Sinds enkele jaren hou ik me bezig met motivaties en competenties om te computeren en levenslang te leren. Dit doe ik vooral bij senioren en bij hun begeleiders. Ze hadden veel interesse hoe je vaardigheden (competenties in actie) kunt ontwikkelen om je vlugger en beter te informeren en iets te leren.
Mijn volgende artikels op deze blog zullen gaan over competenties die dit levenslang leren ondersteunen. Zo kan ik op afstand met hen en met jou communiceren.
Ik heb op deze blog, dank zijn seniorennet, het voordeel lezers te ontmoeten die al vertrouwd zijn met de computer. Computeren en leren in het algemeen is actief bezig zijn en dit houdt je mentaal fit.
Als je met anderen kunt spreken waarmee je bezig bent, is dit een prima leermotivatie. Je moet het computeren en het leren gezellig houden en je moet resultaten zien, ook dat zijn goede motivaties. Computeren en leren moeten een goede mix zijn van inspanning en ontspanning.

Waarover zullen we het de volgende keer hebben? Opzoeken in boeken, op internet, naar en in bestanden. Dit zijn vaardigheden die je overal en altijd kunt gebruiken.
We zullen zeer concreet zijn: we bekijken aan de hand van voorbeelden de mogelijkheden die Google biedt en Wikipedia (gratis digitale encyclopedie). Er zijn natuurlijk nog andere zoekmachines dan Google en andere digitale encyclopedieën dan Wikipedia, maar je verdiepen in enkele ‘favorieten’ heeft zo zijn voordelen.

In de week van 23 mei komt een eerste aflevering. Tot dan?

12-05-2005 om 10:43 geschreven door siti4 - georges de corte

Er worden meer herinneringen opgehaald over de Tweede dan over de Eerste Wereldoorlog. De landing op de Normandische kusten, de bevrijding van de kampen, de uitroeiing van de Joden (holocaust;shoah), de zelfmoord van Hitler enz. Rechtstreekse getuigen en documenten zijn er genoeg.
In België zijn er geen rechtstreekse getuigen meer die kunnen vertellen over het IJzerfront 1914 – 1918. Wel  zijn er veel senioren die herinneringen hebben horen vertellen en herinneringen hebben via  films, documentaires, reportages, romans,  tentoonstellingen (Ieper), manifestaties (Last Post in Menen),  soldatenkerkhoven (Passendale)  tot  en met het IJzermonument (Diksmuide).
Niets gaat boven het  directe verhaal: je kunt rechtstreeks met elkaar communiceren.  Mijn vader, oud-strijder van WO I,  vertelde me over de loopgrachten (tranchées) en de Dodengang. Ik kon vragen stellen en kreeg onmiddellijk een aangepast antwoord. Het waren natuurlijk zijn herinneringen, zijn verhalen. Achteraf heb ik gezien dat ze in grote lijnen overeen kwamen met de ervaringen van anderen. Wat me nog bijblijft zijn de zintuiglijke indrukken zoals de stank, de obussen, het geritsel van de ratten, zompige stappen, gebukt lopen. En daarbij de gevoelens van verschrikking, van angst, verveling, kameraadschap, machteloosheid. Herinneringen zijn op hun best als ze veelomvattend zijn.
Ik dacht dat de Belgische soldaten in de loopgraven aan de IJzer de Duitsers hebben tegengehouden en zo de Eerste Wereldoorlog hebben gewonnen. Ik wist wel dat mijn vader vocht met  soldaten uit  andere landen, maar een globale reconstructie kan niet door enkel herinneringen op te roepen. Slechts nadien kreeg ik een meer globale kijk. En dan nog.

Ik vertel zijn verhalen verder aan mijn kinderen en kleinkinderen. Deze verhalen versterken zo de identiteit en verbinden gisteren, met vandaag en morgen.  Herinneringen moeten verstand, gevoel en zintuigen aanspreken, ze roepen eerder beelden op (evocatie)  van vroeger dan ze historisch te reconstrueren. Ze bevatten een lach en een traan en voor jongeren liefst ook spanning  en herkenbaarheid door ze te binden aan personen van vlees en bloed.  Bij het ophalen van herinneringen komt – als het engiszins kan - eerst de lach, een traan mag erbij komen, maar mag niet overheersen. En jong en oud houden liefst van een happy end,  zonder zedenles wel met waarden. Die waarden zal men ervaren door de accenten die we in de verhalen leggen. Die waarden kunnen besproken en aangevoeld  worden, zonder te gaan beleren.

03-05-2005 om 08:20 geschreven door siti4 - georges de corte

In 2005 is Jules Verne 100 jaar geleden gestorven. Vandaar veel media aandacht. Welk twee boeken schreef Jules Verne? Antwoord onderaan. De drie musketiers - De Reis rond de wereld in zeventig dagen - Les Misérables - Veertig duizend mijlen onder de zee

Je kent Jules Verne minstens bij naam. Misschien las je een van zijn boeken. Maar zeker ken je zijn werk via films of via het attractiepark Euro Disney (nabij Parijs) met een speciale aandacht voor Verne. Nantes en Amiens zijn verbonden met Jules Verne (Centre International Jules Verne – Maison Jules Verne Amiens). Een ideetje om te bezoeken als je in de omgeving bent. Verne is een symbool van de tijdsgeest van die tijd: geloof in de vooruitgang; geloof in menselijk kunnen. Hij reisde nogal wat en had een uitstekend archief met eigen aantekeningen en knipsels. Hij las iedere dag vijftien kranten, hij bezat zowat 20 000 kaarten. Hij genoot op het einde van zijn leven wereldfaam en was welstellend.

De drie belangrijkste verhaaltjes (mythes) van Jules Verne zijn

1 Hij is in de eerste plaats een jeugdauteur. Niet waar, hij schreef in de eerste plaats voor volwassenen. Maar gezien de inhoud geen gevaar betekende voor de jeugd en de uitgaven tevens doorspekt waren van avontuur, ontdekkingen en exploraties, wetenschap, techniek en niet vergeten de aantrekkelijke illustraties, was Jules Verne de meest gelezen auteur van jeugdboeken van de negentiende eeuw. Er zijn wel heel wat bewerkingen voor de jeugd op de markt.

2 Verne kreeg nationale literaire erkenning (Académie Française). Neen. Hij werd niet gevraagd binnen te treden tot deze uitgelezen club van ‘onsterfelijken’.

3 Hij is een wat vergeten Franse auteur. Niet waar. Tot op vandaag is hij wereldwijd de meest gelezen Franse auteur. Dus voor Victor Hugo (Les Misérables) en Alexandre Dumas (De Drie Musketiers).

Jules Verne lag aan de wieg van de wetenschapsroman, met aandacht voor de ontdekkingen van zijn tijd zoals de stoommachine, de luchtballon, de telefoon en de extrapolaties van deze ontdekkingen.

Antwoord: Verne schreef De Reis rond de wereld in zeventig dagen - Veertig duizend mijlen onder de zee

25-04-2005 om 09:58 geschreven door siti4 - georges de corte

25-04-2005 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte