Ik ben Josephine of Joke
Ik ben een vrouw en woon in Waasmunster (Belgie) en mijn beroep is Genieter.
Ik ben geboren op 10/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zwemmen,wandelen in de natuur,
en natuurlijk fietsen.
Fotograferen, fotobewerking.
Op internet surfen en bloggen.
Maar ook een gezamelijke hobby
van mij en mijn echtgenoot is dat we
graag varen over verschillende wateren.
Het streekpad Stelling van Amsterdam is verkozen tot de Nederlandse Wandelroute van het Jaar.
Het streekpad Stelling van Amsterdam is verkozen tot de Nederlandse Wandelroute van het Jaar.
De 135 kilometer lange wandelroute loopt van Volendam naar Muiden langs de Werelderfgoedsite Stelling van Amsterdam.
Deze Stelling werd tussen 1880 en 1914 aangelegd en moest de stad beschermen tegen een vijandelijke aanval. De linie bestaat onder andere uit 41 forten, genieloodsen, kruitkamers en damsluizen.
Een fietsroute langs de Stelling bestond al eerder, maar de laatste jaren is er ook een wandelroute uitgezet.
De route is zo bijzonder omdat ze door een gebied loopt dat doorsneden wordt door talloze wegen, kanalen en spoorbanen. Toch zijn de routemakers erin geslaagd een groene route te ontwikkelen in het hart van de drukke Randstad.
De video van The Finches is intussen ook al een hit op Youtube. photo news
Rockende zebravinken zijn tot 23 mei gratis te bezichtigen in The Curve, het centrum voor beeldende kunsten van de Barbican Art Gallery in Londen.
De Franse artiest Célèste Boursier-Mougenot exposeert in de zaal The Curve in de Barbican Art Gallery in Londen veertig zebravinken die muziek spelen. Zijn kunstwerk From here to ear is een groots opgezet vogelhuis waar de bezoekers mogen doorlopen en dat gemeubeld is met vijf elektrische Gibson Les Paul-gitaren, cimbalen en andere objecten zoals kapstokken.
Boursier-Mougenot is een geschoold theatercomponist die niettemin een ongedwongen methode toepast. Door water en zaadjes op de cimbalen neer te zetten en de gitaren als ideale rustplaatsen te vermommen, lokt hij de kleurrijke zebravinken naar de instrumenten. Ze fluiten, vegen hun snavel af aan de snaren, landen wild op de drums en brengen gitaarsolo's door de snaren met takjes aan te plukken. Behalve deze taferelen zijn er ook video's te zien die close-ups van gitaarspelende handen tonen.
Overigens tovert de kunstenaar niet alleen het uitzicht van hun habitat om, maar voegt hij er ook effecten aan toe. Zo heeft hij door het signaal van de video's te verlengen, een geluid gecreëerd dat op het zoemen van een insect lijkt en heeft hij alle gitaren gestemd. De toon van het ensemble verandert naarmate het aantal belangstellenden in de kamer. Hoe meer volk, hoe meer vogels in de lucht. Het veertigkoppig orkest klinkt ten slotte als experimentele postrock of als een band die soundcheckt.
Hoewel het zijn eerste solovoorstelling in Groot-Brittannië is, werkt Boursier-Mougenot al sinds 1995 met vogels. Bovendien is het niet de eerste keer dat hij een geluidsinstallatie ontwikkelde.
In Videodrones (2001) ontwierp hij via videobeelden van New York klanken die het straatleven daar uitdrukken en in Harmonichaos (2000-'06) maakte hij harmonica's aan het zuigdeel van dertien stofzuigers vast.
Met zijn kunst wil de Fransman de muzikale kracht van allerlei situaties aftasten en de toeschouwer prikkelen om meer op omgevingsgeluiden te letten. De video van de artistieke belevenissen van de veertig zebravinken of The Finches is met pakweg 550.000 nieuwsgierigen ondertussen een hit op Youtube. Desondanks belanden de gitaarhelden na de show opnieuw in een kooi.
Van de bijna vijfhonderd soorten vlinders die in Europa voorkomen, is 9 procent met uitsterven bedreigd. Nog eens 10 procent geldt als kwetsbaar. Dat blijkt uit de nieuwe Europese Rode Lijst voor dagvlinders. In Europa leven in totaal 482 soorten dagvlinders, waarvan bijna een derde uitsluitend in Europa voorkomt.
Ongeveer de helft van de soorten blijft op dit moment stabiel, ongeveer een derde gaat achteruit en slechts 4 procent neemt toe. Bijna 20 procent van de dagvlindersoorten heeft de status bedreigd of kwetsbaar, zoals het klaverblauwtje, het gentiaanblauwtje en de bruine vuurvlinder.
Als belangrijkste bedreiging voor de vlinders geldt het verlies van leefgebied door veranderingen in landbouwmethoden. Andere belangrijke bedreigingen zijn klimaatverandering, branden en toerisme.
(anp/mvl) bron;demorgen.be
Categorie:Weetjes- Dieren
Elf Siberische tijgers sterven van honger in Chinese dierentuin
Elf Siberische tijgers sterven van honger in Chinese dierentuin
De laatste drie maanden zijn in een dierentuin in het noord-oosten van China 11 Siberische tijgers omgekomen van de honger. De dieren kregen door een gebrek aan middelen enkel kippenbeenderen te eten. Dat meldt het persagentschap Nieuw China. De 11 tijgers stierven door ondervoeding, aldus Liu Xiaoqiang, die instaat voor de bescherming van wilde dieren in Shenyang, de hoofdstad van de provincie Liaoning.
Afgelopen november werd een medewerker van de zoo nog aangevallen door twee uitgehongerde tijgers. De man overleefde de aanval maar de dieren moesten het incident bekopen met hun leven. Na de aanval werd beslist om de andere dieren voortaan op te sluiten in hun kooien, een beslissing die de fysieke toestand van de tijgers enkel verslechterde.
China maakte afgelopen maand bekend dat het bijna 6.000 tijgers in gevangenschap heeft. Slechts 50 à 60 dieren leven in de vrije natuur, waaronder amper 20 Siberische tijgers. Doordat de mens steeds grotere gebieden van de natuurlijke habitat van de tijgers in beslag neemt, daalt de populatie met rasse schreden. Daarnaast vallen ook veel dieren ten prooi aan stropers.
(afp/adv) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Australische 'Pet Detective' zocht al meer dan 26.000 huisdieren
Australische 'Pet Detective' zocht al meer dan 26.000 huisdieren
Ace Ventura, de idiote dierendetective die door Jim Carrey gestalte wordt gegeven, bestaat echt. De Australische Lee Jefferies heeft sinds ze zeventien jaar geleden 'Pet Search' oprichtte al meer dan 26.000 honden, katten en vogels opgespoord.
In Australië doen hoe langer hoe meer baasjes beroep op de diensten van Jefferies, wanneer flyers, beloningen, oproepen in de krant en Facebook-pagina's geen soelaas bieden. Jefferies beweert dat het terugvinden van katten en honden een slaagkans van 85 procent heeft. "Bij vogels is dat maar 40 procent, want moeilijker te vinden", zegt ze.
"Mensen denken vaak dat het makkelijk is om hun huisdier terug te vinden omdat ze een microchip hebben, maar dat is niet altijd het geval", zegt Jefferies. "Die microchips werden ingevoerd om de registratie van huisdieren te regelen, niet om weggelopen huisdieren terug te vinden."
(sps) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
12-03-2010
Gezocht: kleine politiehondjes
Gezocht: kleine politiehondjes
De politie is op zoek naar kleine viervoeters als teckels, jack russels en poedels. Ze wil de hondjes laten opleiden tot politiehond, meldt De Telegraaf. De Koninklijke Nederlandse Politiehond Vereniging (KNPV) stelt dat de kleine honden erg geschikt zijn voor het onderscheppen van drugs, het zoeken naar lichamen en explosieven.
,,Wij zijn nu dringend op zoek naar baasjes die hun jack russell, poedel of teckel willen laten opleiden tot politiehond'', aldus KNPV-secretaris Jan Mast.
bron; ad.nl
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
11-03-2010
Rascal is opnieuw lelijkste hond ter wereld
Rascal is opnieuw lelijkste hond ter wereld
Rascal won al verschillende verkiezingen.
De hond Rascal heeft opnieuw een verkiezing tot lelijkste hond ter wereld gewonnen, deze keer in Californië.
Liefde is echter blind. "Ik vind hem de knapste hond die ik ooit heb gezien," zegt het fiere baasje Dane Andrew over zijn Chinese gekuifde naakthond.
