Terrein A (MGW-eigendom) wordt verkocht zodat enkel nog het terrein B overblijft als speelruimte. (Schets : HLN)
1987 – 23 februari – Het Laatste Nieuws :
Speelplein Leest-Kouter wordt heringericht.
“Ook in een vrij landelijke gemeente als Leest is speelruimte voor de jongeren van levensbelang. Dat bleek eens te meer tijdens een hoorzitting ter plaatse. Ingericht door het Mechels stadsbestuur. Daarbij werd de plaatselijke bevolking de kans gegeven zich uit te spreken over de herinrichting van enkele beschikbare speelruimten.
Een vrij uitgebreide delegatie van het schepencollege onder aanvoering van burgemeester Joris peilde er naar de wensen van de buurtbewoners. Het ging daarbij in de eerste plaats om de herinrichting van het speelplein aan de Kouter. Dat is gelegen op grond die eigendom is van het stadsbestuur, wat meteen een aantal extra mogelijkheden biedt. Zo werd overeengekomen dat het terrein licht ‘geaccidenteerd’ zal worden met behulp van een bulldozer. Op die manier komt een zeker reliëf tot stand en dat maakt het voor de jongeren veel avontuurlijker. Het terrein meet 70 m op 13 m en biedt dus nog genoeg ruimte om vlakke speelstukken open te laten. Er zal ook bijzondere aandacht besteed worden aan een speciale kleuterhoek. Daar komt aangepast speeltuig, wordt de zandbak grondig vernieuwd en zal er ook een zithoekje voor de begeleidende ouders geplaatst worden. Daar omheen komen enkele zandheuvels en wat groen, zodat het geheel een beetje afgeschermd wordt van de rest van het speelterrein.
Verkoop
Op het terrein aan de Kouter staat momenteel een meccanospeeltuig maar die constructie is wel in erg slechte staat. Het zal dan ook grondig vernieuwd worden. Op vraag van de plaatselijke jeugdbeweging zal er ook een klimrek worden aan toegevoegd.
Minder goed nieuws is er wat betreft het speelterrein aan de Kerkenblokweg. Dat is momenteel eigendom van de Maatschappij voor Goedkope Woningen, maar die zullen dat terrein binnen de korste keren verkopen. De sociale woningbouw die er een tiental jaar geleden gepland werd gaat immers definitief niet door. Het terrein wordt in verschillende percelen verdeeld en volgens MGW-voorzitter Constant Demeester zouden er wellicht voldoende kandidaat-kopers zijn om alle percelen kwijt te raken. Wanneer dat inderdaad het geval is, valt wel een mooi speelterrein voor de Leestse jongeren weg. Het terrein aan de Kouter zal dan nog aan belang winnen. Daarom zet het stadsbestuur spoed achter de realisatie voor de vernieuwingsplannen. Wellicht zal het speelterrein nog voor de grote vakantie klaar geraken.
De jeugddienst gaat de sugesties van de buurtbewoners nu in de plannen inpassen. Het definitieve ontwerp zal dan nogmaals ter goedkeuring worden voorgelegd. – Mr.”
1987 – Dinsdag 24 februari : KWB-Uiteenzetting
In het klooster gaf Pol Buckenhout een uiteenzetting met dia’s over “Armoede in België en in de derde wereld”.
De opkomst was mager ook al waren niet-leden eveneens welkom.
“De bezinningsavond over armoede in ons land en elders, vond maar weinig weerklank. Jammer. We hebben er heel wat geleerd. In ons eigen land wonen heel wat echt arme mensen. Om allerlei redenen leeft 5% van de bevolking van ons eigen land met een inkomen, lager dan het bestaansminimum.” (KwB-Informatie folder, maart ’87)
1987 – Woensdag 25 februari : Informatieavond B.G.J.G.
Info-avond over kinderopvangdienst, werking en praktische organisatie. Vond plaats in parochiecentrum ‘Het Klooster’, Dorpstraat vanaf om 20 uur. (“Parochieblad”, 19/2)
BGJG – LEEST
“Er waait een nieuwe frisse wind in onze Leestse afdeling van de Bond van Grote en Jonge gezinnen. Ook ons is deze vernieuwing niet ontgaan en wij zijn er met drie leden van de werkgroep eens over gaan praten. Als inleiding vroegen we vanwaar die vernieuwing kwam.
‘Wel, in ‘De Band’ deed Guido Hellemans, die toen nog zeer verdienstelijk op zijn eentje de ‘Bond’ in Leest in leven hield, een oproep om hulp en aflossing. Bij enkelen was die oproep niet in dovemansoren gevallen. Contacten met andere jonge gezinnen leerden hen al snel dat velen de leemte aanvoelden van een bondswerking die zich bij gebrek aan mankracht moest beperken tot de administratie van vooral de lidkaarten en reductiekaarten voor het openbaar vervoer. Eind vorig jaar hebben we dan de mensen uitgenodigd om alzo geïnteresseerden te bereiken. Er waren 17 aanwezigen. Niet slecht want dat was zowat 20% van de toen aangesloten leden.’
-Voor wie staat de BGJG eigenlijk open ? ‘Voor alle gezinnen met of zonder kinderen, en voor alle sympathisanten. Wel zijn sommige activiteiten gericht op bepaalde groepen van mensen zoals jonge gezinnen, grootouders, grote gezinnen en vele andere.’
-Zijn er veel gezinnen lid in Leest ? ‘Dat zijn er nu zowat 110 en dat betekent 1 op 7 van al de gezinnen in Leest. Dat stemt overeen met het gemiddelde in het gewest Mechelen.’
-Wat zijn de plannen voor de verdere uitbouw ? ‘Vooreerst zetten we de werking verder van de reductiekaarten. Verder hebben we gepland dit jaar een kinderoppasdienst te organiseren, de jeugdfilmbewerking uit te bouwen (zoals tijdens krokusverlof), de kleuters (3-6 j) aan water te gewennen en te leren zwemmen, initiatiezwemmen voor kinderen van 6 tot 10 j. Het moet uiteraard nog allemaal groeien, maar de idee en de inzet is er al. Zo denken we ook aan een geleide zomerwandeling en een informatieavond over de verbruikersclub van de BGJG. Een algemene vergadering is voorzien in het najaar, waarop alle leden zullen uitgenodigd worden. We evalueren daar de voorbije activiteiten en plannen de verdere werking. Een ontspannende noot zal niet ontbreken.’
-Alles bijeen een serieuze opgave ! Gaat dat allemaal wel lukken ? Er is in Leest ook zoveel te doen ! ‘We willen starten, stimuleren, de leemten die we zelf aanvoelen proberen op te vullen. Het zal dan afhangen van de reactie die we zullen krijgen welke activiteiten we verder zullen uitbouwen. De toekomst zal uitwijzen welke initiatieven het best aanslaan en waarmee we het meest van dienst kunnen zijn. Tenslotte is de Bond er voor de leden en niet andersom.’
-Welke zijn de eerstvolgende activiteiten ? ‘Na de informatievergadering in februari over kleuterzwemmen en kinderoppasdienst volgt nu op 6 maart een eerste Jefi-film om 14 u. in de parochiezaal. Het betreft de tekenfilm ‘De Laatste Eenhoorn’, een film geschikt voor kinderen van 6 tot 14 jaar.
Op zaterdag 28 maart om 10 u 30 begint de lessenreeks ‘Kleuterzwemmen en watergewenning’, waarvoor nog kan ingeschreven worden bij Myriam De Laet. In september zal de reeks hernomen worden.’
-We vernamen verder dat BGJG-Leest ook materieel de Damiaanactie wenst te steunen. Ze doet dit door de verkoop van het gezelschapsspel RIMBOECROSS. Deze RIMBOUCROSS-dozen zijn te verkrijgen bij Daniël Duran, voor de prijs van 495 BF.
Iedere doos brengt netto 300 BF op voor de Damiaanactie. Ten zeerste aanbevolen !!
-Verder wensen we deze jonge Bond veel succes en medewerking toe. Ze hebben zeker al onze sympathie !” (‘DB’, maart ’87)
1987 – 26 februari – “Parochieblad” : Oproep tot zangers
“Wij doen een bijzondere oproep voor de repetities van ons gemengd zangkoor om nog enkele stemmen bij te krijgen. Elkeen die wat stem heeft is er welkom ! De herhalingen hebben plaats telkens op dinsdag in de kerk om 20 uur vanaf dinsdag 3 maart.”
