Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Een evenwichtige en gezonde voeding is de ideale basis voor een goede gezondheid en een lang leven van je schildpad.
Dierenwinkels bieden kant-en-klare voeding aan in de vorm van zogenaamde voedingssticks. Deze kunnen dienen als bijvoeding of tussendoortje voor grotere schildpadden, maar je mag ze beslist niet alleen als hoofdvoeding geven. Deze sticks bevatten namelijk meestal te weinig ballaststoffen en op lange termijn is het vitaminegehalte onvoldoende.
Je kan in deze dierenzaken ook een ruim assortiment diepvriesvoeding vinden. Bevroren watervlooien, garnalen en muggenlarven zijn een lekkernij voor schildpadden. Denk eraan dit voedsel eerst te ontdooien en af te spoelen vooraleer je het aan je huisdieren geeft.
In ieder geval zou je ook moeten proberen je schildpadden zoveel mogelijk levend voer uit de natuur aan te bieden. Watervlooien zijn in de zomer en vaak ook nog in de herfst in veel vijvers terug te vinden. Een geliefde en gemakkelijk te vinden snack zijn regenwormen. Tip: Veel waterschildpadden zijn verzot op kleine tot middelgrote waterslakken. Ze kraken de slakkenhuizen of trekken de slakken eruit.
Je kan je schildpadden ook steeds weer met fris groenvoer verwennen. Met slablaadjes, witlof, Chinese kool, paardebloem, eendekroos, weegbree en ook waterplanten kunnen waterschildpadden hun buikje rond eten.
Hoe dikwijls mag je je schildpadden voederen?
Baby's (tot 6 weken oud): dagelijks
Jonge dieren (1/2 tot 2 jaar): drie- tot viermaal per week
Oudere dieren: tweemaal per week
Schildpadden leren snel waar het voedsel vandaan komt. Steeds wanneer je in de buurt van het aquarium komt, paddelen ze smekend aan het raam om een lekker hapje. Ze lijken vaak reuzenhonger te hebben, maar dit is niet zo. Door steeds aan deze bedelarij toe te geven, doe je hun zeker en vast geen plezier. Je krijgt dan als resultaat dat je schildpadden overvoed zijn en vaak leverschade of een gebrek aan vitaminen of mineraalstoffen hebben. De juiste dosering moet je zelf uitzoeken.
Je kan best zoveel geven als ze in vijf minuten kunnen opeten. Vooral bijvoeding zoals watervlooien, muggenlarven of groenvoer kan je regelmatig als tussendoortje aanbieden.
Bron: Bospaddestoel en seniorennet.be
Categorie:Weetjes- Dieren
15-10-2010
Er staat een schaap in de stad
Er staat een schaap in de stad
Op de bermen naast de Coupure grazen sinds gisteren twaalf Drentse heideschapen. Twee weken lang zullen zij er dienst doen als 'natuurlijke grasmaaier'. Van de tram die rakelings langs hun weide rijdt, trekken de dieren zich niets aan.
'Hallo, de komende twee weken mogen wij grazen op de talud langs de Coupure. De stad Gent wil zo nagaan of wij de taluds beter kunnen onderhouden dan de maaimachines die elders aan het werk zijn. Ik denk dat dat ons wel zal lukken.' Met die boodschap op een bordje verwelkomen de twaalf Drentse schapen de voorbijgangers aan de Coupure. Die blijven verwonderd kijken. Een kudde schapen midden in de stad, het is niet iets dat je alle dagen ziet. In Gent loopt al sinds dit voorjaar een proefproject rond ecologisch bermbeheer. In plaats van maaimachines in te zetten om de oevers te onderhouden, huurt de stad een herder in die er zijn schapen op afstuurt. Tot nog toe gebeurde dat vooral langs de Leie ter hoogte van de Blaarmeersen. Sinds gisteren opereren de schapen een stuk dichter bij het stadscentrum. In de bermen van de Coupure, tussen de Rozemarijnbrug en de voetgangersbrug, zijn de komende veertien dagen schapen te zien. 'Nog nooit kwamen we met onze dieren zo dicht bij het centrum van een grote stad', zegt Niek Van Durme die de schapen gistermiddag kwam afleveren. 'Het is hier een stuk drukker dan in de buurt van de Blaarmeersen, maar deze schapen kunnen daar tegen. Wij hebben speciaal de rustigste exemplaren geselecteerd om hier aan de slag te gaan. Je ziet het ook, onmiddellijk nadat we ze op de berm loslieten, begonnen ze al gras te eten.'
