EXTRA OOG OP DE MARKT IDENTIFICEERT NACHTELIJKE VANDALEN

Het stadsbestuur investeerde afgelopen jaar in extra ogen die bijdragen tot de veiligheid en netheid
in onze stad. Op verschillende locaties bezorgen veiligheidscamera’s extra informatie bij sluikstort,
vandalisme, malafide gebeurtenissen of calamiteiten.  

Afgelopen week werd zo’n vandalisme op de Markt geregistreerd en konden de vandalen achteraf door
de politie geïdentificeerd worden. "De betrokkenen krijgen een Proces Verbaal  in de bus en zullen
opdraaien voor de schade. Wie onze Warme William vloert, maakt kennis met onze veerkracht”
knipoogt Burgemeester Luc Vandevelde.

Vandalisme op onze sfeervol ingerichte Markt, het werd op de sociale media sterk veroordeeld.

Warme William is de grote blauwe beer die iedereen uitnodigt om te vertellen wat er scheelt én graag
een luisterend oor aanbiedt. Het is een initiatief van het Fonds ‘GavoorGeluk’ en zet in op het
versterken van de veerkracht en het mentaal welzijn bij kinderen en jongeren van 0 tot 24 jaar.
(Meer info www.warmewilliam.be) 

Onze extra ogen in de straat zijn dus bijzonder waardevol en dragen bij tot de algemene veiligheid voor
onze Eeklose burgers. We beschikken zowel over vaste toezichtcamera’s op hotspots onder controle van onze
politiediensten als over mobiele camera’s voor opsporing van sluikstort in samenwerking met de milieudienst
van intercommunale IVM. De camerabeelden worden enkel geraadpleegd indien strafbare feiten gemeld
worden, wie niets te verbergen heeft, heeft dus niks te vrezen.

Elia is vandaag begonnen met het plaatsen van de nieuwe aftapmast in de hoogspanningspost
aan de Kraaiweg. Dit werk dient zeer voorzichtig te gebeuren met 180.000 volt
in de omgeving op de hoogspanning.

Julien Van Den Driessche (96) heeft eindelijk rust gevonden

Donderdagnamiddag is Julien Van Den Driessche op 96-jarige leeftijd overleden.
Julien is 73 jaar gehuwd met Yvonne Vandekerkhove en is de vader van Rita, Linda en
(schepen) Ann Van Den Driessche. Maar Julien was vooral bekend als oud-concentratiekampgevangene
van nazi-Duitsland. Tussen 1943 en half 1945 onderging Julien, samen met een groep andere Meetjeslandse
verzetslui, vreselijke gebeurtenissen, die hem een leven lang hebben getekend en achtervolgd. Hij werd
in 1943 uit zijn bed, thuis in Nieuwendorpe, gelicht en eerst een tijdlang in Eeklo, Gent en Sint-Gillis
gevangen gezet. Nadien werd hij overgebracht naar het kamp van Esterwegen, later naar de gevangenis
van Bayreuth en tenslotte naar het concentratiekamp van Flossenbürg. Ook zijn broer Michel was samen
met hem opgepakt, maar hij werd in Flossenbürg doodgeslagen. Toen de geallieerden naderden, werden
Julien en de andere concentratiekampgevangenen (waaronder Armand Verstraete uit Maldegem en Marcel
Durnez uit Geluwe) op een meedogenloze dodenmars gestuurd. Die duurde drie dagen en kostte aan heel
wat gevangenen het leven. Na drie dagen zonder eten en drinken werden de uitgemergelde gevangenen
bevrijd en opgevangen door Amerikanen en Britten. Het duurde nadien nog enkele maanden vooraleer
Julien terug thuis kwam, waar hij moest vertellen dat zijn broer het niet gehaald had.

Julien Van Den Driessche werd heel actief in de Meetjeslandse tak van de Confederatie van Politieke
Gevangenen en Rechthebbenden en beet zich vast in het bekendmaken van de gruwel van nazi-Duitsland.
Het duurde nog tot begin de zeventiger jaren vooraleer hij met enkele vrienden van destijds zijn reisroute
tussen 1943 en 1945 overdeed en er een film van maakte. Met die film trok hij met Armand Verstraete
en Wilfrid Catrysse (ook uit Maldegem) naar honderden scholen in Vlaanderen om het verhaal van wat
er daar was gebeurd te doen. Evenveel keer eindigde die aangrijpende getuigenis in een huilbui en werd
ze gevolgd door slapeloze nachten. Maar Julien wilde niet opgeven, dat stond niet in zijn woordenboek.
Hij had in 1945 niet opgegeven, ook in zijn latere leven bleef hij een vechter tegen het onrecht dat
hem en vele anderen was aangedaan.

In 1992 lag Julien aan de basis van het boek ‘De laatste Meetjeslandse getuigen’ waarin Marc Van Hulle
het verhaal van 15 Meetjeslandse gevangenen uit de concentratiekampen bundelde. Inmiddels zijn al
deze getuigen, op één na, overleden. Julien was de voorlaatste. In 2016 verscheen het verhaal van
nummer 86.412 nog eens uitgebreider in het boek ‘Mijn naam werd een nummer’ van
Mario Lampaert, Freddy Pille en Marc Verbiest.

Met Julien Van Den Driessche verdwijnt een moedig man die oneindig veel kracht had geput uit het
onrecht dat hij en zoveel anderen in nazi-Duitsland hadden ervaren. Hij wilde met zijn kruistocht langs de
schoolbanken wijzen op het gevaar van politieke indoctrinatie en vooral beletten dat het opnieuw zou
gebeuren. Het verdriet bij zijn echtgenote Yvonne, zijn kinderen, klein- en achterkleinkinderen is groot,
maar ze zijn dolgelukkig dat ze – ondanks alle ontberingen die hij heeft meegemaakt – Julien nog zolang
bij hen hebben gehad en dat hij nu eindelijk rust heeft gevonden, 76 jaar na die bevrijding uit nazi-Duitsland.

Nu heeft Julien eindelijk rust gevonden. Hij verbleef de laatste maanden in Avondzegen,
 Bedankt Julien, rust nu maar, je hebt het verdiend!

(Tekst Marc Van Hulle)

(Deze foto nam ik op de Eeklose Markt bij een huldiging van Julien)

Gisteren aan het werk in de Pokmoere .
Toch wel een speciaal beroep.
Wat er moet gebeuren weet ik niet,
maar op de onderste foto zie je 2 man die
kabels naar omhoog trekken via een katrol.
Op foto 1 heb ik met pijltjes aangeduid waar dat die mannen zitten.

ONTEIGENING VOORMALIGE RIJKSWACHTKAZERNE

Stad Eeklo dient voor de verwezenlijking van zijn doel (zie meerjarenplanning 2021/A-2.02.01/
0610-00/222000/STAD/CBS/IP-600NW2.02.01 – De stad heeft een stadsvernieuwingsbudget voor
o.a. strategische aankopen, opwaarderen straten/pleinen) en voor het algemeen nut over te gaan
tot de verwerving van het onroerend goed gelegen te Kaaistraat 25, 9900 Eeklo, het gewezen
rijkswachtcomplex, kadastraal bekend als Eeklo, 2^e afdeling, sectie E, perceelnr. 918/F/2,
groot volgens opmetingsplan 2 737 m².

Het te onteigenen onroerend goed is eigendom van de Belgische staat en wordt beheerd door
de Regie der Gebouwen, Afdeling Vlaanderen Regio West, Ketelvest 23/301, 9000 Gent.

De locatie was in gebruik als rijkswachtkazerne tussen 1930 en 2003.

De stad heeft zich in de meerjarenplanning geëngageerd om door middel van een globaal
stadsvernieuwingsbudget (A.2.02.01) diverse pleinen en straten op te waarderen. Dit gaat bijvoorbeeld
om aanpak en aanplant van de middenberm, beperkte herinrichting van het ceremonieplein, het
plein in de Witte wijk, het Herbakkersplein,... Dit kan ook gaan om aankopen van
gebouwen/terreinen in het stadscentrum om beter te kunnen inspelen op stadsvernieuwing.

De rijkswachtkazerne vormt één van de stadskankers omwille van de vastgestelde verontreiniging en
de daaraan gekoppelde leegstaand.  Het volledige terrein is volgens het gewestplan gedeeltelijk in een
woongebied en gedeeltelijk in een ambachtelijke zone gelegen. De omgeving is sterk verstedelijkt. De site
ligt in een dens bewoonde visgraatstraat (Kaaistraat) en paalt ten oosten aan het shoppingcenter Kruger
(voormalige brouwerijcomplex Krüger) en staalfabriek Steyaert-Heene.

De site heeft evenwel belangrijke potenties als stedelijk inbreidingsproject met complementaire functies
voor de stad. Het is de rol van de stad om hierbij op zoek te gaan naar mogelijke (grond)coalities tussen
verschillende partijen. De stad kan op haar beurt een RUP opmaken om dit stedelijk gebied op termijn te
gaan herontwikkelen. Een stedelijk inbreidingsproject zoals in het verleden reeds gebeurde in Stassano,
Sogeta, Covina, … Er kan hierbij evenwel gewerkt worden met een nabestemming voor de huidige zone
staalfabriek, een bestemming die na verloop van tijd in werking treedt of op een bepaald tijdstip de
oorspronkelijke bestemming vervangt (vb. bij definitieve verhuis). 

De beoogde onteigening dient het algemeen nut. Het betreft een kankerplek in de stedelijke woonkern.
Deze locatie vraagt een dringende sanering en invulling van decennialange leegstand. De herbestemming
kadert volledig in de beleidsdoelstellingen van de stad om door middel van een
stadsvernieuwingsbudget diverse pleinen en straten op te waarderen.  

Regie der Gebouwen wenst zelf geen initiatief te nemen om de site te gaan ontwikkelen en wenste de
verplichte sanering over te dragen aan de nieuwe eigenaar. De stad wenst hierbij zelf stappen te
nemen om de stadskanker op korte termijn aan te pakken.

VOETBALSTADION ZANDVLEUGE: RENOVEREN OF VERHUIZEN?

Het voetbalstadion aan de Zandvleuge ligt er belabberd bij: de tand des tijds heeft zijn werk gedaan.
Sommige onderdelen van het voetbalstadion zijn niet meer bruikbaar, nutsvoorzieningen moeten
aangepakt worden om veiligheid en comfort te verzekeren.

De ganse accommodatie ademt nog alleen wat nostalgie: het dateert uit de gouden tijd van de Fecee (toen
nog Eeklo, nu Meetjesland) en deze ploeg bracht het zelfs tot in de Tweede Nationale (het huidige 1B).

Ondertussen verblijft de Fecee in Tweede Provinciale.

Het stadsbestuur heeft de vaste wil om aan deze toestand een oplossing te bieden.

Daarbij zijn maar twee mogelijkheden: blijven aan de Zandvleuge (en grondig renoveren) of het
voetbalstadion integreren aan het Sportpark (en investeren).

Het schepencollege heeft inmiddels beslist om die keuze te maken op grond van een dossier waarbij de beide
scenario’s zullen onderzocht worden en waaraan het kostenplaatje als belangrijk criterium zal gehecht zijn.

Er zal eveneens gepeild worden naar de uitbreidingsmogelijkheden achteraan het Sportpark en,
ingeval van verhuis, naar de toekomst van de open ruimte aan de Zandvleuge.

De studieopdracht wordt aan Farys, die het Eeklose Sportpark uitbaat, toevertrouwd.

Aan de hand van die gegevens zal een definitieve keuze gemaakt worden.

Mooi drieluik in smakelijke week van de Medewerker in AZ Alma

De week rond 12 mei, de geboortedag van Florence Nightingale, is traditiegetrouw de Week van de
Medewerker in AZ Alma. Men koos er dit jaar voor om er een culinaire verwenweek van te maken,
met elke dag iets anders in de aanbieding voor de vele honderden 'Almatiërs'. Maar er zijn ook
blijvende herinneringen aan deze Week van de Medewerker

REGENBOOGVLAG WORDT GEHESEN IN EEKLO OP 13 MEI.

De regenboogvlag zal in Eeklo gehesen worden aan het stadhuis door het stadsbestuur op donderdag 13 mei.
Aan andere openbare gebouwen zal de vlag ook hangen. Dit naar aanleiding van 17 mei, dan wordt de
Internationale Dag tegen Holebifobie en Transfobie (IDAHOT) gevierd.
De regenboogvlag staat symbool voor diversiteit in de maatschappij.

Gedurende de maand mei wordt er een holebibib ingericht. De bibliotheek zet het aanbod van fictie en
non-fictie voor en door LGBTI+personen in de kijker. Dit jaar is dat ‘Gloei’ en ‘Het transgender boek’.

De scholencampagne PAARS vraagt aan jongeren solidair te zijn door
op 17 mei paars of paarse accenten dragen.
De leerkrachten integreren het thema in hun lessen en zorgen er zo voor dat er gesproken
wordt over de holebi- en transgendergemeenschap.

Er is een regenboogzebrapad in de Burgemeester Lionel Pussemierstraat, ter hoogte van het Sportpark.
Er zal nog een regenboogzebrapad aangelegd worden in de Oostveldstraat. Zo komt het thema in het
straatbeeld en toont stad Eeklo zich als diverse stad.