Waar is de grens tussen een tekst voor muziek en een gedicht ? Deze dichteres brengt fado Luister en huiver met mij mee
HÁ UM VÉU NO MEU OLHAR Mijn blik is versluierd QUE A BRILHAR DÁ QUE PENSAR Dat verheldert het denken NOS MISTÉRIOS DA BELEZA Over de geheimen van de schoonheid ESPELHO MEU QUE ACONTECEU Weerspiegelt mij wat er is gebeurd DO QUE É TEU E DO QUE É MEU Wat er van mij is en wat van jou JÁ NÃO TEMOS A CERTEZA Hebben wij nu niet de zekerheid
A MOLDURA DESTE ESPELHO De kader van deze spiegel ESPELHO FEITO DE OURO VELHO Een spiegel gemaakt van oud goud TEM OS TRAÇOS DUMA FLOR Heeft de trekken van een bloem MUITAS VEZES FOI PARTIDO Hij werd vele malen gebroken PROMETIDO E PROIBIDO Beloofd en verboden AOS ENCANTOS DO AMOR Charmes van de liefde
ESPELHO MEU DIZ A VERDADE De spiegel vertelt de waarheid DA IDADE DA SAUDADE Over de leeftijd van de saudade À MULHER ENVELHECIDA Van de oudere vrouw SEGUE EM FRENTE NA MEMÓRIA Dat herinnert men zich eerst MATA A GLÓRIA DESSA HISTÓRIA Het doodt de luister van dit verhaal DA PRINCESA PROMETIDA Over de beloofde prinses
Letra: Aldina Duarte Uit Mulheres ao Espelho/ disco
Vrouwen vieren feest in Portugal op 8 maart, de Internationale Vrouwendag.
Maar niet allemaal zoals wij denken. Voor de meeste vrouwen in dit land is deze dag een dag waarop ze niks hoeven te doen. Ze worden in de bloemetjes gezet en er worden feesten (soms met strippers) en etentjes voor hen georganiseerd. Eén dag in het jaar mogen en kunnen ze genieten, en dat doen ze dan ook volop. Maar sommigen van hen vergeten, dat zij de overige 364 dagen nog steeds in een machowereld leven.
Ondanks het feit dat er ook in Portugal steeds meer meisjes hogere studies aanvatten en daarin ook aangemoedigd worden door de overheid, blijft er in het dagelijkse leven nog veel te doen voor de vrouwenemancipatie. Portugal is nog steeds een mannenmaatschappij.
Hieronder een tekst (met vertaling) gevonden op een Portugese website.
Ook deze prachtige video heb ik daar gevonden.
A igualdade entre mulheres e homens não se realiza pela simples criação de leis ou convenções anti-discriminatórias. Não é fácil reduzir a diferença entre o Direito e a vida, entre law in books e law in action. Isso mesmo resulta da Convenção para a Eliminação de todas as formas de Discriminação contra as Mulheres, que obriga Portugal e os demais Estados vinculados a adoptar todas as medidas necessárias "para modificar os modelos de conduta sociais e culturais dos homens e das mulheres, tendo em vista alcançar a eliminação de preconceitos e de práticas habituais ou quaisquer outras que se baseiem na ideia da inferioridade ou superioridade de qualquer dos sexos ou em papéis estereotipados para os homens e para as mulheres" (artigo 5º, alínea a).
De gelijkheid tussen mannen en vrouwen wordt niet bekomen door simpelweg anti-discriminatiewetten en -overeenkomsten te maken. Het is niet gemakkelijk om het verschil weg te werken tussen het recht en het leven , tussen law in books en law in action.
Hieruit volgt dat het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen, Portugal (België, Nederland, ) en andere staten verplicht om passende maatregelen te nemen om: « het sociale en culturele gedragspatroon van de man en de vrouw te veranderen ten einde te komen tot de uitbanning van vooroordelen, van gewoonten en van alle andere gebruiken, die zijn gebaseerd op de gedachte van de minderwaardigheid of meerderwaardigheid van één van beide geslachten of op de stereotiepe rollen van mannen en vrouwen. » (5de artikel, alinea a).
De volledige Nederlandse tekst van het Vrouwenverdrag van de Verenigde Naties vind je via volgende link: klik HIER!
Voor het bericht van vorig jaar over de Vrouwendag, met meer over de ontstaansgeschiedenis, klik HIER!
50 000 bezoekers die moet je verdienen vandaag is het zover op vrijdag den dertienden haalt dit blog waarschijnlijk zijn vijftigduizendste bezoek(st)er dus aan iedereen die hier ooit kwam kijken zeg ik van harte: obrigada of bedankt k zal proberen om terug regelmatiger iets te laten verschijnen op mijn blog. k heb genoeg ideeën, maar momenteel ontbreekt mij de tijd om die behoorlijk uit te werken toch nog een lieve groet
Romantische ziel zijnde... heb ik fotos van een zonsondergang in Foz do Arelho genomen op de vooravond van ons vertrek naar België voor de eindejaarsfeesten in familiekring.
