Wanhoop
voor mijn wanhoop
vind ik in mezelf de straf.
Verdwijn, wanhoop
ik zeg u dat ik u niet wil
en ‘s nachts
en ‘s nachts droom ik van u

Als ik bedenk
dat ik op een dag moet sterven
als de wanhoop komt
omdat ik u niet meer zie
spreid ik mijn sjaal op de grond
en slaap zachtjes in

Als ik zou weten dat terwijl ik stierf
gij voor mij één traan zou laten
weet gij voor deze ene traan
kon ik van geluk in vrede sterven

Vertaling: Dirk Lambrechts - Fado, De tranen van de Taag, pag. 125

Desespero
Tenho por meu desespero
Dentro de mim, o castigo
Não te quero
Eu digo, que não te quero
E de noite
A noite, sonho contigo

Se considero
Que um dia, hei-de morrer
O desespero
Que tenho de te não ver
Estendo o meu xaile
Estendo o meu xaile, no chão
Estendo o meu xaile
E deixo-me adormecer

Se eu soubesse
Se eu soubesse, que morrendo
Tu me havias
Tu me havias, de chorar
Uma lagrima
Por uma lágrima tua
Que alegria me deixaria matar

Ana Sofia Varela is 30 jaar oud, zij werd geboren in Lissabon, maar groeide op in Serpa (Alentejo) het platteland, waar zij een aantal jaren verbleef tot zij terugkeerde naar de stad.

Als 10-jarige had ze haar eerste contact met Fado toen ze luisterde naar de platen van Amália. Wanneer ze 14 was begon ze Amália’s fado’s te zingen op Fado-nachten in Serpa, op scholen en in clubs. Later trad zij op met lokale fadistas.

De uitnodiging om te zingen in de fadohuizen van Lissabon vond plaats in 1997 en tezelfdertijd stelde Carlos Zel haar aan de gitarist Mário Pacheco voor met wie ze verschillende concerten gaf (Macao, Japan, Italië…) en later werd ze gevraagd om op te treden in de “Clube de Fado” waar ze nu nog regelmatig zingt.

Doordat zij zich midden de fado-scène bevond kon zij haar talent tonen en daardoor volgden de uitnodigingen elkaar op: om te beginnen werd zij gevraagd voor een opname met António Chaínho op de CD “A Guitarra e Outras Mulheres” (De gitaar en andere vrouwen); vervolgens met Marta Dias, Teresa Salgueiro (“Madredeus”) en Filipa Pais; met Camané in de show "De Sol a Lua - Flamenco e Fado"; op de CD "Cem Anos de Fado" (100 jaren Fado) en met João Braga en Carlos Zel er tussendoor.

Nadat ze met de grote namen van de fado ofwel opgetreden was of opnames gemaakt had, vond ze haar eigen weg en kwam een oude droom uit door de opname van haar eerste CD ‘Ana Sofia Varela” uitgegeven in 2002. Haar debuutalbum werd goed ontvangen door het publiek en de media: “Ana Sofia Varela biedt ons één van de origineelst fado-albums van de laatste jaren, hoofdzakelijk omdat deze traditie en vernieuwing samenbrengt, uitdaagt zonder te vernietigen, lacht en huilt tezelfdertijd. “Ana Sofia Verela” biedt een rijkdom aan elementen waardoor ze stijgt in de lijst van de beste albums van het jaar” (in Jornal de Letras)

Sindsdien treed Ana Sofia Varela op in zowel Portugal als daarbuiten.