De verkiezing bracht ongeveer 10.000 dollar (7.400 euro) op voor verenigingen die zich inzetten voor dierenwelzijn.
(sam)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Eekhoorntaart groot succes in Engelse pub
Eekhoorntaart groot succes in Engelse pub
In het Engelse York serveert een pub eekhoorntaart. De 'Black Swan' had al langer wild op het menu staan, en wou naast konijn, duif en haas eens iets anders proberen. "De reacties zijn geweldig," zeggen uitbaters Andy en Stephanie Cross in de York Press. "Mensen bellen speciaal om te zien of het gerecht er is."
Andy zegt dat zijn vrouw met het idee op de proppen kwam. "Ze had er iets over gelezen, en zocht dan wat recepten op," zegt hij. "Het smaakt wat als een stevig konijn, maar de vleessmaak is iets feller."
De grijze eekhoorns komen van slagers, die ze op hun beurt krijgen van wildbeheerders die de diertjes vangen om de inheemse rode eekhoorns te beschermen.
(sam)bron;hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
10-03-2010
Kamsalamander palmt bouwgronden Stekene in
Kamsalamander palmt bouwgronden Stekene in
Foto;diginature.nl
In Stekene gaan 6 percelen bouwgrond verloren omdat de kamsalamander er leeft, een beschermde diersoort. De nieuwe woonwijk in het centrum slinkt zo van 121 percelen naar 115 percelen.
Het bedrijf Interwaas, dat de verkavelingsplannen voor de nieuwe wijk heeft ingediend, had het beestje ontdekt en heeft voor alle veiligheid de bewuste percelen niet opgenomen in de verkavelingsaanvraag. Als het diertje tijdens de werkzaamheden zou ontdekt worden, lag mogelijk het hele project stil.
Kamsalamander (Triturus cristatus)
De kamsalamander of grote watersalamander is een van de meest verspreide soorten inEuropa, vooral in Nederland en België. Zijn naam dankt het beestje aan de hoge, getande staartkam die de mannetjes ontwikkelen in de paartijd. De volledige kamstaart ontwikkelen de mannetjes rond het derde levensjaar.
Opvallend is ook de wratachtige huid vooral aan de zijkant van het lichaam en de onderkant van de kop. De kamsalamander is meestal grijs of donkerbruin met donkere vlekken aan de zijkanten. Hun buik is oranje met zwarte vlekken. De keel is geelachtig maar niet zo helder als het oranje van de buik.
De kamsalamander kan tot 20 centimeter lang worden, en is een van de grootste salamanders inEuropa. Alleen de vuursalamander kan nog langer worden.
Maar van de soort leven steeds minder exemplaren. Daarom staat het beestje ook op de lijst van beschermde diersoorten Nederland en België. Internationaal wordt de kamsalamander niet als bedreigd beschouwd, daarom staat het ook niet op de lijst van het IUCN, de international union for the conservation of nature.
bron; deredaktie.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
09-03-2010
Antwerpse charme in Zuid-Afrika
Antwerpse charme in Zuid-Afrika
Deze winter trokken we met ons gezin richting Krügerpark. Na een lange nachtvlucht viel ons als eerste de metamorfose op die de luchthaven onderging. Waar voetbal al niet goed voor is! Omdat safari gelijkstaat met vroeg opstaan, laadden we eerst onze batterijen op zo'n 400 kilometer ten noorden van Johannesburg, in het lieflijke Tzaneen waar we dé ontdekking van onze vakantie deden: Kings Walden.
Hier richtte een tof koppel uit Antwerpen een klein paradijsje in op een uitzonderlijke plek. Schitterende kamers, prachtig zwembad, culinair hoogstandje en topbediening, dit allemaal tegen een erg democratische prijs. De dag na aankomst deden we een 'canopy'-toer met de drie kinderen, pure fun! We zoefden tussen de toppen van de bomen boven watervallen en valleien van de vlakbij gelegen Magoebaskloof, waar je trouwens ook kunt raften.
Ook de tweede avond genoten we weer van de mediterrane keuken, lekkere wijnen en een wonderschone zonsondergang van op het panoramaterras, waar een sublieme boom de blikvanger is. Logisch dat je deze terugvindt in het logo van dit pareltje! De volgende morgen waren we helemaal klaar voor onze safaritocht, Krüger ligt op minder dan twee uur rijden. Een openbaring!
