Letra de Cães de Loiça

Een satirisch lied bedoeld om zogezegd een hulpactie te starten voor het redden van de 'porseleinen honden'...

Ora o público pediu, e mais aderiu e até ganiu nesta campanha internacional e até europeia intitulada: help me a pôr os cães de loiça a sorrir a "gane". A gane quer dizer a sorrir a gane ou a ganir. Tem sido, maravilhoso...

Oh p'ro sofrimento um bom remédio há afinal.
Ajudem os cães de loiça, esse pobre animal.
Ao vê-lo feroz no portão, eu sempre me comovo,
Se a tinta cair ao chão, dou-lhe mais uma demão e ele fica como novo.

Refrão

Se gostas de animais, cães de loiça,
Que não sujem os quintais, cães de loiça,
São "bobbies" bestiais, cães de loiça,
São cãezinhos mal tratados, de olhos esbugalhados e nada saltitões
Nunca se vão babar, nem ganir, nem ladrar, nem ferrar os ladrões.

Por serem portugueses e parecidos com o Toy,
Que os restaurantes chineses não fazem deles "chopsói".
Não largam pêlos ou pena, nunca roem os sofás,
Reparem bem nesta cena, são estrelas de cinema: Cento e um Dalmatás!

(Refrão)

Aquilo é uma maravilha, aquilo corre corre... É uma companhia... Pfff! E aquilo tem que se fazer, tem que se levar um saquinho sempre para apanhar os cócós depois...
Há que manter... Que isto da camada do ozoto está a acabar, não é? Temos que
manter isto... planeta limpo... mas são muito engraça... e fofos? Ui!

(Refrão)

Rouxinol Faduncho (= Nachtegaal die Fado zingt) is een Portugees fictief personage, gecreëerd door de zanger en stand-up comedian Marco Horácia.
Hij is een verpersoonlijking van een typische Portugese man, en lijkt op een Zé Povinho(1) uit de 21ste eeuw. Hij heeft twee cd’s opgenomen met zijn liedjes, de eerste heette: "Grandes Êxitos de Rouxinol Faduncho" (Rouxinol Faduncho‘s grootste hits), en kwam uit op 5 december 2005. Aangezien die eerste cd een enorm succes had, besloot hij een tweede te lanceren met als titel "Best On".
Op beide cd‘s is hij de zanger, Paulo Valentim speelt de guitarra (=Portugese gitaar), João Maria Veiga speelt de viola (= Spaanse gitaar) en Rodrigo Serrão speelt baixo (= basgitaar).  

Rouxinol's karakter is de persiflage van een fadolover, hij is een getrouwde man, maar hij zingt als een vrijgezel en heeft een zeer actief seksueel leven.
Hij speelt een illegale buitenlander die emigreerde naar Duitsland en daar optrad in bars waar hij fado zong tot het moment dat hij werd uitgewezen. Terug in Portugal, nam hij een cd op om een huis te kunnen bouwen in Barcarena (Brazilië) voor zijn grote passie: ‘honden in chinees porselein“. Daarvoor nam hij het lied "Cães de Loiça" op.

Rouxinol zingt op een ontspannen manier en spreekt een raar taaltje, hij gebruikt populaire uitdrukkingen en legt verkeerde accenten op bijna elk woord. Hij raakt in de war wanneer hij bvb. Engels probeert te spreken (hij antwoordde eens "I love you too" aan een meisje dat hem toesprak met de woorden "Fuck you").  

Rouxinol’s liedjes gaan over het leven van een alledaagse Portugese volwassen man, die vecht met zijn buur en klaagt over de branden en de regering. Verder zingt hij ook de intro’s van tekenfilms over de favoriete stripfiguren uit zijn jeugd, zoals Abelha Maia (Maja de Bij) en Dartacão (d‘Artagnan).
Link naar zijn website: klik HIER!

(1) Zé Povinho staat in Portugal symbool voor de Portugese werkende klasse, een soort “Jan-met-de-Pet”. Deze figuur werd in 1875 gecreëerd door Rafael Bordalo Pinheiro(2).
"Zé", in ’t Portugees, is de roepnaam voor "José" - zoals  "Jef" dat is voor "Jozef", in ’t Nederlands -  en "Povinho" is een verkleinwoord voor “het volk”.
Zé is een vriendelijke volkse mens, die eenvoudig leeft en gezagsdragers bespot.
Hij is geen gezaguitstralend figuur, maar eerder een eenvoudige man uit het volk, hij wordt als hulpmiddel gebruikt om kritiek te spuien tegen de krachtige, politieke en elitaire machten binnen de maatschappij, de onrechtvaardigheid en de tirannie.

Zé Povinho werd, en is nog steeds het populairste figuurtje in Portugal. Hij wordt voorgesteld als een boerenkinkel. Maar toch maakt zijn vriendelijkheid, zijn wil om anderen te helpen en vooral zijn grote verachting voor de machtigen der aarde, hem zo populair.
Zé Povinho maakt die machthebbers belachelijk, hij lacht met hen en gaat dan verder met zijn eigen eenvoudig leven. Op dezelfde manier gaat hij ook om met de eigen zwakheden en vooroordelen van het volk.

Rafael Bordalo Pinheiro

(2) Rafael Bordalo Pinheiro (21 maart 1846 - 23 januari 1905) was een Portugese artiest, bekend om zijn illustraties, karikaturen, sculpturen en tekeningen voor keramiek. Hij wordt beschouwd als de eerste Portugese komische striptekenaar.
Link naar de website van zijn museum in Lissabon: Klik HIER!