1987 – Vrijdag 27 februari : Eerste van Drie Prachtige Kaartavonden (Boomke Wies) met telkens per avond voor 70.000 frank aan prijzen. In “Ons Parochiehuis” Kouter Leest. Organisatie :Jeugdcomité SK Leest. De andere dagen waren 13 en 27 maart. (Folder)
1987 – Zaterdag 28 februari : SP-Teerfeest In zaal St.-Cecilia om 19 uur. Op het menu : zeevruchtencoctail –aspergeroomsoep – kalkoengebraad + fruit +champignons + kroketten – taart + koffie. Prijs : SP Leden Leest : 350 frank, leden andere wijken : 450 frank, niet-leden : 600 frank. (“Voor Allen”, 31/1/87)
1987 – Zondag 1 maart : Verrassingswandeling SP-Leest Onder leiding van Jef Vloeberghen. Na de wandeling was er gratis brood met kaas en kop in het SP-lokaal zaal St.-Cecilia Dorpsstraat. Vertrek : Dorpsplein Leest om 14 uur stipt. (Folder)
1987 – Dinsdag 17 februari : B.G.J.G. Leest : info-avond Over kleuterzwemmen en watergewenning voor kinderen vanaf 3 jaar.In het parochiecentrum “Klooster”, Dorpsstraat 10, om 20 uur. (“Parochieblad”, 12/2/87)
1987 – 19 februari : Overlijden van Frans Verschuren
“Frans Verschuren, echtgenoot van Irma Van Camp, zoon van Henri en Mieke Van den Heuvel. In de volksmond ‘Fak’ genoemd. Was eertijds werkzaam bij Huygebaert in Mechelen, tot hij voor 15 jaar een nieuwe hartklep moest laten aanbrengen en van toen-af als ‘invalide’ op halve krachten is moeten gaan leven.
Als duivenmelker en als lid van den bond ‘de Luchtreiziger’, kwam hij veelvuldig in Leest-Dorp, maar ook en vooral om als ere-lid de K.Fanfare St.-Cecilia aan het werk te zien en te horen. Als een volkse mens had hij aandacht voor alles wat er leeft in ons dorp.
Als medestichter en lokaalhouder van de liggende Wipmaatschappij ‘Leest-Heide’, ging hij geregeld aan de wipschietingen van naburige maatschappijen deelnemen. Zo gebeurde het ook op zondag 1 februari. Het bleef verontrustend lang wachten op zijn thuiskomst uit Rumst…tot de Rijkswacht kwam melden dat ‘Fak’ nabij Tervuren langsheen de autoweg bewusteloos in zijn auto was aangetroffen, en alzo naar het ziekenhuis ‘St.-Lucas’ te Woluwe was overgebracht. Weinig hoopgevende woorden van dokters en een ultieme poging met schedelboring, konden de hersenbloeding tot geen goed einde brengen. Hoewel nog even bewust, heeft hij zijn echtgenote en zijn volk, kunnen herkennen. Maar na die kleine hoopgevende opflakkering kwam even plots het afscheid voor altijd op 19 februari.” (‘DB’, maart ’87)
“Fak van Mieke van Rik van den Do”.
Frans Verschuren was een zoon van Rik en Maria ‘Mieke’ Van den Heuvel.
Na een jaar muziekonderricht mocht hij in 1946 met de fanfare (St.-Cecilia) meespelen. Eerst speelde hij bugel en later althoorn. In 1969 gaf hij zijn ontslag als muzikant maar daarna bleef hij een trouw erelid. Frans Verschuren had vele hobby’s. Hij was ook duivenmelker en wipschutter. Op de Heide organiseerde hij dikwijls wipschietingen en wanneer de echte schutters er niet waren, mocht de dorpsjeugd haar kunsten op die installatie uitproberen.
Het was Frans Verschuren die ontelbare keren zorgde voor verse Hollandse bakharingen die toen na de repetitie op de Leest-Heide door Louis Alewaeters uiterst vakkundig werden gebraden. (‘Leest in Feest’, Stan Gobien)
Frans Verschuren was te Leest geboren op 7 oktober 1928 en hij overleed in het ziekenhuis ‘Sint-Lucas’ te Woluwe op 19 februari 1987. (Foto onderaan)
1987 – 19 februari –Voetbalverslag Gewestelijke juniores Hombeek-VV Leest 0-2.
“De wedstrijd brak pas los rond het halfuur. Voordien werd het een vrij gelijkopgaande wedstrijd zonder doelgevaar. De eerste kans was voor de thuisploeg. Boey speelde Schmitt aan. Die verscheen alleen voor doel maar schoot naast. VV Leest reageerde onmiddellijk met een doelkans aan de overzijde, eveneens gemist maar slechts even uitgesteld. Een minuut later werd Van Winghe goed aangespeeld, en die besloot knap in de verste hoek. Bij Hombeek lag Schmitt opnieuw op de loer. Zijn schot vloog over de dwarsligger. Op slag van rust kende de bezoekende doelman De Broey even problemen op een afstandschot van Serre.
Rond het uur kwam dan de hele ontknoping van de wedstrijd. Schmitt –nog maar eens- kwam alleen voor doel. Zijn schot vloog echter te pletter tegen de dwarsligger. Tijdens dezelfde minuut mocht de ongelukkige vroegtijdig de kleedkamer opzoeken wegens protest aan het adres van de scheidsrechter.
Bij de jeugd mag men na een gele kaart met de uitsluiting als gevolg een andere speler inbrengen, maar Hombeek had al vervangen bij de rust zodat de thuisploeg het nog een halfuur met tien man zou moeten stellen. Een minuut later schoot aan de overzijde Huys prachtig in één tijd binnen i.p.v. 1-1 werd het 0-2.
De wedstrijd was gespeeld.
HOMBEEK : Potums, Van Assche, Dirk Teughels, Schillemans, Gert Daelemans, Serre, Eric Teughels, Bruno Teughels, Boey (46’ Wilkini), Giovanni Daelemans, Schmitt.
VV LEEST : De Broey, Peeters, Clymans, Alewaters, Fierens, Verbruggen, Pepermans (46’ Deloose), De Borger, Huys, Van Winghe, De Preter. (GvM, 19/2) (Foto van de ploeg onderaan)
1987 – Vrijdag 20 februari : Landelijke Gilde Vergadering voor alle leden over : verfraaiing van woonst en omgeving : bloemen, planten, enz. In het parochiecentrum “Klooster”. (“Parochieblad”, 12/2/87)
1987 – Vrijdag 20 februri : Ten huize van Kardinaal Danneels. “Ouders met kleine kinderen worden uitgenodigd vrijdag 20 februari voor een avond in het aartsbisdom, Wollemarkt 15 Mechelen. Aanvang 20 uur.” (“Parochieblad”, 12/2/87)
1987 – Zaterdag 21 februari : Chiro – Oud Papier Vanaf 9 uur werd het oud-papier door de chiro opgehaald. “Zorg ervoor dat het milieuvriendelijk ingepakt is ofwel in dozen, ofwel in pak gebonden…” (“Parochieblad”, 19/2)
1987 – 21 februari : Carnaval T.D. van S.K. Lady’s In het chalet van S.K. Leest. Aanvang 20 uur. Inkom 39 frank. (Folder)
1987 – 21 en 22 februari : Dag zonder Afwas !
Eetdagen van de Kon. Fanf. Sint-Cecilia in zaal Piessens achter de “root”. In ‘Toeters en Trompetten’ (jaargang 7, nr.1) verscheen daarvan een verslag :
“Eten is een primaire behoefte van de mens. Zonder voedsel kan niemand leven.
Afwassen kan er een gevolg van zijn. Vaatwerk vertegenwoordigt de ‘hardware’ van de eetrituelen. Maar al de besmeurde borden en eetgerei moet telkens gereinigd worden…en daar is het allemaal om te doen geweest tijdens het weekend van 21 en 22 februari.