Olifantenbaby sterft voor geboorte in Australische zoo
Olifantenbaby sterft voor geboorte in Australische zoo
Dat het niet altijd zo fantastisch loopt als met baby-olifantje Kai-Mook in de Antwerpse zoo, moest helaas de bekende Taronga Zoo in Sydney vaststellen. Mama Porntip verloor er haar kalfje.
Op 1 maart werd het duidelijk dat Porntip klaar was voor de bevalling van haar baby van zo'n 100 kilo. Mama-olifant werd zo'n 22 maanden eerder zwanger via kunstmatige inseminatie. De echo's van gisteravond toonden echter aan dat het kalfje helemaal ondersteboven lag, waardoor er geen enkele kans op een geslaagde geboorte was.
Mama Porntip overleefde de dramatische bevalling wel en wordt nu de klok rond in de gaten gehouden. Iedereen van de Tarongo Zoo is kapot van het nieuws. Er vloeiden heel wat traantjes. Ook de andere olifanten zijn van streek door de gebeurtenissen.
Vorig jaar zag olifantje Luk Chai het eerste levenslicht in de dierentuin. Het was het eerste olifantenkalf dat ooit in Australië op de wereld werd gezet. In januari was het ook feest in de zoo van Melbourne.
Kalf blijft zitten in mama's lichaam Het geslacht van het dode kalf zal pas bekend raken als de moeder op natuurlijke wijze de vrucht afscheidt. Dat gebeurt waarschijnlijk de komende weken of maanden, maar het kan tot een jaar duren. Olifantenwijfjes kunnen hun dode kalf afscheiden van de rest van hun organen, zodat er geen ziektes of infecties over haar lichaam verspreid kunnen worden.
Het is zeker niet uitzonderlijk voor een eerste bevalling van een olifant dat het misloopt, weten experts. Dat komt zelfs in de helft van de gevallen voor. Bij een tweede dracht verhogen de kansen op succes aanzienlijk.
Een andere olifant van de Taronga Zoo, Pak Boon, is eveneens zwanger en zou op het einde van dit jaar bevallen. Het zal ook voor haar de eerste keer zijn.
(jv) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Geen legbatterijkippen meer bij Calvé
Geen legbatterijkippen meer bij Calvé
Scharrelkippen en legbatterijkippen zijn voltooid verleden tijd voor de Nederlandse sauzenfabrikant Calvé. Voor de mayonaises en andere sauzen gebruikt Calvé voortaan alleen nog maar eieren van kippen die buiten in de wei lopen.
"We zijn ervan overtuigd dat goede smaak komt van goede ingrediënten. In dit geval heeft de kwaliteit van de ingrediënten betrekking op de leefomstandigheden van de kip", zei een woordvoerder van Calvé.
Stichting Wakker Dier feliciteert de sauzenmaker met de overstap. "Met deze beslissing is Calvé de eerste grootverbruiker van eieren die overstapt naar de diervriendelijkere vrije-uitloopeieren", aldus een zegsvrouw van de dierenwelzijnsorganisatie. "We hopen dat veel leveranciers het goede voorbeeld volgen."
(anp/adb)bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Primeur: Mannelijke olifantentweeling geboren in Thailand
Primeur: Mannelijke olifantentweeling geboren in Thailand
In Thailand is de olifant Phang Thong Khun vanmorgen bevallen van twee mannetjes. Het is naar verluidt de allereerste keer dat een mannelijke olifantentweeling het licht ziet. Dat melden lokale media. Voorlopig kregen de olifantjes nog geen naam.
Zowat vijftien jaar geleden zagen in Thailand al eens twee vrouwelijke baby-olifantjes het licht. Volgens kenners is het uiterst zeldzaam dat olifanten bevallen van tweelingen. Hun overlevingskans is ook erg laag.
(belga/edp) bron; hln.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
De slurf van een Afrikaanse olifant
De slurf van een Afrikaanse olifant bevat zo'n 150.000 spieren. Het is een fusie tussen de neus en bovenlip.
In de Spaanse hoofdstad Madrid wordt binnenkort stierenvechten als cultureel erfgoed beschouwd, 'Omdat geen enkel ander cultureel evenement is zo Duidelijk voldaan Spanje verbonden', luidt het.
Dat heeft Esperanza Aguirre, presidente van de regionale regering, bekendgemaakt.
Kranten beschuldigden Aguirre van politiek opportunisme en Van inmenging in de discussie in het Catalaanse parlement in Barcelona om stierenvechten te verbieden Omdat het wreed zou zijn.
