-Bad met Nieuwpoort-Stad langs de monding van de IJzer. Nieuwpoort is het meest charmante stadje onderweg.
De kade bij de vismijn is nieuw aangelegd en heeft de stad, en de vele visrestaurants aan de overzijde van de kaai, een nieuw elan gegeven. Op weg naar Oostende ben ik helemaal overgeleverd aan de ontketende wind.
Het fietspad ligt op een dijkpad dat steil naar het brede strand afdaalt. Daarnaast rijden de tram en de autos. Voorbij de weg liggen hoge duinen met bunkers uit de Tweede Wereldoorlog.
Het opgewaaide zand bedekt het fietspad soms volledig. In die mulle zandbak is stuurmanskunst vereist. Opgewaaide zandkorrels kruipen overal waar ze niet thuishoren: in mijn oren, onder mijn nagels, zelfs tussen mijn tanden. De zee geeft en neemt, maar hier neemt ze vooral.
Maar in Oostende geeft ze. Bij de Vistrap wordt de verse vis recht van de vissersboten verkocht. Een hele trein dagjestoeristen uit het binnenland zit beschut tegen de wind tegen de hoge muur van het casino te zonnen. Het is vanaf deze plek dat James Ensor zijn beroemde schilderij de Baden van Oostende schilderde.
Voorbij Oostende is het op de Spinoladijk opnieuw twee kilometer heerlijk fietsen tussen zee en duin. Tot het pad ten einde loopt bij de eenzame Twins Club in Bredene. Daar volgt de steilste klim van de kust: 19% beweert een bord! Met daaronder het gebod aan fietsers dat ze moeten afstappen. Kort maar heel krachtig sleur ik me toch op de pedalen de duinkruin over.
Bij De Haan rinkelen opnieuw trams. Het oude tramhuisje is één van de meest gefotografeerde onderwerpen van de kust. Helemaal opgetrokken in de belle époquestijl, die ook elders in De Haan de bouwtrant uitmaakt. Blankenberge is vervolgens de meest volkse badstad aan de Vlaamse kust. De plaats blijkt altijd in kermisstemming te zijn.
Vanaf Heist fiets ik weer fluks in de wind op de zeedijk. Met de kilometers begint de afmatting stilaan vaste vorm aan te nemen in mijn benen en hoofd. Toch wil ik nog iets verder fietsen dan het station van Knokke, het eindpunt van de Kustfietsroute en de Kusttram.
Voorbij de laatste appartementen van Het Zoute voert de zeedijk immers tot het punt waar de Zwingeul diep in het land doordringt. Bij de Zwingeul heb je waarschijnlijk het mooiste panorama van de dag. Je ziet honderden vogels in de Zwinplassen. Grote zeeschepen stomen ondertussen de Westerschelde op, richting Antwerpen. Dan is het tijd om de dichtstbijzijnde tramhalte op te snorren en terug naar De Panne te sporen.
Reiswijzer
We tekenden deze fietstocht uit op het Fietsnetwerk De Kust. De Kustfietsroute (86 km) werd uitgetekend op dit fietsnetwerk. Ze is in beide richtingen bewegwijzerd. De kaart van Fietsnetwerk De Kust is te koop voor 6 euro bij de plaatselijke toeristische diensten of via www.westtoer.be. Alle fietsknooppunten langs de kust en het achterland staan erop vermeld.
We fietsten de Kustfietsroute met de nieuwe Trap&Tram-formule. Hiermee kun je in elk van de tien kustgemeenten een fiets huren en die in een andere gemeente achterlaten. Met de Kusttram spoor je vervolgens terug naar de plaats van vertrek. Het voordeel is dat je zo met hetzelfde aantal kilometers op de teller een veel groter deel van de kust kunt ontdekken. De fietsen zijn nieuw en rijden onberispelijk. Voor de huur betaal je 17 euro, inclusief tramticket. Vooraf reserveren van een Trap&Tram-fiets wordt aangeraden en kan via www.trapentram.be of rechtstreeks bij de verhuurpunten. Ook deze vind je op de website. In de zomer zijn de fietsen elke dag beschikbaar. Anders enkel tijdens de weekends.
Er worden vier talen gesproken: Nederlands, Frans, Duits en Limburgs. En dat geeft spanning. Wat heet, de Voerstreek staat symbool voor de taalstrijd tussen Walen en Vlamingen.
