De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
16-04-2024
Hubert Brouns en Zoon
Landbouwminister Jo Brouns (CD&V) diende een Vlaams subsidiedossier van 931.000 euro in voor een project van Agropolis. Toen ontdekt werd dat zijn vader Hubert Brouns de voorzitter was van Afropolis trok zijn zoon Jo de subsidie in onder druk van collega's Demir en Rutten... Hoewel ze zeggen dat Hubert al acht jaar onbezoldigd voorzitter is van Agropolis. Onbezoldigd? Neen, dat past niet bij Hubert.
Ik maak nu van de gelegenheid gebruik om over mijn ergernissen te vertellen toen Hubert Brouns vroeger heel eventjes directeur probeerde te spelen in een plattelandsschooltje in Zonhoven. Hij verving er directeur Mosselmans die toen tijdelijk op een andere wei ging grazen, waar het gras groener was. Mannen kennen de weg naar het groene gras altijd vanbuiten. Ze hebben ook een bijzondere neus voor groene blaadjes.
Hubert Brouns was een moeial en een egotripper. Op ouderavonden had hij de slechte gewoonte om zich te mengen in ieder oudergesprek. Blabla. Een kwelling voor elke leerkracht. Want dan moest het hele gesprek opnieuw gevoerd worden en alle gespreksonderwerpen opnieuw aan de orde komen. Brouns viel in herhaling, praatte er maar wat op los, vaak naast de kwestie, maar het klonk allemaal wel mooi. Een radde babbelaar, die Hubert Brouns. Vaak gebeurde het dat hij nog even de ouders voor zich alleen had en... toen ging het mis! Hij wijzigde visies van leerkrachten en maakte heel andere afspraken dan die door de leerkracht gemaakt werden. Hubert Brouns, de nachtmerrie van alle leerkrachten en hulpverleners!
Serkan Bozyigit stelt zich kandidaat voor de Vlaamse verkiezingen in juni, ondanks zijn exotische naam. Hij staat op de 11de plaats van de N-VA-lijst voor het Vlaams Parlement. 'Serkan Bozyigit' op een Vlaamse lijst? Het wringt.
Met zijn provocerende stunt is het begrijpelijk dat er van Vlaamse zijde kritische commentaren komen, en zelfs agressieve en racistische reacties. Dat moet Serkan zeker verwacht hebben... Dankzij het vreemdelingenstemrecht zien Vlaamse kiezers hun stemmen wegvloeien naar een kandidaat met Turkse roots.
Bij het lezen van de haatdragende reacties was Serkan diep gekwetst en diende een klacht in bij de politie wegens racisme.
Hij verdedigt zijn 'Vlaming-gevoel': "Ik ben hier geboren en getogen en spreek perfect Nederlands. Ik heb hier gestudeerd, ben hier leerkracht wiskunde en schooldirecteur geweest en nu ben ik raadgever voor onderwijsminister Ben Weyts (N-VA). Ik heb het gevoel dat ik niet kan bewijzen dat ik echt wel 100% Vlaming ben."
Inderdaad, met een Turkse naam kan je dat niet bewijzen.
Als échte Vlaming word je geboren uit Vlaamse ouders en Vlaamse voorouders met Vlaamse namen, je leeft onder eenVlaamse kerktoren en je mint de Vlaamse taal. Je hebt een diepgeworteld Vlaming-gevoel, zo onvervalst en authentiek Vlaams dat je het niet kan delen met anderen die hun roots elders hebben liggen.
Het hele wezen van een echte Vlaming straalt fiere Vlaamse trots uit. Echte Vlamingen zijn éérsterangsburgers die fier met opgeheven hoofd de ereplaats in de loge van de Vlaamse samenleving verdienen, de meest exclusieve plaats waar ze recht op hebben!
Conner Rousseau grijpt zijn tweede kans gretig aan, en nog wel met beide handen tegelijk. Een nieuwe neus, een nieuw begin.
Hij krijgt een tweede kans om nog eens naar café 't Hemelrijck te gaan, om er twee of meer pintjes te gaan drinken en dan een paar politieagenten op hun tenen te trappen. Erg amicaal en zo. Niks aan de hand.
Een tweede kans krijgt Conner om zattemansklap te verkopen, toogpraat die niet kwaad bedoeld is omdat zijn alter ego aan het woord is in 't café. Zelf staat hij recht in zijn twee linkse schoenen.
