Inhoud blog
  • Abdij Ter Duinen (Duynen) Koksijde en Abdij Ter Doest Lissewege
  • Lissewege 2
  • Gidsen, reisgidsen, internet in Peru
  • Jezus met een rok in Peru
  • Peru: een totaal indruk
  • Natuurgebieden aan de kust
  • Onder de dekens in de Antwerpse Kempen
  • Dopen vroeger en nu
  • Landschap van Kerken. 10 eeuwen bouwen in Vlaanderen.
  • Heilige (zalige) Sint-Idesbald - Koksijde - Duinenabdij
  • De Moeren - Les Moëres.
  • Noormannen - Vikingen
  • t Is wonder hoe de Brugse stad... Guido Gezelle
  • Verkiezingen vroeger en nu - Fonteynelied, een Westvlaams verkiezingslied 19de eeuw
  • Wereldgodsdiensten, identiteit en samenleven
  • 2010 Ruhrgebied: Culturele hoofdstad van Europa
  • Hildegard van Bingen - Eibingen - Rüdesheim am Rhein
  • De kathedralen kan ik niet uit elkaar houden!
  • Warmwaterkruik en pittenkussentje
  • Sharm el-Sheikh 1 - Egypte - Rode Zee - koralen
  • Taai ongerief (vervolg): vergrootglas op handvat van de winkelkar
  • Kleefetiketten op fruit en ander taai ongerief
  • Intimiteit en seksualiteit bij ouderen.
  • Kaarsje branden - Cees Nootebeem
  • Toerisme, erfgoed in Brussel en Wallonië
  • RAVel: langzaam verkeer
  • De Grote Routepaden GR in Brussel en Wallonië
  • De Mooiste Dorpjes van Wallonië
  • Poitiers
  • La Romieu - werelderfgoed
  • Conques: een ommetje maar de moeite waard
  • Condom: kathedraal en klooster
  • Cahors: wijn, katedraal
  • Vlak aan de Beligsche grens: Bavay en Pont sur Sambre
  • Masai-MBTschoenen (Kenia) en bij ons.
  • Masai (Kenia) vuur maken ... en bij ons
  • 2010 Speciale dagen in België - schoolvakanties
  • 2010 Speciale dagen in België - schoolvakanties in het Vlaamse Gewest
  • Waha: oude kerk en nieuwe glasramen van Folon
  • Spirituele plekken en toeristische trekpleisters - relitoerisme
  • Zalig worden terwijl je surft
  • Afbeeldingen - reconstructies: Vauban, Viollet-le-Duc
  • 1970 1975 Achterom kijken
  • Huishoudapparaten, keukengerei en keukenkastjesdochters
  • Saint-Cirq-Lapopie
  • Kruisweg bij zusters op rust
  • Aardpeer - St Fougeot - Autun
  • Rummikub : gezellig en stimulerend
  • Cadzand-Bad Sluis
  • Achterom kijken 1965 - 1970
  • Achterom kijken 1960 - 1964
  • Achterom kijken 1956 - 1960
  • Achterom kijken 1950 - 1955
  • Ouderen: horen, zien en niet zwijgen
  • Rijsel - Wandeling 1
  • Rijsel - Wandeling 2
  • Egypte - scarabee of mestkever
  • Egypte
  • Jack London - VS - Californië - Sonoma Valley
  • Broodjeaapverhaal - stadslegende en sneeuw bij Eskimo's
    Actieve senioren
    Leren, fun en fit
    05-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rijsel - Wandeling 2

    Rijsel wandeling 2

    Koninklijke Buurt - Quartier Royale

    Ga naar de rue Royale, aangelegd door Lodewijk XIV en loopt uitop de citadel van Vauban en Camp de Mars. In het begin van de straat veel cafés voor jongeren (Rijsel is ook een studentenstad) en restaurants. Wat verderop wordt de straat breder en de gebouwen imposanter. Je merkt Banque de France, Bisschoppelijk paleis (nr. 68), Hotel d'Hespel, Saint-Andrékerk (doopkerk van Charles De Gaulle). Het geboortehuis van de Gaulle was in die periode dicht. Vrij druk bezocht door scholen en groepen: geregeld colloquia.

    Als je tijd hebt: bezoek de rustige omgeving van de Citadel (veel groen en water). Keer terug via de rue Danel, rue Saint-Cathérine (gotische klokkentoren), rue Saint - Jean, terug in de rue Esquermoise. Voor meer groen moet je naar parc Matisse vlak bij de porte de Roubaix.

    Enkele andere wandelstraten in de omgeving: rue Saint - Etienne, rue des Débris Saint-Etienne; rue du Curé Saint-Etienne : loop daar langs het Palais des Congrès et de la Musique. Indrukwekkend, vooral binnen in. Van buiten wat rommelig o.a. door de winkels, appartementen, parkeergarages enz. Thuishaven van het beroemde Orchestre National de Lille; zaal met 2000 plaatsen.

    Vaubanwijk

    Citadel: Deze 17e eeuwse citadel (La reine des citadelles) werd gebouwd in opdracht van Vauban en ligt in het noordwesten van de stad, bij de ringweg. De hoofdingang is indrukwekkend. Lodewijk XIV had een boontje voor Rijsel en deze citadel. Hij benoemde Vauban tot gouverneur van de stad. Grote parking op de Camp de Mars.De citadel is onderdeel van een grote verdedigingsgordel langs de Franse noordgrens. Op de terreinen staan allerhande attracties. Je hebt de Zoo, vooral voor kinderen interessant. Interessant is het oorlogsmonument: Au pigeon voyageur, ter ere van de 20 000 postduiven die sneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog. Interessante quizvraag voor kinderen en volwassenen. De eerste antwoorden zijn meestal: paard, hond. Er is een wandeling van 2.5 km en een van 5 km bij de citadel. Vergeet de Jardin Vauban niet (1865): het Stadspark van Antwerpen lijkt er wat op.

    Bezoek tevens: Pont Neuf, porte de Paris en wandel in de rue Royale en geef je ogen de kost.

    Saint - Sauverwijk

    Ligt ten oosten van het oude stadscentrum; bezoek de kerk van Saint - Maurice en de omliggen straten en pleinen. We hebben een boontje voor de Saint - Mauricekerk: een grote gotische hallenkerk volgens sommigen het mooiste religieuze gebouw van de stad. Le parvis Saint - Maurice (pleintje rechtover het partaal, parvis komt van paradis). Als je loopt door rue de Paris, moet je de richting Stadhuis en Belfort nemen. In 1916 brandde het stadhuis af en men liet een nieuw stadhuis bouwen (1924 - 1932) in een volkswijk. Hier heeft men consequent een deel van het bouwbudget besteed aan hedendaagse kunst. Dit past dit ook toe voor gebouwen gesubsidieerd door de Vlaamse overheid (klinieken, rusthuizen...). De belforttoren is niet echt mooi, maar heeft allure. Het beklimmen was er niet bij (openingsuren). In het stadhuis kan je de twee reuzen bewonderen: Lyderic en Phinaert. We konden de raadzaal niet bezoeken met werk van de IJslandse kunstenaar Erro.

    Een aanrader is de rue des Brigitinnes op de hoek van de rue Saint - Sauveur en de rue Gustave Delory: geslaagde restauratie van huisjes rond een binnenplaats.

    Eten en drinken

    Restaurant Le Compostelle rue Saint - Etienne, op 50 meter van la Grand Place. 's Middags lunch aan 17.90; interessant formule duo of trio (keuze uit voorgerechten/hoofdgerecht/dessert).