De plaatsnamen en reclameborden zijn tweetalig en de genietende, Nederlandse wandelaar begrijpt er helemaal niets van
Rivaliteit
Gids Kees Bos, die ons opwacht in s-Gravenvoeren, haalt er ook zijn schouders over op. Zelf al jaren woonachtig in België verbaast hij zich nog dagelijks over de rivaliteit tussen zijn Frans- en Nederlandstalige buren. Maar als je zware ziektes hebt overwonnen, leer je te relativeren.
Bos werd geboren in Groningen, trok met zijn ouders, waarvan vader dominee, langs diverse gemeenten en begon in de jaren vijftig zijn opleiding tot jachtvlieger bij de luchtmacht.
Na zijn militaire carrière werd hij piloot bij een burgerluchtvaartmaatschappij op de Antillen wat wreed werd beëindigd toen zijn hart voor de eerste keer haperde. Bos revalideerde, ging golfen, maar vond zichzelf écht terug door te gaan wandelen.
Vooral de Voerstreek stal zijn hart. Hij schreef Vervoering in de Voerstreek en uit dat boekje laat hij ons vandaag genieten van een prachtig ommetje langs de riviertjes de Noor en Voer, die even verderop gezamenlijk in de Maas uitkomen.
Na koffie te hebben gedronken bij De Zwaan, waar in de 18e eeuw de postkoets tussen Luik en Aken al stopte, gaat hij ons, bijna tachtig jaar oud maar nog vol dynamiek, voor naar het dal van de Noor waar bossen, weilanden en boomgaarden elkaar afwisselen. Het is het enige riviertje dat noord-zuidwaarts van Nederland naar België stroomt.
Op de beboste heuveltoppen, waarboven buizerds op de thermiek zweven op zoek naar een prooi, liggen mooie boerderijen maar ook het landgoed Altenbroek waar zeldzame Wagyu-runderen op de steile weiden grazen.
Ze leveren het peperdure vlees waar vooral Japanners zo gek op zijn.
Noorbeek
We steken de weilanden over via natte, modderige paadjes en ijzeren stegelkes (draaihekjes), om langs glooiende akkers en hoogstamfruitboomgaarden af te dalen naar het pittoreske Noorbeek. Je kunt er in deze tijd de stilte horen
Het dorp wordt gedomineerd door de 13e-eeuwse mergelstenen kerk. Op het pley ernaast ziet u een grote den. Elke tweede zaterdag na Pasen wordt deze vervangen door een vers exemplaar.
De ongetrouwde mannen halen een nieuwe boom uit het bos en de getrouwde mannen uit het dorp zetten m op. Een traditie die stamt uit 1634 toen hier de veepest uitbrak.
De boeren baden tot hun beschermheilige St.-Brigida en toen hun gebeden waren verhoord, is voor de eerste keer zon den geplaatst. In het dorp ook meerdere prachtige binnenplaatsen.
Als we Noorbeek verlaten, komen we verderop bij t Bakhuis, waar men heerlijk ijs serveert. Weer onderweg lopen we langs meerdere vakwerkhuizen en komen via een binnendoortje in St. Martensvoeren, waar we het Veltmanshuis passeren.
Genoemd naar pastoor Veltmans, nog altijd een held voor de Flaminganten. We verlaten het dorp langs het gedenkteken van brigadier Lescenier, een van de eerste gesneuvelden van het Belgische leger in de Tweede Wereldoorlog en stijgen flink om de Heerbaan te bereiken, een vroegere Romeinse weg die nu Kattenrot heet.
Onderweg omhoog zien we in het dal de oude treinverbinding tussen Antwerpen en Aken, aangelegd door de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog. Via een fraai pad langs de Voer lopen we terug naar s-Gravenvoeren.
Zoals steeds onderweg ook hier veel wegkruisen.
Wandelwijzer
±16 km. Start parkeerplaats op de Boomstraat, s-Gravenvoeren.
Honden aangelijnd toegestaan. 75% onverhard.
Horeca in s-Gravenvoeren, Noorbeek en onderweg.
