xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Er is een e-mail verstuurd via het 'e-mail mij' formulier op uw blog http://blog.seniorennet.be/kruidenhoekje.                           

               Titel: zweetvoeten en handen                           

                              Bericht:

                              Hallo, Ik heb al hele lange tijd van Zweethanden en voeten.

Ik merk ook aan mijn zelf dat als ik veel last van zenuwen of als ik veel moet nadenken het veel erger wordt. Bijv. als ik op de bank lig als ik net gedoucht hebt zijn mijn voeten en mijn handen zeik nat.  Dat is niet gezond volgens mij.  Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat ik vaak zo gestrest ben ofzo. Ik hoop dat er nu iets uitkomt wat bij nu wel helpt.

Alvast Bedankt.

Beste,

Uit uw mail kan ik geen leeftijd opmaken en ook niet op welke leeftijd Uw klachten zijn begonnen. Ik ga ervan uit dat U ook met Uw huisarts hierover gesproken hebt.Omdat er geen kant en klare oplossing hiervoor is, heb ik een aantal medische artikelen voor u hieronder geplaatst, die in elk geval uitleggen wat er aan de hand is, en wat U kunt proberen om te kijken of U daar gunstig op reageert. Het eerste artikel komt uit België en de tweede uit Nederland.

                                                _____________________________________________________________________    

Hyperhydrosis is teveel, aanvalsgewijs of continue zweten, vooral van de oksels of van de handpalmen of van voetzolen. De klachten onstaan meestal vanaf 10-20 jarige leeftijd en houden dan meestal tientallen jaren aan. Bij sommige mensen is hyperhidrosis vanaf de geboorte aanwezig.
Soms wordt het zweten verergerd door lichamelijke inspanning, mentale concentratie, nervositeit of een warme temperatuur. Maar ook zonder deze prikkels is er vaak al een constante hinderlijke zweetproduktie. Door concentratie, spanning of rust kan het zweten tijdelijk ook geheel stoppen.
Er is sprake van hyperhydrosis wanneer meer dan 100g vocht wordt geproduceerd in één oksel gedurende een periode van 5 minuten. Het overmatig zweten kan beperkt zijn tot bepaalde lichaamsdelen - meestal de oksels, de voetzolen, de handpalmen en in mindere mate voorhoofd, kruis en benen.
Naar schatting zou 0,5% van de bevolking lijden aan hyperhydrosis.

Overmatig zweten is onaangenaam en brengt vaak ook een onaangename geur mee (doordat bacteriën zich ontwikkelen en een geur afgeven). Ook de vochtigheid is vervelend. Steeds klamme handen of een natte rug. Zweetvoeten zijn bijna continu vochtig. Ook de onaangename geur bij zweetvoeten vormt vaak het grootste probleem. Dit maakt de huid kwetsbaar waardoor er makkelijk schimmelinfecties en infecties met bacteriën kunnen ontstaan.
       zie ook artikel : Onvoldoende zweten (an- of hypohidrosis)

Normaal zweten      Er zijn 2 soorten zweetkliertjes:
apocriene zweetklieren die uitmonden op een haarfollikel. Zij bevinden zich niet over het gehele lichaam, maar in bepaalde regios van de huid. Dit zijn de oksels, de huid rond de anus en rond de tepels. Tot het moment dat het olie-achtige zweet uit de klieren aan de oppervlakte van de huid komt is het geurloos. Aan het huidoppervlak wordt het zweet echter door bacterieen omgezet in substanties die de karakteristieke zweetgeur hebben. Apocrien zweet wordt de hele dag door in kleine hoeveelheden geproduceerd en wordt nauwelijks beïnvloed door inspanning of emoties.

De eccriene zweetkliertjes komen direct op de huid uit. Deze kliertjes liggen in de huid en monden via een afvoerbuis direct op de huid uit. De eccriene kliertjes zijn betrokken bij de warmteregeling van het lichaam. Deze scheiden het echte zweetvocht af. De zenuwvoorziening van de eccriene klier vindt plaats door vezels van het sympatische (onwillekeurige) zenuwstelsel. Deze zenuwen geven hun prikkels over op de zweetklier via neurotransmitters, boodschappers, hoofdzakelijk het acetylcholine. Het aantal zweetklieren varieert van 120 per cm2 tot maximaal 620 per cm2 op de voetzool met een totaal van 2 tot 5 miljoen.

