Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Oekraïnse plant rukt op langs Belgische snelwegen
Oekraïnse plant rukt op langs Belgische snelwegen
Het zoute smeltwater zorgt er niet alleen voor dat kustplantjes steeds meer langs middenbermen in het binnenland opduiken. Langs de grote snelwegen werd onlangs een plant ontdekt die normaal enkel in de zoute Oekraïense steppes groeit. Het gaat om een eenjarige meldesoort die tot twee meter hoog kan worden, vruchten in twee afmetingen voortbrengt en spiesvormige bladeren heeft.
"Een Nederlandse naam voor de plant bestaat niet, de meldesoort komt evenmin in onze klassieke plantenboeken voor," verduidelijkt Wim Veraghtert van Natuurpunt. De meldesoort komt normaal voor in de (zoute) Oekraïense steppen, langs meeroevers en woestijnen met zilte of sterk basische bodem. In het Engels heet de plant 'two-scale saltbrush' (Atriplex micrantha Ledeb). Ze dankt die naam aan de vruchten die ze in twee afmetingen voortbrengt.
Wegconcurreren "In Vlaanderen is de plant gezien in de middenbermen van de E40, E17, E313 (zowel Limburg als Antwerpen) en de E314 (Maasmechelen). Ook in Zuid-Nederland zijn er recente meldingen. De planten gedijen in middenbermen waar het zout minder makkelijk kan wegspoelen. We moeten de plant in de gaten houden zodat ze geen inheemse soorten wegconcurreert", luidt het.
Volgens Veraghtert kwam zaad van de plant wellicht via het transport in de bermen terecht. "En dat ontkiemt op zoute plekken waar er gelijkenissen met het natuurlijke milieu zijn." In Duitsland en Spanje rukt de plant al tientallen jaren op.
(belga/sps)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Natuur Tags:Oekraïnse plant,
Ier castreert hitsige hond van buurman
Ier castreert hitsige hond van buurman
In Ierland is een man veroordeeld tot een boete van ruim 700 euro omdat hij de hond van zijn buurman heeft gecastreerd. Het hitsige dier had namelijk geprobeerd om met de rashond van de veroordeelde te paren. Dat meldt de Belfast Telegraph.
Eddie Flood (43) gebruikte voor zijn doortastende ingreep een apparaat dat dient om de staart van lammeren in te korten. Hiermee sneed hij de tesikels van de terrier van Frank McGettigan af.
Enkele dagen na de gruweldaad stelde McGettigan vast dat zijn hond slaperig en ziek was. Bij nader toezien bleek dat zijn troetel gecastreerd was.
Stamboom De man pikte dit niet en schakelde de politie in. Onderzoek wees uit dat buurman Eddie Flood de dader was. Die bekende de feiten nu voor de rechter, maar voerde aan dat de terrier van McGettigan een ware hitsige pest was. Het dier besprong al zijn honden, met inbegrip van zijn Border Collie met een stamboom.
Naar asiel McGettigan verklaarde in de rechtbank dat hij zijn terrier naar het asiel had gebracht omdat hij vreesde voor de veioligheid van het dier. Ook had hij ruim 200 euro betaald aan kosten voor de dierenarts.
De rechter veroordeelde Flood - een werkoze vader van vier kinderen - tot het betalen van de dierenartskosten. Ook moet hij 500 euro betalen als morele schadevergoeding.
(eb)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:hond,
Vrouw vindt muizen in zakje chips in Britse supermarkt
Vrouw vindt muizen in zakje chips in Britse supermarkt
Een vrouw uit Birmingham schrok zich een hoedje toen ze een muis vond in een zakje chips. Ze was samen met een collega aan het winkelen in de supermarkt van Tesco. Haar collega reikte naar een zakje zoute chips en begon plots te gillen. Toen kwamen de pasgeboren muisjes te voorschijn.
De woedende vrouw nam wat foto's met haar gsm van de muizen, die van de plank op de grond waren gevallen. De dieren hadden ook in de chips gezeten, want er zaten meerdere gaten in de zak. Ze confronteerde de manager van de winkel met de foto's, maar die reageerde koeltjes: "We kunnen er niet veel aan doen omdat de supermarkt naast een kanaal en het spoor ligt, dat trekt muizen aan."