Zijn herkansing loopt niet van een leien dakje. Mama Christel wijst hem de weg naar poltiek succes en pubertje Melissa steunt hem ook. Ze redden hem uit de klauwen van media en andere boemannen die de capriolen en zedenfeiten van Conner niet willen seponeren. De zedenfeiten zijn verzinsels uit de hoge blauwe lucht gegrepen, zeggen ze.
Het begon allemaal met een kast. Een gewone kleerkast, waarin Conner opgesloten zat en eruit wou. Bonken hielp niet. Zelf zwaaide hij de kastdeur wijd open met de onthullende kreet: "Ik worstel met mijn seksuele identiteit!". Dit puberaal gezwets leverde hem landelijke en buitenlandelijke bekendheid op. We moeten Conner de tijd geven om te worstelen. Als je vers uit de kast komt heb je tijd nodig om in het duister rond te tasten op zoek naar je beste seksformule. Als jongvolwassene is het trouwens veel te laat om nog te worstelen. En als partijvoorzitter ben je geestelijk uitgeschakeld, want worstelen met je seksuele identiteit is een fulltime job. Als je daar bovenop nog eens in een café dwaze dichterlijke prietpraat gaat verkopen met een geheugen op nul, dan is je eerste kans gauw verkeken.
Wat hebben we vandaag geleerd? 1. Tweede kansen mag je nooit links laten liggen. 2. Kastdeuren zijn er niet om open te zwaaien. 3. Stilletjes zwijgen als je dronken in 't café zit; alleen over het weer mag je nog iets zeggen.
Het suikerfeest is een feest van verzoening, vreugde en samenhorigheid.
Oef! Het Suikerfeest valt dit jaar in de paasvakantie en dus hoeven leerkrachten de onwettige afwezigheden van spijbelende moslimpjes niet te noteren.
Het suikerfeest is een islamitisch feest om het einde van de vastenmaand ramadan te vieren, maar dat hoef ik hier niet uit te leggen want alle media barstten uit hun voegen van het gekweel over het suikerfeest. Het suikerfestival als climax van de ramadan. En iedereen moet dat weten. Wij, westerlingen, moeten dat weten en vooral begrijpen. Terwijl onze christelijke feestdagen en tradities veel te weinig aan bod komen op tv.
Gisteren vierden moslims wereldwijd het einde van de ramadan, een vastentijd waarin ze verzaken aan alle wereldse geneugten van zonsopgang tot zonsondergang. Maar 's nachts maken ze alles weer goed. Als de zon het niet ziet is dat moslimvolk aan het brassen en aan 't slokken! En aan 't rollebollen met hun madam tussen de lakens.
Ik stel voor dat de leerplicht afgeschaft wordt voor alle kinderen die hier als nieuwelingen vers aankomen om de openbare schoolorde te verstoren, afschaffing van de leerplicht voor alle kinderen geboren uit uitheemse ouders, afschaffing van de leerplicht voor alle kinderen van illegalen, vluchtelingen, asielzoekers, moslims, anderstaligen, migranten, en andere vreemdelingen.
Dus geen schoolplicht voor deze kinderen. Het is beter dat ze dom gehouden worden. Waarom zouden we hen moeten onderwijzen? Ze hoeven niet wijzer gemaakt te worden. Uit zelfbehoud en uit zelfverdediging moeten we van hen een te verwaarlozen bijkomstigheid van onze samenleving en beschaving maken, om onder de duim en onder controle te houden, slaven moeten we van hen maken, slaven in dienst van ons eigen volk. En niet andersom, waarom zouden wij, autochtonen, langer moeten werken om het hele bruine spel slaafs en wij als slaven hen in leven houden?
Na de herziening van de leerplicht gaat er een nieuwe wereld open voor de schoolgaande jeugd en voor de hele onderwijswereld. Weg met kansarmoede, ook geen spijbelaars meer, geen taalachterstanden meer, geen vroegtijdige schoolverlaters meer, geen koranlessen meer. Iedereen enthousiast en gemotiveerd naar school. Het lespeil stijgt, de onderwijskwaliteit verbetert, de kloof tussen Vlaamse leerlingen en migrantenleerlingen verdwijnt. Alle Vlaamse kinderen krijgen vlot een zitje in de school van hun keuze en hebben overal en altijd voorrang. Ze komen tot volle bloei. En al wat vreemd is aan ons onderwijs laten we in eigen sop gaar koken.