Oorzaken van overmatig zweten     

De preciese oorzaak is niet bekend, maar het is vrijwel zeker dat het om een lichamelijke aandoening gaat. Vroeger werd wel gedacht dat het een psychische oorzaak zou hebben, maar psychologisch onderzoek laat bij deze mensen geen psychische factoren zien.
Waarschijnlijk ontstaat de prikkel om te gaan zweten in de hersenen, in de hypothalamus, en betreft het een erfelijke bepaalde aanleg. Bij 30-50 % van de patienten komt het inderdaad in de familie voor.
- Men spreekt van primaire hyperhidrosis wanneer geen andere ziekte als oorzaak aan te tonen is, het betreft dus verder gezonde mensen. Deze zg. ideopathische (= geen oorzaak te vinden) hyperhidrosis is meestal gelokaliseerd in de oksels of in de handpalmen of voetzolen of een combinatie van handpalmen en voetzolen. Deze vorm kan ook een gevolg zijn van een beschadiging van de wervelkolom.
- Wanneer alle zweetklieren overmatig actief zijn, ligt de oorzaak meestal bij een onderliggend probleem: overgewicht, menopauze, een (chronische) infectie zoals bv. tuberculose, endocriene ziekten zoals diabetes, overmatige werking van de schildklier, kanker, bepaalde geneesmiddelen, enz.
- Hyperhydrosis is soms ook een gevolg van bepaalde psychiatrische aandoeningen, zoals angststoornissen.

Diagnose      Met de zetmeel-jodiumproef is gemakkelijk de plaats op te sporen. Hierbij wordt de huid goed afgedroogd en ingesmeerd met 20% jodium in alcohol. Na droging wordt zetmeel over de huid aangebracht. Zetmeel reageert met jodium in aanwezigheid van het water uit het zweet en geeft een donkerblauw-zwarte verkleuring op de plaats van de zweetdruppel.

Behandeling      Vroeger werd wel gepoogd enige verlichting te bewerkstelligen met aanbrengen op de huid van bepaalde vloeistoffen zoals alcohol, of smeersels op basis van aluminiumzout. Dit geeft echter nauwelijks effect.

Elektrotherapie
Een mogelijkheid is het elektrisch in laten werken (iontophorese) op de huid van water of bepaalde medicijnen. Aangenomen wordt dat hierdoor de zweetkanaaltjes tijdelijk afgesloten worden. Dit helpt soms, vooral bij lichtere gevallen. Het is een therapie die vaak herhaald moet worden. Recent is er ook apparatuur beschikbaar gekomen die thuis toegepast kan worden. Voor ernstige gevallen is deze therapie echter niet altijd toereikend. Het is vooral geschikt voor handen en voeten.Een zwakke continue stroom (max. 20 mA) passeert een waterbed waarin de hand of voet is gedompeld. De behandeling duurt 20 minuten; De zweetsecretie normaliseert zich tijdens de eerste 10 behandelingen. Nadien volstaat het om het bereikte therapieresultaat te onderhouden door periodieke behandelingen met iontophorese, gemiddeld één behandeling per week.

Operatie
Veel ingrijpender zijn chirurgische technieken zoals thoracale sympathectomie. Hierbij worden enkele zenuwknooppunten (ganglia) vernietigd. De resultaten zijn redelijk met een sterke afname van het zweten bij 60-80% van de patienten. Er is natuurlijk wel een operatief risico er is een kans op post-operatieve zenuwpijn.
Ook wordt soms de huid laag met de zweetklieren uitgesneden; micro liposuctie. Deze operatie kan echter vervelende bijwerkingen hebben. Ook groeien er vaak nieuwe zweetklieren uit na de operatie, zodat het effect matig is.
       zie ook artikel : Neuropatische pijn of zenuwpijn

Botuline injecties
Een nieuwe behandelingsmogelijkheid is het blokkeren van de zweetsecretie met behulp van botuline toxine. Dit is een gif dat geproduceerd wordt door de bacterie Clostridium Botulinum. Dit eiwit blokkeert de prikkeloverdracht bij de overgang van zenuw naar spier of bij de overgang zenuw naar zweetklier. Er ontstaat dan een blokkade waardoor de zweetklier geen prikkels meer krijgt en ophoudt met werken.
De blokkade leidt slechts tot een tijdelijk effect. Vanuit de geblokkeerde zenuw gaan nieuwe takjes naar de spier of klier uitgroeien en hierdoor onstaat nieuwe zenuwprikkel overdracht met een herstel van functie. Dit gebeurt meestal enkele maanden na de toediening, zodat de behandeling geregeld moet worden herhaald.
Voor zover bekend zijn er geen risico's of bijwerkingen van huidinjecties. Botuline wordt in de neurologie al 15 jaar gebruikt voor bewegingsstoornissen en spasticiteit.
       zie ook artikel : Botox tegen overdadig zweten

Alternatieve geneeswijzen
Diverse producten, zoals kamomille, St-Janskruid, salie, valeriaan en diverse zg. Chinese kruiden worden gebruikt tegen overmatig zweten. Maar bij gebrek aan betrouwbare studies kunnen deze produkten niet worden aangeraden. Hetzelfde geldt voor acupunctuur, biofeedback en hypnose.