    Patiserrie Meert: rue Esquermoise 27, de place to be voor een rijk (en duur) assortiment koffie en thee, taartjes, high tea, chocolade enz.

    Alliance Lille quai du Wault, in het oude klooster van de Miniemen. (Hotel Alliance Lille - Couvent Des Minimes) is een mooi voorbeeld van 17e-eeuwse Vlaamse architectuur. Hotelrestaurant "Le Jardin du Cloître":

    Alcide rue des Débris de St Etienne, vlak de Grande Place in een galerij. Van buiten niet veel zaaks, van binnen best gezellig. Hier ook de formules duo en trio. We dronken bij de salade d' andouille en de salade magret een grote fles Hommelbier, lekker en je kon doordrinken. In Rijsel heb je een rijk assortiment Belgische bieren, van Duvel tot Hoegaarden.

    Rijsel verkennen al wandelend: Stel zelf je parcours op. Voor een plan van Rijsel: reisbrochure of via internet. Zoek pleinen, straten, gebouwen en monumenten op via Google. Voorbeeld: place Rihour Lille: je krijgt telkens een detailkaart.

    Info en afbeeldingen http://nl.wikipedia.org/wiki/Rijsel

    en naar de Franse site die uitgebreider is http://fr.wikipedia.org/wiki/Lille

    Algemeen: http://www.wandelpaden.com/index.html voor Rijsel Klik op de keuzebalk op Frankrijk en zoek naar met zoekfunctie naar Rijsel. Mooie afbeeldingen.

    Je kunt tevens zoeken met Google met: wandelen Rijsel.

    Surf ook naar http://users.telenet.be/siti4/Rijsel/index.htm


    05-01-2009 om 16:47 geschreven door siti4 - georges de corte


    05-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Egypte - scarabee of mestkever

    Egypte – scarabee of mestkever

    De mestkever of scarabee zagen we in elke souvenirwinkel in Egypte. Me verkoopt ze als amulet, als geluksbrenger. Op de gladde onderkant staan er inscripties. De lang gerekt ovale vorm heeft tevens de vorm van de kartouche. De mestkever is een geliefd symbool omdat ze verwijst naar de wedergeboorte. De kever verdween elke dag onder de grond en bij zonsopgang kwam ze boven de grond met het mestballetje.
    De oude Egyptenaren beschouwden de mestkever als het symbool van de eeuwige cyclus van geboorte en dood dus van de wedergeboorte. Tevens verbond men ze met de Amon, de zonnegod die opkwam, op de middag hoog stond en onderging.
    We zagen de scarabeeën tussen de hiëroglyfen op de graven en op de tempels. De grote scarabee kan je bewonderen in de tempel van Luxor. Als je er vijf stappen zet zal je trouwen, als je tien stappen achterwaarts zet krijgt de vrouw een kind, als je … zal je uit de echt scheiden. Onze gids deed de pasjes voor en met wat verbeelding zagen we wat er dan zou gebeuren.


    05-12-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    04-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Egypte

    Als je reist naar Egypte heb je de traditionele herinneringsbeelden in het achterhoofd: piramides, tempels, Nijl, Toetanchamon, Ramses ... Deze beelden zijn gevormd door de schoolse kennis, media, films, lectuur en gesprekken. Soms waren we wat ontgoocheld door het contact met de werkelijkheid. De impressies en de herinneringen via een kleurenfilm op groot scherm, zijn soms indrukwekkender dan een bezoek in groep tussen vele andere groepen. Maar het directe contact, het oog in oog staan met eeuwenoude bouwwerken, beelden, zuilen, graftomben… geeft die meerwaarde die een reis naar de oorspronkelijke plaatsen biedt.

    In Egypte kom je om oog in oog met een van de oudste en schitterendste beschavingen ter wereld. Het was liefde tussen ons en deze beschaving. Wij zochten een stukje liefdesproza op uit het Oude Egypte, dat we ooit in een leerboek Geschiedenis hadden gelezen:

    Mijn liefste zit op de andere oever, de rivier is tussen haar en mij. Een krokodil loert op het zand, maar ik daal af in het water. Ik duik voorover in de rivier. Moedig ligt mijn hart op de golven. Het wier is als grond onder mijn voeten. Haar liefde is het die mij sterk maakt, die alle gevaren van de rivier bezweert.


    04-12-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    18-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jack London - VS - Californië - Sonoma Valley

    Jack London, (1876 - 1916), Amerikaans schrijver van romans en korte verhalen (Nam - Bok). Zijn bekendste werken : Call of the Wild (Roep van de Wildernis, 1903) en White Fang (Witte Hoektand, 1906). Zijn werken hadden een enorm succes en kenden veel verfilmingen. Half november 2008 zagen we op de VRT White Fang een familiefilm. Het spannende verhaal speelt zich af in Alaska ten tijde van de goudkoorts. De jonge Jack leert een wolfshond kennen waarmee hij een nauwe band ontwikkelt. Er steekt altijd een stuk realiteit in zijn werken met een flinke saus fictie en fantasie.
    Het leven van Jack London is een roman op zichzelf. Selfmade man, avonturier, journalist, romancier. Met het (vele) geld dat hij verdiend had, bouwde hij eerste een mooie, grote villa: House of Happy Walls (museum). In de nabijheid ervan liet hij een veel groter verblijf optrekken: Wolf House, voor hem (om te kunnen schrijven in een hoektoren), voor zijn vrouw en voor de talrijke gasten (zwembad, kamers, gastenkamers). In de directe nabijheid liet hij een modelboerderij aanleggen met nieuwe technieken voor landbouw en varkenskweek. Drie dagen voor de verhuis brandde het grote verblijf af. London werd op het domein begraven.
    Bezoek eerst het museum en wandel vandaar naar het afgebrande domein Wolf House, naar de grote vijver (Lake trail), naar de restanten van de wijngaarden en naar de modelboerderij (pig palace; distellery, silos). Aangename wandelingen met avontuurlijke herinneringen. Een bezoek aan Jack London State Historic Park www.jacklondonpark.com is een aanrader.


    18-11-2008 om 07:52 geschreven door siti4 - georges de corte


    11-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Broodjeaapverhaal - stadslegende en sneeuw bij Eskimo's

    Broodjeaapverhaal – stadslegende - urban myth – sneeuw bij Eskmo’s (Inuit)

    Een broodjeaapverhaal of stadslegende (urban myth) is een bizar/interessant verhaal dat wordt doorverteld. Misschien stak er hier en daar aanvankelijk een kern van waarheid in. Volgens Wikipedia raakte het begrip broodjeaapverhaal in Nederland bekend door Ethel Portnoy met haar verhalenbundel ‘Broodje Aap De folklore van de post-industriële samenleving’(1978/1992) De titel is ontleend aan het verhaal dat in een bepaald restaurant broodjes met apenvlees te koop zouden zijn. In Vlaanderen gebruikt men eerder de term stadslegende of urban legend, maar meer en meer ook broodjeaapverhaal. Zie ook http://www.broodjeaap.nl/broodje.html

    Ook hardnekkige pseudo-wetenschappelijke misverstanden worden tot de broodjeaapverhalen gerekend. Ik schrok me een aap toen ik las dat dit ook zou gelden voor het ‘sneeuwwoordenverhaal’: zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Sneeuwwoordenverhaal

    Het sneeuwwoordenverhaal is de 'wetenschappelijke' bewering dat Eskimo's heel wat woorden hebben voor sneeuw. De eerste bron voor dit verhaal is te vinden bij de linguïst en antropoloog Franz Boas (1911) die vaststelde dat Eskimo's vier verschillende woorden kunnen gebruiken voor sneeuw en Engelstalige slechts één. De linguïst Whorf gebruikte Boas' bewering voor verdere theorievorming. Hij had het over minstens zeven woorden en dit wees op het verband tussen realiteit en taal. Sneeuw in zijn verschillende toestanden is zo belangrijk voor de Eskimo's (Inuit) dat ze gebruik maken van verschillende termen om ernaar te verwijzen.