Vlaamse leerlingen hebben hier hun thuisbasis, hun veilige haven die ze niet hoeven te delen met nieuwelingen die onuitgenodigd willen mee smikkelen van ons gestructureerd schoolsysteem. Ze zijn niet eens in staat om de kwaliteitsleerstof in zich op te nemen. Of willen ze dat wel?...
"Wat komen die Nederlands-onmachtigen hier eigenlijk uitspoken als ze niet de geringste moeite wensen te doen om behoorlijk de taal van het land te beheersen?"
Schurft, difterie en mazelen – ziekten die in Duitsland als bijna uitgeroeid werden beschouwd, vieren blijkbaar een comeback als gevolg van de massa-immigratie. Onze redactie beschikt over exclusieve gegevens. Maar de federale overheid stopt plotseling met het registreren van sommige cijfers. Waarom?, vraagt Gunther Strauss.
Ziekten die voorheen bijna waren uitgeroeid, hebben door de toestroom van migranten weer voet aan de grond gekregen in Duitsland. Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne en de daaropvolgende vluchtelingenbeweging in 2022 is het aantal gevallen van difterie verachtvoudigd tot 172 gevallen vergeleken met het voorgaande jaar, zoals blijkt uit het antwoord van de federale regering op een kleine interpellatie van AfD-parlementariër Jan Wenzel Schmidt, die exclusief beschikbaar is voor onze redactie. In 2023 daalde het aantal diagnoses licht, maar bleef ruim boven het niveau van voorgaande jaren.
Infectieziekten nemen schrikbarend toe door de ongebreidelde instroom van asielzoekers overal in Europa.
Vluchtelingen kunnen dragers zijn van ziekten die hier al lang uitgeroeid zijn. Infectieziekten steken nu opnieuw de kop op. Ze worden geïmporteerd door nieuwelingen die van heel ver gekomen zijn om hier de hemel op aarde te zoeken. De belastingbetaler werkt zich uit de naad om hen opvang, eten en drinken te geven.
Virussen, microben en bacteriën hebben vrije toegang tot het luxueuze Westen. Zij banen zich een weg doorheen poreuze poriën van kartonnen grenzen die zo lek zijn als een zeef. Open grenzen- en welkomstpolitiek zetten ons een stap terug in de evolutie naar een superbeschaving met overvloedige welvaart. Europa: eerst welvaart, nu 'verarming'! Dankzij de 'verrijkers' die hier hartelijk welkom geheten worden zonder medische screening. Ik kan me niet voorstellen dat nieuwkomers allemaal 1 voor 1 gescreend worden. Een groot deel van hen verdwijnt spoorloos om incognito als illegalen onze eigen bevolking bloot te stellen aan besmettingsgevaar.
Al in 2018 signaleerde de Brusselse vervoermaatschappij in Haren schurftgevallen, maar het werd gebagatelliseerd. En twee studenten van UHasselt waren ook al besmet met schurft. Ook migranten in het Brusselse Maximiliaanpark vertoonden tekenen van schurft, en leden bovendien aan tuberculose. Zowat 100 agenten liepen toen het risico om besmet te worden door de overdraagbare ziekten.
En dan zwijgen we nog over de vele besmettelijke ziekten die onder de radar blijven.
De twee Zweden die door Abdesslam Lassoued vermoord werden.
Op 16 oktober vorig jaar werden twee Zweden doodgeschoten toen ze in Brussel de wedstrijd België-Zweden volgden.
De dader van de aanslag was Abdesslam Lassoued, een illegale Tunesiër die de weg kwijt was naar de uitgang van ons land en hier als illegaal bleef ronddwalen om te broeden op snode plannen.
Ons land vond het niet nodig om de terreurdreiging naar het hoogste niveau op te trekken, zoals Frankrijk deed na de moord op een Franse leraar in Arras. Er werd gewacht tot er doden vielen! De twee dode Zweden.