Hierbij dan ook aan al mijn bezoekers: Prettige Eindejaarsfeesten en een rustig begin van het Nieuwe Jaar !
Geniet van dit stukje Lissabon, bezongen door Amália Rodrigues...
Alfama Composição: Ary dos Santos/ Alain Oulman
Quando Lisboa anoitece Als de nacht over Lissabon valt Como um veleiro sem velas Als een zeilschip zonder zeilen Alfama toda parece Lijkt heel Alfama Uma casa sem janelas Een huis zonder vensters Aonde o povo arrefece Waar het volk koud wordt
É numa água-furtada Het is een zolderkamer No espaço roubado à mágoa In een van het leed gestolen ruimte Que Alfama fica fechada Dat Alfama is opgesloten Em quatro paredes de água Tussen vier muren van water Quatro paredes de pranto Vier muren van tranen
Quatro muros de ansiedade Vier muren van beklemming Que à noite fazem o canto Die s avonds het gezang aanheffen Que se acende na cidade Dat in de stad wordt ontstoken Fechada em seu desencanto Opgesloten in haar ontgoocheling Alfama cheira a saudade Ruikt Alfama naar « saudade »
Alfama não cheira a fado Alfama ruikt niet naar fado Cheira a povo, a solidão, Zij ruikt naar volk, naar eenzaamheid Cheira a silêncio magoado Zij ruikt naar smartelijk zwijgen Sabe a tristeza com pão Zij smaakt naar droefheid met brood Alfama não cheira a fado Alfama ruikt niet naar fado Mas não tem outra canção. Maar ze heeft geen ander lied.
(vertaling: Assimil - Het nieuwe Portugees zonder moeite)
Festa de São Nicolau (em neerlandês: Sinterklaas feest) é uma festa, celebrada anualmente no dia 5de dezembro nos Países Baxos e no dia 6de dezembro na Bélgica com a vinda de São Nicolau (o precursor do Pai Noel) que entrega presentes para as crianças. A festa também é comemorada, mas em menor escala, na Alemanha, na Áustria, na França, na Indonésia, no Luxemburgo (como Kleeschen), na Suiça, na Polônia, na República Checa e principalmente nas regiões Sul e Sudeste do Brasil.
Fonte: Wikipédia Hierbij, voor alle kinderen uit Vlaanderen en Nederland, een heel leuk sinterklaaslied, want zij zullen wel met spanning uitkijken naar wat er vanavond of vannacht gaat gebeuren
ik lig te woelen in mijn bed ik lig te woelen in mijn bed ik heb mijn schoen al klaar gezet ik heb mijn schoen al klaar gezet ik denk dat ik hem al een beetje hoor ik denk dat ik hem al een beetje hoor straks glijdt hij onze schoorsteen door straks glijdt hij onze schoorsteen door
knik, knik, k heb de bibber in mijn knieën want vannacht komt Sint Niklaas tik, tik k hoor ze stappen met zijn drieën de Sint, zijn paard en Pieterbaas
al ben ik echt verschrikkelijk moe al ben ik echt verschrikkelijk moe ik krijg mijn ogen echt niet toe ik krijg mijn ogen echt niet toe ik kijk veel liever naar de maan ik kijk veel liever naar de maan want straks dan komt de Sint eraan want straks dan komt de Sint eraan
knik, knik, k heb de bibber in mijn knieën want vannacht komt Sint Niklaas tik, tik k hoor ze stappen met zijn drieën de Sint, zijn paard en Pieterbaas knik, knik, k heb de bibber in mijn knieën want vannacht komt Sint Niklaas tik, tik k hoor ze stappen met zijn drieën de Sint, zijn paard en Pieterbaas de Sint, zijn paard en Pieterbaas de Sint, zijn paard en Pieterbaas de Sint, zijn paard en Pieterbaas
tekst: "Kniktieklaas" - Bart Peeters
Sinterklaas of Sint-Niklaas is de hoofdfiguur van het gelijknamige jaarlijkse kinderfeest dat op 5 december (Sinterklaasavond) in Nederland en op 6 december (de eigenlijke naamdag) in België en in enkele (voormalige) Nederlandse koloniën wordt gevierd.
Sinterklaas en zijn helper, Zwarte Piet, komen in de nacht van 5 december in Nederland en 6 december in België langs de schoonsteen binnen in alle huizen om geschenken te brengen voor de kinderen die er wonen. Deze moderne traditie van Sinterklaas als kinderfeest komt waarschijnlijk voort uit het prentenboekje Sint Nicolaas en zijn knecht (1850) van de onderwijzer Jan Schenkman (1806 - 1863).