    Dit sneeuwwoordenverhaal begon zijn eigen leven te leiden: het aantal sneeuwwoorden groeide uit 'enige honderden'. Recent onderzoek wees evenwel uit dat er onvoldoende empirische basis was om dit te staven (cf. antropologe Laura Martin - 1986). Volgens de linguïst Steven Pinker (The Language Instinct 1994) beschikken Eskimo's en Engelstaligen even veel woorden over sneeuw.

    Toen ik dit las, besloot ik het sneeuwwoordenverhaal (voorlopig?) te rangschikken bij de broodjeaaapverhalen. Ik vond totnogtoe dit verhaal zeer aannemelijk en vertelde het vroeger aan mijn studenten. Misschien vertelden ze dit verder enz.: de methodiek van broodjeaaapverhalen werd zo gevolgd...


    11-11-2008 om 11:19 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wereldoorlog I - architect Warren en de Leuvense univesiteitsbiblotheek

    Wereldoorlog I – architect Warren en de Leuvense universiteitsbibliotheek
    Onlangs zag ik naar aanleiding van de 90ste herdenking van de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog een documentaire over de vernietiging door de Duitsers van de universiteitsbibliotheek van Leuven in 1914 en later opnieuw in 1940. Ik leerde dat de heropbouw gebeurde door de Amerikaanse architect Warren die tevens het Central Station (New York - Manhattan) had gebouwd. Enkele maanden geleden had ik dit monument bezocht en was gecharmeerd door de vloeiende stijl buiten en binnen.

    Whitney Warren (1864–1943) kreeg en groot deel van zijn opleiding in École des Beaux Arts (Parijs). Zijn belangrijkste werk is Grand Central Terminal in New York City (1913). Hij werd aangeduid om de Universiteitsbibliotheek te Leuven te herbouwen (eerste steen in 1928) op een andere plaats en met Amerikaans geld, vooral door toedoen van president H. Hoover. Er was toen heel wat te doen om het opschrift die hij wou aanbrengen (met akkoord van kardinaal Mercier): "Furore Teutonico Diruta: Dono Americano Restituta ("Destroyed by German fury, restored by American generosity"). Dit opschrift kwam nooit op balustrade, wat toen heel wat commotie veroorzaakte, omdat sommigen dit als een (diplomatieke) toegeving zagen aan de Duitsers. .
    De stijl van Whitney Warren was eclectisch: een soort ‘Amerikaanse’ neo-renaissance, met symbolen die verwezen naar de voorbije oorlog. Bijvoorbeeld een gehelmde Heilige Maagd met in haar rechterhand een zwaard om het ‘moffengeweld’ tegen te houden..
    De brand van 1914 was een regelrechte ramp: de hele boekencollectie ging verloren. Men herstelde die collectie met steun van de hele wereld. België kon toen rekenen op de goodwill van velen. In 1940 ging de collectie opnieuw verloren.


    11-11-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    18-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fietsen en kleine stress
    Kleine stress
    Je fiets stallen.
    Ik las dat je gemiddeld een kans of vijf hebt dat het ringslot van je achterwiel op een naaf zit. (Ik bespaar mezelf en de lezer de wiskundige berekening). Even vervelend is het tekort aan ruimte. De trappergroep is gemiddeld 37 cm. breed en de rekken dikwijls maar 30 cm. Wringen dus. Er is een zeker soelaas met de hoog - laag parkeergleuven. Vervelender is dat de sturen, gemiddeld 54 cm (tussen 47 en 62 cm.) in elkaar haken. Met de brede sturen is dit zeker het geval. Een oplossing: bredere parkeergleuven, maar dan heb je meer ruimte nodig. In de nabijheid van stations is er het probleem van de langparkeerders: fietsen die geen eigenaar/gebruiker hebben en meestal al voor een deel kapot zijn. Meer controle en opsporen en dat laatste niet enkel met graveren; opnieuw fietsplaatjes?
    Andere kleine stress:
    Ik moet mijn fiets oppompen en ik vind de juiste pomp niet.
    Inbussleutels
    Ik merk dat mijn fietslicht niet werkt (de boetes zijn niet mals); iemand heeft het de zadel hoger gezet en ik weet niet hoe dit te veranderen; ik vind de gepaste inbussleutel niet.

    Allemaal kleine ongemakken die echter niet opwegen tegen de luxe om te kunnen fietsen. Je hebt minder parkeerproblemen, het is gezonder en al die stressverlagers (ontspannend, gezond) geven compensatie voor de stressverhogers (regen, stallen, fietslicht). Maar niet op het ogenblik dat je een platte band hebt.

    Toemaatje voor nieuwsgierigen en quizfanaten:
    Inbussleutels zijn meestal zeshoekige staafjes in L vorm van 1 tot 10 mm. Quiz: in 1916 gepatenteerd met de beginletters van ‘Innensechskantschraube Bauer und Schaurte’. (dus niet 'imbus' ).
    Bij IKEA wordt soms een inbussleutel geleverd. De zelfbouwer die zijn eerste stappen zet, heeft wel hamer en schroevendraaiers, maar geen inbussleutels.
    Of ze zijn zoek …

    18-08-2008 om 20:05 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fietsen: leuk en minder leuk
    Heerlijk: fietsen op een aparte route liefst in een fietsennetwerk met een kaart bij de hand en voldoende infoborden langs de weg.
    Het is minder leuk als het weer niet mee zit. In het beste geval heb je een paraplu bij of een regenjasje. Je kunt ook schuilen: maar hoe lang is dan de vraag.
    Als je een platte band krijgt, heb je (heb ik...) een probleem. Sommige fietstoeristen zijn handig en kunnen dat herstellen. Ze zeggen dat het vaak ook voor hen moeilijk is, zeker met elektrische fietsen of als je het gaatje niet direct vindt. Vooraf thuis oefenen is de boodschap. Wat doe je als je met een huurfiets een lekke band hebt in een zalige, maar o zo eenzame omgeving? Je hebt geen EHBPB: eerste hulp bij platte band. Je kunt ook niet bellen naar een pechverhelping / depannage, al zou dit wel handig zijn, bijvoorbeeld met een netwerk van jobstudenten. Lekke band: eerst controleer je of pompen soelaas brengt. Meestal niet. Dan vraag je je af hoever je nog bent van de vertrekplaats. Dat kan aardig ver zijn, zeker met een fiets in de hand. Op rustige fietsroutes kom je meestal geen wagens tegen die je en je fiets willen meenemen. Je moet wat geluk hebben en lef door bijvoorbeeld beroep te doen op andere fietsers die je ziet aankomen.

    18-08-2008 om 17:32 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Witte fietsen en huurfietsen
    Witte fietsen en huurfietsen
    Nederland was de voorloper van de witte fietsen: gratis te gebruiken en te stallen op bepaalde platsen. De witte fietsen zijn zeer eenvoudig, wat het onderhoud makkelijker maakt. De witte fietsen werden voor het eerst in Amsterdam bedacht na de jaren 1968.
    De echte doorbraak gebeurde in het Veluwe Natuurpark, waar je witte fietsen kunt gebruiken, als je toegangsgeld betaald voor het park en het Kroller - Muller museum (Moderne Kunst). Geen bel, je kunt geen fiets reserveren, je ontleent een fiets op de verzamelplaatsen Wat je vooraf te reserveren zijn de speciale fietsen zoals de bakfiets, tandem en de fietskar voor de kinderen.