Berenklauw
En dat doen Drentse heideschapen heel grondig. 'Dit ras eet zo goed als alles', zegt Niek. 'Brandnetels, braamstruiken of berenklauw, het schrikt hen niet af. Ook de steile helling is geen enkel probleem. Ze mogen zelfs in het water vallen, Drentse schapen kunnen zwemmen. Langs de oevers hebben wij opstapjes geïnstalleerd zodat ze weer aan land kunnen geraken.' Het grote verschil met de vorige maaibeurten is dat er geen herder aan te pas komt. De berm aan de Coupure is helemaal afgezet. De twaalf schapen lopen er dag en nacht vrij rond. 'Omdat de oever zo steil is, konden we niet met een herder werken. Wij vragen aan buurtbewoners om een oogje in het zeil te houden. Het is namelijk heel belangrijk dat de dieren geen extra voedsel krijgen. Het klinkt misschien vreemd, maar van brood worden onze schapen echt ziek.'
Bron Nieuwsblad.be beestjes.org
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
14-10-2010
Japan opent jacht op dolfijnen
Japan opent jacht op dolfijnen
Japanse vissers zijn dinsdag begonnen aan hun omstreden jacht op dolfijnen. Ze hebben het seizoen geopend, ondanks felle protesten van dierenbeschermers.
Japan meent dat internationale verdragen niet in de weg staan van het doden van dolfijnen. De dieren zijn volgens Japan ook niet met uitsterven bedreigd. Ze zouden juist de visstand bedreigen.
Bij het vertrek van de vissersschepen schreeuwden actievoerders dat ze de dolfijnen met rust moeten laten. "Er zijn babydolfijnen en zwangere dolfijnen", riep Steve Thompson van actiegroep Sea Shepherd op beelden van Japanse tv-zender TBS. De vissers vertrokken vanuit de stad Taiji, bekend van de Oscarwinnende documentaire The Cove. Die gaat over dierenactivisten die zich verzetten tegen de jacht op dolfijnen.
Japan vangt ook walvissen, ondanks kritiek. Naar eigen zeggen is dat voor onderzoek.
Een Chinese uitbater van een herstelshop voor huishoudtoestellen doet gouden zaken. Zijn geheim? Leg gewoon een vet varken voor je deur en de klanten verzamelen in bosjes voor je deur.
Het enorme varken kreeg de naam Liu Liu en weegt inmiddels over de tweehonderd kilogram. Baasje Wu Tian kreeg het beest drie jaar geleden van een oude vriend. "Toen hij me dat varken gaf, vertelde hij me dat ze niet groter zou worden dan een laars. Viel dat even tegen: mijn huis is nu al te klein geworden, dus moet ik haar hier wel bewaren."
Trekpleister En dat legt Wu Tian dus geen windeieren. Hij doopte zijn winkel om tot 'Fat Pig Repairs', waardoor die uitgroeide tot een heuse trekpleister. Verschillende tv-stations en kranten kwamen hem al een bezoekje brengen. Voor de deur hangt een tv'tje, waarop die interviews telkens herhaald worden. "Mijn shop staat hier al twintig jaar, maar nooit heb ik meer succes gekend dan de voorbije drie jaar. Veel mensen hier hebben nooit een levend varken gezien, dus als er iets kapot is komen ze naar hier en brengen ze hun kinderen mee."
Rood papier als versiering De rode papiersnippers op het varken dienen louter als versiering. "Zo ziet ze er mooier uit", meent Wu Tian. "Slim en handig is ze ook, want ze heeft zich nog nooit pijn gedaan aan de rommel in mijn winkel. En ze vindt altijd de weg naar binnen en buiten. Meestal ligt ze echter gewoon op de grond en kijkt ze naar zichzelf op de tv."
Sommige klanten opperden dat een dieet misschien geen slecht idee zou zijn, maar daar denkt Wu Tian zelfs niet aan. "Varkens moeten vet zijn, zo zijn ze het knapst."