Joop Duijs bron;telegraaf.be
Categorie:Trips; Wandelen- Fietsen
Vogels in de war door licht op boorplatforms
Vogels in de war door licht op boorplatforms
Het licht op boorplatforms op de Noordzee is niet goed voor een groot deel van de vogels die over de zee trekken. Bij naar schatting 6 miljoen van de 50 miljoen vogels die overvliegen, kan het magnetische kompas ernstig verstoord raken door het licht. Het gaat om vogelsoorten als de vink, de roerdomp, de pijlstaart en de waterral.
"Het probleem van de lichthinder op vogels is bekend, maar nog niet eerder is er groot onderzoek gedaan naar de soorten die er last van hebben en de aantallen", zegt Arnold van Vliet van de Leerstoelgroep Milieusysteemanalyse van de Universiteit Wageningen. In 2007 hebben Philips en de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) een speciaal soort verlichting ontwikkeld die "vogelvriendelijk" is. "Helaas is deze nooit op grote schaal gebruikt, waardoor het probleem nu nog steeds bestaat."
De groene vogelvriendelijke verlichting wordt door het gros van de platforms niet gebruikt, omdat dezelfde kleur wordt toegepast om de landingsplaats van helikopters te markeren.
Rood licht Bijna de helft van de 120 vogelsoorten die over de Noordzee trekken, heeft last van met name rood licht. Ze raken hun oriëntatie kwijt en blijven, soms wel de hele nacht, om een platform cirkelen. Hierdoor verliezen ze energie, lopen ze vertraging op of sterven ze door uitputting. Momenteel zitten we midden in de jaarlijkse vogeltrek. Iedere herfst vliegen 50 miljoen vogels van 120 verschillende soorten de Noordzee over. In de zee staan enkele honderden boorplatforms.
(belga/gb)bron;demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
06-11-2010
Grotchampignons in Kanne
Grotchampignons in Kanne
In Riemst bevindt zich de enige, nog actieve, ondergrondse ambachtelijke champignonkwekerij van Vlaanderen.
Je vindt ze in de mergelgrotten van Kanne. De kalksteen die men daar aantreft is ongeveer 70 miljoen jaar geleden afgezet op de bodem van een ondiepe subtropische zee. De ontelbare levensvormen die daar leefden, zakten na hun dood naar de bodem en vormden er een laag 'mergel'. Dit gesteente is uitermate geschikt voor de winning van bouwsteen.
In de grotten van Kanne werd die steen sinds begin 1700 tot de jaren '70 van vorige eeuw ondergronds gewonnen. Het totale gangenstelsel bedraagt er maar liefst 16 kilometer!
Een wandeling in deze ondergrondse wereld is meer dan de moeite waard. Niet alleen vind je er de sporen van de voormalige blokbrekers, een museum met fossielen van zee-egels en vissen, muurschilderingen van prehistorische dieren aangebracht door de 'blokwerkers', maar je kan er champignonplukkers aan het werk zien en zelfs 'kampernoelies' kopen.
INFO
Individuele bezoeken kunnen in principe elke woensdag en vrijdag (na reservatie) om 14u en zaterdag en zondag (zonder reservatie) om 14u. Er wordt echter wel aangeraden om vooraf altijd even contact op te nemen met Toerisme Riemst op het nummer 0032 12 44 03 75. Meer info : www.riemst.be of toerisme@riemst.be
bron; creativefamily.be
Categorie:Natuur-Reizen-Tips
Dodelijk virus bedreigt 50 miljoen dieren in Afrika
Dodelijk virus bedreigt 50 miljoen dieren in Afrika
Een dodelijke virusziekte die eerder dit jaar in Tanzania uitbrak, dreigt zich verder te verspreiden en zo meer dan 50 miljoen schapen en geiten te doden in vijftien landen. Dat meldt de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties vandaag.
Bekend onder de naam 'pest van kleine herkauwers' (PPR) wordt de ziekte volgens de FAO beschouwd als de meest destructieve virale ziekte bij geiten en schapen. "Ze is gelijkaardig aan de runderpest (RP) die het vee teisterde in het verleden", zegt het VN-agentschap met hoofdzetel in Rome.
"De sterftecijfers bij PPR gaan tot 100 procent bij schapen en geiten. Hoewel de ziekte geen invloed heeft op de mens kan ze leiden tot aanzienlijke sociaal-economische verliezen", aldus de FAO. De organisatie zond de waarschuwing uit naar aanleiding van een recent bezoek van een gespecialiseerd team aan Tanzania. Dat team raadde het land aan om een vaccinatieprogramma op te starten rond de uitbraak van de ziekte in het noordelijke deel van het land.