De vrouw eiste dat de winkel gesloten werd, maar medewerkers van de supermarkt sloten alleen de desbetreffende gang en zetten een doos over de knaagdieren. Later verontschuldigde een woordvoerder van supermarktketen Tesco zich voor de muizen. Hij verklaarde dat het probleem zou aangepakt worden.
(adv)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:muizen,
13-12-2010
Verkoudheid is bonobo Jasiri fataal in Planckendael
Verkoudheid is bonobo Jasiri fataal in Planckendael
Bonobovrouwtje Jasiri van dierenpark Planckendael is niet meer. Wat een onschuldige verkoudheid leek, bleek nefaste gevolgen te hebben voor haar. Sinds zondag was ziek. Ze hoestte, was lusteloos en had een snotneus. Ondanks alle goede zorgen sloeg de medische behandeling niet aan en is Jasiri donderdagochtend overleden.
Woensdag leek er nochtans enige verbetering in de toestand te komen. De eetlust nam toe en ze werd terug levendiger. Donderdag kwam de terugslag en bleven 2 vrouwtjes (Jasiri en Djanoa) lusteloos in hun nest houtwol liggen. Jasiri is dan 's ochtends overleden.
In het verblijf werd bovendien een dood, vroeggeboren jong opgemerkt. Het is nog niet duidelijk of de moeder Jasiri of Djanoa is. Zaak is nu om de ziektetoestand van Djanoa te verbeteren. Het mannetje Vifijo lijkt de ziekte overwonnen te hebben, maar de toestand van bonobo Djanoa blijft zorgelijk. De dierenarts stelt alles in het werk om haar er bovenop te helpen.
De overige vijf bonobo's worden nauwgezet opgevolgd en worden voor alle zekerheid ook medisch behandeld. Daarom zitten ze momenteel achter de schermen want ook zij lijken wat last te hebben.
Het overlijden van Jasiri en haar of Djanoa's jong is een ernstig verlies, zowel voor de bonobogroep, voor Planckendael als voor het kweekprogramma. Zij heeft spijtig genoeg haar unieke, genetische bagage niet kunnen doorgeven. Planckendael treurt om dit verlies en hoopt op een spoedig herstel van de bonobogroep.
Wereldvreemde miljonair laat fortuin van tien miljoen euro na aan ... zwerfkatten
Een excentrieke Nederlandse multimiljonair die onlangs onverwacht overleed aan een hartaanval, laat zijn fortuin aan ... de zwerfkatten. Het zou om een slordige tien miljoen euro gaan. Met dat geld wordt een nieuwe vzw opgericht, genaamd Het Waardige Dier, die met het fortuin van Dirk De Waard donaties zal doen aan initiatieven tegen dierenleed. En dat we allemaal veel over hebben voor katten en honden, blijkt uit cijfers van een nieuwe enquête naar aanleiding van Kerstmis. 53 procent van alle eigenaars van katten en honden zeggen dat ze iets onder de kerstboom leggen voor hun huisdier.
"Een hoop Velsenaren kenden Dirk de Waard wel, en hadden gemengde gevoelens over deze gewiekste zakenman. Wij hebben hem alleen gekend als een enorme dierenvriend, en stiekem ook een beetje als mensenvriend, al zou hij dat laatste nooit hebben toegegeven. Er zijn immers maar weinig mensen die wisten dat Dirk niet alleen regelmatig geld gaf aan dierenbeschermingsorganisaties, maar ook aan kerken, zodat zij voedselpakketten konden samenstellen voor behoeftige Velsenaren", zeggen ze bij de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden.
Randje van de wet "Ooit begon hij met een handkar, en door net op het randje van de wet te balanceren heeft hij zich opgewerkt tot een ondernemer met een groot hart voor dieren, de enige die hij echt vertrouwde. Het was een apart figuur; hij heeft nooit zijn eenvoudige afkomst verloochent, en liep immer rond in oude kleren, met verwarde haren. Als je niet beter wist zou je hem eerder voor een zwerver aanzien als voor de miljonair die hij was."
