|
|
Anti-Depresieve kruiden-middellen:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> |
Passiflora Incarnata (passievolle passiebloem);
Algemeen
Verreweg de meeste van de ca. 600 passifloras komen oorspronkelijk uit zuid Amerika. Het waren de missionarissen die de passiebloem in Europa introduceerden. Zij schreven een legende toe aan passiebloemen. Een mooi voorbeeld staat in het Duitse Lingen. De kerk aldaar is mooi versierd met passiflora motieven. Na de tweede wereldoorlog kwamen geleidelijk méér soorten in cultuur waarbij anno 2004 nog steeds bijna maandelijks nieuwe soorten ontdekt en beschreven worden. Inmiddels zijn ongeveer 450 soorten in cultuur. De grootste collectie ter wereld bevind zich in Nederland en wordt gekoesterd door diverse hobbyisten. Slechts enkele soorten worden door tuincentra aangeboden en de echte liefhebber zal dus een beroep moeten doen op gespecialiseerde kwekers die U in onze link site kunt vinden. Onderstaand en via de hyperlinks hierboven, vind u praktische tips om uw passiebloem in goede conditie te houden en beschrijving van de belangrijkste soorten. |
|
|
|
Gebruik:
Rustgevend bij nerveuze onrust, lichte inslaapstoornissen, angsttoestanden, nerveuze klachten in maag-darm gebied.
Werking:
Rustgevend, ontspannend, vermindert de bewegingsdrang, krampstillend. |
|
De Kwaliteit
Bij het passiebloem passiflora moeten de werkzame bestanddelen absoluut in grote hoeveelheden aanwezig zijn. Alleen de beste delen van het passiebloem passiflora mogen worden gebruikt. Deze teelt -en oogstwijze is duurder, maar geeft een veel beter en smaakvoller eindproduct. De gebruikte passiebloem passiflora planten moeten vers zijn. Dit komt de kracht van het passiebloem passiflora ten goede
Gebruikte plantendelen
Bij geneeskruiden is het belangrijk de juiste delen van de plant te gebruiken. Dat zijn die delen van de plant die de meeste geneeskracht bezitten. Dat is in het geval van het passiebloem passiflora het hele kruid. De gehele plant van het passiebloem passiflora bevat het hoogste gehalte aan werkzame stoffen. |
|
|
|
Tinctuur van het verse kruid bij:
- Doorslaapstoornissen
- Nervositeit
- Stress
- Wakker worden in de nacht
De passiebloem is een slingerplant en groeit voornamelijk in het wild. Passiebloem bevat veel flavonoiden en alkaloiden. Deze stoffen zijn verantwoordelijk voor het bevorderen van het doorslapen. Tot zover Passiflora |
|
Lavendula officinale
De lavendel is afkomstig uit het Middellandse zeegebied. Het is een groenblijvende houtachtige struik tot 1 meter hoog met prachtige violet kleurige bloemen. lavendel word nu overal ter wereld gecultiveerd en komt o.a. uit Frankrijk, Spanje, Italië, Engeland, Australië, Tasmanië en Griekenland. Lavendel is een zeer veelzijdige plant.
Lavendel is kalmerend, verzachtend, helpt bij depressiviteit en brengt emoties in evenwicht. Zijn ontsmettende wreking, bacteriedodende en pijnstillende eigenschappen maken deze plant waardevol bij de behandeling van aller soorten verwondingen.
Lavendel heeft een brede werking en is te gebruiken bij oa:
abcessen acne, allergieën, blauwe plekken, brandwonden, dermatitis, eczeem, hoofdroos, insecten beten, luizen, zonnebrand, zweren, zwemmerseczeem, psoriasis, puistjes, ringworm, scabiës, steenpuisten, wonden, zonnebrand, zweren, zwemmerseczeem, spierpijn, reuma, verstuikingen, verrekkingen, astma, bronchitis, keelinfectie, kinkhoest, slijmvliesontstekingen, buikkramp, dysmenorrye, witte vloed, griep, verkoudheid winterhanden en vermoeide voeten. |
|
Psychisch:
Lavendel heeft een genezende werking en een zuiverende werking. De olie schenkt liefde en tederheid en beschermt tegen negativiteit.
