Genieten in de Voerstreek

Paradijselijk strijdtoneel

Een paar kilometer voorbij Maastricht,  in België, ligt een paradijsje:
de Voerstreek. Zó mooi, zó groen, zó dromerig dat je er stil van wordt.

• Klik om te downloaden:
• 's+Gravenvoeren1.gdb
• 's+Gravenvoeren2.gdb
• 16oktWP-wandelkaart s Gravenvoeren.pdf

Er worden vier talen gesproken: Nederlands, Frans, Duits en Limburgs. En dat geeft spanning. Wat heet, de Voerstreek staat symbool voor de taalstrijd tussen Walen en Vlamingen.

 De plaatsnamen en reclameborden zijn tweetalig en de genietende, Nederlandse wandelaar begrijpt er helemaal niets van…

Rivaliteit

Gids Kees Bos, die ons opwacht in ’s-Gravenvoeren, haalt er ook zijn schouders over op. Zelf al jaren woonachtig in België verbaast hij zich nog dagelijks over de rivaliteit tussen zijn Frans- en Nederlandstalige buren. Maar als je zware ziektes hebt overwonnen, leer je te relativeren.

Bos werd geboren in Groningen, trok met zijn ouders, waarvan vader dominee, langs diverse gemeenten en begon in de jaren vijftig zijn opleiding tot jachtvlieger bij de luchtmacht.

Na zijn militaire carrière werd hij piloot bij een burgerluchtvaartmaatschappij op de Antillen wat wreed werd beëindigd toen zijn hart voor de eerste keer haperde. Bos revalideerde, ging golfen, maar vond zichzelf écht terug door te gaan wandelen.

Vooral de Voerstreek stal zijn hart. Hij schreef ’Vervoering in de Voerstreek’ en uit dat boekje laat hij ons vandaag genieten van een prachtig ommetje langs de riviertjes de Noor en Voer, die even verderop gezamenlijk in de Maas uitkomen.

Na koffie te hebben gedronken bij De Zwaan, waar in de 18e eeuw de postkoets tussen Luik en Aken al stopte, gaat hij ons, bijna tachtig jaar oud maar nog vol dynamiek, voor naar het dal van de Noor waar bossen, weilanden en boomgaarden elkaar afwisselen. Het is het enige riviertje dat noord-zuidwaarts van Nederland naar België stroomt.

Op de beboste heuveltoppen, waarboven buizerds op de thermiek zweven op zoek naar een prooi, liggen mooie boerderijen maar ook het landgoed Altenbroek waar zeldzame Wagyu-runderen op de steile weiden grazen.

Ze leveren het peperdure vlees waar vooral Japanners zo gek op zijn.

Noorbeek

We steken de weilanden over via natte, modderige paadjes en ijzeren stegelkes (draaihekjes), om langs glooiende akkers en hoogstamfruitboomgaarden af te dalen naar het pittoreske Noorbeek. Je kunt er in deze tijd de stilte horen…

Het dorp wordt gedomineerd door de 13e-eeuwse mergelstenen kerk. Op het pley ernaast ziet u een grote den. Elke tweede zaterdag na Pasen wordt deze vervangen door een vers exemplaar.

De ongetrouwde mannen halen een nieuwe boom uit het bos en de getrouwde mannen uit het dorp zetten ’m op. Een traditie die stamt uit 1634 toen hier de veepest uitbrak.

De boeren baden tot hun beschermheilige St.-Brigida en toen hun gebeden waren verhoord, is voor de eerste keer zo’n den geplaatst. In het dorp ook meerdere prachtige binnenplaatsen.

Als we Noorbeek verlaten, komen we verderop bij ’t Bakhuis, waar men heerlijk ijs serveert. Weer onderweg lopen we langs meerdere vakwerkhuizen en komen via een ’binnendoortje’ in St. Martensvoeren, waar we het Veltmanshuis passeren.

Genoemd naar pastoor Veltmans, nog altijd een held voor de ’Flaminganten’. We verlaten het dorp langs het gedenkteken van brigadier Lescenier, een van de eerste gesneuvelden van het Belgische leger in de Tweede Wereldoorlog en stijgen flink om de Heerbaan te bereiken, een vroegere Romeinse weg die nu Kattenrot heet.

Onderweg omhoog zien we in het dal de oude treinverbinding tussen Antwerpen en Aken, aangelegd door de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog. Via een fraai pad langs de Voer lopen we terug naar ’s-Gravenvoeren.