    In België kan men in steden als Kortrijk, Oostende en Brussel ook openbare fietsen vinden. In Brussel werkt het systeem met een abonnement, in Kortrijk kan men vier uur gratis rijden na het betalen van borgsom. In Oostende parkeren gebruikers hun auto aan de rand van de stad en kunnen ze een gratis fiets gebruiken op vertoon van hun identiteitskaart. In Antwerpen zijn de gele fietsen te huren, per tien maanden is de prijs 50 euro. Huurfietsen: als je een fietsenhouder boven of achter de wagen te omslachtig vindt, kan je nu op vele plaatsen een fiets huren. In vele stations bijvoorbeeld.

    Onlangs gingen we naar het  recreatiedomein  Provinciaal domein Puyenbroek (Wachtebeke – Oost-Vlaanderen). We wisten niet dat je er kon fietsen huren (onze fout...) Het weer was behoorlijk en we hadden tijd. We zagen dat je een fiets kon huren voor twee of voor vier uur. Dat deden we dan.
    Voor mannen en vrouwen zijn het standaardfietsen met lage opstap, een voorrem en een torpedorem (achterwaarts) trappen. De fietsen zijn licht bordeaux en zeer basic. Ze hebben wel een bel omdat je op de openbare weg kunt rijden. Er is geen versnelling, geen fietspomp. Ook geen bagagehouder: zorg dat je een dagrugzakje hebt of dat je in de koffer van de wagen snelbinders hebt of een fietsmandje.
    Je moet je eigen fietsroute uitstippelen. Op het domein (route 96) wordt vooral gefietst door gezinnen en oudere personen: veilig en gemakkelijk. Wil je de omgeving verkennen, dan gebruik je best een fietsennetwerkkaart, of je noteert de knooppunten met de verschillende nummers die je verder moet nemen (kaarten in het informatielokaal bij de toegang). We maakten de volgende route: uit het domein via 96 naar 97, dan 89, vervolgens 69 - ,82 - 66 - 68 - 67 - 78 - 79 - 82  einde op 84.
    Ongeveer 35 km. Richting Nederlandse grens: eerst St-Elooispolder dan Overslag (versschillende grensstenen)en via Heidebos Heidebos is een van de grootste natuurgebieden van Oost - Vlaanderen; beheer bij Natuurpunt; wandelingen via website www.heidebos.be) dan naar  Moerbeke. In Moerbeke - Waas  (suikerdorp) en omgeving moet je zeker wat wandelen en denken aan de bloeiende suikerindustrie die zijn laatste adem uitblaast.
    Dit domein heeft veel troeven. Ze verwachten ook veel bezoekers, vandaar die grote parkings. Deze grote asfaltpleinen ogen niet mooi, dit geldt ook voor vele wegen op het domein. Asfalt in overdaad schaadt.

    18-08-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    04-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bijzondere dagen 2009
    Januari 2009
    1 donderdag  Nieuwjaar feesten
    6 dinsdag Driekoningen sterzingen
    12 maandag Verloren Maandag worstenbrood appelbollen
    26 maandag Chinees Nieuwjaar drakendansen
    29 donderdag Gedichtendag

    Februari 2009
    2 maandag Lichtmis pannenkoeken
    14 zaterdag Valentijn liefde en vriendschap
    13 of 16 Warme (dikke) truiendag
    25 woensdag Aswoensdag pruimentaart, karnaval

    Maart 2009
    19 donderdag Vaderdag (Antwerpen)
    21 zaterdag Begin Lente

    April 2009
    1 woensdag 1-aprilgrappen
    5 zondag Palmzondag palmtakken
    7 dinsdag Wereldgezondheidsdag gezondheid
    9 donderdag Witte Donderdag vieringen
    10 vrijdag Goede vrijdag visdag
    11 zaterdag Paaszaterdag (Stille zaterdag) vieringen
    12 zondag Pasen eieren, familiefeest
    13 maandag Paasmaandag vrije dag
    26 zondag Erfgoeddag

    Mei 2009
    1 vrijdag Feest van de Arbeid vrijaf
    10 zondag Moederdag
    17 mei Lentefeest – Feest van vrijzinnige jeugd (plaatselijk)
    21 donderdag Hemelvaart vrije dag – Communiefeest (plaatselijk)
    31 zondag Pinksteren vrije dag

    Juni 2009
    1 maandag Tweede Pinksterdag vrije dag
    5 vrijdag Wereld Milieu Dag
    6 zaterdag Koning Albert wordt 75
    14 zondag Vaderdag
    21 zondag Begin zomer

    Juli 2009
    1 woensdag Zomervakantie
    11 zaterdag Feest van de Vlaamse Gemeenschap
    20 maandag Nationale Feestdag vrije dag

    Augustus 2009
    15 zaterdag Onze Lieve Vrouw Hemelvaart vrije dag Moederdag
    22 zaterdag begin Ramadan (vastenmaand), einde op 20 september Suikerfeest

    September 2009
    1 dinsdag Begin schooljaar
    13 zondag Open Monumentendag
    21 maandag Begin van de herfst

    Oktober 2009
    1 donderdag Dag van de ouderen
    4 zondag Open Bedrijvendag bedrijven vroeger en nu
    31 zaterdag Halloween maskers; heksen

    November 2009
    1 zondag Allerheiligen kerkhoven
    2 maandag Allerzielen kerkhoven

    December 2009
    5 zaterdag Sinterklaasavond speelgoed snoep
    6 zondag Sinterklaas speelgoed snoep
    21 maandag Begin Winter - Kerstvakantie
    24 donderdag Kerstavond familiefeest geschenken
    25 vrijdag Kerstmis familiefeest
    31 donderdag Oudejaarsavond familiefeest geschenken

    04-08-2008 om 17:37 geschreven door siti4 - georges de corte


    30-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WZC - RVT en Wellness
    Ik kan de nieuwe afkorting WZC (Woon- en Zorgcentrum) moeilijk uit mijn mond krijgen. RVT (Rust- en Verzorgingstehuis) was gemakkelijker. Komt dit omdat WZC doet denken aan WTC (World Trade Center, je weel wel van nine eleven 11 september 2001, War on Terror), misschien omdat WZC klinkt als WC? Achter de naamsverandering zit wel een bedoeling. Niet zozeer de nadruk leggen op rust, dit klinkt te negatief en te passief (hoewel rusten mag, kan en moet). Positiever is te spreken van wonen en zorgen. Wonen: je hebt het daarom liefst niet over het aantal ‘bedden’ in een WZC of in een RVT wel over woongelegenheden. Zorg: klinkt beter en algemener dan verzorging die ongewild verwijst naar lichamelijke verzorging (fysiek, hygiëne). Oog, handen en hart hebben voor de zorg van de 'hele' persoon staat centraal. Deze ‘holistische’ benadering is bijzonder belangrijk. Dat heeft te maken met de hogere instapleeftijd. Vijfentwintig jaar geleden bedroeg die 75 jaar. Nu is dat opgelopen tot 85 jaar.  Er zijn (lange) wachtlijsten en er wordt gekeken (geselecteerd klinkt hier nogal scherp…) naar zorgbehoevendheid, woonplaats, leefomstandigheden. Gemiddeld: onder de 85 jaar raak je moeilijk binnen. Je komt in vergelijking met vroeger (1985: 75 jaar) in een WZC wonen als je ouder (85 jaar) bent en met meer zorgbehoeften. Door de ‘rekbaarheid’ van mantelzorg komt men ook later in een WZC.
    Op de vraag is de verblijfsduur in een WZC korter of langer geworden? Hier zijn de meningen verdeeld. Sommigen zeggen ongeveer even lang (3,5 j.), anderen zeggen korter: rond de 2 jaar en 8 md. en minder. Het gaat hier altijd over gemiddelden en de registratie is niet uniform en recent. Vrouwen en personen met geestelijke gezondheidsproblemen blijven langer.
    De zorg vandaag de dag is uitgebreider. Het personeelsprobleem stelt zich met de dag scherper. We zullen creatiever moeten zijn om beroepskrachten en vrijwilligers aan te trekken. Bij de beroepskrachten meer kijken naar elders en eerdere verworven competenties en kwalificaties, naar meer diversiteit; bij vrijwilligers: meer activiteiten laten doen en meer diversiteit. Intern zijn er zaken aan het veranderen: meer aandacht voor de beslissingen rond het levenseinde met discussies over het levenstestament, euthanasieverklaring, palliatieve zorgen, palliatieve sedatie enz.
    Dit vraagt intens overleg met de ouderen, de familie, de huisarts, het zorgpersoneel. Het maakt de zaken niet eenvoudiger.