Als je lekker wil eten en het moet je deugd doen dan vraagt dat op verschillende vlakken een extra inspanning van jezelf. Er kruipt meer tijd in de voorbereiding, de uitvoering, de garniture, de tafelopschik en…en natuurlijk in de onoverkomelijke afwas. Daarom heeft onze fanfare al enkele jaren een middel gevonden om van dit noodzakelijk kwaad af te zien : nl. een ‘DAG ZONDER AFWAS’!!!
Voor de eerste maal werden onze kookpotten opgeslagen (of doet men dat alleen met tenten…?) in de heropgesmukte ‘Zaal Piessens’ achter de ‘root’.
De weken voor dit eetfestijn werd er onder de deskundige leiding van onze erevoorzitter Frans Piessens, met man en macht in “’t Fabriekske” getimmerd, geverfd, gesjouwd, gevezen, ‘gezaagd’ en geklopt om van dit bakstenen complex een warm en gezellig eetparadijs te maken. Dat het resultaat schitterend was, kon je van de verraste bezoekers aflezen.
Het bestuur maar vooral Frans Piessens en zijn familie mochten een pluim op hun hoed steken voor het schitterende werk dat men in een mum van tijd afgeleverd had.
Natuurlijk gaat een extra woordje van dank aan al het dienstdoende personeel. Ik denk hier aan de ongebreidelde werklust van Rik en zijn keukenploeg, de nimmer falende tappers van dienst, de kilometers-afhaspelende opdien(st)ers en de rekenkundige knobbels aan de inkom.
Wat velen uitnodigden tot een after-diner was het gezellige : ‘Dit is 1 kaffee’. Zaterdag wisten enkele hongerigen en dorstigen de kelners te strikken tot 04.00 uur.
Vanaf 11.30 uur de volgende morgen rukte onze kaffee-ploeg uit tot ’s avonds laat. Op het einde van deze zeer geslaagde eetdagen werd er onder het personeel nog heelwat plezier gemaakt. De ouderen togen met een gerust gemoed huiswaarts terwijl de jongeren nog even het hoekje om gingen…
Volgend jaar hopen we in dezelfde omstandigheden evenveel volk over de vloer te krijgen.
We zullen het in 1988 een grote eer vinden om nogmaals uw afwas te bezigen.
We wensen jullie nu al een gezonde appetijt tegen de volgende eetdagen.”
Vanaf dit jaar vonden de repetities van de Leestse fanfare plaats in zaal Piessens :
“De laatste maanden kwamen er verschillende interne klachten en een zowel figuurlijke als letterlijke druppel zou de emmer eens kunnen doen overlopen.
Het bestuur heeft alles goed overwogen en de knoop doorgehakt. Om in betere en veiligere omstandigheden te kunnen repeteren en verlost te zijn van banale en storende geluiden van cafébezoekers staan onze pupitters voortaan achteraan de Dorpstraat opgesteld.
Café Sint-Cecilia blijft echter nog altijd ons lokaal. Zij die aangesloten zijn bij ‘De Smurfen’ kunnen zowel bij ‘Mariake’ als in de nieuwe repetitieruimte sparen.
De leden en sympathisanten van onze fanfare zijn zoals voorheen steeds welkom op de wekelijkse repetities. U kunt dan rustig bij een drankje genieten van de muzikale exploten van ons korps. Om 24.00 uur sluiten we echter het lokaal om ook de vrijwilligers achter de tapkast een kans te geven op te ruimen.
Het ligt in de bedoeling om na de repetities de muzikanten op allerlei andere vlakken te ontspannen. Zo zal er waarschijnlijk op 3 juli een kaartavond doorgaan voor de muzikanten en eventuele aanwezig toehoorders…” (“Toeters en Trompetten”, jg 7, nr.2)
Foto’s : -Frans Verschuren. -De gewestelijke juniores van VV Leest na hun overwinning tegen Hombeek. (Foto : GvM)
1987 – Dinsdag 10 februari : Vergadering ouders vormelingen Alle ouders van de jongens en meisjes die op 26 april het Vormsel zouden ontvangen waren tegen 20 uur uitgenodigd in het groot chirolokaal van het parochiehuis. “Het is de start van heel onze werking met de twaalfjarigen. Graag zouden wij daarom met de voltallige groep zijn.” (“Parochieblad”, 5/2/87)
1987 – 12 februari : Twee gewonden Aan het kruispunt Hombeeksesteenweg – Hotelweg te Mechelen botsten twee auto’s. Gerard De Laet, Ten Moortele 32 Leest raakte licht en Annie Verhaegen,Gagelstraat 10 in Hombeek raakte zwaar gewond. Beiden werden naar het Sint-Jozefziekenhuis overgebracht.
1987 – 14 februari – “Voor Allen” : Zittingsuur mandatarissen Elke 2de zondag van de maand. G. Joris, burgemeester – Gemeentehuis Leest van 10 tot 11 uur. Zaal St.-Cecilia van 11 tot 12 uur. C. Demeester : zaal St.-Cecilia van 11 tot 12 uur. J. Vloeberghen, raadslid, gemeentehuis Leest van 10 tot 11 uur en zaal St.-Cecilia van 11 tot 12 uur.
1987 – 14 en 15 februari : Gesprekken met verloofden. In het Pastoraal Centrum, De Merodestraat te Mechelen.(“Parochieblad”, 12/2/87)
1987 – 17 februari : In Memoriam MARIA RHEINHARD
“Juffr. Maria is dood. We hebben haar samen begeleid bij haar laatste tocht, haar dodentocht, die hier haar laatste levenstocht werd.
Meerdere Leestenaars waren aanwezig, want alhoewel ze de laatste jaren niet meer te Leest woonde, was Juffr. Maria een stuk van Leest.
Meerdere decennia heeft zij meegewerkt aan de wordingsgeschiedenis van Leest. Juffr. Maria behoorde tot dit opvoedersgeslacht dat haar beroep lief had, dit beleefde als een roeping, als een offer, als een voortgezette mis (dixit Cardijn).
Met respect spreken oudleerlingen over haar, haar leermethode, haar strengheid, haar consequente leefwijze, kortom over haar persoonlijkheid. Want dit had zij. Juffr. Maria was een voorname schooljuffrouw die begreep dat zij als bevoorrechte afgestudeerde, in een tijd dat velen nog onmondig waren, naast haar lesopdracht ook een sociaal-culturele functie te vervullen had. Zo was zij schrijfster van de plaatselijke bibliotheek, bestuurslid van de ‘Studiekring Leest’, bestuurslid van het Davidsfonds Leest en natuurlijk haar levenswerk : voorzitster van de toenmalige Boerinnenbond (de huidige KVLV).
Als kind van een muzikale familie die materieel nooit welvarend is geweest, was zij doordrongen van de sociale en culturele behoeften van elk menselijk wezen. Met overtuiging en daadkracht stond zij op de bres, niet alleen in de klas, ook op het podium in de parochiezaal. Ze had minstens wel iets van een volksleidster. Ik heb haar een paar maal in het openbaar horen spreken met die typische nadrukkelijke metaalstem; en met bewondering spraken (en spreken nog) haar toehoorders over haar verbale aanleg.
Met enthousiasme en dynamiek heeft zij gedurende zovele jaren de Leestse Boerinnenbond met vaste hand geleid, waarbij natuurlijk geen mens eraan dacht haar beleid in vraag te stellen. Zoals zij het deed was het goed. Kordaat, zelfzeker, energiek.
Terzelfdertijd was zij de rechterhand van de toenmalige pastoor Coosemans.
Juffr. Maria was een belangrijke inspirator voor het parochieleven, onbaatzuchtig en met toewijding. Vaak wilsvierkantig, wat onvermijdelijk wrijvingen meebracht.
Zij heeft gewerkt te Leest tot zolang haar vitaliteit het toeliet.
Toen kwam de tijd van rust; samen met pastoor Coosemans heeft zij Leest verlaten, eerst om te gaan op adem komen bij haar familie, later definitief in ‘Ter Kerselaere’ te Heist-op-den-Berg. Haar geest was oud, haar lichaam krank, toen zij de definitieve overtocht maakte op 17 februari 1987, 84 jaar oud.