Zoals steeds onderweg ook hier veel wegkruisen.   

Wandelwijzer ±16 km. Start parkeerplaats op de Boomstraat, ’s-Gravenvoeren. Honden aangelijnd toegestaan. 75% onverhard. Horeca in ’s-Gravenvoeren, Noorbeek en onderweg.

Joop Duijs bron;telegraaf.be

 

Vogels in de war door licht op boorplatforms

 

Het licht op boorplatforms op de Noordzee is niet goed voor een groot deel van de vogels die over de zee trekken. Bij naar schatting 6 miljoen van de 50 miljoen vogels die overvliegen, kan het magnetische kompas ernstig verstoord raken door het licht. Het gaat om vogelsoorten als de vink, de roerdomp, de pijlstaart en de waterral.

"Het probleem van de lichthinder op vogels is bekend, maar nog niet eerder is er groot onderzoek gedaan naar de soorten die er last van hebben en de aantallen", zegt Arnold van Vliet van de Leerstoelgroep Milieusysteemanalyse van de Universiteit Wageningen. In 2007 hebben Philips en de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) een speciaal soort verlichting ontwikkeld die "vogelvriendelijk" is. "Helaas is deze nooit op grote schaal gebruikt, waardoor het probleem nu nog steeds bestaat."

De groene vogelvriendelijke verlichting wordt door het gros van de platforms niet gebruikt, omdat dezelfde kleur wordt toegepast om de landingsplaats van helikopters te markeren.

Rood licht
Bijna de helft van de 120 vogelsoorten die over de Noordzee trekken, heeft last van met name rood licht. Ze raken hun oriëntatie kwijt en blijven, soms wel de hele nacht, om een platform cirkelen. Hierdoor verliezen ze energie, lopen ze vertraging op of sterven ze door uitputting. Momenteel zitten we midden in de jaarlijkse vogeltrek. Iedere herfst vliegen 50 miljoen vogels van 120 verschillende soorten de Noordzee over. In de zee staan enkele honderden boorplatforms.
 
(belga/gb)bron;demorgen.be

Grotchampignons in Kanne


In Riemst bevindt zich de enige, nog actieve, ondergrondse ambachtelijke champignonkwekerij van Vlaanderen.

Je vindt ze in de mergelgrotten van Kanne. De kalksteen die men daar aantreft is ongeveer 70 miljoen jaar geleden afgezet op de bodem van een ondiepe subtropische zee. De ontelbare levensvormen die daar leefden, zakten na hun dood naar de bodem en vormden er een laag 'mergel'. Dit gesteente is uitermate geschikt voor de winning van bouwsteen.


In de grotten van Kanne werd die steen sinds begin 1700 tot de jaren '70 van vorige eeuw ondergronds gewonnen. Het totale gangenstelsel bedraagt er maar liefst 16 kilometer!






Een wandeling in deze ondergrondse wereld is meer dan de moeite waard. Niet alleen vind je er de sporen van de voormalige blokbrekers, een museum met fossielen van zee-egels en vissen, muurschilderingen van prehistorische dieren aangebracht door de 'blokwerkers', maar je kan er champignonplukkers aan het werk zien en zelfs 'kampernoelies' kopen.

 

Dodelijk virus bedreigt 50 miljoen dieren in Afrika

Een dodelijke virusziekte die eerder dit jaar in Tanzania uitbrak, dreigt zich verder te verspreiden en zo meer dan 50 miljoen schapen en geiten te doden in vijftien landen. Dat meldt de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties vandaag.

 

Eén Adriatische schildpad op drie aangetast door plastic

 

Eén schildpad op drie in de Adriatische Zee heeft plastic in zijn lichaam. Dat stelden onderzoekers vast in een studie naar de impact van afval op het leven in zee.

Zeeschildpadden maken van het ondiepe water in de Adriatische Zee gebruik om zich te voeden tijdens hun groeiproces. Helaas is de bodem van die zee de meest vervuilde van heel Europa. De onderzoekers bestudeerden de lichamen van gestorven schildpadden nadat ze gestrand waren of per ongeluk door vissers waren gevangen.

Een paar gram van die afvalstukken kan al fataal zijn voor een schildpad. Bij meer dan een derde van de 54 onderzochte schildpadden zouden sporen van plastic aangetroffen zijn. Het afval is afkomstig van plastic zakken, verpakking, vislijnen, touwen, etc. Het plastic neemt veel plaats in in de darmen van schildpadden en bemoeilijkt de vertering van voedsel.