"Heb jij ooit wel 's een kat met een geweer gezien?" "En zo zullen wij hem ook herinneren; rondrijdend in zijn oude Mercedes. Iedere avond zijn rondje doen door de haven, en een praatje maken met dees of geen. En iedere keer hetzelfde grapje makend als wij hem tegenkwamen en 50 euro in onze handen gedrukt kregen. "Jullie doen zo fantastisch werk voor die zwerfkatjes. Die zijn toch zoveel beter dan de mens...want heb jij ooit wel 's een kat met een geweer gezien?"
Kerstmis Dat De Waard niet de enige is met een hart voor dieren, blijkt uit een enquête van AP. 53 procent van alle eigenaars van katten en honden zeggen dat ze iets onder de kerstboom leggen voor hun huisdier. Honden doen het net iest beter dan katten: 56 procent van hun baasjes heeft een cadeau voor hen, bij katten is dat 48 procent.
Vrouwen zijn op dat gebied guller dan mannen volgens de enquête, maar veel scheelt het niet. 56 procent van de vrouwelijke baasjes heeft een pakje voor hond of kat, bij de mannen is dat 49 procent. En wat hier van te denken: mensen die nooit naar de kerk gaan of die niet actief één of andere godsdienst beleven blijken veel guller te zijn naar hun huisdieren toe volgens de studie.
De bosuil volgt de winterkoning op als vogel van het jaar, meldt Vogelbescherming Vlaanderen. Omdat 2011 door de Verenigde Naties is uitgeroepen tot internationaal jaar van het bos, waren voor deze editie twaalf bosvogels genomineerd. De groene specht en de goudhaan beten nipt in het zand. In Wallonië won de fitis de onlineverkiezing.
De bosuil heeft een roodbruin tot grijsbruin verenkleed met witte vlekken en fijne strepen. Zijn gezicht is egaal van kleur en zijn ogen zijn volledig zwart. Hij is actief in de schemering en 's nachts. Met een duik vangt hij vooral muizen, maar hij eet ook vogels, amfibieën, wormen en kevers.
Troef "De grootste troef van de bosuil is zijn aanpassingsvermogen, " zegt de Vogelbescherming. "Hij verkiest vooral open loofbos met eiken, maar is ook tevreden met kleine bosjes of stadsparken in landelijk gebied. Als er maar grote, oude bomen zijn. Naaldbossen zijn acceptabel als hij zich aan de bosrand kan vestigen." De bosuil is ook honkvast. Een koppel blijft altijd binnen zijn territorium.
Nestkasten Die eigenschappen kunnen ook een negatieve kant hebben: "De bosuil is hierdoor een concurrent voor andere uilen zoals de ransuil en de steenuil, twee soorten die het de laatste decennia minder goed doen." Volgens Vogelbescherming Vlaanderen is hierover meer onderzoek nodig, maar zou het onverstandig zijn de uitbreiding van de bosuil verder in de hand te werken door er bijvoorbeeld nestkasten voor op te hangen.
(belga/sam)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:bosuil,
Uilen zijn de enige vogels die de kleur blauw kunnen zien.
Uilen zijn de enige vogels die de kleur blauw kunnen zien.
Les hiboux sont les seuls oiseaux qui peuvent voir la couleur bleue.
Owls are the only birds who can see the color blue. bron; seniorennet.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:uilen,
11-12-2010
Alleen de kerken open... Sint Philipsland rust op zondag
Alleen de kerken open... Sint Philipsland rust op zondag
Zondagmorgen elf uur. Net op het moment dat de uit 1668 daterende Hervormde Kerk leegloopt, rijden we Sint Philipsland binnen. Vrouwen met hoeden en mannen in zwarte pakken kijken niet bepaald vrolijk bij het verstoren van hun zondagsrust. Snel sturen we daarom richting dijk, waar de prachtige houten, gele korenmolen De Hoop al sinds 1724 de horizon kleurt.
Waarom in hemelsnaam naar Sint Philipsland gereisd? Er zijn geen toeristische attracties, geen musea, geen monumentale bouwwerken, geen stranden. Eigenlijk is het niet meer dan een paar polders met een dijk eromheen.
Maar het is herfst en op de een of andere manier groeit bij uw verslaggever dan de behoefte aan harde wind door de haren, aan grijs water met witte koppen. Aan prachtige Zeeuwse luchten.