Bron : www.gezondheid.be

Uit een onderzoek aan de Hogeschool van Amsterdam komt het volgende rapport.Hierbij wordt ook gekeken naar de verschillende vormen en invloed van voeding.

Vormen hyperhidrosis

Er bestaan verschillende vormen van hyperhidrosis. Hieronder zullen deze vormen kort toegelicht worden. 

Primaire hyperhidrosis

Deze vorm begint vaak in de puberteit en blijft bestaan tot middelbare leeftijd of ouder en is aangeboren. Hyperhidrosis is primair wanneer er geen oorzaak aan te wijzen is voor de overmatige transpiratie zoals een ziekte of aandoening. De mensen die lijden onder deze vorm zijn over het algemeen verder helemaal gezond. Deze vorm van zweten beperkt zich vaak tot de oksels, handpalmen, voetzolen, het gezicht en de liezen.

Synoniem: Essentiële hyperhidrosis, idiopathische hyperhidrosis, focale hyperhidrosis.^{3 5 6 8}  

Secundaire hyperhidrosis

Secundaire hyperhidrosis is een vorm van overmatige transpiratie die wordt veroorzaakt door onderliggende factoren zoals bijvoorbeeld chronische infecties, overgewicht of medicatiegebruik. Deze vorm hoeft zich niet te beperken tot bepaalde plaatsen maar kan zich over het hele lichaam voordoen.^{5 8 9}

Synoniem: Gegeneraliseerde hyperhidrosis.

Alle onderstaande vormen kunnen worden onderverdeeld in primaire en secundaire hyperhidrosis.

Bromhidrosis

Dit is een vorm van zweten waarbij het zweet een penetrante geur met zich meebrengt. Bij ieder mens wordt het zweet afgebroken wanneer het op de huid in contact komt met huidbacteriën. Deze bacteriën breken het zweet hierna af tot korte-keten-vetzuren.

Deze afbraak is de oorzaak van de typische zweetgeur. Waarom deze geur erger is bij de één dan bij de ander kan te wijten zijn aan verschillende oorzaken. Zo speelt voeding een grote rol. Het eten van knoflook, teveel eiwitten en koolhydraten en het drinken van alcohol kan invloed hebben op de zweetgeur. Verder zijn er vele ziekten die verantwoordelijk kunnen zijn voor een slechte lichaamsgeur en ook slechte hygiëne speelt een rol.¹⁰

Synoniem: Osmidrosis. 
 
 
 

Chromhidrosis

Chromhidrosis is een vorm van transpiratie waarbij de transpiratie niet

kleurloos is maar geel, zwart, blauw, bruin of groen. Deze

gekleurde transpiratie wordt door de apocriene zweetklieren geproduceerd

tijdens inspanning, hevige emoties of door het stimuleren van deze

zweetklieren door druk uit te oefenen.  De kleur van deze transpiratie

wordt veroorzaakt doordat deze een hoog gehalte aan

lipofuscinedruppels bevat. De lipofuscinedruppels laten zich door                    ¹¹

autofluorescentie voor een bepaalde kleur aanzien. Chromhidrosis kan

zich voordoen aan het gezicht, de romp en onder de oksels.^{11 12}                              

Hemihidrosis

Hemihidrosis is een vorm van overmatige transpiratie die zich aan één kant van het lichaam voordoet of aan beide kanten van het torso maar dan op symmetrische plaatsen.