Meerdere jeugdgeneraties heeft Juffr. Maria te Leest gevormd, geleid, ‘gerecht’. Vele volwassen vrouwen begeleid. Ook in het gezin was zij als oudere dochter dikwijls de bijspringende moederhulp, aldus Mr Van Dessel in de piëteitsvolle homilie tijdens de uitvaartmis. Zowel het kind als de volwassen juffrouw leefde voor de anderen, beiden begingen fouten, beiden deden goed, veel goed. In plaats van een gezin heeft ze een Leestse kern gesticht, een mensenkern, gesticht en gericht.
Goede vrienden,
Met waardering en dank kijk ik op naar het werk van juffrouw Maria Rheinhard, naar haar persoon, naar haar belangloze inzet voor de Leestse gemeenschap. Ik weet dat zij aan de vormingsgeschiedenis van Leest een belangrijke bijdrage heeft geleverd, een bijdrage die duurzaam is en slechts volledig zal verdwenen zijn als de laatste herinnering aan haar zal opgelost zijn in de nevel van de toekomst. Guido Hellemans.” (‘DB’, april ’87)
“Maria Rheinhard was de dochter van de koster. Zij was geboren in 1903, maar woonde hier slechts sinds 1916. Bij de oprichting van een gemeentelijke kleuterklas in 1927 werd zij er onderwijzeres benoemd. Deze klas werd ondergebracht in een afgedankte houten barak van het leger, die door de gemeente was aangekocht. Tien jaar later, in 1937, ging juffrouw Maria over naar de gemeentelijke meisjesschool.
Over Maria Rheinhard spreekt men thans nog met veel lof. Buiten haar verdienste als onderwijzeres was zij zeer actief voor alles wat de parochie aanging. Zo was ze voorzitster van de ‘missienaaikring’, leidster van de B.J.B. en schrijfster van de Boerinnengilde. Men noemde haar de rechterarm van pastoor Coosemans.
Haar vertrek betekende een groot verlies voor de parochie.” (LG, blz 147)
Foto's : -Links Maria Rheinhard, rechts haar moeder. -Van links naar rechts : Maria Rheinhard, Mathilde Hellemans, Irma Ackermans en Maria De Boeck, vier onderwijzeressen van de meisjesschool. (Foto : LG)
1987 – Zondag 1 februari : Man dood op straat te Leest
Die zondagavond werd de 66-jarige Frans Simons uit de Pastoor De Heuckstraat, dood aangetroffen langs de weg in het dorpscentrum van Leest. Het slachtoffer lag op de rijweg en ettelijke auto’s konden hem slechts nipt ontwijken.
Toen de hulpdiensten ter plaatse kwamen was de man reeds overleden. De precieze doodsoorzaak was onduidelijk. Mogelijk werd Frans Simons aangereden door een wagen of een bromfietser.Afgezien van een kleine snijwonde aan het hoofd, vertoonde hij geen noemenswaardige uitwendige verwondingen.
“Op zondag-avond 1 februari kwam Sooi van de voetbal –zijn getrouwe zondaagse ontspanning- Behalve dit, was Sooi gewoonlijk en veelal thuis, bezig met ‘keuken’ en wat er bij te pas komt. Toeval wil dat Sooi onderweg was van de voetbal naar huis. Wat er met hem precies gebeurd is in de Dorpstraat, is nog altijd niet duidelijk. Maar zondag-avond-laat was hij overleden.
Een erge zaak voor zijn oude moeder Roos.
Was dat leed al niet zwaar genoeg, zijn broer Rik was op dat ogenblik, door ziekte er erg aan toe. Hij moest reeds dinsdag na de begrafenis van broer Sooi, opgenomen worden in de St. Jozefkliniek. En hoewel nog niets liet vermoeden dat Rik zijn levenseinde was genaderd, stierf hij op zondagmorgen 15 februari : precies 14 dagen na zijn broer.
De gebroeders Simons waren verwoede duivenmelkers. Zo hangen er in huis twee Diploma’s van Kampioen-duiven op Noyon in 1981 en 1982. Zij speelden bij hun duivenclub ‘de Luchtreiziger’.
De familie Simons woont in de P. De Heuckstraat, rechtover de pastorij. Zij zijn in Leest komen wonen in 1951, door het feit van onteigening voor de Boomse kleiputten. Ze zijn dus afkomstig van Boom, en werkten als dusdanig ook in de steenbakkerijen van Boom. Vandaar dat zij vanuit Leest naar Boom fietsten om te werken. Maar zoals op zovele bedrijven het werk verminderde, moest er ander werk gezocht worden. Zo belandde Sooi in het Conservenfabriek ‘Marie-Thumas’ en Rik in het koperfabriek te Mechelen;…tot ook daar de werken stil vielen. Meteen was Sooi op pensioen (maar nog geen centen gezien), en Rik moest het stellen met stempelen.” (‘DB’, maart ’87)
Frans ‘Sooi’ Simons was te Boom geboren op 13 mei 1921.
Zijn broer Hendrik ‘Rik’ Simons was eveneens te Boom geboren op 9 maart 1938. Hij was lid van de N.S.B. Leest en van de Burgerbescherming. Hij overleed in het A.Z. Sint-Jozef te Mechelen op 15 februari 1987.
Hun moeder Rosalia Hellemans (°Boom 27 mei 1903) overleed in het Mechelse O.L.Vrouwziekenhuis op 29 juli 1989.
In deze Kronieken kan je -begin maart 1986- een interview terugvinden met Rik Simons.
1987 – Zondag 1 februari :Volksdansgroep Korneel – Lichtmis-Pannenkoeken In de Parochiezaal vanaf 15 u. (‘DB’, januari ’87)
“Beste sympathisanten, hebt U ook zo’n trek in een lekkere pannenkoek ? Dan bent U bij KORNEEL hartelijk welkom op zondag 1 febaruari 1987 van 15 tot 19 u. in de Parochiezaal, Kouter te Leest. Onze volkskunstgroep wil terug aansluiten bij een oude traditie : pannenkoekenbak ter gelegenheid van Lichtmis. Bij ons kan U tegen een democratische prijs (70 fr.) rustig genieten van een kopje koffie en lekkere pannenkoeken (geflambeerde pannenkoeken : 140 fr.). Om de namiddag zo vlot mogelijk te laten verlopen vragen wij indien mogelijk vooraf in te schrijven bij één van onze bestuursleden : -Leonie De Laet-Windelen, Kouter 114 Leest. -Rita Duran-Roelens, Juniorslaan 29 Leest. -Francoise Emmeregs-Cornelis, Juniorslaan 14 Leest. -Emilia Smets-Verbruggen, Kouter 10 Leest. -Elvire Soors-Claes, Cecilialaan 11, Leest. -Bertha Verbruggen-Smulders, Elleboogstraat 29, Leest. -Arne Vermeulen, Tisseltbaan 40, Leest. -Louis Vloebergh, Winkelstraat 28, Leest. -Nelly Collier-Lamberts, Houtestraat 46, Hombeek. -Rudi Van Hove, Fabiolalaan 11, Heffen.
‘OP LICHTMIS IS GEEN VROUWKEN ZO ARM OF HET MAAKT DE KOEKEPANNE WARM”. (Folder Korneel)
1987 – 3 februari : VV Leest zet soberheidspolitiek verder
“Getrouwe VV-supporters zullen wel even vreemd hebben opgekeken toen de scheidsrechter met zijn helpers en de beide teams voor het eerst dit seizoen niet vanonder de nieuwe installaties onder de tribune, maar vanuit de oudere accomodaties via het ijzeren hek, het veld betraden.
Dit besluit kaderde ook in het algemeen bezuinigingsplan dat bij geelblauw sedert enige tijd wordt toegepast. Het opstarten van de verwarming in het nieuwe gedeelte zou enkele honderden liter brandstof hebben gekost, terwijl in het andere gedeelte toch verwarming en warm water voorhanden was in het chalet.
In het nieuwe gedeelte ging alleen het receptielokaal open, waar de genodigden en de pers ter gelegenheid van Lichtmis niet alleen op de traditionele drankjes, maar ook op een wafel werden vergast door Marc Spoelders en zijn echtgenote. …” (GvM 3/2/87)
1987 – Donderdag 5 februari : Uitreiking eretekens stadspersoneel
Op het programma van de speciale gemeenteraad stond alleen de uitreiking van onderscheidingen in de nationale orden en van burgerlijke eretekens aan leden van het stadspersoneel. Voor een nagenoeg voltallige raad (schepen Renard was niet aanwezig) ging burgemeester Joris over tot het uitreiken van de eretekens.