En nu zegt Comité P dat de dramatische aanslag op de twee Zweden niet vermeden kon worden door de politiediensten. Een schrijffout in de naam van de moordenaar (Abdeslam) verhinderde een vlotte verbinding tussen verschillende politionele databanken. Toch zou deze stommiteit geen oorzakelijk verband hebben met het niet kunnen voorkomen van het drama.
Net zoals Abdesslam Lassoued dwalen er zowat 150.000 illegalen rond in ons land. Ze zijn zo talrijk geworden dat veiligheidsdiensten ze niet meer kunnen volgen, ze zijn de tel kwijt. Na een asielafwijzing krijgen mensen een papier waarop staat dat ze het land moeten verlaten. Ze kieperen het bevelschrift in de vuilnisbak en duiken onder, verdwijnen in de massa, leven van diefstallen, overvallen of drugshandel. "Als afgewezenen het land niet verlaten is er weinig tot geen opvolging", aldus migratie-expert Temmerman.
***
Deschrijfwijze van exotische namen was vroeger bij mijn collegaatjes ook al een probleem. De sloddervossen sloegen met hun klak naar de spelling van vreemde namen van migrantenleerlingen. Er was er zelfs eentje dat het alfabet niet kende...
Vanmiddag tegen 15.00 uur bevonden zich een moeder met haar 4-jarige dochtertje in een NORMA-supermarkt in Wangen in de Allgäu (Duitse deelstaat Baden-Württemberg), toen een 34-jarige Syriër onverhoeds op het kind af rende en met een mes op haar instak.
Deze moordlustige Syriër hebben wij met ons veel te grote hart welkom geheten. Door onze onmetelijke menslievendheid worden we vertrappeld door vreemde volkeren: Syriërs, Oekraïners... maar ook negers die pas uit de bomen gekropen zijn en niet weten wat een autosnelweg is. Ze denken dat ze hier overal mogen lopen, net zoals bij hen in het oerwoud.
1 april 2024: Christenen en Moslims vieren samen Pasen en Iftar
Een buffet van 2 kilometer lang stond er zondagavond in Borgerhout op de Turnhoutsebaan. Een lange Iftartafel. Niet 'Paastafel', maar 'Iftartafel'. Een veel te lange tafel waaraan christenen en moslims samen zaten te smullen en te smikkelen. Allah keek toe en was tevreden.
Bij het zien van die weerzinwekkende beelden op tv, bekroop me een onbehaaglijk gevoel. Onze eigen paastradities komen in 't gedrang als we samen met de islam de verrijzenis van Jezus vieren. Het is een soort heiligschennis, een verwording van onze eigen paastradities die we niet genoeg koesteren.
Zien we nog kinderen kijken in de hoge blauwe lucht naar voorbijtrekkende paasklokken die van Rome komen vliegen om ons eitjes te brengen, chocoladen eieren die in tuinen en velden gedropt worden? En joelende kindjes met korven en mandjes vrolijk overal op zoek naar eitjes van de paasklokken? En de paashaas was ook al de grote afwezige aan de Iftartafel.
Genieten we nog van het nieuwe klokkengelui op paasdag? Genieten we nog van de paasviering in de kerk waar iedereen op zijn paasbest de verrijzenis van Jezus viert?
Vroeger leefde bij velen nog de illusie dat moslims hier zouden integreren, hun koran vaarwel zouden zeggen en Mohammed de boom in sturen, of naar de hel, bij Allah. En daarom gooide de overheid er een smak geld tegen aan om die islamitische integratie te bevorderen. Vergeefs. De moslimgemeenschap wordt sterker en groter en moslims blijven bidden tot Allah... en Vlaamse schapen sluiten zich aan bij de lange Iftartafel.
Er wordt veel gespeculeerd en geschreven over 9 juni 1924, de dag dat het volk zijn leiders mag kiezen. We stellen er ons veel van voor en rekenen op een Vlaamse overwinning. De democratie zal zegevieren en alle stemmen van de kiezers zullen goud waard zijn, vooral die van Vlaamsbelangers.
In werkelijkheid zou het weer eens anders kunnen uitdraaien, maar dat is een scenario waar we nu liever niet aan denken. De euforie na rooskleurige peilingen is te groot.
Het Vlaams Belang mag tot in de hemel scoren, dan nog bestaat de kans op een nieuwe staatsgreep door Vivaldi, een Waals-linkse constructie die met haken en ogen in elkaar hangt, een wankele regering die in de solden gekocht werd, ineengeknutseld op het drijfzand van een moerassige vlakte.