Synoniem: Hemidiaphoresis.^{13 14}

Gustatorische hyperhidrosis

Dit is transpireren op de neus en het voorhoofd bij het eten van bepaald voedsel, vooral pittige en zure voedingsmiddelen. Dit kan bij iedereen voorkomen en is dus normaal, maar het kan een teken zijn van een onderliggende ziekte. Deze vorm wordt vaak verward met de transpiratie bij het syndroom van Frey.¹⁵ 

Het syndroom van Frey

Dit is transpireren aan één kant van het voorhoofd, gezicht, de schedel of de nek. Deze vorm treedt op na inname van voeding die sterk van smaak is zoals heel zoete, zoute of gekruide voedingsmiddelen. Het syndroom kan op alle leeftijden en bij zowel mannen als vrouwen optreden, maar is vaak het resultaat van een beschadiging aan de grote speekselklier naast het oor (glandula parotis) na een ingreep hieraan of door een ongeluk. Normaal wordt de speekselsecretie gestimuleerd bij het kauwen van voedsel. Bij het syndroom van Frey worden zowel de glandula parotis als de zweetklieren gestimuleerd.⁸

Synoniemen: Hyperhidrosis, syndroom van Dupuy, neuralgie van de nervus auriculotemporalis, hyperhidrosis faciei.¹⁶

Nachtzweten

Nachtelijke transpiratie treedt zoals de naam al doet vermoeden gedurende de nacht op. Strikt genomen wordt deze vorm van transpireren omschreven als een nachtelijke transpiratie die zo hevig is dat vaak het beddengoed verschoond moet worden. Desondanks gaat dit niet voor iedereen op. Nachtzweten kan door velerlei zaken veroorzaakt worden. Zo gelden Tuberculose, de menopauze, alcohol- of drugsverslaving en diabetes als zaken waarbij de betreffende persoon last kan hebben van nachtelijke zweetaanvallen.¹⁷

Synoniem: Nocturnal hyperhidrosis. 

In deze scriptie zal aandacht besteed worden aan de primaire vorm van hyperhidrosis, zonder verder aandacht te besteden aan andere vormen van hyperhidrosis zoals bromhidrosis, chromhidrosis of nachtelijke transpiratie.

Functie transpireren

De belangrijkste functie van zweten is reguleren van de lichaamstemperatuur.¹⁸ 

Zweetklieren

Transpireren is het uitscheiden van vocht dat wordt geproduceerd in de zweetklieren. Over het gehele lichaam komen ongeveer vier miljoen zweetklieren voor. Deze klieren bestaan uit twee verschillende soorten, namelijk uit de eccriene (ongeveer drie miljoen) en de apocriene zweetklieren (ongeveer één miljoen). De twee verschillende soorten hebben verschillende functies in het lichaam.¹⁸

Eccriene zweetklieren

De miljoenen eccriene zweetklieren bevinden zich over het gehele lichaam.               

Zij komen het meest voor in de oksels, de handpalmen en op de voetzolen.             

De functie van deze klieren is voornamelijk het reguleren van de lichaamstemperatuur. Wanneer de temperatuur in het lichaam te hoog wordt

krijgen de eccriene zweetklieren een prikkel vanuit de hypothalamus

waardoor er meer transpiratievocht zal worden geproduceerd. De huid wordt

vochtig. Hierop kan warmte via de lucht afgevoerd worden en koelt het

lichaam af. Daarnaast zorgen de eccriene zweetklieren er voor dat de                   ²⁰      

handpalmen enigszins vochtig zijn. Deze vochtigheid verbetert de grip van de handen waardoor bijvoorbeeld bij het vastpakken van objecten deze minder snel uit de handen zullen glijden. Wanneer er echter te veel zweet geproduceerd wordt worden de handen te nat. Dit heeft een tegengesteld effect. De grip in de handen wordt minder, wat gevaarlijk kan zijn bij bijvoorbeeld het besturen van een auto.^{18 19}

Apocriene zweetklieren

Op een aantal plekken in het lichaam komen naast eccriene zweetklieren  
 
 

ook apocriene zweetklieren voor, namelijk in de oksels, rondom de tepels

en in de omgeving van de genitaliën.¹² De apocriene zweetklieren

worden pas in de puberteit volledig ontwikkeld onder invloed van de

aanmaak van geslachtshormonen. Onder invloed van het hormoon adrenaline

zullen zij transpiratievocht produceren.

De voornaamste functie van de apocriene zweetklieren is het produceren

van geurstoffen. Een apocriene zweetklier produceert de hele dag door

kleine hoeveelheden transpiratievocht.^{18 19                                                           20} 

De gemiddelde mens produceert 0,5 tot 2 liter transpiratie per dag.¹⁹ Deze hoeveelheid wordt onder anderen beïnvloed door de omgevingstemperatuur en inspanningen. Bij hyperhidrosispatiënten kan dit verlies veel verder oplopen.