Liefst 71 leden van het stadspersoneel, waarvan de grote meerderheid tewerkgesteld in het stedelijk onderwijs, werden gedecoreerd.Onder de gedecoreerden Veldwachter Victor Van Hoof (zilveren palm der kroonorde).
1987 – Vrijdag 6 februari :K.V.G. Zennevallei – Wijn- en Kaasavond (‘DB’, januari ’87)
1987 – 9 februari : Brief van de Jeugddienst der stad Mechelen :
Stad Mechelen - Jeugddienst.
Aan de inwoners van de Kouter, Leest Dorp, Ten Moortele, Molenstraat, Vinkstraat, Dorpsstraat,Kerkeblokweg, Mechelbaan, Cecilialaan, Verschuerenlaan, De Prinsenlaan.
Mevrouw, Mijnheer,
Enige tijd geleden werd de oranje Mekano-speelconstructie op het terrein achter het kerkhof gedemonteerd en verwijderd.
In het vooruitzicht van de zomervacantie ’86, werd uw medewerking gevraagd om op 21 juni mee te sleutelen aan een NIEUWE Mekano, een oproep waaraan slechts gedeeltelijk gevolg kon worden gegeven.
Vandaar deze uitnodiging om op DONDERDAG 19.2.’87 20 uur, Refter Sted. Basisschool, Ten Moortele, aanwezig te zijn op een informatieve bijeenkomst rond de herinrichting van genoemde speelruimte, met het toetsen van het aanbod van stadswege aan uw vragen en suggesties in dit verband, wenst het Stadsbestuur te komen tot de uitbouw van een speelse ruimte op maat van haar gebruikers.
Het college van Burgemeester en Schepenen, dat vertegenwoordigd zal worden door de Heer Burgemeester Joris, en de Heren schepenen Van de Velde, Van Esbroeck, Nason en Demeester, hoopt op Uw bereidwillige medewerking en groet intussen,
Met ware achting namens het College van Burgemeester en Schepenen. Bij verordening, de secretaris (get.) G. Ardies,de burgemeester (get.) G. Joris.
De informatieve bijeenkomst rond de herinrichting van het buurtspeelplein kende een matige belangstelling vanwege de Leestse bevolking. Het stadsbestuur was wel flink vertegenwoordigd met burgemeester Joris en de schepenen Van de Velse, Nason,Demeester en Guy Redig en Wim Goyvaerts van de jeugddienst.
Guy Redig stelde dat zo’n 130 kinderen zouden kunnen genieten van een nieuwe aan te leggen speelruimte en schetste de huidige situatie. Het terrein situeert zich rechts achter de Kerkenblokweg en paalt aan de eigendom van de M.G.W. welke eerlang zal verkocht worden.
Het enorme terrein van 128 op 70 m (te verminderen met de oppervlakte voorzien voor de uitbreiding van de begraafplaats) biedt tal van mogelijkheden.
Na verschillende interpellaties vanuit het publiek werd een bepaald concept aangenomen, volgens hetwelke de jeugddienst de plannen zal uitvoeren.
In grote lijnen omvatten deze plannen : tegen de grens van de woonwijk aan de Kerkenblokweg een speelhoek voor de allerkleinsten.
Knus en gezellig ingericht, afgeschermd door aanplantingen en eventueel een speelheuvel en voorzien van rustbanken voor ouders of toezichters. Achter de heuvel ligt dan het domein voor de grotere kinderen, met uitgebreide meccano en ander reeds bestaande en te vernieuwen speeltuigen. Het gedeelte achter de voorziene begraafplaatsuitbreiding wordt op aanvraag van chiro Leest effen gemaakt.
1987 – Maandag 12 januari : Gepensioneerden Om 14 uur de eerste samenkomst van het jaar met een verzorgde en fijne feesttafel. (‘Parochieblad’, 8/1/87)
1987 – 12 januari : Overlijden van Gertrude ‘Maria’ Weytjens
“In de volksmond gekend als ‘Maria van Juul’. Verbleef zij weliswaar de laatste jaren te Mechelen in het ‘Hof van Egmont’, voordien was Maria in het dorp veelvuldig te zien met de groene fiets en de boodschappentas. Hoe zij vanuit Bree in Leest was geraakt ? Wel, die weg liep over Brussel. Eerst getrouwd geweest met Verhaegen Frans, die vroegtijdig gestorven is bij het begin van de oorlog. Maria ‘diende’ in Brussel. Leestenaars die in Brussel woonachtig waren, brachten haar in kennis met Juul Selleslagh.
Juul was weduwnaar, geboren Leestenaar en wonende in de Dorpstraat, waar hij aan de kost kwam als herbergier en winkelier in kruidenierswaren (daar waar nu de ‘Telstar’ is). Bij het einde van wereldoorlog II zijn zij in Brussel gehuwd en hebben samen de zaak van Juul Selleslagh verder gezet. Juul stierf in 1961 en sindsdien verbleef of woonde Maria zowat overal, o.a. op de Warande, en deed hier en daar wat ‘keukendienst’, zoals bij de gebroeders Coosemans.
Maria was iemand die graag meeging op reis, ja zelfs eens met de K.V.L.V.-L.G. voor een ‘vlieg-dag-reis’ naar Rome. Maar op hoge leeftijd begon zij wat te vergeten en uit zenuwachtigheid waren er soms wel kleine problemen met de ‘papieren en formaliteiten’.
Maar ondanks alles, ‘Maria van Juul’ heeft geleefd, vooral in Leest. Vandaar ook dat zij is teruggekeerd voor haar ‘eeuwige rust’ op het kerkhof van Leest.” (‘DB’, april ’87)
Gertrude ‘Maria’ Weytjens was te Bree geboren op 17 oktober 1899.
1987 – Woensdag 14 januari : Catechese H. Vormsel Herneming van de wekelijkse catechese voor de jongens en de meisjes die dit jaar op zondag 26 april zullen gevormd worden. (‘Parochieblad’, 8/1/87)
1987 – Zaterdag 17 januari : Provincialers zaalvoetballen te Leest In de sporthal van V.V. Leest werd een zaalvoetbaltornooi georganiseerd.Vanaf 18u30 tot middernacht traden bekende provinciale ploegen in actie.Deelnemers waren buiten V.V. Leest, Weerde, Hever, KV Bonheiden, Muizen, Aartselaar en Pulle.
1987 – Zaterdag 17 januari :“GROOT BAL” van CSC – SVV – SP Leest In zaal St Cecilia Dorpstraat 6 te Leest met het orkest The New Stars. Kaarten in voorverkoop 60 fr., aan de ingang : 80 fr. Deuren : 20.30 u. Eerste dans : 21 u. Er was ook een gratis tombola voorzien. (Folder)
1987 – 17 januari – Gazet van mechelen :
Stedelijke inspectiecommissie bezocht ook Racing en V.V. Leest
De voorbije week was de Mechelse stedelijke inspectiecommissie biezonder actief. Naast KV Mechelen, waar men een kijkje ging nemen in het vooruitzicht van de inmiddels uitgestelde topper tussen KV en Club Brugge, werden ook Racing Mechelen en V.V. Leest met een bezoek bedacht. Deze inspectie is het gevolg van nationale richtlijnen die stimuleren dat niet alleen eersteklasse-stadions dienen bezocht, maar dat ook de accommodaties van lagere nationale voetbalploegen aan een nauwkeurig onderzoek moeten worden onderworpen.
Onder leiding van burgemeester Joris stapte de stedelijke inspectiecommissie, bestaande uit leden van de brandweer, politie en rijkswacht, donderdag af bij Racing en bij VV Leest.
Hoewel een rapport later zal volgen vernamen we van de burgemeester dat op enkele kleine details na de twee stadions in orde zijn. Burgemeester Joris stelde wel heel duidelijk dat alles in functie van de toeschouwersaantallen moet worden bekeken. Vandaar dat de normen voor KV Mechelen hoger liggen. De eersteklasser heeft immers voor miljoenen aanpassingswerken moeten uitvoeren.
