Bij de zeehondencrèche in het Nederlandse Pieterburen is dit weekend een zeldzame albinozeehond binnengebracht. Het beestje is ongeveer vier maanden oud en heeft een flinke longworminfectie.

Witte vocht
Albinozeehonden hebben geen pigment en krijgen daardoor een witte vacht en rode ogen. In veertig jaar tijd is het nog maar vijf keer eerder gebeurd dat de zeehondencrèche een albinozeehond heeft opgevangen. De laatste keer was in 2000.

De zeehond is door eilandbewoners en vrijwilligers gered op het strand van Vlieland. De nog naamloze zeehond verblijft in Pieterburen voorlopig in quarantaine. De crèche hoopt de albinozeehond binnen een paar maanden weer gezond vrij te laten.
 
(belga/ep)bron; demorgen.be 

Een presentator van BBC heeft het zeldzame privilege gehad om te zwemmen met een otter. Het is immers niet eenvoudig om onder water te zwemmen met deze gracieuze dieren. Otters waren vorige eeuw in Europa zelfs zo goed als uitgestorven.

Voor BBC-presentator Charlie Hamilton James was het een obsessie om eens naast een otter te kunnen zwemmen. James wou de otter in zee filmen, waar de dieren jagen op vis en schaaldieren. In de twintigste eeuw is het aantal otters in Europa drastisch gedaald. Nochtans kwamen de otters op ons continent ooit heel verspreid voor. Ook in Groot-Brittannië kreeg de populatie tussen de jaren 50 en 70 zware klappen te verwerken.

Herstel
Het gaat ondertussen weer wat beter met de otters, maar de dieren proberen in afzondering te leven. Jagen doen ze liefst bij schemer en 's nachts. Het was dus geen gemakkelijke opdracht voor James, die vastberaden was om zelfs de jongen van wilde otters te filmen. Tijdens de zomer ging hij gedurende vijf weken op zoek naar otters, maar hij vond geen enkel exemplaar. Vorige week trok hij er nogmaals op uit.

Nabij Shetland trof James met zijn camerateam een grote otter aan, maar het dier had helaas geen jongen. Kort daarop zagen ze echter nog een otter in de buurt van een ferry terminal. De otter had vis bij zich en dook ergens een gat in. Dat was het signaal voor de cameraploeg om hetzelfde te doen, want deze otter was mogelijk op weg naar een hongerige familie. Dit keer hadden ze meer geluk, ze filmden een moederotter samen met haar twee jongen.

Zeldzame ervaring
Enkele dagen later slaagde James ook in zijn andere opdracht. Na een zeldzame ontmoeting met een groep otters trok James zijn duikerspak aan en ging hij het water in. De otters hadden James opgemerkt maar ze waren niet bang. Na een tijdje doken de otters het water in en hadden ze geen aandacht meer voor de onverwachte menselijke bezoeker. James kreeg zelfs de kans om deze opmerkelijke dieren van dichtbij te filmen.

Toen de otters de collega's van James opmerkten sloegen ze op de vlucht. "Ik heb de hele wereld rondgereisd om ongelooflijke dieren te filmen", zei James aan BBC. "Maar zwemmen met otters is de meest opmerkelijke ervaring die ik ooit gehad heb. Misschien omdat ik een glimp heb mogen opvangen van de geheime wereld van een wezen dat erg goed is in het bewaren van zijn geheimen."

BEKIJK HIER DE BEELDEN VAN BBC

(gb)bron; Charlie Hamilton James
destandaard.be

In Paraguay wordt één van 's werelds laatste paradijzen aan een recordtempo verwoest door systematische ontbossing. De daders: een agrarische gemeenschap samengesteld uit een christelijke sekte (de mennonieten) en uit Brazilië gevluchte afstammelingen van nazi's. Ze hebben de jongste vier jaar een miljoen hectare - 10 procent van het Chacowoud - afgebrand om er koeien op te zetten. Het vlees daarvan belandt ondermeer op onze borden.

Terwijl het behoorlijk goed gaat met de ontbossing in het Amazonewoud - de Brazilianen hebben die flink teruggeschroefd - is er elders in Zuid-Amerika een waar drama aan het plaatsvinden. De Chaco, na de Amazone het grootste bosgebied op het continent, wordt aan een recordtempo verwoest door ranchers. Voornamelijk om er dieren op te zetten waarvan het vlees voornamelijk naar Europa wordt geëxporteerd en ook om er gewassen te telen om biobrandstof van te maken.