(svm)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Ezels zijn vroeger tam gemaakt
"Ezels zijn vroeger tam gemaakt dan paarden, waarschijnlijk ongeveer 6000 jaar geleden."
"Les ânes ont été domestiqués plus tôt que les chevaux, probablement ya environ 6000 ans. "
"Donkeys were domesticated earlier than horses, probably about 6000 years ago. "
bron; seniorennet.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Wedstrijdduif na een maand gevonden op dak in Panama
Wedstrijdduif na een maand gevonden op dak in Panama, 8.000 kilometer uit koers
De Britse wedstrijdduif Houdini mocht vijf weken geleden voor het eerst deelnemen aan een wedstrijd. De tien maanden oude duif moest van het Kanaaleiland Guernsey naar Dudley vliegen, op het Britse vasteland. Dat is ongeveer 350 kilometer, een afstand die ze op ongeveer zes uur zou klaren.
Ergens onderweg moet het verkeerd gelopen zijn want meer dan een maand later kreeg de eigenaar een telefoontje dat zijn duif opgedoken was in Panama, zo'n 8.000 kilometer verderop.
Schip Eigenaar Darren Cubberly had de hoop al lang opgegeven toen hij een telefoontje kreeg uit Panama. Houdini was geland op het dak van meneer Ortiz, die de contactgegevens van Cubberly op de duif aantrof. De duif is waarschijnlijk meegereisd op een schip.
Ze denken dat ze op een schip heeft gelift. Aangezien de kosten om Houdini te repatriëren te hoog liggen voor Cubberly, mag ze bij de familie Ortiz blijven.
Sid Barkel, secretaris van de Britse National Flying Club, liet weten dat dit "een zeer ongewone zaak" is.
(belga/mvl)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Witte haaien delen walvismaaltijd
Witte haaien delen walvismaaltijd
Witte haaien zijn niet altijd bloeddorstige dieren. Ze kunnen hun maaltijd ook met elkaar delen, zo ontdekten wetenschappers.
Vorige maand waren wetenschappers nabij False Bay in Zuid-Afrika getuige van een indrukwekkend schouwspel. Ze zagen hoe een groep witte haaien zich tegoed deed aan het karkas van een walvis. Tot hun verbazing begonnen de haaien elkaar niet aan te vallen tijdens de wilde maaltijd. Ze vertoonden de nodige discipline terwijl ze het walvisvlees verorberden.
"Het was opmerkelijk om zoveel witte haaien te zien en zo weinig agressie", zegt Alison Kock, één van de getuigen. "Maar met zo'n enorme maaltijd was er ook geen reden om elkaar als concurrent te zien." Zelfs het grootste roofdier van de oceaan is dus bereid te delen.
(gb)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Nieuwe vleermuis lijkt op Yoda
Nieuwe vleermuis lijkt op Yoda
In Papoea-Nieuw-Guinea is vorig jaar een nieuw soort vleermuis ontdekt. Het gaat om een heel bizar exemplaar dat voor de fans van Star Wars misschien wel een treffende gelijkenis vertoont met Yoda.
Wetenschappelijke expedities ontdekten in 2009 in Papoea-Nieuw-Guinea ongeveer 200 nieuwe soorten. De vleermuis was al op eerdere tochten gezien, maar de nieuwe soort werd nog nooit geregistreerd en had nog geen naam gekregen. De dieren verspreiden de zaadjes van het fruit dat ze eten. Op die manier zijn de vleermuizen cruciaal voor het ecosysteem van het regenwoud.
Naast de vleermuis werden in het dierrijke regenwoud van Papoea-Nieuw-Guinea 24 nieuwe kikkers, 2 nieuwe zoogdieren en bijna honderd nieuwe insecten gevonden. Het leefgebied van de dieren is erg afgelegen, enkel bereikbaar per vliegtuig, boot, helikopter of te voet.
(gb)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Nieuwe sport Eekhoorns spotten.
Nieuwe sport Eekhoorns spotten.
Je ziet ze deze periode hevig in bomen klauteren en van tak tot tak springen. De eekhoorns gaan in de herfst naar hartelust op zoek naar zaden om hun wintervoorraad aan te leggen. De diertjes in het oog houden is een prettige bezigheid.
1) Naar wat zijn de eekhoorns nu precies op zoek? In de herfst zoeken ze zaden van bomen, zoals de beuk, hazelaar, tamme kastanje of fijnspar.