1987 – Van 18 tot 25 januari : Gebedsweek Werd gehouden voor de christelijke eenheid.“Dagelijks wordt tijdens de eucharistieviering de oecumenische intentie ingelast en het gebed voor de eenheid gelezen. Nu wij weldra over een weekkapel tijdens de winter zullen beschikken durven wij ook hopen dat enkele mensen met tijd ons zeer klein groepje van dagelijkse misgangers zou komen vergroten.” (Kerk en Leven 15/1/87)
1987 – 22 januari : KWB en Sociale Zekerheid Een afgevaardigde van de KWB kwam in het parochiecentrum Klooster inlichten over de actuele toestand in de sociale zekerheid. De inkom was gratis en ook niet-leden waren welkom. (“Parochieblad”, 15/1/97)
1987 – Zaterdag 24 januari : Vevoc-Avondfeest In het parochiehuis. (“Parochieblad”, 22/1/87)
1987 – 29 januari – Gazet van Mechelen :
Bob Stevens zet er definitief een punt achter. (Foto onderaan)
“Kerstmis wordt wel eens een tijd van bezinning genoemd. Ook voor Bob Stevens, die bij V.V. Leest bezig was aan de afbouw van een carrière die mag gezien worden, hebben de donkerste dagen van het jaar tot een ingrijpende beslissing geleid.
Hij hangt, op zijn 33ste de voetbalschoenen definitief aan de haak. De aanleiding is zeker niet origineel want net zoals andere voetballers kwam een kwetsuur het voetbalplezier vergallen.
“In mei word ik geopereerd aan de kruisbanden van de knie” doet Bob zijn verhaal. “Op dat ogenblik ging ik er vanuit dat ik er na de revalidatie nog een jaartje bij zou doen, maar het herstelproces was moeilijker dan verwacht. Toch ben ik eind oktober terug beginnen trainen met het idee een plaats in de ploeg af te dwingen. Toen kwam echter de winterstop en de tijd van de slechte terreinen en plots had ik door dat ik geen risico’s meer wou nemen. Daar komt bij dat ik door mijn werk het ook steeds moeilijker kreeg voluit te trainen en dus heb ik besloten er een punt achter te zetten. Ik weet het, voor de club is dit niet prettig, maar de mensen van het bestuur hadden alle begrip voor mijn beslissing. Trouwens, de ploeg draait goed, er is geen puntennood, dus die drang om een steentje bij te dragen is dan ook niet zo groot”.
Bob Stevens mag dus voortaan terugblikken op een zowat 20-jarige voetbalactiviteit, die hem bij KV Mechelen, Beveren, Racing Mechelen, Strombeek en Leest bracht.
Voor hem is dat een mooie weg geweest. “Als je ziet dat ik met Beveren landskampioen geworden ben, de beker gewonnen en Europees gevoetbald heb, dan mag ik toch tevreden zijn, denk ik. Goed, ik had misschien meer kunnen bereiken als ik me volledig op het voetballen had toegelegd, maar ik heb al vroeger beslist dat ik de sport maar als bijzaak zou beschouwen en de voorkeur aan een diploma en een goede job zou geven, want het leven van een profvoetballer heeft me eigenlijk nooit aangesproken, te afstompend. Let wel, voor jongens die geen baan hebben is dat natuurlijk een prachtig beroep, maar ik heb geen vier jaar universiteit gelopen en een diploma van handelsingenieur behaald om dat daarna in de kast te gooien”.
Dit afscheid betekent echter niet dat Bob Stevens zijn sport helemaal de rug toekeert.
“Zeker niet”, zegt hij. “Ik volg momenteel trainersschool en ben van plan ook om dat diploma te gebruiken. En misschien ga ik volgend seizoen, als de werkomstandigheden het toelaten, wel in één of andere veteranenploegje voetballen, want iets dat zolang een belangrijk deel van je leven is geweest, dat zet je niet zomaar opzij”. (KVDA)
1987 – 29 januari : K.V.L.V. – Showavond in de Singel te Anwerpen. (‘DB’, januari ’87)
1987 – 30 januari : Overlijden van Melania Van den Vondel
“Melanie woonde voorheen in ‘Ten Moortele’ (Scheerstraat). Zij heeft langen tijd als alleenstaande vrouw geleefd en gewerkt. Sinds zij van haar pensioen kon genieten heeft zij jarenlang getrouw en met grote zorg de ‘koffie’ gemaakt voor de bijeenkomsten van de Gepensioneerden-bond. In vroeger jaren heeft zij, samen met haar broer Manuel, de kost verdiend met ‘boeren’. Vermelde broer is haar plots ontvallen in 1956.
Hiermede werd ook het ‘boeren’ gestopt. Van dan af ging haar tijd en belangstelling zeer sterk en veelvuldig naar het parochie- en geburenleven. Dat was bezigheid tot in haar hoge ouderdom. Haar laatste levensjaren hebben wel heel wat verzorging en opvang gevergd; opvang zowel door haar familie en af en toe in kliniek of gasthuis. Vandaar ook dat als overlijdensplaats vermeld is : het Rusthuis van Lippelo.” (‘DB’, maart ’87)
Melanie Van den Vondel was te Leest geboren op 3 juli 1899. Onderaan een foto van haar woning in de Scheerstraat.
1987 – Zaterdag 31 januari : Dansavond Vrije Basisschool In de parochiezaal vanaf 20 u. (‘DB’, januari ’87)
Foto’s : -Bob Stervens. -Jaren ’50 : de woning van Manuel en Melanie Van den Vondel in de vroegere Scheerstraat, gelegen schuin tegenover de woonst van eeuweling Stanne Van den Broeck.
1987 – Zondag 4 januari : Chirokoningen bezochten Leest “Zondag 4 januari zullen tientallen koningen door onze straten trekken. De bedoeling van deze activiteit is geld in het bakje te brengen om onze nieuwe chirolokalen te kunnen bekostigen. We rekenen op uw milde steun.” (‘DB’, januari ’87)
1987 – Donderdag 8 januari : K.W.B. Zaalvoetbal (‘DB’, januari ’87)
1987 – Zaterdag 10 januari : Teerfeest Landelijke Gilde Voor de liefhebbers was er in het parochiecentrum om 12 uur een biefstuk met daarna de mogelijkheid om een kaartje te leggen. Om 18 uur eucharistieviering in de parochiekerk voor de overleden leden en een bijzondere omhaling voor het ontwikkelingswerk “Ieder voor allen”, waarmee een landbouwproject in de derde wereld werd ondersteund. Nadien werd het feest verder gezet in de parochiezaal met het feestdiner, een tombola en dans. (‘Parochieblad’ 8/1/87)
1987 – 10 januari – Gazet van Mechelen :Een vinding van Jos en Henri Verbeeck.
Gedroogde groenten, een unieke Leestse specialiteit.
Jos en Henri Verbeeck, die van hun familietuinderbedrijf een speciaalzaak maakten, legden zich als enigen in ons landje toe op het verwerken van tuinbouwgewassen tot gedroogde groenten. Wat meer is, zij verwerken de groenten zelf van inzaaien tot eindproduct. Hier wordt nog zuivere edele maar noeste handenarbeid verricht.
Beide broers groeiden op tussen de landbouwgewassen. Vader Verbeeck (Noot : Jef), een echte doe-het-zelver, had een tuinbouwbedrijf waarop in de jaren ’40 een waaier van verschillende teelten werd gekweekt. Gezien landbouwmachines in die tijd nog niet zo gangbaar en specifiek waren, trachtte de man het werk te verlichten door zelf een aantal tuigen in elkaar te knutselen. Zo bouwde hij, samen met zijn broers, een automatische groentenwasser, een tractor, een motoculteur en een speciale landrol, die later zelfs gebrevetteerd werd.
Om de teelten optimaal te kunnen verzorgen werden stelselmatig minder soorten gewassen gekweekt. Al vrij vlug legde men zich toe op voornamelijk prei en selder. Het voordeel hiervan was ook, dat men slechts enkele landbouwmachines nodig had om het grootste gedeelte van het werk te verrichten.