Zowel een aftreksel, de tinctuur en de etherische olie van lavendel worden gebruikt voor hun zowel lichamelijk als psychisch ontspannende effect. Het is dan ook een goed middel bij angst en zenuwachtigheid en de fysieke componenten daarvan, zoals nerveuze hoofdpijn, hartkloppingen en slapeloosheid. Door de balancerende eigenschappen van de olie montert hij op, onderdrukt hij depressieve gevoelens en herstelt de innerlijke harmonie. Inderdaad is er naast de rustgevende, ook sprake van tonische eigenschappen, en herstelt het kruid de vitaliteit, vooral indien de adynamie het gevolg is van nerveuze uitputting.
Het ontspannende effect van lavendel vindt ook toepassing bij spijsverteringsproblemen, bijvoorbeeld bij krampen en kolieken die het gevolg zijn van spanning en angst. Ook bij een opgeblazen gevoel, winderigheid, misselijkheid en indigestie kan lavendel worden toegepast, en het kan bovendien de eetlust bevorderen. Bij al deze gebruiken geldt dat de werking het meest uitgesproken is als stress of angst aan de basis van de problemen liggen.
Als infusie, geïnhaleerde olie of smeersel is lavendel ook bruikbaar in de behandeling van verkoudheid, hoest, astma, bronchitis, longontsteking, griep, keelontsteking en slijmvliesontstekingen. De thee kan ook worden gedronken bij maag- en darminfecties die braken of diarree veroorzaken.
De transpiratiebevorderende en koortsverlagende eigenschappen komen het best tot hun recht indien als infusie (kruidenthee) gedronken.
Bij uitwendig gebruik is lavendel een effectief ontsmettingsmiddel bij snij- en schaafwonden en zweren. Wanneer de olie in onverdunde vorm bij brandwonden wordt aangebracht, stimuleert het de genezing van weefsels en reduceert het de vorming van littekens. Bovendien komen de pijnstillende eigenschappen hier ook goed van pas. In verdunde vorm is het een goede remedie tegen eczeem, acne en ontstoken spataders. |
|
|
|
Omdat Lavendel een licht menstruatiebevorderend middel is, dat de maandelijkse bloedingen kan oproepen of stimuleren, moet lavendelolie gedurende de eerste drie maanden van de zwangerschap worden vermeden (dit geldt dus niet voor het gedroogde kruid als aftreksel of als strooikruid).
Verder is lavendel veilig voor alle leeftijdsgroepen, maar mensen met hooikoorts of astma kunnen er natuurlijk allergisch voor zijn. Tot zover de Lavendula |
|
Citroen Melisse
Citroenmelisse komt vooral gecultiveerd voor, maar in zuiderlijke streken ziet men hem wel eens in het wild in hagen en langs wegen. Citroenmelisse is een overblijvende of vaste kruidachtige plant.
De plant bloeit van juli tot augustus met lichtgele of witte bloemen.
De bladeren zijn eivormig, gekarteld, harig, generfd en licht groen. De bladeren geven een citroenachtige geur af en kunnen geel worden als ze in de volle zon of in droge grond groeien.
De stengels zijn harig, vierkant, lichtgroen en vertakt. De plant wordt ongeveer 1 meter hoog.
Het zaad van citroenmelisse is donkerbruin tot zwart, met een witte punt. Ze zijn traanvormig en ongeveer 1 mm lang.
|
|
De naam Citroenmelisse, Melissa officinalis, komt van de oude Grieken.
De Griekse naam voor een Honingbij is Melissa. Dit omdat bijen aan de nectar van deze plant de voorkeur gaven en de plant bijen aantrekt. Citroenmelisse werd medicinaal al tweeduizend jaar geleden door de Grieken gebruikt. |
|
|
|
De Arabieren brachten de plant naar Spanje en de Benedictijner monniken naar onze streken, waar hij al vroeg gekweekt werd in kloostertuinen.
Citroenmelisse werd in Zuid-Europa 'hartelust' en door de Zwitserse arts Paracelsus 'levenselixer' genoemd. Hij geloofde dat dit kruid een mens weer volledig tot leven kon wekken. Deze mening werd gesteund door de Londen Dispensary uit 1696: 'Citroenmelisse zal, indien elke ochtend toegediend, iemand jonger maken, het denkvermogen versterken en een smachtende aard wat opvrolijken'.
Citroenmelisse had ook naam als een van de ochtendtheesoorten die in de dertiende eeuw genuttigd werden door Llewelyn, Prince of Glamorgan, die 108 jaar oud werd, en Jhon Hussey uit Sydenham die 116 werd na vijftig jaar lang ontbeten te hebben met citroenmelisse thee met honing.