Maar vandaag niets van dat alles, de wind zucht slechts, de zon schittert en het zacht kabbelende water is blauw. Het maakt het genoegen er niet minder om. We gespen de rugzak om, klimmen de grasdijk op die ons vrijwel de hele achttien kilometer rond de polder leidt en volgen de hond die voor ons uit rent op weg naar Anna Jacobapolder.
De hoek om blijkt het dorp toch een strandje te kennen waar de niet-kerkelijken van het najaarszonnetje genieten. Onderweg een eenzame visser en veel, heel veel watervogels die hier rusten of op zoek zijn naar voedsel. Ver weg zien we de Grevelingendam en voor de kust zandplaten en oeverlanden, doorsneden met kreekjes die vollopen bij hoog water.
Af en toe lopen we even de dijk op om ons te oriënteren. De horizon wordt gemarkeerd door de rijksweg die jarenlang het vasteland met Schouwen-Duiveland verbond. Aan het einde van de kaarsrechte weg vertrok het veer Anna Jacobapolder-Zijpe dat op 6 juli 1988 uit de vaart kon worden genomen door de aanleg van de Philipsdam.
Oudere lezers zullen zich ongetwijfeld de mededeling op de radio herinneren als het veer uit de vaart was genomen bij storm, mist of ijsgang. Tot 1953 liep er zelfs een stoomtram van Steenbergen in Noord-Brabant naar Brouwershaven.
Daar waar het pontje vertrok, is nog altijd een dam en restaurant, terwijl het haventje nu wordt gebruikt om mosselen te kweken. Het dorpje Anna Jacobapolder ligt helemaal niet aan het water, maar iets verderop in de polder.
Wij pakken de dijk weer op en zien aan de overkant de Philipsdam, die ook wel Vogelboulevard wordt genoemd. Spotters uit de hele wereld genieten hier in het voor- en najaar van de vogeltrek.
Onder aan de dijk liggen de Rumoirtschorren vol met Engels slijkgras en zeeaster. De uitgestrekte, zeldzame zeegrasvelden, die alleen voorkomen in zout water, zijn belangrijk als voedsel voor de rotgans en verschillende eendensoorten. Hier komt het getijdenwater tot rust, zodat het meegevoerde zand en slib kan bezinken. Daardoor vormen zich uitgestrekte slikken die bij laag water droogvallen. Een fantastische voedselkamer voor de rosse grutto, scholekster, kluut, tureluur en visdief.
Verderop rusten we even uit bij de Bruinisser stelberg. Een hoge, ronde aarden wal met middenin een put vol zoet water. Als het hoog water werd, kon een herder zich hier met zijn schapen terugtrekken. Het is de laatste die zich in Zeeland buitendijks bevindt.
Als we de dijk verlaten, wandelen we via een rechte asfaltweg terug naar Sint Philipsland. Flup-land noemen ze het gelijknamige schiereiland, dat zijn naam dankt aan Anna van Bourgondië, buitenechtelijk kind van Philips de Goede, die haar vader zo voor eeuwig op de kaart zette.
Bij het betreden van het dorp komen we eerst langs de bijna 28 meter hoge watertoren die is gebouwd in 1925 en verderop De Hoop. De in prachtige staat verkerende bovenkruier was tot 1969 nog in gebruik als graanmolen, maar is vandaag evenals het ernaast gelegen praathuis in diepe rust. Het vrijwel uitgestorven Sint Philipsland leeft namelijk op zondag zoals Nederland vijftig jaar geleden.
Een krabbende steenbok uit een zoo uit het Zwitserse Bern is een hit op het internet. Al meer dan een half miljoen mensen hebben het filmpje van het dier bekeken.
De bok, die luistert naar de naam Paul, heeft jeuk aan zijn achterwerk en weet zich daar op wel een erg opmerkelijke manier vanaf te helpen. Hij gebruikt namelijk zijn hoorns, die zo'n meter lang zijn, om te krabben.