Gedroogde groenten
In 1968 huwde Henri en ging met zijn vrouwtje bij haar ouders in Weerde inwonen. Hij keerde het tuinbouwbedrijf de rug toe en verdiende zijn boterham als vrachtwagenchauffeur.
Toen hij drie jaar later, in 1971, de kans kreeg het ouderlijk tuindersbedrijf over te nemen aarzelde hij niet. Opnieuw naar Leest dus. Het werd hard zwoegen, maar twee jaar later was het bedrijf reeds verdubbeld en vijf jaar nadien bouwden ze hun eigen huis.
De specialisatie naar enkele teelten bracht met zich mee dat men dikwijls moest verkopen aan te lage prijzen. Deed men dat niet, dan bleef men met een hoop overschot, en een financiële kater zitten. Voor dit probleem zocht Henri naar een oplossing. Tot hem in het acherhoofd een lichtje ging branden : de gedroogde groenten uit Nederland !
Samen met zijn broer Jos, die inmiddels afgestudeerd was als ingenieur, zocht hij koortsachtig naar mogelijkheden om op verantwoorde wijze de groenten tot een gedroogd eindproduct te verwerken.
Allerhande proeven werden gedaan, zelfs de linnendroogkast van vrouwlief kwam er aan te pas !
Tot de landbouwconsulent van de provincie Antwerpen, die regelmatig aan huis kwam, hen voorstelde om eens een kijkje te gaan nemen in het Rijksinstituut voor Land- en Tuinbouwtechniek in Merelbeke.
Het toeval wou dat daar, onder leiding van Prof. Maton, juist een project “luchtdrogen” op zijn einde liep. Niemand had zich evenwel aangeboden om de mogelijkheden in praktijk om te zetten, en zoals dat met zovele projecten gebeurt, bleek ook dit gedoemd om ergens in een of ander archief te belanden. De gebroeders Verbeeck waren echter wel erg geïntresseerd en staken één en ander op zodat ze de dag nadien thuis onmiddellijk aan de slag gingen.
Weer werden heel wat testen doorgevoerd en dagen en nachten knutselden ze aan hun eigen project. Uiteindelijk geraakte hun eerste grote warme luchtdroger klaar. Het was een kast met zowat de afmetingen van een grote container, waarin via boven elkaar lopende transportbanden de groenten doorheen een warme luchtstroom werden geleid. Het eindproduct bleek een gebruiksklaar ingrediënt te zijn voor allerhande kooksoepen.
Na wat proefdraaien hadden ze al vlug een ton gedroogde prei klaar, maar er was nog niet naar een afzetmarkt gezocht.
Via de Dienst voor Buitenlandse Handel kwamen ze aan de adressen van kandidaat-kopers. De normen qua zuiverheid bleken enorm streng. Voor Henri en Jos was ook dit geen onoverkomelijke hindernis. Gezien ze zelf hun groenten wonnen, wisten ze wat ze in huis hadden. En via hun pel-, was- en maalmachines en hun reinheid van handelen rolde er een zuiver kwaliteitsproduct van de band. Het vertrouwen van de klanten werd langzaam ingewonnen en de productie en afzet vergrootte.
Ontwikkeling
Gedurende een paar jaar werd de mechanisatie verder ontwikkeld. Op vraag van de klanten werden meer soorten gewassen geteeld en verwerkt, zodat het bedrijf uitbreiding nam. Tot plots in mei 1984 het noodlot toesloeg. Rond 8 uur ’s morgens stegen er donkere rookwolken uit de hangar. Henri snelde er naar toe, maar de plastieken dakplaten hadden reeds vuurgevat. Van de ganse preiproductie konden slechts 9 zakken gerecupereerd worden. Gans het dak was vernield.
Ook de warme luchtdroger stuk. Veel tijd om de verdere toekomst te overwegen was er niet, want in juni begon het bloemkoolseizoen reeds. In slechts 3 maanden werd de hele zaak terug heropgebouwd. Ondertussen was ook de vriesdrogerij in aanbouw, zodat de gebroeders Verbeeck in die tijd heel wat slapeloze nachten doormaakten.
Vriesdrogen
Het vriesdrogen, dat onder de hoede van Jos Verbeeck staat, is gebaseerd op het drogen van de groenten, door het onttrekken van lucht. Hierdoor ontstaat een vacuum, waarin de groenten als het ware koken bij een temperatuur van -20° C. Het eindproduct is bijna gaar.
Gezien groenten bestaan uit 93% water en 7% droge stof houdt men van 5 kilo groenten slechts ca. 1 kilo droge stof over. Dit brengt met zich mee dat men heel wat ton groenten moet oogsten, wil men een redelijke hoeveelheid droge stof kunnen verkopen.
De gebroeders Verbeeck bewerken dan ook heel wat landbouwgrond en puren daaruit 75% van hun totale droge groentenomzet. Elke dag wordt ongeveer 10 ton groenten gedroogd. Bijna gans hun productie is voor het buitenland bestemd, voornamelijk Duitsland en Engeland.
Voortdurend controleren ze de bacteriologische zuiverheid van hun eindproduct want kwaliteit is en blijft de hoofdtroef.
Momenteel wordt de kweek van groenten bij Verbeeck opnieuw gediversifieerd, zodat nog beter aan de vraag van het kliënteel kan voldaan worden. Of hoe een klein familiebedrijfje uitgroeide tot een uniek gespecialiseerd tuinbouwbedrijf. (JT).
Foto’s : -Vader Jef Verbeeck naast zijn zelf geconstrueerde tractor. -De zelfgebouwde monumentale kast waarin de groenten hun laatste bewerking ondergaan : het drogen. -De werkruimte van Jos Verbeeck, met moderne installaties waarin groenten gedroogd worden op -20 gr. C.
De dirigenten van ‘St.-Cecilia’, links Edward De Maeyer, rechts Frans Violet. (Archief fanfare)
1987 – Januari : Wel, kom jij ook in de Landelijke Gilde ? “Voor 550 franks ben je lid tot 1 januari 1988 !!! Nog niet overtuigd ? -Uw lidgeld is fiscaal aftrekbaar. -Gratis dienstbetoon. -Gratis juridische bijstand. --Belangrijke kortingen bij ABB-Verzekeringen (voor alle leden : 5% op de premie omnium auto, 10% op de premie verkeerspolis. Voor leden boeren en tuinders : 10% op de premie brand, 10% op het premiegedeelte L.O in de bedrijfspolis). -1.000 frank korting bij Sefibe. -Een prachtige wandkalender. -Een kleurrijk en interessant maandblad ‘Levend Land’. -Waardebons van 1.000 frank en meer. -Gratis advertentie in het weekblad ‘De Boer en de Tuinder’. -Lidmaatschap van een vereniging waarin iedereen zich thuis voelt.
WIE ZIJN WIJ ? Het werkgebied van onze Gilde is L E E S T. Aantal leden : 139, waarvan 65 land- en tuinbouwers, 74 niet land- en tuinbouwers.
Onze doelstellingen : -Een leefbaar en gezond platteland. -Streven voor het behoud van het landelijk karakter van ons dorp. -Vorming en ontspanning. -Een gezinsvriendelijk beleid.
Een greep uit ons programma : -Eéndaagse en tweedaagse reis. -Voorjaars- en najaarsfietstocht. -Ledenvergaderingen over actuele onderwerpen. -Gezinsvergadering samen met KVLV. -Tweejaarlijks oogstfeest. -Bloemenactie in het voorjaar.
Heeft U interesse om lid te worden van onze Gilde ? Neem dan contact op met één van onze bestuursleden :
-Jos De Smet, Francois Selleslagh, Jan De Prins, René Bernaerts, Robert De Rooster, Jos Slachmuylders, Fons Verbruggen, Leo Verbruggen, Dolf Peeters, Jan Teughels, Clement De Rooster, Miel Peeters of pater Karel Van Aken.” (Folder Landelijke Gilde)
1987 – Vrijdag 2 januari : Nieuwjaarsviering In de parochiezaal voor de volksdansgroep “Korneel”. Volleybal – KWB vierde nieuwjaar in het groot Chirolokaal. (‘Parochieblad 1/1/87)
1987 – Zondag 4 januari : Aperitiefconcert Van de K.F. Sint Cecilia o.l.v. Frans Violet, om 11 uur in de parochiezaal.