"Als de ziekte zich verspreidt van Tanzania naar alle vijftien landen van de Zuid-Afrikaanse Ontwikkelingsgemeenschap (SADC) kan ze de middelen voor levensonderhoud en de voedselzekerheid van miljoenen kleine herders en agro-veehouders volledig vernielen, waarschuwt de FAO. PPR brak in Tanzania uit in het begin van 2010 en vormde zo een bedreiging voor meer dan 13,5 miljoen geiten en meer dan 3,5 miljoen schapen.
(afp/adv) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Hoe lang graast stokoude os nog in Groenland?
Hoe lang nog graast stokoude os nog in groenland?
We krijgen het al koud als we beelden van het noordpoolgebied op televisie zien. En toch zijn er dieren die van deze omstandigheden houden. De muskusos is één van de oudste zoogdieren van onze planeet en slaagt er nog steeds in voedsel te vinden in de sneeuw van Groenland. Maar mogelijk wordt het weldra ook de muskusos iets te lastig.
De muskusos is eigenlijk meer familie van het schaap dan van de os. Vertaald uit het Latijn heet het dier letterlijk 'schaapos'. In Groenland wordt de muskusos de langbaardige genoemd. Het dier beschikt over verschillende lagen wol die tegen de meest extreme kou beschermen. De muskusossen leven in groep en zullen samenspannen als ze bedreigd worden door een indringer.
In de zomer eten de ossen van de zeldzame vegetatie in Groenland als de temperatuur maxima van tien graden haalt. In de winter is het er soms -35°C en toch vinden de dieren nog voedsel. Met hoeven graven ze in de diepe sneeuw op zoek naar voedsel dat eronder verstopt ligt.
Warmer, meer sneeuw De klimaatverandering zou het voor de muskusos dus eigenlijk gemakkelijker moeten maken om voedsel te vinden, maar niets is minder waar. Grote temperatuursschommelingen zullen de ijslagen boven de schaarse vegetatie in bepaalde perioden nog doen toenemen. Daardoor zal het voedsel voor de muskusossen nog dieper liggen.
Een hogere temperatuur zorgt voor meer neerslag, in de winter gaat het zelfs om een toename van 30 tot 50 procent. De sneeuwlaag kan daardoor 10 tot 25 procent dikken worden. En in de lente zal het langer duren voor de nieuwe vegetatie kan beginnen groeien.
(gb) bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Planeet in beeld
Planeet in beeld
In de dierentuin van Madrid zijn in september twee panda's geboren. De Spaanse koningin Sofia mocht één van de babypanda's vasthouden.
Een Chinese dierentuin heeft een uit de kluiten gewassen tandenborstel gemaakt om de metersgrote bekken van zijn nijlpaarden te schrobben.
De tandenborstel is 1,20 meter lang en is nodig vanwege het dieet waarop de dierentuin de dieren heeft gezet, meldt de Britse krant The Telegraph.
"Normaal gesproken is het niet nodig om de bek van een nijlpaard te poetsen. Ze eten gewoonlijk gras en dat blijft niet tussen hun tanden zitten. Maar hier in de dierentuin voeren we ze ook groenten en fruit en dat blijft makkelijk tussen hun tanden plakken", aldus een medewerker van de dierentuin tegen de Chinese krant Shanghai Daily.
(anp/tw)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
05-11-2010
Eén Adriatische schildpad op drie aangetast door plastic
Eén Adriatische schildpad op drie aangetast door plastic
Eén schildpad op drie in de Adriatische Zee heeft plastic in zijn lichaam. Dat stelden onderzoekers vast in een studie naar de impact van afval op het leven in zee.
Zeeschildpadden maken van het ondiepe water in de Adriatische Zee gebruik om zich te voeden tijdens hun groeiproces. Helaas is de bodem van die zee de meest vervuilde van heel Europa. De onderzoekers bestudeerden de lichamen van gestorven schildpadden nadat ze gestrand waren of per ongeluk door vissers waren gevangen.
