Ik ben Everaert Albert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Awbeir (Eeklo's voor Albert).
Ik ben een man en woon in Eeklo (België) en mijn beroep is ...bloggen.
Ik ben geboren op 11/02/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn blog, foto's, computer, fietsen...
Zegge en schrijve : 1949. Op 24 februari van dat jaar komt er bij de Eeklose stadsdiensten een bouwaanvraag binnen van de heer Laude Pierre, Directeur-général S.A. Peignage d'Eecloo, om op de hoeken van de Moeie en de IJzerstraat 2x5 woonhuizen te bouwen. Op de bovenste foto de moment van aanvraag, op de onderste hoe de hoek Moeie - IJzerstraat er woensdag uitzag.
Reacties op bericht (4)
21-06-2009
Ijzerstraat II
Albert, zijn uw grootouders daar dan niet blijven wonen, of waren ze overleden?
Die putten, den "eird van de peignage" lagen inderdaad op die plaats, juist voorbij de wei van de boer. De putten waren gevuld met het bezinksel van de wasserij, regelmatig sukkelden onze poezen daar in, want de modder kon het gewicht van vogels dragen, maar niet dat van de poezen die de vogels wilden vangen.
Ik heb het vanmiddag eens nagevraagd aan mijn vader, die woont er sinds 1952. Eerst nog bij zijn ouders, die hadden het eerste hoekhuis kunnen huren in de laatste rij (links dus). Dit huis was toen splinternieuw, het was vooruitgeschoven op de rest omdat er een Fransman ging komen in wonen, die mens is hier maar een maand of acht gebleven, hij kon het hier niet gewend worden en vertrok terug naar zijn land. Mijn ouders wonen in de derde rij links en zijn daar ingetrokken in ... ik denk '58. De huizen zijn sterk gebouwd, maar de tussenmuren zijn niet wat ze tegenwoordig zijn, je mag al niet te hard roepen of je buur verschiet. In de zeventiger jaren ging de Peignage failliet, en werden de huizen verkocht, de bewoners kregen de eerste kans. Daar was heel wat heisa rond, sommige bewoners protesteerden en wilden het niet kopen, andere bewoners hadden zelf al heel wat aan de huizen veranderd dat ze wel een beetje verplicht waren het te kopen anders hadden ze alles voor een ander gedaan. De rest werd overgenomen door de Meetjeslandse Bouwmaatschappij en werden verhuurd als sociale huisvesting. Van de originele bewoners zijn er nu nog enkele over, die zijn nu allemaal in hun zeventig en tachtigste jaren. De sociaalvoelendheid in de straat was toendertijd heel groot, iedereen hielp iedereen zo goed hij kon. Zo herinner ik me dat bij ziekte de één bij de ander ging poetsen, als er iemand stierf deden ze een omhaling voor een bloemenkrans, de één ving de ander zijn kinderen op, er werden boodschappen gedaan voor mekaar... allemaal dingen die je nu nergens meer kan vinden. Op de hoek van de straat was het elke dag na het avondeten "vergadering" van de gepensioneerden uit de straat, die deden er elke dag hun "klapke" en dit tot ver in de tachtiger jaren. We leerden als kind "frans" eten euhm...eten (zoals de kazen die wij hier nog niet kenden) en kenden heel wat Franse woorden, wat nog steeds in mijn voordeel speelt.
De Franse families die me hier te binnen vallen, en waarvan er soms nog steeds nazaten van in Eeklo wonen; Pontieu , Deschamps, Dumortier, Braye, Capitte, Rolland, Henion.
Ik kom er nog even graag als (bijna) vijftig jaar geleden!
21-06-2009, 21:44 geschreven door Ronny
Lang geleden
Eén van die franstaligen waar Ronny het over heeft zijn mijn grootouders. In deze straat heb ik mijn eerste 6 kinderjaren tijdelijk beleefd. Ik weet nog van de overdwarse sterk wiebelende straatverlichting en de onverharde weg. Van het asfaltgieten weet ik nog. En aan de achterzijde van de linkse huizenrij lagen de putten van de peignage waar er afvalwater werd in gepompt van de ververij? Kan dat?
Leuk om terug te zien....
21-06-2009, 13:39 geschreven door Dominique
oeps
Oei, ik schreef dus twee keer 't zelfde, dus zal die gelukkige jeugd wel waar zijn!
21-06-2009, 13:04 geschreven door Ronny
Ijzerstraat
Aah...'t straatje waar ik geboren ben, 't straatje waar ik bijna 25 jaar woonde. Zo een foto had ik nog nooit gezien!
Toen ik een klein manneke was, was de straat nog steeds eigendom van de "Peignage d' Eeklo" en alle mensen die er woonden werkten, of hadden gewerkt in die wolkammerij-wolwasserij. Ik denk dat ongeveer de helft van de straat van Franse nationaliteit was, daardoor sprak men in Eeklo van de "Franse Stroate" de vertaling van Ijzerstraat naar 't Frans is "Rue de l'Yser", genaamd naar de stroom de Ijzer, en niet "Rue de Fer" zoals ik altijd moet horen. Kinderen nemen veel over van mekaar en zo kwam het dat ik met gemak een resem Franse kinderliedjes kon zingen. Nu, veertig jaar later werk ik geregeld tussen Fransen, en die snappen er geen bal van hoe het komt dat ik dat allemaal ken.
Voor kinderen was de Ijzerstraat een paradijs, niks van verkeer want ze was niet verhard, en ze liep dood op het voetbalplein van "Van Damme's". Lionel "Nijlken" Steenbeke die opzichter was op het voetbalplein moest ons om de vijf voet van 't plein schoppen en Boer Claeys die zijn boerderij aan de achterzijde van de straat had, had alle moeite om nog iets van fruit uit zijn appel-en perelaars te recupereren vooraleer wij ze naar binnen gespeeld hadden. In de zomer sneuvelde er met regelmaat van de klok een voorruit van een huis door ons voetbaltalent, straatverlichting was er meestal niet want we waren allemaal goede schutters met "den spriet". Ik kan mij geen gelukkiger jeugdjaren voorstellen!
Kortom, ik kan mij geen gelukkiger jeugd voorstellen!