Partijen die op instorten staan en wild om zich heen slaan met stunten en miskleunen, zij zijn de zwakke schakels in ademnood die deel uitmaken van een verzameling Vivaldianen. Ook onverkozen losers van de vorige verkiezingen zitten in Vivaldi, maar bijzonder opvallend is de diverse samenstelling. Een vrouw hier, een transgender daar, een paar allochtonen, een homo, en als blikvanger een gepensioneerde ex-minister die geld verbrandde. Niemand werd gekwetst noch achtergesteld. Er werd gestreefd naar vrouwenquota, migrantenquota en genderquota bij het verdelen van de ministerposten.
Na 9 juni hoop ik dat er een scheidsrechter komt die beter naar het volk luistert dan De Croo, en zonder quota.
Mijn mannelijke lezers wil ik waarschuwen voor de slinkse trucjes van verleidelijke dametjes die opdringerig de aandacht opeisen van een chauffeur die aan een rood licht wacht.
Heren, als er zich een weelderige boezem met panoramisch uitzicht tegen uw voorruit komt plakken en uit de gebarentaal van haar welvende rondingen blijkt dat het mens hulp nodig heeft en om dringende bijstand smeekt, een lichaamstaal die wanhoop en radeloosheid uitstraalt, stap dan vooral niét uit uw auto, negeer het slechte wezen, laat u niet afleiden, verlies uw hoofd niet, en uw kluts ook niet, blijf kalm, kijk de andere kant uit, vergrendel alle portieren en geef een bruuske stamp op het gaspedaal, verdwijn! Maak u uit de voeten! Schud het mormel van u af!
Vervolg apathisch uw weg, en doe alsof er niets gebeurd is. Dan ziet ge in uw achteruitkijkspiegel hoe de vermomde 'slechtheid' weggezwierd wordt en met een smak op het andere rijvak belandt.
Waarom deze hardvochtigheid? Waarom onze hulpbehoevende naaste niet helpen? Wel, omdat menslievendheid bijlange niet altijd een deugd is, omdat naastenliefde vaak enkel de andere bevoordeelt, ten koste van jezelf. Dat heeft mijn nachtelijke droom nog maar eens uitgewezen.
Laat me eens vertellen over mijn droomarbeid van vorige nacht.
Een verleidelijk vrouwtje tikte heel vriendelijk en lief tegen mijn voorruit toen ik ergens wachtte op een groen licht. Heel lief maande ze me aan om uit te stappen en bleef maar wenken op mij. Argeloos opende ik het portier, waarna plotseling twee louche kerels uit het struikgewas opdoemden. Ze sleurden me uit mijn auto, verkrachtten me, en raasden toen in volle vaart weg met al mijn bezittingen, huissleutels, handtas, autopapieren, een collectie boodschappen, álles... En toen werd ik wakker.
22 Brusselse scholen protesteerden gisteren aan het kabinet van onderwijsminister Ben Weyts tegen het lerarentekort.
Om te beginnen is er geen lerarentekort maar zijn er teveel kinderen. Scholiertjes blijven uit de hemel vallen, aan de bomen groeien, uit bloemkolen komen, en de ooievaar maakt overuren. De ongebreidelde voortplantingsdrift bij onze vreemde medemensen drijft 'Brusselse' kinderen naar de Vlaamse rand rond Brussel. Het aantal jongeren in Vlaamse gemeenten rond Brussel stijgt voortdurend en het wordt er alsmaar diverser.
Vervolgens is er het probleem van multicultuur, anderstaligheid en meer van die exotische toestanden waarmee het onderwijs geen raad weet, ofwel politiek correct wil handelen door krampachtig te streven naar een eenheidsworst - iedereen gelijk en zo - die uiteindelijk zal leiden tot algehele ondergang en verloedering van ons Vlaamse onderwijs. Geen wonder dat een beginnende leerkracht in zwijm valt bij het aanschouwen van een klas vol brousse-kinderen waarvan sommigen nog het zand achter hun oren hebben zitten, anderen zitten nog in de bomen te klauteren en installeren zich later in onze Vlaamse schoolbankjes met een andere taal, andere cultuur, andere tradities, andere godsdienst... Van een leerkracht mogen geen mirakels verwacht worden!