Hitler
De Chaco, verspreid over Bolivië, Argentinië en vooral Paraguay, is een een mythische plaats: de Spaanse conquistadors slaagden er niet in het gebied te penetreren, en er leeft nog altijd de enige Zuid-Amerikaanse stam buiten het Amazonewoud die geen contact met de buitenwereld heeft. De Paraguayaanse Chaco is bij aanhangers van de theorie dat Hitler geen zelfmoord pleegde maar vluchtte ook de favoriete plaats waar de Führer zou zijn terechtgekomen. De Engel des Doods, Auschwitzkamparts Joseph Mengele, dook er in 1960 onder toen de Mossad hem op de hielen zat in Argentinië.

Paradijs voor dieren en planten
De Chaco in Paraguay is acht keer groter dan België en één van de meest biodiverse gebieden ter wereld met 3.400 plantsoorten, 500 soorten vogels, 150 verschillende zoogdieren, 120 soorten reptielen en 100 soorten amfibieën. Het is ook de laatste plaats in de wereld waar nog behoorlijk wat jaguars, poema's en enorme miereneters zitten.

Nederland
In de jaren dertig werd het onherbergzame gebied gekoloniseerd door mennonieten, een oorspronkelijk uit Nederland afkomstige doopsgezinde sekte die volgens hun leer "streven naar een geweldloze wereld". Ze moordden in enkel jaren tijd de ongeveer 20.000 indianen uit die op het land woonden, claimden het voor zichzelf en begonnen er te boeren. Ze settelden zich over de jaren in 19 verschillende dorpen, bleven "plautdietsch" praten en richtten landbouwcoöperatieven op.

"Gods wil"
Heinrich Dyck, aan het hoofd van één van die coöperatieven is erg eerlijk en duidelijk: "Onze bedoeling is de Chaco zoveel mogelijk om te vormen tot productief landbouwgebied. God heeft het in de bijbel duidelijk gemaakt dat we het land moeten ontginnen. Dit is gewoon Gods wil. We hebben een tandje hoger geschakeld in de ontbossing omdat we schrik hebben dat ze ons beperkingen zullen gaan opleggen in de toekomst." Een missie waarin ook een paar honderd ranchers zich kunnen vinden die uit Zuid-Brazilië zijn gekomen. Het zijn bijna allemaal kinderen van Duitsers die na de oorlog op de loop moesten, en het klikt blijkbaar erg goed met de mennonieten. Er is trouwens een reden waarom ze naar de Chaco zijn afgezakt: hun bussiness, ontbossing, werd door de Braziliaanse overheid steeds moeilijker gemaakt.

Geld
De landrush van de jongste jaren heeft deze plautdietsche gemeenschap rijk en machtig gemaakt. Ze heeft haar eigen schoolsysteem, politie en betaalt pas sinds kort (een beetje) belastingen. Door de export van het vlees en de stijging van de grondprijzen van 10 naar 200 dollar per hectare heeft de sekte ondertussen naar schatting meer dan een half miljard gespaard. En terwijl een aantal jaar geleden de vergelijking nog viel te maken met hun Amische geloofsgenoten in de States, rijden de mennonieten nu rond in enorme pick up-trucks, shoppen ze in hypermarkten en zijn er zelfs restaurants in de Chaco.

David Attenborough
De overheid zegt dat ze er niks kan aan doen. Volgens de wet moeten de boeren in de Chaco 25 procent van de bomen op het land laten staan, maar niemand controleert dat. David Attenborough, die zich het lot van de Chaco heeft aangetrokken, zegt dat dit leidt tot een "groeiende ecologische ramp. Erosie en verwoestijning in één van 's werelds meest diverse en fragiele omgevingen, één van de laatste wildernissen. Aan dit tempo zal 75 procent van de Chaco verdwenen zijn binnen één generatie."

Avatar
De Ayoreo-Totobiegosode, de enige stam buiten de Amazone die nog totaal geïsoleerd leeft, dreigt ook ten prooi te vallen van de ontbossing. Het doet denken aan het scenario van de film Avatar: eerder dit jaar begonnen mennonieten met bulldozers het beschermde leefgebied van de indianen te verwoesten. Het is de laatste fase in een "Endlösung" om die mensen weg te krijgen: tot 1986 organiseerden de mennonieten (en andere fundamentalistische christelijke kerken) heuse mensenjachten in Paraguay. Duizenden Totobiegosode werden zo uit het woud gejaagd om "bekeerd" te worden.
 
(mvl)bron; demorgen.be

De verkoop van vlees van gekloonde dieren zal de komende vijf jaar in Europa waarschijnlijk verboden worden. Dat maakte Europarlementariër Kartika Liotard bekend.