Aguirre verdedigde het Besluit deur te stellen DAT Geen enkel ander cultureel evenement zo Duidelijk verbonden is voldaan Spanje. Ze verwees als een bewijs van de artistieke en culturele waarde naar de Passie voor stierenvechten van kunstenaars als Dalí en Picasso en schrijvers als Hemingway en Lorca.
ap bron; destandaard.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
04-03-2010
Welk dier verdient de steun van Sint-Niklaas?
Welk dier verdient de steun van Sint-Niklaas?
De milieuraad van Sint- Niklaas laat de inwoners in een enquête bepalen welk dier dat met uitsterven bedreigd is, het meest steun verdient met acties. De bij, de egel, de watersalamander of de mus worden sterk aan het Waasland gelinkt.
De tijd dat het Waasland een vruchtbaar poldergebied was met bossen, kreken en groene vergezichten ligt al een tijdje achter ons.
Woonuitbreidingsgebieden, kmo-zones die als paddestoelen uit de grond schieten, milieuvervuiling en een pak nieuwe wegen hebben de natuur verdrongen. Dat heeft ook verregaande gevolgen voor de dieren, het voortbestaan van heel wat soorten is bedreigd. Onder meer de honingbij, de egel, de watersalamander en de huismus behoren tot de bedreigde diersoorten.
Enquête
De stedelijke milieuraad van Sint-Niklaas wil het komende jaar enkele gerichte acties voeren om één van die vier diersoorten te steunen. Welk dier het precies wordt, bepalen de inwoners van Sint-Niklaas via een enquête.
Deze vier dieren zijn bij de meest bedreigde diersoorten in onze regio. Ze gaan er sterk op achteruit. In de beruchte lijst van de meest bedreigde diersoorten staan ze niet aan de top, maar we willen toch een signaal geven met deze actie. Deze dieren worden ook sterk met het Waasland geassocieerd, stelt natuurambtenaar Pieter Durinck.
Kleinschalige actie
Firmin De Beleyr, natuurliefhebber en voorzitter van milieuvereniging De Raaklijn, ziet de natuur ook achteruitgaan. De honingbijen gaan er zeker op achteruit, dat vertellen ons verscheidene imkers uit de streek. En door het gebrek aan poelen en kreken is ook de watersalamander zijn biotoop aan het verliezen, zeker omdat in de overgebleven poelen alleen nog maar kikkers zitten. Egels moeten dan weer afrekenen met het verkeer en milieuverontreiniging."
"Met deze actie kunnen we gezinnen en scholen sensibiliseren om op een kleinschalige manier zelf iets te doen. Dat kan bijvoorbeeld door een klein vijvertje zonder vissen aan te leggen of nestkastjes te plaatsen, voegt Firmin De Beleyr eraan toe.
Slechts één dier 'wint'
In de loop van het jaar wordt één van de vier dieren in de kijker gezet. Met lokale acties staat de bescherming van dat dier dan centraal. Alle inwoners mogen één dier uitkiezen
Helaas zijn er maar acties gepland voor dat ene beestje. De andere drie zullen nog even op steun moeten wachten.
Wie deelneemt, maakt kans op een mooie verrassing, onder meer een gezinsabonnement voor het recreatiepark De Ster en een geschenkenbon voor de stadskern.
Het deelnameformulier is te vinden in het stadhuis en de gemeentehuizen, in de bib of via mail aan marleen.vandamme@sint-niklaas.be. Inzenden tot 30 maart.
www.sint-niklaas.be
Joris Vergauwen bron; gva.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Help de kikkers oversteken
Help de kikkers oversteken
De amfibieën komen volop uit hun winterslaap en gaan op zoek naar beken en poelen om er te paren en eitjes te leggen. Helaas vallen daarbij jaarlijk heel wat slachtoffers. Daarom organiseert men zowat overal in het land paddenoverzetacties.
Amfibieën zoals kikkers, padden en salamanders doen een winterslaap verscholen onder bladeren of zelfs in de grond. Wanneer de eerste buien vallen met zachtere temperaturen, ontwaken ze. Ze trekken dan, vanaf het invallen van de duisternis, naar beken en poelen waar ze paren en hun eitjes afzetten. Deze trek begint nu stilaan op gang te komen en valt begin april gewoonlijk stil.