Vijf jaar Aperitief
“Op zondag 4 januari waren er weer vele Leestenaars en muziekliefhebbers in onze parochiezaal bij elkaar gekomen om samen met de geestelijke overheid en de muzikanten van de Kon. Fanfare St.-Cecilia uit Leest het aperitiefconcert bij te wonen.
Dit concert werd voor de vijfde maal door de St.-Niklaasparochie georganiseerd en de muzikanten en hun bestuursleden kregen ter gelegenheid een lustrumbloempje opgespeld.
Frans Violet en Eduard De Maeyer hadden een zeer licht en gevarieerd programma bij elkaar gezocht. Dat hun keuze gewaardeerd werd, kon je wel uitmaken uit het verdiend applaus na elke uitvoering. De muzikanten deden dan ook hun best om van dit optreden een gelegenheid te maken om hun kunnen ten toon te spreiden. Dat er in de Leestse fanfare verschillende muziekvirtuozen zitten, kon je doorheen het ganse programma wel horen. Maar ook op samenspel verdienden alle muzikanten een pluimpje. Onze dirigenten hadden weer enorm gepresteerd.
O.l.v. Eduard De Maeyer werd het oratorium ‘For unto us’ uit de Messias van Georg Friedrich Händel gebracht. Jürgen Hempel, de arrangeur, had het stukje in een moderne discoversie gestoken en de fanfare swingde er op los.
Hierna werd het wedstrijdstuk ‘A Handalian Suite’ van Denis Vright gebracht. Met dit stuk wisten Frans Violet en zijn Leestse muzikanten de provinciale titel in Mechelen te behalen.
Pastoor Frans Lornoy had tijdens het jaar van de muziek onze fanfare een muziekstuk van zijn collega, Jos Lerinckx, geschonken. Deze ‘Pallietermars’ kon geen betere afsluiting van het Felix Timmermansjaar zijn.
In het volgend stuk kwamen de jeugdigen weer aan bod. Benny Anderson en Björn Ulvaeus, de mannelijke helft van de groep Abba, kenden een enorm succes met ‘Super Trooper’. Deze nummer-één-hit werd voor band gearrangeerd door Brian Quin. Onze drummer, Serge, gaf een gave partij weg en loodste de fanfare mee in een moderne muziekroes.
Of Leroy Anderson uit een Timmermansfamilie afkomstig is, hebben we niet kunnen achterhalen. Toch toondichtte hij het amusante stukje ‘Sandpeper Belle’. Dit is een muziekwerk met een solo voor ‘schuurpapier’ ! Omdat op dat moment het ballet van Vlaanderen in staking was, werd er beroep gedaan op onze eigen solisten om dit ballet met schuurpapier ten tonele te voeren. Onder begeleiding van de andere muzikanten schuurden Hans Verschueren, Ann Van Roy en Serge Piessens er op los.
In het volgende werk ‘Cornets a gogo’ kregen we andere solisten te horen. D. Broadbent liet onze cornetten onbekende hoogten en laagten tegemoet gaan. Maar onze jongens en meisjes lieten zich niet schuren en brachten muziek van de bovenste plank.
‘Fantasy on British Sea Songs’ is een graag gehoorde en gespeelde compositie van Gordon Langford. Hij plakte enkele bekende zeemansliedjes aan elkaar en overgoot het met een typische Britse brass-sound. Onze doorwinterde muziekmatrozen hadden al woestere zeetjes doorvaren en niemand leed schipbreuk. Aan wal gekomen, wisten zelfs de beste stuurlui onze zeebonken met applaus te bedanken.
Met ‘Fox from the North’ werd een stukje Hollandse toondichtkunst gepresenteerd. Jacob De Haan krijgt blijkbaar meer en meer voet aan wal in de Vlaamse muziekwereld.
Wie als sinds de 19e eeuw de mensen bekoort, is zeker en vast de ‘Strauss-familie’. Een nieuwjaarsconcert zonder deze walskoningen kan er geen zijn. Op de bekendste concerten als die van Wenen en Leest wordt er dan heerlijk gedanst in 3/4 of 6/8 maat.
Zo werd de overbekende ‘Radetsky March’ van vader Johan Strauss senior in de zaal gepompt tot dat deze bijna overliep van het laaiende enthousiasme van het publiek.
Ook zoon Johan Strauss liet zich van z’n beste kant zien met z’n ‘Tritsch-Tratsch Polka’.
Onze muzikanten bewezen eens te meer dat moderne en klassieke muziek goed bij elkaar kunnen passen als men de juiste dosis neemt en natuurlijk een puike uitvoering brengt !
Als dank voor het uitbundig applaus van de toehoorderd werd ‘Wien bleibt Wien’ van Johan Schrammel als bisnummer gespeeld.
Het aperitief achteraf was een welgekomen opwarmer.
De Pater wist me nog te vertellen dat men zich kalmer heeft gedragen dan tijdens de vorige uitgaven. ‘Ze waren rustig van ’t jaar !’ Op wat of wie hij dit bedoelde, laat ik aan U over.
In ieder geval maken we een afspraak voor volgend jaar. Natuurlijk hoef je zo lang niet te wachten om onze muzikanten aan het werk te horen. U bent altijd welkom op de vele andere concerten. Tot dan !
(N.v.d.r.) Onze reporter ter plaatse schuimde na het optreden het publiek af om enkele reacties van toehoorders los te werken. Ziehier het resultaat :
Marc Leemans(Leestenaar) : Prachtig. Vooral de Pallietermars van Jos Lerinckx vond ik mooi. Dat was voor mij emotioneel even moeilijk omdat deze pastoor-componist een oud-leraar van mij is. Hij gaf les in St.-Rombautscollege en in Leuven. Cornets a gogo vond ik ook geweldig !
Hans Hermans(Herbergier ’t Heike – lid) Ze hebben me driemaal geflitst omdat ik op tijd wou zijn !
Warre(dirigent) Kortweg goed. ’t Was nieuw. ‘k Ben content !
Mille Verschueren(muzikant – bestuurslid) De klank bleef wel hangen boven het podium. De muziekstukken vielen mee bij het publiek.
Géne Vloeberghen(muzikant) Dat kunnen ze nooit meer spelen ! Zo’n schoon concert !
Jef Van Asch (muzikant) Cornets a gogo was het beste ! Ge hoort dat we met geschoolde muzikanten zitten. Ge voelt en hoort ook dat Violet voor ons staat. We zijn niets verslapt door de dirigentenwissel. ‘k Heb veel waardering voor dit alles.
Pater-Pastoor Rustiger dan vorig jaar. ’t Is heel interessant om elkaar hier te ontmoeten. In muziek ben ik gene held; maar ’t was fijn !
Mr De Groef & Mr Vervloesembestuursleden K.H. St.-Cecilia Humbeek Prachtig ! Lichte muziek, een aperitiefconcert waardig. ’t Was zeer aangenaam. Kort en goed !
Luc Plasqui(koster) Anders dan anders. Lichte muziek. ‘k Hoor graag klassieke stukken maar dit programma was voor ’t publiek aanspreekbaarder. Artistiek vond ik het dus andere jaren hoger.
Yves De Wit(penningmeester) De spaarkas zou fier mogen zijn. We zullen het weten te waarderen op de Ceciliafeesten. Het programma was het beste dat we voor een aperitiefconcert kunnen spelen hebben. Super Trooper en Fox from the North vond ik geweldig !
Josée (echtgenote van Jefke Lauwers – bestuurslid) ‘k Had graag meer ‘Wiendermusik’ gehad.
Maria Lauwens(echtgenote van Dré Walschaers – muzikant) Meer Strauss en Stolz op het programma. De sfeer was heel goed ! Precies de mannen van James Last; allez, dezelfde stijl zowat. ‘k Dacht dat ik op het nieuwjaarsconcert van Herbert von Karajan was.
Jos Van Aken(muzikant Tisselt) Kortweg : heel goed !
Frans Violet(dirigent) Ik vond het iets beter als vorig jaar. En seffens gaan we kickeren maar dat moogt ge niet in ‘T & T’ zetten !
(Bart Lauwens in ‘Toeters en Trompetten, Jg 7, nr.1 en ‘DB’, maart ’87)