Verwacht wordt dat de Europese Commissie op korte termijn een wetsvoorstel zal maken dat de verkoop van vlees van gekloonde dieren verbiedt. Dat stelt Liotard op basis van een intern EU-document. Het moratorium zou voor vijf jaar van kracht worden.

Het vlees van gekloonde dieren is hetzelfde als dat van niet-gekloonde dieren. Het klonen van dieren zorgt echter voor veel dierenleed. Vlees dat afkomstig is van nakomelingen van gekloonde dieren zou vreemd genoeg wel nog mogen worden verkocht.

(gb)bron; demorgen.be

Het vossendebat woedt al sinds 1973 toen The Sunday Times een artikel publiceerde over het gevaar van "urban foxes". Een artikel dat overigens vol onjuistheden stond volgens dierenbeschermers. Zo zijn er sinds de dieren systematisch opduiken in de Engelse steden 80 jaar geleden amper mensen gebeten door vossen. Ook het aantal honden en katten en andere huisdieren die ten prooi vallen aan Vulpes vulpes blijkt mee te vallen.

Radicaal aanpakken
Wel staat vast dat de vossen in de Engelse steden steeds vernuftiger worden om aan eten te geraken. Ze hebben er zo blijkt dus ook geen probleem meer mee om hun slag te slaan in de Londense zoo. Het nieuwe incident is koren op de molen van voorstanders om het probleem radicaal aan te pakken.

Tweeling toegetakeld
Op 7 juni kwam het debat al in stroomversnelling toen Isabella en Lola Koupparis op de derde verdieping van een Londens rijhuis in hun bed toegetakeld werden door een vos. Beide meisjes hielden behoorlijke littekens over aan de aanval: Isabella op haar arm, Lola in haar gezicht. De vos was door een openstaande deur binnengewandeld, de ouders die tv zaten te kijken hadden niks gemerkt. In 2002 gebeurde ongeveer hetzelfde in Dartford, toen Sue Eastwood een vos moest wegslaan bij haar 14 weken oude zoontje Louis, die in zijn gezicht gebeten werd door het dier.

Katten?
Een paar dagen later dook een verhaal op over een bejaarde vrouw in Bristol die had gezien hoe haar bejaarde kater in de living was aangevallen door een vos. In 2005 publiceerde de Daily Telegraph een verhaal ("Hungry foxes start eating the nation's cats") over hoe vossen 's lands geliefde kattenpopulatie aan het aanvallen en opeten waren. Daarin een aantal gruwelverhalen, ondermeer eentje waarin zes vossen velociraptor-gewijs een arme kat omsingelden in de tuin en aan stukken beten.

Broodje aap
Dat laatste wordt afgedaan als een broodje aap door Stephen Harris, een prof die al 40 jaar onderzoek doet naar het gedrag van vossen in Engeland. Hij noemt de kattenverhalen een "urban myth". Het zijn eerder de katten die de vossen aanvallen zo blijkt, en vooral, de meeste beten en verwondingen die toegedicht worden aan vossen komen van andere katten, maar daar durven de eigenaars wel eens over te liegen stelde Harris vast. Ook vossen die samenwerken en zelfs een hinderlaag aanleggen is volgens Harris "pure fictie".

Niet meer vossen in Vlaanderen
Ook in Vlaanderen, en dan vooral Limburg, duiken met de regelmaat van de klok de jongste jaren verhalen op over vossenplagen. Het idee is dat door de bescherming van het dier er een bevolkingsexplosie is gekomen, met alle gevolgen vandien. Het probleem is dat verschillende wetenschappelijke onderzoeken en tellingen hebben uitgewezen dat het vossenbestand in Vlaanderen min of meer stabiel blijft. In de jaren negentig is het omhooggegaan, maar eigenlijk alleen omdat we erin slaagden het dier in de jaren tachtig zo goed als uit te roeien. Maar de jongste tien à vijftien jaar worden ongeveer evenveel vossen geteld.

Niet vossen maar mensen zijn het probleem
Wat natuurbeschermers en biologen doorgaans zeggen is dat het probleem niet is dat er meer vossen zijn, maar wel meer mensen die meer dieren houden. Bij The Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals (RSPCA), de Engelse dierenbescherming, stellen ze vast dat die huisdieren dan ook nog vaak het slachtoffer worden van de ijver waarmee hun baasjes het vossenprobleem aanpakken. Volgens hen is het probleem van honden en katten die verstrikt raken in vallen of klemmen of vergiftigd raken daardoor veel groter dan wat de vossen veroorzaken. Daarom aarzelt de RSPCA ook niet om mensen te vervolgen die vossen doden. Dat mag weliswaar in Engeland, maar niet op "inhumane" wijze. Het gebrek van ijzeren snoeren, klemmen en vergif is bijvoorbeeld wel strafbaar.