Werking zweetklieren

Als de temperatuur in het lichaam te veel stijgt worden de eccriene klieren gestimuleerd. Deze scheiden dan een waterachtige substantie af die de basis van het transpiratievocht vormt. Dit vocht wordt naar de huid afgevoerd. Het laagje vocht dat hierdoor op de huid komt te liggen koelt snel af waardoor ook het lichaam afkoelt.  

In reactie op emotionele gevoelens zoals angst, verlegenheid of seksuele opwinding worden de apocriene klieren gestimuleerd. Het transpiratievocht dat door de apocriene klier wordt uitgescheiden bestaat voor een deel uit een olieachtige substantie. Emotionele transpiratie treedt sneller op dan transpiratie via de eccriene zweetklieren en is een reactie op een zeer specifieke prikkel.^{15 18}

Samenstelling zweet

Zweet bestaat voornamelijk uit water, zout en zuren.

De samenstelling van zweet kan onderverdeeld worden in ongestimuleerd en gestimuleerd, oftewel niet opgewekt en opgewekt zweten. De samenstelling ervan is als volgt: ^{19 21}  

Tabel 2: Samenstelling zweet 

Behandelmethoden hyperhidrosis

Er zijn verschillende behandelmogelijkheden bekend ten behoeve van hyperhidrosispatiënten al naar gelang de ernst van het transpireren.

Deodorant/anti-transpirant

Deodorant is te gebruiken wanneer er last is van een zweetgeur. De typische zweetgeur wordt veroorzaakt door bacteriën die te lang op de huid aanwezig zijn. Deodorants hebben een bacterieremmende werking en voorkomen daarmee de typische zweetgeur. Daarnaast bevatten deodorants parfum wat ervoor zorgt dat de oksels langer fris ruiken.

Om de transpiratie daadwerkelijk te verminderen kan er geprobeerd worden om een anti-transpirant te gebruiken. Dit is een soort deodorant die onder de oksels aangebracht kan worden. Door de stoffen in een anti-transpirant zal de afscheiding van transpiratievocht verminderen. Twee van de meest gebruikte anti-transpiranten bij hyperhidrosis zijn Syneo5 en Odorex Extra Dry.¹⁰ 

Aluminiumchloridehexahydraathoudende oplossing 
Wanneer het gebruik van deodorant of anti-transpirant niet afdoende werkt kan worden overgegaan op het gebruik van aluminiumhoudende oplossingen. Deze oplossingen bestaan voor 20% uit aluminiumchloridehexahydraat en voor 80% uit alcohol en moeten voor de nacht worden aangebracht op de huid. Het aluminiumchloridehexahydraat zorgt ervoor dat de zweetklieren verstopt raken waardoor er minder zweet door de zweetkanaaltjes kan worden afgescheiden.^{10 22 23}  

Geneesmiddelen

Bij hyperhidrosis zijn er bepaalde medicijnen bekend die het zweten kunnen verminderen. Eén van de tabletten die steeds meer bekendheid krijgt bij de behandeling van hyperhidrosispatiënten is Oxybutinine (ook bekend als Didrase). Oxybutinine is oorspronkelijk bedoeld voor mensen die een verhoogde aandrang voelen tot plassen terwijl de urinehoeveelheid niet is toegenomen. Oxybutinine zorgt ervoor dat een spier in de blaas verslapt waardoor de blaas meer urine op kan slaan en men minder aandrang voelt tot plassen. Een bijwerking van dit medicijn is de afname van zweten.^{10 24}

Iontoforese

Bij Iontoforese wordt er gebruik gemaakt van een apparaat waarbij

beide handen of voeten in een bak met water moeten worden geplaatst.

Hierna wordt er stroom door het water geleid. Deze

stroom zal de weg van de minste weerstand kiezen en daardoor via de

zweetkanaaltjes gaan. Door de stroom zullen er kleine beschadigingen

optreden aan de zweetkanaaltjes waardoor deze steeds kleiner worden en

minder zweet kunnen produceren.^{10 25}

Botuline toxine (Botox)-injecties

Het injecteren met Botox van lichaamsdelen die overmatig transpireren is één van de bekendste en meest toegepaste behandelmethoden van hyperhidrosis. Bij deze behandeling worden er kleine doseringen Botox onder de huid geïnjecteerd. Botox heeft een verlammende werking en blokkeert op deze manier de zenuwuiteinden van de zenuwen die signaaltjes doorgeven aan de eccriene zweetklieren. Op deze manier krijgen de zweetklieren niet meer de opdracht om te gaan zweten. Na ongeveer drie maanden hebben de betreffende zenuwen nieuwe zenuwuiteinden aangemaakt welke weer opnieuw signalen af kunnen geven aan de eccriene zweetklieren waardoor het zweten weer zal aanvangen. Op dat moment kan de behandeling herhaald worden.²⁶ 