2) Eekhoorns leggen in de herfst een wintervoorraad aan. Ze verstoppen de zaden met een of twee in een ondiep putje in de grond.
3) De eekhoorn is geen globetrotter. Eens hij zich ergens goed voelt en voldoende te eten heeft, blijft hij in dat gebied. Een tuin moet dus al groot zijn om het diertje lang te houden. Als de eekhoorn wat tuinen combineert waar hij het juiste voedsel vindt, dan kan je lang wel van het diertje genieten.
4) Om de eekhoorns langer in je tuin te houden, kan je ze natuurlijk wat extra voederen. Maar in het paarseizoen verlaat hij je dan toch om de geschikte partner te zoeken.
5) Eekhoorns wonen in nestjes met veel bladeren. Soms houden ze zich ook schuil in een boomholte. Nestkastjes zijn dus niet echt nodig.
6) Vind je die eekhoorn wel echt schattig? Jammer, want het is verboden om het beestje als huisdier te houden. De eekhoorn is immers een beschermde diersoort. Maar hem al dan niet met een verrekijker in de gaten houden is een ideale activiteit tijdens een heldere herfstdag. bron:MF Zita
De Golf van Porto met de Calanches, een indrukwekkend schouwspel van 300 meter hoge rode rotsen.
Corsica is een prima bestemming om te bezoeken als de grote drukte voorbij is en de temperaturen milder worden. Met de auto, per fiets of te voet: telkens anders, telkens indrukwekkend.
Het middeleeuwse dorpje Sartène. De lieflijke straatjes waren ooit het toneel van gruwelijke vendetta's.
Bonifacio
Corte
Nonza
Met de auto langs de rode kliffen Wie graag achter het stuur zit, zal zijn hart verliezen aan het bochtenwerk van het Corsicaanse wegennet. Al kan autorijden in Corsica ook best zenuwslopend zijn. Tegenliggers kruisen is soms een hele uitdaging. En dan spreken we nog niet over de soms linke Corsicaanse chauffeurs.
Met de wagen kan je in zeven tot tien dagen de grootste blikvangers van het eiland bezoeken. Eén van de mooiste routes loopt tussen Piana en Porto, in het westen, en verder noordelijker naar Calvi. Daar liggen de Calanches, een spektakel van 300 meter hoge rotsen van feloranje tot roestbruin die door de tijd, de wind en het water tot bizarre natuurfenomenen zijn geboetseerd waarin je makkelijk een hondenkop, een schildpad of een vogel kan herkennen. Zeker in de late namiddag als de zon de rozerode granietrotsen in een betoverend licht laat baden, zijn de Calanches op hun mooist. Porto zelf is, zeker buiten het hoogseizoen, een juweel van een vissershaventje rond een keienstrand. Vanuit Porto kan je ook de Calanches met een bootje bezoeken. Je vaart dan ook langs het natuurreservaat La Scandola, Unesco-erfgoed en zo bijzonder dat er niemand aan land mag.
Verkoeling zoeken Rijd door naar Calvi over de D81, 'slechts' 81 km, maar over de kustweg heb je wel drie uur nodig. Verkoeling is geen probleem, want onderweg zijn er strandjes en meertjes voor een korte stop. Vooral het laatste stuk voor Calvi kronkelt de weg zeer dicht langs de ruige kust waardoor je steeds weer een adembenemend uitzicht krijgt op de diepblauwe zee. Calvi zelf is een populaire toeristenplaats met een 6 km lang zandstrand dat in september weer op adem komt na een drukke zomer. Het hippe volkje vind je 's zomers op de terrassen, stranden en in de winkelstraten van Saint-Florent, want wat Sankt-Moritz voor de Alpen is of Marbella voor Spanje, is 'Saint-Flo' voor Corsica.
Ook niet te missen autoroutes De N196 van Ajaccio naar Bonifacio, met het middeleeuwse dorpje Sartène als hoogtepunt. In de nauwe steegjes van de binnenstad hebben zich bloedige vendetta's afgespeeld. Eindig in Bonifacio. Het allermooiste stadje van Corsica is gebouwd op hoge holle kalkrotsen. Het gebergte mondt hier uit in rijke stranden, kreken en eilandjes. Bonifacio is een ideale uitvalsbasis voor het Ospedale-gebergte, met daarboven de Aiguilles de Bavella, de Polischellu-watervallen en het Solenzara-dal.
De D84 tussen Porto en Corte, langs de Gorges de la Spelunca, het bergdorpje Evisa en de Col de Vergio.
Logeren onderweg Hotel Stella Marina in Galeria. Een charmant hotel-restaurant in het jachthaventje. Info: www.hotel-stella-marina.com. Prijs dubbele kamer in september met ontbijt 70 euro.
Hotel de l'Abbaye in Calvi. Ondergebracht in een oud klooster, op wandelafstand van de citadel. Info: www.hostellerie-abbaye.com. Prijs dubbele kamer vanaf 129 euro.
Eten & drinken Les Roches Rouges in Piana. Een fascinerend hotel-restaurant in belle époque. Het uitzicht in het restaurant en op het terras is een van de mooiste van Corsica. Niet goedkoop. Info: www.lesrochesrouges.com
La Gaffe in Saint-Florent. Degelijk visrestaurant waar je tot laat buiten kan eten. Tel. 0033/495 37 00 12.
Per fiets door het maquis Corsica per fiets is een uitdaging: het land telt meer dan honderd toppen boven de tweeduizend meter. Toch kunnen fietsers van alle niveaus hun hart ophalen aan de spectaculaire natuur.
Vrijetijdsfietsers zoeken hun heil langs de kustwegen: die bieden weliswaar zelden vlakke wegen, maar vergen geen grote conditie. Wie wel een fysieke uitdaging wil, zal in het binnenland niet weten wat hem overkomt. 'Collenverzamelaars' kunnen op Corsica 202 cols op hun conto schrijven, waarvan 13 boven de 1.000 meter.
De fiets is het perfecte vervoermiddel om flink wat van het eiland te zien én echt overrompeld te raken door het vele natuurgeweld. De routes voor fietsers zijn nagenoeg eindeloos. Eens je buiten de grootste steden komt, valt het verkeer best mee. De wegen zijn over het algemeen van voortreffelijke kwaliteit en mountainbikebanden zijn niet noodzakelijk. Bij slecht weer is een fluovestje verplicht.
Avontuurlijk Een aanrader voor avontuurlijke fietsers is de Désert des Agriates bij Saint-Florent, een rotsig maquislandschap van struiken, heesters en bloemen dat geurt naar rozemarijn, mirte, marjolein en tijm. Daarna kan je de Balagne induiken bij Lozari, met een klim naar bergdorpjes Muro en Cateri. De kustweg tussen Calvi en Porto is een must. Als 90 km en 900 hoogtemeters te veel lijken, kun je de route in tweeën breken in Galeria, een prima uitvalsbasis voor een zwempartij of een duik aan de rand van het Scandola-reservaat, een ecologisch mirakel van 2.000 hectare.
Ook niet te missen fietsroutes De Cap Corse, met 's avonds een heerlijke langoest in de haven van Centuri.
De Bozio, het achterland ten oosten van studentenstad Corte.
Logeren onderweg Chambre d'hôtes bij Victoria Hlusicka in Saint-Florent. Een rustige bed & breakfast met charmante gastvrouw. Tel. 0033/674 30 41 01. Prijs dubbele kamer vanaf 55 euro.
Duikcentrum L'Incantu in Galeria. Voor uitstappen op zee, niet enkel voor duikers. Kamers te boeken per week. Info: www.incantu.com. Prijs appartement voor twee personen vanaf 530 euro.
Eten & drinken U Alivu in Galeria serveert Corsicaanse gerechten op het terras.
La Jetée in Centuri Port op Cap Corse. Het restaurant van dit gezellige hotel wordt gerund door een Italiaanse en staat bekend voor zijn heerlijke langoesten. Info: www.la-jetee.net
Te voet over de GR 20 Corsica mag dan wel ruim 1.500 km aan uitgetekende wandelpaden hebben, de meest legendarische is zonder meer de GR 20. Deze Grande Randonnée loopt over 180 km, tussen Conca in het zuidoosten en Calenzana in het noordwesten. Vijftien etappes voor evenveel dagen, al wagen gehaaste trekkers zich al eens aan een dubbele trip in één dag. Jaarlijks volgen meer dan tienduizend stappers de roodwitte bewijzering door het hart van het Corsicaanse gebergte. Wie noordzuid loopt, heeft 10.675 meter gestegen en 10.146 meter gedaald. De officiële gids voor de GR loopt van noord naar zuid, maar eigenlijk is de omgekeerde route te verkiezen, omdat die zachter start én omdat je de zon niet voortdurend in je gezicht hebt. De beste periode voor de GR20 is tussen juni en oktober. Je neemt best een heel lichte tent mee, die je bij een gîte d'étappe opslaat.