(gb)bron; demorgen.be

"Wilde uilen in India bijna uitgestorven door Harry Potter"

In India is het aantal wilde uilen fors afgenomen. Jairam Ramesh, de minister van Milieu, schuift de zwarte piet zowaar door aan Harry Potter.

''In navolging van de Harry Potter-films lijkt er een vreemde fascinatie te zijn, zelfs bij de middenklasse op het platteland, om kinderen een uil cadeau te doen'', verklaarde Ramesh dinsdag.

In de boeken en films rond de tovenaarsleerling is de uil een belangrijk dier voor het afleveren van boodschappen. Ramesh blijkt echter te vergeten zijn dat er bij het Hindoeïstische lichtjesfeest Divali (dit jaar op 5 november) heel wat uilen geofferd worden in de hoop zo voorspoed af te dwingen.

De minister wil snel een beschermingsprogramma opstarten.

bron; hbvl.be

Chinezen verkopen levende krab in snoepautomaten

Azië en dierenmishandeling gaan vaak hand in hand, maar de meest recente Chinese uitvinding slaat alles. Hongerige pendelaars hoeven zich niet te vullen met snoepgoed uit de plaatselijke automaten. Ze kunnen er nu ook levende krab uit halen.

 

Geen dolfijnenshows in Brugse dolfinarium

 Er zijn voorlopig geen voorstellingen meer met dolfijnen in het Boudewijn Seapark in Brugge. Dat heeft te maken met het moeizame herstel van dolfijn Yotta na de bevalling van haar doodgeboren babydolfijntje midden oktober.

Adembenemend noorderlicht valt over IJsland

 

Amateurfotograaf Kristján Unnar Kristjansson is een specialist in het fotograferen van het spectaculaire noorderlicht. En dat zie je! Geniet mee van dit adembenemdende lichtspel boven IJsland.



Foto: Kiddi Kristjans / Barcroft Pacific

Het noorderlicht of aurora borealis - genoemd naar de Romeinse godin Aurora (dageraad) en het Griekse woord 'boreas' (wind) - is vooral zichtbaar in de poolgebieden en wordt meestal 's nachts waargenomen. Het kleurt de noordelijke horizon groenachtig of met een rode gloed.

Kristján Unnar Kristjansson maakte de voorbije negen jaar het zo prachtig mogelijk vastleggen van het noorderlicht tot zijn missie. De 31-jarige fotograaf zegt dat hij vaak op zoek gaat naar afgelegen plekken waar er geen lichtpollutie is om het beste shot te verkrijgen. Dat betekent dat hij soms 10 tot 15.000 kilometer moet omrijden voor het perfecte plaatje. Maar dat loont dan ook de moeite.

"De ervaring valt met geen woorden te beschrijven", zegt hij in de Telegraph. "Ook al heb ik het nu al vaak gezien, ik ben nog altijd helemaal van mijn melk als het verschijnt." Technisch gezien is het ook geen makkelijke karwei en er is, volgens Kristjansson, ook veel geluk mee gemoeid. "Maar geen enkel ander natuurfenomeen kan hieraan tippen. Ik raad iedereen aaan om IJsland, Noorwegen, Groenland of Alaska te bezoeken, alleen al voor het noorderlicht."

Hier kan u nog maar in zwijm vallen.
(jv)bron; demorgen.be

 

Mosselbanken brengen haai terug naar Waddenzee

Een proef met kunstmatige mosselbanken moet ervoor zorgen dat verdwenen vissoorten als de haai, de rog en de bruinvis over een aantal jaren weer rondzwemmen in de Waddenzee. Dat meldt onderzoeker Tjisse van der Heide van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) vandaag.

Eerste invasie van witkopstaartmezen in België

 

In België zijn de voorbije weken op verschillende plaatsen groepjes witkopstaartmezen gezien. Het is de eerste keer dat deze Oost-Europese vogels tot in onze streken trekken. Volgens Marc Herremans (Natuurpunt) is 2010 een goed invasiejaar met ook veel waarnemingen van pestvogels, kruisbekken, gaaien en appelvinken.