Een paar gram van die afvalstukken kan al fataal zijn voor een schildpad. Bij meer dan een derde van de 54 onderzochte schildpadden zouden sporen van plastic aangetroffen zijn. Het afval is afkomstig van plastic zakken, verpakking, vislijnen, touwen, etc. Het plastic neemt veel plaats in in de darmen van schildpadden en bemoeilijkt de vertering van voedsel.
(gb)bron; demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
04-11-2010
Wilde uilen in India bijna uitgestorven
"Wilde uilen in India bijna uitgestorven door Harry Potter"
In India is het aantal wilde uilen fors afgenomen. Jairam Ramesh, de minister van Milieu, schuift de zwarte piet zowaar door aan Harry Potter.
''In navolging van de Harry Potter-films lijkt er een vreemde fascinatie te zijn, zelfs bij de middenklasse op het platteland, om kinderen een uil cadeau te doen'', verklaarde Ramesh dinsdag.
In de boeken en films rond de tovenaarsleerling is de uil een belangrijk dier voor het afleveren van boodschappen. Ramesh blijkt echter te vergeten zijn dat er bij het Hindoeïstische lichtjesfeest Divali (dit jaar op 5 november) heel wat uilen geofferd worden in de hoop zo voorspoed af te dwingen.
De minister wil snel een beschermingsprogramma opstarten.
bron; hbvl.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
03-11-2010
Chinezen verkopen levende krab in snoepautomaten
Chinezen verkopen levende krab in snoepautomaten
Azië en dierenmishandeling gaan vaak hand in hand, maar de meest recente Chinese uitvinding slaat alles. Hongerige pendelaars hoeven zich niet te vullen met snoepgoed uit de plaatselijke automaten. Ze kunnen er nu ook levende krab uit halen.
In Nanjing is krab een populair gerecht. Voor een levende krab moet je twee tot zes euro in de automaat steken. De krab komt in drie formaten: klein, medium en groot. In ruil krijg je een plastic doosje met een levende krab. De temperatuur in de automaat bedraagt vijf graden Celsius, waardoor de krab verdoofd raakt maar nog steeds in leven is.
Gratis krab Wie toch een overleden krab uit de automaat zou halen, krijgt drie gratis krabben als vergoeding. Deze nieuwe automaten staan in verschillende metrostations van Nanjing. Volgens Wu Zhendi, algemeen directeur van de Twin Lake Crab Company, zouden zo dagelijks honderden krabben verkocht worden aan pendelaars.
Verkoop Tijdens de eerste weken stonden de klanten nogal argwanend tegenover het initiatief. Ze konden niet geloven dat de krabben in de automaat nog leefden. Maar toen ze dat met hun eigen ogen vaststelden, begon de verkoop plots te draaien.
Aanvankelijk was het moeilijk om de krabben in leven te houden, maar in de nieuwste machines lijken alle krabben te overleven. Het bedrijf wil de verkoop van levende krab in automaten ook uitbreiden naar Japan.
(gb)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Geen dolfijnenshows in Brugse dolfinarium
Geen dolfijnenshows in Brugse dolfinarium
Belgafoto: archief
Er zijn voorlopig geen voorstellingen meer met dolfijnen in het Boudewijn Seapark in Brugge. Dat heeft te maken met het moeizame herstel van dolfijn Yotta na de bevalling van haar doodgeboren babydolfijntje midden oktober.
Yotta was zwanger, maar haar ongeboren jong stierf onverwacht in de baarmoeder. De bevalling daarna verliep problematisch. Aanvankelijk leek de dolfijn goed te herstellen, tot haar verzorgers twee dagen later vaststelden dat haar bloedwaarden verslechterden.
Voor de intensieve verzorging van Yotta is het volledige dolfinarium nodig, zo luidt het. Zo moet het water van het quarantainebassin elke vier uur volledig zakken, om makkelijk medicatie te kunnen toedienen. Daarom worden de dolfijnenshow en de contactsessies voorlopig geschorst.
bron; deredactie.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Adembenemend noorderlicht valt over IJsland
Adembenemend noorderlicht valt over IJsland
Amateurfotograaf Kristján Unnar Kristjansson is een specialist in het fotograferen van het spectaculaire noorderlicht. En dat zie je! Geniet mee van dit adembenemdende lichtspel boven IJsland.
Foto: Kiddi Kristjans / Barcroft Pacific
Het noorderlicht of aurora borealis - genoemd naar de Romeinse godin Aurora (dageraad) en het Griekse woord 'boreas' (wind) - is vooral zichtbaar in de poolgebieden en wordt meestal 's nachts waargenomen. Het kleurt de noordelijke horizon groenachtig of met een rode gloed.