Waardoor leerkrachten afgeschrikt worden:Lesgeven in deze klas?... Neen, liever niet!
De afgelopen dagen zijn er meerdere gewonden gevallen bij rellen tussen Syrische Koerden en de Turkse gemeenschap in Vlaamse steden. Ook is er één zwaargewonde. Molotovcocktails, stokken en stenen vliegen in het rond. Dit leidt tot woedende reacties op sociale media. ‘Ze vluchten van oorlog en beginnen dan hier een oorlog.’
Zondag vierden Koerden met een Syrische achtergrond het Perzische feest Norroez in de Vlaamse stad Leuven. Later op de avond reden ze naar Houthalen-Helchteren en Heusden-Zolder, wapperend met vlaggen van de Koerdische terreurorganisatie PKK. Dit beschouwde de lokale Turkse gemeenschap als een provocatie, en dus ontstonden er rellen tussen de beide groepen.
Vroeger heb ik een Turkse en Marokkaanse leerling hun meningsverschillen zien uitvechten op een Vlaamse speelplaats. Rachid zwaaide met een vlindermes dat hij uit zijn Marokkaanse zakken haalde en bedreigde Huseyin, zijn Turkse tegenstrever. Geïmporteerde messencultuur.
Toen de leerkracht van toezicht tussenbeide wilde komen, verstopte Rachid vliegensvlug zijn mes ergens in zijn jas en ontkende in alle toonaarden het bezit ervan. Marokkanen zijn begaafde leugenaars.
Wie komt er met een mes naar school? We weten allemaal welk capuchontuig een mes in zijn boekentas heeft zitten, maar we zijn te braaf en te voorzichtig om het te verwoorden.
De Islamitische Staat heeft de gruwelijke aanslag op een concertzaal in Moskou opgeëist, maar Poetin weet dat nog niet.
Ik denk dat de ergste aanslagen allemaal nog moeten komen.Minutieuze beveiligingen, allerlei terreurniveaus, talloze aanslag-verijdelingen, het zal niet veel uithalen. Het is moeilijk om ons te wapenen tegen onverhoedse aanvallen met steekmessen, schietgeweren, bomontploffingen of crashende moordtrucks.
Er is ooit eens een enquête afgenomen bij moslims in Vlaanderen, een bevraging waarvan we nadien niets meer vernomen hebben. Er kwamen dan ook verontrustende resultaten uit de bus. Zo zou in Vlaanderen één op de vijf moslims begrip hebben voor de Islamitische Staat, en er zelfs mee sympathiseren. Zij vinden de manier waarop de terreurorganisatie actievoert oké en zouden geradicaliseerde jongeren nooit signaleren bij de politie. Ook voelden ondervraagden weinig begrip voor hoofddoeken en rituele slachtingen.
Het zegt genoeg over de integratiebereidheid van een grote groep moslims die hier in Vlaanderen ronddwaalt. We moeten ons zorgen maken over de IS-sympathisanten. Wie zijn die gevaarlijke moslims in Vlaanderen? Zij moeten ontmaskerd worden want het zijn tikkende tijdbommen, en als potentiële terroristen kunnen ze in de nabije toekomst elk moment tot een uitbarsting komen.
Hallucinante beelden over zware vechtpartij op bus in Bree
Maartse buien hebben we al gehad. De aprilse grillen moeten nog komen. Bloesems verwelken en dobberbootjes vergaan. Maar treinen, boten en vliegtuigen brengen heelhuids donkere mensen naar hier die gevangenissen en scholen overbevolken en hier en daar voor herrie zorgen. En dan zijn er ook nog gekleurden, geboren uit een eerder geïmporteerde baarmoeder, die dezelfde vuil manieren hebben als verse nieuwkomers. Allemaal nie-van-hierders die de landelijke sereniteit in Limburgse gemeenten komen verstoren.
Vrijdagmiddag was er een zware vechtpartij tussen 'jongeren' op een bus in Bree. Een grote groep 'jongeren' sloeg twee andere 'jongeren' in elkaar. De vechtersbazen sloegen en schopten hun slachtoffers en gooiden hen in het rond op de bus. Een van de jongens viel uit de bus en moest toen nog meerdere schoppen incasseren. Enkele verdachten zijn al opgepakt. De politie zegt dat het om een confrontatie ging tussen jeugdbendes uit Bree en Peer.