De eigenschap om Melisse olie te verkrijgen wordt al eeuwen door kruidendeskundigen beschreven en ook tegenwoordig nog wordt het binnen de aromatherapie gebruikt om depressies te verminderen |
|
Medicinaal.
Leg de verse bladeren direct op insectenbeten en zweren of doe ze in een papje erop.
Een aftreksel van de bladeren als thee gebruiken voor verlichting bij chronische bronchitis, kou met koorts, hoofdpijn en om spanningen wat te verminderen. De thee geeft een ontspannen gevoel.
Het kruid is goed bij een moeilijke spijsvertering, het werkt kramstillend op de maag en de darmen en is winden verdrijvend. Citroenmelisse is ook goed tegen slapeloosheid, vaak gecombineerd met Lavendel en Meidoorn. Het heeft verder een antivirale werking bij herpesinfecties.
Gebruik Melisse o.a. bij; allergieën, astma, bronchitis, chronische hoest, gebrek aan eetlust, depressie, migraine, misselijkheid, ingewandstoornissen, postnatale problemen, hartkloppingen, onregelmatige menstruatie, opgeblazen gevoel, slapeloosheid, angst, depressiviteit, spanning, shock en stress.
Melisse kan in zeer lage concentratie heel goed gebruikt worden om eczeem en andere huidproblemen te behandelen. |
|
|
|
Citroenmelisse is een veilig kruid, maar sommige mensen worden misselijk van grote doses en sterke theeën.
Vermijd grote doses tijdens de zwangerschap.
Sommige mensen reageren allergisch bij aanraking met citroenmelisse.
De meeste etherische oliën kunnen niet zonder risico ingenomen worden. Gebruik etherische oliën uitsluitend inwendig als u voldoende kennis heeft of raadpleeg een (homeopathische) arts.
Over het algemeen is echter de werking bij uitwendig gebruik sterker dan bij inwendig gebruik. Tot zover Citroen Melisse. |
|
Kampfer (cinnamomum camphora Nees et eberm.):
|
|
Kamfer (cinnamomum camphora Nees et eberm.), de etherische olie.
De kamferboom die tot 40 meter hoog groeit is inheems in China en Japan. De boom groeit alleen op plaatsen waar de temperatuur niet onder de 6 graden daalt. Kamfer als etherische olie bewijst vooral goede diensten bij reuma en kneuzingen. Kamfer, uitwendig gebruikt, bestrijdt jeuk, werkt licht desinfecterend en kalmeert de talgklieren. Kamfer wordt ook in wrijfmiddelen ingezet tegen spierpijn. Emotioneel helpt kamfer tegen angsten, depressies en besluiteloosheid; de olie bevordert bovendien de concentratie en de daadkracht. |
|
|
|
Kamferbomen werden overal in China in taoïstische en boeddhistische tempels geplant. Ook in India werd kamfer gewaardeerd. In Europa werd het vanaf het einde van de zeventiende eeuw gebruikt. De therapeutische eigenschappen ervan werden grondig bestudeerd door Samuel Hahnemann, de grondlegger van de homeopathie.
Eigenschappen:
Antiseptisch, pijnstillend, versterkend voor ademhaling en bloedsomloop, stimulerend, kalmerend voor de zenuwen, krampstillend, ontstekingsremmend en roodmakend.
Waarschuwing:
Kamfer is een vrij agressieve olie die vermeden moet worden tijdens de zwangerschap en bij kinderen onder de 10 jaar. Ze kan huidirritatie veroorzaken
Gebruik:
ADEMHALINGSSTELSEL
Stimuleert de ademhaling, maakt verstopte longen weer schoon en vergemakkelijkt het ademen. Bespoedigt ook de genezing van verkoudheid.
SPIERSTELSEL
Nuttig bij de behandeling van stijve spieren, verlicht reumatische pijnen.
EMOTIE
Werkt evenwicht brengend, verdrijft lusteloosheid en de neiging tot dagdromen. Vermindert sterke seksuele behoeften. |
|
Winning:
Waterdampdestillatie van de ruwe kamfer, verkregen door het hout in water te koken.