Ook niet te missen wandelroutes Dagtocht le Sentier des Douaniers, een grillig pad vlakbij bij de kustlijn van de Cap Corse tussen Centuri en Macinaggio. Het hele pad is goed voor acht uur stappen, maar je kunt er ook een tweedaagse van maken, met een halte in Barcaggio.
Dagtocht langs het strand van Saleccia, 15 km ten noordwesten van Saint-Florent, waar de film 'The Longest Day' uit 1960 opgenomen werd. Het pad is offroad en leidt door le Désert des Agriates.
Logeren onderweg Hotel l'Aïtone in Evisa. Vlak bij het dennenbos van Aïtone. Evisa is het startpunt voor tal van wandelingen en ligt op de noordelijke Mare a Mare-route. Info: www.hotel-aitone.com. Prijs dubbele kamer vanaf 40 euro.
Monte d'Oro in Vizzavona, waar de oude vloeren kraken onder de zachtste kousenvoeten. Info: www.monte-oro.com. Prijs dubbele kamer vanaf 74 euro.
Eten & drinken Chez Félix in Ota met mooi terras en uitzicht op de bergen.
A Pignata in Porto-Vecchio, lekkere Corsicaanse keuken, reserveren noodzakelijk, tel. 0033/495 78 41 90.
Weergaloze ligging op een landtong boven zee. Mengeling van Italiaans en Corsicaans.
Corte
Beklim de citadel, bezoek het museum, wandel door de verweerde oude stad en drink met de Corsicanen.
Nonza
Klevend aan de rotsen boven de zee. Slenter door de steegjes en ga zitten onder de platanen tot 's avonds.
Tim Vanderjeugd bron; hln.be
Categorie:Natuur-Reizen-Tips
Superschattige pandatweeling
Superschattige pandatweeling zorgt voor primeur in zoo Madrid
De eerste 'ivf-pandatweeling' buiten China stelt het goed. De superschattige panda-baby's liggen al een maand in een couveuse in de zoo van Madrid. Hun geslacht is nog altijd onbekend. Het prille leven van de kleine panda's.
bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Poema van 1,5 meter op vrije voeten
Poema van 1,5 meter op vrije voeten nabij kuuroord in Kent
In het kuuroord Royal Tunbridge Wells in het Engelse Kent blijkt een poema van ongeveer 1,5 meter op rooftocht te zijn. Het beest werd door twee vrouwen gespot, rondwarend in de buurt van vuilbakken. Het personeel van het ontspanningscomplex, dat nabij bossen gelegen is, bevestigt angstaanjagend gegrom te hebben gehoord.
Ashish Patel, manager van het restaurant Frankie and Benny's, verklaarde dat hij aan het afsluiten was toen hij plots een allemachtig geluid hoorde vanachter het restaurant. "Ik deed de deur open en besefte dat het vanuit het bos kwam. Het leek wel of twee wilde dieren naar elkaar aan het snauwen waren. Het was schrikwekkend in het donker. Het deed me denken aan een leeuw."
Expert Neil Arnold zegt dat hij inderdaad verscheidene meldingen van een grote kat uit de buurt binnenkreeg, onder meer van de twee vrouwen. "Het dier zou op een kleine 200 meter van hen gestaan hebben. Het had een lange staart en was zo'n anderhalve meter lang. Ik ben er honder procent zeker van dat het om een poema gaat. Iedereen praat over de staart van bijna één meter en gekruld in een S-vorm." Volgens Arnold voedt het beest zich met konijnen en fazanten.
Het mannetje vliegt over een weer met voedsel, maar bij deze terugkomst is het te laat. Het vrouwtje heeft de geest gegeven. Het mannetje probeert haar nog te wekken, maar tevergeefs