Jeugdbendes? Hier? Ja, en nu vechten ze hun vetes hier uit in plaats van in hun thuisland. Wie die 'jongeren' zijn? Dat mogen wij niet weten. Hun etnische afkomst wordt zoals altijd angstvallig verzwegen in de media.
Directeur Wijsneus had net het hoofddoekenverbod ingevoerd en er kwam al onmiddellijk een Marokkaan protesteren tegen het verbod. Zijn dochtertje Zaineb zonder voddeke op het koppeke naar school? Neen, dat kon volgens hem niet.
De Marokkaanse man had 2 vrouwen (eentje in Marokko en eentje hier) en 7 kinderen die hij in een recordtempo bijeen verzamelde. Dat gaat vanzelf als je per exemplaar een hoop kindergeld krijgt. Om kindjes te maken is er geen inburgeringscursus nodig. En al vanaf zijn 31ste (!) genoot hij ook nog eens van een pensioen hier in ons land.
Het was de tijd dat migrantengezinnen op handen gedragen werden, dat hen niets in de weg mocht gelegd worden... Een tolerantie tot in het oneindige die onszelf de das omgedaan heeft. Toen we er nog iets aan konden doen, deden we niks, toen we nog iets te zeggen hadden, zwegen we, uit angst om racistisch over te komen. We zijn er niks mee opgeschoten met onze bespottelijke verdraagzaamheid!
Het geval Zaineb E. kostte veel tact en moeite omdat de beruchte vader een aansteller en een zeveraar was. Hij was ook goed in het uithangen van het gediscrimineerde slachtoffer, in de steek gelaten door blanke racisten.
Directeur Wijsneus had de laffe gewoonte om exotische problemen te vermijden en stuurde daarom de Marokkaanse vader naar mij om het hoofddoekje van z'n dochtertje te bespreken. Zoon Mohamed was erbij om voor tolk te spelen want vader sprak geen woord Nederlands. Hij begreep het niet, accepteerde niet dat een hoofddoekje verboden kon worden. En maar jammeren en tegenpruttelen. Onnozelaar!
Met handen en voeten iets uitleggen aan een paarMarokkanen kost je een jaar van je leven...
In onze brievenbus : Lieve pleit voor apart onderwijs
Vroeger al pleitte ik in mijn werkkring voor apart onderwijs voor migrantenleerlingen, of toch minstens aparte klasjes. Maar niemand wilde dit standpunt met me delen. En Lieve, 'de racist' moest zwijgen.
Nog erger. De overheid maakte de scholen wijs dat migranten helemaal niets te maken hebben met een laag onderwijspeil. En dat leerkrachten bijzondere inspanningen moeten leveren om migranten te begeleiden. Ze moeten zich inleven in de wereld van migranten, zich bijscholen, de cultuur van anderen waarderen... En nog meer van die onzin, waaraan o.a. de suikerpatrones Paula D'Hondt meewerkte.
Omdat ik in de scholen om me heen het lesniveau zag dalen, vond ik dat een bedreiging voor de Vlaamse leerlingen die geen volwaardig onderwijs meer kregen. Leerkrachten pasten immers hun lesniveau aan aan de zwakke allochtone groep. Vlaamse kindjes gingen met een Turks accent spreken, terwijl Turkjes lustig bleven tateren in het Turks zonder iets bij te leren.
De mix haalt de waardigheid van beiden naar omlaag. Niemand wordt beter van een smeltkroes. Zie maar naar het gelijkaardige fenomeen in onze samenleving.
Met een zelfvoldane smile blikt Crevits terug op haar job als onderwijsminister toen ze trachtte allochtone spijbelaars in toom te houden. Het lukte haar niet omdat ze het spijbelbeleid met roze brillen en zondagse handschoenen aanpakte. Soft, vriendelijk envoorzichtig. Om allochtonen niet te kwetsen. Waarschuwen, dreigen, op de vingers tikken... het hielp allemaal niet, en ondertussen gebeurde er niets en werd er vrolijk voortgespijbeld. Crevits houdt niet van Vlamingen. Ze heeft wel een boontje voor allochtonen. Zo pompte zij ook miljoenen euro's in de bouw van nieuwe scholen en renovering van bestaande scholen. Om onderdak te geven aan de steeds groeiende allochtone schoolbevolking... En zo gaf zij geen plaats aan het Vlaams Belang in haar duivelse plannen.