Volgens een medewerker van de zoo heeft het dier niet door dat hij razend populair is. "Paul is bronstig en heeft alleen nog oog voor de geitjes die in de buurt rondlopen", klinkt het.
bron; gva.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:steenbok,
Latijns-Amerika zet bamboe in tegen klimaatverandering
Latijns-Amerika zet bamboe in tegen klimaatverandering
Nu een wereldwijde overeenkomst over de aanpak van de klimaatverandering er niet lijkt te komen, zijn experts en activisten aangewezen op alternatieve maatregelen om de effecten van de klimaatverandering zoveel mogelijk verzachten. Eén zo'n alternatief is bamboe.
Bamboe groeit snel, heeft weinig water nodig, absorbeert koolstofdioxide, beschermt estuaria en kan stormen weerstaan. Er zijn meer dan honderd soorten bamboe en 34 procent daarvan groeit in Latijns-Amerika. Mexico alleen heeft 36 soorten, maar deze zijn onvoldoende bestudeerd en worden onderbenut.
Van bamboe kan goed huisraad en gereedschap gemaakt worden. Het is ook effectief gebleken bij de bouw van stormbestendige huizen.
"In Latijns-Amerika wordt het gebruik van bamboe langzaamaan ontwikkeld. Er is nog niet veel bekend over de gebruiksmogelijkheden", zegt Ecuadoriaan Álvaro Cabrera, regionaal coördinator voor Latijns-Amerika van het International Network for Bamboo en Rattan (INBAR) uit Beijing.
Bamboe wordt al gebruikt bij de bouw van huizen in de Zuid-Mexicaanse staten Puebla en Veracruz, hoewel het geen wijdverbreide techniek is. Mexico behoort niet tot de 35 lidstaten van INBAR.
Onkruid Het beperkte gebruik van bamboesoorten in Mexico heeft "historische, culturele en economische redenen", staat in het rapport 'Bamboo: Study of the Global Market' van het Mexicaanse ministerie van Landbouw.
De plant wordt vaak als lastig onkruid gezien, vooral in gebieden waar koffie, bananen, tabak en cacao worden verbouwd en in veeteeltgebieden.
Door duurzaam beheer van bamboe en goed gebruik van de plant kan de absorptie van CO2 echter verhoogd worden, meldt de studie. Het verbouwen en beheren van bamboe gebeurt al langer in Colombia, Ecuador en Peru. Kort geleden begon ook Argentinië ermee. Cuba, Panama en Venezuela zijn ook actief op dit terrein.
In Ecuador werden meer dan 100.000 huizen van bamboe gebouwd nadat gebieden in het land verwoest waren door zware regenval en overstromingen. INBAR werkt aan vijftien prototypes bamboe-huizen in Ecuador. In januari gaat een soortgelijk initiatief van start in Peru. Dat project kreeg 200.000 dollar van de Wereldbank.
(ips/mvl) bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Natuur Tags:bamboe,
07-12-2010
Nijlpaard op drift in dorp door overstromingen in Montenegro
Nijlpaard op drift in dorp door overstromingen in Montenegro
Dit is Nikica, een twaalf jaar oud nijlpaard. Het dier zwemt rond in het Montenegrijnse dorp Berislavci, nadat de eigenaar van een zoo Nikica door overstromingen moest vrijlaten.
Nikica weegt twee ton maar is volgens de eigenaar niet gevaarlijk. Haar kooi stond onder water en het dier verkeerde in gevaar. Daarom werd Nikica vrijgelaten. Ook vorig jaar ontsnapte het dier al eens toen overstromingen haar toelieten uit haar kooi weg te zwemmen. Dit keer zwom het nijlpaard liefst vier kilometer ver.
Overstromingen teisteren Albanië, Bosnië, Servië en Montenegro. Het zouden de ergste overstromingen in een eeuw zijn.
Wie Oeganda bezoekt, moet zeker een trip naar de gorilla's plannen. In september heb ik in Oeganda mijn vrienden bezocht die heel het Afrikaanse continent sinds zeven maanden doorkruisen met jeep en motor. Het hoogtepunt van deze reis was ongetwijfeld het bezoek aan deze mooie apen in het Mgahinga Gorilla National Park. Dit tropische regenwoud herbergt drie uitgestorven vulkanen en grenst aan Rwanda (Parc National des Volcans) en aan Congo (Parc National des Virungas). Deze drie parken vormen met een oppervlakte van 434 vierkante kilometer het Virunga Conservation Area. Dit is het grondgebied waar men de helft van de wereldpopulatie berggorilla's kan terugvinden.