Sinterklaas wordt op kleine schaal in Luxemburg (Kleeschen), Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland, Polen (Sw. Mikolaj), Slovenië (Sv. Miklav) en Tsechië (Mikulá) gevierd.
In Portugal worden de kinderen verwend met Kerstmis. Dan komt Pai Natal (de kerstman) met de kadootjes en het lekkers
(klik op de afbeelding voor de link naar het webalbum) Que o mar é em última análise o coraçao do mundo. Que pulsa, que geme, só por ser como o nosso: fonte e consciência de tudo. (Miguel Torga, Nazaré, 1943, in Diário)
De zee is in feite het hart van de wereld. Het klopt, het kreunt, het is zoals ons hart: bron en geweten van alles.
1 de Dezembro: Restauração da Independência en 1640...
Vandaag is het een officiële feestdag in Portugal. Alles is gesloten, zoals banken en alle administratieve centra. De grootwarenhuizen daarentegen zijn wel open en gelukkig kwam de bakker langs met verse broodjes, al was de keuze beperkt tot één soort...
Vanaf de 16e eeuw zag Portugal zijn glorie langzaam dalen. Hoewel het officieel een autonoom land was, was het een Spaanse marionet en Portugese kolonies werden aangevallen door de vijanden van Spanje, vooral de Nederlanders en Engelsen.
Lisboa, Monumento dos Restauradores (foto: Internet)
Later probeerde Filipe IV van Portugal een Spaanse provincie te maken maar de Portugese edelen pikten dit niet en op 1 december 1640 werd João IV tot koning uitgeroepen en er kwam een onafhankelijkheidsoorlog met Spanje.
João IV (Vila Viscosa, 18 maart 1603 - Lissabon, 6 november 1603) was de achtste hertog van Bragança en van 1640 tot 1656 koning van Portugal.
João was de zoon van Theodosius II, zevende hertog van Bragança, en Ana van Velasco en Giron. Hij leidde de opstand van de Portugezen in 1640 tegen het Spaanse gezag en werd koning van het opnieuw onafhankelijke land in 1641. João was een verdienstelijk musicus en componist en de beschermheer voor een aantal componisten uit de school van Évora. Hij was waarschijnlijk een leerling van Manuel Cardoso met wie hij tot diens dood bevriend was.
Gisteren, zijn de voorbereidende werkzaamheden begonnen voor het installeren van een houtbrander (salamander) in onze keukenhaard, want ook hier kan het s avonds en s nachts serieus afkoelen.
Ondertussen hield Meu Companheiro zich bezig met het verzamelen van afgevallen takken en dennennaalden in zijn nieuwe kruiwagen.
Eén van de werkmannen vroeg aan Meu Companheiro of hij wel een rijbewijs had om met die kruiwagen rond te rijden (hij sprak daarbij een woord uit dat klonk als moersjdesj), waarop Meu Companheiro hem verbaasd vroeg of het Portugese woord voor kruiwagen toch carrinho de mão is. De man beweerde dat het een moersjdesj was.
Ter controle ging Meu Companheiro het ook aan de werkmakker van de man vragen. Ook deze bevestigde dit met een brede glimlach. Meu Companheiro was geheel confuus en ging ons woordenboek raadplegen. Het woord werd niet gevonden.
Ten einde raad ging hij terug naar één van de mannen met de vraag hoe dit woord geschreven werd. Uit de uitleg begreep Meu Companheiro dat je dat woord niet in een woordenboek kon vinden, omdat het geen Portugees woord was, maar um marca (een merknaam) en toen begon het voor Meu Companheiro te dagen Ook al omdat het woord toen net iets anders uitgesproken werd en het meer klonk als Marsjedesj.
Meu Companheiro begreep toen dat zij het over een Mercedes hadden, vandaar hun vraag of Meu Companheiro wel een rijbewijs bezat voor het rijden met een blinkend nieuwe kruiwagen
Nog even dit: wij zijn hier in São Martinho do Porto gestart met een cursus Portugees voor buitenlanders in de Casa Cultural, gegeven door dona Luísa.
Enkele dagen vóór we vertrokken naar Portugal hoorde ik op de radio volgend lied, gezongen door Dirk Van Esbroeck. Meteen herkende ik het als een fado en probeerde ik het op te sporen. Ondertussen heb ik mij de cd aangeschaft en hieronder kan je de teksten lezen.
Het is een gedicht van Fernando Pessoa, vertaald door August Willemsen.
Luister mee en laat je ontroeren
Dirk Van Esbroeck (geboren te Gent 1 juni 1946-overleden aan kanker op 23 mei 2007) groeit op in Argentinië en ontdekt zijn geboorteland als hij achttien is geworden. In 1970 studeert hij af aan het RITCS, afdeling film, en is korte tijd werkzaam bij het productiehuis van cineast Roland Verhavert.