Brussel
En terwijl de RSPCA erg vastberaden is en goed georganiseerd, hebben we eigenlijk geen goed idee van hoe in Vlaanderen concreet wordt omgegaan met vossenplagen. Een akelig voorval in Ukkel vorig jaar doet weinig goeds vermoeden: iemand doodde toen drie vossen in amper een week tijd en vond het ook nog nodig de dieren te onthoofden en te etaleren langs het voetpad.

De vos is een beschermd dier in het Brussels gewest. De roofdieren zijn overigens ook bijzonder nuttig omdat ze hoofdzakelijk ongedierte (ratten, muizen, woelmuizen) eten. Enkele tientallen vossen hebben het centrum van Brussel als woonplaats uitgekozen. Ze zijn vooral zichtbaar in parken en langs trein- en metrosporen.

De zoogdieren vestigen zich vooral op plaatsen waar ze een hol kunnen maken of waar ze zich kunnen voeden, hoofdzakelijk met ratten en muizen. De vossen werden in het bijzonder gespot op het kerkhof van Elsene en in het park van Anderlecht.

Het dier kwam zo'n 20 jaar geleden voor het eerst naar de Belgische hoofdstad. Ze kwamen langs de treinsporen die erg geruststellende doorgangen voor hen vormen, zegt Hugues Fanal, directeur van de Franstalige afdeling van de Vogelbescherming. Lang overleeft zo'n vos overigens niet in onze hoofdstad, doorgaans niet meer 20 maanden. De meesten belanden onder de wielen van auto's.

Bovendien is er nog geen enkele ziektegeval ontdekt bij vossen in Brussel, zoals hondsdolheid of echinococcose (aanwezigheid van parasieten die de lever aantasten), benadrukt Fanal. De vossenpopulatie in Brussel is stabiel sinds 4 of 5 jaar. Het zoogdier is ook te vinden in de groene rand, aldus Thierry Kervin van het Centrum voor onderzoek van de natuur, wouden en bossen. De vossen zijn goed vertegenwoordigd, vooral in de gemeentes Sint-Genesius-Rode en Ukkel. Ze kiezen hier tuinen uit voor de rust en de continue voedselvoorraad in vuilbakken.

Agressieve honden
Tegenstanders van radicaal aanpakken van vossenplagen hebben nog een ander argument. Eentje in de teneur van wat we lazen op een Britse site van een organisatie die gewonde vossen opvangt: "Elke week lezen we hoe er ergens in de wereld een kind zwaar verwond is of zelfs gedood door een agressieve hond, meestal van het gezin zelf. Maar wie dan oppert om komaf te maken met die, speciaal als vechthond gefokte dieren, die wordt verweten geen hart voor dieren te hebben. Maar de vos, die zoals hij dat door de eeuwen heen heeft gedaan, een kip steelt bij iemand die het vertikt om een goeie afsluiting te maken voor zijn beesten, die moet uitgeroeid worden."

(mvl)bron;demorgen.be

Het enorme varken kreeg de naam Liu Liu en weegt inmiddels over de tweehonderd kilogram. Baasje Wu Tian kreeg het beest drie jaar geleden van een oude vriend. "Toen hij me dat varken gaf, vertelde hij me dat ze niet groter zou worden dan een laars. Viel dat even tegen: mijn huis is nu al te klein geworden, dus moet ik haar hier wel bewaren."

Trekpleister
En dat legt Wu Tian dus geen windeieren. Hij doopte zijn winkel om tot 'Fat Pig Repairs', waardoor die uitgroeide tot een heuse trekpleister. Verschillende tv-stations en kranten kwamen hem al een bezoekje brengen. Voor de deur hangt een tv'tje, waarop die interviews telkens herhaald worden. "Mijn shop staat hier al twintig jaar, maar nooit heb ik meer succes gekend dan de voorbije drie jaar. Veel mensen hier hebben nooit een levend varken gezien, dus als er iets kapot is komen ze naar hier en brengen ze hun kinderen mee."

Rood papier als versiering
De rode papiersnippers op het varken dienen louter als versiering. "Zo ziet ze er mooier uit", meent Wu Tian. "Slim en handig is ze ook, want ze heeft zich nog nooit pijn gedaan aan de rommel in mijn winkel. En ze vindt altijd de weg naar binnen en buiten. Meestal ligt ze echter gewoon op de grond en kijkt ze naar zichzelf op de tv."

Sommige klanten opperden dat een dieet misschien geen slecht idee zou zijn, maar daar denkt Wu Tian zelfs niet aan. "Varkens moeten vet zijn, zo zijn ze het knapst."