De zoektocht in het woud kost 500 dollar. Ideaal aangezien de dollar laag staat. De gorillatocht duurde ongeveer vier uur Wij waren die dag met zijn vieren, twee parkwachters met machinegeweren en een gids begeleidden onze zoektocht. Na twee uur wandelen kwamen wij andere trackers (zoekers) tegen die de familie gorilla's hadden gelokaliseerd. Normaal kun je tot op acht meter afstand van deze dieren komen. Wij hebben ze tot op vier meter benaderd. De groep bestond uit zes apen: twee zilverruggen, drie wijfjes en een baby. Je mag maximaal een uur bij deze dieren blijven, dit om hun privacy te respecteren. De zilverrug die de leiding van de groep had, woog 210 kilo. Zijn ogen waren gitzwart. Na afloop krijg je nog een aandenken mee: een officieel certificaat op naam. Ons uur bij de gorilla's was het geld meer dan waard. Het zijn adembenemende dieren waarvan er nog maar weinig op deze wereld bestaan. Het was een unieke ervaring die ik nooit zal vergeten.
Yotta, de dolfijn in het Brugse Boudewijn Seapark die onlangs beviel van een dood kalf en daarna met een levensbedreigende nierblokkage kampte, neemt terug deel aan de shows, meldt directeur Bernard Logghe.
De shows waren begin november opgeschort om een intensieve en optimale verzorging te kunnen bieden aan Yotta.
De dolfijn is evenwel nog niet helemaal hersteld. Ze neemt al deel aan de shows, maar nog niet zo intensief als ze vroeger deed.
Geen wonder dat deze kameleon uit Madagaskar nu pas door de mens ontdekt is. Het diertje is niet groter dan een vingernagel is daarmee één van de kleinste kameleonsoorten ter wereld.
Amper twee centimeter van neus tot staart, groter is een recent ontdekte kameleon uit Madagaskar niet. Op vingernagel heeft deze kameleon zelfs nog ruimte over. De Britse fotograaf Will Burrard-Lucas en zijn broer merkten het diertje op toen ze zich installeerden om te lunchen.
Het diertje was amper zichtbaar tegen de achtergrond van een blad. "Het was ongelooflijk", zegt Burrard-Lucas in The Daily Mail. "We zouden deze kameleon zelf nooit gevonden hebben, maar gelukkig wist onze gids waar we moesten zoeken." Aangezien de dieren zich voor dood houden als ze gevaar voelen, was het niet moeilijk om de kleine kameleon te fotograferen.
Lange tong "Dit is een volwassen exemplaar. Ik vraag me af hoe klein ze als baby zijn", zegt de fotograaf. Opmerkelijk is ook dat de tong van deze kameleon langer is dan zijn hele lijfje. Op die manier kan het dier gemakkelijk insecten vangen.
Madagaskar beschikt over een rijkdom aan uitzonderlijke dieren. Enkel Australië doet nog beter, maar dat land is dan ook dertien keer groter. Helaas leeft de kameleon in een habitat die weer ernstig bedreigd wordt door ontbossing.
(gb)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:kameleon,
04-12-2010
Nooit meer bruine appel?
Nooit meer bruine appel?
Aan genetisch gemodificeerde organismen hangt een onbetrouwbaar labeltje. Milieu-organisaties zijn tegen, voedingsorganisaties vertrouwen het niet en de consument moet er niet van weten. Ook niet als blijkt dat fruit nooit meer verrot of beschimmelt door een 'biotechnologische' behandeling? "Ook dan niet. Mensen zitten niet te wachten op een botoxappel", aldus Andrew Kimbrell.
Het Canadese biotechnologiebedrijf Okanagan Specialty Fruits wil graag de eerste stappen zetten naar een appel die niet bruin wordt na het snijden. Ze noemden de appelsoort 'Arctic' en vroegen aan de Amerikaanse regering de toestemming om de genetische gemodificeerde appelsoort op de markt te mogen brengen.