Tot zover kampfer.
|
|
Pepermunt (Mentha piperita)
Pepermunt (Mentha piperita) is een zich snel verbreidende meerjarige winterharde plant. Pepermunt bloeit van juli t/m september met kleine violette bloempjes. De bladeren zijn mint groen en staan kruisgewijs tegenover elkaar op de stengel. De bladeren zijn langwerpig, eivormig en gezaagd en hebben een opvallende mentholgeur. |
|
Volgens een oud Grieks godenverhaal is de pepermuntplant ontstaan door een ruzie tussen twee vrouwen.
Hades, de Griekse god van de onderwereld, werd verliefd op een mooi meisje dat Mentha heette. Hierdoor maakte de vrouw van Hades hevig ruzie met Mentha. Hades probeerde de ruzie te sussen, maar dit lukte niet. Toen had hij besloten het meisje Mentha te veranderen in een mooi plantje, die de naam kreeg van het meisje.
Munt is in de geschiedenis erg gewaardeerd en de waarde ervan blijkt onder andere uit verwijzingen in de bijbel, waarin de Farizeeën tienden inden van munt, dille en komijn. De joden legden het op de synagoge vloer en dit gebruik werd eeuwen later in Italiaanse kerken overgenomen, waar het kruid Erba Santa Maria wordt genoemd.
Munt als symbool van gastvrijheid wordt door de Romeinse dichter Ovidius beschreven. Hij vertelt over twee boeren, Baucis en Philemon, die hun dienblad met munt insmeerden voordat ze de gasten bedienden.
De Romeinen brachten ook hun wijnen en sauzen met munt op smaak. Toen echter vrouwen die wijn dronken met de dood bedreigd werden, camoufleerden stiekeme wijn drinksters hun adem door op een mengsel van munt en honing te kauwen. In Japan werd de verfrissende, heilzame geur van munt zo hoog geprezen dat de Japanners reukballen met muntbladeren droegen.
Veel muntsoorten werden in de negende eeuw in Europa ingevoerd. Een monnik uit die tijd schreef dat er zo veel soorten waren dat hij nog liever de vonkjes uit de vuurhaard van de Vulcanus zou willen tellen. Met meer dan zeshonderd soorten en bastaardvormen, kan men een goede plant beter met de neus dan afgaande op de naam kiezen.
Volgens Vogel werd de wilde munt door de Missouri-Valley stammen gebruikt als windverdrijvend middel en door andere stammen om koorts te verlagen.
Als geneeskruid gebruikt men de bladeren en de etherische olie.
Werking en karakter.
Krampwerend, tegen winderigheid, zweetafdrijvend, menstruatie opwekkend, antidepresief.
Uitwendig verkoelend en antiseptisch.
Uitwendig.
- Als kompres bij "warme" hoofdpijn en neuralgie.
- Als spoeling bij hete en jeukende huidaandoeningen. De thee geeft verkoeling wanneer hij verdampt.
De olie wordt verkregen door waterdamp distillatie van de bladeren en bloeitoppen. Het is een kleurloze tot lichtgele olie, die dikker wordt als hij veroudert.
Pepermunt kan gebruikt worden bij o.a. ringworm, scabiës, dermatitis, zenuwpijn, hartkloppingen, maagklachten, hik, verkoudheid, koorts, spastische hoest, astma, flauw vallen, vertigo, slijmvliesontsteking, wintervoeten, gebrek aan eetlust, ingewandsklachten, vermoeidheid, tand en kiespijn, misselijkheid, diarree, reisziekte, sinusitis, slechte adem, shock, acne, verstopte poriën, hoofdpijn en migraine.
Bij een slechte adem
1 druppel Pepermunt op een tandenborstel doen en 2 maal per dag poetsen. Of 5 druppels Pepermunt hydrolaat in een glas water en dit op drinken.
Bij hoofdpijn of migraine
2 druppels Pepermunt op de slapen smeren.
Bij muggenoverlast
Voor het slapen 2 tot 3 druppels Pepermunt op het kussen sprenkelen.
Bij tand- en kiespijn
1 druppel Pepermunt op de pijnlijke tand/ kies smeren.
Verdampen
Enkele druppels Pepermunt in de auto, verhoogd de concentratie tijdens het autorijden.
Bij astma
De ontkrampende werking van Pepermunt maakt het tot een waardevol dampbad bij astma. Meng 6 druppels Pepermunt in een schaaltje heet water en damp hier dagelijks 10 minuten mee.
|
|