De witkopstaartmezen verschillen van de inlandse staartmezen door hun zuiver witte kop en meer contrasterend wit-zwart in de vleugels, een spierwitte buik en zeer wollig voorkomen. De vogels voeden zich met insecten die ze zoeken op twijgen van bomen. "Het zijn dieren die voorkomen oostwaarts vanaf Polen en in Scandinavië", aldus Marc Herremans, diensthoofd studie van Natuurpunt. "In ons land zijn tot hiertoe een tiental waarnemingen gekend. Volgens het Belgisch Avifaunistisch Homologatiecomité (BAHC) de eerste in ons land."

De afgelopen jaren worden frequenter invasies vastgesteld van meer vogelsoorten, met grotere aantallen vogels. "Er zijn dit najaar opmerkelijk veel pestvogels, kruisbekken, gaaien, appelvinken en mezen in beweging gezien. Pestvogels zien we normaal pas in aantallen in het voorjaar op terugtocht naar noordoostelijke Europa. En het slechte eikelseizoen jaagt gaaien uit de bossen de open ruimte in op zoek naar voedsel. Daarbij zijn ook veel trekkende gaaien vanuit Oost-Europa."

Een verklaring kan volgens Herremans liggen in het wijzigende klimaat. "Door de klimaatopwarming leveren bomen frequenter meer vruchten (mastjaren). Samen met zachtere winters zorgt dat voor een betere overleving. Een zachter voorjaar en zomer geeft een beter broedseizoen waardoor op de duur de druk op de populaties kan toenemen."

(belga/ka)bron;demorgen.be

Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen

Een flamingo heeft ook cosmetische producten nodig om er goed uit te zien. Met speciale pigmenten onderhouden ze de roze kleur van hun veren.

De flamingo beschikt over speciale klieren die pigmenten aanmaken. Die smeren ze over hun veren in, waardoor ze roos blijven. Wetenschappers ontdekten dit schoonheidsproduct bij flamingo's in het zuiden van Spanje, meldt BBC. De pigmenten zitten in een soort olie die de flamingo met klieren afscheidt. Daarop smeren ze het goedje over hun volledige lichaam in.

De flamingo's gebruiken de pigmenten op het ogenblik dat ze er op hun best willen uitzien. Het vraagt immers tijd en energie om de pigmenten aan te maken en dus kunnen we veronderstellen dat een kleurrijke flamingo een gezond dier is. Zonder deze make-up zou de kleur van een flamingo al na enkele dagen verbleken.

Vooral vrouwtjes zijn veel met hun uiterlijk bezig. Mannetjes associëren de kleur immers met de kwaliteit van hun partner. Met een roze flamingo hebben ze dus meer kans op jongen.

(gb)bron;demorgen.be

 
Op de lunch met Jane Goodall

 

Een paar dagen geleden ontving ik een enthousiaste e-mail van Annemiek van Gijn, een ex-medewerkster van een van de meest exclusieve reisbureaus van Nederland en België. Ze heeft het boeken van dure en 'over the top' luxereizen ingeruild voor een eigen project: trips die de reizigers dichter brengen bij oprecht natuurbehoud.

All For Nature is de eerste reisorganisatie in de Benelux die dit soort ervaringen aanbiedt. Je kan reuzenpanda's in het wild gaan opsporen. Dagenlang optrekken met een onderzoeksteam van een oerang-oetang Foundation. Cameravallen zetten voor onderzoek naar de jaguar. Lunchen met Jane Goodall. Of meehelpen bij de jaarlijkse gezondheidscheck van cheeta's en luipaarden bij de AfriCat Foundation.

Persoonlijk lijkt 'Door het oog van de grizzly' me wel wat: in de voetsporen van dit machtige dier de fjorden en wouden van British Columbia in Canada ontdekken. Op een verantwoorde manier natuurlijk!

Debbie Pappyn
bron; demorgen.be

 
Het harde leven van een babyzeehond

 

De dierenwereld kan soms hard zijn, zelfs voor jonge zeehondjes. Zo moeten de dieren kort na hun geboorte al een verscheurende keuze maken: aan land blijven en dikker worden of in zee duiken en leren zwemmen. Voor de zeehondjes een dilemma op leven en dood.

 

Leeuwen eten dronken barman op in
Zuid-Afrikaans vakantiepark

Jan-Friederick Bredenhand, een 30-jarige Zuid-Afrikaanse barman, is ten prooi gevallen aan drie leeuwen in het vakantiepark waar hij werkte. De eigenaar van de Addo Croc and Lion Ranch in de buurt van Port Elizabeth, Johnny Janse van Rensburg, moest twee leeuwen afschieten om het het kadaver van Bredenhand te beschermen.

Is laatste beer uit Pyreneeën dood?