Eén gen afgezet "De appelbomen lijken op alle andere appelbomen, de appels lijken op alle andere appels maar wanneer je ze snijdt, worden ze niet bruin", legt directeur Neal Carter uit. Het verschil tussen deze appel en de andere is dat de genen die ervoor zorgen dat een appel oxideert ('bruin wordt') na het schillen of snijden zijn 'afgezet'.
Volgens het bedrijf zal deze appel de verkoop van appels voor snacks en salades doen toenemen, terwijl de kosten dalen. "Dat heeft voordelen voor iedereen", aldus Carter.
Willen wij dat wel? De vraag is of mensen zitten te wachten op appels die niet bruin worden? Volgens Carter zullen er altijd zulke mensen zijn. "Sommigen zullen er niet van moeten weten, gewoon door wat het is. Maar het blijft, zonder enige twijfel, een fantastisch product dat het gevolg is van pure wetenschap."
Andrew Kimbrell, directeur van het Amerikaanse agentschap voor voedselveiligheid, ziet het anders. "Wetenschappers zeggen wel dat ze 'slechts' een gen afzetten, maar de waarheid is dat genen onderling verband houden met elkaar. Het zou gemakkelijk zijn mocht het zo werken, maar zo werkt het dus niet. Je kan niet maar één ding veranderen in de natuur."
"Geen voordelen voor consument" Kimbrell ziet bij de Artic-appel vooral voordelen voor producenten en logistieke bedrijven, maar niet voor de consument. "Bedrijven zullen appels verkopen die ouder zijn dan ze eruit zien." Volgens hem zit de consument niet te wachten op zo'n appel. "Mensen willen geen botox-appel. Ik voorspel een zware faling."
Het lijkt er wel op dat Kimbrell de aanvraag van het Canadese bedrijf misbegrepen heeft. Ze willen de appels immers niet 'eeuwig jong houden' (hoewel dat wellicht mooi meegenomen zou zijn), ze willen enkel appels die niet bruinen na het snijden.
100 aanvragen Het Amerikaanse departement dat zich buigt over genetische gemodificeerde gewassen kijkt aan tegen zo'n 100 aanvragen. Naast de 'nooit bruine appel', zijn er ook aanvragen voor gewassen die resistent zijn voor herbiciden, voor tomaten die trager rijpen en pruimen die niet meer vatbaar zijn voor een bepaald virus.
Of Okanagan Specialty Fruits de toestemming krijgt, is hoogst onzeker. Het proces kan jaren duren. Maar erg waarschijnlijk is het niet. Deze appelbomen vergroten het risico op kruisbestuivingen met gewone bomen, waardoor deze soorten niet meer zuiver zijn.
Ook is er bezorgdheid over het effect op de planten die rond appelbomen groeien. De claim van het bedrijf dat het minder zou kosten wordt ook in vraag gesteld.
(edp)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Natuur Tags:appel,
De Chinese bevolking eet jaarlijks 6 miljoen zeepaardjes op.
"De Chinese bevolking eet jaarlijks 6 miljoen zeepaardjes op."
"Le peuple chinois mangent hippocampes 6 millions de dollars sur"
"The Chinese people eat seahorses 6 million annually on"
bron; seniorennet.be
Categorie:Weetjes- Dieren
03-12-2010
Deadline National Geographic Annual Photo Contest nadert
Deadline National Geographic Annual Photo Contest nadert
De deadline voor de National Geographic Annual Photo Contest was 30 november en hier zijn enkele van de alweer onwaarschijnlijk knappe foto's die meedingen naar de hoofdprijzen.
Het Vlaamse Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) gaat nauwer samenwerken met Toerisme Vlaanderen. Concreet zal Toerisme Vlaanderen een aantal natuurdomeinen beter op de kaart zetten.
"Natuurgebieden zijn wel degelijk geschikt voor toerisme en recreatie, als men het verstandig aanpakt en de ecologische draagkracht van een domein zorgvuldig bewaakt", luidt het. "De samenwerking kan het toeristisch aanbod in Vlaanderen verrijken. Het Agentschap voor Natuur en Bos beheert talrijke interessante domeinen, waaronder enkele 'kroonjuwelen' die ook buitenlandse toeristen kunnen bekoren", zegt Peter De Wilde, administrateur-generaal van Toerisme Vlaanderen.