Thoracale sympathectomie

Bij een thoracale sympathectomie worden tijdens een operatie de zenuwen doorgesneden die vanuit het autonome zenuwstelsel, veelal overactief bij hyperhidrosispatiënten, seintjes doorgeven aan de zweetklieren. Op deze manier krijgen de zweetklieren in de handen en de oksels minder signalen om te gaan zweten waardoor het zweten zal afnemen.¹⁰ 

Excisie/curettage zweetklieren

Bij een excisie van de zweetklieren wordt de huid op de plaats van het overmatig zweten teruggelegd. Hierna wordt de huidlaag met de zweetkliertjes weg geschraapt of gesneden. Deze behandeling wordt over het algemeen alleen uitgevoerd in de oksels. Bij curettage van de zweetklieren worden er twee kleine gaatjes in de oksel gemaakt. Met behulp van instrumenten die ook worden gebruikt bij liposuctie-ingrepen worden de zweetklieren min of meer vernietigd door middel van een zigzaggende beweging. Hierdoor zal het zweten onder de oksels afnemen.^{10 27}

Invloed van voeding op hyperhidrosis

Y. Albers & A. van der Schilden

Hogeschool van Amsterdam, 2007 

Doel: Het doel van deze studie is te onderzoeken of er een verband bestaat tussen voeding en hyperhidrosis. Onderzoeksopzet: Een beschrijvend selfreported onderzoek waarvoor hyperhidrosispatiënten uit Nederland en België een enquête hebben ingevuld.

Methode: Het onderzoek is uitgevoerd met behulp van een literatuurstudie en door verspreiding van een enquête bestaande uit 13 vragen.

Setting: Het onderzoek is tussen november 2006 en januari 2007 uitgevoerd.

Onderzoekspersonen: Drieëntwintig personen waarvan 10 (44%) mannen, 12 (52%) vrouwen en 1 (4%) ongedefinieerd, in de leeftijd van 15 tot en met

42  jaar. Dertien (57%) van de onderzoekspersonen hebben een normaal gewicht

en 6 (26%) personen hebben overgewicht.

Resultaten: In totaal hebben van de 23 personen 17 (74%) personen de voedingsmiddelentabel ingevuld. Elf (65%) van de respondenten reageert

op 1 of meerdere voedingsmiddelen. De gemiddelde respondent reageert

op 4 voedingsmiddelen. De grootste transpiratietoename is gevonden bij

peper, alcohol, koffie, sambal, thee en soep. Verder is gebleken dat tweederde van de respondenten een verandering in transpireren opmerkt

na inname van bepaalde voedingsmiddelen.

Conclusie: Er is een relatie tussen voeding en hyperhidrosis

waargenomen. Deze is niet significant bewezen. Een vervolgstudie

is daarom nodig om dit verband verder te onderzoeken.

Kernwoorden: Hyperhidrosis, voeding.  

Inleiding

Vooralsnog is er weinig bekend over de oorzaken van hyperhidrosis. Er is nog geen onderzoek geweest dat heeft uitgewezen of voeding hierbij een mogelijke rol speelt. Een vergelijkbaar onderzoek is uitgevoerd naar de relatie tussen voeding en ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder). Uit dit onderzoek is gebleken dat ADHD-patiënten vaak overmatig transpireren. Door het volgen van een standaard eliminatiedieet verdween het overmatig transpireren bij 13 van de 40 onderzochte kinderen.²⁸

Vaak wordt gesuggereerd dat hyperhidrosis veroorzaakt wordt door een psychische aandoening, waardoor er weinig moeite is genomen onderzoek te doen naar andere oorzaken. Desondanks is recentelijk uit onderzoek gebleken dat 86% van de hyperhidrosispatiënten niet aan een psychische aandoening lijdt.²⁹ Deze gegevens hebben geleid tot het uitvoeren van dit onderzoek naar de relatie tussen voeding en hyperhidrosis.

Methoden

De gebruikte methode bij dit onderzoek is die van een beschrijvende selfreported studie.  

Met als doel het verband tussen voeding en hyperhidrosis te onderzoeken is er een enquête verspreid onder 102 hyperhidrosis