    Interessant zijn de verschuivingen in activiteiten en invalshoeken. Men verplicht minder mee te doen aan allerhande animatieve activiteiten zoals knutselen, boetseren, quizzen, zingen, bingo. Men biedt wel het aanbod. Men probeert vlugger te differentiëren. Zij die houden van comfort, relax krijgen omgevingen die meer lijken op een aangepaste ‘wellness’ met aangepaste muziek, massage, geuren, relaxatiebaden, pedicure en manicure, een bezoek aan de kapper. Vrouwen zeggen steevast dat een ‘schone’ kop voor hen belangrijker is dan een ‘schoon’ kleed. En mannen vragen ook meer en meer een kapper. Met een hoofdmassage en ‘fricton’
    De ouderen genieten van deze microkosmos. In WZC zit ook de W van wellness.

    30-07-2008 om 16:17 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hamme - Durme en Schelde
    We zochten naar een wandeling tussen de 20 en 30 km. niet te ver van Antwerpen. We vonden een wandeling in Hamme en de omgeving tussen Durme en Schelde. Dit is het landschap van de Mirabrug over de Durme en van de "Mensen achter de dijk" (1949), beschreven door  Filip De Pillecyn.
    De Mirabrug  ligt op de grens van de gemeenten Hamme en Waasmunster. Ze werd gebouwd tussen 1896-1900. Ze kreeg haar nieuwe naam en bekendheid dankzij de speelfilm Mira (1971) naar het boek De teleurgang van de Waterhoek (Stijn Streuvels). De brug werd in 1991 beschermd als monument en in 2002 gerestaureerd; enkel toegankelijk voor fietsers en voetgangers.

    Hamme en omgeving staan bekend voor groen, water, wandel- en fietsroutes, veerdiensten, gastronomie en terrasjes. Den Bunt vormt de kern van deze wandeling en is een natuurgebied met een merkwaardige flora, ontstaan uit de talrijke overstromingen van de Durme en uit de ontgonnen turfputten. In het gehucht Driegoten (Drie Goten) komen Durme en Schelde samen. Je vindt er een viertal tavernes en restaurants: zoals Scheldeoord (vlak aan de Schelde), de Drie Goten (tavernekeuken, dakterras; ruime parking), gastronomisch restaurant De Plezante Hof (schitterend).  Het fietsnetwerk Scheldeland is sinds de zomer 2008 in gebruik. De fietsennetwerken zijn razend populair geworden en werken sterk drempelverlagend voor het recreatief fietsen.

    Geregeld krijg je een uitzicht op de Durme, de Schelde en de omringende natuur. We kozen voor een deel van De Pillecijnroute. Het eerste deel eindigt aan het monument van een van mijn favoriete auteurs Filip De Pillecyn (1891- 1982), beeldhouwer A. Poels maakte De Veerman en de Jonkvrouw.(verscheen in 1950.
    Aan de boorden zie je geregeld bootjes op en neer varen; ook grote plezierboten (Jan Plezier) en natuurlijk de veerdiensten die meestal om het uur en halfuur op vraag komen. Je kunt je voorbereiden via de toeristische diensten die brochures hebben en websites. Op de eerste plaats die van de provincie Oost-Vlaanderen www.tov.be
    Er zijn vijf toeristische regio’s: Scheldeland (Dendermonde, Aalst, Hamme www.scheldeland.be, Meetjesland (Eeklo), Waasland (Sint-Niklaas), Gent (kunststad), Leiestreek (Deinze), de Vlaamse Ardennen (Oudenaarde, Ronse, Geraardsbergen). De Leiestreek en Scheldeland zijn provincieoverschrijdend. De Leiestreek naar West-Vlaanderen toe met Kortrijk en Wervik en Scheldeland naar de provincie Antwerpen.

    Tip
    1 Stap een infokantoor binnen en neem enkele brochures mee. Vergeet zeker niet Wegwijs in Oost-Vlaanderen. Prima als eerste oriëntatie voor routes om te wandelen, te fietsen, autorijden en paardrijden. van de verschillende gemeenten aan Durme en Schelde. We vonden 10 jaar zomeren in de Rupelstreek met de zomerpocket 2008 van de Toerisme Rupelstreek goed geslaagd.
    2 Filip De Pilicijn: ga naar  http://users.telenet.be/louis.jacobs/Depillecyn.htm en loop dan de bibliotheek binnen.

    30-07-2008 om 14:43 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fietsen: leed, stress en lust
    Heerlijk: fietsen op een aparte route liefst in een fietsennetwerk met een kaart bij de hand en voldoende infoborden langs de weg. Het is minder leuk als het weer niet mee zit. In het beste geval heb je een paraplu bij of een regenjasje. Je kunt ook schuilen: maar hoe lang is dan de vraag. Als je een platte band krijgt, heb je (heb ik...) een probleem. Sommige fietstoeristen zijn handig en kunnen dat herstellen. Ze zeggen dat het vaak ook voor hen moeilijk is, zeker met elektrische fietsen of als je het gaatje niet direct vindt. Vooraf thuis oefenen is de boodschap. Wat doe je als je met een huurfiets een lekke band hebt in een zalige, maar o zo eenzame omgeving? Je hebt geen EHBPB: eerste hulp bij platte band. Je kunt ook niet bellen naar een depannage, al zou dit wel handig zijn, bijvoorbeeld met een netwerk van jobstudenten. Lekke band: eerst controleer je of pompen soelaas brengt. Meestal niet. Dan vraag je je af hoever je nog bent van de vertrekplaats. Dat kan aardig ver zijn, zeker met een fiets in de hand. Op rustige fietsroutes kom je meestal geen wagens tegen die je en je fiets willen meenemen. Je moet wat geluk hebben en lef door bijvoorbeeld beroep te doen op andere fietsers.

    Kleine stress: je fiets stallen. Ik las dat je gemiddeld een kans of vijf hebt dat het ringslot van je achterwiel op een naaf zit. (Ik bespaar mezelf en de lezer de wiskundige berekening). Even vervelend is het tekort aan ruimte. De trappergroep is gemiddeld 37 cm. breed en de rekken dikwijls maar 30 cm. Wringen dus. Er is een zeker soelaas met de hoog - laag parkeergleuven. Vervelender is dat de sturen, gemiddeld 54 cm (tussen 47 en 62 cm.) in elkaar haken. Met de brede sturen is dit zeker het geval. Een oplossing: bredere parkeergleuven, maar dan heb je meer ruimte nodig. In de nabijheid van stations is er het probleem van de langparkeerders: fietsen die geen eigenaar/gebruiker hebben en meestal al voor een deel kapot zijn. Meer controle en opsporen en dat laatste niet enkel met graveren; opnieuw fietsplaatjes?