Kristján Unnar Kristjansson maakte de voorbije negen jaar het zo prachtig mogelijk vastleggen van het noorderlicht tot zijn missie. De 31-jarige fotograaf zegt dat hij vaak op zoek gaat naar afgelegen plekken waar er geen lichtpollutie is om het beste shot te verkrijgen. Dat betekent dat hij soms 10 tot 15.000 kilometer moet omrijden voor het perfecte plaatje. Maar dat loont dan ook de moeite.
"De ervaring valt met geen woorden te beschrijven", zegt hij in de Telegraph. "Ook al heb ik het nu al vaak gezien, ik ben nog altijd helemaal van mijn melk als het verschijnt." Technisch gezien is het ook geen makkelijke karwei en er is, volgens Kristjansson, ook veel geluk mee gemoeid. "Maar geen enkel ander natuurfenomeen kan hieraan tippen. Ik raad iedereen aaan om IJsland, Noorwegen, Groenland of Alaska te bezoeken, alleen al voor het noorderlicht."
Een proef met kunstmatige mosselbanken moet ervoor zorgen dat verdwenen vissoorten als de haai, de rog en de bruinvis over een aantal jaren weer rondzwemmen in de Waddenzee. Dat meldt onderzoeker Tjisse van der Heide van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) vandaag.
Mosselen zijn volgens Van der Heide een belangrijke schakel in de voedselketen. Omdat er steeds minder mosselen in de Waddenzee voorkomen, verdwijnen ook veel vissoorten die direct of indirect van de mossel afhankelijk zijn.
Het team onderzoekers van de RUG legt daarom in het voorjaar van 2011 zes mosselbanken van 20 bij 20 meter aan. De banken komen te liggen in de buurt van Schiermonnikoog, Ameland en Terschelling.
De verwachting is dat de mosselen veel kleine visjes lokken die op hun beurt weer grotere vissoorten als de haai, de rog, platvissen en bruinvissen aantrekken. Vooraleer die soorten weer in de Waddenzee te vinden zijn, zullen we tientallen jaren verder zijn, benadrukte de onderzoeker.
(anp/adv)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
02-11-2010
Eerste invasie van witkopstaartmezen in België
Eerste invasie van witkopstaartmezen in België
In België zijn de voorbije weken op verschillende plaatsen groepjes witkopstaartmezen gezien. Het is de eerste keer dat deze Oost-Europese vogels tot in onze streken trekken. Volgens Marc Herremans (Natuurpunt) is 2010 een goed invasiejaar met ook veel waarnemingen van pestvogels, kruisbekken, gaaien en appelvinken.
De witkopstaartmezen verschillen van de inlandse staartmezen door hun zuiver witte kop en meer contrasterend wit-zwart in de vleugels, een spierwitte buik en zeer wollig voorkomen. De vogels voeden zich met insecten die ze zoeken op twijgen van bomen. "Het zijn dieren die voorkomen oostwaarts vanaf Polen en in Scandinavië", aldus Marc Herremans, diensthoofd studie van Natuurpunt. "In ons land zijn tot hiertoe een tiental waarnemingen gekend. Volgens het Belgisch Avifaunistisch Homologatiecomité (BAHC) de eerste in ons land."
De afgelopen jaren worden frequenter invasies vastgesteld van meer vogelsoorten, met grotere aantallen vogels. "Er zijn dit najaar opmerkelijk veel pestvogels, kruisbekken, gaaien, appelvinken en mezen in beweging gezien. Pestvogels zien we normaal pas in aantallen in het voorjaar op terugtocht naar noordoostelijke Europa. En het slechte eikelseizoen jaagt gaaien uit de bossen de open ruimte in op zoek naar voedsel. Daarbij zijn ook veel trekkende gaaien vanuit Oost-Europa."
Een verklaring kan volgens Herremans liggen in het wijzigende klimaat. "Door de klimaatopwarming leveren bomen frequenter meer vruchten (mastjaren). Samen met zachtere winters zorgt dat voor een betere overleving. Een zachter voorjaar en zomer geeft een beter broedseizoen waardoor op de duur de druk op de populaties kan toenemen."
(belga/ka)bron;demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen
Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen
Een flamingo heeft ook cosmetische producten nodig om er goed uit te zien. Met speciale pigmenten onderhouden ze de roze kleur van hun veren.
De flamingo beschikt over speciale klieren die pigmenten aanmaken. Die smeren ze over hun veren in, waardoor ze roos blijven. Wetenschappers ontdekten dit schoonheidsproduct bij flamingo's in het zuiden van Spanje, meldt BBC. De pigmenten zitten in een soort olie die de flamingo met klieren afscheidt. Daarop smeren ze het goedje over hun volledige lichaam in.
De flamingo's gebruiken de pigmenten op het ogenblik dat ze er op hun best willen uitzien. Het vraagt immers tijd en energie om de pigmenten aan te maken en dus kunnen we veronderstellen dat een kleurrijke flamingo een gezond dier is. Zonder deze make-up zou de kleur van een flamingo al na enkele dagen verbleken.
Vooral vrouwtjes zijn veel met hun uiterlijk bezig. Mannetjes associëren de kleur immers met de kwaliteit van hun partner. Met een roze flamingo hebben ze dus meer kans op jongen.
(gb)bron;demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Op de lunch met Jane Goodall
Op de lunch met Jane Goodall
Een paar dagen geleden ontving ik een enthousiaste e-mail van Annemiek van Gijn, een ex-medewerkster van een van de meest exclusieve reisbureaus van Nederland en België. Ze heeft het boeken van dure en 'over the top' luxereizen ingeruild voor een eigen project: trips die de reizigers dichter brengen bij oprecht natuurbehoud.
All For Nature is de eerste reisorganisatie in de Benelux die dit soort ervaringen aanbiedt. Je kan reuzenpanda's in het wild gaan opsporen. Dagenlang optrekken met een onderzoeksteam van een oerang-oetang Foundation. Cameravallen zetten voor onderzoek naar de jaguar. Lunchen met Jane Goodall. Of meehelpen bij de jaarlijkse gezondheidscheck van cheeta's en luipaarden bij de AfriCat Foundation.
Persoonlijk lijkt 'Door het oog van de grizzly' me wel wat: in de voetsporen van dit machtige dier de fjorden en wouden van British Columbia in Canada ontdekken. Op een verantwoorde manier natuurlijk!
Debbie Pappyn bron; demorgen.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Het harde leven van een babyzeehond
Het harde leven van een babyzeehond
De dierenwereld kan soms hard zijn, zelfs voor jonge zeehondjes. Zo moeten de dieren kort na hun geboorte al een verscheurende keuze maken: aan land blijven en dikker worden of in zee duiken en leren zwemmen. Voor de zeehondjes een dilemma op leven en dood.
Babyzeehonden lijken een zorgeloos leven te lijden: onder moeders schoot in een zeebriesje naar de golven kijken. Maar niets is minder waar, zo bewijst een team van BBC met behulp van speciale webcams. Ze volgen een groep grijze zeehonden op de kust van Schotland.
Bij mama blijven of zwemmen? Zeehonden komen wereldwijd aan de kusten van de noordelijke Atlantische Oceaan voor, alsook in de Baltische Zee. Vrouwelijke zeehonden komen ieder jaar naar dezelfde broedplaatsen. Zeehondjes moeten al vlug de keuze maken of ze bij mama blijven dan wel in het water duiken. Dat werd ontdekt bij een groep zeehonden aan de Noorse kust.
De zeehondjes worden geboren met een witte vacht en voeden zich gedurende vijftien dagen met de melk van hun moeder. Nadien vasten ze één tot vier weken lang, terwijl ze hun energie uit hun lichaamsvet halen. Maar in de Noorse kolonie vertonen de zeehondjes een ander gedrag. Veertig procent blijft aan de kust, terwijl de overige zestig procent het avontuur opzoekt.
Risico De avontuurlijke zeehondjes leren nog tijdens hun voedingsperiode zwemmen en leggen soms tot twaalf kilometer af. Maar deze zeehondjes nemen wel een groot risico. Veel jongen sterven van de honger en dus is het gevaarlijk om de moeder te verlaten. In het water ligt de temperatuur ook veel lager en soms verliezen ze ook alle contact met hun ouders.