Het coronatijdperk is voorbij. Vaccinaties en mondkapjes zijn overbodig geworden. Om het volk weer gehoorzaam en volgzaam te maken lijkt nu een heisa gecreëerd rond de mazelen, een zeer besmettelijke infectieziekte. De Brusselse riolen stelden al niet veel voor en nu is er het mazelenvirus in gevonden. Het virus in het rioolwater maakt het moeilijk om het aantal besmettingen na te gaan die onder de radar blijven. Het mazelenvaccin is niet verplicht. Vandaar de oproep van viroloog Elke Wollants: "Laat uw kinderen vaccineren!".
De media vertellen ons niet alles. Daarom zal ik het mazelenverhaal een beetje vervolledigen. Wat niet af is, moet voltooid worden.
We weten dat veel Brusselse inwoners hun etnische wortels elders hebben zitten. Waar het altijd blijft kriebelen. Het is ook bekend dat zij als vluchteling drager kunnen zijn van ziektes die hier al lang uitgeroeid zijn, infectieziektes die nu opnieuw de kop opsteken en geïmporteerd zijn door nieuwelingen die van heel ver gekomen zijn om hier de hemel op aarde te vinden. Sinte Pieter zorgt voor gratis bed, bad en brood. En de belastingbetaler werkt zich uit de naad om alle vreemdelingen een thuisgevoel te geven.
Virussen, microben en bacteriën hebben vrije toegang tot het luxueuze Westen. Zij banen zich een weg doorheen de poreuze poriën van kartonnen grenzen die zo lek zijn als een zeef. Open grenzen- en welkomstpolitiek zet ons een stap terug in de evolutie naar een superbeschaving waar overvloedige welvaart heerst... Europa: eerst welvaart, nu 'verarming'! Dankzij de 'verrijkers' die hier hartelijk welkom zijn geheten en niet medisch gescreend werden. Ik kan me niet voorstellen dat nieuwkomers allemaal 1 voor 1 gescreend werden. Een deel van hen is spoorloos verdwenen om incognito als illegalen onze autochtone bevolking te besmetten...
Gelezen dat de Amsterdamse politie dringend op zoek is naar nieuwe medewerkers. Er is echter een probleem bij de tests die bij sollicitaties afgenomen worden. Die zijn voor veel kandidaten te moeilijk omdat middelbare scholen steeds meer laaggeletterden afleveren. Ze kunnen wel een beetje lezen en schrijven, maar het zijn de losers van de maatschappij.
Toch is de Amsterdamse politie kieskeurig, zij wil divers en inclusief zijn en experimenteert daarom met alternatieve tests om de allerzwaksten een kans te geven om ook politieagent te worden.
Politieagent worden is de droom van veel migrantenleerlingen. Zo heb ik het vroeger ervaren bij gesprekjes met Turkse en Marokkaanse leerlingen. Machtsposities ambiëren zonder er bekwaam voor te zijn...
En dan nu op de satirische toer.
Ik stel voor dat de politie in de zoektocht naar nieuwe kandidaten gebruik maakt van aangepaste proeven, met een moeilijkheidsgraad op kleuterniveau, proeven die aansluiten bij het achterlijke niveau van de solliciterende laaggeletterden.
Als de politie alternatieve tests zoekt is de WPPSI-IV intelligentietest het meest aangewezen. De 'Wechsler Preschool and Primary Scale of Intelligence' meet de cognitieve vaardigheden van jonge kinderen. De test is kindvriendelijk en speciaal voor hen ontworpen. Het cognitief functioneren wordt door de test duidelijk in beeld gebracht door een totaal-IQ. En zo kunnen laaggeletterden ook politieagent worden, dankzij de nieuwe intelligentietest, aangepast aan het lage niveau van de sollicitanten.
Hier zien we een voorbeeldje uit de nieuwe sollicitatietest:
Welk prentje past in het lege vakje: 1, 2, 3 of 4?
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/ccc2f3ae-6dbb-11ee-847f-0257d57b707f.jpg)
Lyceum Hasselt, schooljaar 1997-1998. 