    Andere kleine stress: ik moet mijn fiets oppompen en ik vind de juiste pomp niet. Ik merk dat mijn fietslicht niet werkt (de boetes zijn niet mals); iemand heeft het de zadel hoger gezet en ik weet niet hoe dit te veranderen; ik vind de gepaste inbussleutel niet. Allemaal kleine ongemakken die echter niet opwegen tegen de luxe om te kunnen fietsen. Je hebt minder parkeerproblemen, het is gezonder en al die stressverlagers (ontspannend, gezond) geven compensatie voor de stressverhogers (regen, stallen, fietslicht). Maar niet op het ogenblik dat je een platte band hebt.

    Toemaatje voor nieuwsgierigen en quizfanaten: Inbussleutels zijn meestal zeshoekige staafjes in L vorm van 1 tot 10 mm. Quiz: in 1916 gepatenteerd met de beginletters van ‘Innensechskantschraube Bauer und Schaurte’. (dus niet 'imbus' ). Bij IKEA wordt soms een inbussleutel geleverd. De zelfbouwer die zijn eerste stappen zet, heeft wel hamer en schroevendraaiers, maar geen inbussleutels. Of ze zijn zoek of juist die inbussleutel die past, is weg.

    30-07-2008 om 09:58 geschreven door siti4 - georges de corte


    29-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Windmolens
    De soms verhitte discussies over duurzame energie en de gevaren van kernenergie wakkeren de discussies aan over de zin en de onzin van de grote, moderne windmolens op zee en op land. Vroeger waren de windmolens een vertrouwd beeld in het landschap. Vlaanderen was de koploper in aantal molens en in de technische uitwerking (houtsoorten, constructie, bediening en veiligheid). Nederland kwam daarna vlug opzetten. Over het belang van deze windmolens zullen we het hier niet hebben. We hebben over de grote, moderne windmolens die meestal in groepen (windparken) langs de wegen staan, op een winderig plateau en in de zee. Deze windmolens worden gesubsidieerd door de overheid in het kader van duurzame energie, naast zonne-energie en duurzame biomassa.
    Er is volop discussie aan de gang of investeren in deze windmolens niet te hoog en wel verantwoord is. De kosten van fossiele energie en de kernenergie stijgen. In deze discussie komt de vraag welke kost men moet meerekenen. Sommige deskundigen beweren als men alle maatschappelijke kosten en baten van de gas- en de kolenstroom berekend, de windenergie goedkoper is (Energieonderzoek Centrum Nederland). Info met pro’s en contra’s vond ik in een artikelenserie van NRC (feb. 2008).
    Tegen windmolens: ze zijn lelijk, duur en leveren uiteindelijk niets op. Windmolens geven wel hernieuwbare en onuitputtelijke energie, maar geen duurzame energie. De fluctuaties van de windenergie moeten opgevangen worden door ‘vraagvolgende stromen’, bijvoorbeeld gasturbines. Vandaar de vraag: Waarom zoveel subsidie steken in een onbetrouwbare en nooit rendabele energievorm?
    Voor windmolens: windenergie is noodzakelijk, schoon en naast energiebesparing de goedkoopste manier om de uitstoot van de broeikasgassen te verminderen. De windmolens zijn nu groter geworden, dus zijn er minder windmolens nodig. Ze dienen geplaatst te worden in zones met een minimale aantasting van het landschap. Het overschot aan windenergie kan opgeslagen worden in stuwmeren en door een Europees netwerk van windmolenparken aan te leggen, kan men fluctuaties beter opvangen. Bij de voor- en tegenstanders wordt gewezen op de onderliggende wetenschappelijke argumenten. Dit maakt de discussie boeiender en moeilijker.
    De burgers en de bedrijven moeten zeker hier hun zeg hebben, want ze zijn de ervaringsdeskundigen. Ze zien de windmolens, ze betalen mee voor de subsidies, ze zijn bekommerd om de opwarming van de aarde, ze betalen de energiefactuur.
    We zullen een spreiding moeten doen van onze energievoorzieningen in binnen- en buitenland en van de soort energie. Daarenboven moeten we werk maken van duurzame energie. Bovenal moeten bedrijven en gezinnen minder energie verbruiken in productie, vervoer, ontspanning enz. Die aanpak is concreet, energie- en kostenbesparend. Dit dienen we plaatselijk te bekijken met voldoende aandacht voor de globale problematiek in de wereld, ook in de ontwikkelingsgebieden.

    29-07-2008 om 10:44 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mira brug in Hamme en speelfilm Mira (1971)
    De speelfilm Mira (1971)deed stof opwaaien. Mira is tevens de brug in Hamme die verwijst naar de brug van Avelgem die Streuvels voor ogen had in zijn boek De teleurgang van de waterhoek(1905). De huidige Mirabrug verbindt Hamme met Tielrode/Sombeke. Mira was de eerste Vlaamse kleurenfilm en was de doorbraak van de Nederlandse actrice Willeke Van Ammelrooy (de naaktscènes zitten in het collectieve geheugen) en Jan Decleir.
    Mira is tevens de eerste Vlaamse film die op DVD werd uitgebracht in de reeks Kroniek van de Vlaamse Film, een samenwerking tussen de Vlaamse Gemeenschap en het Koninklijk Belgisch Filmarchief. Deze film haalde veel bezoekers en zit de middenmoot van de top tien.
    Mira gaat over de commotie in een Vlaamse plattelandsgemeenschap omdat de overheid een brug zal bouwen. Men is daar niet gelukkig mee, men vreest overlast. Er is een moord op de landmeter en zijn collega.
    Mira jaagt de hoofden op hol. Willeke - Mira symboliseert de vrouw die zich emancipeert. Haar medespeler was een toen bijna onbekende Jan Decleir. Nu treedt hij op in nagenoeg elke Vlaamse film.

    Men vertelde ons dat de historische Mira-Durmebrug vaak het decor is voor fotoreportages van huwelijken en communies. Vele wandel- en fietstoeristen blijven er even uitrusten om te kijken naar de Durme en naar het landschap. Zij denken misschien terug aan de film met Willeke en Jan en wie weet komt ook Stijn Streuvels in beeld.
    Wij begrijpen niet goed dat voor deze talrijke dagjestoeristen niet meer info aan de brug te vinden is over de film, de acteurs, regisseur, de scenarioschrijver, Streuvels.
    De Mira-brug als beschermd monument verdient dat beslist en ook de bezoekers. Een monument moet verder leven in de herinneringen van de mensen, maar men moet wel een duwtje geven.