De mannetjes beginnen vroeger aan deze trek dan de vrouwtjes, maar ze doen er langer over omdat ze onderweg uitkijken naar een geschikte partner. Hebben ze hun ook op eentje laten vallen, dan grijpen ze dit vrouwtje met hun gespierde voorpoten vast en laten zich meevoeren naar de poel waar ze zich zullen voortplanten.
Veel verkeersslachtoffers
Omdat ons landje zowat overal doorsneden wordt door banen, straten en wegen, moeten veel amfibieën het gevaarlijke verkeer trotseren om hun paarplek te bereiken. En daarbij vallen er helaas jaarlijks heel wat slachtoffers. Om deze massamoord te voorkomen worden in het hele land tal van paddenoverzetacties georganiseerd.
Langsheen de straten waar veel padden en kikkers oversteken worden schermen geplaatst die de diertjes naar emmers leiden. Vrijwilligers zorgen er dan voor dat ze veilig aan de overkant terug uit de emmer gehaald worden.
Op plaatsen waar tijdens de trek veel padden voorbij komen worden vaak tijdelijk driehoekige gevaarborden geplaatst met de afbeelding van een pas om de automobilisten aan te zetten hun snelheid te matigen.
Hebt u al gemerkt dat er bij u in de straat of in de buurt regelmatig amfibieën het leven laten in het drukke verkeer en voelt u zich geroepen om daar iets aan te doen? Bedenk wel dat de meeste dieren s avonds en s nachts oversteken en bij voorkeur bij regenweer. Maar daar laat een echte natuurvriend zich natuurlijk niet door afschrikken. Essentieel materiaal voor een paddenoverzetter is een goede zaklamp, een emmer en reflecterende kledij. Vergeet in al uw enthousiasme nooit dat uw eigen veiligheid op de eerste plaats komt.
Steeds vaker worden er ook heuse amfibieën tunnels aangelegd onder de wegen of doorheen een verkeersdrempel. Belangrijk hierbij is wel dat iemand zich het onderhoud van deze tunnels aantrekt en regelmatig de wanden die de amfibieën naar de tunnels leiden, nakijkt. Belangrijk is immers dat afval, maar ook restanten van strooizout uit de tunnel worden verwijderd voor de trek begint. Dat gaat het best met een hogedrukreiniger.
Welke amfibieën komen vooral bij ons voor?
De paddentrek is misschien ook een mooie gelegenheid om zelf nader kennis te maken met de amfibieën in eigen streek of uw kennis door te geven aan kinderen en kleinkinderen.
De meest voorkomende amfibieën zijn:
De bruine kikker De bruine kikker bereikt een lengte van 9 tot 10 cm. Hij is zeer variabel wat rugkleur en tekening betreft: geelbruin, roodachtig bruin of donkerbruin, soms zijn er groene tinten zichtbaar. De tekening bestaat uit donkere of zwarte vlekken op de rug en donkere dwarsstrepen op de achterpoten. Ze kan echter geheel ontbreken. Vrijwel alle bruine kikkers hebben een donkere, langwerpige vlek die het trommelvlies bedekt en reikt van het oog tot aan de basis van de voorpoten. De keel en buik kunnen wit, vuilgeel of soms oranjeachtig zijn, meestal met een marmerpatroon van bruine of grijze vlekken. De huid is meestal vrij gaaf. Tijdens de paartijd is het mannetje herkenbaar aan de forser gebouwde voorpoten en de paarborstels op de duimen en aan zijn spierwitte keel met een vaag blauwe schijn.
Kikkereitjes
De bruine kikker is één van onze amfibieën die het vroegst naar het voortplantingswater trekt. De afgezette eiklompen zijn aanvankelijk niet groot maar zwellen aan in contact met het water en worden zeer omvangrijk. Ze bevatten zo een 700 tot 4500 eieren en worden vooral in ondiepe waterpartijen afgezet.
De groene kikker De groene kikker is meestal grasgroen met vlekken op de rug en een smalle gelige lengtestreep over de rug. Hij heeft donkere dwarse strepen over de dijen en heeft geen grote donkere vlek tussen oog en voorpoot zoals bij bruine kikker. Er zijn 3 soorten groene kikkers: de poelkikker, meerkikker en de bastaardkikker. Een manier om ze van elkaar te onderscheiden, is luisteren naar het gekwaak van de mannetjes.