In 1972 kiest hij resoluut voor de muziekwereld door de groep RUM te vervoegen, die een van de toonaangevende ensembles binnen de Europese folkrevival van de jaren 70 en 80 zal worden. Halverwege de jaren zeventig ontmoet hij gitarist Juan Masondo en van dan af krijgt ook de Zuid-Amerikaanse muziek een belangrijke plaats binnen zijn podiumleven. RUM slaat een nieuwe richting in, en het duo Van Esbroeck-Masondo wordt met de komst van bandoneonspeler Alfredo Marcucci een trio, om later tot het sextet Tango al Sur te worden omgevormd.
Van Esbroeck neemt deel aan enkele spraakmakende projecten: De Islandsuite, Het Zwarte Goud en Café B, maar hij heeft meer pijlen op zijn boog: hij componeert voor theater en film en en bouwde 20 jaar lang samen met Christel Borghlevens en Guido Desimpelaere een nieuw en origineel repertorium op dat voornamelijk is gebaseerd op Nederlandstalige poëzie. Van op de hoge brug, De zee en haar oevers, De Papieren Piraat ,Vliegen en La Voyageuse zijn de titels van deze programmas.
Dit trio toert door Indonesië, Zuid-Afrika,Curaçao en Québec en bracht ook enkele malen een Franstalig chansonprogramma op podia in Wallonië, Frankrijk en Luxemburg.
Met componist Dirk Brossé maakt Van Esbroeck de creatie van diens symfonisch werk La Soledad de America Latina mee, en met De Pampas brengt hij een eigen creatie, dit laatste in gezelschap van Charles Cornette en Hilde Uitterlinden, met hen werkt hij ook aan programmas rond Pablo Neruda en Federico Garcia Lorca. Met de gitaristen Raphaëlla Smits en José Toral brengt hij La Guitarra. Een andere creatie is Karel, Man en Paard een productie van de AB en Van Esbroeck speelt ook een hoofdrol in Maria de Buenos Aires van Astor Piazzolla en Horacio Ferrer in een productie van I Fiamminghi.
Hij toerde samen met zangeres Elsje Helewaut, schrijver Bart Plouvier en Wigbert met de productie Van alle landen thuis en met zijn groep en dichter Geert van Istendael brengt hij de productie Taalmachine. En in 2004 speelt en zingt hij ook in de productie Coast2Coast. (11 mensen op het podium, waaronder N Faly Kouyaté, Ibernice McBean, Alfredo Marcucci, Steve Willaert, Francesca Vanthielen )
Met het programma Patagon, Patagonië, waar hij de laatste jaren mee toerde, bracht Dirk samen met Alfredo Marcucci, Juan Masondo, Carlos Diaz ea een hommage aan het land waar hij opgroeide.
O dia de São Martinho comemora-se no dia 11 de Novembro. Diz a lenda que quando um cavaleiro romano andava a fazer a ronda, viu um velho mendigo cheio de fome e frio, porque estava quase nu. O dia estava chuvoso e frio, e o velhinho estava encharcado. O cavaleiro, chamado Martinho, era bondoso e gostava de ajudar as pessoas mais pobres. Então, ao ver aquele mendigo, ficou cheio de pena e cortou a sua grossa capa ao meio, com a espada. Depois deu a metade da capa ao mendigo e partiu. Passado algum tempo a chuva parou e apareceu no céu um lindo Sol.
In Nederland en Vlaanderen wordt een zomerse periode rond 29 september wel Sint Michielszomertje genoemd, begin oktober heet dat kranenzomer, rond 11 oktober Sint Gummaruszomertje en 11 november spreekt men van de Sint Maartenszomer.
Wat Portugal betreft zijn er in de herfst veel zonnige dagen met milde temperaturen die, wanneer deze begin november nog voelbaar zijn, in de volksmond "Sint-Maartenszomer" worden genoemd, vanwege de feestdag van deze heilige die op 11 november gevierd wordt.
De oorsprong van de legende ligt zoals gekend in het verhaal van Sint-Maarten die de helft van zijn mantel aan een bedelaar gaf op een koude en regenachtige dag. Hij stapte nadien terug op zijn paard en vertrok. Op dat moment stopte de regen en brak de zon door en gaf licht en warmte.
Opdat de mensen de goede daad van Sint-Maarten niet zouden vergeten, stopt God in november voor enkele dagen de kou en de regen en laat de zon dan schijnen
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
Ik ben een vrouw en woon in Alfeizerão-Sapateira (Portugal) en mijn beroep is mezelf zijn.
Ik ben geboren op 30/12/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Portugal, Lissabon, Fado, poëzie, reizen in 't algemeen, lezen, kookboeken, fietsen....
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