    29-07-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hamme en Fata Morgana
    Op vrijdag 25 juli 2008 begonnen we met Den Bunt wandelroute (7,5 km) die start aan de Mirabrug in Hamme. Het was eventjes zoeken om een parkeerplaats te vinden. In het centrum was op verschillende plaatsen een parkeerverbod. We zagen er ook een berghut. Toen viel onze euro. We hadden gehoord dat er in Hamme opnamen waren voor Fata Morgana voor een VRT – uitzending op zondag 27 juli 2008 met als thema een Zwitsers bergdorpje.
    We hebben gekeken naar het eindresultaat. Die wandeling was de aanleiding om wat na te de denken over zulke ontspanningsprogramma’s.
    Men bouwt een spanning op bij deelnemers en kijkers: Zal het lukken? Als kijker verwacht je dat alles goed zou aflopen. Het verloop, de anekdotes, het op gang brengen, het dynamiseren van mensen: dat is de charme van dit soort uitzendingen.
    De vijf opdrachten in dit programma zijn gelukt. Hamme kreeg de vijf sterren. Ze bouwden een berghut. Er defileerden 250 billenkletsers in lederhosen (er waren er 361). We hoorden 200 mensen (er waren er 393) minstens drie minuten aan een stuk jodelen. Hamme maakte een rodelbaan (glijbaan met slede) van 100 meter (122 m. lang) en als afsluiter: 500 blonde Heidi’s (626) die het publiek trakteerden op Kaiserschmarren (pannenkoek met rozijnen). We bekeken nieuwsgierig uit naar de uitzending omdat het over Hamme en de Hammenaars ging. Ons eindoordeel: we hebben ons geamuseerd. We denken dat het voorbereiden, het uitzenden, het nagenieten prima is om een “wij – gevoel” te activeren. Er is spanning, een lach, een traan en een grote diversiteit aan activiteiten bij spelers en publiek. Herkenbaar en voorspelbaar.
    Een pluspunt is dat de spelers niet de pineuten zijn die vallen, mislukken, misleid worden, te kijk worden gesteld of bij de neus worden genomen. Geen geregisseerd leedvermaak. Dit kan wel even als de situaties en de plot in de sfeer liggen van de ‘farce’ (de scherts, de mop) met situaties die sterk uitvergroot zijn en gaan over het gewone leven en de actualiteit.
     
    Na de uitzending hebben we zitten nagenieten met vrijblijvende discussies zoals:
    Hoe kwamen ze aan de materialen?
    Wat is de inbreng van de professionals en van de vrijwilligers?
    Wat met de sponsors?
    Wat is gespeeld en wat is echt?
    Geldt hier ook: de beste improvisatie is de voorbereide?

    De juiste antwoorden zouden we niet vinden, maar op een zomeravond met een drankje en een knabbeltje daarover keuvelen is best charmant en ontspannen. Sommigen van ons hebben gejodeld en op de billen gekletst. Van nawerking gesproken. Tevens haalden we herinneringen op aan bergvakanties in Zwitserland en Oostenrijk.

    Toen ik dit schreef, heb ik wat gegoocheld. Ik kwam op een getuigenis van de 58-jarige Robert die verantwoordelijk was voor de 250 billenkletsers: “De voorbije week van Fata Morgana was niet te doen. Op het éne moment zit je er qua energie compleet door. Op het andere moment moet je oplossingen zoeken voor problemen, die zich voordoen. En dat is tot op het laatste moment zo. Tot dan moet je de confrontatie aangaan met zaken, waarvan je zegt: Oei, die gaan we niet meer halen. De tranen stonden in mijn ogen, wanneer die fanfare er aan kwam. Daarachter stonden de 360 billenkletsers. Ach, ik wist niet wat ik zag. Dit programma bewijst dat een groep mensen samen nog iets kan teweeg brengen.”
    Wat later las ik dat Fata Morgana goed blijft scoren als feelgoodpgramma. Terecht.

    29-07-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    28-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Films Tweede Wereloorlog
    Toen ik in Arnhem bezocht met als achtergrond de Tweede Wereldoorlog, dacht ik geregeld aan de film A Bridge Too Far (1977). Van de vele films over de Tweede Wereldoorlog zijn mij vooral De Langste Dag bijgebleven met de landing van de geallieerden in Normandië en ‘Een brug te ver -’ A Bridge Too Far, over de mislukte landing van Engelse en Poolse troepen in  Arnhem.
    Zo begon ik mij af te vragen welke films van WO II nog min of meer in mijn geheugen zijn blijven hangen. Met steun van internet heb ik een lijstje gemaakt van twintig oorlogsfilms. Sommige waren louter ontspannend, andere waren een mengeling van documentaire, spanning en ontspanning.
    A Bridge Too Far (1977) - Das Boot (1981) - Der Untergang (2004) - Patton (1970) - Pearl Harbor (2001) - Sands of Iwo Jima (1948) - Saving Private Ryan (1998) - Schindler's List (1993) - Soldaat van Oranje (1977) - Stalingrad (1993) - The Battle of Britain (1969) - The Battle of the Bulge (1965) - The Bridge on the River Kwai (1957) The Bunker (2001) - The Dirty Dozen (1967) - The Guns of Navarone (1961) - The Longest Day (D-Day) (1962) - The pianist (2002) - The Thin Red Line (1998) - Tora Tora Tora (1970). 

    28-07-2008 om 15:46 geschreven door siti4 - georges de corte


    24-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kröller - Müller (Hoge Veluwe) en Middelheim (Antwerpen)
    “Kröller-Müller" is een museum voor moderne kunst, gelegen in het Nationaal Park De Hoge Veluwe (Otterlo - Gelderland). Hélène Kröller-Müller werd geadviseerd door de kunsthistoricus Bremmer. Het oudere deel van het museum is ontworpen door de Belgische architect Henry Van de Velde. Het is in 1938 geopend en werd in 1961 uitgebreid met een beeldentuin. Er is een aanzienlijke collectie van Vincent van Gogh; andere blikvangers: Lucas Cranach, Georges Seurat; Jan Toorop; Pablo Picasso, Fernand Léger; Piet Mondriaan; Theo van Doesburg; Charley Toorop; James Ensor. Heel wat kunstwerken werden geschonken.
    Het Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum is gelegen in het Nationaal Park De Hoge Veluwe in Otterlo en is met zijn 25 hectare een van de grootste en bekendste beeldenparken van Europa. Beeldenparken tref je over de wereld aan (zie lijst op Wikipedia). Het beeldenpark in Otterlo werd in 1961 geopend en bevat een beeldentuin, een beeldenpark en een beeldenbos in een landschappelijke tentoonstellingsruimte van ruim 25 hectare. Er is figuratief en abstract werk van de twintigste eeuw. Op de officiële website van het museum vind je een fotogalerij van de beeldencollectie (Umberto Mastroianni - Henry Moore - Constant Permeke...). Er zijn twee expositiepaviljoens, het Aldo van Eyck-paviljoen en het Rietveld-paviljoen.
    Als Belg associeer je dit met het beeldenpark Middelheim (Antwerpen) dat ontstond door de stuwende kracht van de Antwerpse Burgemeester Lode Craeybeckx. Bekende beelden: Lode Craeybeckx door Vic Gentils; het Zotte Geweld van Rik Wouters, Henri Moore’s Koning en Koningin ; Constantin Meunier, Oscar Jespers en Marc Macken, Rodin, Bourdelle en Maillol en "eindeloze kronkel" van de Zwitser Max Bill. Achteraan in Middelheimpark is het paviljoen van Renaat Braem met losse beeldhouwwerken.
    Voor huwelijken en feesten van communie en lentefeesten worden hier vaak foto's genomen voor reportages en aandenken.