Zoniënwoud Twee projecten staan al in de steigers. Zo wordt in het Zoniënwoud vanaf volgend jaar de site Groenendaal heringericht. "Vroeger lagen verspreid over het woud een tachtigtal parkings van waaruit mensen toegang hadden tot het woud. Die instroom willen we beter organiseren door de aanleg van een toegangspoort. Verschillende faciliteiten worden er gebundeld, zoals een parking en een informatiepunt. Onderzoek toont aan dat de meeste bezoekers in een straal van 2 kilometer van de ingang blijven. Door de instroom te centraliseren, ontlasten we de kwetsbare gebieden", zegt Marleen Evenepoel, administrateur-generaal van het ANB.
Bosland De partners werken ook samen in Bosland, een bosgebied van meer dan 4.000 hectare in Limburg. Daar is het de ambitie om het grootste en meest kindvriendelijke bos van Vlaanderen te maken.
Topfotograaf Paul Goldstein toont ons aan de hand van prachtige beelden het dagelijks leven en overleven van keizerspinguïns op Antarctica. Het zijn uiterst schattige foto's die doen denken aan de animatiefilm 'Happy feet'. Kijk, geniet en laat je vertederen.
(kve)bron; hln.be
Categorie:Weetjes- Dieren Tags:keizerspinguïns,
Drugskartels zetten haaien in als koeriers
Drugskartels zetten haaien in als koeriers
Een nieuwe bedreiging doemt op voor de haai. Niet alleen wordt hij gevangen voor zijn vinnen, in de Stille Oceaan is hij nu ook in trek bij misdaadorganisaties. Die zetten hem in als drugskoerier van Centraal-Amerika naar de Verenigde Staten.
De laatste tijd doemt een nieuwe bedreiging op voor de haai: de drugskartels. In juni 2009 bijvoorbeeld onderschepten de Costa Ricaanse autoriteiten een schip dat een lading ingevroren haaien aan boord had. In de holtes van de haaien zat 894 kilogram cocaïne. Een maand later werd een Costa Ricaanse visser betrapt toen hij 419 kilogram cocaïne over land vervoerde. De drugs zaten verstopt onder ingevroren haaien en rode snappers.
Het grootste deel van de cocaïnetrafiek in Centraal-Amerika verloopt via de zee, zegt Carlos Alvarado De drugskartels van Colombia en Mexico hebben routes op de Stille Oceaan die langs de Centraal-Amerikaanse kust lopen. Ter hoogte van Costa Rica bevoorraden de schepen zich met brandstof voor de speedboten waarmee de drugs aan land worden gebracht. Vissers die brandstof leveren worden met drugs betaald.
"We moeten een inspanning doen om een vloot van speedboten samen te stellen, binnen de twaalfmijlszone", en internationale samenwerking zoeken buiten die grens", zegt Alvarado. De privéhavens zoals Caldera vormen een ander groot probleem, zegt de Costa Ricaanse bioloog Randall Araúz, directeur van de milieuorganisatie Pretoma. "Doordat de kades privé zijn, kan de politie daar alleen komen met een gerechtelijk bevel."
Voedselketen
De haai bevindt zich aan de top van de voedselketen. Omdat hij zwakke exemplaren van andere soorten elimineert, is hij erg belangrijk voor de gezondheid van de ecosystemen, zegt Erick Ross van de Costa Ricaanse milieuorganisatie MarViva. "Een duidelijke aanwijzing dat een ecosysteem ziek is, is wanneer men niet langer roofdieren zoals haaien, tandbaarzen en barracuda's aan de top van de voedselketen ziet. Het is ook een indicatie van overbevissing."
In maart mislukte een poging om haaien op te nemen op de lijst van de internationale Cites-conventie. De soorten op die lijst zijn niet noodzakelijk met uitsterven bedreigd maar kunnen wel in die situatie terechtkomen als men de handel niet strikt reguleert.
IPS bron; gva.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur Tags:haai,
Lieve Bezoeker Om het openen van het gastenboek voor iedereen gemakkelijk te houden worden te grote Plaatjes en of Buttons verwijderd.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00779/w1_779902p.jpg"," "," ",380,285);){kind=link}