Het was in de regen dat de eerste fietsers het nieuwe pad, van parking D'hondt naar de Oude Gentweg, officieel inreden. Dit jaar werd er toch het een en ander verwezenlijkt voor de fietsers in Eeklo. Men kan nu fietsen en wandelen van het station in één ruk tot aan het einde van de Oostveldstraat. En er zijn nog plannen voor de fietsers om betere wegen aan te leggen. 

Deze namiddag was er de onthulling van het standbeeld van Patrick Ysebaert. Onder een grote belangstelling gaf burgemeester Koen Loete zijn speech.

Het was de weduwe van Patrick die samen met de burgemeester de vlag wegtrok zodat we het beeld van Patrick te zien kregen.

Wie kon er beter dit beeld maken dan Jeannine zijn vrouw en waar kon het beter staan dan aan de academie en rechtover zijn kunstatelier.

Nadien werd het boek Patrick leeft voorgesteld. Het boek dat gaat over het leven en werk van Patrick werd door Paul Van Hijfte-Ysebaert en Marc Van Hulle aan de vele aanwezigen onthuld.

Het boek is vanaf nu te verkrijgen bij Pluspunt in de Boelare en bij Standaard boekhandel.

Op het tweede vak ligt de bewapening nu bijna volledig. Waarschijnlijk wordt deze week nog beton gegoten.

Deze middag kon ik voor de eerste keer in ongeveer een maand (de knie is nog altijd niet in orde) ergens op bezoek gaan. Met de hulp van het vrouwtje (rolwagen) ben ik op het Eeklose stadhuis naar de huldiging van onze wielerheld Roger De Vlaeminck geweest. Roger wordt 65 jaar vandaag maar ook het nieuw boek over Roger werd vandaag voorgesteld. Op de foto de schrijver van het boek Carl Huybrechts.

Er waren heel wat bekende sportfiguren aanwezig. Zoals Lucien Van Impe, hier naast het vrouwtje.

Vele voetballiefhebbers zullen geen moeite hebben om hier Henk Houwaert te herkennen. Een van de betere trainers die ooit in België hebben gewerkt.

Als vroegere trainingsmaat van Roger mocht natuurlijk Walter Godefroot niet ontbreken.

Roger De Vlaeminck op zijn 65e verjaardag. Hij blijft zich verzorgen en dat is er aan te zien. Nog steeds zo fris als een jong veulen. Proficiat met uw verjaardag Roger.

Gisterenavond was het vooral Bent Van Looy met zijn groep Das Pop die show stal op het Herbakkersfestival.  Terwijl ik het moest doen met de Olympische Spelen nam onze Walter enkele foto's voor mij.

Ze staan nu wel verder uit elkaar maar de fontein en (een stuk van) de kerk kan men nog altijd op één foto krijgen. Het is mooi gedaan maar de vissen waar het water uit sproeit zouden toch ook een poetsbeurt mogen krijgen. Misschien is dit wel voor later voorzien.

Op maandag 14 juni 2011 nam ik de eerste foto van de werken. Vandaag werd dan om 18.30uur Boelare-Blommekens officieel open verklaard. Het lint werd doorgeknipt en men ging in stoet naar het begin van de Boelare.

Jammer van de regen maar niets aan te doen. Hier regende het nog niet zo hard maar het zag er niet goed uit.

Hoe verder men ging hoe harder het regende maar dat kon de pret niet derven.

Toen ook de fontein op het Van Hoorebekeplein was ingehuldigd werden er vlug drogere oorden opgezocht.

De fontein op het Van Hoorebekeplein is nog niet volledig afgewerkt maar werkt wel.

Deze foto kreeg ik deze week van Maria Meirezonne maar is genomen in 1961, de jongens die er op staan waren dan ongeveer 14 jaar oud, door Robrecht De Coeyer (iedereen zei Robert) de papa van Guido die hier ook op de foto staat. In deze kadettenploeg van F.C.Eeklo staan er toch wel bekenden bij. We zullen eens kijken als u ze nog allemaal herkend.

V.l.n.r. zien we: Danny Himschoot, Cobbaert, Vereecke, William Martens, Alfons Van Parijs, Daniël Van Autreve, Alain Deschamps, De Smet, Guido De Coeyer, Johan Van Kerckhove en Roger De Vlaeminck (onze latere wielerkampioen).

Aan de houding van de jongens te zien moet Robert iets gezegd hebben zoals: buik intrekken....borst vooruit....denk aan uw zuster.....

Mijn vermoeden was juist en deze morgen is men gestart met het asfalteren in de Boelare.

Er kwamen dreigende wolken en rond 14u30 is het beginnen regenen. Hopelijk heeft men verder kunnen doen.

Nu is de Boelare aan de beurt om er stilaan terug een straat uit te zien. De boordstenen van de baan liggen aan de kant van de pare huisnummers reeds tot aan de Teirlinckstraat.

De speciale 'giettrein' deze namiddag volop aan het werk. Het gieten van de boord, het plaatsen van de boordstenen en de afwerkingsstenen boven op  de boord worden in één bewerking geplaatst.