    24-07-2008 om 11:19 geschreven door siti4 - georges de corte


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Natie - staat - volk
    Natie - staat - volk
    Op de Nationale Feestdag (21 juli) kunnen wij het Parlement te Brussel vrij bezoeken. Dat kan ook op andere dagen na uitnodiging. Op zo'n bezoek kocht ik het boekje Het Paleis der Natie. Ik vond die omschrijving wat verwarrend, het Parlement met Kamer en Senaat was voor mij veel duidelijker. Kamer en Senaat kon je immers apart bezoeken en onze parlementaire vertegenwoordigers waren Kamerleden of Senatoren. In aparte vakjes zoals lepels bij de lepels en vorken bij de vorken. Daarin kwam duidelijk naar voor dat in het Parlement, de vertegenwoordigers van het volk Kamerleden of Senatoren werken, van gedachten wisselen, wetten maken en toezicht uitoefenen op de regering.
    Wat natie is, is gemakkelijker te vinden via het afgeleide woord: nationaliteit. Wij hebben de Belgische nationaliteit. Dat staat op onze officiële papieren zoals identiteitskaart, reispas. Natie hangt samen met 'onderdanen' - mensen dus, volk en met een grondgebied, een territorium. In het buitenland zijn we en voelen we ons Belg.
    Bij een natie gaat het over een volk in politieke structuren. In de grondwet van België staat dat alle macht uitgaat van de natie (artikel 33). Hier is natie geen synoniem voor het volk maar van een " staatsdragende elite", die in het parlement zetelt in het paleis der natie. Als natie en staat hetzelfde zijn, spreken we van een natiestaat. Je moet er niet van wakker liggen. Ook niet van de staatshervorming die op til is. Als ze maar ten goede komt van het volk. Daarover moet het parlement stemmen, al zullen in de voorbereiding ook andere parlementen van Vlaanderen, Brussel, Wallonië, Duitse Gemeenschap mee zoeken en discussiëren. Hebben we het binnenkort over deelstaten? Wie weet? Taal volgt de werkelijkheid en geeft en zin aan. Woorden geven betekenis aan de werkelijkheid.

    24-07-2008 om 00:00 geschreven door siti4 - georges de corte


    23-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Migratie en mijnwerkers
    Migratie en mijnwerkers
    Om aan kinderen uit te leggen wat migratie is, is het goed te verwijzen naar de actualiteit Ze kennen de personen zonder papieren. In vele gevallen zijn het politieke maar vooral economische vluchtelingen. Ze ontvluchten de armoede uit hun land. Ze betalen geld aan tussenpersonen en moeten dan hun plan trekken. Voor velen is Engeland een interessante plek, al blijven heel wat steken in België. Ze weten van geen hout pijlen te maken. De drijfveer van grootscheepse migratie is dus armoede. De emigratie is geen nieuw verschijnsel. Onze verre, verre voorouders waren vaak op zoek naar betere gronden om een nieuw bestaan op te bouwen of om werk te vinden.
    Verwijzen naar de eigen omgeving ligt voor de hand. In Vlaanderen vertrokken tussen 1845 en 1960 honderdduizenden mensen, in de eerste plaats naar Wallonië om te gaan werken in fabrieken en de mijnen. Zij die het verderop gingen zoeken, vertrokken naar Canada, de VS, Frankrijk om te werken op het land of in de fabrieken. Sommige Vlaamse arbeiders trokken elke dag op en neer met speciale werkmanstreinen (‘beestenwagens’) naar Wallonië. Anderen logeerden in zeer armoedige omstandigheden.
    Toen in het begin van de vorige eeuw (1902) steenkool ontdekt werd in Limburg, begon hier ook de migratie op gang te komen.
    Voor jongeren is steenkool aanvankelijk vreemd. Ze zien thuis geen kachels met kolen, geen kolenemmer, geen kolenkelder. Door de film, documentaires weten ze wel iets af van de mijnontginning. Het is goed dat dit deel van onze Belgische geschiedenis in het collectieve geheugen opgeslagen is. Dat maakt het volgen van historische overzichten makkelijker en zinvoller. Zoals de vreselijke mijnramp in Marcinelle in 1956; 262 mijnwerkers komen om het leven.
    Iets vertellen over het ontstaan van steenkool is aangewezen. Plantenresten onder hoge druk en warmte zullen na heel wat tijd omgevormd worden eerst tot veen, dan bruinkool, later steenkool, antraciet en grafiet (potloden). Sinds de Romeinen zocht men naar steenkool.
    In de Limburgse mijnstreek zijn er sites (Genk, Winterslag, Eisen…) genoeg om met kinderen op een interactieve manier steenkool en de mijnwerkers te ontdekken. Geregelde uitleg en levensechte anekdotes zijn altijd meegenomen. De stoflongziekte bij mijnwerkers komt door de lange blootstelling aan kolengruis. Het stof dat de longen ingaat wordt door het lichaam niet vernietigd of verwijderd. Het blijft er zitten, je krijgt kortademigheid en dit kan leiden tot hartfalen. Vergelijk dit met de gevolgen van hardnekkig roken.
    Mijnwerkers namen een kanarie mee bij het afdalen. Een kanarie is veel gevoeliger voor het levensgevaarlijke mijngas (vergiftigingen en ontploffingen) dan de mens. Bij een kleine hoeveelheid mijngas zal de kanarie overlijden. Vluchten en verwittigen is dan de boodschap. Ga zeker naar een mijnmuseum en naar een tuinwijk waar de grote en de kleine bazen woonden, afgescheiden van de mijnwerkers. Voor die tijd waren de sociale voorzieningen en de woonomstandigheden voor de ‘kompels’ en hun gezinnen wel beter dan elders.
    Steenkool was het zwarte goud voor de mijnstreken.
    Het journaal bericht ons geregeld over mijnrampen in China, Zuid-Afrika. In de lessen geschiedenis leren de kinderen dat de drie industriële revoluties parallel liepen met de energiebronnen: steenkool met de stoommachines en de hoogovens, daarna de elektriciteit en de aardolie en later de atoomenergie met de kerncentrales.
    De dag kan je best eindigen met te wandelen in de Genkse winkelwandelstraten. Daar kunnen kinderen zien hoeveel nationaliteiten (een honderdtal, iets minder dan in Antwerpen) er leven in deze multiculturele stad. Ze shoppen, ze zitten op terrasjes of in de vele kleine restaurants samen met de andere Genkenaars. En vergeet niet pizza te eten: een smakelijk bewijs dat de Italianen hier de belangrijkste migranten waren.
    Op de terugweg kan je liedjes spelen, zingen of neuriën van Salvatore Adamo. Toen Adamo 4 jaar oud was verhuisde hij met zijn familie naar Mons in de Waalse Borinage, omdat zijn vader in de mijnen ging werken.

    23-07-2008 om 09:13 geschreven door siti4 - georges de corte




    Archief per week
  • 20/09-26/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 12/10-18/10 2009
  • 05/10-11/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 01/12-07/12 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 31/12-06/01 2008
  • 17/12-23/12 2007
  • 26/11-02/12 2007
  • 05/11-11/11 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 04/06-10/06 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 02/10-08/10 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 14/08-20/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 29/05-04/06 2006
  • 17/04-23/04 2006
  • 27/02-05/03 2006
  • 20/02-26/02 2006
  • 13/02-19/02 2006
  • 26/12-01/01 2006
  • 12/12-18/12 2005
  • 05/12-11/12 2005
  • 28/11-04/12 2005
  • 21/11-27/11 2005
  • 07/11-13/11 2005
  • 17/10-23/10 2005
  • 10/10-16/10 2005
  • 03/10-09/10 2005
  • 19/09-25/09 2005
  • 12/09-18/09 2005
  • 15/08-21/08 2005
  • 08/08-14/08 2005
  • 01/08-07/08 2005
  • 18/07-24/07 2005
  • 27/06-03/07 2005
  • 20/06-26/06 2005
  • 13/06-19/06 2005
  • 06/06-12/06 2005
  • 30/05-05/06 2005
  • 09/05-15/05 2005
  • 02/05-08/05 2005
  • 25/04-01/05 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!