De gewone pad De gewone pad is een vrij groot en zwaar gebouwd dier. De mannetjes meten 5 tot 7 cm en de vrouwtjes worden nog iets groter, tot 12 cm. De rug is beige, lichtbruin, grijsbruin of roodbruin gekleurd. De buik is witachtig met een grijze marmerkleur. De ogen zijn koperrood met een horizontale pupil. Achter het oog bevindt er zich een grote oorklier (parotoïde) die schuin naar achter loopt. De larve is zwart van kleur en wordt 3 tot 3.5 cm groot.
Als voortplantingsplaats kiest ze poelen, sloten, grachten, vijvers en kleiputten. Ze heeft wel een zekere voorkeur voor vrij diepe (0.5 tot 1 m) en grote waterplassen en vooral plaatsen met een verticale vegetatie waaraan ze haar eisnoeren kan bevestigen. De legsels zijn zeer gemakkelijk te onderscheiden van die van de bruine kikker. Padden leggen hun eieren af in snoeren, kikkers in klompen. De eisnoeren zijn soms 3 tot 4 m lang en bevatten 3000 tot 8000 eitjes die 1.5 tot 2 mm groot zijn. De eitjes zijn in 3 tot 4 rijen geordend. De Alpenwatersalamander
De Alpenwatersalamander heeft een roodoranje ongevlekte buik. Ook de oranje keel is bijna altijd ongevlekt. Een mannetje heeft donkerblauwgrijze bovendelen met zwarte honingraatvormige vlekjes op de flanken en een lage ongekartelde rugkam, zigzag geelzwart getekend (enkel in de paartijd). En wijfje is olijf tot groenachtig van kleur met een onduidelijke marmertekening op de bovendelen.
De larve kan een lengte van 4 tot 6 cm bereiken en is herkenbaar aan de uniform hoge staart, die naar het uiteinde toe plots versmalt en stomp afgerond is.
De kleine watersalamander Het mannetje van de kleine watersalamander heeft donkerbruinige bovendelen, opvallend getekend met zwarte bollen. Hij heeft een gevlekte buik met helder donkergele tot oranjerode lengtestreep. Kenmerkend is ook de koptekening met zwartbruine lengtestrepen. Zijn roomwitte keel is duidelijk gevlekt. Verder heeft hij een hoge, gekartelde, vlezige rugkam (enkel in de paartijd). Een wijfje is fletsbruin gekleurd, nauwelijks getekend en heeft bijna altijd vlekjes op de buik en keel (maar kleiner dan bij man).
De kleine watersalamander heeft de kortste voortplantingsperiode van onze 4 inheemse soorten. De volwassen dieren verlaten dan ook vrij snel het water, namelijk begin mei. De paartijd begint in april en duurt tot einde mei. Na 2 tot 4 weken komen de larven uit de eitjes.
Zin om te helpen bij de paddenoverzet? Kijk dan op de website van Hyla, de amfibieënwerkgroep van Natuurpunt waar u de handen uit de mouwen kunt steken.
Auteur: Leen Baekelandt bron; plusmagazine.be
Categorie:Weetjes- Dieren
"IJsbeer Knut moet gecastreerd worden"
"IJsbeer Knut moet gecastreerd worden"
Knut, 's werelds bekendste ijsbeer, moet gecastreerd worden. Dat wil althans dierenrechtenorganisatie Peta.
Knut leeft in de Zoo van Berlijn namelijk samen met Giovanna. Na eerst wat geruzied te hebben, zijn de twee nu dolverliefd op elkaar.
Onaanvaardbaar vinden ze het bij Peta. Knut en Giovanna zouden namelijk een gemeenschappelijke grootvader hebben.
Om inteelt, dat de instandhouding van de ijsbeer zal beschadigen, te voorkomen, wil Peta nu dat Knut gecastreerd wordt. "Fans van Knut moeten zich er bewust van zijn dat Knut alleen met Giovanna kan samenleven als hij gecastreerd wordt. Alle andere verwachtingen en wensen maken alleen maar dat de ijsberenpopulatie in gevangenschap nog sneller aan zijn hoe dan ook voorgeprogammeerde einde komt."
bron; gva.be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
03-03-2010
Zullen deze ijsberen het redden en aan land geraken?
Zullen deze ijsberen het redden en aan land geraken?