Hier ziet u dat de boorden aan de ene kant gelegd zijn. Het was een vruchtbare dag vandaag in de Boelare. De mensen die hier een zaak hebben zien het met goedkeurende blikken gebeuren.

Hier het laatste stuk dat nog moet gedaan worden. We staan hier aan de A.Van Ackerstraat en de werfleider stond er op dat de mannen zouden verder werken helemaal tot hier. Dan zou alles al uitgedroogd zijn tegen maandag en kan men dan beginnen aan de fietspaden.

Gezellige bedoening deze morgen bij de Lentereceptie van de zondagsmarkt op het Kaaiken. Alleen jammer dat het weer niet echt wil meewerken, meer zon had het nog beter gemaakt. André Dellaert (links op de onderste foto) maakt het al 23 jaar mee dat hier de zondagvoormiddag een markt wordt georganiseerd.

                             (foto Noël Everaert)

Wie me een klein beetje kent zal wel weten dat dit niet om te 'stoefen' is maar het is nu eenmaal zo.  Het Eeklose Jong CD&V heeft mij verkozen tot "Eeklonaar van het Jaar 2011". Dit omdat ik met mijn blog ons Eeklo op een positieve manier in beeld breng. Als dat niet mooi is! Ook het feit dat het jongeren zijn die mij verkozen hebben doet veel plezier. Er zijn dus nog jongeren die waarderen wat een senior voor onze stad doet. Heel onverwacht maar daarom doet het ook zo veel deugd. Dat ik dit nog mag meemaken, bedankt iedereen.

Na een belovende start van het nieuwe seizoen gaat het terug niet goed met de Eeklose voetbalclub. Er is nogal wat onenigheid tussen de spelers en dat is nog zacht uitgedrukt. Langs de andere kant zijn er geruchten dat men bezig is een nieuwe ploeg te stichten in Eeklo. De plannen zouden al ver gevorderd zijn en de statuten zijn neergelegd bij de griffie. Maar het woord "EEKLO" zou niet in de clubnaam worden opgenomen en de kleuren zijn volgens de geruchten rood-zwart. Meer details zijn er nog niet.

Waar is de tijd dat de Eeklose club nog in 2e nationale speelde. De foto is uit die periode en is van de wedstrijd voor de Beker van België in het stadion Olympia van Club Brugge.

VAN LANDBOEK TOT KADASTER

Naast de vele genealogen komen steeds vaker ook mensen naar het archief die willen weten wat er vroeger op hun grond allemaal is gebeurd. Soms is dat meer dan gewoon nieuwsgierigheid: de strengere milieuwetgeving vereist geregeld informatie over vroegere – mogelijk vervuilende - industriële activiteiten.

Tot diep in de jaren negentig was zo’n speurtocht zo goed als onbegonnen werk. De Eeklose percelen werden weliswaar al vanaf 1638 in kaart gebracht, maar met een ingewikkeld systeem, dat in de loop van de eeuwen driemaal totaal veranderde. ‘In kaart gebracht’ is bovendien niet de juiste uitdrukking.  Bij de eerste opmetingen voor het landboek van 1638 was er weliswaar een bijbehorende kaart gepland, maar na het samenstellen van het boek was het geld op, en die kaart is er nooit gekomen. Zo moest Eeklo tot 1834 wachten eer het zijn percelen precies weergegeven zag.

Halfweg die jaren negentig sloegen de toenmalige stadsarchivaris (Erik De Smet) en de huidige (Freddy Pille) de handen in elkaar voor een grootscheeps project: een uitgave van de vier oude landboeken (1638, 1709, 1796, 1820), met de situering van elk van de ruim drieduizend Eeklose percelen op de moderne kaart.  

Het duurde meer dan vier jaar om alle problemen en probleempjes van de oudste versie opgelost te krijgen. Het landboek 1638 verscheen in 2001 in twee delen en een index, drie jaar later gevolgd door de versie 1709, en in 2006 door het Franse landboek van 1796.  Aan het sluitstuk van de reeks, het Nederlandse landboek, was Erik De Smet nog volop aan het werk toen hij in februari 2008 plots overleed. Het tekstgedeelte lag toen al op het archief beschikbaar, maar de broodnodige kaarten – die naar zijn zeggen toen bijna klaar waren -  zijn helaas nooit teruggevonden. Een kleine ramp, want zij vormen de laatste schakel van de reeks, die de aansluiting moest vormen op het nog altijd gebruikte systeem van de Popp-kaarten.

Wie de historiek van zijn grond terug wil vinden, kan dus in het begin van de 19^de eeuw op probleempjes stuiten, maar over het algemeen is 300 jaar geschiedenis ervan binnen het uur te reconstrueren.  Niet de volle 375 :  het archief beschikt maar over gegevens tot omstreeks 1925. De recentere ontwikkelingen  zijn alleen maar te volgen op de diensten van Ruimtelijke Ordening en vanzelfsprekend op het Kadaster.

(Freddy Pille)