Lisboa, casta Princesa,
Lissabon, zedige prinses
Que o manto da realeza
Die het koninklijk gewaad
Abres com pejo
Verlegen openslaat
Num casto beijo;
Voor een kuise kus;
Lisboa tão linda és,
Lissabon je bent zo mooi,
Que tens de rastos aos pés
Aan jouw voeten ligt
A majestade do Tejo.
De majestueuze Taag
Lisboa das Descobertas
Lissabon van de Ontdekkingen
De tantas terras desertas
Van zoveel verlaten gebieden
Que deram brado
Die zichtbaar werden
No teu passado
Tijdens jouw verleden
De Lisboa tens a coroa
Lissabon heeft de kroon
Velha Lisboa
Het oude Lissabon
Da Madragoa
Van Madragoa
Quantos heróis tens criado!
Hoeveel helden heb jij voortgebracht!

(Refrão)
(Refrein)