Het ziet er op het eerste zicht niet goed uit voor deze mama ijsbeer met haar kleintje. Ze zitten 'gevangen' op een stuk ijsschots dat is afgebroken en op drift geslagen. Het tweetal kwam in deze penibele situatie terecht toen ze op zeehondenjacht gingen in de omgeving van Spitsbergen.
Op de foto lijken de ijsbeer en het jong zeer bevreesd en angstig. Fotograaf Eric Lefranc nam de foto toen hij met een cruise passeerde. "Als de moeder het kleintje heeft kunnen achterlaten, dan maakte ze misschien een kans om te overleven", vermoedt hij. "Onze gids was zeer pessimistisch over de overlevingskansen van het jong. Sommige opvarenden waren echt wanhopig en wilden de dieren redden, wat totaal onmogelijk was."
Niet onderschatten Dierenexpert Chris Packham van de BBC schetst echter een 'happy end' voor de moeder en het kleintje. Volgens hem hebben de ijsberen zich ondertussen aangepast aan zulke omstandigheden. "Ze lijken ontzettend geïsoleerd maar we mogen deze dieren ook niet onderschatten", legt hij uit. "Een volwassen exemplaar kan minstens 80 kilometer zwemmen aan 9 km/u ".
Happy end of niet? De mama ijsbeer zal dus zeker geen probleem hebben om terug aan land te geraken volgens Chris Packham. "Voor het jong zal het allemaal moeizamer gaan en de tocht zal het diertje enorm uitputten. Maar als zijn moeder het zwemtempo aanpast, kan hij het ook halen", verduidelijkt hij. Of de ijsberen het nu uiteindelijk gered hebben, zullen we wellicht nooit weten. De foto heeft in elk geval vele mensen ontroerd en hen aan het denken gezet over global warming.
(hlnsydney/kve) bron; hln;be
Categorie:Berichten-Dieren-Natuur
Lieve Bezoeker Om het openen van het gastenboek voor iedereen gemakkelijk te houden worden te grote Plaatjes en of Buttons verwijderd.
© E58
De bruine kikker bereikt een lengte van 9 tot 10 cm. Hij is zeer variabel wat rugkleur en tekening betreft: geelbruin, roodachtig bruin of donkerbruin, soms zijn er groene tinten zichtbaar. De tekening bestaat uit donkere of zwarte vlekken op de rug en donkere dwarsstrepen op de achterpoten. Ze kan echter geheel ontbreken. Vrijwel alle bruine kikkers hebben een donkere, langwerpige vlek die het trommelvlies bedekt en reikt van het oog tot aan de basis van de voorpoten. De keel en buik kunnen wit, vuilgeel of soms oranjeachtig zijn, meestal met een marmerpatroon van bruine of grijze vlekken. De huid is meestal vrij gaaf.
De groene kikker is meestal grasgroen met vlekken op de rug en een smalle gelige lengtestreep over de rug. Hij heeft donkere dwarse strepen over de dijen en heeft geen grote donkere vlek tussen oog en voorpoot zoals bij bruine kikker. Er zijn 3 soorten groene kikkers: de poelkikker, meerkikker en de bastaardkikker. Een manier om ze van elkaar te onderscheiden, is luisteren naar het gekwaak van de mannetjes.
Als voortplantingsplaats kiest ze poelen, sloten, grachten, vijvers en kleiputten. Ze heeft wel een zekere voorkeur voor vrij diepe (0.5 tot 1 m) en grote waterplassen en vooral plaatsen met een verticale vegetatie waaraan ze haar eisnoeren kan bevestigen.
Ook de oranje keel is bijna altijd ongevlekt. Een mannetje heeft donkerblauwgrijze bovendelen met zwarte honingraatvormige vlekjes op de flanken en een lage ongekartelde rugkam, zigzag geelzwart getekend (enkel in de paartijd). En wijfje is olijf tot groenachtig van kleur met een onduidelijke marmertekening op de bovendelen.
Het mannetje van de kleine watersalamander heeft donkerbruinige bovendelen, opvallend getekend met zwarte bollen. Hij heeft een gevlekte buik met helder donkergele tot oranjerode lengtestreep. Kenmerkend is ook de koptekening met zwartbruine lengtestrepen. Zijn roomwitte keel is duidelijk gevlekt. Verder heeft hij een hoge, gekartelde, vlezige rugkam (enkel in de paartijd). Een wijfje is fletsbruin gekleurd, nauwelijks getekend en heeft bijna altijd vlekjes op de buik en keel (maar kleiner dan bij man).