Omgekeerd nemen zeehondjes echter ook een risico door bij hun moeder te blijven. Als de zeehonden niet snel leren zwemmen, dreigen ze niet in staat te zijn om voedsel te zoeken tijdens hun eerste levensjaar. Een verscheurende keuze die de toekomst van het dier en zelfs van een hele groep kan bepalen.
(gb)bron;demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
01-11-2010
Leeuwen eten dronken barman op in Zuid-Afrikaans vakantiepark
Leeuwen eten dronken barman op in Zuid-Afrikaans vakantiepark
Jan-Friederick Bredenhand, een 30-jarige Zuid-Afrikaanse barman, is ten prooi gevallen aan drie leeuwen in het vakantiepark waar hij werkte. De eigenaar van de Addo Croc and Lion Ranch in de buurt van Port Elizabeth, Johnny Janse van Rensburg, moest twee leeuwen afschieten om het het kadaver van Bredenhand te beschermen.
Gerda Swart, woordvoerster van het park, meent dat Bredenhand eerst in een paal in het verblijf is geklommen, maar dat één van de leeuwen zijn been te pakken kreeg en hem daaraan naar beneden trok. "Toen de ene leeuw hem het verblijf introk, kwamen er nog twee andere bij die hem uit elkaar reten."
"Toen we bij het verblijf aankwamen, was er niet veel meer van het lichaam over", aldus een woordvoerder van de politie. "Het grootste gedeelte van de maag van de man was eruit gescheurd en zijn been lag eraf."
"Het is een tragisch ongeval", aldus eigenaar Van Rensburg. "Maar Bredenhand had niks bij de leeuwen te zoeken. Hij was een barman en eigenaar van een restaurant, iemand die niet wist hoe je met leeuwen moet omgaan."
Dronken Een vriend, Jamiel Jonas, bekende achteraf dat Bredenhand stomdronken was. "We hadden de hele nacht gebraaid en gedronken, en hij zei ineens dat hij met de leeuwen wou spelen. Hij klom over de omheining en de leeuwen aten hem op."
Jonas zei te getraumatiseerd en te dronken te zijn geweest om iets te doen. Hij slaagde er wel in een passerende automobilist tegen te houden en die sloeg alarm met zijn gsm.
2005 Het is de tweede keer dat er op de Addo Croc and Lion Ranch iemand opgegeten wordt door leeuwen. In 2005 aten leeuwen de toenmalige eigenaar, Lourens van Straaten op toen die een elektrisch hek aan het repareren was.
(mvl) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Is laatste beer uit Pyreneeën dood?
Is laatste beer uit Pyreneeën dood?
(archieffoto)
Camille, de laatste 'autochtone' beer uit de Pyreneeën, heeft meer dan waarschijnlijk het loodje gelegd. Het dier heeft al maanden geen teken van leven meer gegeven. Dat heeft de Spaanse dierenbeschermingsorganisatie Fapas laten weten. Camille was de laatste beer die van oorsprong uit de Pyreneeën kwam. Al de andere beren die nog in de regio leven, een twintigtal, werden uit Slovenië ingevoerd.
Ploegen die de beren in de Pyreneeën in de gaten houden, hebben Camille al maanden niet meer gezien. Rekening houdend met de leeftijd van de beer en het feit dat ze ziek was, gaan verschillende organisaties ervan uit dat de beer dood is. De laatste foto van Camille, die haar biotoop op de Spaanse kant van de Pyreneeën had, dateert van 5 februari.
Fapas vraagt de Spaanse autoriteiten het nodige te doen dat de Europese bruine beer niet volledig uitsterft in de Pyreneeën.
(afp/ddh)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Lieve Bezoeker Om het openen van het gastenboek voor iedereen gemakkelijk te houden worden te grote Plaatjes en of Buttons verwijderd.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00782/f1_782300d.jpg"," "," ",200,132);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00782/f2_782301d.jpg"," "," ",200,132);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00782/f4_782303d.jpg"," "," ",200,132);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00782/f3_782302d.jpg"," "," ",200,132);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00774/voerstreek1_774270d.jpg"," "," ",200,150);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00774/v2_774265d.jpg"," "," ",200,150);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00774/v5_774268d.jpg"," "," ",200,146);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00774/v3_774266d.jpg"," "," ",200,150);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00774/v6_774271d.jpg"," "," ",200,150);)
In 
In de 
